บทที่ 167

อาทิตย์นี้เซ่าสวินอารมณ์ดีมาก ประการแรกคือแก้ไขปัญหาเรื่องของฐานข้อมูลแล้ว วันนี้ยังได้พบกับบริษัทร่วมลงทุนอันดับต้น ๆ อีก

ถึงแม้จะเจอกู้อี้ชวน แต่ท่าทีปฏิเสธของเซ่าเยว่ เซ่าสวินก็ไม่ได้กังวลมากขนาดนั้นแล้ว

เซี่ยหมิงมาพูดจาข่มขู่สองสามประโยค แต่ตัวเขาคิดว่า ยิ่งพูดยิ่งดูตลก เซ่าสวินเลยไม่ได้โกรธจริง ๆ

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเซ่าเยว่ยังปลอบเขาว่าจะไม่ยอมให้กู้อี้ชวนหัวเราะเยาะเขาเด็ดขาด

ถึงแม้เซ่าสวินจะไม่ได้แสดงออก แต่ต้องยอมรับว่าทำให้เขาแอบดีใจมา อย่างน้อยเซ่าเยว่ก็ใส่ใจเขามาก คนอย่างเซ่าสวินเป็นชอบไม้อ่อนไม่ชอบไม้แข็ง เซ่าเยว่ดีกับเขา เขาย่อมดีกับเซ่าเยว่เหมือนกัน

มีแต่คนที่ไม่มีพี่สาวอย่างจี้หยางที่ชอบมาแทรกระหว่างกลาง เขาอยากพูดอะไรกับเซ่าเยว่สักหน่อยก็พูดไม่ได้เลย

ดังนั้นประโยคที่เซ่าเยว่พูดเมื่อกี้ เซ่าสวินก็เลยคิดตามจิตใต้สำนึกว่าเซ่าเยว่กำลังปลอบเขาอยู่

ใครใช้ให้เธอมีเขาเป็นน้องชายเพียงคนเดียวละ

ถ้าไม่ปลอบเขาแล้วจะให้ปลอบใคร?

ปลอบจี้หยางหรือไง?

เหอะ

เซ่าสวินแอบดีใจพลางคีบอาหารกินต่อ

จี้หยางตกตะลึงกับความนิ่งของเซ่าสวิน พูดตามตรง หากเป็นเงินห้าร้อยล้าน เขายังหาลูกพี่ลูก