Share

บทที่ 210

Author: ในน้ำมีปลา
เซ่าเยว่ค่อนข้างคุ้นเคยกับเบนท์ลีย์ของซางจื้อเหนียนไม่เบา คนขับรถอยู่ในรถตลอด ทว่าหลังจากที่เธอขึ้นมาบนรถ คนขับรถก็รีบออกไปทันที

เซ่าเยว่ไม่ได้ถามอะไรมาก ทำเพียงแค่รอซางจื้อเหนียนกับเจียงเฉินหานพูดคุยกันให้เสร็จเท่านั้น

ไม่รู้ว่าพวกเขากำลังคุยอะไรกันอยู่

เซ่าเยว่คิดไม่ออก ดังนั้นเลยมองใบหย่าในมือ

เธอเปิดดูเล็กน้อย แล้วก็ปิด จากนั้นก็เปิดอีกครั้ง

ความรู้สึกอันซับซ้อนนั้นยากที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้

ทว่าพันธนาการไร้รูปที่เซ่าเยว่สัมผัสได้ว่ามันรัดอยู่บนตัวเธอมาตลอดได้ขาดไปแล้ว นอกเหนือจากพันธนาการก็คือเจียงเฉินหาน ในที่สุดเธอกับปลดเปลื้องชีวิตคู่กับเจียงเฉินหานได้ เธอสามารถไปใช้ชีวิตของตัวเองได้อย่างสบายใจ และไม่ต้องพะว้าพะวังอีกต่อไป

ดังนั้นนอกจากความซับซ้อนทางความรู้สึกแล้ว สิ่งที่หลงเหลืออยู่กับเซ่าเยว่ก็คือความฮึกเหิม

ทว่าหลังจากดีใจแล้ว สารโดพามีนเองก็ลดลงไปด้วย ความรู้สึกก็จะตกไปอยู่ในช่วงขาลง เพียงแต่ไม่รู้ว่ามันจะพังทลายลงเมื่อไร

แต่ตอนนี้ เธอกำลังดีอกดีใจเป็นอย่างยิ่ง

ราว ๆ สิบนาทีหรืออาจจะยี่สิบนาที เซ่าเยว่ก็เห็นซางจื้อเหนียนเดินสาวเท้ายาว ๆ เข้ามา

เซ่าเยว่มองไป

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี   บทที่ 214

    แต่ถึงอย่างไรช่องว่างความแตกต่างก็ยังมากอยู่ ผลประโยชน์ที่เซ่าเยว่ได้รับย่อมมากกว่าผลประโยชน์ที่ซางจื้อเหนียนได้จากเธออยู่แล้วความร่วมมือที่ไม่เท่าเทียมกันล้วนไม่ยั่งยืนเซ่าเยว่ย่อมใส่ใจเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่ซางจื้อเหนียนพูดเช่นนี้ เธอก็ไม่ได้รู้สึกว่าต้องแบกรับอะไรแล้วขอเพียงใช้คืนได้ก็จะไม่ติดหนี้เขายิ่งไปกว่านั้นซางจื้อเหนียนนิสัยดีมาก ไม่มีทางผิดคำพูดหรอกดังนั้นเธอจึงเอ่ยอีกว่า “ประธานซาง คุณเป็นคนดีจริง ๆ”ซางจื้อเหนียน “...”ขณะเดียวกันเซ่าเยว่ก็สบายใจไปเรื่องหนึ่งแล้ว ตั้งแต่กลับมาจากฮ่องกง เธอกับเจียงเฉินหาน ‘ไปฉลองวันครบรอบด้วยกัน’ ทำให้ซางจื้อเหนียนไม่พอใจเธอยังขอความช่วยเหลือจากลู่เจี้ยนเฉิน ถึงแม้วิธีของเจี้ยนเฉินจะไม่น่าเชื่อถือเลยสักนิดก็ตามแต่ก็ไม่มีสิ่งใดที่แสดงความจริงใจได้ดีเท่าใบหย่าจริง ๆซางจื้อเหนียนยินดีช่วยเหลือเธอ ยอมดึงเธอเข้าไปอยู่ในฝ่ายของเขา เธอไม่อาจเหลือเยื่อใยกับเจียงเฉินหานจนพลาดพลั้งขึ้นมาดังนั้นต่อให้พูดอีกแค่ไหนก็ไม่จริงเท่าใบหย่าอยู่ดีซางจื้อเหนียนไม่มีทางกังวลอะไรอีกอย่างแน่นอน!การหย่าช่างเป็นเรื่องที่ดีจริง ๆขณะเดียวกัน สิ่

  • รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี   บทที่ 213

    เซ่าเยว่อดหัวเราะไม่ได้ “ประธานซาง คุณเกรงใจเกินไปแล้ว ไม่ต้องให้ของขวัญฉันหรอกค่ะ”“ผมเป็นคนแรกที่ยืนยันว่าคุณหย่าแล้ว สมควรให้”ทันใดนั้นเซ่าเยว่ก็เข้าใจสาเหตุที่ซางจื้อเหนียนยังคงมีเพื่อนเยอะมากทั้ง ๆ ที่ไม่เห็นใครอยู่ในสายตาขนาดนี้เขาเย็นชา แต่เขาก็เอาใจใส่มากเซ่าเยว่นึกถึงข้อตกลงก่อนหน้านี้อีกครั้ง “ประธานซาง ก่อนหน้านี้ฉันกลัวว่าตัวคนเดียวจะรับมือเจียงเฉินหานไม่ไหว และกลัวว่าเขาจะไม่ยอมหย่า ดังนั้นถึงได้มาขอให้คุณช่วย ตอนนี้หย่าแล้ว ฉันก็ไม่มีแรงกดดันนั้นอีกแล้ว ข้อตกลงปากเปล่าที่เคยทำก่อนหน้านี้ พวกเราก็...”ซางจื้อเหนียนมองจุดประสงค์ของเธอออกในพริบตา เลยถามเสียงเย็นชาว่า “หมดประโยชน์ก็เขี่ยทิ้ง?”เซ่าเยว่ “...เปล่านะคะ ฉันไม่กล้าด้วย”ซางจื้อเหนียนเหลือบตามองเธอโดยไม่แสดงความรู้สึก “เจียงเฉินหานไม่มีทางปล่อยคุณไปง่าย ๆ หรอก”เซ่าเยว่หน้าแข็งทื่อไปเล็กน้อยเมื่อครู่นี้เจียงเฉินหานคลุ้มคลั่ง ดูไม่เหมือนท่าทีว่าจะยอมเลิกราแต่โดยดีจริง ๆเจียงเฉินหานกับเจียงอวี่เสียนต่างก็เป็นคนอารมณ์แปรปรวณ ไม่รู้ว่าเขาจะคลุ้มคลั่งต่อเมื่อไหร่ เซ่าเยว่ก็เริ่มหวั่นใจลึก ๆ แล้วเช่นกันเ

  • รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี   บทที่ 212

    ฝ่ายที่ถูกทำร้ายก็มีสิทธิ์ที่จะไม่ให้อภัยไปตลอดชีวิต ไม่ว่าอีกฝ่ายจะรั้งไว้อย่างไร ไม่ให้อภัยก็คือไม่ให้อภัยดังนั้นเซ่าเยว่คิดว่าเรื่องดีเพียงอย่างเดียวของเจียงเฉินหาน ก็คือเขาไม่เคยรักเธอเลยตั้งแต่ต้นจนจบจริง ๆนั่นถึงได้ไม่มีการตามตื๊ออย่างเอาเป็นเอาตาย ยิ่งไม่มีการแสร้งทำเป็นรักเพื่อรั้งเอาไว้ ทำให้เธอได้ใบหย่ามาอย่างราบรื่นและไม่ต้องเผชิญหน้ากับการเสแสร้งหลอกลวงที่แกล้งทำเป็นรักใคร่ลึกซึ้งของเจียงเฉินหาน ไม่ต้องรู้สึกรังเกียจของอีก และเพิ่มบาดแผลที่เกิดจากการแต่งงานให้เธอยิ่งไปกว่านั้น เธอให้ความสำคัญกับความผูกพัน ถ้าเจียงเฉินหานแสร้งทำเป็นรักใคร่ลึกซึ้งเพื่อหลอกลวงเธอจริง ๆ เธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีปฏิกิริยาตอบสนองแบบไหนดังนั้นเซ่าเยว่ยิ่งคิดก็ยิ่งเย้ยหยัน การที่เจียงเฉินหานไม่เคยรักเธอเลยกลับกลายเป็นเรื่องดีเพียงหนึ่งเดียวของเจียงเฉินหานที่เธอนึกขึ้นมาได้นอกจากนี้แล้ว ไม่มีตรงไหนที่อบอุ่นใจเลยการหย่าจึงเป็นสิ่งที่จำเป็น ถ้าต้องจำเรื่องอะไรเกี่ยวกับเจียงเฉินหานจริง ๆ นั่นก็คือชั่วพริบตาที่เขาเคยช่วยเธอไว้นอกจากนั้นก็ไม่มีอะไรอีกแล้วหลังจากที่เซ่าเยว่คิดจบ เธอก็เช

  • รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี   บทที่ 211

    เซ่าเยว่ไม่ได้สงสัยอะไรเลยสักนิดเดียว “บังเอิญจริง ๆ”เจียงเฉินหานไปแล้วก็กลับมา ตอนนั้นเธอยังกังวลอยู่ว่าจะหนีไม่ได้โชคดีที่ซางจื้อเหนียนมาช่วยแต่หลังจากที่เซ่าเยว่คุยกับเขาไม่กี่ประโยค ซางจื้อเหนียนก็อารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อย เขาถึงได้มองเธออย่างพิจารณา แล้วพอเห็นใบหย่าในมือของเธอ แววตาก็ทะมึนลง “ยินดีด้วยนะ ที่หย่าได้อย่างราบรื่น”เซ่าเยว่กำใบหย่าแน่น “อืม”ซางจื้อเหนียนกำพวงมาลัยแน่น มีเพียงตอนที่พูดถึงเจียงเฉินหานเท่านั้น เซ่าเยว่ถึงจะดูแตกต่างออกไป เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน เขาก็รู้แล้วว่าเซ่าเยว่ไปรอเขาที่ด้านล่างตึกบริษัทของเจียงเฉินหานเจียงเฉินหานคุ้มค่าพอให้เซ่าเยว่เสียเวลาหนึ่งชั่วโมง และหนึ่งชั่วโมงที่เซ่าเยว่รออยู่บนรถนั้น ในสมองของเธอจะต้องเต็มไปด้วยเจียงเฉินหานอย่างแน่นอนซางจื้อเหนียนไม่อยากยอมรับ แต่ลึก ๆ ในใจเขากลับรู้สึกอิจฉาและเรื่องพวกนี้ย่อมไม่อาจคิดลึกถ้าคิดมากไปกว่านี้ เขาจะควบคุมมารร้ายที่อยู่ในก้นบึ้งของจิตใจไม่ได้ซางจื้อเหนียนไม่แสดงสีหน้าอะไร แต่ว่ามีเพียงตัวเขาเท่านั้นที่รู้ว่าเขาไม่ได้ยับยั้งชั่งใจเหมือนที่คนอื่นคิด เขาก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง คนปกติที

  • รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี   บทที่ 210

    เซ่าเยว่ค่อนข้างคุ้นเคยกับเบนท์ลีย์ของซางจื้อเหนียนไม่เบา คนขับรถอยู่ในรถตลอด ทว่าหลังจากที่เธอขึ้นมาบนรถ คนขับรถก็รีบออกไปทันทีเซ่าเยว่ไม่ได้ถามอะไรมาก ทำเพียงแค่รอซางจื้อเหนียนกับเจียงเฉินหานพูดคุยกันให้เสร็จเท่านั้นไม่รู้ว่าพวกเขากำลังคุยอะไรกันอยู่เซ่าเยว่คิดไม่ออก ดังนั้นเลยมองใบหย่าในมือเธอเปิดดูเล็กน้อย แล้วก็ปิด จากนั้นก็เปิดอีกครั้งความรู้สึกอันซับซ้อนนั้นยากที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ทว่าพันธนาการไร้รูปที่เซ่าเยว่สัมผัสได้ว่ามันรัดอยู่บนตัวเธอมาตลอดได้ขาดไปแล้ว นอกเหนือจากพันธนาการก็คือเจียงเฉินหาน ในที่สุดเธอกับปลดเปลื้องชีวิตคู่กับเจียงเฉินหานได้ เธอสามารถไปใช้ชีวิตของตัวเองได้อย่างสบายใจ และไม่ต้องพะว้าพะวังอีกต่อไปดังนั้นนอกจากความซับซ้อนทางความรู้สึกแล้ว สิ่งที่หลงเหลืออยู่กับเซ่าเยว่ก็คือความฮึกเหิมทว่าหลังจากดีใจแล้ว สารโดพามีนเองก็ลดลงไปด้วย ความรู้สึกก็จะตกไปอยู่ในช่วงขาลง เพียงแต่ไม่รู้ว่ามันจะพังทลายลงเมื่อไรแต่ตอนนี้ เธอกำลังดีอกดีใจเป็นอย่างยิ่งราว ๆ สิบนาทีหรืออาจจะยี่สิบนาที เซ่าเยว่ก็เห็นซางจื้อเหนียนเดินสาวเท้ายาว ๆ เข้ามาเซ่าเยว่มองไป

  • รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี   บทที่ 209

    ความรู้สึกที่ซางจื้อเหนียนมีต่อเซ่าเยว่นั้น คนแรกที่รู้ก็คือเจียงเฉินหานทว่าเขารู้ดี เจียงเฉินหานไม่มีทางเอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่นแน่ เพราะหมอนั่นมักจะต้องเปรียบเทียบกับเขาอยู่ร่ำไป เจียงเฉินหานจะเสียหน้าไม่ได้ และนี่ก็เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงบอกหมอนั่นได้อย่างสบายใจให้เจียงเฉินหานรู้ดีว่าไม่รู้เยอะเพราะอยากให้หมอนั่นเข้าใจว่า เซ่าเยว่เป็นคนที่เขาคอยปกป้องบทสนทนาจบลงตรงนี้ เมื่อซางจื้อเหนียนพูดคำพูดพวกนี้จบ ก็หมุนตัวเดินจากไปเจียงเฉินหานจับจ้องแผ่นหลังของซางจื้อเหนียน แล้วก็อดหัวเราะเย็นชาออกมาไม่ได้การที่ซางจื้อเหนียนพูดคำพูดที่ฟังดูโอ่อ่าสง่าผ่าเผยพวกนี้ เพียงเพราะไม่เคยได้มันมา เลยประชดประชันออกมาเท่านั้นตอนหย่ากัน เจียงเฉินหานไม่เห็นความเสียใจจากเซ่าเยว่เลยแม้แต่เศษเสี้ยว ทว่าตอนที่ทะเลาะกันแล้วเซ่าเยว่โพล่งออกมา ก็เพราะว่าสนใจ เธอถึงได้พูดแบบนั้นขอแค่เซ่าเยว่สนใจเขา ซางจื้อเหนียนก็พ่ายแพ้ยับเยิน!ยิ่งไปกว่านั้น เซ่าเยว่จากไปอย่างเด็ดขาดแบบนี้ แต่ก็ไม่แน่ว่าเธออาจจะเสียใจเอาทีหลังก็ได้เจียงเฉินหานไม่ใช่คนที่ดูคนไม่ออก เซ่าเยว่มีนิสัยดื้อรั้น ทำอะไรก็มักจะทำเต็มที

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status