Mag-log inShare
ตอนที่ 12 มีแฟน
Huling Na-update:
2025-07-19 17:06:08
Pinakabagong kabanata
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 24 - 1 ตัดสินใจ
เกือบครึ่งชั่วโมงร่างสูงที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวพันอยู่ช่วงล่างก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เขามองไปรอบๆ บริเวณห้อง ภาพที่เขาและภูวดลร่วมรักกันฉายขึ้นมาในความทรงจำเป็นฉากๆ เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า จะได้ร่วมรักกับคนที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่เพราะความมึนเมา หรือเพียงแค่อารมณ์ที่พาไป แต่มันเป็นความต้องการจากใจของเขาจริงๆมือหนาหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเปิดดูก็เห็นข้อความจากหนุ่มคนรัก ที่ส่งมาบอกกับเขาว่าถึงบ้านแล้วเมื่อสองชั่วโมงก่อน เขาไม่คิดว่าตัวเองจะหลับลึกขนาดนี้ อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ของเบียร์ที่เขาไม่เคยดื่มมาก่อน หรือเพราะความเหนื่อยอ่อนที่เขาร่วมรักกับภูวดล แต่ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไร วันนี้ก็ถือว่าเป็นวันที่เขามีความสุขที่สุดกาลัญญู : ขอบคุณนะ...ที่เป็นคนแรกของฉัน ฉันเป็นของนายแล้ว จะเทกันไม่ได้แล้วนะคนที่สะดุ้งตื่นลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงข้อความเข้าพอดี ภูวดลจึงหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเปิดดู พอได้เห็นว่าใครเป็นคนส่งมา ริมฝีปากเรียวก็เผยรอยยิ้มออกมา“ใครเป็นของใครกันแน่” ภูวดลพึมพำเบาๆ ก่อนที่จะรู้สึกแสบตรงจุดที่ได้ร่วมรักกับคนรักหนุ่มทุกครั้งที่เขาขยับกาย ไม่เค
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 24 ตัดสินใจ
รถรับส่งส่วนบุคคลที่ภูวดลเรียกมาจากหอพักของคนรักหนุ่ม พาเขามาส่งถึงคฤหาสน์ปรีชารักษ์ หลังจากที่เขาโดยสารมานานเกือบสามสิบนาที แม้เวลานี้จะล่วงเลยมาจนสามทุ่ม แต่ทว่าไฟที่บ้านของเขายังคงส่องสว่างอยู่ เขาจ่ายเงินก่อนที่จะลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในบ้าน“กลับมาแล้วเหรอ นั่งรอตั้งนาน”น้ำเสียงที่ไม่ได้ยินมานานหลายวัน ดังขึ้นมาจากห้องนั่งเล่น ซึ่งชายหนุ่มกำลังเดินผ่านไปพอดี ทำให้เขาต้องชะงักเท้า“อ้าว…จีน่าเองเหรอ ทำไมถูกทิ้งให้อยู่ที่นี่คนเดียวล่ะ”เพราะวันพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ เจนจิราไม่มีเรียนเธอจึงยังคงนั่งรอภูวดลต่อไปได้ แต่ทว่าพี่สาวของภูวดลนั้นต้องเดินทางไปกองละครตั้งแต่เช้า เธอจึงขอตัวขึ้นห้องไปนอนก่อน“คุณลุงคุณป้าขึ้นไปนอนตั้งแต่นายโทรมาบอกละ ส่วนพี่บี๋เพิ่งขึ้นไปประมาณสิบห้านาทีก่อนหน้า” เจนจิราปิดทีวีก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินตรงเข้าไปหาเพื่อนสนิท หญิงสาวทำท่าสูดดมไปรอบๆ ภูวดล เขาจึงรู้ว่าเพื่อนสาวกำลังจับผิดเขาอยู่“ไปคุยกันที่ห้องฉันดีกว่า”เพราะกลัวว่าคนอื่นจะจับได้ถึงเรื่องราวที่เพิ่งจะเกิดขึ้น ภูวดลจึงดึงแขนเจนจิราให้เธอเดินตามเขาขึ้นไปข้างบนห้องนอนเมื่อประตูห้องปิดลง ภูวดลก็เดินน
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 23 - 1 ความรู้สึกที่มียิ่งชัดเจน
เกือบสามชั่วโมงที่สองหนุ่มนอนกอดก่าย เนื้อแนบเนื้อกันอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนบาง คนที่เพิ่งถูกสอนให้รู้ถึงความสัมพันธ์ทางกายเริ่มรู้สึกตัวตื่น แต่ทว่าในขณะที่เขากำลังจะขยับกายออกจากอ้อมกอดของคนเอาแต่ใจ วงแขนแข็งแรงกลับรั้งร่างของเขาเอาไว้“เป็นไง ฉันทำดีไหม” คนที่เพิ่งรู้สึกตัวตื่นเช่นกันเอ่ยถามออกมา“หึ...ไปเรียนรู้เรื่องแบบนี้มาจากไหนกัน แล้วถุงยางอะทำไมถึงได้มีติดห้อง” คนถูกล่อลวงเอ่ยถามออกมาด้วยความสงสัย“มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ไม่เห็นต้องไปเรียนมาจากไหนเลย ถุงยางได้มาจากคนรู้จักที่ทำงานอยู่โรงพยาบาล…ว่าแต่ ถูกใจนายหรือเปล่า” กาลัญญูตอบก่อนที่จะถามความเห็นของคนในอ้อมกอดออกมา“อือ… แต่ตอนนี้ปล่อยก่อนได้ไหม ฉันอยากอาบน้ำ จะได้กลับบ้าน”ภูวดลตอบแค่เพียงสั้นๆ ก่อนที่จะพยายามดิ้นให้หลุดออกจากอ้อมแขนของคนที่กอดเขาเอาไว้ไม่ยอมปล่อยสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น ความจริงแล้วมันดีมาก มากจนเขาไม่คิดไม่ฝันมาก่อน ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับเขา หากจีน่ารู้เข้ามีหวังกรี๊ดบ้านแตกแน่ๆ ที่เขาเกินหน้าเธอเรื่องแบบนี้ไปแล้ววงแขนแข็งแรงยอมคลายอ้อมกอดออกจากร่างของคนรักหนุ่ม วันนี้เขาได้รู้แล้วว่า เขามีความรู้สึก
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 23 ความรู้สึกที่มียิ่งชัดเจน
หลังจากที่สองหนุ่มโดยสารรถแท็กซี่ ออกมาจากหน้าร้านอาหารกึ่งบาร์ที่มีชื่อว่าบูบาบา เพียงไม่นานก็ถึงหอพักของกาลัญญู ตอนแรกภูวดลตั้งใจว่าจะส่งหนุ่มคนรักที่หน้าหอ แล้วตีรถแท็กซี่กลับบ้านของเขาเลย แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับรั้งเขาเอาไว้ ภูวดลรู้สึกตื่นเต้นจนใจเต้นแรง ในขณะที่เขากำลังเดินตามกาลัญญูเข้าไปที่หอพักสามชั้น ซึ่งคนที่พักอาศัยอยู่ที่นี่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นนักศึกษาและคนวัยทำงาน“ผิดหวังหรือเปล่า ที่ฉันไม่ได้พักอยู่ในคอนโดหรูๆ”กาลัญญูเอ่ยถามออกมา ในขณะที่เดินนำหน้าเพื่อนคนสนิท ที่ก่อนหน้าเพิ่งจะยอมรับกับพวกรุ่นพี่ว่าเป็นแฟนกับเขาที่กาลัญญูถามคนรักหนุ่มออกมาแบบนี้ เป็นเพราะเขารู้ดีว่าภูวดลนั้นมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย คงจะไม่เคยมาสถานที่อย่างนี้มาก่อน“ไม่นะ...ก็พวกเรายังไม่มีรายได้ จะพักอยู่ที่แบบนี้ก็ไม่แปลกหรอก” ภูวดลตอบออกมาจากใจจริง กาลัญญูจึงหันกลับมาส่งยิ้มให้“ที่นี่เป็นหอพักของลุงฉันเอง เพราะว่ามันอยู่ใกล้มหาวิทยาลัยมากกว่าคอนโดที่พ่อซื้อให้ ฉันเลยเลือกมาอยู่ที่นี่แทน แต่ถ้านายไม่ชอบ เอาไว้เราไปที่นั่นกันก็ได้”กาลัญญูบอกความจริง เขาเองก็ไม่ใช่คนที่มีฐานะยากจนอะไร แต่ก็คงเทียบกับภูวดลไม่
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 22 - 1 ความจริง...ไม่มีอะไรน่าอาย
“อายเหรอวะ” คำถามของรุ่นพี่ทำให้กาลัญญูหน้าชา เขาไม่ได้อายที่ชอบผู้ชายด้วยกัน แต่ที่เขาต้องปิดบังเพราะภูวดลยังไม่พร้อมต่างหาก“เห้ย!!! เมาแล้วเหรอวะไอ้หรั่ง มึงจะถามน้องมันทำไมนักหนา เรื่องความสัมพันธ์มันเป็นเรื่องของคนสองคน เรามันคนที่สามที่สี่อย่าเข้าไปยุ่งจะดีกว่า” เอิงเอยรีบห้ามปราม เพราะดูจากสีหน้าของกาลัญญูแล้วเหมือนกำลังมีเรื่องลำบากใจ“กราฟไม่ได้อายหรอกครับ แต่เป็นเพราะแบมขอไว้ต่างหาก กราฟเลยไม่อยากทำให้แบมต้องผิดหวัง”น้ำเสียงที่คุ้นหูของกาลัญญูดังขึ้นจากทางด้านหลังของเขา ภูวดลในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนขายาวยืนอยู่ทางด้านหลัง เขาเดินเข้ามาได้ยินพี่รหัสพูดดูถูกเพื่อนชายของเขาเข้าพอดี“สะ...แสดงว่าเราสองคนเป็น” หนึ่งในรุ่นพี่เอ่ยถามออกมาน้ำเสียงตื่นเต้น“ครับ... เราสองคนเป็นแฟนกัน”ภูวดลตอบออกมาเต็มปากเต็มคำจนกาลัญญูรู้สึกซาบซึ้งอยู่ภายในใจ เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าภูวดลจะกล้าเปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างกันให้คนอื่นได้รู้ เพราะภูวดลเป็นคนที่หลีกเลี่ยงเรื่องนี้มาตลอดร่างสูงเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ กาลัญญู ก่อนที่จะจับมือหนาของอีกฝ่ายมากุมเอาไว้ กาลัญญูเหลียวมองหน้าคนข้างๆ ที่ส่งยิ้มมาให้
รักนี้...ไม่จำกัดนิยาม ตอนที่ 22 ความจริง...ไม่มีอะไรน่าอาย
กาลัญญูเดินทางจากหอพักมาถึงร้านอาหาร ที่รุ่นพี่ได้บอกเอาไว้ก่อนจากไป ซึ่งร้านอาหารแห่งนี้เป็นร้านอาหารกึ่งบาร์ เรียกได้ว่าเป็นจุดนัดพบของหนุ่มสาววัยมหาวิทยาลัย และคนวัยทำงาน ที่ชื่นชอบมานั่งดื่มกันหลังจากเลิกงาน วันนี้เป็นวันศุกร์ลูกค้าที่ร้านจึงดูแน่นขนัดตา ในขณะที่กาลัญญูกำลังมองหากลุ่มรุ่นพี่อยู่นั้น เสียงที่คุ้นเคยของรุ่นพี่หนุ่มก็ดังขึ้น มาจากทางด้านหลังของเขา“มาเร็วดีนี่ พี่ก็นึกว่านายจะปอดจนไม่กล้ามาเสียแล้ว” กาลัญญูหันกลับไปมอง เขาพยักหน้าให้อีกฝ่ายเพียงเล็กน้อย ก่อนที่จะเดินตามรุ่นพี่ไปที่โต๊ะด้านใน“อ้าว... ใครมากันล่ะเนี่ย”รุ่นพี่สาวที่มีชื่อว่าเอิงเอยทักทายดังขึ้นมา โต๊ะนี้มีรุ่นพี่นั่งอยู่ก่อนหน้านั้นรวมๆ สามคน และน้องใหม่ทั้งชายและหญิง ที่กาลัญญูคาดว่าน่าจะเป็นน้องรหัสของรุ่นพี่อีกสองคนที่เขายังไม่รู้จัก เพราะหนึ่งในนั้นคือพี่รหัสของเขา ส่วนคนที่เพิ่งจะมาถึงทีหลังเขานั้น เป็นพี่รหัสของเพื่อนชาย“สวัสดีครับรุ่นพี่” กาลัญญูทักทายรุ่นพี่ในกลุ่มออกมา“ตามสบายเลยค่ะน้องกราฟ เราคนกันเองทั้งนั้น”เอิงเอยบอกน้องรหัสของเธอยิ้มๆ และที่ทุกคนเลือกร้านอาหารร้านนี้ ก็เป็นเพราะหญิงสา
