ตอนที่ 6 แค่อยากเป็นเพื่อน

ภาพของหนุ่มๆ ที่กำลังวิ่งอยู่ในสนามบาสทำเอาสาวๆ กรีดร้องส่งเสียงเชียร์อยู่ตอนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาเป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียนมัธยมแห่งนี้แต่ทว่าภาคเรียนหน้าเขาจะย้ายไปเรียนที่โรงเรียนมัธยมอีกเขต สาวๆ ต่างพากันเสียดาย มีหลายคนที่เอาของขวัญมาให้รุ่นพี่ที่กำลังจะย้ายโรงเรียนไป และการเล่นบาสในวันนี้ก็เป็นการสั่งลาเพื่อนๆ ในทีม กราฟ กาลัญญูหยุดยืนก่อนที่จะดึงชายเสื้อขึ้นมาเช็ดใบหน้าที่หล่อเหลาของตน แต่ทว่ากลับเปิดเผยซิกแพกซ์ตรงหน้าท้องโดยไม่ได้ตั้งใจ สาวๆ ที่มองเห็นภาพนี้พอดีต่างพากันร้องกรี๊ดกร๊าดออกมาเสียงดังเกรียวกราว

“เห้อ… เดี๋ยวไอ้กลาฟไม่อยู่แล้วกูคงจะได้กลายเป็นหนุ่มฮอตแทนฮ่าๆๆ แล้วนี่ทำไมมึงเพิ่งคิดจะย้ายเอาตอนนี้วะ” เพื่อนคนหนึ่งในทีมบาสเอ่ยขึ้นราวกับประชด

“โรงเรียนนั้นมันน่า…เรียน”

ผู้ถูกถามตอบยิ้มๆ แต่ยิ้มที่เขาแสดงออกมานั้นมันเป็นรอยยิ้มของคนเจ้าเล่ห์ในสายตาของบอส ภานุเพื่อนสนิทของเขา

“ไปติดใจสาวโรงเรียนนั้นหรือไงวะ ระวังจะเจอเจ้าถิ่นนะไอ้กราฟ โรงเรียนนั้นกูได้ยินว่ามีน้องชายดาราเรียนอยู่ด้วย หล่อจนไปเป็นดาราเองได้เลย แล้วไอ้นั่นมันก็เป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียนนั้นด้วย มึงย้ายไปไม่เท่ากับต้องไปเป็นคู่แข่งกับมันหรอวะ” เพื่อนในทีมบาสอีกคนเอ่ยถามขึ้นบ้าง

“น่าสนใจ”

กราฟ กาลัญญูเอ่ยออกมาเพียงเท่านั้นก่อนที่จะเดินไปหยิบขวดน้ำมายกขึ้นดื่มแล้วหันหน้าไปยักคิ้วให้สาวๆ ที่มาเชียร์อยู่ข้างสนามจนเด็กสาวกลุ่มนั้นกรีดร้องออกมาราวกับว่าพบดาราศิลปินที่ชื่นชอบก็ไม่ปาน

“กูว่าจีน่าแหงๆ มึงจะไปแย่งหนุ่มๆ โรงเรียนนั้นจีบจีน่าก่อนเรียนจบหรือยังไงวะ”

บอส ภานุนึกถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น ตอนที่เพื่อนและเขาไปดูโรงเรียนนั้นแข่งบาสแล้วไอ้เพื่อนสนิทของเขาคนนี้ก็มองสาวฮอตของโรงเรียนนั้นไปจนลับสายตา และที่มันเคยบอกว่าอยากได้ไอ้หน้าหล่อนั่นเป็นเพื่อนอีก เขาจึงคิดว่าที่มันบอกว่าอยากได้ไอ้หน้าหล่อเป็นเพื่อนมันแค่ข้ออ้าง ที่จริงแล้วมันอยากไปเคลมแฟนสาวของไอ้หน้าหล่อนั่นมากกว่า

กราฟ กาลัญญูฉีกยิ้มออกมาก่อนที่จะคว้ากระเป๋าแล้วเดินออกจากสนามบาสไป บอส ภานุมองตามเพื่อนสนิทอย่างไม่เข้าใจ เขาเดินไปหยิบกระเป๋าของตนแล้วรีบวิ่งตามกราฟ กาลัญญูไปทันที สายตาหลายคู่ของเพื่อนนักบาสมองตามสองเพื่อนสนิทไปอย่าง

วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายก่อนที่จะปิดภาคเรียนนี้แล้ว แบม ภูวดล จีน่า เจนจิรา และตั้ม อนุพงษ์ ทำข้อสอบได้อย่างรวดเร็ว นั่นก็เป็นเพราะแบม ภูวดลคอยติวให้กับจีน่าและตั้ม สองหนุ่มสาวเพื่อนสนิทของเขาจึงสามารถทำข้อสอบได้อย่างสบายไม่เคร่งเครียดเหมือนกับเพื่อนที่ไม่รู้แนวทางของข้อสอบมาก่อน

“ได้ไหม…” แบม ภูวดลเอ่ยถามจีน่า เจนจิรา

“ได้สิ… มีอาจารย์แบมติวพิเศษให้ซะอย่าง” จีน่า เจนจิราตอบออกมาพร้อมรอยยิ้ม

“ฉันก็ทำได้ ขอบใจมากว่ะแบม ถ้าไม่ผ่านนะ พ่อเอาตาย”

ตั้ม อนุพงษ์เอ่ยออกมาบ้างก่อนจะทำท่าสวมกอดเพื่อนสนิท แต่ทว่าจีน่ากลับดันหน้าอกของตั้มออก แบม ภูวดลหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเห็นอีกฝ่ายร้องโวยวายออกมา

“โอ๊ย!!! จีน่า...เธออย่าหวงแบมนักเลย ให้ฉันกอดมันบ้าง”

“ไม่ได้ย่ะ แบมเป็นของจีน่าคนเดียว”

คำพูดของสาวสวยทำเอาเพื่อนคนอื่นๆ และเพื่อนต่างห้องที่ได้ยินแอบรู้สึกอิจฉาอยู่ไม่น้อย แบบนี้ถึงไม่ประกาศว่าเป็นแฟนกันแต่ก็ทำตัวติดกันราวกับแฝดสยามคงจะเป็นอื่นไปไม่ได้ สองหนุ่มสาวเดินควงแขนกันไปที่โรงอาหารโดยมีตั้ม อนุพงษ์วิ่งตามหลัง มีแต่คนบอกว่าเขาเป็นส่วนเกินของสองคนนี้ แต่เขาไม่คิดแบบนั้น เพราะเขารู้ดีว่าเพื่อนสนิททั้งสองไม่คบหากันเองอย่างแน่นอน

“ฉันว่าสองคนนั้นไม่ได้เป็นแฟนกันหรอกย่ะ” เจมี่ ชายไม่จริงหญิงไม่แท้ห้องอื่นเอ่ยขึ้น

“ทำไมจะไม่ได้เป็นแฟนกัน ตัวติดกันซะขนาดนั้น” เพื่อนอีกคนค้านหัวชนฝา

“เชื่อเรด้าฉันเถอะ ฉันว่านายคนนั้นน่ะไม่ได้ชอบผู้หญิงอย่างยัยจีน่านั่นหรอก”

เจมี่เอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ เขาเชื่อในสัญชาตญาณของตนเอง

“อย่ามา… ไม่ได้ชอบผู้หญิงเพอร์เฟคอย่างจีน่า แล้วจะชอบผู้หญิงแบบไหนกัน” เพื่อนคนหนึ่งเอ่ยขึ้น

“ก็ชอบแบบไอ้บ๊อบไงฮ่าๆๆๆๆ”

เจมี่ตอบพร้อมทั้งหัวเราะออกมาเสียงดัง เพื่อนทุกคนต่างพากันหัวเราะออกมาเช่นกัน เพราะไม่เชื่อในสิ่งที่เพื่อนชายใจสาวพูดออกมา

“ฮ่าๆๆๆ นังเจมี่….ตลกละ รอบนี้เรด้าของแกคงผิดพลาดแล้วล่ะ”

เพื่อนคนหนึ่งหัวเราะพร้อมกับเอ่ยออกมาเพราะรู้สึกว่าเรด้าของเพื่อนในครั้งนี้มันไม่ถูกต้องเท่าไหร่นัก

“หึ! พวกเธอรอดูก็แล้วกัน มีเวลาดูอีกเทอม”

เจมี่ชายไม่จริงหญิงไม่แท้เอ่ยออกมาอย่างมั่นใจ เพื่อนๆ ได้แต่พากันหัวเราะออกมาให้กับความเรด้าพังของเพื่อน ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน

หลังสอบเสร็จคือช่วงเวลาผ่อนคลายของหนุ่มสาว แบม ภูวดลไปเดินห้างสรรพสินค้ากับเพื่อนสนิทสาวอย่างจีน่า เพื่อนสาวลากเขาเข้าไปร้านนั้นออกร้านนี้อย่างสนุกซึ่งเขาเองก็ไม่ขัดใจเธอ เพราะลึกๆ ภายในใจก็ชื่นชอบการเดินชมของสวยๆ งามๆ อยู่เช่นกัน จีน่า เจนจิรารู้สึกมีความสุขได้เพียงครู่เดียวเธอก็ต้องเศร้าลงถนัดตาเพราะบังเอิญไปเจอว่าที่เจ้าสาวคนสวยของผู้ชายคนที่เดินเคียงข้างกันมาอย่างหวานชื่น ไม่มีใครบอกก็พอจะดูออกว่าความสัมพันธ์ของเขาคนนั้นและเธอคนนั้นอยู่ในระดับไหน

“ไหวป่าวจีน่า” แบม ภูวดลเอ่ยถามออกมาอย่างเห็นใจ

“คนนี้เองน่ะเหรอ เจ้าของหัวใจของพี่ไอซ์” จีน่าเอ่ยออกมาราวกับเพ้อ

“หล่อดีนะ เหมาะสมกันดี”

เสียงหวานเอ่ยออกมาเบาๆ ก่อนที่เธอจะหันหลังแล้วเดินกลับไปทางที่เพิ่งจากมา น้ำตาคลอเบ้าดวงตาคู่สวย จีน่าเดินเร็วๆ ตรงเข้าไปในห้องน้ำโดยที่ด้านหลังมีแบม ภูวดลเดินตามไม่ห่าง เธอเข้าไปสงบจิตสงบใจกับการเจอรักแรกที่ไม่สมหวังอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะออกมาจากห้องน้ำในสีหน้าที่ดูดีขึ้น แบม ภูวดลถึงกับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งใจ สองหนุ่มสาวจึงตัดสินใจพากันกลับบ้านเพราะเที่ยวต่อไปก็คงจะไม่สนุกอีกแล้ว