Share

20

last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-04 23:15:18

เอวา....

"นี่นังชั้นต่ำแกอย่าท้าชั้นนะ"

"ฉันไม่ได้ท้าฉันพูดจริง จะไปตอนนี้เลยก็ได้นะไปห้องอธิการบดีเลยไหมล่ะ" ฉันท้าผู้หญิงตรงหน้า

"เฟย่ามันไม่กลัวเธอเลยอ่ะ จัดการมันเลยดีมั้ยมันท้าทายเธอไหนจะกล้าไปนั่งกับพวกพี่ปืนอีก"

และก่อนที่ฉันจะถูกพวกบ้าผู้ชายรุมก็มีพระเอกขี่ม้าข้าวมาช่วยฉันซึ่งก็ไม่ใช่ใคร

"มีอะไรกัน" ปืนเดินเข้ามาในห้องทำให้ทุกคนแหวกทางให้เขาจนเขาเดินมาอยู่ตรงหน้าของฉัน

"ฉันถามว่ามีอะไรกันทำไมต้องมายืนล้อมหน้าล้อมหลังเอวากันแบบนี้"

"เอ่อ พี่ปืนคะ คือว่า" เสียงยัยผู้หญิงที่บอกว่าครอบครัวของเธอเป็นเจ้าของมหาลัยเรียกปืนเสียงอ่อย

"มีอะไรหรือเปล่าเอวา" เมือ่ปืนไม่ได้คำตอบจากพวกนั้นเขาก็เลยหันมาถามฉันแทน และพอฉันจะเอ่ยปากบอกยัยนั่นก็รีบพูดขัดขึ้นมาทันทีเหมือนกลัวว่าฉันจะพูดเรื่องที่พวกเธอกำลังหาเรื่องฉัน

"ไม่มีอะไรค่ะพี่ปืน คือเฟย่าแค่มาทักทายเอวาเฉยๆค่ะ"

"แล้วทำไมต้องมากันเป็นโขยง"

"เอ่อพวกเรามาเป็นเพื่อนเฟย่าค่ะพี่ปืน" เพื่อนยัยเฟย่ารีบแก้ตัว

"แน่ใจว่าแค่มาทักทาย??" ปืนใช้สายตากดดันมองไปยังทุกคนที่ตอนนี้ก้มหน้าก้มตาเหมือนกลัวเขายังไงยังงั้นจนฉันเอะใจว่าทำไมทุกคนถึงกลัวปืนขนาดนั้น

"แน่ใจค่ะ" ทุกคนก้มหน้าตอบพร้อมกันราวกับนัดหมาย หลังจากนั้นปืนก็จุงมือฉันเดินออกมาจากห้องเรียน

"ถามจริงทำไมพวกนั้นถึงดูกลัวนายกันจัง" พอมาถึงรถฉันก็ถามปืนทันทีเพราะไม่อยากเก็บความสงสัยไว้นาน

"คงกลัวถูกไล่ออกมั้งถ้ามีเรื่อง"

"ห๊ะไล่ออก??นายใหญ่มาจากไหนถึงไล่พวกนั้นออกได้"

"ก็พ่อฉันเป็นเจ้าของมหาลัยนี้น่ะสิ"

"จริงดิ??" ยอมรับว่าตกใจไม่น้อยที่ได้รู้ว่าปืนเป็นลูกของเจ้าของมหาลัยนี้

"แล้วฉันจะโกหกเธอเพื่ออะไรวะ อันที่จริงก็ไม่ค่อยมีใครรู้หรอกนอกจากเพื่อนสนิท"

"เอ่อแล้วทำไมเฟย่าถึงพูดว่าครอบครัวเธอเป็นเจ้าของมหาลัยนี้ล่ะนายกับเธอเป็นญาติกันเหรอ"

"แค่ญาติห่างๆ ห่างแบบโคตรห่างอ่ะเธอเป็นหลานสาวของอาสะใภ้ฉันอีกทีนึง"

"อ่อแบบนี้นี่เอง"

"เธอถามฉันแบบนี้แปลว่ายัยเฟย่ามาหาเรื่องเธอด้วยใช่ไหม"

"ก็ อืม"

"ถ้าคราวหน้าเฟย่ากับพวกมาหาเรื่องเธออีกเธอก็บอกฉันเข้าใจไหมฉันจะได้ให้น้าสะใภ้ฉันจัดการ"

"ได้ ขอบใจนะ" ฉันขอบคุณปืนและรู้สึกเบาใจขึ้นมาทันทีเพราะตอนแรกฉันคิดว่าตัวเองคงเรียนอยู่ที่นี่ไม่สงบสุขแน่ๆ

"มีอีกเรื่องที่เธอยังไม่รู้"

"เรื่องอะไรอีก"

"เฟย่ากำลังสนใจไอ้เซย์อยู่และดูเหมือนไอ้เซย์ก็พอใจยัยนั่นด้วย"

""""""""""""""""""""""""

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • รักร้ายนายแฟนเก่า   39

    เอวา...."อื้มมม" มันพยักหน้าตอบแล้วก้มหน้าอย่างสำนึกผิด"แล้วเรื่องที่นายไม่เคยรักฉันเลยล่ะทำไมนายไม่พูดออกมาด้วย พูดเหมือนที่นายพูดกับเพื่อนของนาย" ฉันพยายามฝืนความรู้สึกไม่ให้ร้องไห้แก่อนจะพูดในสิ่งที่อยากจะพูดกับเขาออกมา มันคือคำถามที่ฉันอยากจะถามเขาตั้งแต่ที่ได้ยินแล้วว่าทำไมเพราะอะไรเขาถึงหลอกฉันหลอกให้ฉันรัก "เธอ..รู้""ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกจนกระทั่งได้ยินนายพูดกับปืน""ฉัน..""ตอนนั้นที่นายขอคบฉันเป็นแฟนเพียงเพราะแค่ต้องการร่างกายของฉันสินะ มันไม่มีอยู่จริงหรอกใช่ไหมรักแรกคนแรกสำหรับนายน่ะ""เอวา""ฉันจะบอกความจริงให้ก็ได้ว่าฉันไม่ได้ความจำเสื่อมฉันจำได้หมดทุกอย่างแล่ะว่านายเคยทำอะไรกับฉันไว้บ้าง แต่ถ้าเลือกได้ฉันอยากจะความจำเสื่อมไปจริงๆไม่ต้องจดจำอะไรที่มันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดรู้สึกแย่ ฉันอยากใช้ชีวิตแบบที่ไม่ต้องคิดถึงอดีต ไม่ว่าจะเรื่องของนายหรือเรื่องของพ่อกับแม่ ฉันอยากเป็นเอวาที่ไม่ต้องมีความทรงจำอะไรเลยเพราะฉันคิดว่าฉันคงจะมีความสุขมากกว่านี้""..........." เซเดย์ยังคงเงียบ"ฉันยอมรับว่าที่ฉันแกล้งความจำเสื่อมเพราะฉันแค่อยากแก้แค้นนายที่เคยทำให้ฉันเจ็บ แต่พอนายกล้าที่จะ

  • รักร้ายนายแฟนเก่า   38

    เซเดย์....."มึงรักเอวาใช่ไหม""ไม่" ผมยังยืนยันคำเดิมเพราะผมคิดว่าผมไม่ได้รักเอวา"คำว่าไม่ของมึงเหมือนมึงฝืนพูดเลยเนอะ มึงลองถามใจมึงให้แน่อีกครั้งว่ามึงรักเอวาหรือไม่ได้รัก เพราะถ้ามึงไม่ได้รักเธอมึงจะไม่แคร์เลยว่าเธอจะจำได้หรือไม่ได้แต่นี่มึงกำลังกลัว กลัวว่าเธอจะจำสิ่งที่มึงทำได้" นั่นสินะทำไมผมกลัวว่าเธอจะกลับมาจำได้ล่ะถ้าผมไม่รักเธอเอวา..."ทำอะไรทานอ่ะหอมจัง อาหารก็หอมแก้มเมียก็หอม" จุ๊บ จุ๊บ"อุ้ย ตกใจหมด" ฉันตกใจเมื่อจู่ๆเซเดย์ก็เดินเข้ามากอดฉันจากทางด้านหลังแล้วก็จุ๊บแก้มอย่างถือวิสาสะตอนแรกฉันเกือบจะหันไปด่าแล้วแต่พอนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ฉันยังความจำเสื่อมอยู่ก็เลยเงียบ"กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมไม่ได้ยินเสียงเปิดประตูเลยล่ะ""ก็เธอมัวแต่ทำอาหารอยู่ในครัวจะได้ยินอะไรล่ะ ว่าแต่วันนี้เธอทำอะไรให้ฉันทานล่ะ ฉันหิวแล้วนะหิวมากด้วย" เซเดย์พูดอ้อนๆทั้งที่ยังกอดฉันอยู่"ก็อาหารง่ายๆ ไข่เจียว ต้มยำปลากระป๋อง ผัดผักรวม พอทานได้มั้ย เซย์ก็รู้ว่าเอวาทำอะไรไม่ค่อยเป็น""อื้มทานได้หมดแล่ะถ้าเธอเป็นคนทำ""ปากหวานเนอะไม่รู้จะไปปากหวานกับผู้หญิงคนอื่นด้วยหรือเปล่าแต่คงไม่หรอกมังเนอะเพราะเซย

  • รักร้ายนายแฟนเก่า   37

    เซเดย์...."ถ้าบอกว่าไม่ได้เซย์จะพาเอวาไปมหาลัยด้วยไหมล่ะ เอวาไม่ได้ไปเรียนหลายวันแล้วด้วย""เธอยังไม่หายดีเลยไว้หายดีค่อยไปนะ" "ก็ได้ ว่าแต่เซเดย์จะกลับกี่โมงล่ะ เอวาจะได้ทำกับข้าวไว้รอ" "อืมม วันนี้ฉันเลิกเรียนบ่ายสามน่าจะกลับมาถึงไม่เกินครึ่งชั่วโมง" "ถ้าอย่างงั้นเอวาจะรอทานข้าวนะ ห้ามเถลไถลล่ะเข้าใจไหม""ครับคุณแฟน^^""ดีมากทำตัวดีๆ ล่ะเข้าใจไหมถ้าจับได้ว่ามีกิ๊กนะเอวาจะไม่ให้อภัยเลย" ใจผมกระตุกวูบอีกครั้งเมื่อได้ยินแบบนั้นแต่ก็แสร้งยิ้มกลับไปเพื่อกลบเกลื่อนมหาลัย..."เอวาเป็นไงบ้าง" พอมาถึงมอไอ้ปืนก็ถามถึงเอวาทันทีที่เจอหน้าผม"ก็เหมือนเดิมยังจำอะไรไม่ได้เหมือนเดิม""อืมมม""ไอ้ปืนกูถามมึงอย่างดิ""ถามอะไร""มึงทำไมถึงไม่พูดความจริงกับเอวาเรื่องที่กูทำเหี้ยกับเธอ""เพราะตอนที่เธอฟื้นขึ้นมาเธอเอาแต่ร้องไห้แล้วก็เอาแต่กอดมึงบอกคิดถึงมึงแล้วกูจะพูดความจริงได้ยังไง เธอยังรักมึงอยู่เธอถึงจำได้แค่นั้น เธอเลือกที่จะไม่จำว่ามึงเคยทำเหี้ยทำเลวอะไรไว้บ้าง""แล้วมึงไม่เสียใจหรือไงที่ทำแบบนั้นไหนมึงบอกกับกูว่ามึงรักเอวาไง มึงไม่กลัวว่ากูกับเธอจะกลับมาคบกันเหรอวะ" ผมลองถามมันเพราะอยากจะรู

  • รักร้ายนายแฟนเก่า   36

    เอวา.....หลายวันต่อมา...ฉันอยู่กับเซเดย์ที่คอนโดของเขาแต่เรานอนแยกกันคนละห้องโชคดีที่คอนโดของเขามีหลายห้องนอนทำให้ฉันไม่ต้องทนอึดอัดที่จะนอนร่วมเตียงกับเขาบอกตามตรงว่าฉันไม่อยากนอนบนเตียงที่เซย์มันเคยพาผู้หญิงคนอื่นมานอน ฉันรับไม่ได้จริงๆฉันทั้งรังเกียจทั้งขยะแขยง แม้ว่าเซย์มันจะพยายามขอให้ฉันไปนอนด้วยแต่ฉันก็หาข้ออ้างว่าฉันเพิ่งหายป่วยเขาก็เลยยอม"เซย์จะไปเรียนแล้วหรอ" ฉันแสร้งถามเขาทั้งที่รู้อยู่แล้วเพราะเห็นเขาแต่งต้วด้วยชุดนักศึกษาถูกระเบียบ"อื้มมม เธออยู่คนเดียวได้ไหม" เซเดย์ถามขณะผูกเนคไทหน้ากระจกฉันก็เลยเดินไปช่วยเขาผูก เซเดย์มันจ้องหน้าฉันตลอดเวลาแววตามันดูเศร้าจนฉันรู้สึกได้แต่ฉันไม่รู้หรอกว่ามันเศร้าเรื่องอะไร หรือเศร้าเพราะฉันมาอยู่ด้วยทำให้มันไม่สามารถพาใครมานอนที่ห้องได้ อยากจะบอกอีกเรื่องตั้งแต่วันที่ฉันมาอยู่ที่นี่มันไม่เคยทิ้งฉันแล้วออกไปไหนเลย เวลาไปซื้อของใช้เข้าห้องมันก็พาฉันไปด้วยตลอดกลับมาก็ทำอาหารให้ฉันทานเพราะฉันทำอาหารไม่เคยเป็นนอกจากบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ถ้าเรื่องของเราไม่เป็นแบบนี้ถ้ามันรักฉันเหมือนอย่างที่ฉันรักมันฉันคงมีความสุขมากที่ได้ใช้ชีวิตได้อยู่กับ

  • รักร้ายนายแฟนเก่า   35

    เซเดย์...."นั่งนี่ก่อนนะเดี๋ยวฉันเอากระเป๋าเธอไปเก็บก่อน""อื้มมม" เอวาพยักหน้าจากนั้นผมก็รีบเข้ามาในห้องนอนแล้วจัดการเก็บเสื้อผ้าของเธอเข้าตู้เสื้อผ้า โชคดีที่เมื่อวานผมให้แม่บ้านมาทำความสะอาดแล้วให้จัดการเอาเสื้อผ้าเครื่องสำอางที่เป็นของผู้หญิงออกให้มดทุกชิ้นห้ามให้เหลือแม้แต่อย่างเดียวเพราะผมกลัวว่าเอวาจะมาเจอ คือผมไม่รู้ว่าทำไมผมต้องกลัวด้วยในเมื่อผมไม่ได้รักเธอและเราก็เลิกกันแล้วทำไมผมต้องมาเหมือนตัวเองกำลังทำผิดก๊อก ก๊อก ก๊อก แอร๊ดดดด"เซย์ เอวาอยากอาบน้ำอ่ะ""อาบสิ เดี๋ยวฉันไปรอข้างนอกนะ""ทำไมไม่อาบด้วยกันล่ะเมื่อก่อนเซย์ชอบอาบน้ำกับเอวาไม่ใช่เหรอ""เอ่อ.." "นะอาบด้วยกันนะ" ไม่พูดเปล่าเอวาเดินเข้ามาในห้องจากนั้นเธอก็จัดการถอดเสื้อผ้าของเธอออกทีละชิ้นจนกระทั่งร่างกายของเธอเปลือยเปล่าต่อหน้าผม"ถอดเสื้อผ้าสิไม่อาบเหรอ" เหมือนถูกสะกดผมจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกหลังจากนั้นเราสองคนก็ลงไปแช่ในอ่างอาบน้ำ เอวามองหน้าผมแล้วก็ยิ้มแต่ยิ้มของเธอมันแปลกๆจนผมรู้สึกได้"เซย์จ๋าาาา" เอวาครางเรียกชื่อผมก่อนจะขยับตัวเข้ามาใกล้แล้วนั่งคร่อมบนตักแล้วถูไถตัวเองขึ้นลงทำให้ตอนนี้ตรงส่วนนั้นของ

  • รักร้ายนายแฟนเก่า   34

    เซเดย์...."เกิดอะไรขึ้นเหรอเซย์ เซย์บอกเอวามาสิ""เอ่อ คือเธอ...." ผมคิดว่าจะบอกความจริงกับเธอทุกอย่างเพราะไม่อยากปิดบังแต่..."หลังจากที่ฉันเปิดประตูให้เธอเข้าห้องเธอก็นั่งกินเหล้ากับพวกเราเพราะวันนั้นไอ้เซย์มันจัดงานวันเกิดของมันพอดีแต่เธอดันกินเยอะจนเมาแล้วล้มหัวฟาดพื้นจนไอ้เซย์ต้องพาเธอมาโรงพยาบาลนี่ไง เธอไม่ได้สติถึงสามวันเต็มๆเลยนะไอ้เซย์ก็มานอนเฝ้าไข้เธอทุกวัน" ผมไม่เข้าใจว่าไอ้ปืนทำไมถึงพูดแบบนั้นมันทำไมไม่พูดความจริงกับเอวาไปเลย บอกตามตรงนะว่าผมไม่อยากปิดบังอะไรเธอผมกลัวว่าถ้าเธอรู้ความจริงทีหลังเธอจะเกลียดผมมากกว่าที่เป็นอยู่"เหรอ ฉันเมาถึงขนาดนั้นเลยเหรอ ว๊า แย่จังเลยอ่ะที่ทำให้ทุกคนต้องมาเดือดร้อนต้องมาดูแล" "แต่ตอนนี้เธอไม่เป็นอะไรแล้วนะปลอดภัยดีแล้ว""อื้มมม^^"หลังจากวันนั้นผมก็มาเฝ้าเอวาที่โรงพยาบาลทุกวันจนกระทั่งหมอให้ออกจากโรงพยาบาลส่วนไอ้ปืนหลังจากที่มันรู้ว่าเอวาจำมันไม่ได้มันก็เปลี่ยนไปกลายเป็นไอ้ปืนที่ไม่พูดไม่จาและวันนี้มันก็ไม่ได้มากับผมมันบอกให้ผมมารับเอวาออกจากโรงพยาบาลแค่คนเดียวบนรถ"เซย์จะพาเอวาไปที่ไหนเหรอ" เอวาถามผม"กลับคอนโดไง""คอนโดเซย์เหรอ""อืม"

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status