“คนไทย?”
“ก็ใช่น่ะสิ เห็นเป็นคนญี่ปุ่นเหรอไง ถามแปลกๆ!”ฉันพูดใส่อารมณ์กับเขาและพูดเสียงเข้มให้ดูน่ากลัว “ใครจ้างเธอมาให้ฆ่าฉัน”เขาไม่ได้ขยับตัวแต่เอ่ยถามฉันกลับมาด้วยความสงสัย “เอ่อออ”ฉันอ้ำๆอึ้งๆไม่รู้จะบอกว่าใคร เพราะไม่มีใครจ้างฉันให้มาฆ่าหมอนี่นี่น่า “มันจ้างเธอมาเท่าไหร่?”เขาถามฉันกลับมาพร้อมกับทำท่าทางขยับ ฉันจึงรัดคอเขาให้แน่นขึ้น “โอ้ว ฉันจะหายใจไม่ออกอยู่แล้วเนี่ย!”เขาโวยวายใส่ฉัน “อย่าแตะตัวฉัน!!”ฉันก็โวยใส่เขาทันทีที่มือหนาของเขากำลังจะจับโดนแขนของฉัน และฉันก็ตกใจเผลอปล่อยมือจากคอเขาเพราะฉันกลัวการแตะเนื้อต้องตัวเป็นที่สุด พรึบ “แฮ่กๆๆๆเกือบตายหายใจไม่ออก”เขาบ่นขึ้นและเขาก็จับชายคอเสื้อของเขาให้คลายคอลงฉันจึงรีบใช้มือปัดตามแขนของตัวเองและถูไปมาจนรู้สึกเจ็บแสบ “อะไรจะขนาดนั้นแม่คุณ!”เขาหันมามองการกระทำของฉัน แต่ฉันก็ยังไม่เลิกใช้มือถูไปกับต้นแขนของตัวเอง ท่าทางที่ฉันเป็นมันแสดงออกได้เลยว่าฉันรังเกียจเขามาก “ผมไม่ได้สกปรกซกมกโสโครกขนาดนั้น!”เขาเดินมาประชิดร่างฉันอย่างไว ฉันก็ถอยหลังหนีเขาอย่างไวเช่นกันตามสัญชาตญาณ พรึบ “โอ้ย!”ฉันร้องออกมาด้วยความตกใจและเจ็บปวดเมื่อแผ่นหลังของฉันไปชนเข้ากับต้นไหม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลังฉัน พรึบ “คุณไม่ต้องมาเฉไฉบอกมาเดี๋ยวนี้ว่าใครส่งคุณมา?”ชายร่างสูงเดินเข้ามาแนบชิดตัวฉันและเขาก็ใช้ท่อนแขนแข็งแรงกั้นทางไม่ให้ฉันออก ฉันก็เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเขาแต่ฉันก็มองเขาไม่เห็นหรอกเพราะที่ตรงนี้มันมืดมาก “อื้อออ”ฉันหลับตาปี๋เบนหน้าหลบปลายจมูกโด่งของเขาที่อีกนิดเดียวก็จะมาชนเข้ากับโครงแก้มของฉันอยู่แล้ว “สวย ใหญ่” “อะไรใหญ่ยะ?”ฉันเบือนหน้ากลับไปหาเขาและเอ่ยถามเขาด้วยความไม่พอใจและในจังหวะนั้นแก้มของฉันก็ไปชนเข้ากับจมูกที่โด่งเป็นสันของเขาเข้าอย่างจัง “ฟอดดดดดด” “นี่!นายหอมแก้มฉันเหรอ!!”ฉันโวยใส่เขาเสียงดังและรีบยื่นมือขึ้นมากุมแก้มตัวเอง “คุณหันแก้มของคุณเข้ามาหาจมูกของผมเองนะ”เขาพูดด้วยนำ้เสียงเฉยชา อีตาบ้า!!!ช่างกล้าพูด ฉันก็เขินเป็นน่ะเว้ย! “แล้วนายสูดดมทำไมเล่า!!!”ฉันโวยกลับก็อีตาบ้านี่มันสูดดมกลิ่นแก้มของฉันน่ะสิ “มีโอกาสก็ต้องกอบโกย”เขาตอบมาหน้าตาย ทำให้ฉันเริ่มที่จะโมโหเขาแล้วนะ “ไอ้คนฉวยโอกาส!” “ใครฉวยโอกาส ผมน่ะเหรอ?”เขาทำนำ้เสียงยียวนกวนประสาทฉัน ถึงฉันจะมองไม่เห็นหน้าเขาแต่ฉันก็มั่นใจว่าหน้าตาของอีตานี่ต้องเห่ยมากแน่ๆ “ก็ใช่ไง!” “ผมไม่ได้ฉวยโอกาสเลยนะ ก็คุณทำงานพลาดฆ่าผมไม่ได้อีกไม่นานคุณก็จะต้องโดนนายจ้างของคุณสั่งเก็บ”เขาบอกฉันมาและเริ่มขยับใบหน้าเข้ามาหาฉันใกล้ขึ้น ใกล้ขึ้นจนฉันได้ยินเสียงหัวใจของฉัน ไม่สิมันสองเสียงนะ ตึกตักตึกๆ ตึกตักตึกตักๆ ฉันหลับตาปี๋เมื่อฉันรับรู้ได้ว่ามีปลายจมูกนุ่มมาคลอเคลียอยู่ตรงบริเวณซอกคอของฉัน “ถ้าคุณไม่บอกผมว่าใครจ้างคุณมา....ผมปล้ำคุณตรงนี้แน่!”เขากดเสียงต่ำกระซิบที่ข้างหูฉัน ทำให้ฉันขนลุกซู่แต่แปลกแฮะ ทำไมฉันไม่รู้สึกขยะแขยงหมอนี่กันนะ? “จะบอกหรือไม่บอก”เขากดเสียงต่ำถามฉันอีกครั้งแต่ครั้งนี้เขาเม้นริมฝีปากขบติ่งหูฉันเบาๆเพื่อตอกย้ำให้ฉันพูด ฉันจะพูดได้ยังไงเล่า!!ก็ไม่มีใครจ้างฉันมาทั้งนั้นแหละโว้ยยยยย!มันจะคาดคั้นอะไรฉันนักหนาวะ! “อื้อออออออ”ฉันร้องออกมาพลางเม้มริมฝีปากตัวเองแน่นเพราะไอ้เห่ยนี้มันค่อยๆลากปลายจมูกของมันออกมาจากซอกคอฉันขึ้ยมาเรื่อยๆจนจะถึงริมฝีปากของฉันอยู่แล้ว “ห๊อมหอม” “ไอ้โรคจิต!!” “ปากก็ด่าว่าผมไอ้โรคจิตทำท่าเหมือนรังเกียจขยะแขยงผมแต่มือกลับไม่ขัดขืน?”เขาเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัย มันจะไปพูดไกลๆจากปากฉันไม่ได้รึไงนะ จะจูบกันอยู่แล้วเนี่ย!! จะขัดขืนได้ยังไงล่ะ ก็มือของฉันถือส้นตึกซ่อนไว้ด้านหลังอยู่อ่ะ “ฉันไม่อยากโดนตัวนายต่างหากล่ะ!!!” “ทำไมกลัวไฟช็อตรึไง?” “หรือว่า.....กลัวหักห้ามใจเวลาอยู่ใกล้ๆผมไม่ได้^_^” “ช่างมั่นหน้าเนอะ”ฉันเอ่ยบอกเขาไปด้วยความหมั่นไส้ อยากจะเห็นหน้าตาของเขาจริงๆว่ามันจะหล่อวัวตายควายล้มรึเปล่า!!!! “ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย ตกลงใครส่งคุณมา?”เขากดเสียงต่ำถามฉันอีกครั้ง ใครจะส่งฉันมาเล่า ฉันนี่แหละส่งตัวเองมา “ถ้าฉันบอกคุณ คุณจะให้อะไรฉัน”ฉันเอ่ยต่อลองเขาไป ยังไงๆวันนี้ฉันก็ต้องไปจากที่นี้ให้ได้ “ผมจะไม่ฆ่าคุณ”เขาตอบฉันมา ฉันก็หันไปมองหน้าเขาถึงจะไม่เห็นก็เถอะ “ฉันขอเงินคุณสักห้าแสนแล้วฉันจะไปให้ไกลจากคุณและคุณก็จะไม่ได้เจอฉันอีกเลย”ฉันบอกเขาไป เขาก็เงียบไป อะไรของอีตานี่ “เหอะมันจะไม่มากไปเหรอ?” “และที่สำคัญคุณไม่มีสิทธิ์ที่จะมาต่อลองอะไรกับผม” “มีสิ..ไม่งั้นฉันยิงนายแน่!”ฉันพูดขึ้นอย่างคนที่เหนือกว่าและเอาปลายส้นตึกจ่อไปที่หน้าท้องแข็งๆของอีตาบ้านี้เพื่อเป็นการขู่หลอกเขาว่าฉันฆ่าเขาแน่ถ้าเขาไม่ให้สิ่งที่ฉันต้องการ“อื้อออสะเสียวคะ!”ร่างบางครางกระเส่าออกมาเมื่อชายหนุ่มได้ใช้ปลายนิ้วเรียวทั้งสองนิ้วของเขาสอดแทรกจีสตริงตัวจิ๋วเข้าไปยังกลีบกุหลาบงามของเธอที่มีน้ำชุ่มแฉะมากกว่าปกติเพราะฤทธิ์ของยา ร่างเล็กสั่นสะท้านไปทั้งร่างเขาเองก็ปวดหนึบลำกายใหญ่เช่นกันและอยากจะปลดปล่อยเหมือนกันแต่เขาต้องทำให้เธอมีความสุขก่อนพรึบชายหนุ่มอุ้มร่างของหญิงสาวลงไปจากตักของเขาและจัดการให้เธอนอนหงายไปบนที่นอนรูปร่างรูปทรงเป็นรูปหัวใจสีชมพูออกแดง เขาหยิบหมอนหนุนสองใบให้เธอหนุนหลังเพื่อให้เธอได้ดูการกระทำของเขาที่จะทำให้เธอต่อไปนี้ ชายหนุ่มยิ้มให้หญิงสาวหญิงสาวก็ยิ้มให้ชายหนุ่มทั้งคู่ส่งยิ้มให้กัน และชายหนุ่มก็ไม่รอช้ารีบขยับร่างของตัวเองไปอยู่หว่างขาของหญิงสาวทันที“อื้อออออ”หญิงสาวหลับตาพริ้มเมื่อชายหนุ่มใช้ปลายนิ้วเรียวของเขาค่อยๆสอดแทรกเข้าไปในร่องกลางของกลีบกุหลาบของเธออย่างช้าๆและตามด้วยใบหน้าหล่อละมุนที่ออกแบดบอยนิดๆของชายหนุ่มตามลงไปทเขาใช้ปลายลิ้นร้อนเลียลงไปบนใจกลางกลีบกุหลาบขึ้นขึ้นพร้อมกับสอดแทรกนิวรัวเข้าออกช่องทางรักของเธออย่างช้าๆและค่อยๆเร็วขึ้นตามจังหวะในการบีบรัดเกร็งของข้างในช่องทางรักของหญิงสาว“แจ๊ะๆ
พรึบ “อื้อมิมิซาซาโนะฉันฉันควบควบคุมคุมตัวเองไม่ได้”ฉันเอ่ยบอกมิซาโนะไปอย่างตกใจและนำ้เสียงสั่นกระตุกติดอ่างเพราะตอนนี้สายตาของฉันจับจ้องไปที่หน้าอกขาวๆของมิซาโนะและสมองของฉันก็สั่งให้ฉันเอื้อมมือไปลูบไล้แผงหน้าอกนั้น “อื้อ…เต็มที่เลยครับโยโกะร่างกายของผมมันเป็นของคุณคนเดียว”ซาโนะเอ่ยบอกฉันมาเราสบตากัน ดวงตาของเขาช่างหวานหยาดเยิ้มและละมุนละไมเหลือเกิน พรึบ มิซาโนะจับมือฉันให้ไปลูบไล้หน้าอกแกร่งของเขาจนนิ้วมือของฉันไปโดดเข้ากับยอดปทุมถันที่แข็งของเขาทำให้ร่างสูงสั่นสะท้าน “อื้อออ”ซาโนะครวญครางออกมาด้วยนำ้เสียงกระเส่าพร้อมกับกัดริมฝีปากอย่างเซ็กซี่ “ทำไมวันนี้คุณหล่อจัง^_^”ฉันมองเขาไปด้วยความหลงใหลและฉันก็เริ่มที่จะควบคุมตัวเองไม่ได้เมื่อฉันได้สัมผัสกับร่างกายที่ร้อนรุ่มของเขาที่มันร้อนไม่ต่างไปจากของฉันพรึบ ร่างเล็กบอบบางของหญิงสาวได้ขึ้นคร่อมนั่งตักของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว มือหนาของชายหนุ่มก็โอบเอวบางที่เปลือยเปล่าพร้อมกับลูบไล้มือไปตามแผ่นหลังที่ร้อนรุ่มที่เริ่มมีเม็ดเหงื่อซึมออกมาจากพิษของยาปลุกเซ็กซ์ที่ทางโรงแรมเตรียมไว้ให้แขกที่เข้ามาพักได้ดื่มกินเพื่อการมีเซ็กซ์ที่มีความส
“นี่ขอถามอะไรหน่อยสิ?”ฉันเอ่ยถามเขาไปในที่สุดตามความสงสัยของตัวเองที่มันสงสัยอยู่มากและงงเป็นอย่างมากเหมือนกัน“อะไร?”เขาเอ่ยถามฉันกลับมาด้วยน้ำเสียงสงสัย เสียงทุ้มๆที่ฟังดูแปลกๆชอบกลของเขามันทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ได้คุยกับคนอยู่“ใส่เครื่องแปลงเสียงทำไม…..ฟังดูทุเรศชอบกล!”ฉันเอ่ยพูดคำที่มันติดอยู่ตรงปากไปในที่สุด ฉันคิดตามที่พูดออกไปจริงๆน่ะ เสียงธรรมชาติของมนุษย์แต่ถูกดัดแปลงด้วยเครื่องแปลงเสียงที่ทำให้เสียงทุ้มและเสียงใหญ่ไปพร้อมๆกันมันฟังเสียงคล้ายๆหุ่นยนต์หรือไม่ก็เสียงผี!!“ฉันชอบของฉันแบบนี้…และทีเธอยังแต่งตัวล่อเสือล่อตะเข้เลยหนิ!”เขาโวยใส่ฉันกลับมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ใช่เพราะโกรธหรือโมโหฉันแต่เหมือนกับว่าเขากำลังกลัวฉันอยู่อย่างงั้นแหละ“ฉันแต่งล่อผู้ชายย่ะไม่ใช่ล่อเสือล่อตะเข้!!”ฉันแหวดเสียงกลับไปตามความจริงเพราะฉันไม่ได้แต่งตัวล่อเสือซะหน่อยหนิย่ะ!!“เด็กน้อยจริงๆ”เขาพึมพำขึ้นมาเบาๆแต่ฉันได้ยินเพราะเขาใช้เครื่องแปลงเสียงอยู่น่ะสิและเครื่องแปลงเสียงนี่ต้องจี้อยู่ที่ลำคอตรงลูกกระเดือกของเขาแน่ๆ“แสดงว่าแกแก่น่ะสิ!!”“ไอ้เฒ่าหัวงู!!”ฉันตะโกนใส่หูของเขาไปจนสุดเสียง“โอ้ยๆๆๆๆ”เสี
“ฟอดดดด ฟอดดดดเด็กดื้อ”ผมก้มหน้าลงไปหอมแก้มของเธอและเอ่ยขึ้นด้วยความหมั่นเข้ี้ยวใบหน้าหวานๆของเธอที่ผมไม่คิดว่าจะเปลี่ยนหัวใจผมได้มากขนาดนี้ เธอทำให้ผมลืมรักครั้งแรกไปหมดทั้งหัวใจและยกหัวใจทั้งหมดให้เธอ เก่งจริงๆผู้หญิงคนนี้ พรึบ “กลับบ้านเลยไหมครับนาย”คิวะเดินเข้ามารับหน้าผมพลางเอ่ยถามผม “อืม…ฉันว่านายก็ควรจะกลับไปพักผ่อนบ้างนะคิวะนายยุ่งกับการดูแลท่านมิซานมาตั้งหลายวันแล้วไม่ใช่เหรอ?”ผมเอ่ยพูดกับคิวะไปด้วยความเป็นห่วงเพราะสีหน้าของเขาดูซีดเซียวและซูบผอมลงไปเยอะ “ไม่ได้หรอกครับนาย…..ท่านนายกกำลังตกอยู่ในอันตรายพวกมันจ้องจะทำลายพวกเราให้หมดทุกคน” “รวมไปถึงริวกับปลายฟ้าด้วยรึเปล่า?”ผมเอ่ยถามคิวะไปอย่างร้อนรนใจ “ครอบครัวโกมะตอนนี้ผมได้ส่งคนให้ไปประกบและตามไปดูแลแล้วครับ”คิวะเอ่ยรายงานผม “ทุกคนถึงที่หมายแล้วใช่ไหม?”ผมเอ่ยถามคิวะไป คิวะก็โค้งตัวให้ผม “ครับทุกคนถึงที่หมายตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้วครับ” “ดีมาก…ที่นี้ฉันก็หมดห่วงหน่อย”ผมเอ่ยออกไปอย่างโล่งใจ เพราะผมได้ให้คิวะจัดการส่งพ่อแม่ของริวอิจิและพ่อแม่ของผมรวมไปถึงปลายฟ้ากับริวและหลานๆทั้งสองของผมไปยังประเทศไทยและให้เหตุผลว่าให้พวกเ
ไนท์คลับ นากิสะห้องกล้องวงจรปิดมิซาโนะ ซานโต้“นายครับ!”เสียงร้อนรนของซาต้าร้องเรียกผมมาแต่ไกล ผมก็เงยหน้าจากกล้องวงจรปิดขึ้นไปมองหน้ามันอย่างหัวเสีย “ฉันบอกแกว่าไง?”ผมกดเสียงต่ำเอ่ยถามไอ้ซาต้ามัน มันก็ยิ้มแหยๆส่งมาให้ผม“คิวะจับตาดูอยู่ครับนาย”“แล้วใครอยู่กับคุณพ่อตาฉันล่ะ?!”ผมลุกขึ้นพลางโวยเสียงดังใส่ซาต้า“เซลต้าครับนาย”ซาต้าว่าพลางก้มหัวให้ผมเพราะมันรู้ว่าเวลาผมโกรธผมจะเปลี่ยนเป็นคนละคนทันที“ฉันหวังว่าแผนวันนี้คงไม่ได้หลอกล่อให้เราไปช่วยโยโกะและจะลอบทำร้ายท่านมิซานหรอกนะ”ผมเอ่ยขึ้นอย่างเป็นกังวล“ไม่…แน่นอนครับนายเซลต้ามีฝีมือระดับพวกผมสองคนมันจะต้องดูแลท่านมิซานได้แน่นอนครับ”ซาต้าเอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจในฝีมือแฝดพี่ของมัน เซลต้ากับซาต้าเป็นฝาแฝดที่เหมือนกันราวกับเป็นคนคนเดียวกันผิดก็แค่สีผมที่ไอ้บ้าซาต้ามันไปย้อมผมมันให้เป็นสีทองบลอนอร่ามตาส่วนเซลต้าผมของเขาก็เป็นสีน้ำเงินวาวเหมาะกับนิสัยนิ่งเงียบของเขา สองพี่น้องนี่นิสัยต่างกันมาก“งั้นก็ดีแกไปทำงานของแกได้แล้ว”“ครับนาย…แล้วนายจะไม่ตามนายหญิงไปเหรอครับ?”ซาต้าเอ่ยถามผมมาด้วยสีหน้าเป็นกังวล ผมก็จ้องหน้ามัน“เมียฉันทั้งคนไปกั
“ฉันรอข้างนอกนะ^_^”มิโกะว่าพลางปล่อยมือฉันและยื่นกระเป๋าส่งมาให้ฉัน ฉันก็ยื่นมือไปรับกระเป๋ามาจากเธอและยิ้มให้เธอ“จ้า^_^”ฉันว่าเสร็จก็เดินเข้าไปในห้องนำ้ที่ค่อนข้างเงียบเพราะไม่มีผู้คนมาเข้าห้องนำ้เวลานี้เลย ทั้งๆที่ผับที่ประเทศไทยจะมีผู้คนมากมายผลัดกันเข้าออกห้องน้ำเป็นว่าเล่นสงสัยคนที่นี้ไม่เข้าห้องน้ำเวลานี้หรอกมั้ง ฉันเลิกสนใจและเลือกห้องน้ำห้องในสุดเพื่อจะเปลี่ยนเสื้อผ้าที่มิโกะเตรียมมาให้“ว้าว^_^”ทันทีที่ฉันหยิบเสื้อผ้าออกมาจากกระเป๋าสะพายก็ต้องทำตาลุกวาวกับกระโปรงสีขาวที่สั้นแสนสั้นมันถูกใจฉันมาก^_^“ว้าวถูกใจจริงๆ^_^”ฉันเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงตื่นเต้นอีกครั้งเมื่อหยิบเสื้อขึ้นมาก็พบกว่ามันเป็นเสื้อเกาะอกที่เล็กติ้วเพราะจะได้โชว์หน้าท้องที่แบนราบของฉันเหมือนกับเสื้อของมิโกะเลยเราสองจะได้เป็นแฝดกันสิน่ะ^_^ห้านาทีต่อมา“ว้าวสวยจัง^_^”ฉันที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วและเดินออกมาส่องกระจกก็ต้องเอ่ยชื่นชมตัวเองที่อยู่ในกระจกทเสื้อเกาะอกมีแดงและกระโปรงสั้นสีขาวที่สั้นมากจนจะเห็นแก้มก้นฉันอยู่แล้ว“ดีนะที่ใส่จีสตริงมา^_^”ฉันเอ่ยขึ้นและสำรวจร่างกายที่ซ่อนรูปของตัวเองอย่างภาคภูมิใจเนื้อนู