ВойтиShare
ตอนที่ 3 เข้าใจผิด
Последнее обновление:
2025-04-20 20:36:52“นายครับผมเอากระเป๋าคุณเกวลินไปเก็บข้างบนเรียบร้อยแล้วถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อนนะครับ”เจมส์แจ้งผู้เป็นนายที่ตอนนี้นั่งเล่นที่โซฟากับเกวลินอยู่
“อืม ขอบใจ หิวยังไปกินข้าวจะได้พักผ่อน”เขาตอบรับลูกน้องสั้นๆก่อนหันไปตามเกวลินที่นั่งอยู่ที่โซฟาฝั่งตรงข้าม “ก็ดีเหมือนกันค่ะ” เอริคเดินนำเกวลินมาที่โต๊ะอาหาร “นั่งสิ”เขาผายมือเชิญเธอนั่งก่อนที่ตัวเองจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม “ป้าพิศ ตักข้าวครับ อ้อลืมแนะนำนี่ป้าพิศแม่บ้านของที่นี่ ส่วนนี่เกวลิน…” “สวัสดีค่ะ เรียกเกลเฉยๆก็ได้นะคะ”เธอทักทายแม่บ้านด้วยรอยยิ้มและท่าทางเป็นกันเอง “สวัสดีค่ะคุณเกล คุณเกลสวยมากๆเลยนะคะ สมกับเป็นคู่หมั้นของคุณเอริคเลยค่ะ เหมาะสมกันยังกับกิ่งทองใบหยก”ป้าพิศพูดตามภาพที่เห็น “ป้าพิศ”เอริคปราม “ค่ะๆไม่พูดแล้วค่ะ เชิญคุณๆทานข้าวตามสบายเลยค่ะ ป้าขอตัวก่อน”ป้าพิศพูดด้วยรอยยิ้มก่อนเดินออกไป “คุณป้าเค้าไปไหนคะ”เกวลินถามด้วยความสงสัยหลังเห็นป้าพิศถือกระเป๋าเดินออกจากบ้านไป “กลับบ้าน” “ห๊ะ กลับบ้าน!!!”เกวลินอุทานด้วยความตกใจ “เสียงดังทำไม นี่มันทุ่มนึงแล้วก็ต้องกลับมั้ย?” “แล้วปกติบ้านหลังนี้พี่เอริคอยู่กับใครคะ” “คนเดียว” “คนเดียว!!!”เธออุทานอีกครั้ง “ทำไม กลัวหรอ จะย้ายออกมั้ยล่ะ”เขาเลิกคิ้วถามหญิงสาว “ป่าวซักหน่อย รับปากคุณป้าแล้วก็ต้องทำให้ได้”เธอก้มหน้าบ่นพึมพำ “หึ”เอริคเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว …ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด… “ครับแม่ ถึงแล้วค้าบ”เอริคกดรับสายมารดา “ไหนขอแม่คุยกับหนูเกลหน่อย”เอริคยื่นโทรศัพท์ให้เกวลิน “ค่ะคุณป้า” “เดินทางเหนื่อยมั้ยลูก” “นิดหน่อยค่ะ ตอนนี้โอเคแล้วค่ะ กำลังทานข้าวเย็นกันอยู่” “ถ้าหนูอยากได้อะไรบอกพี่เค้าได้ตลอดเลยนะ แล้วก็ถ้าพี่เค้ารังแกอะไรหนูก็โทรหาป้าได้ตลอดเลยนะ เดี๋ยวป้าจัดการให้” “ค่ะคุณป้า ขอบคุณนะคะ”เกวลินกล่าวขอบคุณพร้อมยิ้มให้แอนนา “ขอป้าคุยกับพี่เค้าหน่อยลูก” “เจ้าตัวดี ดูแลน้องดีๆล่ะเข้าใจมั้ย อย่าทำให้แม่กับน้ามาลาเป็นห่วง” “ค้าบแม่ รู้แล้วครับแค่นี้ก่อนนะผมจะทานข้าวแล้ว เดี๋ยวหลานสาวสุดที่รักเป็นโรคกระเพราะแม่จะว่าผมอีก” “เจ้าลูกคนนี้นี่ แค่นี้แหละแม่วางแล้ว” “เฮ้อ…..”เขาถอนหายใจเสียงดังกับความเยอะของผู้เป็นแม่ “มองอะไรทานข้าวได้แล้วหลานรัก จะได้ไปพักผ่อน”เขาบอกเกวลินที่กำลังนั่งยิ้มมองหน้าเขาอยู่ “ถ้าพี่เขาขัดใจบอกป้าได้ตลอดเลยนะ”เธอทวนคำพูดของป้าแอนนาให้เขาฟัง ก่อนนั่งทานข้าวต่อ “ยัยตัวแสบ” หลังทั้งคู่ทานข้าวเสร็จเกวลินจะเก็บจานไปล้าง แม้ว่าเธอจะไม่ถูกกันกับเขาแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นคนไม่รู้จักกาลเทศะ อีกอย่างเรื่องพวกนี้ตอนอยู่เมืองนอกเธอก็ทำเองเป็นประจำ ถึงแม้จะโตมาในครอบครัวที่ร่ำรวยแต่แม่ก็สอนให้เธอดูแลตัวเองให้ได้ “จะทำอะไร เดี๋ยวพี่ทำเอง ไปพักเถอะ” “ไม่เป็นไรค่ะเกลล้างแป๊บเดียว” “พี่บอกว่าไม่ต้องไง วันนี้กลับมาเหนื่อยๆไปพักก่อน” “เอางี้งั้นเราช่วยกันล้างจะได้เสร็จเร็วๆ ตามนี้นะคะ เกลจะได้รีบไปพัก” เอริคจำใจต้องทำตามเธออย่างขัดไม่ได้ เขาได้แต่คิดในใจเด็กคนนี้หัวรั้นจริงๆ แต่ความรั้นของเธอทำให้เขาแอบสนใจในตัวเธอซะแล้วสิ “ไปเดี๋ยวจะพาไปดูห้อง”เอริคบอกเกวลินหลังเก็บจานใบสุดท้ายเสร็จเรียบร้อย “เป็นไงชอบรึป่าว ถ้าอยากได้อะไรเพิ่มก็บอกแล้วกัน ห้องพี่อยู่ฝั่งตรงข้าม” “ค่ะ งั้นเกลขอตัวเข้าห้องก่อนนะคะ” “ลืมบอก งานค่อยเริ่มทำวันจันทร์หน้าแล้วกัน อาทิตย์นี้ก็พักผ่อนไปก่อน” “ค่ะ ขอตัวนะคะ” หลังเข้าห้องมาเกวลินนั่งคิดทบทวนถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อช่วงเย็นที่ผ่านมา เธอค่อนข้างแปลกใจว่าเอริคในภาพจำของเธอไม่ใช่คนแบบนี้ ทั้งเย่อหยิ่ง เย็นชา เอาแต่ใจ เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง แต่นี่เขากลับดูสุขุม อบอุ่น แม้จะเงียบขรึมไปหน่อยก็เถอะ ดูไม่ใช่คนใจร้ายเหมือนที่เธอรู้สึกตอนเด็กเลย หรือเพราะเขาโตขึ้นเลยทำให้เปลี่ยนไปทำให้เธอคิดไม่ตกอยู่พักใหญ่ “ช่างเถอะ คอยดูไปเรื่อยๆแล้วกัน นี่อาจจะเป็นแผนของเขาที่จะทำให้เราตายใจก็ได้ ใครดีมาก็ดีกลับ ใครร้ายมาก็ร้ายกลับ”เธอพูดกับตัวเองก่อนจะเลิกคิดฟุ้งซ่านแล้วไปอาบน้ำเข้านอน เอริคเมื่อกลับถึงห้องก็มานั่งทำงานต่อ แต่คืนนั้นจิตใจเขาไม่อยู่กับเนื้อกับตัว คิดถึงแต่ยัยตัวแสบคู่ปรับในวัยเด็ก ที่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่แบบนั้นแล้ว เขาคิดถึงใบหน้าที่ทั้งสวยและน่ารัก กลิ่นตัวหอมชวนหลงใหลจนเผลอยิ้มออกมา “ไอ้ริคคิดอะไรของแกอยู่วะ นั่นมันศัตรูนะโว้ย”เขาตีหัวตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติ “แต่ก็ช่างเถอะ ถ้าเธอดีมาก็ดีตอบแล้วกัน ยังไงแม่ก็ฝากฝังไว้” …บริษัท IT ของเอริค… “นายให้จัดโต๊ะคุณเกลไว้ที่ไหนดีครับ” “นั่งกับพี่เกตุหน้าห้องแล้วกัน เดือนหน้าพี่เกตุจะลาคลอดแล้วระหว่างนี้ให้สอนงานให้เกล พอลาคลอดจะได้ไม่ต้องหาคนอื่นแทน” “ครับนาย” “วันนี้มีงานอะไรอีกมั้ยถ้าไม่มีผมจะขอตัวกลับก่อน” “ไม่มีแล้วครับ นายกลับได้เลยครับ” เจมส์มองเวลาจากนาฬิกาข้อมือเห็นเป็นเวลาบ่ายสามโมง นึกแปลกใจว่าปกตินายอยู่ทำงานจนค่ำมืดแต่วันนี้กลับรีบกลับก่อนเวลา เมื่อนึกขึ้นได้ว่ามีใครบางคนรออยู่ที่บ้านก็รีบรายงานคุณนาย แอนนาทันที “พี่เอริคทำไมกลับมาเร็วล่ะคะ พึ่งสี่โมงเอง” เกวลินถามชายหนุ่มเมื่อเห็นเขาเดินเข้ามาในบ้าน “จะพาไปซื้อของ หายเพลียรึยัง” “คุณป้าสั่งมาหรอคะ” “พูดมากไปแต่งตัว” “ชิ เผด็จการ”เธอจิ๊ปากและย่นจมูกใส่เขาก่อนจะเดินขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ไม่นานเกวลินก็ลงมาพร้อมมินิเดรสแขนสั้นเปิดไหล่สีชมพูอ่อน แต่งหน้าเบาๆ ริมฝีปากอวบอิ่มแต่งแต้มด้วยลิปติกสีชมพู ปล่อยผมยาวลอน เรียวขายาวขาวเนียน ทำเอาเอริคอึ้งกับภาพที่เห็นตรงหน้า ยัยลูกเป็ดขี้เหร่ในวันนั้น ทำไมถึงโตมาแล้วสวยได้ขนาดนี้ “พี่เอริค ไปกันได้แล้วค่ะ” “อืม”เขาทำเสียงเรียบเฉยเพื่อกลบอาการใจเต้นแรงของตัวเองก่อนจะเดินนำหญิงสาวไปที่รถ “วันนี้อยากได้อะไรบ้าง จะได้พาไปถูก” “อืม ของใช้ส่วนตัวกับชุดทำงานอีกนิดหน่อยค่ะ ฉุกละหุกไปหน่อยเลยไม่ได้เตรียมมา” เมื่อมาถึงห้างสรรพสินค้าเอริคพาเกวลินเดินตรงไปยังโซนของใช้ก่อนจะเดินไปหยิบรถเข็นเดินตามเธอ “พี่เอริคเกลเข็นเองก็ได้ค่ะ” “รีบซื้อจะได้รีบกลับ อย่าพูดมาก” “คนเผด็จการ เดี๋ยวก็ฟ้องคุณป้าซะเลย” เขาไม่ตอบโต้เธอ เดินตามเธอแบบเงียบๆ เกวลินได้ทีก็ซื้อของเต็มที่เลย ไหนๆก็มีคนเข็นรถให้แล้วนี่นา เธอเดินเลือกซื้อของจนได้ของใช้ครบตามต้องการ “ทั้งหมด 8,000 บาทค่ะ”แคชเชียร์แจ้งราคา ขณะที่เธอกำลังหยิบเครดิตการ์ดในกระเป๋า เอริคก็ยื่นบัตรของตัวเองให้พนักงานไปแล้ว “พี่เอริคไม่ต้องค่ะ เกลจ่ายเอง” “อยู่เฉยๆ” “ขอบคุณนะคะ ถึงแม้จะเป็นคำสั่งคุณป้าก็ตาม”เกวลินขอบคุณชายหนุ่มหลังเดินออกจากร้าน “พูดเยอะ จะไปซื้อชุดทำงานไม่ใช่หรอไปสิ”เขาบอกหญิงสาว “เอ่อ…วันหลังก็ได้ค่ะ เดี๋ยวเกลมาเองเดี๋ยวพี่ เอริครอนาน” “จะมาทำไมหลายครั้ง ไปซื้อให้เรียบร้อยทีเดียว” พูดจบเขาก็เดินนำเธอมาที่ร้านก่อนจะนั่งเล่นมือถือรอ ปล่อยให้หญิงสาวเดินเลือกเสื้อผ้าตามสบาย ผ่านเวลามาพักใหญ่เกวลินก็เลือกชุดเสร็จเรียบร้อย “เลือกนานขนาดนี้ทำงานได้ถึงเดือนรึป่าว”เขากัดเธอ “ถึงไม่ถึงก็รอดูเองแล้วกันค่ะ วันหลังถ้าไม่อยากพามาก็บอกคุณป้าตรงๆก็ได้”เธอต่อว่าเขาบ้าง “พี่ไม่ได้…..”เขานึกโทษตัวเองที่ปากไว ใจจริงแค่อยากจะแซวเธอเท่านั้น และอีกอย่างแม่เขาก็ไม่ได้บังคับให้พามา เขาตั้งใจพาเธอมาเองต่างหาก แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไง เขาเลยตัดปัญหาโดยการเดินไปจ่ายตังค์แล้วรีบเดินออกจากร้านไป ทำให้ เกวลินเข้าใจว่าเขาไม่ได้เต็มใจพาเธอมา หากแต่มาตามคำสั่งของป้าแอนนาเท่านั้น
Latest chapter
รักหมดใจยัยคู่หมั้นจอมป่วน The end
“เป็นไงบ้างคะเหนื่อยมั้ย เจนแวะเอาข้าวมาให้”เจนถือกล่องข้าวเที่ยงเดินเข้ามาหาเจมส์ในห้องทำงาน“เหนื่อยนิดหน่อยครับ ยังต้องปรับตัวอีกเยอะ แต่มีกำลังใจดีอย่างนี้พี่สู้ตาย”เจมส์เดินเข้าไปกอดและหอมเจนหลายฟอดตอนนี้เป็นเวลาเกือบสองเดือนแล้วที่เจมส์ออกมาดูแลบริษัทใหม่ที่เอริคสร้างไว้ให้ เขาทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจอย่างหนักเพื่อเรียนรู้งาน ไม่ใช่เพียงเพื่อตัวเองเท่านั้นแต่เขายังไม่อยากให้คนที่ไว้ใจและเชื่อใจเขามากที่สุดอย่างเอริคต้องผิดหวัง เจนที่รับรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดีจึงคอยให้กำลังใจอยู่ข้างๆเสมอ “หวานเกินไปแล้ว”เอริคที่พึ่งเปิดประตูเข้ามาแซวคนทั้งคู่“พี่มาได้ไงครับ”เจมส์รีบผละออกจากเจนทันที“ได้ยินข่าวว่ายุ่งเลยแวะมาดู แต่ได้กำลังใจดีขนาดนี้น่าจะไม่มีอะไรต้องห่วงแล้วมั้ง”“กำลังใจดีครับ แต่เรื่องงานก็ยังต้องปรึกษาพี่อยู่ดี”“กำลังใจอะไรคะเกลได้ยินไม่ถนัด”เกวลินที่พึ่งถือถุงอาหารเดินตามมาถามทุกคน“ก็คนที่เรากำลังห่วง ดูท่าจะไม่ต้องการเราแล้ว”เอริคยังแซวเจมส์ไม่เลิก“พี่เอริคก็แซวเกินไปค่ะเจนเขินไปหมดแล้ว”เจนพูดติดตลกกับทุกคน ทำเอาคนอื่นๆพลอยหัวเราะไปด้วย“ใช่ค่ะ พี่ก็แซวเกินไป แต่แกก็หวา
รักหมดใจยัยคู่หมั้นจอมป่วน แคมป์ปิ้ง
“เกลเสร็จยัง”“มาแล้วค่ะ”วันนี้ทั้งคู่มีนัดแคมป์ปิ้งกับเจมส์และเจน เมื่อ เอริคขนของขึ้นรถเรียบร้อยแล้วจึงเรียกภรรยาที่ตอนนี้ยังแต่งตัวไม่เสร็จ“เร่งจัง เกลเลือกชุดอยู่”เกวลินที่พึ่งแต่งตัวเสร็จรีบวิ่งลงมาหาสามีข้างล่างหาพร้อมกับชุดเอี๊ยมสีน้ำตาลน่ารัก“สวยแล้ว แต่งอะไรขนาดนั้นพี่หวง วันนี้เมียพี่แต่งตัวน่ารักจัง”เขาบอกภรรยาหลังจากมองสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าและดึงเธอเข้าไปกอดและหอมอย่างหมั่นเขี้ยว “อื้อ พอแล้วค่ะเครื่องสำอางลบหมดแล้ว”“เมียพี่ถึงไม่แต่งก็สวย อย่าสวยให้มันมากนักพี่ไม่ชอบให้คนอื่นมอง”“ขี้หวง ไปกันได้แล้วค่ะเดี๋ยวถึงช้ายัยเจนจะบ่นเอา”ทั้งคู่ใช้เวลาเดินทางเกือบสามชั่วโมงก็ถึงสถานที่ แคมป์ปิ้ง โดยมีเจมส์และเจนที่รออยู่ก่อนหน้าแล้ว “ยัยเกลทางนี้”เจนโบกมือเรียกเพื่อนรัก“สดชื่นจังเลยอากาศดีมาก”เกลคุยกับเพื่อนรักเมื่อเดินมาถึงเดิมทีวันนี้เอริคกับเจมส์อยากมากางเต้นท์นอนแต่กลัวสาวๆลำบากเกินไปจึงเลือกที่แคมป์ปิ้งที่มีรถบ้าน จะได้สะดวกสบายหน่อยหากสาวๆชอบครั้งหน้าถึงจะพาพวกเธอไปกางเต้นท์นอน“รถบ้านก็น่าอยู่จัง ข้างในสวยมากเลยพี่เอริคมาดูทางนี้ค่ะ”เกวลินที่ตื่นเต้นกับทุกสิ่
รักหมดใจยัยคู่หมั้นจอมป่วน Part เจมส์&เจน 6 NC18+
…ก๊อก ก๊อก ก๊อก…“พี่เจมส์มีอะไรคะ”เจนนึกแปลกใจที่เจมส์มาเคาะประตูกลางดึกแต่เมื่อถามไปก็ไม่มีเสียงตอบกลับจึงเดินออกมาเปิดประตูเจมส์ไม่พูดพร่ำทำเพลงเข้าไปจูบเธออย่างเร่าร้อนทันทีที่เห็นหน้าหญิงสาว“อื้อ คนบ้าเป็นอะไรคะ อยู่ดีๆมาเคาะห้องจูบคนอื่น”“เป็นคนที่รักเจนไงครับ”“นี่พี่ดื่มเหล้ามาหรอคะ พี่เมารึเปล่า”“ไม่เมาพี่แค่ย้อมใจ”“ย้อมใจทำไม”เจนถามเขาเสียงสั่นชายหนุ่มไม่ตอบแต่ก้มลงไปจูบเธอพร้อมกับผลักประตูออกและดันเธอเข้าห้อง เขาเลื่อนสองมือลงมาบีบเค้นสะโพกงามพลางจูบแลกลิ้นกับเธออย่างเร่าร้อน เจนที่โดนรสจูบของเขาเข้าไปถึงกับอ่อนระทวยยืนแทบไม่อยู่จนต้องใช้สองแขนโอบรอบคอเขาไว้“วันนี้พี่ขอได้มั้ย”“ขะ…ขออะไรคะ”“เป็นของพี่นะ”เขากระซิบข้างหูเธอด้วยเสียงกระเส่า“พี่เจมส์เจนไม่เคย”“พี่จะสอนเจนเองนะครับ”พูดจบเจมส์ไม่รอคำตอบประกบปากจูบเธอทันทีพร้อมกับดันหญิงสาวให้เดินไปนั่งบนเตียงก่อนจะอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนตักตัวเองเจมส์ใช้สองมือบีบคลึงสองเต้างามของเจนจากด้านนอกก่อนจะสอดมือเข้าไปสัมผัสและบีบคลึงสองเต้าอวบอิ่มในชุดนอน“อื้อ”เจนสะดุ้งและร้องครางออกมา“หืม ไม่ได้ใส่เสื้อในด้วยจะยั่วพี่หรอ”“บ้า
รักหมดใจยัยคู่หมั้นจอมป่วน Part เจน&เจมส์ 5
เจมส์นั่งดื่มกับญาติๆของเจนจนดึกดื่นก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนพ่อกับแม่ก็เข้านอนกันหมดแล้ว เหลือเพียงเจนที่นั่งดูทีวีรอเขาอยู่ที่ห้องนั่งเล่น“ยังไม่นอนอีกหรอ”“รอพี่นั่นแหละ ดื่มอะไรขนาดนั้น ไปค่ะเดี๋ยวเจนพาไปดูห้องนอน”เจนพาเขาเดินขึ้นชั้นสองของบ้าน ข้างบนมีห้องนอนสองห้องคือห้องของเธอกับอีกห้องเอาไว้รับรองแขก ส่วนพ่อกับแม่นอนข้างล่างเพราะอายุมากแล้วเดินขึ้นข้างบนไม่ไหว“พี่นอนห้องนี้นะคะ ตรงนั้นห้องนอนเจนถ้าอยากได้อะไรก็บอก”“อยากได้เจน”“ไอ้พี่เจมส์บ้าเข้าห้องไปเลย”“งั้นขอพี่มัดจำไว้ก่อน”พูดจบเขาก้มลงประกบริมฝีปากจูบเธออย่างดูดดื่มทันที ก่อนจะผลักประตูห้องนอนของตัวเองและดึงเธอล้มลงไปนอนด้วยกัน“พี่กลัวผีคืนนี้นอนด้วยกันนะ”“ไม่เอา ปล่อยเลยเจนจะกลับห้อง”“สัญญาว่านอนกอดเฉยๆไม่ทำอะไร นะครับ”เจนที่แพ้ลูกอ้อนของเขาก็ยอมใจอ่อนตามใจเขาจนได้“งั้นก็รีบนอนค่ะ”เมื่อแสงจากแดดในยามเช้าส่องลอดผ้าม่านหน้าต่างเข้ามาทำให้เจนลืมตาตื่น เธอมองไปรอบๆก็ไม่พบเจมส์อยู่ในห้อง เจนเดินกลับห้องไปอาบน้ำและเดินลงไปข้างล่างเห็นเจมส์เดินถือผักเต็มตะกร้ากำลังกลับเข้าบ้านพร้อมพ่อของตน เธอมองดูทั้งคู่
รักหมดใจยัยคู่หมั้นจอมป่วน Part เจมส์&เจน 4
“มีเรื่องอะไรรึป่าวคะ” เกวลินถามเอริคเมื่อเห็นเขาคุยโทรศัพท์ไปพลางมองหน้าเธอเป็นระยะ“ป่าว ไอ้เจมส์ไม่สบายโทรมาลางาน”“ตายจริง แล้วเป็นอะไรมากมั้ยคะ ไปหาหมอรึยัง”“ไม่ต้องห่วงมันหรอก มันมีคนดูแลแล้ว”“มีใครก็คุณเจมส์เค้าอยู่คนเดียวนี่คะ”“แฟน”“คุณเจมส์เค้ามีแฟนแล้วหรอ ก็ว่าช่วงนี้ดูสดใส เห็นคุยไลน์แล้วยิ้มอยู่บ่อยๆ ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันน๊า”“เดี๋ยวมันพร้อมก็บอกเองแหละ ไม่ต้องไปยุ่งเรื่องของเค้า”“รู้แล้วค่ะ แค่พูดเล่นเฉยๆ ทำเป็นจริงจังไปได้”เอริคได้แต่คิดในใจว่าถ้าเกวลินรู้เรื่องนี้เธอจะรู้สึกยังไง ใจนึงก็ดีใจกับเจมส์ที่มีคนมาอยู่เคียงข้างซักที เพราะเขาเองก็เป็นห่วงเจมส์มากเหมือนน้องชายแท้ๆ ตัวเองยิ่งก่อนหน้านี้เขาเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยยิ่งนึกเป็นห่วง พอรู้ว่าได้คนดีๆ มาดูแลเขาก็หายห่วง“อาบน้ำไหวมั้ยหรือจะให้เช็ดตัวให้ก่อน” เจนถามเจมส์หลังเห็นว่าเขาอาการดีขึ้นแล้ว“อาบได้ครับ”“งั้นก็ไปใช้ห้องน้ำข้างบน คืนนี้ก็นอนห้องตรงข้ามห้องเจนก็ได้ค่ะ เจนจัดห้องให้แล้วจะได้นอนสบายๆ หน่อย”“ขอบคุณครับ แฟนพี่น่ารักจัง”“ไปอาบน้ำได้แล้วค่ะจะได้ลงมาทานข้าวทานยา”“ค้าบ ไปเดี๋ยวนี้เลยค้าบ”เจมส์
รักหมดใจยัยคู่หมั้นจอมป่วน Part เจมส์&เจน 3
แสงแดดยามเช้าส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่เข้ามาในบ้านทำให้เจนลืมตาตื่นขึ้นมา“อื้อ เมื่อยจังเลย”เจนบิดขี้เกียจและรู้สึกปวดเมื่อยนิดหน่อยเพราะนอนบนโซฟาทั้งคืน“กลิ่นอะไรหอมจัง”เธอสูดดมกลิ่นหอมของข้าวต้มที่โชยออกมาจากในครัวเจนเดินตามที่มาของกลิ่นหอมนี้มาถึงในครัวก็เห็นเจมส์กำลังง่วนกับการทำอาหารอยู่ เธอรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่เขาทำอาหารเป็นท่าทางดูคล่องแคล่วใช้ได้ทีเดียว เจนยืนกอดอกพิงประตูมองเขาอยู่อย่างนั้น“จะมองอีกนานมั้ยครับคุณนาย”“คะ..ใครมอง ไม่มี๊ เอ่อเจนแค่มาหาน้ำดื่ม”เมื่อโดนจับได้เจนจึงรีบเฉไฉแก้เขินรีบเดินไปเปิดตู้เย็นหาน้ำดื่มเจมส์ยิ้มเอ็นดูกับท่าทางของเธอก่อนเดินมาซ้อนหลังเจนและก้มลงช่วยเธอหยิบขวดน้ำ เมื่อเธอเห็นมือเขาเอื้อมมาหยิบขวดน้ำก็รีบปล่อยพร้อมทั้งปิดประตูตู้เย็นหันกลับไปหาคนข้างหลังทันที“เจนหยิบเองก็ได้”“พี่หยิบมาดื่มเอง พี่ก็หิวน้ำเหมือนกัน”เจนที่ตอนแรกคิดว่าเขาจะหยิบน้ำให้ตัวเองก็อายที่เข้าใจผิดใช้กำปั้นทุบอกเขารัวๆ จนเจมส์ต้องจับข้อมือเธอไว้และดันหลังเธอติดกับตู้เย็น“พี่ล้อเล่น อ่ะให้เจนนั่นแหละ”เขายิ้มบอกเธอ“แกล้งเจนอีกแล้วนะ”เจนบ่นเขาพร้อมกับยื่นมือไปรับน้ำดื่
Вам тоже понравятся
บอสเอวดุ!!!
ซีไซต์19.1K Кол-во прочтенийชายายอดเสน่หา
อักษรามณี17.6K Кол-во прочтенийเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก43.5K Кол-во прочтенийเมียในสมรส
ลำเจียก20.2K Кол-во прочтенийนางบำเรออุ้มรัก
อัญญาณี3.5K Кол-во прочтенийแอบหวิว
SheLyn63 Кол-во прочтенийWhere the North Star Shines... ภายใต้แสงดาวเหนือ
จันทร์เจ้าฟากฟ้า111 Кол-во прочтенийห้ามรักเธอ
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ105 Кол-во прочтений
