นอร์ทอธิบายให้กับกลุ่มเพื่อนที่รอฟังคำตอบจากปากของเขาอย่างใจจดใจจ่อ แต่กลับไม่ได้ข้อมูลอะไรเพิ่มเติมเลยแม้แต่น้อย เพราะเจ้าตัวเอาแต่ให้เหตุผลมานี้มาแล้วเป็นรอบที่ร้อย
“เชื่อก็โง่แล้ว จริง ๆ การที่สองคนดีกัน พวกกูก็เห็นด้วยนะ แต่พวกกูเห็นตรงกันว่ามึงดูแปลก ๆ ก็เลยอดไม่ได้ที่จะมาถาม อย่าหาว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะ มึงคิดอะไรกับญาณินปะวะ”
“คิดก็เหี้ยละ เรื่องนั้นน่ะไม่มีทางหรอก เพราะคนเดียวที่กูสนใจมีแค่คุณญาญ่าเท่านั้น”
“อ้าว ไหนบอกกูว่ากำลังสงสัยว่าสองคนนั้นจะเป็นคนคนเดียวกัน ที่ปลอมตัวมาหลอก ไหงตอนนี้ถึงได้มั่นอกมั่นใจนักวะ เลิกสงสัยไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ทำไมกูไม่เห็นรู้เรื่อง”
วีได้ยินเช่นนั้นก็รีบเอ่ยทักท้วงขึ้นมาอย่างทันท่วงที ในวันที่นอร์ทเริ่มสงสัยเรื่องนั้น เขาเองก็อยู่ในเหตุการณ์ ทั้งยังเป็นคนที่ให้คำปรึกษากลับไปอีกต่างหาก ไม่มีทางที่อยู่ ๆ นอร์ทจะเลิกสงสัยโดยที่ไม่มีเหตุผลมารองรับอย่างแน่นอน เรื่องนี้วีเองก็รู้ดี
“ก็กูพยายามจับพิรุธญาณินแล้ว แต่น้องมันก็ดูปกติ ไม่ได้ดูเลิ่กลั่กเหมือนกับญาญ่า กูก็เลยไม่อยากไปก้าวก่าย เพราะกูเองก็ไม่ได้มีหลักฐานอะไร กูน่าจะคิดมากเกินไปจริง ๆ มันก็แค่นั้นแหละ ไม่ได้มีอะไรกว่านี้เลย พอใจพวกมึงยังเนี่ย”
“อ๋อ เป็นแบบนี้นี่เอง สุดท้ายมึงก็กลืนน้ำลายตัวเองนั่นแหละ ไหนบอกบอกกูว่าจะไม่มีทางญาติดี ตอนนี้มองหน้ากันแล้วยิ้มแฉ่ง กูโคตรงงอะ”
“จริง ตอนกูเห็นนี่ขนลุกเลย คนที่แม่งกัดกันทุกวัน อยู่ ๆ มาทำเหมือนรักกัน มันก็แปลก ๆ เหมือนกันเนอะ”
“ถ้าไม่ดีขนาดนั้น เดี๋ยวกูกลับไปหาเรื่องน้องมันให้ก็ได้ พวกมึงจะได้ไม่ต้องมาถามกูบ่อย ๆ”
นอร์ทถึงกับต้องเอ่ยปาก เมื่อเห็นว่าเพื่อน ๆ พากันแซวเขากันอย่างไม่ยอมหยุดหย่อน ก็แค่ไม่ได้อคติต่อกัน การที่จะพูดคุยกันดี ๆ ก็ไม่น่าจะใช่เรื่องแปลกอะไร...
“มันไม่ใช่แบบนั้นเว้ยเพื่อน พวกกูแซวเล่น ดีกันสักทีก็ดีอยู่แล้ว ถึงตอนนี้พวกกูจะยังไม่ค่อยชิน แต่นานวันเข้าเดี๋ยวก็ชินเองแหละ ไม่ต้องกลับไปทะเลาะกันหรอกน่า”
วีห้ามปรามเพื่อนรักเกือบไม่ทัน ด้วยความที่นอร์ทเป็นคนขี้รำคาญ เวลาถูกคนอื่นเซ้าซี้บ่อย ๆ ก็มักจะมีอาการเช่นนี้ คนในกลุ่มต่างก็เคยชินกันอยู่แล้ว เลยไม่คิดจริงจังแต่อย่างใด
หลังจากที่ถูกเพื่อนในกลุ่มเดียวกันสอบสวนอยู่สักพักใหญ่ ๆ เมื่อได้คำตอบที่พอใจแล้ว พวกเขาก็ยอมเลิกพูดถึงเรื่องนั้น แล้วหันกลับมาอ่านหนังสือกันทันที
ทางด้านของญาณินเองก็ถูกเพื่อนสาวอย่างแตงกวาสงสัยไม่แพ้กัน เธอถูกถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า ว่าได้มีความสัมพันธ์อะไรที่ลึกซึ้งกับนอร์ทหรือไม่ ซึ่งก็ถูกวีกำชับให้มาช่วยหาข้อมูลเพิ่มอีกที
“ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยต่อกันแน่นะ พักนี้ดูส่งยิ้มให้กันแปลก ๆ”
“อะไรเล่า ใครใช้ให้มาสืบอะไรอีก” ญาณินเอ่ยดักทางแตงกวาทันทีที่ได้ยินประโยคเมื่อครู่หลุดออกมาจากปากของเธอ เพราะรู้ดีว่าคงถูกวีใช้ให้มาช่วยถาม
“เปล่าสักหน่อย ฉันก็แค่อยากรู้เองเฉย ๆ บอกกันหน่อยได้ไหม?” แตงกวากะพริบตาปริบ ๆ หวังให้เพื่อนสาวบอกเล่าความจริงที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาทั้งสองออกมาเสียที หลังจากที่ดูเปลี่ยนไปกันได้อย่างไม่น่าเชื่อ
“ไม่มีอะไรเลย พี่เขาคงรำคาญมั้ง ก็เลยไม่อยากทะเลาะกับฉันแล้วละมั้ง ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันอะ”
“ถามจริง”
“ตอบจริง ไม่มีอะไรจริง ๆ แกจะให้ฉันว่ายังไงเล่า เลิกสงสัยได้แล้ว มันไม่มีอะไร”
ไม่ว่าแตงกวาจะถามอีกสักกี่ครั้ง คำตอบที่ได้จากญาณินก็ยังคงเหมือนเดิม เธอยืนยันว่ามันไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าการเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกัน เพราะยังไงซะการที่ทั้งสองหันมาปรองดองกันถือเป็นเรื่องดี อย่างน้อยเวลาเจอกันก็จะได้ไม่ต้องหลบซ่อนเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว
“โอเค ไม่มีก็ไม่มี แต่อย่าให้รู้นะ ว่าแอบมีอะไรโดยไม่บอกฉันอะ”
“ไม่มีหรอกน่า เลิกถามได้แล้ว”
หญิงสาวเจ้าของใบหน้าสวยตอบกลับไปอย่างทันควัน ทั้งยังพยายามบอกให้อีกฝ่ายเปลี่ยนเรื่อง ด้วยว่าจริง ๆ แล้ว มันไม่ได้มีอะไรเกินเลยเหมือนอย่างที่พวกเขาคิดเลยแม้แต่นิดเดียว ทุกคนพากันคิดไปเองทั้งนั้น
“ก็ได้...”
การที่นอร์ทและญาณินญาติดีกันทำเอาทุกคนที่รู้เรื่องต่างก็ตกอกตกใจไปตาม ๆ กัน แต่ท้ายที่สุดก็รู้สึกยินดี เพราะจะได้ไม่ต้องทนฟังทั้งสองเถียงกันไปเถียงกันมาเวลาที่พบหน้ากันไม่ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์ไหนก็ตาม...
ชีวิตของญาณินยังคงวนเวียนอยู่กับการไปเรียนแล้วก็ทำงานไปด้วยในเวลาเดียวกัน พักนี้ถึงจะเหนื่อยไปบ้าง แต่สิ่งที่ได้รับกลับมาก็คุ้มค่าไม่น้อย ไม่ใช่แค่เงิน ทว่ารวมไปถึงสังคมรอบข้างด้วยเช่นกัน ใคร ๆ ต่างก็ใจดีกับเธอ แต่ทุกอย่างก็ล้วนมาจากตัวของเธอเหมือนกัน
ญาณินไม่เคยคิดที่จะหยุดพัฒนาฝีมือของตัวเองเลยสักครั้ง เธอหาเทคนิคต่าง ๆ ในการดึงดูดความสนใจของลูกค้าอย่างสม่ำเสมอ
นั่นจึงส่งผลให้ลูกค้ายังคงติดเธอกันตรึม ผู้คนยังคงแน่นผับทุกคืนโดยเฉพาะเวลาที่ดีเจญาญ่าขึ้นโชว์
ตอนที่ 32กิจวัตรประจำวันของญาณินก็ยังคงเหมือนเดิมทุกอย่าง แม้ว่าจะผ่านมาหลายสัปดาห์แล้วก็ตาม เธอยังคงเดินทางไปทำงานที่ผับแห่งนั้นทุกคืน ทั้งนี้ชื่อเสียงก็เริ่มโด่งดังในแวดวงนั้นมากขึ้นส่งผลให้เจ้าของร้านมาขอให้เธอเพิ่มเวลาจากเดิมสองชั่วโมง เป็นสามชั่วโมงครึ่ง และยังเลือกเป็นช่วงเวลาที่ลูกค้าหลั่งไหลเข้ามากันเป็นอย่างมากเลยอีกด้วยส่วนทางด้านของนอร์ทก็หายสงสัยในตัวของญาณินเป็นปลิดทิ้ง ทั้งยังอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข ซึ่งก็เป็นที่พึงพอใจของเพื่อน ๆ เป็นอย่างมากวันนี้ชายหนุ่มตัดสินใจที่จะไปผ่อนคลายที่ผับข้างมอเสียหน่อย แต่ทว่าก็นึกขึ้นได้พอดีว่าจะผ่านหอที่เคยมาส่งญาณินในเย็นวันนั้น จึงอดไม่ได้ที่จะเผลอมองเข้าไปเผื่อว่าจะได้เจอเธอ...แต่ทว่าเวลาก็ช่างประจวบเหมาะเสียจริงๆ ทุกอย่างดูเหมือนจะปกติ หากแต่วันนี้กลับไม่เป็นเช่นนั้นขณะนี้เป็นเวลาสามทุ่มเศษ ญาณินแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยก็รีบออกมาจากห้องของตน แต่ในตอนที่เธอกำลังก้าวเท้าออกมาจากล็อบบี ดันมีสายตาอยู่คู่หนึ่งที่สังเกตเห็นดีเจญาญ่าเดินออกมาจากหอพักเดียวกันกับที่เขามาส่งยายเฉิ่มเมื่อสัปดาห์ก่อนวินาทีนั้นนอร์ทขมวดคิ้วมุ่น ทั้งที่ล้มเลิกค
ตอนที่ 33ระยะเวลาล่วงเลยมาจนถึงเวลาเลิกงานของดีเจญาญ่าแล้วในที่สุด นอร์ทไม่รอช้า รีบเร่งฝีเท้าเดินไปดักรอเธอที่บริเวณด้านข้างเวที ซึ่งเขาก็ได้พบกับเธอตามที่ใจต้องการ“ญาณิน…”ชื่อของหญิงสาวเบื้องหน้าเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากหนาทันทีที่ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าของเธอ เวลานั้นนอร์ทมั่นใจเป็นอย่างมากว่ายังไงเขาก็ไม่มีทางคาดคะเนผิดอย่างแน่นอนส่วนคนที่ถูกเรียกด้วยชื่อนั้น ก็อ้ำอึ้งอยู่พักใหญ่ ถึงจะพอรู้มาบ้างแล้วตั้งแต่บนเวที แต่เธอก็ไม่ได้คิดเลยว่าเขาจะกล้าเรียกเธอด้วยชื่อนี้ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ายามนี้หัวใจดวงน้อย ๆ ของหญิงสาวร่างเล็กเต้นเร็วเสียยิ่งกว่ากองเพล เธอไม่เคยถูกใครจับได้เรื่องนี้มาก่อน เลยไม่ได้มีภูมิคุ้มกันมากพอที่จะเก็บอาการได้เก่งมากถึงเพียงนั้นจึงมีบ้างที่จะหลุดออกอาการประหม่าจนอีกฝ่ายสามารถจับพิรุธได้อย่างง่ายดาย“คะ? คุณจำผิดคนแล้วละค่ะ ฉันไม่ได้ชื่อนั้น”“แล้วชื่ออะไรเหรอ ถ้าไม่ใช่ญาณิน”“…”ประโยคเมื่อครู่นี้ของนอร์ททำเอาดีเจญาญ่าถึงกับกลืนน้ำลายลงคอไปด้วยความยากลำบาก ทั้งยังเบนสายตาหนีออกไปอีกทาง เพื่อหวังไม่ให้เขาจับพิรุธเธอได้อีกเป็นรอบที่สอง ยังไงเธอก็จะไม่ยอมรับง่าย ๆ อย่า
ตอนที่ 34นับจากที่เกิดเหตุการณ์ในวันนั้น เวลายังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด ญาณินใช้ชีวิตได้อย่างยากลำบากมากขึ้น เพราะเธอจำเป็นที่จะต้องคอยหลบหน้านอร์ท เพื่อหลีกเลี่ยงความจริงที่จะได้ยินจากปากของเขา เธอรู้ดีว่าถ้าหากเจอเข้า ยังไงคราวนี้เธอก็คงเอาตัวไม่รอด ไม่รู้แล้วว่าจะใช้ไม้ไหนกับเขาได้อีกเนื่องจากวันนี้คณะวิศวะฯ มีกิจกรรมร่วมกับคณะสถาปัตย์ กลุ่มของนอร์ทก็มาที่คณะที่ญาณินเรียนอยู่ตามนัดหมาย แน่นอนว่าทั้งสองเห็นกันแล้ว แต่ทว่าญาณินก็ยังเลือกที่จะหลบหลีก เพราะนึกว่านอร์ทยังไม่ทันได้เห็นเธอแต่ความจริงไม่เป็นเช่นนั้น นอร์ทเห็นเธอก่อนที่เธอจะเห็นเขาอีกเสียด้วยซ้ำ ไป ๆ มา ๆ พอเห็นว่าอีกฝ่ายพยายามหลบหน้าตัวเองแบบนี้ นอร์ทก็อดที่จะขำไม่ได้ ญาณินทำเหมือนว่าเห็นเขาเป็นผีตัวหนึ่งที่จ้องจะเปิดโปงความลับของเธออยู่ตลอดเวลา ไม่กล้าสู้หน้า ไม่กล้าเจรจา แล้วที่สำคัญก็ไม่กล้ายอมรับว่าตัวเองกำลังตบตาคนอื่นไปทั่ว...“มึงขำอะไรไอ้นอร์ท งานจะเสร็จไม่ทัน ตลกมากหรือไงวะ?”ท่ามกลางบรรยากาศอันแสนเคร่งเครียด เพราะทั้งสองคณะเพิ่งจะนัดคุยงานกันทั้งที่มีกำหนดการวันงานออกมาแล้วเมื่อสัปดาห์ก่อน พ
ตอนที่ 35ประมาณ หนึ่งเดือนเต็มที่ญาณินหลบหน้านอร์ท ทั้งสองไม่ได้พูดคุยกันอีกเลย ตั้งแต่ที่ผับคืนนั้น นอร์ทพยายามเข้าหาเธอแล้ว แต่ก็ถูกเธอหลบหนีไม่ยอมเลิก จนกระทั่งปิดเทอม พวกเขาก็ยิ่งห่างกันออกไป...หากแต่ญาณินกลับสบายใจขึ้นมากที่จะไม่ต้องคอยหลบ ๆ ซ่อน ๆ อีกฝ่ายที่มหาวิทยาลัยไปอีกสักพัก เธอเลยได้กลับมาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอีกครั้งหนึ่ง“มีอะไรหรือเปล่า ถึงได้มาหาฉันที่ห้องกะทันหันแบบนี้ แถมยังซื้อของกินมาเต็มไปหมดเลย จะมาขออะไรอีกใช่ไหม?”วันนี้แตงกวาขอมาหาเธอถึงที่ห้อง เพราะมีเรื่องอยากจะคุย ไม่อยากคุยผ่านมือถือ ญาณินจึงแอบสงสัยเล็กน้อยว่าเรื่องนั้นเป็นเรื่องอะไรกันแน่“เปล่า ก็ไม่สำคัญอะไรขนาดนั้น ก็แค่จะมาชวนไปเที่ยวเฉย ๆ น่ะ”“แกลงทุนขนาดนี้ ก็เพื่อที่จะมาชวนฉันไปเที่ยวเฉย ๆ เนี่ยนะ ฉันว่ามันแปลก ๆ ละ”“ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ แกก็จะไม่ยอมไป”“ไม่ได้ไม่อยากไป แต่ว่าฉันไม่ค่อยว่างน่ะ...”ทั้งที่ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเพื่อนสาวจะชวนไปเที่ยวที่ไหน แต่ญาณินก็ทำท่าเหมือนว่าจะปฏิเสธแตงกวาอีกแล้ว พวกเธอทั้งคู่แทบจะไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันเลยเหตุผลก็เพราะญาณินไม่เคยว่างไปกั
ตอนที่ 36หลายวันผ่านไป…และแล้ววันที่ญาณินไม่ได้รอคอยมากที่สุดก็มาถึงเสียที แม้ว่าจะไม่ค่อยเต็มใจที่จะไปร่วมทริปในครั้งนี้สักเท่าไร แต่ทว่าก็ไม่อาจปฏิเสธได้เพราะเธอได้ตกปากรับคำกับแตงกวาไปแล้วเมื่อหลายวันก่อนหญิงสาวจัดการเตรียมเสื้อผ้าตั้งแต่ช่วงเย็นของเมื่อวาน เช้าวันนี้เธอก็เลยมีหน้าที่แค่อาบน้ำแล้วแต่งตัวเพื่อรอให้แตงกวามารับที่บริเวณหน้าหอพักซึ่งขณะนี้ก็เป็นเวลาประมาณเจ็ดโมงสี่สิบห้านาที แตงกวานัดเธอเอาไว้ประมาณเจ็ดโมงครึ่งแต่ด้วยว่าจราจรบนท้องถนนในตัวเมืองกรุงเทพมหานครค่อนข้างที่จะติดขัด เนื่องจากเป็นเวลาที่ผู้คนมักออกไปทำงานกันเป็นส่วนใหญ่ผ่านเวลานัดหมายมาเกือบสิบห้านาทีแล้วแต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าพวกเขาจะมาถึงที่หอพักของญาณินเลยวันนี้ญาณินเลือกที่จะแต่งตัวเป็นยายเฉิ่มเหมือนอย่างที่ผ่านมา ทั้งที่ควรจะแต่งตัวให้เข้ากับสถานที่ที่จะไปท่องเที่ยวในครั้งนี้ แต่เธอกลับไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวตนของเธอพอรู้ดีอยู่แล้วว่ายังไงซะนอร์ทก็ต้องมาร่วมทริปเช่นกันตอนนี้เวลาประมาณ แปดโมงเช้า แตงกวาและกลุ่มของนอร์ทเพิ่งจะมาถึงที่หอพักของญาณิน พวกเขามารับเธอกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา ซึ่งแตงกวาเอง
ตอนที่ 37สิบห้านาทีถัดมา...ชายหนุ่มรุ่นพี่กลับมาที่รถของตัวเองพร้อมกับน้ำและขนมเต็มสองมือ เขากะเอาไว้ว่าเวลาที่ญาณินตื่นขึ้นมาคงจะหิว จึงเตรียมเอาไว้ก่อนเพราะคิดว่าคงจะไม่ได้แวะพักที่ไหนอีกแล้ว พวกเขาจำเป็นต้องยิงยาวไปจนถึงที่พักเลย ไม่อย่างนั้นคงจะได้ถึงมืดค่ำกันพอดีแต่ทว่าวินาทีที่เปิดประตูรถเข้ามา นอร์ทกลับไม่เจอญาณิน นั่งอยู่ข้าง ๆ เหมือนกับตอนแรก เขาหันซ้ายทีขวาที ก่อนจะเห็นแวบ ๆ ว่าเธอกำลังขึ้นรถไปกับแตงกวา ดูท่าคราวนี้เขาคงจะได้ขับรถไปคนเดียวจริง ๆ เพราะตุ๊กตาหน้ารถได้หนีจากไปเสียแล้ว...เดิมทีนอร์ทเองก็อยากจะไปจูงเธอกลับขึ้นมาใหม่ แต่ดู ๆ แล้วญาณินเองก็คงจะอึดอัดไม่น้อย เขาเองก็เข้าใจเลยยอมปล่อยผ่าน ให้เธอไปนั่งคันเดียวกับเพื่อนตัวเอง เผื่อว่าจะดูมีความสุขขึ้นมาบ้าง ไม่ใช่นั่งอมทุกข์ตลอดเวลา ทั้ง ๆ ที่ทริปนี้ตั้งใจจะไปเที่ยวกันแท้ ๆส่วนอีกด้านหนึ่ง ก็ดูชุลมุนไม่น้อย เมื่อญาณินเดินขึ้นมาบนรถคันนี้ เพื่อน ๆ ของนอร์ทก็ตาโตกันใหญ่ เขาไม่แน่ใจว่าทำไมนอร์ทถึงได้ยอมปล่อยกลับมาง่าย ๆ ทั้งที่ตอนแรกอยากให้เธอไปนั่งด้วยมากถึงขนาดนั้น“ทำไมถึงหนีออกมาล่ะ พี่นอร์ทไม่ว่าแกเหรอ”“ฉันไม่ร
ตอนที่ 38เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง ในที่สุดพวกเขาก็เดินทางถึงที่หมายได้อย่างปลอดภัยทั้งยังอยู่ในเวลาที่กำหนดกันเอาไว้อีกด้วย“ญา ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปเล่นน้ำกันเถอะ ไม่ไหวแล้วอะ อยากเล่นน้ำแล้ว”คนที่ดูจะตื่นเต้นกับการมาทะเลมากที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้นแตงกวา เมื่อปลายเท้าก้าวลงมาจากรถได้ยังไม่ทันไร เธอก็ชวนให้ญาณินไปเล่นน้ำทะเลที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าด้วยกันเสียแล้ว ส่วนเรื่องขนของก็ปล่อยให้เป็นหน้าของพวกผู้ชายไปโดยปริยายทั้งสองแยกกันไปที่ห้องพักของตัวเองที่ทางโรงแรมได้จัดเตรียมไว้ให้ ก่อนจะเปลี่ยนชุดให้เข้ากับบรรยากาศของการมาเที่ยวทะเลอย่างรวดเร็ว“แกลองใส่ตัวนี้ดูสิ สวยอ่า…”แตงกวาหยิบชุดบิกินีที่ตนเตรียมมาเทียบตัวของญาณินดู เมื่อเห็นมันดูเหมาะกับเธอ ก็รีบชักชวนให้เธอลองใส่ดู แม้จะรู้ดีว่าเพื่อนสาวของเธอไม่ได้ชอบลุกเซ็กซี่แต่อย่างใด“ไม่เอาอะ”“ทำไมล่ะ ฉันเองก็ยังไม่เคยเห็นแกใส่ชุดแนวนี้ หุ่นดีขนาดนี้จะเก็บไว้ทำไม ต้องโชว์สิ”“ไม่ดีสักหน่อย ช่วงนี้กินเยอะ อ้วนจะตายไป”หญิงสาวในชุดเสื้อแขนยาวกระโปรงยาวตอบกลับเพื่อนของเธอไปอย่างทันควัน เหตุผลที่เธอปฏิเสธก็เป็นเพราะว่าคนมาด้วยมีนอร์ทเป็นหนึ่
ตอนที่ 39“เดี๋ยว แกไม่ได้น้อยใจอะไรฉันใช่ไหม?”“ไม่หรอก แกก็รู้ว่าฉันชอบพูดไปเรื่อย แค่เห็นว่าแกดูมีอะไรในใจ จะบอกว่าถ้าอยากเล่าก็เล่าได้ แค่นั้นแหละ”“ขอบใจนะกวา บอกแล้วว่าจะบอกแกคนแรกเลย ไม่ต้องห่วง”“พูดแล้วน้า ถ้าเป็นแบบนั้น ก็ไปเปลี่ยนชุดเถอะ เดี๋ยวจะมืดซะก่อน อดเล่นน้ำกันพอดี”หลังจากนั้นญาณินก็รีบไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำมาให้แตงกวาดูทันที ซึ่งแตงกวาเองก็ถูกใจเอามาก ๆ ขอร้องอ้อนวอนให้เธอใส่ออกไปเล่นน้ำข้างนอก แต่ทว่าญาณินดันขอใส่เสื้อคลุมออกไปด้วยโดยที่ด้านในเป็นชุดบิกินีสุดเซ็กซี่ โชว์สัดส่วนและรูปร่างอย่างชัดเจนแต่ในตอนที่เธอยังอยู่ในคราบยายเฉิ่มแบบนี้ เธอเองก็ไม่มีความมั่นใจมากพอที่จะทำตามคำขอของเพื่อนสนิทที่แสนดีได้ แต่โชคดีที่เพื่อนของเธอเข้าใจ และยอมรับในสิ่งที่เธอเป็นแตงกวาไม่ได้บังคับเธอต่อ อีกทั้งยังชมไม่ขาดปากว่าขนาดมีเสื้อตัวนอกปกคลุมเอาไว้อย่างมิดชิด ความสวยของญาณินก็ไม่ได้ดูลดน้อยลงเลยแม้แต่นิดเดียวยามนี้ดวงตะวันกำลังจะคล้อยลงต่ำ บรรยากาศริมชายหาดในตอนเย็นเต็มไปด้วยความร่มรื่น สายลมเย็น ๆ พัดผ่านร่างไปก็ส่งผลให้หญิงสาวที่กำลังเล่นน้ำอยู่ถึงกับอารมณ์ดีไปตาม ๆ กันเลยที
ตอนพิเศษ 5เขาว่ากันว่าเวลาของความสุขมักผ่านไปไวเสมอ ญาณินเองก็เพิ่งมาเจอกับตัวเองเอาก็วันนี้ จากวันที่คลอดลูกชายออกมาจนถึงตอนนี้เป็นเวลาเกือบๆ สี่ปีแล้ว หลังจากที่ลูกชายรู้เรื่องและเข้าโรงเรียนแล้ว ความวุ่นวายก็ทวีคูณขึ้นเป็นเท่าตัว“แม่ครับ พ่อไม่ยอมแวะร้านค้าให้เหนือ ทั้งที่สัญญาเอาไว้แล้วว่าถ้าเหนือสอบได้คะแนนดีจะให้ซื้อของเล่นได้” เด็กชายวิ่งดุ่มๆ เข้ามาหาผู้เป็นแม่ทันทีที่กลับมาถึงบ้านและมีเรื่องผิดใจกับนอร์ทมาตลอดทาง“แล้วพ่อบอกว่าอะไรครับ ทำไมถึงไม่แวะ”“ก็เพราะว่าเหนือสอบได้คะแนนดี แต่ครูประจำชั้นแจ้งว่าเล่นแรงๆ กับเพื่อนจนเขาเป็นแผล ไม่รู้ว่าเป็นแบบนั้นแล้วแม่ญาจะปลอบหรือว่าดุกว่าพ่อกันแน่” นอร์ทที่เดินตามเข้ามาติดๆ ได้ยินลูกชายตัวแสบฟ้องภรรยาก็อดไม่ได้ที่จะพูดบอกความจริงให้แก่ญาณินได้รับรู้ ก่อนจะหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ กันกับเธอ“แต่เพื่อนทำเหนือก่อน เหนือแค่ป้องกันตัว แต่พ่อไม่เข้าใจเหนือเลย”“เหนือ...แล้วลูกทำเพื่อนกลับจนเป็นแผลเลยเหรอครับ?” ญาณินซักถามความจริงจากปากของเหนือด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ดูเข้มงวดกับเรื่องแบบนี้ไม่น้อยเลยทีเดียว“จริงครับ”“ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าเหนือผ
ตอนพิเศษ 4เมื่อเข้าเดือนที่แปดของการตั้งครรภ์ ญาณินก็เริ่มเดินเหินได้ยากมากขึ้น แน่นอนว่าการช่วยเหลือตัวเองในแต่วันยากกว่าที่เธอคิดเอาไว้มาก แล้วก็รู้สึกได้ทันทีเลยว่าการที่มีสามีคอยดูแลอยู่ตลอดเวลาช่วยให้เธอเหนื่อยได้น้อยลงมากเลยทีเดียวอีกอย่างช่วงห้าเดือนก่อนหน้านี้ นอร์ทได้พาญาณินได้ตรวจดูเพศของลูกในท้องก่อนได้รับข่าวว่าลูกน้อยของทั้งสองคนนั้นเป็นเพศชาย ซึ่งก็เป็นไปตามที่พวกเขาคาดเดากันเอาไว้อยู่แล้ว จึงดีใจกันมากที่ได้ลูกชายตามที่หวังเอาไว้...เนื่องจากอีกไม่ถึงหนึ่งเดือนก็จะถึงกำหนดคลอดแล้ว เหล่าเพื่อนๆ ทั้งนอร์ทและญาณินจึงพากันมาเยี่ยมหา และพูดคุยถึงสารทุกข์สุกดิบกันตามประสาเพื่อนในวัยเรียนที่ปัจจุบันยังคงสนิทสนมและติดต่อกันอยู่“เป็นไงบ้างแก เห็นว่าช่วงแรกๆ แพ้ท้องหนักมาเลยใช่ไหม? ขอโทษทีนะที่เพิ่งมา ฉันเองก็เพิ่งจะกลับมาจากต่างประเทศ แต่พอมาถึงก็รีบมาหาแกเป็นคนแรกเลยนะ”คราวนี้แตงกวาเองก็ไม่พลาด หลังจากวันที่เรียนจบ เธอเองก็มีทางของตัวเอง ย้ายไปเรียนต่อเฉพาะทางที่ต่างประเทศ กลับมาอีกทีก็ได้ทราบข่าวว่าญาณินกำลังจะคลอดลูกน้อยออกมาแล้วในอีกไม่ช้า เมื่อเป็นเช่นนั้นเธอก็เลยชวนวีแ
ตอนพิเศษ 3สองปีต่อมา...ขณะที่นอร์ทกำลังขนของที่ไปซื้อมาจากห้างเข้าบ้าน จู่ๆ ญาณินก็มีอาการแปลกประหลาด อ่อนเพลียคล้ายจะเป็นลม เธอเดินลงจากรถแล้วมาจับรถไว้หวังไม่ให้ตัวลงล้มลง“ญา หนูเป็นอะไร พี่เห็นหน้าซีดๆ ตั้งแต่ที่ห้างแล้วนะ” ชายหนุ่มรีบวางของในมือลงบนพื้นแล้วรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างบางให้เดินเข้าไปพักในบ้าน และไม่ลืมที่จะถามอาการจากปากของเจ้าตัว“ญาเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่มันรู้สึกเพลียๆ แล้วก็เวียนหัวตลอดเวลาเลย”“โอเคๆ งั้นเข้าไปพักข้างในก่อนดีกว่า แล้วถ้ายังไม่ดีขึ้นเดี๋ยวพี่จะพาไปโรงพยาบาล”จากนั้นนอร์ทก็รีบพาภรรยาของเขาเข้ามานั่งพักที่โซฟาทันที แต่ทว่าระหว่างที่นั่งพักเอาแรง อาการของญาณินกลับไม่ทุเลาลงเลยแม้แต่น้อย มีแต่จะหนักขึ้นตลอดเวลาเลยก็ว่าได้“ญา พี่ว่าเราไปหาหมอกันเถอะ”“ไม่เป็นไรค่ะ พักอีกนิดก็น่าจะดีขึ้น”“ญา...อย่าดื้อสิ เดี๋ยวไปจะเตรียมรถ แล้วเดี๋ยวพี่มาช่วยพยุง ห้ามเดินไปไหนเองนะ รอพี่ เข้าใจไหม”ญาณินได้แต่พยักหน้ารับรู้ อาการของเธอเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่อาจต้านทาน เกรงว่าหากยังดื้อดึงไม่ยอมทำตามคำแนะนำของสามี อาจจะเกิดข่าวร้ายขึ้นก็ได้...ทว่าในตอนที่น
ตอนพิเศษ 2หลังจากที่เลือกชุดสำหรับวันแต่งงานกันเสร็จสรรพ ทั้งคู่ก็มีแพลนที่ต้องไปหาร้านทำของชำร่วยเพื่อเป็นของตอบแทนเล็กๆ น้อยๆ ให้แก่แขกผู้มาร่วมยินดีในงานสำคัญของทั้งสอง ซึ่งกว่าที่ทุกอย่างจะเรียบร้อย ก็ทำเอาพวกเขาหมดเรี่ยวแรงไปตามๆ กันขณะนี้เป็นเวลาประมาณหนึ่งทุ่มตรง ด้วยความที่ออกไปทำธุระเรื่องงานแต่งงานมาทั้งวัน ญาณินรู้สึกอ่อเพลียเอามากๆ จึงตัดสินใจหนีว่าที่สามีลงแช่น้ำในอ่างอยู่คนเดียว ทว่าไม่นานก็มีคนถอดเสื้อผ้าตามเข้ามา...“พี่นอร์ท...ญาแช่อยู่นะคะ”“แล้วพี่แช่ด้วยไม่ได้เหรอ?”“ก็พี่ตัวใหญ่ กินที่ญาหมดแล้วเนี่ย” เธอเอ่ยปากบ่นก็จริง แต่ก็ยอมขยับให้นอร์ทลงมาแช่น้ำด้วยกันแต่โดยดี“งั้นหนูก็มานั่งกับพี่สิ” พูดจบได้ยังไม่ทันไร คนอายุมากกว่าก็พลันอุ้มร่างของหญิงสาวเบื้องหน้าให้มานั่งยู่บนตักของตัวเอง ก่อนจะเกยค้างวางไว้บนไหล่ กระทั่งลมหายใจแผ่วเบาของเขาส่งผลให้ญาณินถึงกับต้องเบนหน้าหนีออกไปอีกทาง“วันนี้ไม่ได้นะคะ พรุ่งนี้ญาต้องไปหาพ่อกับแม่”“พี่ก็ไม่ได้จะทำอะไรสักหน่อย แค่ขอแช่น้ำด้วยเอง หรือว่าญา...คิดอะไรกับพี่ อย่างนั้นเหรอ?” นอร์ทถามด้วยน้ำเสียงกระซิบกระซาบ ทั้งสองใกล้ชิดกั
ตอนพิเศษ 1หลังจากที่ญาณินถูกนอร์ททำเซอร์ไพรส์ให้ เมื่อกลับมาถึงห้องเธอก็เอาแต่ร้องไห้จนนอร์ทใจไม่ดี คิดว่าตนทำเรื่องผิดมหันต์เอาไว้ แต่ที่ไหน...“ญา หนูเป็นอะไร พี่ทำอะไรผิดจนหนูไม่พอใจหรือเปล่า?” นอร์ทตัดสินใจเอ่ยถามเธอออกไปตามตรง แม้จะแอบหวั่นใจ กลัวคำตอบที่จะได้รับกลับมาอยู่ไม่น้อยเลยก็ตาม“เปล่าค่ะ...หนูแค่ดีใจ ไม่คิดว่าพี่จะมีมุมนี้เหมือนคนอื่นเขาด้วย...” ญาณินเอ่ยขณะเดียวกันก็ยังร้องไห้ไม่ยอมหยุด เธอเพียงตื้นตันใจ ไม่คิดว่าแฟนหนุ่มที่ในอดีตเคยเป็นคู่กัดกันมาก่อนจะมีมุมโรแมนติกเหมือนกับคนอื่นๆ“อ๋อ เรื่องนี้เองเหรอ ที่ทำให้แฟนพี่ร้องไห้หนักขนาดนี้ พี่ก็นึกว่าซุกกิ๊กไว้ไม่เนียนซะอีก”“ห๊า...กิ๊กไหน ใครคะ?” หญิงสาวร่างบางถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ซ้ำยังปาดน้ำตาบนแก้มจนแห้งสนิททันทีที่ได้ยินอีกฝ่ายตอบสวนกลับมาเช่นนั้น“ล้อเล่นครับ จริงจังอะไรขนาดนั้น”“พี่นอร์ท! ใครให้เล่นแบบนี้ ญาใจหายหมดเลย” ญาณินถึงกับถอนหายใจแรง ตอบกลับแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงเจือแววตำหนิอยู่ไกลๆ ทั้งที่เธอกำลังตื้นตันใจอยู่กับเซอร์ไพรส์ก่อนหน้านี้ แต่ทว่านอร์ทกลับเอาเรื่องมือที่สามมาเป็นเรื่องล้อเล่น ญาณินคิดแ
ตอนที่ 99ในที่สุดช่วงเวลาที่คู่รักหนุ่มสาวรอคอยก็มาถึง จริง ๆ แล้วยังไม่ถึงเวลาที่พระอาทิตย์จะตก แต่ด้วยความเบื่อหน่าย นอร์ทจึงไปถามรายละเอียดพนักงานโรงแรมเกี่ยวกับกิจกรรมที่ทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้ ก่อนจะได้รู้ว่าช่วงหกโมงเย็นจะมีม้าออกมาเดินเล่นที่ริมหาดซึ่งพวกเขาสามารถขึ้นขี่แล้วเดินเล่นได้หนึ่งรอบถ้วน แต่ก่อนที่จะลงไป นอร์ทกลับรู้สึกไม่สบายใจกับการแต่งตัวของญาณินเท่าไรนัก“ไหนว่าพี่รอดูไง พอญาแต่งออกมาแล้ว จะมาทำหน้างอทำไมคะเนี่ย”“มันโป๊ไป ตอนแรกพี่นึกว่ามันจะปิดเยอะกว่านี้ แต่นี่คือ...”ขณะที่เอ่ยสายตาก็พลางลอบมองร่างบางตั้งแต่หัวจดเท้า ชุดว่ายน้ำที่อยู่บนตัวของญาณินงดงามเกินคำบรรยายแต่ทว่าสิ่งเดียวที่เขาไม่พึงพอใจก็คงจะหนีไม่พ้นชุดที่โป๊จนเผยให้เห็นเนื้อหนังมังสาเกือบทุกส่วนของร่างกาย ทั้งส่วนเว้าส่วนโค้งและรวมไปถึงก้นเนียน ๆ ของเธอนั่นก็ด้วย“นาน ๆ ทีจะได้มาเที่ยวทะเล เว้นไว้สักครั้งนะคะ”“โอเค พี่ไม่เถียงด้วยแล้ว หนูอยากใส่อะไรก็ใส่ แต่ไม่มีครั้งหน้าแล้วนะ เสร็จแล้วก็รีบลงไป เดี๋ยวจะไม่ทันพระอาทิตย์ตกดินเอานะ”“รับทราบค่ะ”เมื่อได้รับคำอนุญาตจากว่าที่สามีเป็นที่เรียบร้อย ญ
ตอนที่ 98หลายสัปดาห์ต่อมา...“ญา วันนี้ไปเที่ยวกันไหม?” นอร์ทเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ แฟนสาว ก่อนที่จะเอ่ยถามความเห็นของเธอ หลังจากที่ได้ไอเดียดี ๆ มาจากเพื่อนรัก“ไปเที่ยวที่ไหนคะ เดี๋ยวอีกสองวัน ก็จะได้ไปเที่ยวทะเลด้วยกันแล้วนี่คะ”“ก็ช่วงนี้มันน่าเบื่อ เราไปเที่ยวในกรุงเทพฯ กันก่อนก็ได้ อีกอย่างวันนี้หนูก็ไม่มีเรียน พี่อยากพาไปที่ที่หนึ่ง”“ไปได้ค่ะ ว่าแต่ที่ไหนเหรอคะ”“สวนสนุก”เมื่อความต้องการของนอร์ทเป็นเช่นนั้น มีหรือที่ญาณินจะขัด ตอนแรกเธอก็ไม่ได้คิดอะไร เพียงแค่อยากมาเที่ยวเป็นเพื่อนตามประสาคู่รักทั่วไป แต่ก็ไม่คิดเลยว่าสถานที่ที่นอร์ทพาเธอมา จะสวยแล้วก็ดูมีอะไรให้น่าทำเยอะแยะเต็มไปหมด“เป็นไงบ้าง? ชอบไหม?”“พี่พาญามาทั้งทีก็ต้องชอบสิคะ ว่าแต่พี่ไปรู้ที่ดี ๆ แบบนี้มาจากไหน ทำไมญาไม่คุ้นตามาก่อนเลย”“ที่นี่เป็นสวนสนุกเปิดใหม่ ยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก คนก็เลยยังน้อย แต่เพื่อนพี่บอกกันมาปากต่อปากว่าที่นี่เหมาะแก่การสารภาพสุด ๆ”วันนี้เป็นอีกวันที่นอร์ทชาร์ตพลังมาเต็มร้อย เขาพยายามทำให้แฟนสาวประทับใจในการมาเที่ยวผ่อนคลายครั้งนี้ให้ได้มากที่สุด ญาณินจึงเห็นเขายิ้มแย้มและดูสดใสร่าเริงต
ตอนที่ 97นับจากวันที่เข้าไปปรึกษากับพ่อและแม่จนถึงปัจจุบัน เวลาผ่านมาเกือบ ๆ หนึ่งเดือนเต็ม ทุกคนต่างก็ยุ่งวุ่นวายเกี่ยวกับเรื่องงานหมั้นหมาย เนื่องจากว่าครอบครอวของทั้งคู่มีชื่อเสียงดังนั้นหมั้นกันทั้งทีก็ต้องป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ ในส่วนของสถานที่พิธีการก็ต้องยิ่งใหญ่เหมาะสมกับฐานะทางบ้านของทางฝ่ายชายและฝ่ายหญิง เรื่องนี้คุณหญิงอรเป็นคนจัดการดูแลให้ทั้งหมด ไม่มีปัญหาใด ๆ ระหว่างการเตรียมการเลยก็ว่าได้จนกระทั่งระยะเวลาเดินทางมาถึงวันงาน ทุกอย่างผ่านไปอย่างราบรื่น แขกที่มาร่วมแสดงความยินดีต่างก็ปลื้มปริ่มกับบรรยากาศภายในงาน คุณหญิงอรสะดวกจัดงานเช้า จึงจำเป็นจะต้องมีพิธีสงฆ์ แห่ขันหมากและกั้นประตู หลังจากนั้นจึงจะเป็นพิธีสวมแหวนต่อหน้าญาติผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่าย เมื่อฝ่ายชายและหญิงสวมแหวนให้กันเรียบร้อย ก็ต่อด้วยพิธีรับไหว้ทันทีบรรยากาศภายในงานเต็มไปด้วยแขกคนสนิทของทั้งสองฝ่าย เพื่อนสนิทของนอร์ทและญาณินก็ไม่พลาดที่จะมาเก็บภาพบรรยากาศให้กับเพื่อนรัก พวกเขาทุกคนต่างก็เห็นจุดเริ่มต้นของสองคนมาตลอด มีทั้งสุขและทุกข์ โดยเฉพาะในช่วงแรกที่ทะเลาะกันทุกวี่ทุกวัน เรื่องนั้นเพื่อน ๆ ในกลุ่มจำได้
ตอนที่ 96หลังจากวันนั้น นอร์ทก็คิดมาเสมอว่าควรจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง และให้เกียรติทางฝั่งของญาณิน เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่ทางบ้านของนอร์ทนัดทานข้าวกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา นอร์ทตัดสินใจแล้วว่าจะไปบอกเรื่องสำคัญกับพวกท่านตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็น นอร์ทเดินมานั่งรอพ่อและแม่ที่บริเวณโต๊ะอาหารก่อนเป็นคนแรก ระหว่างที่พวกท่านกำลังเดินเข้ามาร่วมโต๊ะ มือไม้ของชายหนุ่มกลับอยู่ไม่เป็นสุข เขาประหม่าจนทำตัวไม่ถูกทั้ง ๆ ที่อยู่ต่อหน้าคนกันเองทั้งนั้นแต่เขากลับรู้สึกผิดแปลกไปจากเดิม คงเป็นเพราะความในใจที่เขาอยากจะบอกกับทุกคน เป็นเรื่องที่ใหญ่อยู่พอสมควร“เป็นยังไงบ้างลูก เห็นว่าช่วงนี้เรียนหนักแถมยังติดหนูญาอีกต่างหาก ลืมที่บ้านไปแล้วหรือยัง” ผู้เป็นแม่เอ่ยทักทายลูกชายหัวแก้วหัวแหวน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดแซวเขาที่พักหลังมานี้ติดแฟนเสียยิ่งกว่าอะไร“ก็เรื่อย ๆ นะครับ ทุกอย่างเรียบร้อยดี แต่ก็คงจะไปหนักช่วงใกล้จบมากกว่า ตอนนี้ยังไหวอยู่ครับแม่”“งั้นก็ดีแล้ว ว่าแต่หนูญาล่ะเป็นยังไงบ้าง เธอสบายดีใช่ไหม”“สบายดีครับ ช่วงนี้น้องเรียนหนัก เพราะว่าจะได้ขึ้นมาเป็นรุ่นพี่ มีเรื่องให้ต้องเต็มไปหมด วันนี้ก็เ