MasukShare
12 สำออยให้ผู้ชายดูแล
Terakhir Diperbarui:
2025-03-15 20:23:29พอมาถึงรีสอร์ทก็เจอเข้ากับนทีและแตงกวาพอดี เมื่อนทีเห็นท่าทีไม่สบายของชนิสา ก็รีบวิ่งเข้ามาดู เพราะหน้าเธอซีดมาก ทั้งยังเหมือนคนหายใจไม่ออก
"นิสา นิสาเป็นอะไร" นทีถามอย่างร้อนใจ "พี่นิสาเป็นอะไรก็ไม่รู้ เหมือนจะไม่สบาย" พีทรีบบอกทันที "พี่นิสาแพ้อะไรอีกหรือเปล่า" แตงกวาถามด้วยความตกใจ "ตะ...แตงกวา พี่นที พะ...พานิสาไปหาหมอหน่อยค่ะ" เธอพูดด้วยเสียงที่แผ่วเบา "ครับๆ พีทมึงพานิสาขึ้นรถก่อน กูจะเอาของออกไปไว้ก่อน" เมื่อพูดจบเขาก็ขนของลงจากรถทันที และพีทก็จัดเบาะเพื่อให้นิสานั่งให้สบายที่สุด และก็เปิดประตูจะขึ้นรถด้วย "มึงไม่ต้องไป เดี๋ยวก็กลับกรุงเทพฯ แล้ว" "แต่พี่นิสา" "กูกับแตงกวาดูแลเอง" "พี่นิสา ไม่เป็นอะไรนะพี่นิสา" แตงกวารีบตามขึ้นรถไปกุมมือชริสาไว้แน่น "แต่..." "มึงไม่ต้องแต่ เดี๋ยวกูส่งไลน์ไปบอก รีบไปเก็บของกลับกรุงเทพฯ เถอะมึง" "ครับๆ ยังไงบอกผมด้วยนะพี่" เมื่อพีทพูดจบ นทีก็รีบขับรถออกไปอย่างเร็ว จนคนแถวนั้นมองกันหมด "เกิดอะไรขึ้น" ขุนเขารีบเดินมาถามพีททันที "พี่นิสาไม่สบายครับ พี่นทีเลยพาไปโรงพยาบาลแล้ว" เขาตอบด้วยท่าทีเป็นกังวลอยู่ไม่น้อย "แล้วนายไม่ตามไปหรอพีท" ตามด้วยฟ้ารดาที่เอ่ยถาม "อยากไป แต่พี่นทีบอกจะพาไปเอง" พีทพูดด้วยเสียงที่กังวล "..." ขุนเขาไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่มองตามรถที่กำลังลับสายตาไป "แล้วนี่พี่นิสาเป็นมากเลยหรอ ทำไมต้องรีบขนาดนั้นด้วย" เพราะรถที่ขับออกไปเมื่อกี้ขับเร็วมาก "ก็อาการของคนไม่สบาย แล้วก็บอกพี่นทีว่าให้พาไปหาหมอ พี่นทีก็รีบไปเลย" "พี่นิสานี่เสน่ห์แรงจริงๆ เลยนะ" ฟ้ารดาพูดด้วยท่าทางลำคาญ "พูดอะไรของเธอ นั่นคนไม่สบายนะ" พีทหันมามองหน้าฟ้ารดาอย่างเอาเรื่อง "ก็ฉันเห็นว่า ตอนอยู่กับนายยังดีๆ อยู่ไงล่ะ" "ฉันก็ไม่รู้ แต่พี่นิสาหน้าซีดมาก" "หึ งั้นหรอกหรอ" ฟ้ารดายิ้มเย้ยหยัน "ฉันจะไปเก็บของแล้ว ใกล้จะถึงเวลากลับละ" "ฉันนึกว่านายจะไม่อยากกลับ" "ฉันก็คิดว่าเธอไม่อยากกลับเหมือนกัน" พีทพูดจบก็เดินออกไปทันที "..." ตอนนี้อารมณ์ของขุนเขาขุ่นมัวไปอีกรอบ เมื่อกี้ชนิสายังดีๆ อยู่เลย ออดอ้อนผู้ชายคนนี้ไม่ห่าง อยู่ดีๆ ทำไมไปออเซาะนทีให้พาไปหาหมอได้ เธอนี่มันมารยาจริงๆ "พี่ขุนเขาคะ เราไปกินกาแฟกันไหม" "..." "พี่ขุนเขาคะ" "..." "พี่ขุนเขา" เธอเรียกขึ้นเสียงดัง เพราะเขาเอาแต่เหม่อไม่สนใจเธอ "คะ...ครับ" "ฟ้าพูดกับพี่ขุนเขาค่ะ" ทำไมเขาถึงไม่สนใจอะไรเธอบ้างเลย หงุดหงิดเป็นบ้า "ว่าไงนะครับ พี่ไม่ได้ฟัง" "ฟ้าบอกว่าเราไปกินกาแฟกันไหมคะ" "น้องฟ้าไปกินเลยครับ พี่มีงานต้องทำ พี่ขอตัวไปก่อนนะ" พูดจบก็เดินออกไปแต่ฟ้ารดาก็คว้าแขนเขาไว้ก่อน "เดี๋ยวค่ะ ให้ฟ้าไปด้วยนะคะ" "พี่จะไปทำงานที่บ้านครับ พี่ว่าไม่เหมาะ" เขาเคืองเธอตั้งแต่เช้าแล้ว บ้านไม้สักหลังนั้นคือบ้านส่วนตัวของเขา ใครที่เขาไม่อนุญาติก็จะเข้าไปไม่ได้ แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ยังพาฟ้ารดาเข้ามาอีก... "ไม่เหมาะยังไงคะ เมื่อเช้าฟ้ายังไปอยู่เลย" "เมื่อเช้ามีนิสาอยู่ด้วย แต่ตอนนี้มีแค่พี่ พี่ว่าไม่เหมาะจริงๆ ครับ" "แต่ฟ้าจะไปด้วยค่ะ" เธอพูดเสียงแข็ง "น้องฟ้าครับ น้องฟ้าตัวติดกับพี่ทั้งวันแล้วนะครับ นี่ก็จะกลับกันแล้ว ไปเก็บของเถอะครับ พี่ลาตรงนี้เลยแล้วกันนะครับ พี่ต้องรีบไปทำงานแล้ว" เมื่อพูดจบเขาก็เดินจากเธอไปทันที โดยไม่สนว่าเธอกำลังทำหน้ายังไงอยู่ "พี่ขุนเขา..." เธอพึมพำเรียกชื่อเขา มือก็กำเข้าหากันแน่น ด้วยอารมณ์ที่ขุ่นเคือง "คอยดูเถอะ ถ้าฉันได้เป็นผัวเมื่อไหร่ จะทำให้หลงหัวปักหัวปำเลย ฟอร์มจัดนักนะ!" เมื่อเขามาถึงบ้าน เขาก็ต้องผ่อนลมหายใจหนักๆ ออกมา ผู้หญิงอะไรน่าลำคาญฉิบหาย ถ้าเขาได้มาเป็นแฟนต้องบ้าตายแน่ๆ วิ่งแจ้นมาหาผู้ชายได้หน้าไม่อาย ไม่ต่างจากผู้หญิงอีกคนเหมือนกัน วิ่งแจ้นหาผู้ชายคนนั้นทีผู้ชายคนนี้ที แล้วอยู่ดีๆ ก็เกิดไม่สบายขึ้นมา "สำออยให้ผู้ชายดูแล!" นิสา Talk ณ ห้องฉุกเฉินโรงพยาบาล นทีนั่งกุมขมับอยู่หน้าหัองฉักเฉิน กับแตงกวาที่เดินวนอยู่แบบนั้น ทั้งคู่คิดวกไปวนมาอยู่ตลอดเวลา ถ้ามาส่งเธอที่โรงพยาบาลไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น เพราะเห็นชนิสาหายใจไม่ออก และสลบไปคาตา โชคดีมากที่ตอนนั้นถึงโรงพยาบาลแล้ว "คนไข้ปลอดภัยแล้วนะครับ เชิญญาติเข้าเยี่ยมได้" "ขอบคุณมากนะคะหมอ" แตงกวารีบเช็ดน้ำตาทันที "ขอบคุณครับ" และก็เห็นชนิสายังหลับอยู่แบบนั้น ทั้งสองคนก็ยังไม่คลายความใจหาย ดีแค่ไหนแล้วที่ชนิสาไม่เป๋นอะไรมากไปกว่านี้ และแตงกวากับนทีก็ตกลงกันว่า จะนอนเฝ้าชนิสาที่นี่ด้วยกัน เนื่องจากเวลาต่อมา หมอย้ายเธอไปห้องพักฟื้น วันต่อมา "แตงกวา พี่นที" เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา ก็เห็นแตงกวานั่งอยู่ข้างๆ และนทีนั่งอยู่ไม่ห่างกันมาก "พี่นิสา พี่นิสาฟื้นแล้วพี่นที" แตงกวาพูดขึ้นมาด้วยความดีใจ "..." ชนิสาค่อยๆ ลุกขึ้นมาจับมือแตงกวาแน่น "แตงกวาไปตามหมอก่อนนะคะ" พูดจบก็รีบวิ่งออกไปทันที "นิสาๆ เป็นยังไงบ้าง" นทีถือวิสาสะโน้มตัวไปกอดเธอไว้แน่น "ฮึกๆ นิสาฟื้นแล้วค่ะ นิสาคิดว่านิสาจะตายไปแล้ว ฮือๆๆ" เธอร้องไห้จนตัวสั่น "ไม่ๆ นิสาไม่ต้องร้องแล้วนะครับ นิสาปลอดภัยแล้ว" "นิสา ฮึกๆ นิสากลัวจะไม่ได้เจอหน้าพ่อกับแม่อีก" "นิสาปลอดภัยแล้วครับ ปลอดภัยจริงๆ" เมื่อเธอตื่นจากอาการหายใจไม่ออก เธอก็ร้องไห้ออกมาด้วยความใจหาย เธอกลัวจริงๆ กลัวว่าตัวเองจะตายไป ทั้งๆ ที่พ่อแม่ยังลำบากอยู่ เพราะที่พึ่งเดียวของครอบครัวก็คือเธอ "ขอบคุณนะคะพี่นที ขอบคุณแตงกวา ฮือ นิสาขอบคุณจริงๆ" "ไม่เป็นไร แตงกวากำลังไปตามหมอมา หมอบอกให้นอนโรงพยาบาลดูอาการก่อนนะ ตอนนี้ผืนขึ้นเต็มตัวไปหมด ถ้าอาการดีขึ้น พรุ่งนี้ก็กลับได้แล้ว" "แต่..." "ชีวิตตัวเองสำคัญที่สุดนะนิสา" "ค่ะพี่นที" ก็จริงอย่างทีนทีบอก ชีวิตเธอถึงแม้จะไร้ค่าสำหรับเขา แต่สำหรับตัวเธอเอง และครอบครัวของเธอชีวิตเธอมีค่ามาก เธอต้องรักษาตัวเองให้ดีที่สุด "นิสากินปลาไปได้ยังไง นิสาแพ้ปลาไม่ใช่หรอ ปกติก็เลี่ยงตลอดแล้วทำไม..." นทีถามด้วยสายตาที่เป็นหวงเป็นใย "..." เพราะเขาให้เธอกินไง แต่เขาก็ไม่ผิดเพราะเขาไม่รู้ แต่ถึงยังไงเขาก็ไม่ใส่ใจเธอหรอก เขาไม่เคยสนใจเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับเธออยู่แล้ว เรื่องแพ้ไม่แพ้อะไร เขาไม่สนใจอยู่แล้ว "นิสา" "..." "นิสา" นทีเรียกซ้ำขึ้นมาอีก "คะ...คะ" และสติอันเลื่อนลอยของเธอก็กลับมา "หมอกำลังมาค่ะ" และเมื่อหมอตรวจอะไรเรียบร้อยแล้ว ก็ให้คำแนะนำต่างๆ กับเธอ ถ้าเธอกินเข้าไปอีกต้องรีบมาโรงพยาบาลทันที เพื่อไม่ให้เป็นอันตรายต่อชีวิต ชนิสาก็ตั้งใจรับฟังที่หมอแนะนำทุกอย่าง จนหมอออกจากห้องไป ชนิสาก็ยังไม่หยุดคิด "พักผ่อนไหมนิสา" แล้วเสียงนทีก็ดังขึ้น "คะ นิสาก็รู้สึกง่วงๆ แล้ว" เมื่อพูดจบเธอก็ล้มตัวนอนลงไป และหันหลังให้แตงกวากับนที พร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา นทีเองก็พอจะเดาออก ว่าสาเหตุแบบนี้มันเกิดมาจากใคร ชนิสาถึงมาอยู่ในสภาพนี้ได้ แต่เมื่อเธอไม่อยากเล่า เขาก็จะละไว้ในฐานที่เข้าใจ แล้วก็จะไม่ถามอะไรที่ทำให้เธอไม่สบายใจ
Bab terbaru
รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา 43 คนนี้กูขอ
ทุกๆ คำพูดของคนทั้งสองที่โต๊ะนั้นคุยกัน แบมไพลินได้ยินทั้งหมด และเธอแสยะยิ้มออกมาทันที เพราะคิดอะไรได้เมื่อขุนเขากลับมาอาหารทั้งหมดก็มาวางอยู่บนโต๊ะแล้ว และเขาก็นั่งกินทันที แบบไม่สนใจหญิงสาวตรงหน้า"พี่ขุนเขากินปลากะพงทอดน้ำปลานี่สิค่ะ น่าอร่อยมากเลยนะ" หญิงสาวำพูดพร้อมกับตักใส่จานให้"ครับ" ขุนเขาพูดแต่ไม่สนใจจะกินที่แบมไพลินตักให้แม้แต่น้อย"พี่นิสาน่าจะชอบกิน พี่ปริ้นถึงสั่ง""..." ขุนเขาชงักไปเล็กน้อย พร้อมกับเปลี่บนมาตักปลาชิ้นนั้นเข้าปาก"อร่อยใช่ไหมคะ" แบมไพลินถามพร้อมกับแสยะยิ้มออกมา"อร่อยดีครับ" แล้วขุนเขาก็กินต่อ แบบไม่สนใจจะดูแลเทคแคร์อะไรคนตรงหน้าแม้แต่น้อยแบมไพลินก็แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมา เพราะเธอรับรู้แล้วว่า ระหว่างขุนเขากับชนิสา ต้องมีอะไรแน่ๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ เธอจะเป็นคนขัดขวางทุกอย่างเองเมื่อกินข้าวอิ่มแล้ว ทั้งสองคนก็เดินออกมาจากร้านอาหาร และขุนเขาก็รีบเดินตามออกมาติดๆ พร้อมกับแบมไพลิน ที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งเพราะขุนเขาไม่สนใจจะรอเธอ"มึงจะไปไหน" ขุนเขารีบถามขึ้น"ไปนั่งฟังเพลง มึงมีอะไร" ปริ้นถามอย่างลำคาญ"กูไปด้วย" ขุนเขาพูดด้วยท่าทางกวนๆ แต่ตาก็เหลือบมองชนิ
รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา 42 สวยกว่าวันไหนๆที่เคยเจอ
เมื่อถึงเวลาเลิกงานของชนิสาปริ้นก็รีบวิ่งแจ้นมานั่งรอทันที วันนี้ตั้งใจไว้แล้วว่าจะพาเธอไปเที่ยว"พี่นิสาคุณปริ้นมารับพี่นิสาไปเที่ยวหรอ" แตงกวาถามด้วยความแปลกใจ"งานพี่ยังไม่เสร็จเลยแตงกวา" ชนิสาพูดแบบไม่สนใจ"แสดงว่าจริง""ก็คงงั้นมั้ง" ชนิสาก็ยังคงใจจดใจจ่อในงาน"นี่พี่นิสา หยุดเถอะเลิกงานแล้ว" แตงกวาพูดพร้อมกับจับมือชนิสาไว้"...""อย่าทุ่มเทอะไรให้คนที่เขาไม่เห็นค่าเลยนะ ลองเปิดใจให้คนที่เขาเห็นค่าเถอะ มันอาจจะดีก็ได้ เชื่อแตงกวานะ" แตงกวาพูดพร้อมกับมองหน้าชนิสา"พี่ทำแบบนั้นไม่ได้หรอกแตงกวา" ชนิสาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนใจ"เขาไม่เคยแคร์พี่นิสาเลย ตอนนี้ก็พาคนอื่น เข้ามาทำงานแทนเราจนวุ่นวายไปหมด ไม่เคยมาสนใจด้วยว่าพี่นิสาจะรู้สึกยังไง" แตงกวาพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยใจ"พี่...""พี่นิสาลองเปิดใจไปเที่ยวกับคุณปริ้นดูนะ อย่างน้อยก็ในฐานะเพื่อน""...""ไปเถอะนะพี่นิสา พอแล้วไม่ต้องทำงานแล้ว ไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆ ออกไปเที่ยวในเมืองดีกว่า" แตงกวาพูดพร้อมกับปิดคอมแล้วดึงชนิสาลุกขึ้นทันทีและเมื่ออาบน้ำแต่งหน้าเสร็จแล้ว แตงกวาก็เป็นเลือกชุดให้ชนิสาใส่ เป็นชุดของเธอที่ซื้อแล้ว แทบจะไม่ได้
รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา 41 ไม่ได้ขอแค่บอกให้รู้
ชนิสา Talkเมื่ออยู่กันตามลำพัง แบมไพลินก็ไม่สนใจงานอะไรเลย เอาแต่เล่นโทรศัพท์ จนเวลาล่วงเลยมาเป็นชั่วโมง"คุณแบม ถนัดงานด้านไหนบ้างคะ" ชนิสาเอ่ยถามหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้า"งานอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องเหนื่อยไม่ต้องร้อน" หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด"แต่งานในไร่ต้องเหนื่อยต้องร้อนนะคะ และชุดก็ต้องเป็นชุดที่พร้อมทำงานด้วย อย่างชุดที่คุณแบมใส่มา มันไม่เหมาะกับหน้างานค่ะ" เธอใส่ชุดเดรสสีขาวสะอาด กับรองเท้าส้นสูงราคาแพงสีขาว ซึ่งดูยังไงก็สวยมาก แต่แค่ไม่เหมาะกับงานที่เธอต้องมาทำ"ทำไมเธออิจฉาที่ฉันแต่งตัวสวยแล้วเธอไม่ได้แต่งงั้นหรอ" แบมไพลินเงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์แล้วแพร่ดเสียงใส่ชนิสาด้วยความหงุดหงิด"ไม่ใช่แบบที่คุณแบมคิดเลยค่ะ แต่ด้วยงาน..." ชนิสากำลังพูดขึ้นมาแบมไพลินก็ขัดซะก่อน"อะไรที่มันหนักมันเหนื่อย เธอก็ทำไปสิ เธอทำของเธออยู่แล้วหนิ จะให้ฉันต้องมาทำทำไม ฉันไม่ทำให้เสียเวลาหรอกนะ แต่งตัวสวยๆ เดินไปเดินมา ให้พี่ขุนเขาสดชื่น กับให้ลูกค้าชื่นชมดีกว่าไหม เธอควรรู้นะว่าอะไรเป็นอะไร" หญิงสาวพูดออกมาอย่าหงุดหงิด"พี่ไม่ได้จะอยู่ทำตลอดไปหรอกนะคะ คุณผู้หญิงถึงได้บอกให้สอนงานคุณ พี่เลยอย
รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา 40 ถึงวันนั้นคงไม่อยู่ที่นี่แล้ว
ชนิสา Talkเมื่อนั่งทำงานที่ออฟฟิตได้สักพัก ก็มีคนเดินเข้ามาทักทาย ซึ่งเธอก็แปลกใจอยู่ไม่น้อย"สวัสดีครับนิสา" เป็นเสียงอันหล่อเหลาไม่แพ้หน้าตา"อ้าว คุณปริ้นสวัสดีค่ะ" ชนิสาก็ทักทายกลับไปทันที แต่ก็ยังคงแสดงสีหน้าสงสัย"อ่อ พอดีผมว่างๆ เลยแวะมาเที่ยวครับ นี่ครับของฝากจากกรุงเทพฯ" และปริ้นก็ยื่นกล่องบางอย่างให้เธอ"ขอบคุณมากนะคะ สวยมากเลย" เป็นโบว์สีขาว คล้ายๆ กับแบบที่เธอชอบใส่"พอดีไปเดินเล่น แล้วเห็นว่าเหมาะกับนิสาเลยซื้อมาฝากครับ เห็นว่านิสาทำผมทรงนั้นพร้อมกับใส่โบว์แล้วสวยดี" ปริ้นพูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ให้"ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" ชนิสาพูดพร้อมกับก้มหน้าให้เล็กน้อย"ไม่เป็นไรเลยครับ เต็มใจมากๆ""เชิญนั่งก่อนค่ะ ตามสบายนะคะ" และหญิงสาวก็ลุกขึ้นไปเอาน้ำ มาให้ชายหนุ่มตรงหน้า เพราะเธอว่างจากงานบ้างแล้ว"ขอบคุณครับ งานยุ่งมากเลยหรอครับ" เมื่อเห็นว่าหญิงสาว ยังใจจดใจจ่อตั้งใจทำงานเขาเลยถามขึ้น"ตอนเช้าก็จะยุ่งแบบนี้ทุกวันค่ะ ต้นเดือนด้วย" เธอชงักไปกับคำว่าต้นเดือน เพราะสิ้นเดือนหน้าเธอก็หมดสัญญาแล้ว..."นิสานี่ตั้งใจทำงานจังเลยนะครับ""..." หญิงสาวยังคงคิดอะไรอยู่"ไอ้ขุนนี่โชคดีจริงๆ เล
รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา 39 ไม่น่าไว้ใจ
เมื่อตื่นเช้าขึ้นมาชนิสาก็อาบน้ำแต่งตัว ไปทำงานปกติ แต่ก็เจอกับแบมไพลินที่ยืน คุยอยู่กับนทีแบบไม่สบอารมณ์ ทั้งนทีที่แสดงสีหน้าเบื่อหน่ายออกมาอย่างชัดเจน"มีอะไรกันหรือเปล่าคะคุณแบมพี่นที" ชนิสารีบเข้าไปถามทันที เมื่อรู้สึกว่าบรรยากาศเริ่มมาคุ"ฉันจะไปหาพี่ขุนเขา แต่นายนทีมาว่าฉัน""ผมไม่ได้ว่าครับ ผมแค่ให้คุณแบมเข้าไปดูงานในออฟฟิตก่อน มันเป็นงานที่ต้องทำก่อน ไม่ใช่ว่าไปหาคุณขุนเขาตอนนี้ มันไม่ใช่เรื่อง" นทีตอบกลับแบบไม่ค่อยพอใจ"นี่ไง! นายกำลังว่าฉัน""ผม!""คนงานอย่างนายมาเกี่ยวอะไรด้วย อนาคตฉันจะเป็นนายหญิงของที่นี่ ฉันจะทำอะไรก็ได้" แบมไพลินแพร่ดเสียงดัง"ผมเปล่าว่า ผม..." นทีกำลังอธิบาย"เอ่อ คืออย่างนี้ค่ะคุณแบม ตอนเช้ามาเราต้องเข้าออฟฟิตเข้าระบบทุกอย่างก่อน เพื่อดูพนักงานว่าคนไหนขาดลา มาสาย ต้องอยู่ตรงนั้นแตั้งแต่ 8 โมงถึง 9 โมงค่ะ มันเป็นสิ่งที่ต้องทำ" ชนิสาอธิบายอย่างใจเย็น"เธอก็ไปทำสิ ปกติก็หน้าที่ของเธอไม่ใช่หรือไง""ก็ใช่ค่ะ แต่คุณผู้หญิงบอกมาเองเลยว่าให้สอนงานคุณแบมเหมือนที่ฉันทำทุกอย่าง คุณแบมจะได้รู้ทุกหน้าที่""ฉันจะเป็นนายหญิงนะ ฉันจะทำหรือไม่ทำก็ได้ คนงานเยอะแยะ พนัก
รักเกินห้ามใจนายแสนร้าย | ขุนเขาxนิสา 38 คนนี้จริงจัง
เมื่อพ่นน้ำไปไม่รู้ตัว ขุนเขาก็รีบดึงทิชชู่มาเช็ดให้ในทันที"โทษๆ วะมึง""มึงเป็นเหี้ยไร ห่าโดนกูเลยเนี่ย" ปริ้นพูดพร้อมกับเช็ดไปด้วย"เอ้อๆ กูเช็ดให้นี่ไง""ไม่ต้องเลย กูเช็ดของกูเอง เสื้อแพงนะเว้ย" ปริ้นยังบ่นไม่หยุด"แล้วมึงบอกว่าอยู่หลายวันนี่ยังไง" ขุนเขาถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ"ก็กูเบื่อๆ อะ ไอ้ห่าพวกนั้นก็ไม่ว่างกัน ไอ้คชาก็ติดลูกติดเมีย กูเลยมาหามึง""แล้วมึงก็มาตั้งไกลเนี่ยนะ" ถามด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด"ไกลเหี้ยไร แค่นี้กูขับรถ 3 ชั่วโมงเองสบาย" ปริ้นพูดอย่างสบายใจ"ห่าไรละ แต่ก่อนกูให้มาหาบอกไกลบอกไม่สะดวกมา"เมื่อก่อนขนาดมีงานอะไรที่ไร่เขา ไอ้พวกนี้ยังปฎิเสธจ้าละหวั่นกัน ถ้าไม่ใช่งานแต่งหรืองานศพ ไอ้พวกห่านี่อย่าหวังว่าจะได้เห็นหน้าพวกมัน"ก็วันนี้ไม่เหมือนกัน กูมาเพราะมีเป้าหมาย""อะไรของมึง" ขุนเขาหรี่ตาถาม"กูมาจีบนิสา" ปริ้นพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง"..." ขุนเขาถึงกับพูดอะไรไม่ออก"กูบอกที่บ้านกูแล้ว ป๊าม้าโอเค อาม่ารอรับหลานสะใภ้ ทั้งเฮียและเจ่เจ้ถามใหญ่เลยว่าจะพาไปสวัสดีวันไหน" ปริ้นพูดพร้อมกับยิ้มออกมา"ที่บ้านมึงไม่ว่าหรอถ้าคนนั้นคือผู้หญิงธรรมดา" ก็ถามไปแบบนั้นแหละ
Anda juga akan menyukai
ซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว
橙花21.6K Dibacaเด็กเสี่ย NC-25
C69.6K Dibacaบำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn29.6K Dibacaคลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์52.0K Dibacaห้องลับ..ประธานหื่น
Yurial761 Dibacaจะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด
ชะนีติดมันส์25.6K Dibacaระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System
วนิลากลิ่นเลม่อน22321 Dibacaเพลิงสวาทถ่านไฟเก่า
ปลายฟ้า/ไรท์เกว845 Dibaca
