บทที่ 18 ต่างด้าว???

' เดี๋ยวๆ นี่มันอะไรกัน '

ปากบางจิ้มลิ้มเผยอขึ้น คิ้วดกโค่งขมวดเข้าหากันเป็นปม หญิงสาวฉายาไม่สนโลกดันมือเพื่อนยินดีไม่รู้จักออก ก่อนจะเดินโทงๆ เข้าไปหาคนข้างตัว ด้วยความสูงที่ต่างกัน ทำให้หล่อนต้องแหงนหน้าขึ้น

" จะทำอะไร ก็ช่วยปรึกษากันหน่อยไม่ได้หรือ"

ขบกรามเตรียมโวยวาย

" ก็ผมบอกว่าผมไม่มีเวลา "

ทว่า ได้มาแค่คำตอบเรียบๆ กับแขนที่ผายออกนอกลำตัวเท่านั้น หมอบลูถึงกับข่มความรู้สึก หล่อนโกรธจนไม่รู้จะบรรยายออกเป็นคำพูดยังไงดี นอกจากพ่นลมหายใจกลบเกลื่อนออกมาแทน

" คุณคอป นี่คุณกำลังเล่นอะไรอยู่ เราจะแต่งงานกัน? อย่างเพื่อนคุณว่าอย่างนั้นใช่ไหม "

" ถูกต้อง"

" แล้วไอ้การแต่งงานกัน บลูต้องแต่งกับคุณเนี่ย ไม่คิดจะถามความพร้อมกันก่อนหรอกเหรอ แต่งงานนะคะคุณ ไม่ใช่แต่งตัวไปเที่ยวผับ! ที่นึกจะลากไปตอนไหนก็ไป ไอ้บ้า! "

ผั้วะ!

เสียงปะทะคารมพร้อมกับกำปั้นฟาดไหล่ถึกของคนสองคนเกิดขึ้นหลังจากนั้นทันที ท่ามกลางความงงของคนอื่นๆ ในลักษณะท่าทางของว่าที่เจ้าสาว ที่ยืนเท้าสะเอวตวาดฝ่ายชายปาวๆ โดยไม่แคร์สายตาใคร ต่างจากคุณคอปโดยสิ้นเชิงที่ตอนนี้เอาแต่ขมวดคิ้วนิ่ง ก้มมองร่างบางเสมือนเธอคือเด็กน้อยคนหนึ่ง ก่อนจ