Home / มาเฟีย / รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย) / ตอนที่ 32 กลับมาอยู่กับลูก

Share

ตอนที่ 32 กลับมาอยู่กับลูก

Author: Philipnana
last update Last Updated: 2025-09-19 15:18:20

วันต่อมา

ณ โรงพยาบาล

"ไอ้วาฟิกซ์" ไซลอนรีบเข้าไปหาเพื่อนทันทีเมื่อเห็นอีกคน วาฟิกซ์มองเข้าไปในห้องฉุกเฉิน ก่อนหน้านั้นไซลอนโทรไปบอกเขาว่าครูซหัวใจหยุดเต้นกะทันหัน ทำให้ตอนนี้ทีมแพทย์และพยาบาลกำลังวุ่นกับการปั๊มหัวใจ

"มึงรู้ใช่ไหมว่ากูจะขออะไรเมื่อกี้"

"อืม"

"แล้วได้ไหม" ไซลอนมองลึกเข้าไปในตาเพื่อน เขาคาดหวังกับคำตอบของเพื่อนมาก หวังว่าวาฟิกซ์ จะเห็นใจแล้วยอมใจอ่อน

"มันเข้าไปนานยัง"

"2 ชั่วโมงได้"

"แล้วพวกนั้น"

"กำลังมา" วาฟิกซ์ไม่ยอมให้คำตอบเพื่อนตัวเอง

รอไม่นานคนอื่น ๆ ก็พากันเข้ามาสมทบรวมถึงพ่อกับแม่ครูซด้วย ทุกคนต่างเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่ออยู่หน้าห้องฉุกเฉิน ภาวนาให้ครูซกลับคืนมา แต่ไม่ว่าจะรอนานแค่ไหน ยังคงไร้วี่แววของหมอ สายตาวาฟิกซ์เหม่อลอย จ้องมองไปที่บานประตู ทว่าในตอนนั้นเอง..

แอดด

"ญาติคนไข้ครับ"

"ฉันเป็นแม่เขาค่ะ"

"อันดับแรก ผมอยากให้ทุกคนทำใจก่อนนะครับ"

"หมะ หมายความว่าไงคะ"

"เนื่องจากร่างกายของคนไข้บอบช้ำจนเกินไป บวกกับเสียเลือดมาก ทางเราพยายามเต็มที่แล้วครับ หมอเสียใจด้วยนะครับ คนไข้เสียแล้ว"

"มะ ไม่จริงใช่ไหม หมอโกหกหนูใช่ไหม" ทุกสายตามองไปยังคนมาใหม่ เธอไม่เชื่อในสิ่งที่ห
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   Special 5

    Part : ครูซ"กูเรียกมาเอง""ไอ้ครูซ?" ผมปรายตามองไอ้ฟลินต์ มันขมวดคิ้วทำหน้าเหมือนคนกำลังสงสัย มันคงสงสัยแหละว่าผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง"สวัสดีครับ" ผมยกมือไหว้คุณป้า หรือแม่เมียผมนั่นแหละ "สวัสดีลูก" ท่านรับไหว้พร้อมกับเดินมาสวมกอดผม "แม่ไปกอดมันทำไม" ไอ้ฟลินต์ถามทันทีเมื่อแม่มันเดินผ่านหน้ามันเพื่อมากอดผม กูจะทำให้มึงเป็นหมาหัวเน่าให้ดู"เอ๊ะ ตาลูกคนนี้หนิ" ท่านหันไปปรามมันเสียงดุ สมน้ำหน้าไอ้ลูกพ่อแม่ไม่รัก"กับผมแม่ยังไม่กอดเลย" ก็มึงมันลูกเมียน้อย"เรามีคดีอยู่นะเจ้าฟลินต์" เยอะเลยคดีมันน่ะ"ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย" หน้าด้านมาก พูดออกมาได้ยังไงว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไร ให้กูบรรยายความเหี้xมึงไหมไอ้เวร"พ่อไม่เกี่ยวนะ" ผมขยับสายตามองไปยังลุงชีวอน พ่อของมัน"พ่อมาทำไม" "มากับเมีย" "แล้วน้องล่ะลูก" แม่ผมถามหาฮันน่า "น้องนอนอยู่ครับ" เมื่อกี้เธองอแงขอนอนต่อสักงีบ ผมที่สงสารจึงยอมใจอ่อนให้นอนก่อนค่อยขึ้นไปปลุก "งั้นเรามาคุยกันก่อนระหว่างรอน้องตื่น" เห็นด้วยครับแม่"เชิญทางนี้ครับ" ผมผายมือให้ผู้ใหญ่ทั้งสี่เดินไปนั่งที่โซฟาราวกับว่านี่เป็นบ้านของผม แล้วไอ้ฟลินต์กับพี่มันคือคนมาขออาศัยอย

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   Special 4

    สามวันต่อมา.."ฮันน่าออกมาคุยกับเฮียหน่อย" ฟลินต์และวาฟิกซ์พยายามง้อน้องสาวที่งอนตุ๊บป่องขังตัวเองอยู่ในห้องราวสามชั่วโมงกว่า เธอยื่นคำขาดหากทั้งสองพังประตูเข้ามาเธอจะหนีไปอยู่ที่อื่น สาเหตุที่ทำใหเธองอนก็มาจากเรื่องนั้นแหละ เชื่อไหมว่าครั้งสุดท้ายที่เธอได้คุยกับครูซคือวันเดินทางตอนอยู่บนเครื่อง ฮันน่าพยายามติดต่อเท่าไหร่ก็ติดต่ออีกคนไม่ได้ วาฟิกซ์เองก็ไม่รู้ว่าเพื่อนหายไปไหน สุดท้ายเขาต้องเดินทางมาหาน้องสาวคนเดียว ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วเขาต้องมากับครูซ "ไม่ค่ะ" "เฮียขอโทษ" ทั้งสองไม่นึกว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้ เขาตั้งใจจะแกล้งเล่น ๆ ไหงกลายเป็นว่าครูซเสียใจแล้วหายไปเลย เบอร์มือถือก็ปิด ไลน์ก็ไม่ตอบ ปิดหนีทุกช่องทาง"เพราะมึงเลยไอ้ฟลินต์""แม่งใครจะคิดว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้ว่ะ""มึงเคลียร์กับน้องให้หายงอนกูเลยไอ้เวร" เขาโดนหางเลขไปด้วยทั้งที่มันคือความคิดของฟลินต์คนเดียว"เครียดเลยกู" ฟลินต์เกาหัวตัวเองแรง ๆ ด้วยความหงุดหงิด แม่งผิดแผนไปหมดเลยตอนนี้ "ไปจัดการสิไอ้ฟลินต์" วาฟิกซ์คาดคั้นให้น้องชายเข้าไปง้อน้องสาว"กูเข้าไปหาน้องไม่ได้มึงก็เห็น" ก็ยืนอยู่ด้วยกันเห็นอยู่ว่าน้องล็อ

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   Special 3

    สองวันต่อมาณ สนามบินหญิงสาวตัวเล็กที่หน้าท้องเริ่มใหญ่เดินเคียงคู่มากับพี่ชาย ไร้เหงาอีกคนมาส่งอย่างที่ควรจะเป็น ฮันน่ายังคงตั้งหน้าตั้งตาเดินตามฟลินต์ไปขึ้นเครื่องโดยที่เขาเป็นคนขับอีกเช่นเคย"หิวไหม""ไม่ค่ะ""คิดถึงมันเหรอ""เฮียก็รู้" เอ่ยหน้าเศร้า "หึ ทนหน่อยคนเก่ง" เขาว่าพลางจูงมือน้องสาวไปขึ้นเครื่อง หากคนที่ผ่านไปผ่านมาเห็นคงเข้าใจว่าทั้งสองคือคู่สามีภรรยา เพราะความอ่อนโยนที่ฟลินต์มีให้น้องสาว ผู้หญิงเห็นต่างก็หลงใหลอยากได้ผู้ชายแบบนี้มาเป็นพ่อของลูก กระทั่งฟลินต์พาฮันน่าขึ้นมานั่งบนเครื่องบินส่วนตัว"อีกครึ่งชั่วโมงเครื่องออก" ต้องรอใครบางคนก่อน "หนูของีบก่อนนะคะ""ครับ"อีกด้านPart : ครูซ"นายทำอะไรอยู่""ออกไป" ผมไล่มันออกไป ตอนนี้ไม่มีอารมณ์จะคุยกับใครทั้งนั้น ผมนั่งมองรูปฮันน่าในมือถือตัวเองนิ่ง ในเมื่อเธอขอไม่ให้ผมไปส่งผมก็จะไม่ไป แต่อย่าเพิ่งคิดว่าผมจะยอมแพ้ ไม่มีทาง..คนอย่างผมไม่มีทางยอมแพ้อะไรง่าย ๆ อยู่แล้ว โดยเฉพาะเรื่องที่มันเกี่ยวกับเธอ"คิดจะหลอกกูมันไม่ง่ายหรอกไอ้พวกเวร" มันคงคิดว่าผมโง่จนไม่รู้ว่าพวกแม่งกำลังวางแผนแกล้งผมอยู่ อยากเล่นผมก็จะเล่นด้วยกลัวเด็

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   Special 2

    เวลา 16:00"....." ผมพาตัวเองมาอยู่หลังบ้านคนเดียวเงียบ ๆ ในสมองคิดเรื่องก่อนหน้านี้ เธอจะไปจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ แล้วเขาล่ะ ทำไมคนสุดท้ายต้องเป็นเขาตลอดที่รู้เรื่อง"นาย" "...." ไร้ซึ่งการตอบกลับจากอีกคน หนึ่งมองผู้เป็นนายแววตางุนงงก่อนจะก้าวไปหยุดข้าง ๆ "นายอกหักอีกแล้วเหรอ คนไหนอีกล่ะรอบนี้" น้ำเสียงเย้าแหย่ถูกส่งไปให้ผู้เป็นนาย นัยน์ตาเรียบนิ่งขยับมองลูกน้องตัวเองนิ่งแต่แฝงไปด้วยแรงอาฆาตที่พร้อมพุ่งไปกระชากให้หลับกลางอากาศ"สายตาแบบนี้ ใบหหน้าแบบนี้..""ไปไกล ๆ ตีนกู" ประโยคแรกที่เขามอบให้ลูกน้อย"ผมเอา..""ไอ้หนึ่ง!" ฟลินต์มาจากไหนไม่รู้ตะโกนเรียกหนึ่งเสียงดังจนเจ้าตัวสะดุ้งตกใจพร้อมกับหันไปมอง"คุณฟลินต์" ทำไมฟลินต์ต้องทำราวกับว่ากลัวอะไรสักอย่าง"มาช่วยกูยกของหน่อย" "แต่ว่า.." เขาคุยกับเจ้านายยังไม่จบ หนึ่งมองผู้เป็นนายที่เบือนหน้าไปทางอื่นพร้อมกับถอนหายใจออกมาเบา ๆ ก่อนจะหมุนตัวเดินไปหาฟลินต์แทน"คุณฟลินต์ไม่มีเงินจ้างลูกน้องแล้วเหรอครับ ผมให้ยืมเอาไหม" ลูกน้องฟลินต์มีน้อยซะที่ไหน ทำไมหวยต้องมาตกที่เขา"อย่าไปยุ่งกับมัน""นายโดนคุณฮันน่าบอกเลิกหรือครับ""ไม่ กูนี่แหละบอกเลิ

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   Special 1

    น่าย้ายไปอยู่ต่างประเทศแล้ว" ที่บอกว่าย้ายถาวรไม่ได้พูดเล่น เขาให้ฮันน่าย้ายไปอยู่ที่นั่นจริง ๆ ซึ่งในตอนแรกเขาจะให้น้องสาวไปอยู่กับป้า แต่พอมาคุยกับจริงจังฟลินต์เลยตัดสินใจที่จะซื้อบ้านใหม่เพื่อน้องสาวกับหลานที่กำลังจะเกิด แล้วพ่อแม่พวกเขาเห็นด้วยกับเรื่องนี้ หลังจากกลับไปรอบนี้ คนที่จะมาอยู่กับฮันน่าเป็นคนที่ฟลินต์จ้างมาโดยเฉพาะ เขามั่นใจว่าคนนั้นจะดูแลน้องสาวแทนพวกเขาได้เป็นอย่างดีไม่ต่างจากพวกเขาแน่นอน"ไม่เห็นหนูบอกเฮียเลย" ครูซถามคนตัวเล็กด้วยความน้อยใจ เขาตัวติดเธอทุกวันทำไมหญิงสาวถึงไม่บอกอะไรเขาเลย หรือที่เธอทำดีด้วยทุกวันนี้เพียงเพราะสงสารเท่านั้น พอคิดได้อย่างนั้นครูซก็นิ่งไป เขาไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี มันรู้สึกน้อยใจ แต่เขายังไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเธอทั้งนั้น เห็นเขาเสนอหน้าอยู่ในบ้านก็เพราะความหน้าด้านของตัวเองล้วน ๆ คิดว่าเธอจะไม่ไปไหนแน่นอน สุดท้ายแล้วเธอก็ทิ้ง.."คือว่า.." มีท่าทีอึกอักเล็กน้อย"หนูไม่อยากอยู่กับเฮียใช่ไหม" เขาก้มหน้าเพื่อไม่ให้เธอเห็นดวงตาแดงก่ำของตัวเอง มันน่าสมเพชหากต้องร้องไห้ให้ใครเห็น"ใช่ น้องกูไม่อยากอยู่กับมึง" พอได้เห็นอาการครูซ ฟลินต์ยิ่งยากแกล

  • รัก•เจ็บ•ลึก(เพื่อนพี่ชาย)   ตอนที่ 40 พร้อมที่จะเรียนรู้ [END​]

    "ทำไมยังไม่นอนอีกมันดึกแล้ว" ครูซเข้ามาดูหญิงสาวในห้องของเธอ​ เข้ามาก็พบฮันน่ายังนอนทำตาแป๋ว​ดูซีรีส์หน้าตาเฉย​"กำลังจะนอนค่ะ" "จะนอนก็ปิดไอแพคก่อน" "เฮียไม่พักผ่อน" เธอเปลี่ยน​เรื่องไปถามเขาแทน​ ครูซที่รู้ทันจึงส่ายหัวเบา​ ๆ​ กับความแสบซนของเธอ"เดี๋ยวเฮียเอาหนูนอนก่อนค่อยไป" ไม่อยากให้เธอนอนดึก ยิ่งกำลังท้องอยู่ด้วย มันไม่ดีต่อสุขภาพตัวเองและลูกน้อยซึ่งในขณะนั้นเอง... ก็อก​ ก็อกครูซกำลังจะล้มตัวนอนเป็นต้องดีดตัวลุกนั่งเหมือนเดิมเพราะเสียงเคาะประตู​ห้อง เขาเดินเพื่อไปดูว่าเป็นใคร แล้วคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นฟลินต์พี่ชายคนตัวเล็ก แอดด"มึงมาทำไมไอ้ฟลินต์" "กูมานอน แล้วช่วยตั้งคำถามใหม่ด้วยนะ" นี่มันบ้านของเขา​ ซึ่งไม่ว่าเขาจะเดินหรือทำอะไรก็ได้ไม่ผิด​ คำถามนี้เป็นเขามากกว่า​ที่ควรถามครูซ"มึงจะมานอนนี่ทำไมห้องมึงก็มี" "นั่นแหละคำถาม​กู" "แต่ฮันน่าเป็นเมียกู" "กูอยากนอนกับน้องกู มึงมีปัญหาอะไร""น้องมึงแต่เมียกู""...." ฟลินต์ไม่ตอบเขาเดินผ่านหน้าชายหนุ่มไปยังเตียงพร้อมกับทิ้งตัว​ลง​นอนหน้าตา​เฉย"เพิ่งกลับเหรอคะ" "ครับ" "เดี๋ยว​นี้ติดสาวนะเฮีย""เหมือน​ที่หนูติดมัน"

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status