LOGINShare
บทที่ 710
Related chapters
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 711
อารมณ์ของหลัวเทียนเป้าราวกับรถไฟเหาะ ชั่วประเดี๋ยวเดียวก็เจอกับความเปลี่ยนแปลงใหญ่หลายครั้ง จากมั่นใจเต็มเปี่ยมจนถึงขวัญกำลังใจทหารระส่ำระสาย หนีหัวซุกหัวซุน ทำให้เขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลย เขาหลัวเทียนเป้าไม่กลัวความพ่ายแพ้ และใช่ว่าจะแพ้ไม่ได้ แต่ในสถานการณ์ที่กำลังแตกต่างกันมากเช่นนี้ แพ้ให้กับเจ้าบัดซบฉินอวิ๋นฟานในรูปแบบย่อยยับเช่นนี้ เขายอมรับไม่ได้จริง ๆ“แม่ทัพหลัว เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว พวกเราได้แต่ไปจากที่นี่ก่อนแล้วค่อยใช้วิธีพิเศษทีหลังเถอะ!”ทัพใหญ่ที่เหลืออยู่สามหมื่นกว่าคนถูกฉินอวิ๋นฟานตีแตกกระเจิง ความเสียหายใหญ่หลวง ไม่มีทางกอบกู้สถานการณ์กลับมาได้ จางหมาจื่อจึงรีบเตือนให้หลัวเทียนเป้ากลับไป มิเช่นนั้นจะจนมุมแล้ว“นั่นสิ แม่ทัพหลัว พวกเรารีบเอาตัวรอดก่อนเถอะ ฉินอวิ๋นฟานโจมตีหนักเกินไป ในยามที่เราไม่มีการป้องกัน เกรงว่าจะมีอันตรายถึงชีวิตนะขอรับ!”“ถูกต้อง แม่ทัพหลัว พวกเรารีบถอนตัวเถอะ ช้าไปเกรงจะไม่ทันแล้วนะขอรับ!”......ผู้ติดตามและหัวหน้าทหารของหลัวเทียนเป้ารีบเกลี้ยกล่อม กลัวว่าหลัวเทียนเป้าจะรั้นขึ้นมา จะสู้กับฉินอวิ๋นฟานให้ตายไปข้าง ถึงตอนนั้นจะยุ่งจร
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 712
และเขาก็เตรียมเอเคสี่สิบแปดไว้เพื่อยอดฝีมือนั่นแหละ ครั้งนี้ฉินอวิ๋นฟานใจสั่นอยู่เหมือนกัน เพราะฝีมือของยอดฝีมือเหล่านี้ไม่เท่ากัน พลังของเอเคสี่สิบแปดจะข่มยอดฝีมือเหล่านี้ได้ทั้งหมดหรือไม่ก็ยังไม่ทราบได้“ทำยังไงดี? ไม่งั้น เราก็กลับก่อนเถอะ!”อู่จ้านยังคงให้ความสำคัญกับความปลอดภัยของฉินอวิ๋นฟานที่สุด ยามที่ฉินอวิ๋นฟานมีภัยคุกคามถึงชีวิต ปฏิกิริยาแรกของอู่จ้านก็คือถอย!“ไม่ทันแล้ว!”ทันใดนั้น เซี่ยงเส้าเหยียนส่ายหน้าพูด “พวกเขามาแล้ว มียอดฝีมือมากมาย คราวนี้เกรงว่าเราจะลำบาก!”เมื่อเซี่ยงเส้าเหยียนกล่าวจบ เห็นเพียงป่าทึบตรงหน้านี้เงาคนปรากฏขึ้นมากะทันหันสิบสาย พวกเขาสวมหมวกไม้ไผ่สาน ร่างกายห่อหุ้มด้วยชุดผาวสีดำ ลึกลับอย่างยิ่ง“ฉินอวิ๋นฟาน หนทางสู่สวรรค์เจ้าไม่เดิน ดันบุกเข้าประตูนรก!”หลัวเทียนเป้ายิ้มมุมปาก จู่ ๆ ก็ปรากฏตัวอยู่ด้านหลังชายชุดดำทั้งหลาย พูดด้วยสีหน้าเหี้ยมเกรียม “ข้าละคิดไม่ถึงเลย อยู่ในถิ่นของข้า เจ้ากลับกล้าตามมาไกลขนาดนี้? ข้าก็อยากดูสิว่าวันนี้เจ้าจะตายหรือไม่!”“อ้อ? อย่างนั้นรึ? ข้ากลัวจังเลย!”ฉินอวิ๋นฟานเลิกคิ้ว ประหลาดใจเล็กน้อย อยู่ห่างกันตั้งไกล เข
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 713
“รัชทายาท ถึงเราจะมีสุดยอดอาวุธอย่างเอเคสี่สิบแปด แต่ยอดฝีมือที่หลัวเทียนเป้านำมามีมากเกินไป ทันทีที่พวกเขาบ้าแล้วพุ่งมาทางท่าน น่ากลัวว่าเราจะต้านไม่อยู่”เซี่ยงเส้าเหยียนเอ่ยเสียงหนัก “เพื่อความปลอดภัยของท่าน ข้าคิดว่าจะใช้วิธีการที่เป็นประกันที่สุดจะดีกว่า”“ดังนั้น ประเดี๋ยวพวกเราจะพยายามป้องกันเพื่อถอยเป็นหลัก จะเอาเป็นเอาตายกับยอดฝีมือพวกนี้ไม่ได้ ถ้าสถานการณ์เป็นประโยชน์กับเราแล้วค่อยโต้ตอบ หากไม่ ก็หาทางประกันความปลอดภัยให้ท่านหนีไป”ฉินอวิ๋นฟานไม่ปฏิเสธแผนการของเซี่ยงเส้าเหยียน สถานการณ์ในขณะนี้ นี่คือแผนการที่สมกับเหตุผลในปัจจุบันที่สุดแต่ฉินอวิ๋นฟานกลับไม่ทำอย่างนั้น และไม่คิดทำอย่างนั้นด้วย ครั้งนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญในการทดสอบพลังเอเคสี่สิบแปดของเขา ถ้าหนีเอาตัวรอดจะดูไม่ได้เล็กน้อย และไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาอยากเห็นด้วย“อาเจ็ดเซี่ยง ถ้าเพื่อความปลอดภัยของข้า ท่านไม่ต้องระวังมากขนาดนี้หรอก”ฉินอวิ๋นฟานขมวดคิ้วพูด “ท่านก็บอกเองว่าอานุภาพของเอเคสี่สิบแปดพอต่อกรกับยอดฝีมือเขตปรมาจารย์มิใช่หรือ? จากกำลังที่เหนือกว่า พวกเราได้เป็นฝ่ายได้เปรียบ ถ้าเลือกหนีเพราะห่วงในความปลอดภั
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 714
ชายชุดดำหน้าเปลี่ยนสีเดี๋ยวนั้น เขาร้องเสียงดัง แต่มันสายไปเสียแล้ว เซี่ยงเส้าเหยียนเร็วเกินไป ไม่ให้เขามีโอกาสหลบสักนิดตูม!!!พู่ ๆ...เซี่ยงเส้าเหยียนส่งแรงมหาศาลออกไป ชายชุดดำราวกับว่าวสายขาด กระเด็นออกไปทันที เขาตกอยู่บนพื้นอย่างจัง กระอักเลือดสดออกมาจากปากสองคำ ลมหายใจรวยริน“จะเป็น จะเป็นไปได้ยังไง? เจ้า เจ้าคือเขตปรมาจารย์เห็น ๆ กลับมีพลังน่ากลัวเช่นนี้?!”ดวงตาของชายชุดดำเต็มไปด้วยครั่นคร้าม เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตัวเองจะแพ้ให้กับบุรุษตรงหน้าในหนึ่งกระบวนท่า? นี่จะต่างกันมากเกินไปแล้ว!“หึ! ไม่ประมาณตน!”ความเผด็จการของเซี่ยงเส้าเหยียนไม่เป็นสองรองใคร ท่วงทำนองฮึกเหิม ไม่ยี่หระต่อความสะเทือนขวัญของชายชุดดำตรงหน้า“อาเจ็ดเซี่ยง สุดยอด สุดยอดจริง ๆ แม้จะเป็นยอดฝีมือในระดับเดียวกัน แต่ท่านกลับเอาชนะได้ด้วยกระบวนท่าเดียว? วันนี้ข้าได้เปิดหูเปิดตาแล้ว!”ฉินอวิ๋นฟานรู้ว่าเซี่ยงเส้าเหยียนจะชนะ แต่ให้เขาคิดอย่างไรก็คิดไม่ถึง เซี่ยงเส้าเหยียนกลับชนะได้สบาย ๆ เช่นนี้ หรือว่านี่ก็คือความแตกต่างของรากฐานและพรสวรรค์?“รัชทายาท คนผู้นี้เพิ่งเข้าเขตปรมาจารย์ รากฐานและพรสวรรค์ธรรมด
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 715
“อาศัยแค่พวกเจ้า? จะไม่ประมาณตนเกินไปแล้วกระมัง?”กับความจองหองของจางหมาจื่อ เซี่ยงเส้าเหยียนแสยะยิ้ม อาศัยแค่กำลังของเขาคนเดียวไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ และกลุ่มเอเคห้าสิบคนข้างหลังเขาก็ไม่ใช่พวกกินเจ ถ้าพร้อมใจกันจู่โจม นั่นจะเป็นพลังอันแข็งแกร่งยิ่งหากเปิดศึกอย่างเอาเป็นเอาตาย ยอดฝีมือพวกนี้ของหลัวเทียนเป้าก็ใช่ว่าจะได้เปรียบสักเท่าไร“จางหมาจื่อ เปลืองน้ำลายกับพวกมันไปทำไม? ลุยไปพร้อมกันเลย เอาพวกมันให้ตาย!หลัวเทียนเป้าชักจะหงุดหงิดแล้ว หนึ่งคนไม่ไหวก็ลุยมันไปพร้อมกันเลย สมัยนี้แล้ว ใครจะยังต่อสู้ตัวต่อตัวอีก นั่นไม่ปัญญาอ่อนหรือ? ทั้งที่พวกเขารุมพวกคนของฉินอวิ๋นฟานให้ตายเลยก็ได้ ทำไมต้องเรียงหน้าไปตายทีละหนึ่งด้วย?เขาเคยเห็นฝีไม้ลายมือเหล่านี้ของฉินอวิ๋นฟานมาเองกับตา น่ากลัวก็จริง แต่เขามั่นใจกับยอดฝีมือในยุทธภพที่ตัวเองพามามากกว่า“ได้!”จางหมาจื่อหรี่ดวงตาเล็กน้อย ไม่เสียเวลาอีก เขาออกคำสั่งในบัดดล “พี่น้องทั้งหลาย ได้เวลาแสดงฝีมือพวกเจ้าแล้ว จัดการไอ้รัชทายาทสุนัขนั่นซะ! แล้วเสพสุขกับลาภยศสรรเสริญในชีวิตที่เหลือ!”เห็นพวกหลัวเทียนเป้าเริ่มล้อมโจมตี เซี่ยงเส้าเหยีย
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 716
แม้ยอดฝีมือเขตปรมาจารย์จะรวดเร็วปราดเปรียว มีประสาทสัมผัสน่าทึ่ง แต่เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีอย่าบ้าระห่ำ จึงมีคนไม่น้อยที่ได้รับบาดเจ็บ ความตื่นตระหนกครั่นคร้ามแผ่ขยายอยู่ในดวงตาความกดดันของพลังโจมตีเร็วแรงที่มาอย่างกะทันหันนี้ทำให้ยอดฝีมือในยุทธภพหัวใจร่วงไปถึงตาตุ่ม เวลานี้มีหลาย ๆ คนรู้สึกหวาดกลัว แววตาวูบไหว ประหวั่นพรั่นพรึงอย่างหนัก“บ้าเอ๊ย!”เมื่อเห็นสภาพอนาถนี้ จางหมาจื่อทึ่งไม่น้อย เขาพูดอย่างยากจะเชื่อ “เป็นไปได้ยังไง ของนี่จะมีพลังทำลายล้างน่ากลัวเช่นนี้เลยหรือ? ยอดฝีมือเขตปรมาจารย์ถูกสะกดหมดเลย?”“เชี่ย! ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้?!”หลัวเทียนเป้าที่อยู่อีกทางลูกตาแทบจะถลนออกมา นี่คือไม้ตายสุดท้ายของเขาแล้วนะ ถ้านี่ยังกำจัดฉินอวิ๋นฟานไม่ได้ เช่นนั้นก็เกรงว่าต้องจบเห่แล้วจริง ๆ!“คุณชายสี่หลัว มิน่าฉินอวิ๋นฟานถึงกล้าตามท่านมาถึงที่นี่ ดูท่าอาวุธลึกลับในมือของเขาจะไม่ธรรมดาจริง ๆ การโจมตีชุดแรกของเรากลับถูกการยิงเป็นห่าของเขาโจมตีจนต้องถอยแล้ว”ยอดฝีมือเขตปรมาจารย์ข้างหลัวเทียนเป้าคนหนึ่งพูดอย่างชั่วร้าย“นั่นสิ สุดท้ายข้าก็ประมาทไอ้บัดซบฉินอวิ๋นฟานนั่น เป็นโรคจิตจริง
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 717
เมื่อจางหมาจื่อพูดออกมา จิตใจของหลัวเทียนเป้าเต็มไปด้วยความฉงน เห็นจางหมาจื่อมั่นใจเช่นนี้ เขาจึงถามด้วยความอยากรู้ “หมายความว่ายังไง?”จางหมาจื่อพูดด้วยใจหน้ามากเล่ห์ “แม่ทัพหลัว พวกเราสามารถถอยเพื่อรุกได้นี่ ยังไงเสีย สถานการณ์ในตอนนี้ก็ไม่เป็นมิตรกับเราเลย ถ้าอยากล่อฉินอวิ๋นฟานออกมาจากพื้นที่ปลอดภัย พวกเราก็ได้แต่ทำอย่างนี้แล้ว”“ถอยเพื่อรุก?”หลัวเทียนเป้าขมวดคิ้วพูด “ความหมายของเจ้าคือเราถอยก่อน แล้วล่อฉินอวิ๋นฟานออกมา ส่วนคนของฮั่วจื้อจวิน ความจริงดักซุ่มอยู่ข้างหลังแล้ว?”“ถูกต้อง! ตอนที่เราจะออกเดินทาง ฮั่วจื้อจวินได้บอกกับข้าเอาไว้ บอกว่าคนของเขาจะดักซุ่มอยู่ที่ทางแยกผาขาด ถ้าพวกเราสู้ฉินอวิ๋นฟานไม่ได้ ก็พยายามล่อฉินอวิ๋นฟานไปตรงนั้นขอรับ”จางหมาจื่อยิ้มชั่วร้าย “ตอนแรกข้าก็ไม่ได้ใส่ใจ นึกไม่ถึงว่าแผนนี้ของฮั่วจื้อจวินจะได้ผลวิเศษในเวลาสำคัญ การโจมตีของยอดฝีมือเขตปรมาจารย์จะมีโอกาสสำเร็จสูง”“ถึงฉินอวิ๋นฟานจะมีลูกไม้เยอะแค่ไหน แล้วจะทำอะไรได้? ถ้ายอดฝีมือเขตปรมาจารย์ประเคนหมัดเข้าให้ ฉินอวิ๋นฟานก็เดี้ยงแล้ว! และต่อให้เขาดวงแข็งแล้วจะยังไง? ข้าง ๆ ยังมีหน้าผาอีก ถ้าตกลงไป
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 718
“ความจริงง่ายมาก ท่านแค่พาคนไปโจมตีก็พอ”จางหมาจื่อยิ้มน้อย ๆ “ในตอนที่พวกท่านเริ่มโจมตี ข้ากับแม่ทัพหลัวจะแอบหนี อย่างนี้ฉินอวิ๋นฟานจะนึกว่าพวกเรากลัวหน่วยลึกลับของเขาแล้วจริง ๆ จึงตั้งใจจะหนีเอาตัวรอด”“ดังนั้นพอถึงเวลาฉินอวิ๋นฟานต้องไล่ตามมาแน่ แค่เขากล้าตามมา การป้องกันของพวกเขาก็จะยุ่งเหยิง โอกาสสังหารของพวกท่านมิมากขึ้นหรือ?”“ส่วนพวกเราก็ล่อฉินอวิ๋นฟานไปที่ทางแยกได้พอดี ยอดฝีมือตระกูลฮั่วจะฉวยโอกาสที่พวกมันไม่ทันระวังโจมตีกะทันหัน ถึงฉินอวิ๋นฟานจะดวงแข็งแค่ไหนก็ต้องตาย!”“ดี!”เพื่อให้แผนการของหลัวเทียนเป้าสำเร็จโดยเร็ว รองเจ้าสำนักหม่าจึงได้แต่พยักหน้ารับปาก อย่างไรเสีย ตระกูลหลัวก็เป็นที่พึ่งพิงของพวกเขา และฉินอวิ๋นฟานก็จัดเป็นแคว้นศัตรู เรื่องนี้มีความสำคัญใหญ่หลวง!“พี่น้องทั้งหลาย ความจริงพวกมันใกล้จะสิ้นลายแล้ว พวกเราลุย!”“ลุย ฆ่ามัน!!!!”หลังจากรองเจ้าสำนักหม่าวิ่งออกไปคนแรก คนอื่น ๆ สบตากัน ความฮึกเหิมเด็ดขาดบังเกิด วิ่งกรูตามออกไปทั้งหมดเมื่อเห็นภาพนี้ ฉินอวิ๋นฟานสั่งการออกไปทันที “ยิงพวกมัน ยิงให้หนัก จัดการไอ้บัดซบพวกนี้ให้สิ้นซาก อย่าเหลือรอดไม้แต่คนเดียว!
Latest chapter
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1062
ในที่สุดเหมิงฉาก็รับไม่ไหว ร้องตะโกนคำที่แทบจะเป็นความอัปยศนั้นการแข่งขันทางบู๊นี้ก็ปิดฉากลงท่ามกลางความตกตะลึงพรึงเพริดของทุกคน...เรื่องหักเหจากการคาดหมายของทุกคนเหลียงจ้านอิงและเหลียงเทียนจื้อต่างคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้จะล้วงปืนสั้นออกมาพลิกสถานการณ์ในการแข่งขันด้านบู๊นี้กระทั่งว่าเหลียงเทียนจื้อไม่มีโอกาสจะได้ออกโรงเลย...เช่นละครอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากเหมิงฉากลัวสุดขีดจึงยกมือยอมแพ้ดังนั้นเหลียงเทียนอี้จึงคว้าชัยชนะการแข่งขันรอบนี้ได้อย่างง่ายดายโดยไม่เปลืองแรงภาพมหัศจรรย์เกิดให้แบบไม่มีการเปลี่ยนแปลงลุ้นระทึกและไม่มีเลือดร้อนพลุ่งพล่านที่ใครคาดหวัง!ถึงขั้นว่าลวงตามากแต่ผลลัพธ์เป็นของจริงแท้แน่นอน เหลียงเทียนอี้ชนะแล้ว......“ดูท่าครั้งนี้ฟานเอ๋อร์จะช่วยข้าได้มากอีกแล้ว”เหลียงเทียนอี้กลับมาถึงด้านในก็คืนปืนสั้นให้ฉินอวิ๋นฟานและพรูลมหนัก ๆ“เหอะ ๆ เสด็จน้าชมเกินไปแล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับกลยุทธ์ของท่านทั้งหมด ไม่เกี่ยวกับข้าสักหน่อย”ฉินอวิ๋นฟานยักไหล่ มิได้กล่าวอะไรอีกถ้าจะบอกว่าเขาทำอะไรเพื่อเหลียงเทียนอี้ นั่นก็แค่บอกเขาว่าความจริงการแข่งขันนี้สามาร
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1061
การกระทำของเหลียงเทียนอี้ทำให้ทุกคนในนั้นตกตะลึงแม้แต่เหลียงจ้านอิงที่อยู่บนปะรำก็ยังหยุดการดื่มน้ำชาไม่ได้ มองไปด้วยสีหน้าประหลาดใจ“เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”เหลียงเทียนจื้อมองเหลียงเทียนอี้ที่ปราศจากเครื่องป้องกันใด ๆ ด้านข้าง ใบหน้าแปลกใจนี่คือการแข่งขันบู๊นะ คือสถานที่ตีรันฟันแทง ถ้าไม่ระวังอาจต้องคมศาสตราได้จริง ๆ ศีรษะย้ายที่อยู่ หากไม่ใช่เพราะมั่นใจกับฝีมือของตัวเองมาก กอปรกับวางแผนร่วมกับทางซยงหนูดีแล้วเขาคงต้องสวมชุดเกราะหนักมารับมือกับการแข่งขันด้านบู๊วันนี้เหมือนกันทว่าการกระทำเช่นนี้ของเหลียงเทียนอี้ต่างจากการรนหาที่ตายอย่างไร?ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกแปลก เหลียงเทียนจื้อหน้าบิดเบี้ยวเล็กน้อย...ทั้งที่เขาควรดีใจกับเวลานี้ ถ้าเหลียงเทียนอี้เกิดอุบัติเหตุในการแข่งขันรอบนี้ เช่นนั้นบัลลังก์ต้องเป็นของเขาแน่แล้วแต่ใจกับกระวนกระวาย อย่างไรก็ไม่เป็นสุข“หรือว่าเขาแอบวางแผนอะไร?”ทันใดนั้นเหมิงฉาเริ่มบุกโจมตีก่อนแล้วร่างสูงใหญ่นั้นหวดขวานใหญ่หนักร้อยชั่งพลางเข้าใกล้เหลียงเทียนอี้อย่างต่อเนื่องภายใต้แสงสุริยา คมมีดนั้นน่ากลัวเช่นนี้ ราวกับแค่ถากเถือเบา ๆ ก็เฉือนศีรษ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1060
“ข้าเอง!”ทันใดนั้นเหลียงเทียนอี้ก็ก้าวออกมาช้า ๆโง่อย่างที่คิด...เหลียงเทียนจื้อยืนยิ้มเยาะอยู่ในใจข้างหลังเขารู้นิสัยของพี่ชายดี และรู้ว่าเหลียงเทียนอี้เป็นคนดื้อรั้นมากเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้ก็มักจะดาหน้าออกไปทันทีแม้เผชิญหน้ากับพันขุนศึกหมื่นอาชาก็ยังปราศจากความกลัวเกรง พลีตนจนตัวตาย...แต่พฤติกรรมวู่วามเช่นนี้ กลัวแต่ต้องจบอย่างอนาถในท้ายที่สุด“ฮ่า ๆ ๆ รัชทายาทกล้าหาญดังคาด!” เหมิงฉาหัวเราะเสียงดัง “ปกติยังนึกว่าท่านเป็นแต่สะบัดพู่กันขีดเขียน วันนี้ข้าอยากลองดูสิว่าฝีมือดาบกระบี่ของท่านจะล้ำลึกหรือไม่?”เพิ่งกล่าวจบ เหมิงฉาก็กวัดแกว่งขวานใหญ่พลางเดินประชิดไปทางเหลียงเทียนอี้ทีละก้าวรูปร่างใหญ่นั้น ร่างกายแข็งแรงนั้น แค่ยืนอยู่ก็สร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็นแล้วทำให้หลาย ๆ คนเห็นแล้วอดเกิดใจกลัวอย่างหนึ่งขึ้นมาไม่ได้“อุ๊ย ท่านพี่จะเอาชนะสัตว์ประหลาดตัวนี้ยังไง?”เหลียงจื่อฝูที่อยู่บนปะรำหน้าทุกข์ร้อน สองมือบีบผ้าเช็ดหน้าแน่น สีหน้าซีดไปเล็กน้อยนางจ้องเหลียงเทียนอี้กลางลานฝึกซ้อม“ท่านพี่ไม่มีความสามารถด้านนี้เท่าไร ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเหมิงฉา!”ผู้เป็นน้องสาว
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1059
เหลียงเทียนอี้ขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าราบเรียบ มองอารมณ์ไม่ออกแต่ในใจเขารู้ดี การต่อสู้ครั้งนี้ได้เปิดฉากอย่างเป็นทางการตั้งแต่เหมิงฉาเริ่มพูดแล้วนี่คือการหยามหน้า คือการหยามเหยียดอย่างชัดเจนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย“เป็นยังไง? องค์ชายสาม?”เหมิงฉาเมินเหลียงเทียนอี้ที่อยู่อีกทางหนึ่ง แล้วใช้สายตาท้าทายมองไปทางเหลียงเทียนจื้อ ก่อนจะเอ่ยเสียงเย็น “ได้ยินว่าฝีมือการใช้ดาบกระบี่ขององค์ชายสามค่อนข้างร้ายกาจ วันนี้ข้าขอท้าทายสักหน่อยเถิด”“มิเป็นไร” เหลียงเทียนจื้อฉีกยิ้ม ใบหน้าเปื้อนไปด้วยความกระหยิ่มใจจากนั้นก็ชักกระบี่ล้ำค่าคู่กายออกมาจากตรงเอวช้า ๆการต่อสู้ครั้งนี้ คือของเขาเท่านั้น!และเป็นเขาได้เท่านั้น!เขาต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเขาเหลียงเทียนจื้อต่างหากที่เป็นผู้ชนะในท้ายที่สุดคนนั้น คือคนที่สามารถเอาชนะซยงหนูได้อย่างแท้จริง!......“ดูท่าทุกอย่างจะดำเนินไปตามแผนนะ”เหลียงจ้านอิงดื่มน้ำชาสบายใจเฉิบอยู่บนปะรำมองผลสะท้อนกลับอย่างอบอุ่นของเหล่าผู้ชม จิตใจยิ่งฮึกเหิมตื่นเต้นไม่พูดไม่ได้เลย ถ้อยคำนั้นของเหมิงฉาทำให้เกิดผลดีเยี่ยม สามารถชักจูงอารมณ์ของทุกคนได้ในพริบตาเขาเช
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1058
ตกลงไว้แต่แรกว่าเป็นการแข่งขันรูปแบบปิด และไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นเช่นไร นอกจากราชวงศ์จะมิมีผู้ใดล่วงรู้ทว่าตอนนี้กลับแข่งขันในลานกว้างต่อหน้าธารกำนัล?หากท่านพี่แพ้มิต้องเป็นที่หัวเราะไปทั่วหรือ?“นี่ก็คือผลลัพธ์ที่ทางเหลียงชินอ๋องต้องการกระมัง?”ฉินอวิ๋นฟานนั่งลงด้านข้าง ยิ้มพูดอย่างเฉยชา “ในฐานะที่เป็นละครฉายซ้ำของวันนี้ พวกเขาแค่ต้องการให้ทุกคนได้เห็นความประดักประเดิดของเสด็จน้าเท่านั้น”แต่แพ้จากการต่อสู้เช่นนั้นผลลัพธ์ต้องเทข้างแน่โอรสสวรรค์ของต้าเหลียงที่กล่าวขานกลับแพ้ให้กับคนป่าเถื่อน ทั้งความสามารถยังมิสู้องค์ชายสามเหลียงเทียนจื้อขอเพียงมีการพูดประเภทนี้ต่อไป ไม่นานอัตราการสนับสนุนเหลียงเทียนจื้อก็จะพุ่งสูงลูกไม้พรรค์นี้ช่างโหดเหี้ยมนัก“น่ารังเกียจจริง ๆ...” คิ้วงามเหลียงจื่อฝูย่นยู่เล็กน้อย อดกระตุกมุมปากไม่ได้ “ไม่เคยคิดเลยว่าพวกเขาจะใช้วิธีการต่ำช้าเช่นนี้”“เมื่อวานท่านพี่ชนะการแข่งขันด้านบุ๋นกับซยงหนูในท้องพระโรง พวกเขาไม่เห็นจะพูดกันเลย เลวทรามจริง ๆ!”ฉินอวิ๋นฟานหัวเราะอย่างไม่ออกความเห็นเขากลับไม่ใส่ใจว่าเมื่อวานจะชนะหรือแพ้ วันนี้ต่างหากที่เป็นส่วนสำค
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1057
สำหรับเหลียงเทียนอี้ การแข่งขันในวันนี้ค่อนข้างน่าตกใจแต่ยังดีที่สุดท้ายเขาสามารถคลี่คลายได้อย่างน่าอัศจรรย์ ทำให้พวกซยงหนูหน้าบึ้งตึง โจมตีจนพวกเขารับมือไม่ทันดูท่าปกติว่างเว้นจากการงานอ่านหนังสือให้มากจะมีประโยชน์...หลังประชุมเช้า เหลียงเทียนอี้ก็อดรนทนไม่ไหวบอกข่าวดีกับฉินอวิ๋นฟาน อยากแบ่งปันความสุขและความเปรมปรีดิ์ของตนแต่พอได้ยินฉินอวิ๋นฟานตอบกลับ เขาจึงตระหนักว่าเรื่องราวไม่ได้เรียบง่ายธรรมดาอย่างที่เขาคิดอย่างนั้น“การแข่งขันทางบู๊ในวันพรุ่งนี้จึงจะเป็นส่วนสำคัญอย่างแท้จริง”คำพูดราบเรียบประโยคหนึ่งของฉินอวิ๋นฟานทำให้ความยินดีปรีดาของเหลียงเทียนอี้ในแต่เดิมสูญสิ้น สีหน้าอึมครึมมากขึ้นเรื่อย ๆ“ข้าย่อมรู้ดี...แต่ปกติ คนที่จะชนะในการแข่งขันทางบู๊คงจะเป็นน้องสาม”เกี่ยวกับจุดนี้แทบไม่มีอะไรให้ลุ้นเพราะเหลียงเทียนจื้อร่ำเรียนกับเหลียงจ้านอิงแต่เล็ก อีกทั้งยังเคยเข้าสนามรบฟาดฟันกับศัตรู ด้านประสบการณ์การรบ จึงมีความคล่องมากกว่าเป็นธรรมดาเช่นนี้ หากคิดจะชิงคะแนนหนึ่งมาจากมือของเหลียงเทียนจื้อ คาดว่าต้องยากเป็นพิเศษเมื่อเห็นเหลียงเทียนอี้มีท่าทางปราศจากใจฮึดสู้ ฉินอวิ
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1056
“พันทุบหมื่นเจาะจึงได้แผ่นดิน ไฟโหมเผาไหม้เป็นอาจิณ ร่างแหลกกายเหลวมิหวั่น คงไว้ซึ่งความบริสุทธิ์ในโลกา”ฝุ่นหินหนึ่งบททำให้หลิ่วเหวินเซี่ยมั่นใจมากขึ้นไม่น้อยครั้งนี้เขาไม่ออมมืออีก ทั้งยังท่องออกมาจนจบ ไม่เปิดโอกาสใด ๆ ให้กับเหลียงเทียนอี้เช่นเดียวกัน เขาทำนอกเหนือแผนเดิม ไม่คิดสนใจความรู้สึกของเหลียงเทียนจื้ออีก“นี่ นี่มันกลอนอะไร?”เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ด้านหลังเหงื่อตก ในหัวถึงขั้นว่าไม่มีความทรงจำอะไรเกี่ยวกับกลอนบทนี้แน่นอน ด้วยความทึ่มทื่อของเขาจะต่อกลอนได้อย่างไร ได้แต่เกาหลังศีรษะยิก ๆทว่าเหลียงเทียนอี้ยังใจเย็นเหมือนเดิม เพียงครู่เดียวก็ตอบ“หวงคะนึงความทุกข์เข็ญในการสอบ บัดนี้ไฟสงครามสงบผ่านพ้นสี่ปี”“บ้างเมืองไหวเอนดังกิ่งหลิว ใครเล่ามิใช่ผิวน้ำฝนซัดสาด”“หวงข่งทานปราชัยพรั่นพรึงถึงวันนี้ หลิงติงหยางอ้างว้างถอนหายใจ”“นับแต่โบราณใครบ้างมิดับสูญ เหลือใจรักชาติในพงศาวดาร”ครั้นกล่าวออกมาก็ได้รีบเสียงปรบมือดังสนั่นขุนนางบุ๋นบู๊ที่ชมละครฉากเด็ดในแต่เดิม ยามนี้ยอมสยบกับความสามารถทางวรรณกรรมของเหลียงเทียนอี้แล้วไม่ว่าจะเป็นกลอนในสมัยใด เหลียงเทียนอี้ก็เหมือน
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1055
ชั่วขณะ ท้องพระโรงเงียบกริบ สายตาของทุกคนรวมศูนย์อยู่กับตัวของเหลียงเทียนอี้แทบทั้งหมดในดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและความยินดีหลังจากหลิ่วเหวินเซี่ยร่ายกลอนท่อนแรกออกมา เหลียงเทียนอี้กลับสามารถตอบสนองทันควันพร้อมต่อท่อนหลังความเร็วเช่นนี้เรียกว่าเร็วยิ่ง!“อวิ๋นเฉ่าสาทรฤดูมีเขียวแห่งวสันต์ของกวีราชวงศ์ซ่ง คือยอดบทกวีโดยแท้!”เหลียงเทียนอี้พยักหน้าอย่างสง่างาม ใบหน้าประดับรอยยิ้มมั่นใจงานนี้ทำให้เหลียงเทียนจื้อที่อยู่ข้างล่างหน้าตึงฉับพลันเหลียงจ้านอิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ่งหนักกว่า สายตาที่มองมาราวกับมีไฟพุ่งออกมาได้“บ้าเอ๊ย...ถูกชิงตัดหน้าไปก่อน!”เหลียงเทียนจื้อกัดฟันกรอด ในใจกรุ่นโกรธไม่หยุดทั้งที่เขาทำการบ้านมาล่วงหน้า ไม่ว่าหลิ่วเหวินเซี่ยจะท่องกลอนบทใดเขาก็เตรียมเอาไว้หมดแล้วแต่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขากลับเร็วสู้เหลียงเทียนอี้ไม่ได้!และไม่รู้ว่าตัวเองโง่เขลาหรือเหลียงเทียนอี้เก่งจริงกันแน่!“รัชทายาททรงภูมิแท้ ข้าน้อยเลื่อมใส!”หลิ่วเหวินเซี่ยพยักหน้าด้วยสีหน้าคงเดิมทว่าในใจกลับไม่พอใจเล็กน้อยแล้วคิดไม่ถึงว่าเหลียงเทียนอี้ผู้นี้จะมีฝีมือ เขาจงใจเลือกบทกวี
รัชทายาทชะตาฟ้า บทที่ 1054
การกระทำเช่นนี้คือการแสดงความยโสหยิ่งผยองของซยงหนูอย่างมิต้องสงสัย“เหมิงฉา คารวะรัชทายาท”“หลิ่วเหวินเซี่ย คารวะรัชทายาท”คนอื่น ๆ ก็ทักทายตามด้วยเหมือนกัน เมื่อนั้นเหลียงเทียนอี้จึงรู้ฐานะของพวกเขาดูแล้วหนึ่งคนในนั้นก็คือบุตรชายของเหมิงเก๋อเอ่อร์ หรือก็คือคนที่มาท้าทายเขาในครั้งนี้อย่างที่เหลียงจ้านอิงบอก การมาครั้งนี้ของเหมิงเก๋อเอ่อร์ก็เพื่อหยั่งเชิงเขาโดยอ้างเหตุผลเยี่ยมเยือนฮ่องเต้ต้าเหลียง ดังนั้นเรื่องที่เริ่มสนทนาในท้องพระโรงจึงเกี่ยวกับสุขภาพของฮ่องเต้ต้าเหลียงแทบจะทั้งหมดทว่าทุกคนในที่นั้นต่างรู้ดี จุดประสงค์ของผู้นิยมสุรามิได้อยู่ที่สุรานี่อย่างไร ครั้นเปลี่ยนเรื่อง เหมิงเก๋อเอ่อร์ก็กล่าวถึงการแข่งขันเลย“ได้ยินว่ารัชทายาทและองค์ชายสามเก่งทั้งบุ๋นแล้วบู๊มานาน คืออัจฉริยะของต้าเหลียง การมาเยือนต้าเหลียงครั้งนี้ นอกจากจะเยี่ยมฮ่องเต้ต้าเหลียงสหายเก่าท่านนี้ ก็อยากให้บุตรชายได้ประมือกับรัชทายาทและองค์ชายสักหน่อย”เหมิงเก๋อเอ่อร์สีหน้าขึงขัง ในที่สุดก็เข้าประเด็นชั่วขณะ ทุกคนในท้องพระโรงหัวใจจะหลุดออกมาอยู่แล้ว ต่างสังเกตสีหน้าเหลียงเทียนอี้อย่างแนบเนียนทว่าเ
