แชร์

บทที่ 9

ผู้เขียน: คุณลูกเกด
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-05 12:00:58

ใต้ต้นไม้ข้างๆ ตึกคณะวิศวะสี่สาวนั่งพูดคุยเล่นกันอยู่ที่โต๊ะหินอ่อน เพื่อรอขึ้นไปเรียนหนังสือในคาบบ่ายกัน เนยหนึ่งในกลุ่มของน้ำอุ่นก็สังเกตเห็นเหมือนว่ากลุ่มของกายที่นั่งอยู่ใต้คณะนั้นชอบมองมาทางกลุ่มของพวกเธออยู่หลายครั้งแล้ว หรือว่าจะมีคนในกลุ่มนั้นแอบสนใจคนในกลุ่มของพวกเธอกันนะ แต่คิดอีกทีมันก็ไม่น่าใช่เพราะตอนที่รับน้องนั้น พวกเขาแกล้งกลุ่มของพวกเธอซะน่วมเลยนี่น่า จนเพื่อนๆ คนอื่นไม่มีใครกล้ามาคุยกับกลุ่มพวกเธอเลยเพราะกลัวว่าจะโดนหางเลขไปด้วย

“นี่พวกเราฉันเห็นกลุ่มของพี่ว๊ากแอบมองมาทางกลุ่มของเราหลายรอบแล้ว ฉันว่ามันจะต้องมีอะไรแน่ๆ” เนยเอ่ยพูดกระซิบบอกเพื่อนๆ ในกลุ่มของตัวเองออกมาเสียงเบา เธอว่ามันจะต้องมีอะไรแน่ๆ ไม่งั้นพวกรุ่นพี่ไม่หันมองมาทางพวกเธอบ่อยขนาดนี้หรอก

“ไหน..ไหน” ไอรินกับอิงอิงรีบหันไปทางที่พวกชายหนุ่มนั่งกันอยู่ทันที

เพียะ!!

“ยัยบ้า!…แล้วพวกเธอจะหันไปทำไมกันเล่า” เนยรีบยกมือของตัวเองขึ้นตีไปที่แขนของเพื่อนทั้งสองคนไปหนึ่งที ยัยบ้าพวกนี้นี่หันไปแบบนั้นพวกพี่เขาก็รู้หมดกันพอ ดีว่าพวกเธอกำลังนินทาพวกเขาอยู่น่ะ

“แหะๆ …ขอโทษที” ไอรินหัวเราะแห้งๆ ก็เธอลืมตัวนี่นา อยู่ๆ มาบอกว่าพวกรุ่นพี่แอบมองอยู่ใครมันจะไม่ตกใจกันล่ะ

“คงไม่มีอะไรหรอกมั้งเธอคิดมากไปเองหรือเปล่ายัยเนย” เสียงของอิงอิงพูดขึ้น เพราะหลังจากรับน้องจบลง พวกเธอก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับพวกรุ่นพี่อีกเลยนี่นา หรือว่าพวกเขาจะมาหาเรื่องอะไรพวกเธออีกนะ

“หรือว่าจะมีคนในกลุ่มของพี่เขาแอบชอบยัยน้ำอุ่นอยู่หรือเปล่า” เนยพูดขึ้นอีกครั้ง แล้วหันหน้าไปมองทางเพื่อนของตัวเอง เธอว่ามันจะต้องเป็นแบบนั้นแน่นอนเธอรู้สึกได้

“มีเหตุผล” ไอรินก็พยักหน้าตามความคิดของเนย เพราะเธอก็รู้สึกว่าแววตาของพี่เฮดว๊ากคนนั้นชอบมองน้ำอุ่นมันแปลกๆ อยู่เหมือนกัน หรือพวกรุ่นพี่จะสนใจเพื่อนของเธอจริงๆ กันนะ

“ยัยน้ำอุ่นได้ยินที่พวกฉันพูดกันหรือเปล่าเนี่ย” เนยหันไปพูดกับคนที่นั่งก้มหน้าก้มตาเล่นเกมอยู่ข้างๆ มือข้างหนึ่งก็ดึงหูฟังที่หูของเพื่อนตัวเองออกไปด้วย เธอรู้นะว่ายัยเพื่อนบ้านี่มันได้ยินที่พวกเธอพูดกันอยู่ทุกคำ แต่ยัยนี่เลือกที่จะไม่สนใจคำพูดของพวกเธอก็เท่านั้นเอง

“อืมมม!…ได้ยินแล้ว” น้ำอุ่นที่ถูกเพื่อนๆ รบกวนการเล่นเกม ก็เงยหน้าขึ้นมาพูดคุยกับเพื่อนๆ อย่างเสียอารมณ์ ไม่รู้จะอะไรกันนักหนากับเรื่องของพวกผู้ชายเนี่ย พวกพี่เขาจะมาสนใจเธอได้ยังไง ดูตอนรับน้องสิลงโทษพวกเธอกันเกือบตายแทบทุกวัน ยังจะมาบอกว่าพี่เขาชอบเธอกันอีกหรือไง

“เธอคิดว่าไง” เนยรีบถามความเห็นของเพื่อนตัวเอง

“ไร้สาระน่า…ยัยเนย พวกพี่พวกเขาฮอตกันซะขนาดนั้น แถมมีผู้หญิงสวยๆ เข้าหาเต็มไปหมด แล้วพวกเขาจะมาสนใจอะไรกับคนธรรมดาอย่างฉันกันล่ะ”

น้ำอุ่นพูดบอกไปตามที่ตัวเองคิดเพราะตั้งแต่หญิงสาวเข้าเรียนมาจนถึงวันนี้ ก็พอได้ยินเรื่องกลุ่มของหนุ่มๆ ผ่านเข้าหูมาอยู่บ้าง ทั้งที่บอกว่าเป็นหนุ่มฮอตที่สุดของมหาลัย และยังเรื่องที่เป็นเสือผู้หญิงตัวพ่อกันด้วย ถ้าพวกเขามาสนใจเธอเข้าจริงๆ น้ำอุ่นก็ไม่มีวันเล่นด้วยอย่างแน่นอน ถึงจะหล่อมาจากไหนเธอก็ไม่สนใจหรอก แถมเกลียดที่สุดเลยอีกด้วยซ้ำ พวกที่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่นแบบนี้น่ะ

“นั้นสิ…จะมีใครสั่งลงโทษคนที่ตัวเองสนใจตั้งแต่รับน้องวันแรกจนถึงวันสุดท้ายบ้างล่ะ” อิงอิงพูดเสริมขึ้น ใครจะบ้าสั่งลงโทษคนที่ตัวเองสนใจกันบ้างเล่า โดนกันมาซะขนาดนั้นยังไม่สำนึกกันอีกนะยัยพวกนี้

“ไร้สาระอะไรกันล่ะ…น้ำอุ่นก็ถือว่าเป็นคนสวยคนหนึ่งเลยนะ” เนยรีบพูดเถียงกลับไปทันทีถ้าพี่เขาจะมาสนใจเพื่อนของเธอมันจะแปลกอะไร น้ำอุ่นก็ถึงว่าเป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่งเลยนี่นา ไม่สนใจนะสิถึงจะแปลก

“ใช่…ใช่…ถ้าเธอลองเลิกก้มหน้าเล่นแต่โทรศัพท์นะ เธอก็จะเห็นว่ามีพวกผู้ชายเป็นสิบที่ชอบแอบมองเธออยู่นะ ยัยน้ำอุ่น” ไอรินพูดเสริมเนยอีกคน

น้ำอุ่นเป็นคนสวยตัวเล็กผิวขาวน่ารักผู้ชายคนไหนเห็นก็ต้องหยุดมองกันทั้งนั้น คงมีแต่เจ้าตัวนี่ล่ะมั้งที่คิดว่าตัวเองไม่สวยนะ ที่ห้องไม่มีกระจกหรือไงกันยัยเพื่อนคนนี้ มีความสวยแต่กับใช้ไม่เป็นเอาซะเลย

“ช่างพวกเขาสิ…ฉันไม่สนใจนี่” น้ำอุ่นนั่งเงียบไปพักหนึ่งแล้วเอ่ยพูดขึ้นพร้อมกับยักไหล่ให้กับความคิดของเพื่อนๆ อย่างไม่สนใจอะไร แล้วหันไปสนใจโทรศัพท์มือถือในมือตัวเองต่อเหมือนเดิม

เนยที่เห็นสภาพเพื่อนของตัวเองแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้าไปมาด้วยความเหนื่อยใจสุดๆ นี่เพื่อนเธอคิดจะอยู่กับพวกแมวกับโทรศัพท์มือถือแบบนี้ไปตลอดชีวิตเลยหรือยังไงกัน เธอนะอยากรู้จริงๆ ว่าผู้ชายคนไหนกันนะที่จะมาเปิดโลกเพื่อนของเธอคนนี้ได้

เนยนั่งทอดสายตามองไปทางโต๊ะกลุ่มของกายอีกครั้ง แล้วอยู่ๆ หญิงสาวก็เหมือนคิดอะไรสนุกๆ ขึ้นมาได้ ริมฝีปากสวยที่อาบไปด้วยลิปสติกแท่งหรูก็ค่อยๆ ลอบยิ้มออกมาบางๆ ในเมื่อเพื่อนของเธอไม่มีความคิดเรื่องผู้ชายอยู่ในหัว แบบนั้นเธอก็จะเป็นคนยัดเยียดความคิดพวกนั้นใส่หัวของเพื่อนเธอเอง หึหึ ยัยน้ำอุ่นงานนี้เธอเสร็จฉันแน่!!

“น้ำอุ่นเรามาเล่นเกมเดิมพันอะไรกันหน่อยไหมจ๊ะเพื่อนรัก”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • รุ่นพี่ร้าย…ในคืนไนท์สแตนด์   บทที่ 104

    เสือนะโว๊ย! ไม่ใช่หมา” ลุคพูดขึ้นอย่างเหลืออด เพื่อนเขาคิดว่าซื้อหมามาเลี้ยงหรือไง ตั้งชื่อไม่ดูสายพันธุ์ลูกๆ เอาซะเลย“แล้วเธอจะให้ชื่อว่าอะไร” อิงอิงที่นั่งฟังอยู่นานก็หันไปพูดถามเพื่อนตัวเองบ้าง ว่าตั้งชื่อลูกเสือว่าอะไรบ้าง“ชาบู หมูกระทะ” น้ำอุ่นพูดตอบอิงอิงกลับด้วยใบหน้ามั่นใจในชื่อที่ตัวเองตั

  • รุ่นพี่ร้าย…ในคืนไนท์สแตนด์   บทที่ 103

    ย้อนไป (ตอนที่ 43 ลูกๆ) หลังจากที่คุณแม่ของกายและลูกชุบ รู้ความจริงเรื่องน้ำอุ่นไม่ใช่เด็กเสี่ย“ฮ่าๆ ฮ่าๆ ฮ่าๆ”“น้ำอุ่นเธอน่าจะแอบถ่ายรูปตอนที่แม่ดาวมหาลัยหน้าแตกมาให้พวกฉันดูด้วย”“นั้นสิ ฮ่าๆ ฮ่าๆ สะใจจริงๆ”“ใช่ ชอบสร้างเรื่องว่าเธอดีนัก สมน้ำหน้าจริงๆ ฮ่าๆ ฮ่าๆ”เสียงหัวเราะเยาะเย้ยของพวกเนยดั

  • รุ่นพี่ร้าย…ในคืนไนท์สแตนด์   บทที่ 102

    “คุณพ่อของผมไข่แดงไม่สุกนะครับ”“ของหนูเอาไข่แดงสุกๆ นะคะ”“ผมเอาสองฟอง”“หนูก็จะเอาสองฟอง”“ได้ครับบบ! รอแป๊บหนึ่งนะเด็กๆ”เสียงเจี๊ยวจ๊าวของเด็กๆ กับคุณพ่อสุดหล่อพูดคุยกันอยู่ในห้องครัว ร่างเล็กที่สวมใส่ชุดนอนยืนกอดอก พูดส่งให้ผู้เป็นพ่อทำอาหารให้อย่างเอาแต่ใจ กายกับน้ำอุ่นใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันมา

  • รุ่นพี่ร้าย…ในคืนไนท์สแตนด์   บทที่ 101

    “น้ำอุ่นไม่อยากทานยา” เสียงแหบแห้งพูดขึ้นอย่างเอาแต่ใจ ใบหน้าสวยก็เริ่มกลับมาบึ้งตึงอีกครั้งน้ำอุ่นเป็นคนที่ทานยายากมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว พอหญิงสาวท้องก็มีคนเอาบำรุงครรภ์มาให้เธอเยอะแยะเต็มไปหมด มีทั้งยาแบบน้ำทั้งยาแบบเม็ด แต่ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนสำหรับเธอมันก็ทานยากอยู่ดี“ไม่อยากก็ต้องทาน เรื่องนี้เราตก

  • รุ่นพี่ร้าย…ในคืนไนท์สแตนด์   บทที่ 100

    “ฮือออๆ ฮืออออๆ น้ำอุ่นจะทาน ฮือออๆ”“โอเคครับ! ทานก็ทาน หยุดร้องก่อนนะครับคนดี”เสียงร้องร่ำไห้สะอึกสะอื้นดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่น เมื่ออยู่ๆ ก็ถูกขัดใจไม่ให้ทานของที่ตัวเองอยากทานขึ้นมา ดวงตาคู่สวยทั้งสองข้างปล่อยหยดน้ำไหลออกมาอย่างหนักหน่วง ชายหนุ่มที่เห็นแบบนั้นก็รีบเข้าไปปลอบคนรักของตัวเองทันท

  • รุ่นพี่ร้าย…ในคืนไนท์สแตนด์   บทที่ 99

    “ทำอะไรก็อย่าไปหักโหมให้มากเกินไปสิ เดี๋ยวลงป่วยไปมันจะแย่เอาเข้าใจไหม” ภากรพูดเตือนลูกชายด้วยความเป็นห่วง เพราะช่วงนี้เขาเห็นกายทำงานหนักแทบไม่ได้พักเลย“ครับบบบ” กายพูดตอบรับออกมายาวเหยียดอย่างไม่ใส่ใจ เขาก็แค่เหนื่อยจากการเดินทางนิดหน่อยเท่านั้น ไม่ได้เป็นอะไรมากซะหน่อย ทุกคนคิดมากกันไปได้“ไปฮัน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status