LOGINShare
ย้ายสำมะโนครัว
Last Updated:
2025-06-13 01:22:51นอกจากทหารรักษาความปลอดภัยกับข้ารับใช้ที่นำอาหารมาส่ง ปกติก็ไม่มีผู้คนแปลกหน้าย่างกรายเข้ามาที่ตำหนักโม่ลี่ฮวา อีกทั้งมีผู้ประสงค์ร้ายปล่อยข่าวลือออกไปว่า องค์หญิงหลี่น่าคือตัวกาลกิณีแห่งแคว้นฉงเยว่ จึงไม่มีใครอยากจะคบค้าสมาคมกับนางและพวกพ้อง และมองเมินพระชายาหลี่น่าราวกับนางเป็นอากาศธาตุที่ไร้ตัวตน
เมื่อขบวนขันทีมาเยือนที่ตำหนักโม่ลี่ฮวาและจากไปอย่างรวดเร็ว จึงมิใช่เรื่องที่ดี...
“ข้าไม่ได้โดนสั่งประหารสักหน่อย เหตุใดพวกเจ้าจึงโศกเศร้ากันถึงเพียงนี้”
ท่าทางหมดสิ้นความหวังอย่างสุดแสนของสามหญิงรับใช้ ทำให้ลีน่ากะพริบตาลงช้าๆ ด้วยความรู้สึกอ่อนอกอ่อนใจ
“ทรงเป็นถึงองค์หญิงแห่งฉงเยว่ แต่คนที่นี่กลับปฏิบัติต่อพระองค์อย่างไม่เป็นธรรม เรื่องเลวร้ายเช่นนี้ หนักหนาสาหัสเกินกว่าหม่อมฉันจะรับไหวเพคะ” แม่นมหวงตัดฟ้อ
“หากข้าได้รับการปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม แล้วพี่หญิงหลี่รี่เล่า? นางก็เป็นพระธิดาของฮ่องเต้แคว้นฉงเยว่เช่นเดียวกัน แต่นางยังถูกส่งตัวมาเป็นพระสนมบรรณาการลำดับสุดท้าย ตอนนี้ข้ากับนางเพียงแค่สลับตำแหน่งกันเท่านั้นเอง” ลีน่าพยายามพูดจาหว่านล้อมเตือนสติพวกนางทั้งสาม
แม่นมหวง ซูปี้กับซูลี่เงยหน้าขึ้นมองพระพักตร์เอื้ออาทรของนายหญิง พลันรู้สึกปลอดโปร่งคลายกังวล ความเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวที่ปรากฏชัดเจนในดวงตาดอกท้อคู่งาม ทำให้พวกนางมีพลังใจขึ้นมาอย่างน่าประหลาด
“ทูนหัวของกระหม่อม ช่างใสซื่อบริสุทธิ์อะไรเช่นนี้” แม่นมหวงเช็ดน้ำตามือสั่นระริก พยายามกล้ำกลืนก้อนสะอื้นลงท้อง หากแก้วตาดวงใจของนางยังคงยืนหยัดอยู่ต่อหน้า ไม่ว่าจะต้องเผชิญกับความอัปยศอดสูอีกสักกี่ครา นางก็จะอดทน
ลีน่ายิ้มบางเบาที่มุมปาก “ตำแหน่งพระสนมชายาไร้สาระพวกนั้น ข้าไม่สนใจสักนิด ทำไมผู้หญิงถึงได้อยากเป็นของตายในกำมือของผู้ชายนักนะ”
สามหญิงรับใช้มองหน้ากันไปมาอย่างสับสน นับจากวันที่องค์หญิงหลี่น่าฟื้นจากอาการประชวร แววตาสีโศกคู่เดิมก็ถูกลบเลือนหายไป เพราะในดวงตากลมโตมีประกายสุกใสเจิดจรัสเข้ามาแทนที่ ทำให้ใบหน้าเรียวเล็กซึ่งเคยหม่นหมองของพระสนมตัวน้อยดูงดงามกระจ่างตา ราวกับเป็นคนละคน
“หากคำนวณมูลค่าทรัพย์สินของข้าที่มีอยู่ตอนนี้ ถ้าพวกเราได้ออกไปใช้ชีวิตอย่างอิสระเสรีนอกวังแบบคนธรรมดา คงจะสุขสบายมากกว่านี้เป็นร้อยพันเท่า” ลีน่าแสร้งทำเป็นพูดลอยๆ
“พระสนม!” สามหญิงรับใช้อุทานเสียงหลง
“ทรงอย่ากล่าวเช่นนี้อีกนะเพคะ” แม่นมหวงทำตาดุ “ข้างนอกวังมีแต่อันตราย ผู้คนหน้าซื่อใจคด คอยจ้องจะเอารัดเอาเปรียบ ยิ่งเป็นสาวเป็นนางด้วยแล้ว ก็เหมือนเหยื่ออันโอชะพวกโจรพวกอันธพาลเท่านั้นเอง”
แย่จริง...
ลีน่าไหล่ทรุดด้วยความห่อเหี่ยว เธอลืมไปได้ยังไงกันว่าที่นี่เป็นยุคสมัยแห่งความป่าเถื่อน การที่คนยุคนี้บังคับให้ลูกสาวรีบแต่งงานออกเย้าออกเรือน อีกนัยหนึ่งก็เพื่อจะได้มีสามีคอยปกป้องคุ้มครอง
แต่กระนั้น... การจะย้ายสำมะโนครัวออกไปอยู่นอกเขตปกครองของพระราชวังมันง่ายอย่างปากพูดเสียที่ไหนกัน
Latest chapter
ร้อนรักตำหนักใน เสน่ห์ชายชาตรี
เสน่ห์และกลิ่นอายแห่งความเป็นชายชาตรีของซ่งเหยียนหมิงนั้นมีอำนาจรุนแรงเกินต้านทาน ไม่มีสิ่งใดสามารถปกป้องเขาให้รอดพ้นจากความคิดอกุศลของหญิงสาว แม้กระทั่งตอนอยู่ภายในอาณาเขตอารามหลวงอันสิิ่งศักดิ์สิทธ์ลีน่าหวั่นใจ… ‘สาธุฯ ขออย่าให้ซ่งเหยียนหมิงอ่านความคิดของเธอได้เลย...’ ต่อให้จิตใจใฝ่ดีของหญิงสาวแน่วแน่เพียงใด หากความปรารถนาอันกล้าแกร่งของซ่งเหยียนหมิงหนักแน่นยิ่งกว่า อวี๋ชินอ๋องหนุ่มไม่ได้มีดีเพียงแค่รูปร่างหน้าตา ระดับไหวพริบสติปัญญาของเขาอยู่เหนือคำว่าฉลาดหลักแหลม กอปรกับอุปนิสัยช่างสังเกตทำให้ชายหนุ่มสามารถมองเห็นท่าทางมีพิรุธของพระสนมตัวน้อยได้ไม่ยากซ่งเหยียนหมิงเคยมีค่ำคืนร้อนหนาวร่วมกับสตรีจำนวนนับร้อย มีหรือที่เขาจะไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตกเป็นเป้าสายตาของคนงามที่นั่งอยู่เบื้องหลังม่านกันลมของหน้าต่างรถเทียมม้า สายลมวสันต์พัดพากลิ่นกายหอมละมุนยั่วยวนใจจากเรือนร่างของโฉมสะคราญกำจายผ่านมายังด้านนอก กระตุ้นความปรารถนาที่มีต่อหญิงสาวเพิ่มมากขึ้น“พระสนมหลี่น่า” ซ่งเหยียนหมิงเรียกขานชื่อพี่สะใภ้ โฉมสะคราญที่นั่งอยู่ในรถม้าจึงเปิดม่านกันลมให้ผู้คนด้านนอกได้เห็นความงามอย่างถนัดสายต
ร้อนรักตำหนักใน จารึกในความทรงจำนิรันดร์
ซ่งหยวนซีประคองนางนอนเคียงข้างกัน สายตาเปี่ยมพลังอำนาจมองสำรวจความเปลือยเปล่าของอิสตรีอย่างไม่อาจห้ามใจ ร่องรอยความละโมบและคราบละเลื่อมของเหลวที่ปรากฏบนผิวพรรณขาวสล้าง ไม่ได้ลดทอนความงามของนางให้น้อยลง หากมันกลับทำให้ร่างอรชรยิ่งดูมีเสน่ห์เย้ายวนเขาก้มลงจูบเคล้าคลึงกลีบปากบวมเจ่อสีแดงสดด้วยความลุ่มหลง ริมฝีปากรุ่มร้อนเลื่อนไล้ต่ำลงมาที่ลำคอระหง ประพรมลาดไหล่บอบบาง หยอกล้อเล้าโลมทรวงอกนุ่มแน่นน่าฟัด เรื่อยลงมาถึงหน้าท้องแบนราบและเนินสวาทอวบอูมยั่วตัณหา“อื้ออ... ไท่จื่อ หม่อมฉันไม่ไหวแล้วเพคะ” น้ำเสียงหวานวอนขอความเห็นใจ“ครั้งแรกมักเจ็บเป็นธรรมดา ครั้งนี้และครั้งต่อไป เจ้าจะเรียกร้องให้ข้าทำมันอีก... จงคอยดูเถิด” ชายหนุ่มหว่านล้อมสารพัดแล้วก็... จริงอย่างที่เขาบอกเด็กสาวนัยน์ตาสวยโศกที่เข้ามาอยู่ในวังไป๋อวี้เมื่อสามปีก่อน มีชื่อเสียงเรียงนามว่า ‘หลี่น่า’ นางคือองค์หญิงน้อยแห่งแคว้นฉงเยว่ ซึ่งถูกนำตัวมาถวายเป็นพระชายาบรรณาการให้แก่องค์รัชทายาทแคว้นซ่งเยว่ มหาอำนาจแห่งสี่ทะเลแปดดินแดน หลายครั้งที่อี๋ชินอ๋องซ่งเหยียนหมิงใช้วิชาตัวเบา อำพรางเรือนร่างสูงส่งเหยียบย่างเข้ามาในอาณาราชฐานข
ร้อนรักตำหนักใน ความเปลือยเปล่าของอิสตรี
เขาทำให้นางเคลิ้มเสียวจนคล้อยตามและแอ่นหยัดสะโพกผายตอบสนอง จากนั้นจึงฉวยโอกาสกระแทกกายเข้าไปในแก่นใจหญิงจนสุดขนาด“อร๊าาายยย... !!!”เด็กสาวกรีดร้องเสียงหลง กลีบปากอวบอิ่มน่ากัดราวกับผลไม้สุกงอมสั่นระริก หยาดน้ำที่เอ่อคลอดวงตาดอกแท้คู่งามไหลลงมาเปื้อนสองแก้มนวล“อย่าร้องไห้... ซี๊ดดด ทนอีก โอ... ประเดี๋ยว ไม่เจ็บแล้ว อาา...” ซ่งหยวนซีก้มลงประทับริมฝีปากอุ่นจูบเคล้ากลีบปากนุ่มของนางอย่างเอาใจ เขาก็เสียวจนแทบทนไม่ไหวแล้วร่างสูงใหญ่ขยับเคลื่อนไหวบั้นท้ายแกร่ง บดเบียดความแข็งขึงชูชันนวดคลึงเนินหัวหน่าวโหนกนูนของคนใต้ร่างด้วยน้ำหนักเนิบเน้นอ่อนโยน ปลุกเร้าจนไฟรักในกายนางร้อนเร่าลุกโชนขึ้นอีกครั้ง เขาจึงเริ่มบรรเลงจังหวะสวาท ยามที่เนื้อหนั่นแฉะฉ่ำน้ำรักกระทบกระทั่งกันเกิดเสียงดัง ตับๆ ตับๆ ทำให้คนฟังยิ่งมีอารมณ์ อาาา... ซี๊ดดด... ซ่งหยวนซีสูดปากครางเสียวทุกครั้งที่สอดใส่เข้าออกในความสาว ใบหน้าหล่อเหลากลายเป็นสีแดงก่ำ เขานั่งคร่อมร่างบางในท่าถนัด เอามือจับพับเข่าขาวเนียนดันขึ้น แล้วกระแทกกระทั้นสัดส่วนเขื่องแข็งเข้าใส่เนินหนั่นโหนกนูนของนางอย่างกระหายดุดัน“อ๊ะๆๆๆ บะ เบาๆ อื้อออ...” มือเรี
ร้อนรักตำหนักใน สู่แก่นใจหญิง
นางหยัดสะโพกผายเสนอตัวให้แก่ชายหนุ่ม มือเรียวงามฉุดร่างหนาเคลื่อนขึ้นมาแนบชิด พลางแอ่นสองเต้าอวบสล้างเสียดสีแผ่นอกกำยำอย่างเชื้อเชิญ หัวใจที่เต้นระรัวแรงร่ำร้องและรอคอยการถูกชายหนุ่มครอบครองซ่งหยวนซีก้มลงทาบริมฝีปากหนาบดจูบกลีบปากอวบอิ่มของพระสนมตัวน้อยอย่างดูดดื่มเร่าร้อน พลางสอดแขนข้างหนึ่งแทรกลงระหว่างขาสั่นเทา ตะปบฝ่ามือหยาบใหญ่บนความโหนกอูมแห่งวัยสาว แล้วนวดเน้นเนินหัวหน่าวขาวนวลอย่างโลมเล้า เขาแยกแย้มกลีบพูอวบอัดให้อ้าออก ใช้สองนิ้วแข็งยาว บดคลึงเกสรเสียวสีแดงสด ไถลขึ้น ไถลลง กระทั่งได้ยินเสียงสะอื้นครางสยิวทรมาน ชายหนุ่มจึงบรรจงกดปลายนิ้วล่วงล้ำเข้าสู่รูสวาทฉ่ำร้อนจนสุดข้อ ชักเข้าชักออกช้าๆ ลูบไล้ผนังเนื้ออ่อนนุ่มกระทั่งค้นพบปุ่มกระสัน แล้วงอนิ้วสัมผัสแก่นใจหญิง เขาปลุกเร้าอารมณ์วาบหวามจนร่างอรชรสั่นสะท้านและเกร็งกระตุกด้วยความซ่านเสียว“เจ้าต้องการข้า” น้ำเสียงและแววตามาดหมายซ่งหยวนซีแยกท่อนขาเรียวเล็กออกจากกัน เขาจ่อปลายบานโร่สีแดงก่ำละเลงน้ำรักที่ไหลรินออกมาจากใจกลางสองกลีบอวบฉ่ำ ยั่วเย้าให้นางแอ่นสะโพกผายเข้าหาแล้วเสือกดุ้นเขื่องไถลแทงเข้าสู่รูสวาทด้วยความหิวกระหายในตัวน
ร้อนรักตำหนักใน รอคอยการถูกชายหนุ่มครอบครอง
“อาาา!!” ซ่งหยวนซีร้องครางเสียงหลงมือใหญ่คว้าข้อมือเล็กเอาไว้และบีบแน่น หากนางขยับอีกเพียงนิดเดียว เขาคงกระฉูดคาวใคร่เป็นแน่ “เด็กดื้อ เจ้าซุกซนเกินไปแล้ว” เขาหายใจหอบแรง ใช้สายตามองคาดโทษนางทว่า... แววตาสุดแสนเสียดายและท่าทางขบริมฝีปากอย่างกระหายหิวของเด็กสาว ทำให้ชายหนุ่มหัวใจเต้นระส่ำ สาวแรกรุ่นเร่าร้อนเพียงนี้เชียวรึ!?“ใช้ปากของเจ้า อาา...” น้ำเสียงชายหนุ่มแหบห้าวหลี่น่าทำตามคำบัญชาราวกับโดนสะกด กลีบปากอวบอิ่มน่าขบกัดราวกับผลไม้ต้องห้ามที่สุกงอมของเด็กสาว เผยออ้าครอบครองหัวเห็ดอันเป่งบานขององคชาติซ่งหยวนซีกำหมัดแน่น ดวงตาคมกริบจ้องมองนางกลืนกินตัวตนของเขาแบบไม่กะพริบ ความรู้สึกคับแน่นภายในโพรงปากอุ่นชื้นทำให้ชายหนุ่มหายใจติดขัด เขาเพิ่งได้สัมผัสกับความทรมานตอนตกอยู่ใต้อำนาจอิสตรีอย่างแท้จริง เมื่อนางห่อริมฝีปากดูดดื่มและรีดเค้นรสชาติจากแก่นกายบุรุษภาพเด็กสาวแลบลิ้นลื่นบางไล้เลียผิวเรียบตึงทั่วดุ้นเอ็นเขื่อง ช่างพริ้วไหวน่ามองราวกับวิถีปลายพู่กันของอัจฉริยะศิลปิน เป็นภาพความงดงามที่ยั่วยวนและกระตุ้นอารมณ์กระสันอย่างสุดแสน โอ... เสียงครางกระหึ่มในลำคอแกร่ง ดวงตาดอกท้อคู่งา
ร้อนรักตำหนักใน หากนางขยับอีกนิด
กว่าแรมเดือนที่ซ่งหยวนซีเฝ้ามองดอกไม้งามเริ่มผลิกลีบอันบอบบาง กระทั่งร่างแน่งน้อยค่อยๆเติบโตเป็นสาวสะพรั่ง และเบ่งบานอวดความสวยสดงดงามท้าทายตัณหาบุรุษอื่น ต่อหน้าต่อตาเขา!สันดานสัตว์เพศผู้เหมือนกัน ทำไมซ่งหยวนซีจะไม่รู้ว่า คนเหล่านั้นคิดอย่างไรกับนาง ผู้ชายร้อยทั้งร้อยล้วนชื่นชอบสาวงาม ต่างก็ต้องการครอบครองสตรีที่ตนพึงพอใจ และอยากเป็นชายคนแรกของหญิงสาวเหล่านั้นซ่งหยวนซีไม่สนใจสักนิด หากผู้ใดจะได้ครอบครองโฉมสะคราญอันดับหนึ่งในใต้หล้า เพราะชายหนุ่มตระหนักแล้วว่า สุดยอดปรารถนาของเขามีเพียงนางเดียว...“พระสนมตัวน้อยของข้าช่างงามนัก” น้ำเสียงเขาแหบห้าว นัยน์ตาสีนิลกาฬเรืองโรจน์ดุจมีกองเพลิงโหมกระพืออยู่ภายในนั้น ซ่งหยวนซีจ้องมองหลี่น่าอย่างลุ่มหลง ใบหน้าที่ขโมยความงดงามมาจากเทพธิดาของนางเป็นสีแดงระเรื่อ ผิวพรรณผุดผ่องนวลนุ่มรุ่มร้อนด้วยไฟปรารถนา ดวงตาดอกท้อหรี่ปรือปราศจากเล่ห์มารยา บัดนี้ถูกเคลือบคลอด้วยหยาดพราวพร่าสวาท เนื้อหนั่นวัยสาวสะพรั่งสั่นเทาเร่าระริก เพราะฝ่ามือที่หิวกระหายและแสนละโมบของเขาแท้จริง... เรือนร่างบอบบางอรชรที่นอนระทดระทวยอยู่ใต้ร่างหนา หาได้ตกเป็นเหยื่อกามาของชายห
You may also like
