บทที่ 6 ~ ไม่ มี วัน ไอ้ คน เฮง ซวย
“ฉันไม่ขอบคุณหรอกนะที่มาส่งเพราะฉันไม่ได้ขอ และไม่มีครั้ง..อื้อ”
เสียงนุ่มหวานหายไปพร้อมจุมพิตจากร่างแกร่งที่ดึงกระชากร่างนุ่มเข้าหาเสียก่อนที่เธอจะทันได้ลงจากรถ
ร่างเล็กกว่าดิ้นใช้ศอกยันอกแกร่งไว้ แต่เธอสู้แรงชายแข็งแรงกว่ามากไม่ได้ เดเมียนยกร่างอวบอิ่มขึ้นนั่งตัก เบลล่ายังขืนตัวเตะขาไปมา มือใหญ่จับขาเธอไพล่มายกเท้าคร่อมตัวเขาทุลักทุเลในรถคันเล็ก กดลำแขนโอบด้านหลังกระชับให้ร่าวนุ่มชิดอกแกร่ง
บังคับริมฝีปากเย้ายวนรสเชอรี่เปิดออก แทรกลิ้นสอดใส่เข้าโพรงปากเชื่องช้า จับข้อมือเรียวทั้งสองข้างไว้ด้วยฝ่ามือเดียว อีกข้างกดท้ายทอยให้อยู่นิ่ง
“เบล จูบผมสิ ใช้ลิ้นคุณ”
รสชาติเดมียนคล้ายบุหรี่ที่เพิ่งสูบก่อนอาบน้ำ เจือจางไปกับรสกาแฟมื้อเช้า แอร์ในรถเย็นฉ่ำแต่ร่างแกร่งกลับร้อนดั่งไฟ ชื้นด้วยเหงื่อ
ปากเย้ายวนเผลอใจเผยอรับจูบร้อนแรงอย่างช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ลิ้นเล็กสีชมพูไม่เชื่อฟังคำสั่งจากหัวสมองของเธออีกแล้ว พันเกี่ยวตวัดตอบเขาอย่างเร่าร้อน แว่วเสียงทุ้มพร่าครางต่ำ ดึงผมเธอให้แหงนใบหน้าขึ้นก้มลงซุกลำคอแอ่นโค้ง ออกแรงดูดจนเสียงหวานสั่นสะท้าน
“ไม่! ฮัทเตอร์”
“เรียกเดเมียน ฮันนี่”
เสียงซิปด้านหลังรูดลงทำให้เบลล่าได้สติ ส่งมือเรียวดึงหน้าหล่อร้ายไว้ออกห่าง แต่หน้าคมเข้มยังดึงดันก้มลงมา มือเล็กทึ้งผมสีทะเลทรายจากท้ายทอยด้านหลังกระชากแรงจนหน้าคมแหงนขึ้นสบตากัน
“เบล ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้ ขอผมเถอะนะ อีกนิดนะคนดี”
ตาบ้าโรคจิต! นี่มันกลางวัน กลางลานจอดรถเขายังไม่วายหื่นกาม
เบลล่ายื้อดึงผมเขาไว้ไม่ให้ก้มลงมาแต่ด้วยแรงผู้ชายเล่นกล้ามในที่สุดเดเมียนก็ค้อมศีรษะลงทำอย่างที่ใจต้องการ
ชุดเดรสหลุดลุ่ยลงมากองใต้ราวนม สองเต้างามเต็มอิ่มมหึมาเด้งตัวอยู่ตรงหน้า โน้มหน้าลงตวัดเลียชิมรสยอดปลายสีน้ำตาลอ่อน
“โอ๊ย คนสวย สวยหวานอะไรแบบนี้”
“หยุดเดเมียน”
เสียงหวานใสร้องปรามแต่กลายเป็นเสียงครางเมื่อเดเมียนดูดยอดงามด้วยแรงเสน่หา มือสีเข้มคว้าเต้างามอีกข้างไว้ บีบเคล้นจนคัพดีทะลักล้นมือใหญ่อย่างที่เขาชอบ
พระเจ้าช่วยลูกด้วย! ตาบ้าเดเมียนหื่นกระหายไม่หยุด และเธอก็อ่อนเป็นวุ้นคาปากเขา
“อื้อ กรี๊ด”
เสียงหวีดร้องดังขึ้นทันควันยามปากหนาขบยอดอกอย่างแรง สองมือประคองบีบเต้างามเข้าหากันก้มลงโลมเลียอย่างเมามัน
“โอ๊ย! เบลล่า ขอขึ้นห้องได้ไหม รถมันแคบ นะคนดี”
คนร่างโตส่งเสียงอ้อนวอนอึมอำยอดอกงามคาอุ้งปาก ตวัดปาดเลียจนสองข้างเปียกเฉะ เขาจับมือเบลล่าเอื้อมลงไปข้างล่างตรงซิปกางเกงยีนส์ ที่ซึ่งเดเมียนน้อยกำลังแข็งชัน
“ดูสิมังกรน้อยของผมกำลังโก่งคอแล้ว”
‘มังกรน้อย! นั่นมันพ่อมังกรหรือเปล่าถ้าจะใหญ่ขนาดนั้น’
มือใหญ่บังคับเธอให้รูดขึ้นลงผ่านกางเกงยีนส์ กายชายปวดหนึบรวดร้าวต้องการ กางเกงยีนส์คับแน่นจนแก่นกายเบียดแน่นแทบระเบิด อีกมือส่งลงด้านล่างกลางหว่างขาของสาวด้านบน
“เบล คุณไม่ได้ใส่กางเกงใน”
“ตาบ้าเดเมียน อา..”
กายสาวเสียวสะท้านเกร็งตัวถดหนี มือหนาตามติดลูบไล้หนักมือ
“คุณแฉะแล้ว”
“ไม่ อย่าเดเมียน เราจะไม่ทำอะไรกันทั้งนั้น”
เสียงหวานกระเส่าซาบซ่าน หวาบหวิวหน่วงหน้าท้องยิ่งขึ้น สติพร่าเลือนจากมือชั่วร้ายของคนร่างโต
“เรายิ่งกว่าทำอีกเบล ผมอยากได้คุณมานานแล้วรู้ไหม ตั้งแต่ข้างสระน้ำวันนั้น คุณก็อยู่ในฝันผมมาตลอด”
คำว่า สระน้ำ ทำให้ร่างระหงได้สติ ตัวแข็งทื่อขึ้นมา เขาเป็นผู้ชายจอมโกหกปลิ้นปล้อน เพียงเพื่อต้องการปลดปล่อยราคะถึงขนาดต้องโกหกกันขนาดนี้ เหตุการณ์ข้างสระว่ายน้ำเมื่อเจ็ดปีก่อนหวนกลับคืนมา
มือเรียวเล็กหากแต่แข็งแรงจากการเล่นกีฬาเทนนิส ขยำลงไปอย่างแรงตรงท่อนเนื้อแกร่ง
“โอ๊ยยย เบล.. หยุด! หยุดเดี๋ยวนี้!”
“ผู้ชายเฮงซวย คุณมันจอมโกหก โรคจิต บ้ากาม หื่น”
เบลล่าพ่นคำด่าอีกสองสามคำ แล้วดีดตัวออกในช่วงจังหวะที่เดเมียนยังร้องเจ็บปวด ดึงเสื้อชุดเดรสขึ้นเอื้อมมือไปด้านหลังคว้ากระเป๋าใบใหญ่ของเธอขึ้นแล้วเปิดประตูรถ เสียงพร่าปนเจ็บปวดยังลอยลอดออกมาจากในรถ
“เบล คุณหนีผมไม่รอดหรอก คุณจะเอาคุณให้ได้ เอาแรง ๆ จนคุณไม่ได้พัก คุณเตรียมตัวไว้เลย”
ร่างระหงเอี้ยวหน้ากลับไปมอง เขามันเป็นเพลย์บอยรูปหล่อแสนร้ายกาจ นัยน์ตาสีเทาอมน้ำเงินเข้มข้นโกรธจัดนั่งตัวงออยู่หลังพวงมาลัย เสียงหวานใสนุ่มนวลกลั้วหัวเราะ
“ดูจากสภาพคุณแล้ว ฮัทเตอร์ ดูแลตัวเองให้ดีดีก่อนเถอะ และดูปากฉันไว้นะ ไม่ มี วัน ไอ้ คน เฮง ซวย”
ปัง!!!
บ้าฉิบ! เจ็บเป็นบ้า
เดเมียนฟุบหน้ากับพวงมาลัยเหลือบตามองเบลล่าเดินลับหายไป เธอเล่นงานเขาหนักมือ คิดอาฆาตในใจ อย่าให้ถึงคราวเขาบ้างแล้วกัน จะทำให้ร้องเจ็บบ้าง
เวลาผ่านไปสักพักกว่าความปวดหนึบเริ่มจางลง ตอนนี้ความภาคภูมิใจในความเป็นชายมาตลอดสามสิบห้าปีหมดกัน
เบลล่า มีผิวสีน้ำผึ้ง ร่างโปร่งบางแต่หน้าอกอวบอิ่ม แม่เสือมือไวชอบอาบแดด รอยด่างสีผิวบนหน้าอกที่เว้นไว้เป็นรูปสามเหลี่ยม ตรงยอดปลายถันไล่เป็นเส้นบางโดยรอบไปด้านหลัง มือใหญ่ควานหาโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงไล่เบอร์โทรที่ต้องการ
“ตื้ด ..”
“โซเฟีย เบลล่าชอบไปอาบแดดที่ไหน?”
บทพิเศษ ~ NC**“อ่า เบ๊บ”“จ้าหยาหยีสวีทฮาร์ท”เสียงทุ้มขานรับเสียงกระเส่า ท่อนล่างยังขับเคลื่อนไม่พัก ค่อนคืนมาแล้วหลังจากพิธีแต่งงานเร่งด่วนรถตู้เพิ่งผ่านพ้นไปไม่กี่ชั่วโมงกำลังย่ำเท้าเข้าเช้าของวันใหม่ แต่กิจกรรมเข้าจังหวะไม่ผ่อนปรน“คุณใกล้หรือยัง”“ฮื้อ อีกเบล อีกสักพักนะสวีทฮาร์ท”“โอ๊ย โอ๊ย เบลไม่ไหวแล้วนะ”“ซี้ด แต่มันยังเพิ่งไม่นานเองที่รัก”ร่างแกร่งนอนตะแคงข้างซ้อนหลังจับต้นขาเรียวยาวงามยกสูงไว้ข้างหนึ่งส่งแรงกระแทกกระทั้นจนเบลล่าสั่นสะเทือน“ฮื้อ แต่นี่มันรอบสองแล้วนะ อ่า โอ๊ย”ท่อนเนื้อร้ายไม่ฟังเสียงครวญครางอ้อนวอนของหญิงสาว ยังเสียดแทงเข้าร่องฉ่ำชื้นไม่พัก กลีบบางบอบช้ำแดงก่ำแม้มีน้ำหล่อเลี้ยงช่วยชะลอ“งั้นเดี๋ยวนะฮันนี่”ร่างใหญ่ค่อยถอดท่อนแกร่งออกเชื่องช้าพาความทรมานให้ชายหนุ่มจากการตอดรัดจนต้องสูดปากกลิ้งร่างสูงไปทางขอบเตียงหยิบหลอดเจลเย็นกลิ่นสดชื่นสีฟ้าพร้อมเครื่องนวดแบบสั้นขนาดพอเหมาะมือเป็นแท่งร่างเล็กล้มนอนคว่ำทันทีที่เขาปล่อยมือ ตะแคงหน้าดูว่าพ่อร่างโตผละออกไปทำอะไร หลังจากได้เห็นสิ่งที่เดเมียนหยิบขึ้นมาดวงตาที่เฉียงคมพลันกลมโตกลิ้งออกจากเตียงเตรียมผละหนีเข้า
บทพิเศษ ~ Yes, I do.เดเมียนยื่นมือออกไปรับมือคนอ้วนที่สาธยายแนะนำตัวและคนผอมที่เพิ่งวิ่งกลับมาจากปิดไฟหน้ารถ ยื่นมือออกมารอล่วงหน้าแล้ว ที่จริงในใจเขายังไม่แน่ใจว่าการแต่งงานจะเป็นแบบไหน ในเมื่อเขายังไม่เห็นอะไรเลยนอกจากรถตู้หนึ่งคัน“เออ ผมว่าเราเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ ผมต้องการแต่งงานกับ เบลล่าคืนนี้เลย ไม่ทราบว่า..”“ได้เลยอยู่แล้วครับ เรามาที่นี่ก็เพื่อสิ่งนี้ เพื่อแต่งงานให้พวกคุณ”พ่อหนุ่มคนอ้วนที่ชื่อเรสผายมือออกสองข้าง และเมื่อพูดเสร็จสองหนุ่มอ้วนผอมก็เดินกลับไปที่รถตู้ เปิดประตู้ท้ายจัดแจงหยิบข้าวของใช้บรรดาจิปาถะหลายแหล่ออกมา“ไม่ทราบพวกคุณชอบแบบไหนครับ เรามีบริการจัดธีมทุกรูปแบบ อย่างที่กำลังนิยมอยู่ในตอนนี้จะเป็นธีมเอลวิส เราสามารถทำให้ได้ถ้าพวกคุณต้องการ ชู่ว์... แต่อย่าดังไปถ้าพวกคุณเลือกธีมเอลวิสอาจต้องจ่ายลิขสิทธิ์ทีหลัง ฉะนั้นผมไม่แนะนำ”ในระหว่างบรรยายรายการที่พวกเขาทั้งหมดทำได้ มือของทั้งคู่ไม่อยู่นิ่ง อีกคนประกอบป้ายตั้งกระดานดำ อีกคนหยิบโคมไฟประดับประดาออกมาติดเข้ากับโครงบนหลังคารถ โยงลงขาตั้งไม้ที่นำมาตั้งไว้อยู่ก่อนหน้าแล้ว ดั่งร้านคาเฟ่ข้างทางเล็ก ๆ ที่ม
บทพิเศษ ~ เวดดิ้งด่วนยามค่ำคืนในนครลาสเวกัสเมืองคนบาปยังคลาคล่ำไปด้วยรถราและผู้คน ชายหนุ่มร่างโตซีอีโอทีมอัลฟ่าฮัทเตอร์ขับรถคันเล็กที่เช่ามาไว้ใช้ชั่วคราวเมื่อไม่กี่วันก่อน ตะเวนไปทั่วทุกมุมเมืองที่คาดว่ามีโบสถ์ตั้งอยู่“โบสถ์สุดท้ายแล้วเบล”เสียงทุ้มต่ำละห้อยอ่อนแรงจากการขับรถไปทั่วเมืองเพื่อค้นหาโบสถ์ใดก็ได้ที่รับแต่งงานในคืนนี้!สาวหน้าคมลูกครึ่งเอเชียอมยิ้ม เธอไม่ยี่หระแม้ว่าไม่ได้แต่งงานกันในคืนนี้ เวลายังอีกยาวไกลและเธอมั่นใจแล้วว่าเดเมียนมั่นคงกับเธอตลอดไป“ไม่เป็นไรหรอกคะเดเมียน เรารอพรุ่งนี้ก่อนก็ได้ค่ะ รอที่ทำการเปิดเพื่อไปขอใบอนุญาตจากนั้นค่อยนำใบมาให้โบสถ์ อีกแค่คืนเดียวเองค่ะ”“ไม่ได้ ต้องคืนนี้เบล”ชายหนุ่มยังยืนกรานคำเดิม เขาเบือนหน้าออกจากโบสถ์หลังสุดท้ายที่เขากำลังเสี่ยงเดินลงจากรถไปเคาะเรียกบาทหลวงกลางดึก อีกสิบห้านาทีเที่ยงคืน และนั่นทำให้เขาเริ่มหมดกำลังใจ“หลังสุดท้ายแล้วเบล”สาวน้อยที่นั่งอยู่ด้านข้างคนขับพยักหน้ารับรู้ให้กำลังใจชายหนุ่ม แม้ว่าเธอรู้ว่าโบสถ์เหล่านี้ไม่มีวันรับพวกเราทั้งคู่เข้าไปทำพิธีก็ตามนั่นเพราะพวกเธอไม่มีใบอนุญาตที่รับรองจากงานทะเบียน แต่เม
บทที่ 79~ เอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบาอย่างที่ใจเขานำพา The End “เบล เป็นอะไร”“หือ อะไรเหรอฟีฟี้”“เนี่ยตรงนี้ เบลไปโดนอะไรมา”โซเฟียใช้นิ้วจิ้มไปยังซอกคอเบลล่า เธอเห็นรอยจ้ำช้ำหลายรอยเหมือนถูกแมลงกัด“เบลแพ้แมลงเหรอ”“เปล่า”เบลล่าเสียงสูงมือเรียวรีบตะครุบต้นคอทันที มองต้นเรื่องที่ยืนไม่รู้ไม่ชี้คุยเรื่องแผนการแข่งขันกับลูคัสหากแต่ใบหน้ายิ้มกริ่ม“ว่างหรือไงโซเฟีย”“ไม่ว่างหรอกบอส แค่สงสารเบลแพ้แมลง บอสก็อย่าเปิดไฟนอนสิ แมลงมันเยอะ”บอสหนุ่มมองหน้าโซเฟียส่งสายตาเข้มหรี่พิฆาต สาวนักแข่งนี่มันชักเอาใหญ่เพราะมีลูคัสให้ท้าย“ไปเตรียมตัวได้แล้ว เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมง”“ครับผม” คนร่างบางผมบลอนด์ยกมือทำความเคารพเท้ากระทบพื้นแล้ววิ่งปรู้ดเข้าจุดพิทที่ทีมงานเข็นรถออกมาจากด้านในก่อนเช็ครายละเอียดอีกรอบ"นายควรอบรมเด็กนายให้ดี ปากคอเราะร้ายเข้าไปทุกวัน”“นายไปถือสาอะไรกับเด็กมันเดเมียน คุยเรื่องแผนก่อน รอบนี้ทางสหพันธ์ให้ยางมาเริ่มจากยางแข็ง ก่อนให้เปลี่ยนเป็นยางอ่อน”“ก็ดี ยางแข็งวิ่งรอบได้นานกว่า แข่งกลางคืนอากาศไม่ร้อนอุณหภูมิยางคงไม่มีปัญหา”“แต่สนามนี้ยังไม่เคยมีใครได้แข่ง”“ก็จะได้แข่งรอบนี้แ
บทที่ 73 ~ NC**‘เอาเลยครับท่านผู้ชม ตอนนี้เดอะคิดเรายังตามหลังเซบาสเตียนหนึ่งวินาที แล้วเป็นโซเฟีย สปรินต์รอบแรกเมื่อเช้าเดอะคิดยังได้โพลเหมือนเดิม ไม่รู้ว่าสปรินต์รอบสองจะได้ที่เดิมหรือเปล่า เอาล่ะใกล้แล้วครับ มากันเร็วมากดูจากหน้าจอแล้วสามร้อยสามสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง อีกนิดเดียวครับ นิคแซงแล้ว โอ๊ย เฉือนกันแค่นิดเดียว เราได้ผู้ชนะรอบสปรินต์แล้วครับ ยังคงเป็นเดอะคิดแห่งทีมเรนเจอร์วัน ตามด้วยเซบาสเตียน และโซเฟีย”เบลล่ากระโดดดีใจเมื่อเดอะคิดสามารถแซงหน้าเซบาสเตียนได้เส้นยาแดงผ่าแปดนั่นคือเสี้ยววินาทีจากการแข่งรอบสปรินต์ร้อยเมตร วันนี้เขาเก็บแต้มไปอีกแปดแต้มเดอะคิดออกจากตัวรถยืนบนรถเอฟวันทุบอกตัวเองก่อนชูมือขึ้นบ่งบอกชัยชนะวิ่งไปหาทีมงานที่เป็นกองเชียร์ด้านข้างสนาม พวกเขาคือเสาหลักของทีมไม่ใช่นักขับ การเหยียบและตัดสินใจใดในขณะขับรถความเร็วสูงที่อาจทำให้คนตายได้ต้องมีความไว้วางใจทีม และเขาไว้วางใจทีมเรนเจอร์วัน ไว้ใจคริสโตเฟอร์ที่ชุบเขาขึ้นมาจากกองดินซีอีโออัลฟ่าฮัทเตอร์หงุดหงิด เขาแพ้รอบสปรินต์ทั้งสองรอบและ ควอลิฟายเมื่อวาน ทำให้พรุ่งนี้วันแข่งทีมของเขาเซบาสเตียนจะได้จุดสตาร์ทที่สอง
บทที่ 72 ~ แย่แน่ ๆ แบบนี้เวลาสายมากแล้วเมื่อทั้งสองมาถึงจุดพิท การซ้อมเริ่มต้นขึ้นแล้ว ตอนนี้นักขับทั้งหมดกำลังอยู่ในเลนแข่ง“ลุค”“มากันสะที บ่ายควอลิฟายเลย นักแข่งเราไม่ต้องพักกัน”“เห็นว่ากฎใหม่ทดลองใช้ไปก่อน ไม่แน่อาจจะยกเลิกก็ได้เพื่อน”ลูคัสเอี้ยวตัวข้ามเดเมียนมาทางเบลล่า เห็นหญิงสาวนุ่งกางเกงยีนส์เหมือนเคยแต่เสื้อทีมเปลี่ยนไป“อ้าว นี่เบลล่าคิดย้ายมาเป็นซีอีโอทีมนี้แล้วเหรอครับ”ซีอีโอสาวก้มมองเสื้อยืดทีมที่ตัวเองใส่อยู่ เป็นเสื้อยืดทีมสีขาวมีคำว่าอัลฟ่าฮัทเตอร์และสปอนเซอร์หลักของทีมกระจายไปตามตัวเสื้อ ก่อนเงยหน้ามองเดเมียนทำปากบุ้ยไปทางชายหนุ่ม“ซีอีโอของคุณนั่นแหละยัดเยียดให้ใส่”น้ำเสียงจนใจท้อแท้ทำลูคัสกลั้นขำ เพื่อนรักของเขามันขี้หวงขั้นสุด นี่ตั้งใจประกาศบอกทุกคนว่าอย่าได้เสนอหน้าเข้ามาโดยให้เบลล่าใส่เสื้อของตัวเอง“เบล!!”“พี่คริส! ขอตัวไปหาพี่ก่อนนะคะ”มือแข็งยังจับแน่น เบลล่าออกแรงกระตุกออกแต่ยังดึงจนเธอจ้องตาคมเขม็ง ลูคัสแว่วยินเสียงพึมพำไม่ถนัดนักที่เบลล่าพูดข้างหูเดเมียน เจ้าเพื่อนตัวโตหน้าแดงขึ้นทันทีแล้วปล่อยมือเบลล่า เธอแน่มาก!“เดเมียน ดูท่าแล้วนายเสร็จแน่ครั