Mag-log inShare
บทที่ 5
Huling Na-update:
2025-01-10 21:08:14ติ้ง ติ้ง ติ้ง ติ้ง ติ้ง!
เสียงแชทดังขึ้นรัวๆกลางโต๊ะอาหาร ทำเอาเจ้าของโทรศัพท์ที่นั่งกินข้าวอยู่หัวร้อนขึ้นมา “จิ๊ จะทักมาทำอะไรนักหนาวะแม่ง” “มึงไม่ตอบล่ะ” เฟญ่าเอ่ยพูดพรางเขี้ยวข้าวเต็มปาก มองดูสีหน้าหงุดหงิดของเพื่อนสนิท “อ่ะ มึงตอบไห้แล้วกัน” มือหนาหยิบโทรศัพท์วางไว้ตรงหน้าเธอก่อนจะกลับไปตักข้าวกินเหมือนเดิมโดยไม่สนใจอะไร “เหี้ยไรไอวิล แชทก็แชทมึงมาไห้กูตอบ” “บ่นเยอะ ตอบๆไปเถอะน่า” “เหอะ” ปากบ่นพึมพำไม่หยุดแต่ก็หยิบมือถือตรงหน้าขึ้นมาปลดล็อกก่อนจะกดเข้าแชทอ่านดูข้อความที่ส่งเข้ามาจากรุ่นพี่แอลลี่ชื่อดังคณะปีสี่ “รุ่นพี่แอลลี่อ่ะ ทักมาถามว่าตอนนี้มาหาหน่อยได้มั้ย มึงจะไห้กูตอบยังไง” “ตอบไปว่ากูไม่เอาซํ้า แล้วบล็อกทิ้งเลย กูรำคาญ” “แม่ง เหี้ยว่ะ” “กูตกลงกับทุกคนก่อนที่กูจะเอา ว่ากูไม่เอาซํ้า เสร็จแล้วก็ทางใครทางมัน ไม่มีสิทธิมาโทรตามมายุ่งเรื่องส่วนตัวของกู” “วันนี้มึงผีเข้ารึไงวะ ปกติไม่เห็นจะมานั่งกินข้าว พักเที่ยงกินแต่ชะนี” “หึ” เงยหน้าขึ้นมามองหญิงสาวด้วยสายตาไม่น่าไว้ใจ ใบหน้าคมหล่อยกยิ้มขึ้นพรางยื่นหน้าเข้ามาไกล้เธอ “อะไร…” “พอดีว่าเมื่อเช้ามันทำไห้กูพอใจมากจนไม่อยากไปตีกะหรี่” กระซิบข้างใบหูเธอเสียงแผ่ว ใบหน้าคมหล่อไกล้กับเธอมากจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจเข้าออก ทำเอาร่างกายอีกคนร้อนวูบวาบใบหน้าผ่องใสแดงกํ่าขึ้นเป็นลูกมะเขือเทศสุก “อ..ไอบ้า!” ถ้อยคำพูดแก้เขินพรางดันแผงอกแกร่งไห้เขาออกห่างจากเธอ เนวิลยอมถอยห่างกลับมาตักข้าวกิน อดยิ้มไม่ได้กับความน่าเอ็นดูของยัยบ๊อง “แหม๋ พวกกูเป็นอากาศแหละ” “นั่นดิ เหมือนผัวเมียเลยอ่ะถ้าไม่รู้นี่” หวานกันจนไม่เห็นหัวเพื่อนสองคนที่นั่งหัวโด่อยู่ตรงหน้า ทนดูตั้งแต่ตอบแชทไห้กัน เบะปากมองบนจนตาแทบค้างแต่สองคนตรงหน้าก็ไม่มีท่าทีจะไห้หันมาไห้ความสนใจ “ผัวเมียบ้าไร กูไม่เอาคนเจ้าชู้อย่างไอวิลมาทำผัวหรอก” “สนใจลองเป็นเมียกูมั้ยล่ะ ไม่แน่กูอาจจะหยุดที่มึงก็ได้นะ” เป็นอีกครั้งที่เขายื่นหน้าเข้ามากระซิบข้างใบหูเธอ มือเล็กรีบดันแผงอกแน่นกำยำออกห่างจากตัวเธอ กลัวสองคนตรงหน้าจะแซวอีก “ออกไปไกลๆกูเลยนะ” “กูพูดจริงนะ” “ยัยเร พรุ่งนี้วันหยุดเราทำไรกันดี” จงใจเมินเฉยชายด้านข้าง ไม่ตอบคำพูดเขาพรางเปลี่ยนเรื่องหันไปคุยกับเพื่อนรักที่นั่งตรงข้าม “คืนนี้ไปผับกันมั้ย ไม่ได้ไปนานเลยว่ะ” “ไม่นานของมึงนี่สามวันป่ะไอเตอร์” “พูดมากน่า จะไปไม่ไป” “ไปดิ ขอชุดแซ่บๆนะยัยเฟ” “แน่นอนสิ ไปผับทั้งทีก็ต้องแซ่บอยู่แล้ว” สามคนคุยกันเสียงดังในขณะที่เนวิลนั่งฟังเงียบๆกับทุกคำสนทนา “ไอวิล มึงจะลากกูมาคอนโดมึงทำไมเนี่ย!” เอะอะโวยวายเสียงดังใส่ชายหนุ่ม หลังเลิกเรียนอยู่ๆเขาก็ลากเธอขึ้นรถแล้วยังลากเธอมาคอนโดเขาอีก “ก็เดี๋ยวไปผับด้วยกันไง เสื้อผ้ามึงก็อยู่ที่นี่ตั้งเยอะ แต่งตัวห้องกูเนี่ยแหละ” “หื้ย บอกดีๆก็ได้มั้ยไม่เห็นต้องลากมาเลย” “คนอย่างมึงบอกดีๆคงไม่ยอมมา” “ไอคนเอาแต่ใจ!” ตะโกนตามหลังชายร่างไหญ่ที่ถอดเสื้อเดินเข้าห้องนํ้าไป สองเท้าเล็กเดินหงุดหงิดเข้าไปยันห้องแต่งตัวที่มีเสื้อผ้าเธอเต็มไปหมด ทั้งยังเครื่องสำอางต่างๆที่เขาตั้งใจซื้อไว้ไห้เธอ เป็นปกติที่หญิงสาวจะมานอนที่นี่บ่อยๆเมื่อมาช่วยสอนการบ้านไห้ พอตกดึกเขาก็ไม่ยอมไห้เธอกลับ ลากไห้เธอนอนด้วยบ่อยครั้ง เวลาผ่านไปนานพอสมควรกว่าเฟญ่าจะแต่งตัวเสร็จ สองเท้าก้าวออกมาจากห้องแต่งตัว สายตาคมจ้องเขม็งมาทางเธอจากชายร่างสูงที่นั่งรอเธออยู่บนเตียงเป็นเวลานาน “ไปกันเถอะ” สองเท้าเล็กกำลังจะก้าวออกไปทางประตูแต่กูต้องหยุดชะงักเมื่อมือหนาเท้าประตูเอาไว้ไม่ไห้เธอเปิด “ชุดมึงยั่วจังวะ กลิ่นตัวก็หอมยั่วกูจะตายอยู่ละ” โน้มหน้าลงหอมซอกคอขาว กลิ่นอายธรรมชาติจากตัวเธอปรนเปรอกับกลิ่นนํ้าหอมอ่อนๆทำเขาแทบครั่ง “ท..ทำอะไรของมึง เดี๋ยวสองคนนั้นก็รอหรอก” “ปล่อยไห้พวกมันรอไปดิ” มือหนาสอดเข้าไต้กระโปรงรัดรูปสั้นซึ่งไร้กางเกงซับใน มีเพียงแพนตี้น้อยที่ปกปิดร่องสวาทเอาไว้ “อื้อ..ไอวิล..อ..อย่า”
Pinakabagong kabanata
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 50 The End
“พี่เฟครับ!“ ในขณะที่ทุกคนกำลังสนทนากันระหว่างมองรูปถ่ายของคู่ฮอตในมหาลัย เสียงคุ้นๆของชายคนหนึ่งได้ดังขึ้น ดึงเอาความสนใจจากทั้งสี่ที่รีบหันไปมอง เมื่อเห็นภาพตรงหน้าคือชายหล่อเหลาอันคุ้นเคยนั้นยืนอยู่ตรงหน้าจากพื้นที่ไม่ไกลจากพวกเขาพร้อมช่อดอกไม้ใหญ่ในมือ เฟญ่ารีบฉีกยิ้มดีใจขึ้นมาพรางเอ่ยเรียกชื่อคนตรงหน้าดวยความเซอร์ไพรส์ “ธันวา!” “ยินดีด้วยนะครับ” ธันวาเองก็ยิ้มตามรอยยิ้มแสนหวานของอีกคนที่เขาตั้งใจมาหา ชายหนุ่มรุ่นน้องรีบก้าวเข้ามายืนตรงหน้ารุ่นพี่สาวเฟญ่าพร้อมยื่นช่อดอกไม้ให้กับเธอ “ขอบคุณนะ ว่าแต่เรากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่” “เพิ่งถึงก็มาที่นี่เลยครับ” “เหอะ งั้นก็กลับไปซะเถอะ!” นํ้าเสียงดุดันไม่พึงพอใจเอ่ยกล่าวขึ้นแทรกคำสนทนา ทั้งคู่รีบหันมองเนวิลที่ใบหน้าบึ้งตึงยืนอยู่ข้างเฟญ่า เพี๊ยะ “โอ้ย..” ฝ่ามือเล็กตีลงไปบนแขนใหญ่พรางจ้องหน้าเขาตาเขียว “พูดจาดีๆสิ!” เฟญ่ามองดุแฟนหนุ่ม นิสัยก้าวร้าวไม่เคยจะเปลี่ยน “นั่นน่ะสิคร
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 49
“ฮึก..ฮือ..” เสียงสะอึกสะอื้นดังอยู่ในท่ามกลางความเงียบ หลังกิจกรรมจบสิ้น บรรยากาศในห้องเต็มไปด้วยความอึดอัด แทนที่จะทั้งคู่จะปรับตัวเข้ากันได้ ชายร่างโปร่งเดินออกมาจากห้องนํ้า ก่อนฝีเท้าจะหยุดอยู่ตรงหน้าหญิงสาวที่นั่งก้มหน้าร้องไห้ นํ้าเสียงอ่อนโยนกล่าวขึ้นพร้อมปลอบประโลมแฟนสาว “เฟ..ทีนี้จะฟังกูได้รึยัง” เขาถามเสียงอ่อน พรางมองคนตรงหน้าที่นั่งสะอึกสะอื้นไม่เงยมองเขา “ฮึก..กูไม่ฟังอะไรทั้งนั้น กูเชื่อในสิ่งที่กูเห็น” เนวิลกัดกรามแน่นกับความดื้อด้านของหญิงสาว ความเชื่อใจมันไม่มีให้กันเลยรึไง แค่ฟังเหตุผลเธอถึงทำไม่ได้ “งั้นก็แล้วแต่มึงเถอะ ถ้ามึงไม่ฟังก็ไม่ต้องฟัง” นํ้าเสียงหงุดหงิดกล่าวออกมา ก่อนฝีเท้าจะก้าวออกไปนอกห้องด้วยความหัวเสีย เฟญ่ารีบเงยหน้าขึ้นมองตามแผ่นหลังใหญ่ “เดี๋ย—“ หญิงสาวรีบงับปากไม่ให้ส่งเสียงออกไป ในขณะนั้นนํ้าสีใสก็ไหลรินลงมาเรื่อยๆพร้อมหัวใจที่แตกสลาย “มึงทิ้งกูไว้อีกแล้วหรอ ฮึก..ไอคนหลอกลวงฮือ..ไหนบอกจะไม่ทำอีก ฮึก..สุดท้ายก็ทิ้งกูไว้เหมือนเดิม จะไปหาเ
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 48
ในเวลาเดียวกันที่เฟญ่าวิ่งแจ้นออกมาด้วยความเร็วจนไม่ทันได้มองคนที่เดินมาเบื้องหน้าจนชนเข้ากับอกแกร่ง.. ปึก! เฟญ่าตกใจรีบเงยมองก็พบกับชายแปลกหน้าหล่อดูดี กับสายตาแพรวพราวที่มองหน้าเธอด้วยความตกใจเล็กน้อย “เอ่อ..ขอโทษค่ะ..” “ไม่เป็นไรครับ” ทั้งคู่มองตากันในขณะที่ชายผู้นั้นโอบเฟญ่าเอาไว้ “อกแน่นจัง เข้าฟิตเนสแน่เลย..” ฝ่ามือเล็กลูบไล้ไปทั่วอกแกร่งของชายตรงหน้า เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่เดินไกล้เข้ามา “สนใจเข้าด้วยกันมั้ยครับ..” อีกคนก็ไม่แผ่ว เมื่อเธอชวนเขาก็แค่เล่นตาม.. “น่าสนนะคะ..” เฟญ่ายิ้มร้าย ทั้งคู่มองหน้ากันในขณะที่ร่างกายแนบชิดไม่มีใครผละออกก่อน ก่อนที่จะมีมือหนาของใครบางคนมาดึงเรียวแขนเล็กออกมา ก่อนเสียงดุดันจะดังตามหลัง “เฟ ทำบ้าอะไรของมึง!!” เฟญ่าหันมองคนด้านข้างที่จับเรียวแขนเธอเอาไว้แน่นกับสายตาที่จ้องไปยันใบหน้าชายอีกคนด้วยความโกรธ “ก็แค่ทำความรู้จักเฉยๆ..” นํ้าเสียงประชดประชันดังขึ้น ทำเอาเนวิลไม่พอใจเป็นอย่
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 47
“ยัยเฟไปเข้าห้องนํ้าตั้งนานแล้วนะ ทำไมยังไม่มาอีก” รีน่าหันมองรอบๆพรางเอ่ยพึมพำ เมื่อเป็นเวลานานที่เฟญ่าไปเข้าห้องนํ้าแต่ทว่ายังไม่กลับมาจนจะหมดเวลาพักเที่ยง “นั่นสิ เกิดเรื่องอะไรขึ้นรึเปล่าก็ไม่รู้ ไม่ยอมให้กูไปด้วย” เนวิลกล่าวตามหลังด้วยความเป็นห่วงแฟนสาว “เดินมานุ่นละ” “ไหนวะ” เนวิลรีบหันมองตามสายตาริกเตอร์ที่มองออกไปไม่ไกล แต่ทว่าตนกลับไม่เห็นเฟญ่าดั่งเพื่อนกล่าว “กูหมายถึงชะนี” พูดยังไม่ทันขาดคำ ฝีเท้านั่นก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าเนวิล ทั้งสามหันมองด้วยใบหน้าสะอิดสะเอียน ก่อนหญิงสาวผมยาวที่มองเนวิลด้วยรอยยิ้มจะกล่าวขึ้น “วิล” “เอลลี่..?” เนวิลขมวดคิ้วเข้มมองรุ่นพี่สาวดาวมหาลัยเก่าที่จบไปก่อนเขาหนึ่งปี อยู่ๆกลับมายืนอยู่ในโรงอาหารมหาลัย “ไม่เจอกันนานเลยนะ ยังคงหล่อเหมือนเดิมเลย ไม่รู้ว่าอย่างอื่น….” เอลลี่มองยั่วด้วยสายตาบ่งบอกชัดถึงความต้องการ เธอค่อยๆมองลงตํ่า… “แฮ่ม! อย่ามาทำตัวตํ่าแถมนี้ดีกว่าค่ะ คนตั้งเยอะแยะ” รีน่
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 46
เนวิลโอบไหล่เฟญ่าเดินออกไป ปล่อยให้สองคนยืนกัดกัน รีน่ามองตามแผ่นหลังคู่ที่เดินออกไปก็นึกหมั่นไส้ “ชิ…” “ไม่เป็นไรนะที่รัก เราไปกันสองคนก็ได้” ริกเตอร์ไม่รอช้า มือหนารีบยกขึ้นมาโอบไหล่รีน่า เผยยิ้มกวนเชิญชวนเธอด้วยนํ้าเสียงทะเล้น “ใครอยากไปกับมึง” รีน่าหันมองคนด้านข้างตาขวาง กล่าวถามเสียงแข็งไม่มีความเป็นผู้หญิง “ที่รักไง” อีกคนก็ยังคงไม่หยุด หวังจะหยอดเธอเข้าให้ได้ทุกนํ้าเมื่อมีโอกาส “อย่ามามั่ว!” หญิงสาวจ้องตาเขียวก่อนจะดีดตัวออกจากคนตัวใหญ่พรางเดินออกไปด้วยสีหน้าหงุดหงิด —————— “อ่ะ สำหรับที่รัก” ภายในห้องเรียน ชั้นหลังสุดของห้อง มือหนายื่นลูกชอคโกแลตในมือให้กับแฟนสาวที่นั่งฟังอาจารย์ตรงหน้า เฟญ่าหันหน้ามามองตามเสียงก่อนจะไล่มองลงมาหาบนฝ่ามือหนาที่มีชอคโกแลต “อะไร” หญิงสาวคิ้วขมวดเอ่ยถามด้วยความงุนงง เมื่อเธอตั้งใจเรียนอยู่ดีๆกลับมายื่นชอคโกแลตให้ “ชอคโกแลตไง” “ให้ทำไม” “กินสิ” “เรีย
ร้อนรักสัมพันธ์เพื่อนสนิท บทที่ 45
“ทำไมจะไม่กล้า” เฟญ่าต่อลอง สายตาจ้องใบหน้าหล่ออย่างเคร่งคัด แต่ทว่าเมื่อถูกอีกคนขู่กลับจำต้องหลบสายตา “ก็เอาสิ..กูจะเอามึงจนผลิตลูกให้กูเป็นสิบเลย..” ปากหยักได้รูปยกยิ้มเจ้าเล่ห์ สายตาเต็มไปด้วยเลศนัยมองคนสวยบ่งบอกว่าเขาไม่เคยพูดเล่นกับเรื่องนี้ หากเธอทำจริงมีหวังไม่ได้เดินไปหลายเดือน “ไม่หนีก็ได้..ชิ..” เฟญ่าหันหน้าหนี พึมพำเสียงอ่อนพอให้เขาได้ยิน เนวิลเผยยิ้มพึงพอใจ “ดี หึ..” “ปากมากจังพวกมึง ชนแก้วเว้ยชนแก้ว” รีน่าที่กำลังเครียดเมื่ออดทนฟังต่อไม่ไหวก็รีบชูแก้วขึ้นอีกครั้ง เกร้ง! ทั้งสี่ชูแก้วขึ้นชนกันจนไวน์แดงในแก้วหกเข้ากัน เสียงเกร้งแกร้งดังขึ้นลั่น ก่อนปากจะแตะขอบแก้วกระดกดื่มพร้อมกัน “อื้อ….” “แค่กๆ..ครอก~” เวลาผ่านไปจนถึงกลางดึก เสียงกรนดังลั่นอยู่กลางชายหาด ในขณะที่ริกเตอร์นอนกองบนตัวรีน่า ทั้งคู่หลับไหลด้วยความเมาอย่างไม่รู้สึกตัว แต่ทว่าเนวิลกลับนั่งมองเฟญ่าที่นั่งสลึมสลือด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ “ปล่อยพวกมันไว้นี่แหละ”
Maaari mong magustuhan
(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก52.8K viewsเสือร้ายพ่ายเมีย
ลำเจียก29.6K viewsในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ43.2K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี56.2K viewsรักเล็กๆของชีวิตฝึกสอน
miso152 viewsหวานใจเจ้าพ่อที่รัก 25+
สิรี&EVAVY8.4K viewsเปลี่ยนห่านอย่างเธอให้เป็นหงส์
นรินทร์ลดา207 viewsHot Love ของรักท่านประธาน
ณดารินทร์58.2K views
