LOGINShare
บทที่ 9 วันดูตัว
Last Updated:
2025-11-04 15:59:06บ้านตระกูลอภิพัฒน์วัฒนากุล (บ้านคีรติ)
เสียงเครื่องยนต์ดับลงหน้าบ้านหรูเมื่อ คีรติ พาน้องสาว ครีม กลับมาถึงบ้าน
ทันทีที่ อรสา แม่ของทั้งคู่ได้ยินเรื่องรถชน ใบหน้าของเธอก็ซีดลงทันที
“ครีม! ไม่เป็นไรใช่ไหมลูก เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”
หญิงสาวรีบเดินเข้ามาดูบุตรสาวด้วยความร้อนใจ
“ไม่เจ็บเลยค่ะแม่ แต่พี่ที่หนูชน...เขาหัวแตกค่ะ”
ครีมตอบเสียงแผ่วแต่ยังยิ้มบาง ๆ
“ตายจริง! แล้วพี่เขาเอาเรื่องหรือเปล่าลูก?”
“ไม่ค่ะ แม่...พี่คนสวยเขาน่ารักมากเลย ยังลงมาดูหนูด้วยนะคะ”
คีรติยิ้มจาง ๆ เมื่อนึกถึงใบหน้าของหญิงสาวคนนั้น ภาพเธอยังวนอยู่ในหัว ดวงตาคมสวย แววตาแข็งแกร่งแต่เศร้าลึก ๆ
“งั้นครีมไปพักก่อนนะลูก เดี๋ยวค่อยลงมาทานมื้อเย็นกัน”
“ค่ะแม่ แล้วคุณพ่อกลับมาหรือยังคะ?”
“ยังเลยลูก วันนี้บริษัทคุณพ่อมีประชุม คงกลับมามืดหน่อย”
“งั้นหนูไปอาบน้ำก่อนนะคะ”
“ไปสิลูก รีบอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวนะ”
อรสามองตามลูกสาวขึ้นบันได ก่อนจะหันกลับมาทางลูกชายที่ยังยืนอยู่ตรงโถงบ้าน
“ตาคีย์...แม่มีเรื่องจะคุยด้วย มานั่งก่อนสิลูก”
คีรติพยักหน้าเบา ๆ
“ครับแม่”
น้ำเสียงราบเรียบ แต่ในใจกลับรู้ดีว่าเรื่องที่แม่จะพูดคืออะไร
“พรุ่งนี้วันหยุด แม่ได้นัดครอบครัวหนูณิชาไว้ เราต้องไปกับแม่นะ”
“แม่ครับ...”
เขาขมวดคิ้ว
“ถ้าผมมีแฟน มีคนที่ผมชอบอยู่แล้ว แม่ยังจะบังคับผมอีกไหมครับ?”
อรสาเลิกคิ้ว
“ไหนล่ะ แฟนของลูก? ถ้ามีจริงก็พามาให้แม่ดูสิ จะได้ไม่ต้องให้แม่หาคู่ให้แบบนี้”
คีรติถอนหายใจ
“โธ่แม่ครับ…”
“ไม่รู้ล่ะ พรุ่งนี้ไปกับแม่!”
น้ำเสียงของอรสาเด็ดขาด ก่อนจะอ่อนลง
“แม่ทำไปเพราะรักลูกนะคีย์ แม่อยากให้ลูกได้เจอสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิต แม่ไม่ได้บังคับ...แค่ขอให้ลองเปิดใจเท่านั้น”
คีรติสบตาแม่อย่างเหนื่อยใจ ก่อนพยักหน้าเบา ๆ “ครับแม่...”
วันดูตัว...
ห้องอาหารหรูใจกลางเมือง
เสียงเปียโนคลอเบา ๆ ท่ามกลางแสงไฟสีอุ่นสะท้อนบนผนังกระจก ณิชาก้าวออกจากโต๊ะอาหารด้วยท่าทีสงบ แต่ภายในใจกลับว้าวุ่น
เธอเพียงอยากออกมาสูดอากาศ สูดความเงียบเพื่อลดความกดดันก่อนทั้งสองครอบครัวจะได้พบหน้ากัน
เมื่อเดินเลี้ยวเข้าไปในโถงหน้าห้องน้ำ เธอกลับชะงัก — ชายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น
“คุณ...”
เสียงของเธอแผ่วลง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเรียบเย็น
“ทำไมฉันถึงต้องเจอคุณตลอดเลยนะ”
คีรติหันมามอง ดวงตาคมเข้มสะท้อนแสงไฟเหนือศีรษะ
“นั่นสิ ผมก็เจอคุณตลอดเหมือนกัน... ผมว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญแล้วล่ะ หรือว่าคุณ...ตามผมมา”
ณิชาหรี่ตา
“คุณอย่ามามั่ว! คุณต่างหากที่ตามฉันมา”
“ผมเนี่ยนะ?” เขาแค่นหัวเราะ
“พูดเหมือนผมมีเวลาว่างนักอย่างนั้นแหละ”
“ฉันไม่ได้ตามคุณมาแน่นอน อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย อีกอย่าง...”
เธอเชิดหน้าขึ้น
“ฉันมีคู่หมั้นแล้ว”
คำว่าคู่หมั้นหล่นกลางอากาศเหมือนคมมีด คีรติชะงัก สีหน้าที่เคยมีรอยยิ้มกลับนิ่งงัน ดวงตาไหววูบก่อนจะกลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน
“มีคู่หมั้น... แต่แปลกนะ ที่ยังต้อง ‘ซื้อบริการ’ ”
เสียงของเขากระแทกหัวใจหญิงสาวทันที ณิชากำมือแน่น ดวงตาวาววับ
“แล้วยังไงคะ? มันเงินของฉัน เรื่องของฉัน คุณไม่เกี่ยว!”
คีรติยิ้มเยือก
“แต่ครั้งแรกของผู้หญิง...ควรมอบให้คนที่รัก ไม่ใช่ใครก็ได้”
“หยุดพูดเดี๋ยวนี้!”
เสียงของเธอสั่นพร่า ทั้งโกรธ ทั้งอาย
“คุณก็แค่คนที่ฉัน ‘จ่ายเงินซื้อ’ จบแล้วก็จบไป! แล้วทำไมถึงยังมาตามตอแย ฉันควรจะโทรแจ้งต้นสังกัดของคุณเสียเลยดีไหม?”
รอยยิ้มของคีรติค่อย ๆ ผุดขึ้นที่มุมปาก เขามองเธอด้วยแววตาลึกลับ ไม่ใช่ความโกรธ แต่เป็นความพึงพอใจแปลกประหลาดที่ได้เห็นเธอแสดงอารมณ์แบบนั้น
“ฉันไม่อยากคุยกับคุณแล้ว ต่อไปอย่าให้เราเจอกันอีกเลย ถ้าเห็นฉันช่วยหลบหน้าไปไกล ๆ ฉันเลย”
ณิชาสูดลมหายใจลึก หมุนตัวกลับโดยไม่มองหน้าเขาอีก ร่างบางเดินหายเข้าไปในทางเดินหรูที่นำกลับไปยังห้องอาหาร VIP ทิ้งไว้เพียงกลิ่นหอมของน้ำหอมราคาแพงที่ลอยในอากาศ
“ผู้หญิงคนนี้…เขามาทำอะไรที่นี่?”
คีรติพึมพำเบา ๆ ใบหน้าคมเข้มขมวดขมุกขมัว ราวกับความคิดวุ่นวายกำลังขยายตัวในหัว
“ข้อมูลของเธออยู่ที่บริษัท…เสียดายที่ไม่ได้เอากลับมา”
ณิชาเดินเข้าห้องอาหาร ด้วยท่าทีเรียบเฉย แต่หัวใจเต้นแรงจนแทบจะทะลุอก เธอพยายามกลบความรู้สึกด้วยรอยยิ้มสุภาพ
“สวัสดีค่ะคุณลุง คุณป้า”
เสียงเรียบเย็นแต่สุภาพเอ่ยขึ้น
อรสาหัวเราะเบา ๆ พร้อมเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้มอบอุ่น
“สวัสดีจ้าหนูณิชา ยังน่ารักเหมือนเดิมเลยนะ”
ณิชายกยิ้มบาง ๆ พลางนั่งลงที่เก้าอี้อย่างสง่างาม
“ขอบคุณค่ะ”
“ไปเข้าห้องน้ำเจอพี่คีย์ไหมลูก?”
อรสาถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง
ณิชายกยิ้มและส่ายหน้า
“คุณเด็กทั้งสองยังไม่เคยเจอกัน จะรู้จักกันได้ยังไง”
ดำรงเอ่ยขึ้นอย่างใจเย็น
“จริงค่ะคุณ ฉันลืมไป เดี๋ยวตาคีย์คงจะมารอก่อนนะ”
ภารดีรีบเข้ามาเสริม
“ไม่เป็นไรอรสา เราทานกันก่อนไว้ ถ้าตาคีย์มาแล้วอยากทานอะไร ค่อยสั่งเพิ่ม”
เธอจับแขนเพื่อนสนิทให้คลายความเกร็ง
ทันใดนั้น…ประตูห้องอาหารเปิดออก เสียงทุ้มลอยเข้ามา
“สวัสดีครับคุณลุง คุณป้า ขอโทษครับที่ทำให้ต้องรอ”
ณิชาแทบหยุดหายใจ ร่างแข็งทื่อ ใบหน้าเธอร้อนผ่าวทันที
“ทำไมเสียงคุ้นจัง…”
เธอพึมพำเบา ๆ ก่อนหันไป
สองสายตาประสานกัน…
ทั้งสองต่างชะงัก ราวกับโลกหยุดหมุนเพียงเสี้ยววินาที
“คุณ!” ทั้งคู่ร้องออกมาในเวลาเดียวกัน ความตกใจและแรงดึงดูดปะทุขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว
คีรติมองเธอด้วยดวงตาคมลึก รอยยิ้มบาง ๆ แต่เต็มไปด้วยความลึกลับและเย้ยหยัน
ณิชาพยายามรวบรวมสติ แต่หัวใจยังเต้นแรงจนแทบจะเอ่อล้น
บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความตึงเครียด แสงไฟสะท้อนบนแก้วไวน์และคริสตัล กลายเป็นฉากหลังที่สวยหรู แต่แฝงแรงกระแทกทางอารมณ์ของสองคนอย่างชัดเจน
ฬิร์ดาร์รินเมื่อคนที่ครอบครัวจัดให้... กลายเป็นคนที่เข้าใจผิดว่าเธอ “ขายบริการ” 😳 เอาแล้วไง! มองหน้ากันยังไงดีล่ะทีนี้... ยิ่งไปกว่านั้น — ทั้งคู่เคย “แอบกินกันมาแล้ว” อีกต่างหาก 🔥 งานนี้จะหันหน้าคุยกันยังไงดี รี้ดว่าควรทำไงต่อดีคะ? 😏💬 เมนต์มาคุยกันนะคะ!
Latest chapter
ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++) บทที่ 89 คำเตือนของคนเคยรัก
งานเลี้ยงบริษัทอสังหาริมทรัพย์ครั้งใหญ่ถูกจัดขึ้นอย่างหรูหราแขกผู้มีอิทธิพลในแวดวงธุรกิจต่างทยอยเข้าร่วมทุกคำเชิญ ทุกการจับมือ…ล้วนแฝงไว้ด้วยผลประโยชน์ที่มองไม่เห็นประสิทธิ์และดำรงคือหนึ่งในผู้ถือบัตรเชิญประสิทธิ์มาพร้อมกับ ณิชาขณะที่ดำรงพา คีรติ มาร่วมงานเช่นเดียวกันและแน่นอน…หากพูดถึงงานที่ผลประโยชน์เดินนำหน้าเช่นนี้ชื่อของ ธันวา ย่อมไม่อาจหายไปจากรายชื่อแขกได้เสียงดนตรีแจ๊สคลอเบา ๆ ลอยอบอวลไปทั่วห้องจัดเลี้ยงแชนเดอเลียร์สะท้อนแสงระยิบระยับเหนือศีรษะณิชาในชุดราตรีสีครีมยาวพลิ้วความเรียบหรูตัดกับผิวขาวผ่อง ทำให้เธอโดดเด่นราวกับแสงจันทร์กลางห้องไม่ว่าจะก้าวไปทางไหน ทุกสายตาก็จับจ้องมาที่เธอโดยไม่รู้ตัวขวัญเดินควงแขนมากับเตชทัตทั้งคู่เป็นที่รู้กันดีในวงสังคมว่ามีแพลนจะแต่งงานกันในกลางเดือนหน้า“ณิชา ทางนี้!”ขวัญเรียกด้วยรอยยิ้มดีใจณิชากำลังจะก้าวเข้าไปหาเพื่อนแต่สายตาของเธอกลับชะงักค้างหญิงสาวผมยาว ผิวขาวลูกครึ่งในชุดราตรีสีดำเข้ารูปยืนเคียงข้างชายคนหนึ่ง…คนที่เธอเคยรักสุดหัวใจ“พี่คีย์…”ณิชาอุทานแผ่วเบา ราวกับกลัวเสียงของตัวเองจะดังเกินไปครึ่งเดือน…ครึ่งเดือนเต
ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++) อดทนไว้นะอีกนิดเดียว
มือของคีรติกำแน่น หัวใจเหมือนถูกบีบจนเจ็บ เขาพยายามควบคุมน้ำเสียงให้สงบที่สุด“ขวัญ… ถ้าไปถึงแล้ว ดูแลณิชาก่อนนะ พี่จะไปเดี๋ยวนี้”ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนขวัญจะเอ่ยขึ้นด้วยความกังวล“พี่คีย์จะมาจริง ๆ เหรอคะ ถ้าณิชารู้ว่าพี่มา ทุกอย่างที่พี่ทำมาก่อนหน้านี้มันจะพังหมดนะคะ”“พี่แค่จะไปดูให้แน่ใจว่านิชาปลอดภัย แค่นั้นจริง ๆ”เขาตอบเสียงหนัก แต่แฝงความห่วงใยที่ปิดไม่มิด“พี่คีย์อดทนไว้นะคะ เพราะถ้ามีใครเห็นพี่แวะเวียนหรือข้องเกี่ยวกับณิชา ข่าวลือที่ปล่อยออกไปจะไม่น่าเชื่อถือทันที”ขวัญเว้นจังหวะเล็กน้อยก่อนพูดต่อ“ไม่ต้องห่วงนะคะ ณิชาขวัญดูแลได้ ขวัญโทรหาพี่เตให้มาช่วยแล้วค่ะ”คีรติหลับตาลงชั่วครู่ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา“ขอบใจมากนะขวัญ… งั้นพี่ฝากณิชาด้วย”สายถูกตัดลง แต่ความเป็นห่วงในใจเขากลับหนักอึ้งขึ้นกว่าเดิม“รักเธอมากแต่ไม่สามารถทำอะไรได้เลย มันเจ็บปวดแบบนี้นี่เอง”เขาพึมพำคนเดียวห้อง VIP – Diva Dee Bar“ณิชา… ทำไมดื่มหนักขนาดนี้”ขวัญเอ่ยเสียงหลง เมื่อเห็นเพื่อนรักนอนพับอยู่บนโซฟา ร่างกายอ่อนแรงแทบไม่มีสติเจ๊ดีถอนหายใจยาว สีหน้าฉายแววเป็นห่วง“เจ๊ให้เด็กพามาที่ห้อง
ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++) บทที่ 87 จัดน้องให้หน่อย
ทันทีที่ณิชาเดินเข้าไปเผชิญหน้ากับเขา“เพี้ยะ!”ฝ่ามือเล็กฟาดลงบนใบหน้าของคีรติอย่างแรง เสียงดังชัดเจนจนบรรยากาศในห้องตึงเครียดขึ้นมาทันที“อยากบอกเลิก ทำไมไม่บอกต่อหน้าฉันล่ะ มาเฟียสายโหด ความกล้ามีแค่นี้เองเหรอ?”ดวงตาของเธอแดงก่ำ เต็มไปด้วยความโกรธและความเจ็บปวด จนเขาแทบมองไม่เห็นความรักที่เธอเคยมีให้เขาอีกแล้ว“ถ้าไม่รักกันแล้ว ก็บอกกันตรง ๆ ไม่ต้องบอกแล้วหนีหน้าแบบนี้ ไม่ต้องกลัวฉันไม่รั้งใครไว้ทั้งนั้นเพราะณิชาไม่ใช่คนที่รอให้ใครมาบอกเลิกถ้าจะจบ…ฉันจะเป็นคนจบเอง”เธอสูดลมหายใจลึกก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงสั่น“ที่มาวันนี้ ฉันไม่ได้มาทวงความรัก ไม่ได้มาอ้อนวอน แค่อยากมาทำให้ทุกอย่างมันจบ ไม่ต้องค้างคา”ณิชาหยิบบัตรเครดิตที่เขาเคยให้ไว้สองสามใบออกมาจากกระเป๋า แล้ววางลงบนโต๊ะตรงหน้าเขาเสียงบัตรกระทบโต๊ะดัง แปะ แผ่วแต่หนักหน่วงเหมือนตอกย้ำจุดจบของความสัมพันธ์“ของของคุณ ฉันเอามาคืน และหวังว่าต่อจากนี้ เราจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก”เธอจ้องหน้าเขาตาเขม็ง“คนหลายใจอย่างคุณ ไม่คู่ควรที่จะมาเคียงข้างฉัน”ณิชาหลับตา กลืนน้ำตาที่เอ่อคลออยู่ในดวงตาลง ก่อนจะเอ่ยคำพูดที่เจ็บปวดที่สุดออกมา
ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++) บทที่ 86 บุกไปบริษัท
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป อาการของณิชาดีขึ้น เธอจึงกลับมารักษาตัวต่อที่กรุงเทพ“พี่ณิชาอยากทานอะไรบอกพอร์ชได้นะครับ เดี๋ยวพอร์ชออกไปซื้อให้”พอร์ช น้องชายแท้ ๆ เข้ามาช่วยดูแลและเทคแคร์พี่สาวอย่างใกล้ชิด“ยังไม่อยากทานอะไรเลย ช่วงนี้กินไม่ค่อยลง”ณิชาตอบเบา ๆ ก่อนจะหันไปมองแม่ที่ยืนจ้องเธออยู่ห่าง ๆ ด้วยความเป็นห่วง“แม่ค่ะ… ณิชาเลิกกับพี่คีย์แล้วนะ เขาบอกเลิกณิชา เขากลับไปหาแฟนเก่าของเขาค่ะ”ภารดีสบตากับลูกสาว เธอรู้ดีว่าณิชากำลังเจ็บปวดมาก แต่ก็ไม่รู้จะช่วยเยียวยาอย่างไร“ถ้าลูกสองคนเลิกกันแบบนี้ งานแต่งก็คงต้องยกเลิก แม่เสียใจด้วยนะลูก”“แม่ไม่คิดจะต่อว่าพี่คีย์เลยเหรอคะ ที่เขาทำกับลูกสาวแม่ได้ถึงขนาดนี้… หนูเจ็บนะคะแม่”น้ำตาของณิชาเริ่มคลอขึ้นจนแทบจะไหล พอร์ชเห็นท่าไม่ดีจึงรีบเบี่ยงประเด็นทันที"ความรักคือเรื่องของคนสองคน ลูกโตแล้วก็ลองผิดลองถูก แม่ไปยุ่งไม่ได้หรอก แต่แม่จะคุยกับอรสาให้เขาจัดการลูกชายเขาแล้วกัน""ไม่ต้องค่ะแม่ ต่อให้เขากลับมาขอคืนดี ณิชาก็ไม่กลับไปหาเขาแล้ว"ณิชาเม้มปากแน่น“พี่ณิชา ไปเที่ยวต่างประเทศกันไหมครับ แผลพี่ก็ดีขึ้นแล้ว ไปพักผ่อนสักหน่อย เดี๋ยวอะไรก็ดีขึ้นนะพี่
ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++) บทที่ 85 คนอกหัก
“บอกเลิกแล้ว…ก็อย่ากลับมาอีกแล้วกันคุณคีรติ”คำพูดนั้นยังดังก้องอยู่ในหัวไม่ใช่เพราะความแรงของถ้อยคำแต่เพราะคำว่า คุณคีรติ ที่เธอเลือกใช้มันชัดเจนเกินไปชัดเจนว่าเธอโกรธและโกรธเขาจริง ๆคีรติเงยหน้าขึ้น สบตากับเตชทัต แววตาแดงก่ำอย่างคนที่กำลังจะพัง“แค่เธอเรียกกูแบบนั้น…กูก็รู้แล้วว่าณิชาไม่เหลือความอ่อนโยนให้กูอีกแล้ว”เขาหัวเราะแผ่ว ๆ อย่างขมขื่น“กูควรดีใจใช่ไหมวะ ทุกอย่างมันตรงตามแผนเป๊ะแต่ทำไม…ทำไมกูเจ็บแทบขาดใจขนาดนี้”เตชทัตตบไหล่เพื่อนเบา ๆ“อดทนไว้ไอ้คีย์ อีกแค่เดือนเดียว เราจะปิดทุกอย่างให้จบ”คีรติส่ายหน้าช้า ๆ“กูไม่รู้ว่ากูจะทนได้ถึงหนึ่งเดือนไหม”เสียงเขาแผ่วลง“หรือพอถึงตอนนั้น…ณิชาอาจไม่รักกูแล้วจริง ๆ”“ณิชาไม่ใช่คนไม่มีเหตุผล” เตชทัตพยายามปลอบ“ถ้ามึงได้อธิบาย เธอน่าจะฟังมึง”คีรติหัวเราะในลำคอ“มึงพูดเหมือนไม่รู้จักณิชา”เขาหลับตาลงอย่างเหนื่อยล้า“คุณหนูขี้วีนของกู…ที่ผ่านมาเธอไม่เคยวีนใส่กู เพราะเธอรักแต่จากนี้ไป กูไม่มั่นใจเลยว่าเธอจะเกลียดกูมากแค่ไหน”เตชทัตถอนหายใจยาว“แล้วจะทำยังไงได้วะ”เขามองเพื่อนอย่างเข้าใจ“มึงเป็นคนเลือกทางนี้เอง ไอ้คีย์”คีรติกำม
ร้อนรักเมียร้าย (NC 20++) บทที่ 84 บอกเลิกแล้วอย่ากลับมา
อ่านข้อความปรากฏบนหน้าจอพี่ไม่ได้รักณิชาแล้วโลกทั้งใบของณิชาราวกับหยุดหมุนดวงตาที่พร่าเลือนค้างอยู่กับตัวอักษรไม่กี่คำหัวใจเต้นแรงผิดจังหวะ ราวกับถูกกระชากออกจากอกทั้งเป็น“…ไม่รักแล้ว?”เสียงเธอแผ่วเบา จนแทบไม่ได้ยินตัวเองมือที่กำโทรศัพท์เริ่มสั่นน้ำตาหยดลงไม่ขาดสายหยดแล้วหยดเล่า…เหมือนหัวใจที่ร้าวไม่หยุด“โกหก…”ณิชาส่ายหน้าแรง ๆ“พี่โกหก…พี่คีย์โกหกณิชา…”เธอพยายามพิมพ์ตอบแต่ตัวอักษรกลับพร่าเลือนเพราะน้ำตาที่ไหลไม่หยุดจู่ ๆ ความเจ็บแปลบก็แล่นขึ้นจากหน้าอกแรงจนเธอสะดุ้งเฮือก“อ๊ะ!”มือหนึ่งกุมหน้าอก อีกมือยันเตียงลมหายใจเริ่มติดขัดหัวใจเต้นแรงและถี่ผิดปกติ“หายใจ…หายใจสิณิชา…”เธอพึมพำกับตัวเอง แต่ยิ่งพยายามกลับยิ่งแน่นน้ำตาไหลผสมเสียงสะอื้นร่างกายที่ยังไม่ฟื้นเต็มที่เริ่มต่อต้าน“เจ็บ…”เธอร้องออกมาเบา ๆความเจ็บที่แผลซี่โครงร้าวปะทุขึ้นทันที เมื่อร่างกายเกร็งจากอารมณ์ที่ถาโถมขวัญที่ยืนอยู่ข้างเตียงตกใจสุดขีด“ณิชา! ณิชา ใจเย็น ๆ ณิชาเป็นอะไร...พยาบาล...พยาบาลค่ะ”เธอรีบกดออดเรียกพยาบาล ก่อนจะพยายามประคองร่างเพื่อนให้เอนลง“พี่คีย์ไม่รักณิชาแล้ว…”ณิชาพูดทั้งน้ำตา“เ
You may also like
เกมรักทายาทมาเฟีย (25+)
โนเนจัง5.2K viewsBad Love ของหวงคาสโนว่า (Set ทายาทมาเฟีย)
ณดารินทร์29.0K viewsล่ามรักมาเฟีย
โนเนจัง5.3K viewsเด็กกำพร้ากับมาเฟียคลั่งรัก
Davide18.5K viewsToxic Lie รักร้ายลวงหลอก
Sherlina4.5K viewsอสูรร้อนซ่อนรัก (NC20+)
อัญญาณี320 viewsลวงใจรสิตา
dexnarak317 viewsขย้ำรักมาเฟีย
นิยายของเนม18.1K views
