ตอนที่ 4 เผด็จศึก

หลังจากที่แอนโทนี่เจ้านายของฉันบอกว่าจะจีบฉัน ก็ผ่านมา 1 สัปดาห์แล้ว ตลอดทั้งสัปดาห์ที่ผ่านมา ฉันต้องเจอกับการจีบที่ไม่ซ้ำกันในแต่ละวัน ในแต่ละวันช่างไม่เหมือนคนปกติเขาจีบกันเอาเสียเลย การจีบของแอนโทนี่ไม่ใช่เพียงแค่กินข้าว ดูหนัง หรือซื้อของเล็กๆ น้อยๆให้กัน แต่อีตานี่ชอบลวนลามฉันทุกครั้งที่มีโอกาส แถมยังมีดอกไม้ช่อโตวางบนโต๊ะทำงานทุกเช้าอีกด้วย

“พี่มิน สวัสดีค่ะ วันนี้เป็นดอกอะไรคะเนี่ย โห! ดอกลิลลี่สีขาว สวยจังเลยค่ะพี่มิน ท่านประธานนี่ก็ช่างเลือกนะคะ ดอกไม้ไม่เคยซ้ำกันเลยในแต่ละวัน”

“หึ! เกรงว่าจะเป็นแค่ตอนจีบน่ะสิน้องฟ้า บอสของเรายิ่งถนัดอยู่ด้วยไม่ใช่เหรอ เรื่องจีบผู้หญิง”

สองสาวคุยกันอย่างสนุกสนานพร้อมเสียงหัวเราะคิกคักในบทสนทนานั้นโดยไม่รู้เลยว่าคนที่ถูกพวกเธอเอ่ยถึงกำลังยืนฟังอยู่ด้านหลัง

“แหม พูดซะผมดูแย่เลยนะครับ”

“อุ๊ย!! ท่านประธาน”

เป็นเสียงฟ้าที่อุทานขึ้นเมื่อเห็นว่าคนที่พวกเธอพูดถึงเดินใกล้เข้ามา

“บอสมีอะไรรึเปล่าคะ”

“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมก็แค่อยากเห็นหน้าคุณก่อนเริ่มทำงาน”

“บอสอายบ้างไหมคะเนี่ย พูดจาแต่ละคำ”

“อายทำไมผมเป็นเจ้าของบริษัทนี้นะใครจะกล้าว่าผมเหรอ”

มินตราได้แต่ส่ายหัวไปมาด้วยความเหนื่อยหน่ายกับท่าทีของเขา ถึงไม่อายใครก็ช่วยอายฟ้าที่ยังนั่งมองอยู่ตอนนี้บ้างเถอะ

“ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันขอตัวทำงานต่อก่อนนะคะ”

“เดี๋ยวสิ ผมจะมาบอกว่าวันนี้ผมนัดเพื่อนไว้ ตอนเย็นเดี๋ยวผมไปรับคุณที่คอนโด คุณแต่งตัวสวยๆ รอไว้ด้วยนะครับ”

เขาพูดอย่างไม่รอเอาคำตอบ จบประโยคเขาก็เดินกลับเข้าไปยังห้องทำงานทันที ทิ้งให้คนตัวเล็กอ้าปากค้างเพราะตอบโต้อะไรไม่ทัน

“ดะ...เดี๋ยวสิ นี่ฉันยังไม่ได้ตกลงจะไปด้วยเลยนะ อะไรของเขากัน”

“สงสัยท่านประธานจะจริงจังมากเลยนะคะ ถึงขั้นจะพาพี่มินไปเปิดตัวกับเพื่อนเลย ฟ้าชักจะอิจฉาพี่มินแล้วสิ”

คนที่นั่งดูทุกเหตุการณ์อยู่นานพูดขึ้น ถึงแม้น้ำเสียงของเธอจะดูปกติ แต่ความรู้สึกข้างในที่คนอื่นมองไม่เห็นกลับไม่ปกติเอาเสียเลย

“เปิดตัวอะไรกันฟ้า บอสคงอยากมีเลขาไปด้วยเฉยๆ มั้ง”

“ไม่หรอกค่ะ ท่านประธานไม่เคยพาคู่ควงหรือคู่นอนคนไหนไปเจอเพื่อนเลยนะคะ แต่พี่ฟ้าได้ไปเจอทั้งคุณคริส และไหนจะได้ไปเจอเพื่อนๆ ของท่านประธานอีก”

คนตัวเล็กได้แต่ยิ้มเขินไปกับคำพูดของฟ้า คนอย่างแอนโทนี่จะหยุดที่เธอได้จริงๆ น่ะเหรอ ถึงอย่างไรเสียเธอก็ต้องระวังตัวระวังใจไว้สักหน่อยดีกว่า

@ The Kingdom ผับชื่อดังใจกลางเมือง

ตอนนี้มินตราและแอนโทนี่เดินทางมาถึงผับชื่อดังแห่งหนึ่งซึ่งเป็นหนึ่งในธุรกิจของคานิก กรุ๊ป

“The Kingdom หนึ่งในธุรกิจของคานิก กรุ๊ป สินะคะ”

คนตัวเล็กเอ่ยถาม

“ครับ พวกเพื่อนผมรออยู่โซน VIP ไปกันเถอะครับ”

เมื่อเดินถึงโซน VIP มินตราสังเกตเห็นกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งซึ่งเดาได้ไม่ยากว่าน่าจะเป็นกลุ่มเพื่อนของแอนโทนี่ เพราะเธอเห็นคริสนั่งอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย

“ไง มาถึงนานรึยัง”

“เพิ่งมาถึงน่ะ” คริสตอบออกไป

“ราฟล่ะ” แอนโทนี่เอ่ยถามต่อ

“เห็นว่าติดธุระจะมาถึงช้าหน่อย”

“OK งั้นขอแนะนำเลยแล้วกัน นี่มินตราเลขาของฉันและว่าที่แฟนในอนาคต”

เสียงโห่ร้องปนเสียงแซวดังขึ้นเมื่อแอนโทนี่พูดจบ เพื่อนๆ ทุกคนต่างแปลกใจ สงสัยสาวสวยคนนี้ต้องมีอะไรดีเป็นแน่ ไม่งั้นเสืออย่างแอนโทนี่คงไม่จริงจังถึงขั้นพามาเจอพวกเขาหรอก

“เปิดตัวว่างั้น สวัสดีนะครับคุณมินตรา ผมไนท์ครับ”

“ผมแทนไทครับ”

“สวัสดีทุกคนนะคะ มินตราหรือเรียกว่ามินเฉยๆ ก็ได้ค่ะ”

“คุณมินเป็นเลขาโทนี่มานานรึยังครับ”

“เกือบ 3 สัปดาห์แล้วค่ะ มินมาเป็นเลขาชั่วคราวให้คุณแอนโทนี่ระหว่างที่เลขาคนเก่าลาคลอดค่ะ”

“อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง”

“คุณจะดื่มอะไรดีครับ” เป็นแอนโทนี่ถามขึ้น

“ฉันขอเป็นค็อกเทลก็แล้วกันค่ะ”

“ได้ครับ”

ทุกคนนั่งดื่มกินพูดคุยกันได้สักพักก็มีผู้ชายร่างสูง ใบหน้าหล่อคม เป็นที่หมายปองของสาวๆ เดินเข้ามาทักทาย

“ไง โทษทีว่ะมาช้าไปหน่อย”

“ไม่เป็นไร มินครับนี่ราฟาแอล ราฟนี่มินตรา”

มินตราลุกขึ้นก่อนที่จะกล่าวทักทายชายผู้มาใหม่อย่างความสนิทสนมพร้อมส่งยิ้มให้

“สวัสดีค่ะคุณราฟ ดีใจที่ได้เจออีกครั้งนะคะ คุณราฟสบายดีนะคะ”

“อ้าว รู้จักกันเหรอ” แอนโทนี่ถามขึ้นอย่างสงสัย

“รู้จักสิคะ อย่าลืมนะ บริษัทของคุณราฟเป็นผู้รับเหมาก่อสร้างโครงการของเราตั้งหลายโครงการนะคะ”

คำพูดของมินตราทำเอาเพื่อนๆ ของแอนโทนี่ที่นั่งฟังอยู่นั้นสงสัยไม่น้อยเลยว่าเธอรู้ได้อย่างไรในเมื่อเพิ่งจะมาทำงานเป็นเลขาของเขาได้ไม่นานนี่เอง

“คุณมินรู้ได้ยังไงครับ เพิ่งจะมาเป็นเลขาให้โทนี่เองนิครับ”

“ที่จริงมินเป็นเลขาของคุณท่าน คุณพ่อของคุณแอนโทนี่น่ะค่ะ แต่คุณท่านส่งมาช่วยงานคุณแอนโทนี่ชั่วคราวเฉยๆ ค่ะ”

คำตอบนั้นทำเอา 3 หนุ่มที่นั่งฟังอยู่อย่าง คริส ไนท์ และแทนไทตกใจไม่น้อย ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้มีดีแค่ความสวยเหมือนอย่างที่คิด เพราะถ้าเป็นถึงเลขาของพ่อแอนโทนี่ได้ถือว่าไม่ธรรมดาจริงๆ

3 ชั่วโมงผ่านไป มินตรารู้สึกมึนหัวทั้งที่เธอดื่มแค่ค็อกเทลเพียงไม่กี่แก้ว เธอไม่ใช่คนคออ่อนพอที่จะดื่มแค่นี่แล้วจะเมาได้ง่ายๆ

“คุณแอนโทนี่คะ ฉันรู้สึกมึนหัว เข้าไปเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ”

เธอเอ่ยบอกแอนโทนี่ที่นั่งอยู่ข้างๆ ก่อนจะลุกออกไป แต่ยังไม่ทันได้เดินร่างบางก็เซล้มมาทางแอนโทนี่จนเขาต้องรับเอาไว้

“ดูท่ามินตราจะไม่ไหวแล้ว ฉันขอตัวกลับก่อนก็แล้วกัน”

“หึหึ!!”

4 หนุ่มเพื่อนรักของแอนโทนี่หันมองหน้าและส่ง

ยิ้มให้กันอย่างรู้ใจ ใครบ้างจะดูไม่ออกว่าคนตัวเล็กเป็นแบบนี้เพราะอะไร

“พวกมึงคิดเหมือนกูใช่ไหม” คริสเอ่ยขึ้น

“เออ!” ทั้งราฟ แทนไท และไนท์ เอ่ยตอบขึ้นพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

รถคันหรูวิ่งมาจอดที่บริเวณพื้นที่จอดรถของคอนโดสุดหรูราคาแสนแพง หนึ่งในโครงการของคานิก กรุ๊ป แอนโทนี่พาคนตัวเล็กกลับมาที่คอนโดของเขาเองแทนที่จะพาเธอไปส่งที่คอนโดของเธอ

“อื้อ ร้อน! ร้อน ทำไมร้อนแบบนี้”

คนตัวเล็กร้องขึ้นไม่หยุด เหงื่อกาฬไหลจนตัวเธอเปียกชุ่ม มือเล็กพยายามปัดป่ายดึงเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ออก

“ร้อนเหรอครับ ให้ผมช่วยนะ”

“อื้อ โทนี่ขา มินร้อน อื้อ”

ให้ตายเถอะ! แม่เจ้า! นี่มันนางแมวยั่วสวาทชัดๆ เลย คนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนเตียงตอนนี้หน้าแดง สายตาหยาดเยิ้มส่งมายั่วยวนเขาไม่หยุด มือเล็กกำลังปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดเผยให้เห็นเนินอกสีขาวอมชมพูไล่ลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบ

มินตราสะบัดเสื้อผ้าที่เธอสวมใส่อยู่ออกจนเหลือเพียงบราเซียลูกไม้สีขาว ทำเอาคนที่ยืนมองอยู่นั้นทนไม่ไหว เขารีบพุ่งตัวเข้าหาคนตัวเล็กทันที

ริมฝีปากหนาหยักลึกได้รูปประกบจูบเข้ากับริมฝีปากบางอย่างเร่าร้อน

“อื้อออ....”

ตอนนี้ทั้งเขาและเธอจูบตอบกันอย่างดูดดื่ม สองร่างเปลือยเปล่าไม่หลงเหลือเสื้อผ้าบังกายแม้แต่ชิ้นเดียว อารมณ์ที่ถูกกระตุ้นของคนตัวเล็กทำให้เธอทนไม่ไหวที่จะร้องขอออกไป

“โทนี่ขา..มะ...มิน..ไม่..ไหว..แล้ว..ชะ...ช่วย..ที”

“ช่วยยังไงครับ”

ร่างสูงเอ่ยถามหลังจากผละจูบออกมา ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าคนตัวเล็กต้องการให้เขาช่วยอะไร เขาเพียงแต่ถามหยั่งเชิงดูเท่านั้น

ลิ้นร้อนไล่เลียไปตามซอกคอขาวไล่มาจนถึงเนินอกสีชมพู เขารีบครอบครองดูดดุนเม็ดทับทิมสีชมพูที่ชูชันอยู่ตรงหน้าทันที ปากหนาขบเม้มเบาๆ และค่อยๆ ลากลิ้นร้อนนั้นไล่ลงมาจนถึงหน้าท้องแบนราบทำเอาคนตัวเล็กเสียววูบวาบไม่น้อยที่ถูกอีกคนปรนเปรอ

“เอา...เอามิน...อ้ะ..อื้อ...”

ถ้อยคำที่คนใต้ร่างร้องขอทำเอาเขาแทบคลั่ง แอนโทนี่ไม่รอช้า เขาจับแก่นกายใหญ่ยักษ์ชักครูดไปมาสองสามทีก่อนที่จะสอดใส่เข้าไปในช่องทางรักสีกุหลาบ

---สวบ!!---

“กรี๊ดดดดด!!!!!!”

การสอดใส่ที่ไม่ได้รับการเบิกทางแต่อย่างใดนั้นทำเอาคนตัวเล็กเจ็บจนน้ำตาไหล เธอดิ้นบิดเร่าไปมา แต่จะให้เขาเอามันออกตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว

“เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้วครับ”

ร่างสูงเอ่ยเบาๆ ก่อนที่จะขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้า พลางก้มลงไปจูบที่เปลือกตาและหน้าผากมนเพื่อเป็นการปลอบโยนให้คนตัวเล็กได้ผ่อนคลายก่อนกิจกรรมรักที่แสนหนักหน่วงจะเริ่มขึ้น