3 - ตอบแทน 2

        “อ่ะ...คุณติณณ์ ยะ...อย่าทำอะไรรักเลยนะคะ อือ...อ่า ร้อน...” แม้ปากจะบอกห้ามเขา แต่ก็ครางพร่าไปกับสัมผัสของบุรุษแข็งแรง หล่อนกำมือแน่นข้างลำตัวเมื่อความร้อนรุ่มทรมานกลางร่างกำลังเร่งเร้า

        “อ่า...ฉ่ำเหลือเกินรัก เธอฉ่ำให้ฉัน อ่า...”

เขาคลี่มือกับกลีบสวาทที่ปิดแนบสนิทของหล่อนแล้วก็เห็นเม็ดเกสรกลางกายสาวสีชมพูระเรื่อที่อาบคลอไปด้วยน้ำสวาทขุ่นข้นของหล่อน เรียวลิ้นสากไม่ปล่อยโอกาสที่จะได้รับรสของสาวน้อย ติณณ์ตวัดปลายลิ้นลากไล้ดูดกลืนความเป็นสาวของร้อยรัก

        “อ่า...คุณติณณ์ ชะ...ช่วยรักด้วย รักร้อน อ่า...ร้อนเหลือเกินค่า อือ...” หล่อนครางเร่าร้อนเสียวทรมานปวดเร่าในช่องท้องราวกับมีคลื่นลมแรงพัดอยู่ข้างใน และยิ่งไปกว่านั้น เหงื่อของเธอก็ซึมผุดเต็มหน้าและเนื้อตัวก็ชื้นเหงื่อเช่นกันในตอนนี้

        “อ่า...แน่นอน ฉันจะช่วยเธอยัยเด็กกาฝาก อือ...หวานเหลือเกิน รู้ไหม...ฉันไม่เคยทำแบบนี้ให้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลยนะรัก เธอเป็นคนแรกที่ฉันลองทำ และมันก็หวานมาก”

เขาผละเงยหน้าขึ้นจากหว่างขาเร่าสวาทของหญิงสาวมาไล้ปลายลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองไปมา ติณณ์ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมตัวเองต้องอยากรู้รสชาติของเด็กนี่ด้วย และพอได้ลิ้มรสก็หวานฉ่ำลิ้นจนเขาอยากก้มลงไปดูดเม้มเกสรหล่อนอีกครั้ง และเขาก็ไม่ปล่อยให้เป็นแค่ความคิด เขาก้มกลับลงไปหาหว่างขาร้อยรักอีกครั้ง

        “อ่ะ...อื้อ...คุณติณณ์ อ่า...หนูไม่ไหวแล้วค่ะ อือ...ชะ...ช่วยด้วยค่า...” หล่อนครางทรมานเสียวซ่านขอร้องให้เขาช่วย โดยไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเขาจะช่วยได้ไหมและจะช่วยยังไง แต่ร้อยรักเชื่อว่าเขาจะดับความร้อนและคลื่นพายุในท้องน้อยของเธอได้

        “อือ...ได้สิ ฉันจะจัดการตอนนี้แหละ ฉันก็อยากแอ่นเด้งสอดเสียดเร่าร้อนในกายฉ่ำเธอใจจะขาดแล้วยัยเฉิ่ม”

        ติณณ์เคลื่อนจากหว่างขาเล็กขึ้นไปคร่อมทับร้อยรักอีกครั้งพร้อมกับเคลื่อนถูไถเอวสอบบดเบียดเสียดสีร้อนไปมากับกลีบสาวร้อนฉ่ำสวาทของเจ้าหล่อนไปมา ก่อนจะบดเบียดสอดแทรกเข้าไปครั้งเดียวสุดแรง

        “อ่ะ...กรี๊ดดด...เจ็บ!”

        ร่างน้อยสะดุ้งเร่าเจ็บปวดทรมานกลางร่าง สองมือกำแน่นข้างลำตัว สองขาถีบแรงไปมาด้วยความทรมาน ดวงตาสวยก็อาบคลอไปด้วยน้ำตาเมื่อรับรู้ถึงความเจ็บปวดกลางร่างของตัวเอง ทั้งอึดอัดทั้งเจ็บราวกับถูกฉีกร่างแยกออกเป็นชิ้นๆ ก็มิปานตอนนี้

        “อ่า...แน่นเป็นบ้ารัก อือ...” กัดฟันอย่างอดทน เมื่อเข้ามาในร่างเล็กของร้อยรักแล้ว เขาก็ไม่กล้าขยับ เพราะความคับแน่นของเธอ และเสียงร้องไห้ของหล่อนมันย้ำชัดว่ามันเป็นครั้งแรกของยัยกาฝาก

        “อ่า...อึก! คะ...คุณติณณ์ สะ...สงสารหนูเถอะค่ะ หยุดนะคะ อึก! เจ็บ ฮือ...” หล่อนสะอื้นไห้ขอร้องคนเหนือร่างทั้งน้ำตา

        “อ่า...ยัยเด็กบ้า ครั้งแรกใครก็เจ็บทั้งนั้นแหละ แต่เชื่อฉันหลังจากครั้งแรกไปจะดีเอง เธอผ่อนคลายและไม่ต้องเกร็ง เชื่อฉันถ้าไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้ และหยุดร้องไห้ได้แล้ว ฉันไม่ได้ข่มขืนเธอ” ปากพูดออกมาได้ว่าไม่ได้ข่มขืนบังคับคนใต้ร่าง ทั้งๆ ที่เขาบังคับร้อยรักและหักหาญน้ำใจของหล่อน

        “อือ...คุณ อ่ะ...เจ็บ!” หล่อนร้องเจ็บอีกครั้งเมื่อเขาเริ่มขยับเคลื่อนไหวร่าง

        “อ่า...ฉันไม่อดทนแล้ว เธอตอดรัดฉันแน่นมาก อ่า...ขอเถอะรัก อืม...” แล้วเขาก็เคลื่อนมือใหญ่มาจับมือเล็กแล้วก็บังคับให้เธอคลายมือที่กำแน่นทั้งสองข้างออกแล้วสอดประสานมือตัวเองกับมือของหญิงสาวแล้วกดจมไปกับเตียงพร้อมเคลื่อนไหวโยกเร่าจังหวะเนิบนาบ

        “อ่า...แน่นเหลือเกินรัก อือ...”

        “อึก! อื้อ...” ร้อยรักครางซ่านออกมาเมื่อคนเหนือร่างเคลื่อนไหวเป็นจังหวะและเธอก็ผ่อนคลายตัวเองไม่เกร็งเหมือนตอนแรก จากเสียงสะอื้นไห้แห่งความเจ็บปวดก็เปลี่ยนเป็นเสียงครางกระเส่า

        “อ่า...ดีมาก ร้องออกมา อืม...แน่นเหลือเกินรัก โอว์...ไม่ไหวแล้ว เธอตอดรัดฉันมาก อืม...”

        เอวสอบเคลื่อนไหวไปมาเป็นจังหวะรัวถี่กับเนิบนาบสลับกันไปมาพร้อมกับโน้มซุกไซ้ปลายจมูกโด่งไปมากับซอกคอระหงบิดเร่าเสียวไป แล้วเขาก็ต้องกระตุกยิ้มมุมปากหนาเมื่อคนใต้ร่างเริ่มตอบสนองไม่เป็นท่อนไม้เหมือนตอนแรก ร้อยรักเริ่มเคลื่อนไหวแอ่นยกเร่าตอบกลับแม้จะผิดจังหวะ แต่มันก็ทำให้เขาร้อนรุ่มอยากกระหน่ำจ้วงลึกหนักหน่วงแรงๆ

        “อ่า...ไม่ไหวแล้ว หนูร้อน...คุณติณณ์ อือ...” จากความอึดอัดก็ไม่อึดอัด น้ำตาที่เคยไหลก็แห้งเหือด มีแต่เสียงครวญครางและความทรมานร้อนรุ่มที่ลุกรุนแรงท่วมร่างของเธอและเหงื่อไคลที่ชื้นเหนียวตัวอีก

        “โอว์...แน่นดีเหลือเกินเด็กบ้า อ่า...ไม่ไหวแล้ว อ่า...”

        พั่บ! พั่บ! พั่บ!

        เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!

        ตอนนี้เสียงครวญครางของทั้งสองสลับกันดังพร้อมกับเสียงเนินเนื้อสอดประสานดังกระทบกระทั่งกันเป็นจังหวะหนักหน่วงคล้องจองกัน และด้านนอกฝนก็เริ่มกลับมาตกแรงอีกพร้อมเสียงฟ้ากัมปนาทดังขึ้นอีกครั้ง แต่แรงบทรักสวาทของทั้งสองยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ ไม่มีทีท่าว่าจะจบหรือหยุดลงง่ายๆ

        “อ่า...ไม่ไหวแล้ว แน่นดีเหลือเกิน โอว์...รัก ซี้ดดด เสียว”

        “อือ... คุณติณณ์ อ่า...หนูไม่ไหวแล้ว อ่า...”

        ตอนนี้ร่างเปลือยเปล่าชื้นเหงื่อแอ่นเด้งเร่าสอดประสานกัน แม้ว่าจังหวะจะเงอะงะไปบ้าง เมื่อคนใต้ร่างยังไร้ประสบการณ์ เขาจึงไม่ถือสา แต่กลับชอบเสียด้วยซ้ำ เพราะความไร้เดียงสาของร้อยรักทำให้เขาคึกคะนองและอยากสอดแทรกกระแทกลึกๆ แรงๆ ทุกครั้งที่เสียดสีเร่าเข้าไปในร่างที่ตอดรัดคับแน่นของเจ้าหล่อน

        “โอว์...อ่า...”

        พั่บ! เปรี้ยง! พั่บ!