Share

พี่เป็นของกาน...

last update Last Updated: 2024-11-30 13:31:57

ทินกรรีบเดินกลับมาหาธันยกานต์อย่างรวดเร็ว สายตาของเขาและเธอต่างจ้องมองกันอย่างไม่มีใครคนใดคนนึงหลบหลีกสายตาอันร้อนแรงของกันและกัน...

" พี่จะไม่ขอหรือถามกานแต่พี่จะทำในสิ่งที่พี่ต้องการ พี่เป็นของกาน และกานก็เป็นของพี่.. ต่อจากนี้ไปพี่จะเป็นของกานคนเดียวและกานก็จะเป็นของพี่แค่คนเดียว....

" แล้วถ้าฉันไม่ต้องการละคะคุณจะทำยังไง..."

หึหึหึ...

" พี่ก็จะบังคับ.. เมื่อพี่ต้องการอะไรหรืออยากได้อะไร.. พี่ก็จะไม่รอช้าอีกต่อไป.. ฉะนั้นน้องกานเตรียมตัวได้เลยครับเพราะหลังจากวินาทีนี้พี่จะทำทุกวิถีทางให้กานนั้นมาเป็นของพี่.. ถึงแม้ว่าจะต้องใช้วิธีที่สกปรกพี่ก็จะทำ..."

จุ๊บ...

ทินกรจูบลงไปที่ริมฝีปากสีแดงสวยสดใสของธันยกานต์อย่างแผ่วเบา.. เขาค่อยๆแทะเล็มและกลืนกินริมฝีปากสวยสดของธันยกานต์อย่างตั้งอกตั้งใจ.. ฝ่ามือที่เรียวนิ่มตามประสาคนที่ไม่เคยต้องทำงานหนักค่อยๆลูบไล้และบีบนวดกระตุ้นให้ร่างกายสวยสมส่วนมีอารมณ์ไปกับเขา..

ธันยกานต์แอ่นตามอารมณ์ที่เธอมีร่วมไปกับเขา... ทุกสัมผัสที่เขามอบให้มันความเคยชินที่เธอเคยได้รับมาจากเขา.. สัมผัสที่มันเบาหวิวราวกับขนนกที่พัดผ่านอย่างแผ่วเบาตามร่างของเธอ..

ร่างกายเปล
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ร้ายนักไม่(รัก)ซะเลย   ถึงร้ายก็รัก.... จบ

    ในที่สุดวันที่เขาจะได้เจอลูกแฝดของเขาแล้ว.. เขาทั้งตื่นเต้นและดีใจมากๆท่านแม่ท่านพ่อและพระญาติของท่านแม่ต่างพากันเห่อหลานตั้งแต่ยังไม่คลอดเลยก็ว่าได้.. ทุกพระองค์ต่างเสด็จมาเยี่ยมมาพูดคุยกับเขาและกานกันอย่างเป็นกันเอง.. และเมื่อถึงกำหนดคลอดทุกพระองค์ก็พากันมายืนรอที่หน้าห้องคลอด.. ท่านแม่เป็นคนเล่าให้ทางฝั่งพระญาติฟังว่าสะใภ้ของท่านน้ำคล่ำแตกแล้วและบอกว่าเขาได้พาไปที่โรงพยาบาลก่อนแล้ว.. หลังจากนั้นไม่นานพระญาติฝั่งท่านแม่ก็พากันมาเฝ้าธันยกานต์ที่นี่กันเต็มหน้าห้องคลอดเลย...เวลาที่ทุกคนรอคอยตอนนี้ก็มาถึงเมื่อประตูห้องคลอดเปิดออกมาทุกพระองค์ทุกท่านก็รีบกรูกันมายังรถเข็นอันเล็กๆที่มีร่างจ่ำม้ำของแฝดชายอยู่..กว่าเขาและลูกแฝดจะผ่านด่านไปได้ก็เล่นเอาเหนื่อยไปตามๆกัน..ภายในห้องพักตอนนี้ทุกพระองค์ต่างพากันพูดคุยส่งเสียงหัวเราะกันด้วยความสนุกสนานราวกับว่าวันนี้เป็นวันรวมญาติยังไงก็ไม่รู้.." เอาเป็นว่าเดี๋ยวถ้าสะใภ้หญิงศศิออกจากโรงพยาบาลเมื่อไรฉันจะไปเยี่ยมที่วังนะ..."" เพคะท่านพี่... " ท่านหญิงศศิวารีขานรับด้วยความยินดี.. ท่านพี่หญิงของเธอทรงกล่าวเอาไว้แล้วว่าไม่อยากจะรบกวนเด็กๆและหลานสะใ

  • ร้ายนักไม่(รัก)ซะเลย   แพ้ท้องติดกลิ่น...

    เสียงโอ้กอากที่ดังออกมาจากห้องน้ำในคอนโดทำให้ทินกรถึงกับอยากจะแพ้ท้องแทนธันยกานต์ เขานึกสงสารน้องกานเหมือนกันนะ นี่ขนาดท้องไปได้สามเดือนแล้วแต่อาการแพ้ท้องมันยังไม่เบาบางลงเลยสักนิด แต่ก็ไม่เป็นไรเพราะการแพ้ท้องของธันยกานต์ทำให้อย่างน้อยเขาได้อยู่กับธันยกานต์ได้ทั้งวันจนแทบจะนั่งสิงกันอยู่แล้ว..." กานครับ.. กลั่วปากหน่อยนะ แล้วอะดมซะ..." ทินกรเดินเข้าไปหาเมียตัวน้อยของเขาทันทีพร้อมกับอ้าแขน กว้างๆรอให้ธันยกานต์ได้เข้ามาซุกไซร้ที่ตามคอของเขา.. หึหึใช่ธันยกานต์แพ้ท้องแบบว่าติดกลิ่นของเขา ไม่เพียงแค่สูดดมนะจะมีบ้างที่เจ้าตัวเผลอดูดที่ลำคอของเขา.. เมื่อไรที่เจ้าตัวดูดที่คอของเขาเมื่อนั้น.. เพลงรักอันร้อนฉ่าของเขาและเธอก็เริ่มขึ้นทันทีโดยที่ไม่มีอะไรมาหยุดความต้องการของว่าที่คุณแม่ลูกแฝดได้นอกจากว่าเจ้าตัวจะพอใจและสุขสม.... เมื่อนั้นเจ้าตัวถึงจะอาการดีขึ้น.. ส่วนเขาน่ะเหรอก็ติดกลิ่นเมียนะ.. เวลาเขาไปไหนมาไหนเขาจะต้องมีกางเกงชั้นในของน้องกานติดไปด้วยเสมอ บางทีเขารู้สึกว่าเหมือนตัวเองจะอาเจียนเขาก็จะหยิบกางเกงชั้นในของน้องกานออกมาสูดดมราวกับคนโรคจิต.. แต่เขาก็ไม่ได้สนใจสักเท่าไรเพราะมันคือเ

  • ร้ายนักไม่(รัก)ซะเลย   ท้องได้ยังไง....

    ตอนนี้ทินกรและธันยกานต์ไม่ว่าจะไปแห่งหนตำบลไหนก็จะเห็นเขาและเธอไปไหนมาไหนด้วยกัน.. ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ของเธอและเขามันก็เริ่มดีขึ้นมาบ้างแล้ว.. ตอนนี้ทินกรสามารถจับมือและโอบไหล่ธันยกานต์ได้แล้วโดยที่เจ้าตัวไม่บ่นหรือปัดมือเขาหนี.. และที่สำคัญเขาจัดเต็มทุกคืนและเวลาที่เขาไปเฝ้าธันยกานต์ที่บริษัทเขาก็จะจับธันยกานต์กินนานนับชั่วโมงเพื่อเร่งน้ำเชื้อของเขาให้มันเดินเร็วขึ้น.. อาหารการกินและไหนจะเครื่องดื่มที่เขาจัดหามาให้อย่างเต็มที่เขาคิดว่าอีกไม่นานธันยกานต์ก็น่าจะท้อง...." อยากกินอะไร? พี่อยากกินหอยนางรมอ่ะ เราไปหาร้านที่หายหอยนางรมกินกันดีกว่าไหม แบบว่ายำหอยนางรม ร้านซีฟู้ดเป็นไง ไปกินกุ้งกัน กุ้งตัวโตๆ หอยนางรมตัวใหญ่ๆ.. ไปกัน.." ทินกรไม่รอให้กานได้ตอบตกลงหรือว่าตอบปฏิเสธเขาเลยสักนิดเขาเลือกที่จะจัดแจงทุกอย่างด้วยตัวเขาเองโดยการถามเองและตอบเอง.. แต่จะว่าไปอยู่ๆเขาก็อยากกินอาการทะเทขึ้นมา... สงสัยคงจะต้องหาเวลาว่างพากานไปเที่ยวทะเลไปหาอาหารทะเลสดๆกินกันดีกว่า...เมื่อทั้งสองคนมานั่งร้านอาหารที่ติดริมแม้น้ำเจ้าพระยาเพียงเดินเข้ามาทั้งสองคนก็ถึงกับน้ำลายแตกกันถ้วนหน้า.. ไม่รู้เพราะกลิ่

  • ร้ายนักไม่(รัก)ซะเลย   พี่เป็นของกาน...

    ทินกรรีบเดินกลับมาหาธันยกานต์อย่างรวดเร็ว สายตาของเขาและเธอต่างจ้องมองกันอย่างไม่มีใครคนใดคนนึงหลบหลีกสายตาอันร้อนแรงของกันและกัน..." พี่จะไม่ขอหรือถามกานแต่พี่จะทำในสิ่งที่พี่ต้องการ พี่เป็นของกาน และกานก็เป็นของพี่.. ต่อจากนี้ไปพี่จะเป็นของกานคนเดียวและกานก็จะเป็นของพี่แค่คนเดียว...." แล้วถ้าฉันไม่ต้องการละคะคุณจะทำยังไง..."หึหึหึ..." พี่ก็จะบังคับ.. เมื่อพี่ต้องการอะไรหรืออยากได้อะไร.. พี่ก็จะไม่รอช้าอีกต่อไป.. ฉะนั้นน้องกานเตรียมตัวได้เลยครับเพราะหลังจากวินาทีนี้พี่จะทำทุกวิถีทางให้กานนั้นมาเป็นของพี่.. ถึงแม้ว่าจะต้องใช้วิธีที่สกปรกพี่ก็จะทำ..."จุ๊บ...ทินกรจูบลงไปที่ริมฝีปากสีแดงสวยสดใสของธันยกานต์อย่างแผ่วเบา.. เขาค่อยๆแทะเล็มและกลืนกินริมฝีปากสวยสดของธันยกานต์อย่างตั้งอกตั้งใจ.. ฝ่ามือที่เรียวนิ่มตามประสาคนที่ไม่เคยต้องทำงานหนักค่อยๆลูบไล้และบีบนวดกระตุ้นให้ร่างกายสวยสมส่วนมีอารมณ์ไปกับเขา..ธันยกานต์แอ่นตามอารมณ์ที่เธอมีร่วมไปกับเขา... ทุกสัมผัสที่เขามอบให้มันความเคยชินที่เธอเคยได้รับมาจากเขา.. สัมผัสที่มันเบาหวิวราวกับขนนกที่พัดผ่านอย่างแผ่วเบาตามร่างของเธอ..ร่างกายเปล

  • ร้ายนักไม่(รัก)ซะเลย   เดินหน้าจีบ...

    เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก... ตอนนี้เธอมาอยู่เป็นเพื่อนเขาได้สองอาทิตย์แล้ว.. ช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอได้ยินข่าวคราวเกี่ยวกับคนรักเก่าของเขาตอนนี้ท่านป้าดำเนินคดีจนถึงที่สุดในข้อหาพยายามฆ่า ถึงแม้ว่าทางนั้นจะปฏิเสธเพียงใดแต่คำพูดและการกระทำถูกบรรทึกเอาไว้จากทางร้านอาหารนั้นหมด.. มันจึงทำให้อดีตคนรักเก่าของเขาไม่สามารถหลุดพ้นข้อหานั้นได้.. ไม่เพียงแค่จะติดคุกแต่อดีตคนรักเก่าของเขาหรือคุณชายทินกรพยายามขอความช่วยเหลือจากคนที่หล่อนเคยอยู่ด้วยหลายปีแต่ผู้ชายคนนั้นกลับไม่ยอมยื่นมือลงมาช่วยเพราะคนที่หญิงสาวได้ไปทำร้ายนั้นเป็นถึงครอบครัวราชนิกุลใครบ้างจะไม่รู้จักท่านผู้หญิงศศิวารี และคุณชายพิรัตน์ ดังนั้นคนที่คอยสนับสนุนหญิงสาวมาตลอดจึงเลือกที่จะตัดหางปล่อยวัดและหุบกิจการร้านอาหารของเธอทันที.."เสียใจไหมคะคนรักเก่าของคุณถูกจับและไม่ได้ประกันตัว..." มือบางที่กำลังจัดแจงผลไม้ใส่จานอยู่แต่ปากก็ขยับเขยื้อนเอ่ยถามออกไปด้วยความใคร่รู้..." เอ.. ถามแบบนี้.. หึงรึเปล่าน๊า... หึหึ" ทินกรหัวเราะออกมาด้วยความชอบใจ.. ตั้งแต่ที่เขาเจ็บตัวธันยกานต์ก็คุยกับเขามากขึ้น..ถึงแม้ว่ามีบ้างที่เจ้าตัวเอ่ยคำประชดประชั

  • ร้ายนักไม่(รัก)ซะเลย   ขอโอกาส...

    ธันยกานต์เดินไปเดินมาหน้าห้องผ่าตัดนานนับชั่วโมงจนเพื่อนสนิทของเธออย่างคุณยาต้องเดินมาหาและเอามือเรียวของเธอมาวางไว้ที่ไหล่เล็ก..." เราไปนั่งรอกันตรงนู้นดีกว่ากาน.. เดินไปเดินมายาปวดหัว.. อีกสักพักท่านแม่และท่านพ่อก็น่าจะมาแล้ว...." ทิติยากรรีบชักชวนเพื่อนของเธอให้ไปนั่งรอที่เก้าอี้ว่างหน้าห้องผ่าตัดทันที.. เธอน่ะปวดหัว ตาลายมากๆเลยจะบอกให้....เพียงแค่สองสาวก้นแตะถึงเก้าอี้ทีมแพทย์และพยาบาลก็เปิดประตูห้องออกมาด้วยสีหน้าอันเหนื่อยล้า....ตึกตึกตึก...." คุณหมอค่ะ.. พี่กรเป็นยังไงบ้างคะ?" ธันยกานต์เก็บความเป็นห่วงเอาไว้ไม่อยู่อีกต่อไปเธอต้องการที่จะรู้ว่าอาการของเขาหนักหรือไม่.. เธอจะดีใจมากถ้าคุณหมอบอกว่าเขาไม่เป็นอะไรมาก...." ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีครับ แต่ถึงอย่างนั้นก็คงจะต้องให้อยู่ในห้องปลอดเชื้อไปก่อนและรอให้ผ่านคืนนี้ไปก่อนนะครับถ้าทุกอย่างปกติดีพรุ่งนี้เราจะย้ายผู้ป่วยไปอยู่ในห้องพิเศษ.. ยังไงหมอขอตัวก่อนนะครับ...""ค่ะ..ขอบคุณนะคะ...." ถึงแม้ว่ามันจะทำให้เธอเบาใจขึ้นมาได้แต่เธอก็ยังคงไม่หายกังวลอยู่ดี" เอานะพี่กรอยู่กับทีพยาบาลและหมออย่างใกล้ชิดแล้ว.. ยาว่าไม่น่าจะมีอะไรหน้าเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status