Beranda / โรแมนติก / ร้ายพ่ายรัก / ร้ายพ่ายรัก_VIII👠 : นก ฟีนิกซ์

Share

ร้ายพ่ายรัก_VIII👠 : นก ฟีนิกซ์

last update Terakhir Diperbarui: 2025-11-07 16:45:14

อีกด้าน…

แกร๊ก~ แกร๊ก~ พิภพนั่งใช้เล็บขูดกับโต๊ะทำงาน ยังคิดไม่ตกเกี่ยวกับคำถามที่ฟีนิกซ์ได้ถามทิ้งไว้

“คิดสิว่าไปทำใครให้เขาแค้นได้ขนาดนี้”

“เธอบอกว่ารู้จักพ่อตั้งแต่ผมยังไม่เกิด”

เสียงที่ยังคงก้องอยู่ในโสตประสาท ไม่มีวี่แววจะหายไปสักนิด ทั้งที่เรื่องก็ผ่านมาตกสองอาทิตย์แล้วแท้ๆ

ก๊อกๆ~ เสียงเคาะประตูดังขึ้น แฟรงค์เป็นประตูเข้ามาพลางก้มคำนับแบบทุกที

“มันอยู่ไหน”

“คุณฟีนิกซ์เข้าบ่อนไปตั้งแต่วันก่อน วันนี้ยังไม่ออกจากบ่อนเลยครับ”

“…บอกให้มันเบาๆเรื่องผู้หญิงหน่อย มีคดีติดตัวอยู่ไม่ใช่หรือไง”

“…จริงๆคุณฟีนิกซ์ไม่ได้เข้าบ่อน แล้วเรียกเด็กไปดูแลหรอกครับ”

“…งั้นมันจะคลุกตัวอยู่ที่นั้นข้ามวันข้ามคืนเพื่ออะไร?”

“ก็.. เรื่องผู้หญิงชุดดำ”

“…..”

“ตอนนี้คุณฟีนิกซ์กับคุณชิณณ์กำลังไล่ตามสืบประวัติเธอคนนั้นอยู่ครับ เพราะก่อนหน้านี้.. ผมพยายามแล้ว แต่ไม่เจอข้อมูลอะไรของเธอเลย”

“…แค่ประวัติเนี่ยนะ?”

“ครับ ไม่มีอะไรยืนยันตัวตนของเธอได้เลยครับ” พิภพหรี่ตาพลางขมวดคิ้ว ด้วยอำนาจและเส้นสายหรือแม้กระทั่งเงินตรา ฟีนิกซ์สามารถรื้อค้นประวัติใครสักคนบนโลกได้โดยไม่ต้องรีรอ…

“มันเรื่องอะไรกัน แค่ผู้หญิงคนเดียว”

“คุณฟีนิกซ์คงรู้สึกไม่สบายใจที่ถูกเธอพูดใส่หน้ามาแบบนั้นครับ”

“พูดใส่หน้า?”

“…ผู้หญิงชุดดำพูดว่า ท่าน ต้องชดใช้ด้วยชีวิต”

“…..” เหมือนไฟร้อนสุมในใจ แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าตนไปทำร้ายให้ใครเจ็บแค้นได้ถึงขั้นต้องเอาชีวิตกันแบบนี้ เพราะทั้งชีวิตของเขา.. ไม่เคยทำร้ายใครสักคน

ครั้นจะนึกขึ้นได้ก็มีแต่เรื่องนั้น… เรื่องเมื่อหลายสิบปีก่อน.. หรืออาจจะเกือบยี่สิบปี

พิภพนิ่งไป ภาพความทรงจำครั้งเก่าถูกขุดขึ้นมาเพียงเพราะตนเข้าใจว่านั่นคือเหตุการณ์เดียวที่ชีวิตของคนอย่างเขา เคยทำให้ผู้หญิงคนนึง….

แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง ก็ในเมื่อ.. เธอคนนั้น ได้ตายไปแล้วในวันนั้นเลย

“..ท่าน มีอะไรให้ผมช่วยหรือเปล่าครับ?” พิภพกัดปากพลางหรี่สายตามองตรงไปที่ แฟรงค์

แฟรงค์ ทำงานขึ้นตรงกับ ฟีนิกซ์ เป็นมือขวาที่รู้ใจลูกชายของตัวเองมากที่สุด ลองลงมาจากชิณณ์ และโนอาห์ เพื่อนรักที่คบกันมาอย่างยาวนาน

“ห้ามให้ลูกกูรู้”

“…เอ่อ”

“ก็แค่ตามสืบประวัติของคนคนนึงให้กู” และเพราะสรรพนามเริ่มเปลี่ยนไป แฟรงค์รู้ในทันทีว่า พิภพ กำลังครุ่นคิดและอาจจะจริงจังกับเรื่องที่จะพูดออกมาในไม่กี่นาทีข้างหน้า ถ้าเป็นแค่เรื่องสืบประวัติ เขาเองก็ชำนาญเพราะฉะนั้น…

“..ครับ เรื่องนี้จะไม่ไปตกถึงหูของคุณฟีนิกซ์” มือขวามาเฟียก้มคำนับต่อผู้มีบารมีตรงหน้า ไม่กี่นาทีเท่านั้นที่พิภพยอมลุกขึ้นจากเก้าอี้ เดินไปรื้ออัลบั้มรูปที่ชั้นหนังสือมหึมา แล้วเดินกลับมาพร้อมกับรูปในมือ หากทุกอย่างมีความผิดพลาดเกิดขึ้น เธอคนนี้.. จะยังคงมีชีวิตอยู่ส่วนไหนสักส่วนในประเทศ

รูปหญิงสาวหน้าตาน่ารักแบบบ้านๆ ถูกยื่นให้กับแฟรงค์ มือขวารับมาอย่างสำรวมก่อนจะดูรูปในมือ

“ตามให้หน่อย เอาให้ละเอียดชนิดที่…”

“….”

“แม้จะตายไปแล้ว ก็ต้องหาหลุมศพของเธอให้เจอ”

“ครับ…” ไม่ปกติแล้ว แฟรงค์คิดเช่นนั้น แม้รูปหญิงสาวที่เขาได้รับมา จะไม่คุ้นตาหรือใกล้เคียงกับหญิงสาวชุดดำที่พูดถึงกันก่อนหน้านี้เลย ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจอะไรมากนัก แต่แฟรงค์ก็ยังคงรับงานตรงหน้าตามหน้าที่

“นี่จะตีสองแล้วนะครับ ไหนละครับคนที่คุณรอ”

“…..”

“ผมว่าคืนนี้พอแค่นี้ก่อนเถอะครับ” หลายชั่วโมงที่การรอคอยอย่างมีชั้นเชิงไม่ก่อให้เกิดผล แต่คริสตัลยังคงคิดที่จะปักหลักปักฐานรอบุคคลที่ว่าอย่างใจจดใจจ่อ

“เขาต้องมา”

“เฮ้อ~ ท่านคริสตัล” แต่เพียงเสี้ยวนาทีที่มีเสียงถอนหายใจของฟีอาร์หลุดออกมา สายตาของคริสตัลก็ดูเหมือนจะมีรอยยิ้มผุดขึ้นมาให้เห็น ราวกับสิ่งที่รอคอยมานานหลายชั่วโมง ได้ปรากฏตัวต่อหน้าเธอสักที

“มีแต่คนที่ประสบความสำเร็จเท่านั้นแหละครับ ที่บอกว่าการรอคอยมันคุ้มค่า”

“งั้นเหรอ… งั้นคืนนี้ การรอคอยของฉัน ก็คุ้มค่านะสิ”

“ครับ?” ฟีอาร์เลิ่กคิ้วสงสัย ก่อนจะหันหลังกลับไป แล้วพบกับกลุ่มผู้ชายสี่คนเดินเข้ามาในผับ บุคลิก ท่าทางและความน่าเกรงขาม.. ไม่ใช่คนปกติทั่วไปแน่นอน

ผิดกับคริสตัลที่หัวเราะในลำคอด้วยรอยยิ้มร้ายๆ เธอจ้องมองไปที่เป้าหมายและหวังว่า สองในสี่คนของกลุ่มนั้น จะมองเห็นเธอ..

…แล้วก็สมดั่งปราถนา ชายร่างสูงที่เธอเคยเห็นหน้าในคืนนั้นแบบชั่วพลับชั่วครู่มองตรงมาที่เธอก่อนจะยืนนิ่งและจ้องเธอค้างอยู่แบบนั้น

“ดูแล้ว.. ที่ฉันทำไป จะไม่เสียเปล่าแล้วสิ ฟีอาร์”

“..กลุ่มนั้น นี่เหรอครับคนที่คุณรอ?”

“นายลองเดาสิ ว่าคนไหนในกลุ่มนั้น ที่ฉันตั้งหน้าตั้งตารอ~” แต่เพราะชายร่างสูงสี่คนมีความน่าเกรงขามเสียจนฟีอาร์เองก็ไม่สามารถเดาได้ว่าใคร คือเป้าหมายของคนเป็นนาย

“คนไหนกัน ที่ฉัน อยากจะฆ่ามันทุกลมหายใจ~”

“แต่นี่ ไม่ใช่คนที่ทำให้คุณต้อง.. ตายในชาติที่แล้วนี่ครับ”

“แล้วไง?”

“…..”

“ก็หนึ่งในนั้นเป็น ดวงใจ ของคนที่ทำให้ฉันต้องตายนี่นา~”

“ท่านคริสตัล!!”

“จุ๊ จุ๊~ ความตายที่ได้ตายจริงๆ..”

“….”

“มันสบายเกินไป..” เรียวขายกไขว้กันอย่างมีชั้นเชิง ออร่านางพญาราวกับนางร้ายแผ่ซ่านไปถึงชายสี่คนที่ยืนอยู่ในระยะสายตาของหญิงสาว พลันในนาทีต่อมา.. ชายคนที่เธอรอคอยก็หันมาสบตากับเธอ

“..นก ฟีนิกซ์”

“…..” ฟีอาร์ขมวดคิ้วแต่ไร้ซึ่งหนทางจะขัดขวางความบ้าบิ่นของคนเป็นนาย

“เครื่องหมายของความเป็นอมตะ.. เมื่ออายุครบ500ปี แสงอาทิตย์แรกสาดส่อง นกฟีนิกซ์จะแผดเผาตนเองกลายเป็นเถ้าถ่าน ก่อนจะถือกำเนิดมีชีวิตขึ้นใหม่อีกครั้ง...” ริมฝีปากแดงพูดเอื่อยเฉื่อย

“…..”

“อยากจะรู้เหมือนกัน.. ว่าจะตายยากสักแค่ไหน” สายตาเฉี่ยว และปลายลิ้นที่เลยริมฝีปากตัวเองคงเย้ายวนไม่น้อย ร่างสูงทั้งสี่จับจ้องมาที่เธอ มีเพียงหนึ่งในสี่เท่านั้นที่ร่างบาง เพิ่งจะเห็นเป็นครั้งแรก เลยเลือกที่จะส่งยิ้มให้กับร่างสูงที่ยืนอยู่หลังสุด แม้จะไม่ได้ปฎิกิริยาใดๆตอบกลับมาก็ตาม

“..หึ๊~ ดูเหมือนมึงจะโดนเขี่ยทิ้งเอาซะดื้อๆ” ชิณณ์พูดกับฟีนิกซ์ ในขณะที่พวกเขาได้พบเจอกับหญิงสาวชุดดำในวันนั้น

“..จริงสิครับ คุณโนอาห์ยังไม่รู้เรื่องของเธอ” มือขวามาเฟียพลันหันไปหาร่างสูงที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้า เพราะสายตาของหญิงสาวคนนั้นจ้องมองมาที่ โนอาห์ แทนที่จะเป็นพวกเขาทั้งสาม

โนอาห์ที่ไม่ค่อยเข้าใจอะไรมากนัก ทำเพียงแค่จ้องมองใบหน้าหญิงสาวสวยสง่าดั่งนางพญากลับไป แล้วหันหาฟีนิกซ์..

“เด็กมึง?”

“เด็กพ่อมันมากกว่า”

“สัส!” ฟีนิกซ์ตอกกลับชิณณ์ที่ยืนแค่นยิ้มพลางพ่นควันบุหรี่ขึ้นที่สูง

“..พวกมึงไปรอกูข้างบน”

“ออกคำสั่งเหมือนผับมึงเลยนะ==^” ชิณณ์แหย่ตบท้าย ก่อนจะเดินนำ และพาทุกคนขึ้นไปยังห้องทำงานของตน

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ร้ายพ่ายรัก   Special [ตอนพิเศษ]

    1ปีต่อมา….โต๊ะอาหารรายล้อมไปด้วยอาหารมากมาย คนที่ได้นั่งอยู่ตรงนี้คือคนสำคัญของฉันทั้งนั้น คริสตัลวางช้อนเมื่อความรู้สึกของเธอเริ่มเปลี่ยนไป ความซาบซึ้งและความรู้สึกผิดไม่อาจหายไปจากใจ ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็ตาม“ไม่อร่อยหรือไง?” ฟีนิกซ์เอ่ยถามก่อนจะยกไวน์แดงขึ้นดื่ม ทำให้คิรัวร์และบีเบลหยุดทานตามไปด้วย“เปล่า.. ฉันแค่ อยากขอโทษและขอบคุณทุกคน”ส่วนชายชราอีกคนที่นั่งอยู่หัวโต๊ะอย่างพิภพก็วางช้อน แล้วใช้ผ้าเช็ดปากด้วยท่าทีราบเรียบ“ไม่มีใครโทษเธอ”“…..”“โดยเฉพาะฉัน”“….”“และฉันเชื่อว่าที่นี่ก็ไม่มีใครโทษเธอเช่นกัน” พิภพที่หายไปนาน กลับมาที่บ้านได้เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา คำตอบที่ฉันได้จากฟีนิกซ์ตอนรู้เรื่องราว คือพิภพแอบไปบวชและอยู่ในพระธรรมเป็นเวลาสองพรรษา ภาษามนุษย์ว่าไว้แบบนั้น“ทุกคนมีอดีต เมื่อถึงเวลาเราก็ควรปล่อยผ่าน จะให้ใช้ชีวิตจมอยู่กับความผิดพลาดในอดีต เป็นเรื่องที่ไม่ฉลาดนัก”“…ข้ารู้”“ใช้ชีวิตนิรันดร์ให้เป็นประโยชน์” คิรัวร์พูดเสริม คริสตัลพยักหน้าเพียงนิดก่อนจะมองหน้าทุกคนเพื่อหวังจะแจ้งเรื่องบางแรื่อง เธอก้มลงและหยิบกระเป๋าของเธอออกมาและมองหน้าทุกคนอีกครั้ง จนฟีนิกซ์มอ

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XLVIII👠 : แล้วพบกันใหม่ (END)

    ในห้วงเวลาของโลกหลังความตาย แสงสว่างที่ปลายทางชัดเจนเสมอแม้มีเพียงจุดเดียวหรือเล็กเท่าจุดไข่ปลา ร่างสวยค่อยๆเดินมานั่งที่โต๊ะตัดสินวิญญาณ แม้ไม่ใช่หน้าที่ของเธอ แต่การขอเวลาได้พูดคุยแค่เพียงไม่นาน ไม่ได้ผิดกฎโลกหลังความตายแต่อย่างใดครืดด~ เสียงลากเก้าอี้ดังขึ้น เรียกสติของสองสามีภรรยาที่เพิ่งสิ้นอายุขัยตามกาลเวลาและตามโรคาหรือโรคประจำตัว ยมทูตสาวมีสีหน้านิ่งเงียบก่อนจะฉายแววความเศร้าเพียงนิดออกมา“อ้าว.. แม่หนูนี่”“..จำได้ด้วยเหรอ”“ได้สิ แม่หนูที่มากับไอ้เจ้าแฟรงค์ ตอนนั้นที่แห่กันมาเยอะๆ” คนเป็นพ่อเริ่มบทสนทนา คริสตัลยิ้มเพียงบางเบา ตรงหน้ามีขนมปั้นทรงกลม หลากสีแต่ความสามารถของมันมีเพียงหนึ่งเดียว เธอดันจานที่ว่าไปตรงหน้าของสองสามีภรรยา“..พวกคุณต้องกินมัน”“ขนมอะไร?”“..เม็ดลบความทรงจำ” เกิดความเงียบเข้าปกคลุม เมื่อสองสามีภรรยามองหน้ากันก่อนจะหันกลับมา“ฉันเป็นยมทูต บัดนี้ถึงเวลาแก่การสมควรแล้ว ที่ท่านทั้งสอง.. จะต้อง.. ถูกตัดสิน”“ยมทูตเหรอ? แล้วทำไมหนูถึงได้..” คราวนี้คนเป็นแม่แทรกขึ้นมา“คนพวกนั้นรู้.. และวันนี้ฉันมาทำหน้าที่ของฉัน”“….”“ฉันเป็นคนเก็บดวงวิญญาณของพวกคุณ ถึงมั

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXVII👠 : ไปจนนิรันดร์

    _______________***เนื้อหาในตอนนี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน มีการเขียนระหว่างความเป็นความตาย อาจมีบทความที่ทำให้รู้สึกดำดิ่ง แต่ทั้งหมดทั้งมวลเป็นความรู้สึกของตัวละครหลักค่ะ***_______________“ปิดตาก่อน”“ปะ ปิดทำไม ฉันไม่ชอบความมืดนะ”“ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดหรอก”“ถ้าเปิดผ้ามาแล้วมีผีพุ่งออกมา ฉันโกรธนะบอกเลย!”ยมทูตกลัวผี… ฟีนิกซ์ส่ายหัวกับประโยคที่ว่า ก่อนจะพาเธอเดินลงจากเครื่องบินส่วนตัว ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่มาเฟียจะมีเครื่องบินเป็นของตัวเองและมี.. พื้นที่ตีนดอยเป็นของตัวเอง “พะ พอหรือยังฉันกลัวแล้วนะ”“อีกนิด”ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นตอนเช้าแท้ๆ และอากาศก็เย็นสบายมากๆด้วยแบบนี้ ก็อดกลัวไม่ได้ มันไม่ใช่ว่าฉันกลัวผีอะไรซะแบบนั้นนะ แค่ไม่ชอบความมืดและการเซอร์ไพส์ที่ไม่รู้ปลายทางนั้นแหละ เพราะมันเหมือนการสุ่มที่ไม่รู้ว่าจะได้เจอกับอะไร ความหมายที่กลัวคือแบบนี้ เรียวเท้าเหยียบเนินหิน ทางขรุขระทำให้ยมทูตสาวชะงักไปหลายครั้งพลันจินตนาการถึงสิ่งที่ตนกังวล แต่แล้วทางเดินที่ว่า ก็เรียบราบ เดินสบายขึ้นมาซะอย่างนั้น คริสตัลจับมือฟีนิกซ์และบีบพร้อมกับเหงื่อที่ไหลออกจากฝ่ามือ“ถ้านายหลอกฉันมาฆ

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXVI👠 : ของสำคัญ NC+

    ปรโลก“ท่านคิดไหมขอรับว่าท่านคริสตัลจะเป็นยังไงต่อ”“ก็เห็นๆกันอยู่.. เป็นพวกคลั่งรักแบบไม่ลืมหูลืมตา”“หาตรงกลางของท่านคริสตัลไม่ได้จริงๆ.. จะแค้นก็แค้นแบบไม่ฟังอะไร จะรักใครจะคนก็รักแบบไม่ลืมหูลืมตา..”“ไม่เถียง” คิรัวร์ปิดแฟ้มทะเบียนราษฎรวิญญาณ เขาเองก็เป็นห่วงคริสตัลอยู่เสมอ แต่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวก็ไม่ใช่เรื่อง หลังจากนี้หากน้องสาวจะเลือกวิถีชีวิตแบบไหน ก็คงต้องปล่อยให้เป็นไป.. เธอจมอยู่กับความแค้นมายาวนาน การจะใช้ชีวิตโดนไร้สิ่งนั้นก็อาจจะทำให้เธอทำตัวไม่ถูกในช่วงแรก ความหอมหวานของความรักมีใครบ้างที่ไม่อยากจะลิ้มลองมัน ไม่ว่ามนุษย์ ยมทูตหรือพระเจ้า ไม่มีสิ่งใดหลุดพ้นไปได้ซึ่งความรัก.. เป็นคำสาปเดียวที่ไม่อาจลบล้างได้แม้กระทั่งทวยเทพ“ข้าจะไปเยี่ยมท่านปู่ เจ้าจะไปกับข้าไหม?”“ไปอยู่แล้วขอรับ”บนเครื่องบิน…(*0*)~“..มันทำไม?”“ฉันไม่เคยขึ้นเครื่องบิน!”“แล้ว.. เธอมองหาอะไร บนนี้นอกจากก้อนเมฆก็ไม่มีอะไรแล้ว”“สวรรค์หนะ”“..สวรรค์?” ฟีนิกซ์เลิ่กติ้วถาม ก่อนจะเป็นฝ่ายถามต่อ“เธอเป็นยมทูต แต่กลับมองหาสววรค์?”“ก็นายดูสิ ขนาดพวกเราลอยสูงอยู่บนฟ้าแท้ๆ ไหนละสวรรค์ สวรรค์ที่ลอยเหนือเมฆ..

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้าบพ่ายรัก_XXXXV👠 : ข้อตกลง

    ตั้งแต่กลับมา คริสตัลตัวติดกับฟีนิกซ์แทบไม่ห่าง เธอแทบไม่อยากเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียวที่ได้อยู่เคียงข้างฟีนิกซ์ แถมการกลับมาของเธอในครั้งนี้ นอกจากแววตาที่เปลี่ยนไป ความเป็นมิตรก็เหมือนจะเลเวลอัพขึ้นด้วย.."ห้ามแผลงฤิทธิ์หรือสร้างเรื่องให้กับบ่อนที่นี่ เข้าใจนะ" เป็นมิตร… กับสิ่งที่คนมองไม่เห็น"อึ่กก" ลูกน้องและบอดี้การ์ดหน้าบ่อนเลิ่กลั่กกันไปอีก คริสตัลเล่นยืนพูดกับดวงวิญญาณเร่รอนที่มีเพียงเธอเท่านั้นที่มองเห็น เพราะลูกน้องทุกคนยังไม่รู้ว่าคริสตัลไม่ใช่คนปกติ นอกจากแฟรงค์และบรรดาเพื่อนของฟีนิกซ์เท่านั้นที่รู้และยังไม่คิดว่าจะป่าวประกาศเรื่องนี้กับใคร เพราะมองไม่เห็นประโยชน์อะไรจากเรื่องนี่เลยนอกจากสร้างความกลัวให้ลูกน้องมากกว่า.. แต่เพราะความผิดพลาดของคิรัวร์ที่ไล่ลบความทรงจำของลูกน้องพิภพไม่หมด แม้หลงเหลือไว้เพียงหนึ่งคน แต่เขาก็ไม่กล้าพูดเรื่องนี้กับใครอยู่ดี ซึ่งยังคงเป็นความลับต่อไปสำหรับลูกน้องคนนั้น"..คุณฟีนิกซ์ชอบแปลกๆแบบนี้เหรอวะ" ลูกน้องคนนึงพูดขึ้น แม้จะด้วยน้ำเสียงที่เบาสุดๆก็ตาม “อะไรที่แปลกเหรอ?”“อะ เอ่อ! มะ ไม่มีอะไรครับ!” …พวกมนุษย์นี่พิลึกพิลั่น ฉันไม่สนใจหรอกน

  • ร้ายพ่ายรัก   ร้ายพ่ายรัก_XXXXIV👠 : คิดถึง NC++

    “อ๊า~” ฟีนิกซ์หน้านิ่ว คริสตัลทำเขาเสียวตั้งแต่เริ่ม ถ้ำน้อยบีบรัดเอ็นหนา ตอดตุ๊บๆคลายความปวดหนึบก่อนหน้าได้ดี แถมยังอุ่นไปด้วยน้ำชื้นจากภายใน เสียงเนื้อกระทบกังวานพอสมควรก้นกลมกระเด้งรับและสวนตอบสะโพกหนาที่อยากจะโชว์ลีลาที่เก็บกักไว้เต็มๆเป็นเวลาสองเดือน มือใหญ่บีบก้นกลม เย้อก้นไปมาหนักก่อนจะทิ้งคอพาดกับพนักโซฟา“อ่า~”แต่คริสตัลไม่เสียเวลาแม้แต่นิด เธอรั้งต้นคอหน้าที่แหงนหน้ามองเพดานกลับมา ยัดเหยียดนมสวมป้อนเข้าปาก จังหวะที่ถูกดูดเป็นอะไรที่ ที่สุดจริงๆ ความเสียวที่พุ่งพล่านไปทั้วทั้งตัว ทำร่างสวยแอ่นตัวเป็นเส้นตรงคิ้วเข้มขมวด ฟีนิกซ์คงเสียวสุดใจเพราะแก้มแดงไปถึงกกหู มืออุ่นเค้นประคองเต้าไม่ให้หลุดจากปากของเขา เพราะยมทูตสาวเล่นขย่มตอเขาแบบไม่บันยะบังยังตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บบเนินสามเหลี่ยมกลืนกินตอใหญ่จนมิดด้าม กลีบสวามโอบอุ้มเอ็นหนาอย่างกลมกลืน ปึ่ก!“อ๊ะ!” ร่างกระเพื่อมขึ้นจากเดิมเพียงครั้ง..ปึ่ก ปึ่ก ปึ่กกก!!! ก่อนจะรัวไม่ยัง กระเด้งกระดอนกระเพื่อมครบจบในท่าเดียว ฟีนิกซ์ไม่อดกลั้นอะไรอีกต่อไปแล้วก่อนหน้าแค่กังวลว่าตนจะทำให้ยมทูตสาวรู้สึกเจ็บ เพราะขนาดของเขาและเธอมันไม่ได้สามั

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status