เพื่อนหรือว่าคู่นอนกันแน่

บอม....

ครืดดด ครืดดด  ผมเลยหยิบออกมาดูว่ามีใครโทรหาเผื่อว่าจะเป็นเรื่องงานปรากฏว่าเป็นมิ้นคู่นอนของผมเองแต่ตอนนี้คงกลายเป็นอดีตไปแล้วเพราะผมเพิ่งหมั้นกับเอิงเอยไปผมก็เลยต้องถอยห่างจากความสัมพันธ์แบบนั้นแต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้อยู่ ข้อเสนอนี้มิ้นเป็นคนยื่นให้ผมเองเธอบอกว่าเรายังสามารถเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ ในเมื่อเธอบอกว่าได้ผมก็ได้ไม่มีปัญหาเพราะก่อนหน้านั้นเราก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน ถามว่าผมกับมิ้นเรารู้จักกันได้ยังไงเรื่องของเรื่องก็คือตอนนั้นผมไปช่วยงานที่บริษัทพี่บาสแล้วมิ้นเธอมาเป็นนางแบบให้กับสินค้าของบริษัทเราก็เลยรู้จักกันตั้งแต่ตอนนั้นก็น่าจะราวๆเกือบสองปีได้ แต่ถามว่าผมมีอะไรกับมิ้นคนเดียวหรือเปล่าก็ไม่นะ ก็อย่างที่ผมเคยบอกผมก็เป็นผู้ชายธรรมดาคนนึงเที่ยวกลางคืนบ้างเป็นบางครั้งถ้าเจอผู้หญิงที่ถูกใจก็ไปกันต่อแต่ผมจะไม่มีสานสัมพันธ์กันมากกว่าคู่นอน ผมบอกกับคู่นอนของผมทุกคนแบบนี้ถ้ารับได้ก็ได้รับไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แต่ผมไม่ได้ไปนอนกับใครมั่วซั่วนะบอกไว้ก่อน

"อื้มว่าไงมีอะไร"

"บอมนายอยู่หัวหินเหรอ"

"เธอรู้ได้ไง" ผมถามกลับด้วยความงุนงงเพราะผมไม่ได้บอกมิ้นเรื่องมาหัวหิน

"ก็มิ้นเจอรถบอมจอดอยู่ตรงหน้าบ้านพัก"

"อ่อ ว่าแต่เธอมาหัวหินเหรอ"

"อื้มมมาพักผ่อนน่ะ บังเอิญจังเลยนะ"

"อืมม"  บังเอิญจริงเหรอวะ ผมคิดในใจแต่ไม่ได้พูด

"ว่าแต่นายพักหลังไหนเหรอแล้วมากับใครล่ะ"

"มากับคู่หมั้น"

"อ้าวเหรอดีเลยมิ้นยังไม่เคยเจอหน้าคู่หมั้นบอมเลยอยากรู้จักแนะนำให้มิ้นรู้จักหน่อยสิอยากรู้ว่าจะน่ารักขนาดไหน"

"ได้ดิ"

"อื้มมมขอบคุณน๊าาา ตอนนี้มิ้นจอดรถอยู่ข้างๆรถบอมเลยเดินออกมาหาหน่อยสิ"

"ได้ๆ" 

ผมกดวางสายมิ้นด้วยความรู้สึกงงๆปนสงสัยว่าโลกมันจะกลมขนาดนี้เลยเหรอ แต่ก็ช่างเถอะคงไม่มีอะไรหรอก ที่ว่าคงไม่มีอะไรผมหมายถึงคู่หมั้นผมนะ เพราะก่อนหน้านี้เหมือนเอิงเอยจะรู้จักมิ้นด้วย ไม่ต้องสืบว่ารู้มาจากใครถ้าไม่ใช่หลานสาวของผม ไม่รู้ไปป้อนข้อมูลอะไรกับเพื่อนตัวแสบของตัวเองบ้าง

"อาบอมจะไปไหนคะ" ผมหันหลังไปตามเสียงเรียกก็เจอเอิงเอยยืนใส่ชุดคลุมอาบน้ำอยู่

"ออกไปหาเพื่อนน่ะ"

"เพื่อนหรือว่าคู่นอนกันแน่คะ"

"พูดอะไรออกมา"

"พูดเรื่องจริงไงคะน้องเอิงได้ยินนะเมื่อกี้อาบอมคุยกับผู้หญิงที่ชื่อมิ้นคู่นอนของอาบอมอ่ะ"

"อากับมิ้นเราเป็นเพื่อนกัน"

"ไม่เชื่อเพื่อนภาษาอะไรจะเคยนอนด้วยกัน"

"อาเคยบอกว่าไง จำไม่ได้?? อาไม่ชอบผู้หญิงไร้เหตุผลแล้วก็เอาแต่ใจ เรากำลังเป็นแบบนั้นนะ"

"ใช่สิน้องเอิงมันเป็นคนไม่มีเหตุผลเอาแต่ใจอาบอมถึงไม่เคยรักน้องเอิงไง ฮึ"

"จะไปไหน" ผมถามคนที่กำลังเดินหน้าตึงผ่าหน้าผมไปอย่างงอนๆไม่พอใจ

"ไปไหนก็ได้ไม่ต้องมาสนใจ" ผมทำได้แค่มองตามหลังเด็กแสบที่เริ่มนิสัยเอาแต่ใจ

...............

เอิงเอย...

ฉันโกรธอาบอมที่จะไปหาผู้หญิงคนนั้นซึ่งฉันก็ไม่เคยเจอตัวจริงหรอกนะแต่ก็แอบหาข้อมูลอยู่ ฉันปฏิเสธไม่ได้เลยว่าผู้หญิงคนนั้นสวยมากสวยยังกับนางฟ้าถ้าไม่สวยคงไม่ได้เป็นนางเอกหรอก แล้วสวยขนาดนั้นอาบอมจะไม่หวั่นไหวบ้างเหรอ ฉันก้มมองดูตัวเองไม่มีอะไรไปสู้ผู้หญิงคนนั้นได้เลยสักอย่าง คิดแล้วมันก็น้อยใจขึ้นมา 

"อย่าไปไหนไกลล่ะอาสั่งอาหารเที่ยงมาให้แล้ว" อาบอมตะโกนบอกแต่ฉันก็ทำเป็นไม่ได้ยินไม่สนใจ ฉันเดินเลียบชายหาดมองไปไกลสุดลูกหูลูกตา ทะเลช่วงนี้สวยมากน้ำใสมากๆเลยแต่มันจะดีกว่านี้ถ้าฉันได้เดินจูงมืออาบอมชมนกชมไม้ชมความงดงามของทะเลสีครามกับหาดทรายสีขาวสะอาดตา

"เฮ้!!!" เสียงใครตะโกนเรียกอะไรใคร ฉันหันซ้ายหันขวาเพื่อมองว่าเสียงใคร

"ยู ยู" 

"นายเรียกฉันเหรอ" ฉันชี้มาที่ตัวเองเมื่อเจอหนุ่มลูกครึ่งหน้าตาดีเดินตรงมาที่ฉันพร้อมกับในมือที่ถือกล้องถ่ายรูปมาด้วย ดูท่าจะเป็นคนชอบถ่ายรูปเพราะดูจากกล้องแล้ว

"ใช่ไอเรียกยูนั่นแล่ะ"

"แล้วนายเรียกฉันทำไม"

ยูสนใจจะมาเป็นนางแบบให้ไอหน่อยได้ไหมเมื่อกี้ไอแอบถ่ายรูปยูตอนเผลอ สวยมากเลย"

"นี่นายแอบถ่ายรูปฉันเหรอ โรคจิตป่ะเนี่ย" ฉันเริ่มโวยวายใส่ไอ้หนุ่มลูกครึ่งที่บอกว่าแอบถ่ายรูปฉัน

"เปล่านะไอเปล่าโรคจิตนะ พอดีไอกำลังถ่ายรูปต้นไม้ถ่ายวิวทะเลถ่ายท้องฟ้าแล้วเผอิญว่ายูเดินผ่านกล้องไอพอดี ไอก็เลยได้ถ่ายรูปยู อยากดูไหมล่ะ"

"ดูสิ เอามาดูเลยเร็วๆ" ฉันบ่นคนตรงหน้าอย่างอารมณ์ไม่จอย เพราะกลัวนายนี่ถ่ายรูปฉันออกมาทุเรศแล้วเกิดเอาไปโพสต์ตามเวปโป๊ทำไง ถึงฉันจะไม่สวยแต่ฉันก็น่ารักน่าค้นหานะ 

"อ่ะดูซะว่าไอถ่ายรูปยูสวยไหม" นายนั่นยื่นกล้องมาให้ฉันฉันรีบคว้ามาแล้วกดดูรูปซึ่งนายนี่ถ่ายรูปฉันไปเยอะพอสมควรและก็สวยทุกรูปด้วย อันนี้ฉันไม่ได้อวยตัวเองนะแต่สวยจริงทั้งที่ฉันใส่แค่ชุดคลุมอาบน้ำ นายนี่มีฝีมือถ่ายภาพขั้นเทพเลยจริงๆ

"ว่าไงไอถ่ายรูปยูสวยไหม"

"ก็...อืมสวยดีแต่ก็อย่างว่านางแบบสวยถ่ายยังไงก็สวยอยู่แล้ว"

"อื้มมมหืมมมมีชมตัวเองด้วยไม่ชมคนถ่ายสักคำ"

"แน่นอนสิไม่มีใครชมก็ชมตัวเองผิดตรงไหน ว่าแต่นายเป็นช่างภาพเหรอ"

"เปล่าไอแค่ชอบถ่ายรูปน่ะ"

"นายเป็นลูกครึ่งเหรอพูดไทยชัดมากเลย"

"แม่ไอเป็นคนไทยพ่อไอเป็นคนอังกฤษครอบครัวไอเป็นเจ้าของรีสอร์ทบนเกาะ"

"โอ้โหรวยซะด้วยนะ"

"ไอไม่ได้รวยหรอกพ่อไอแม่ไอต่างหากที่รวย"

"ถ่อมตัวซะด้วยว่าแต่นายชื่ออะไรฉันชื่อเอิงเอยนะเรียกเอิงเฉยๆก็ได้"

"ไอชื่อคริส ยินดีที่ได้รู้จักนะเอิง"

"อื้มมม"

"ว่าแต่ยูจะเป็นนางแบบให้ไอได้หรือเปล่า"

"ก็อยากเป็นอยู่แต่ฉันไม่ได้เตรียมชุดมาน่ะสิ"  ใจนึงก็อยากมีรูปสวยๆไว้ลงไอจีนะแต่ไอ้จะให้ถอดชุดคลุมออกแล้วให้นายคริสถ่ายรูปตอนที่ฉันใส่บิกินี่ก็ไม่กล้าเพราะอาบอมยังไม่เห็นเลยฉันไม่อยากให้คนอื่นเห็นก่อนที่อาบอมจะเห็น เอาไงดีฉันอยากได้รูปสวยๆอ่ะ

"เอางี้ไหมพรุ่งนี้นายมาแถวนี้ป่ะ"

"ทำไมเหรอ"

"ฉันจะมาเป็นนางแบบให้นายไงฉันจะใส่ชุดสวยๆมาให้นายถ่ายโอเคมั้ย"

"อื้มมมได้ ได้เลยขอบคุณนะที่จะมาเป็นนางแบบให้ไอน่ะ"

"ไม่เป็นไร เอาไว้เจอกันพรุ่งนี้ตอนสายๆนะ"

"โอเค"

"ถ้างั้นฉันไปก่อนนะ"

"อื้มมมม"