LOGINShare
ตอนที่ 119 (NC) ค่าชดเชย
Last Updated:
2025-08-26 06:16:29
Latest chapter
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 120 เรื่องเดียวที่ให้ไม่ได้
ภายในความเงียบงันและมืดสนิทแต่กลับไม่อาจกลบความร้อนรุ่มที่อยู่ข้างในหัวใจชายหนุ่มอย่างผมได้เลย ความรู้สึกคะนึงหาด้วยความทั้งห่วงทั้งหวงคนตรงหน้า มันทำให้ผมฟุ้งซ่านถึงขั้นจินตนาการว่าตอนนี้ถ้าเธอไม่ไปเดินพักผ่อนหย่อนใจอยู่ เธอกำลังนอนร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างใครหรือเปล่าพอคิดได้แบบนั้นใจก็พลันร้อนรุ่มบันดาลโทสะขึ้นมาทันที มือหนาที่กำหมัดแน่นจนเส้นเลือดหลังมือปูดปูน ความเจ็บแสบยามที่เล็บจิกเข้าไปในเนื้อฝ่ามือ ยิ่งเร่งให้ไฟโทสะปะทุทวีคูณได้อย่างง่ายดายความคุกรุ่นที่แผ่ซ่านออกมาจากร่างกายทำให้ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศดูจะไร้ประโยชน์ขึ้นมาเสียอย่างนั้น และก่อนที่ผมจะทันได้ฟาดงวงฟาดงากับสิ่งของภายในห้อง เสียงกดเปิดประตูก็ดังขึ้นจนทำให้ใจของผมสงบลงแทบจะทันที จากนั้นภาพเงาตะคุ่มที่เดินดุ่ม ๆ เข้ามาภายในห้องที่มืดมิดด้วยท่าทีเร่งรีบ จนดูเหมือนจะไม่ได้สังเกตเลยว่าบัดนี้ได้มีใครอยู่ภายในห้องของตัวเองหรือเปล่า(...หึ...นี่ถ้าเป็นโจรคงเสร็จอย่างไม่ต้องสงสัย) ผมลอบคิดในใจและก่อนที่ร่างบางจะทันได้ก้าวเท้าเดินมุ่งหน้าไปยังห้องนอนของเธอ ผมก็ได้เอ่ยปากทำลายความเงียบที่มีจนเห็นร่างเล็กสะดุ้งโหยงด้วย
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 119 (NC) ค่าชดเชย
หมับ...!!“อื้อออออ ~~ เบาหน่อยค่ะ...เจ็บ...” เสียงหวานร้อนเตือนชายหนุ่มหลังจากที่ถูกมือหนาเข้าตะปบบีบเคล้นก้อนอวบอิ่มอย่างเต็มไม้เต็มมือ อีกทั้งยังถูกนิ้วมือซนบีบขยี้ปลายยอดปทุมถันที่บัดนี้แข็งตั้งเป็นไต จนรู้สึกเจ็บแปล๊บแปลก ๆ ยามที่ถูกเขาดึงทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยเป็นมาก่อน“งั้นเปลี่ยนเป็นดูดแล้วกันนะคุณจะได้ไม่เจ็บ” คนตัวโตกระซิบคำเจ้าเล่ห์ ก่อนจะจับฉันยกตัวขึ้นให้หันหน้าไปหาเขา จากนั้นเขาก็ทำตามอย่างที่ตัวเองได้พูดเอาไว้งับ...จ๊วบๆๆริมฝีปากหยักได้รูปอ้าปากตรงเข้าครอบงับปลายยอดปทุมถันสีชมพูคล้ำเข้มทันที พร้อมกับออกแรงดูดเหมือนกับลูกน้อยที่หิวกระหายในน้ำนม“อื้อออออ ~~ เจ็บ...เบาหน่อยค่ะมันเจ็บจริง ๆ” ก่อนที่เรียวปากสวยจะร้องบอกเสียงหลง พลันเม้มแน่นเพื่อระบายความรู้สึกเจ็บแปล๊บที่ระคนไปด้วยความเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูกแต่แม้ว่าหญิงสาวจะร้องบอกไปแบบนั้น ชายหนุ่มกลับแอบคิดว่าหญิงสาวร้องออกมาด้วยความเสียวมากกว่า แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังยอมที่จะลดความรุนแรงลงแผล็บๆๆริมฝีปากหนาเปลี่ยนจากดูดเป็นตวัดเลียแทน และด้วยการกระทำของเขาก็ค่อย ๆ ผ่อนคลายความปวดแปล๊บที่มีตรงปลายยอดปทุมถันให้เบา
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ (NC) อ้าปาก...ขอโทษ
“เพื่อนคนไหนล่ะ เพื่อนพ้องที่ต้องไปเอาท้องชนกันด้วยหรือเปล่า” แววตาแข็งกร้าวอีกทั้งน้ำเสียงที่เยือกเย็นส่งมาจนฉันถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งกายสาว“พะ...เพื่อนจริง ๆ ค่ะ สมัยมหาลัย” ฉันหลบตาตอบไปตามความจริง นั่นก็เพราะว่าริทเป็นเพื่อนสมัยมหาลัยของฉันจริง ๆ เพียงแต่สิ่งที่ไม่จริงคือฉันไม่ได้ไปกินข้าวกับเขา แต่ฉันไปพบแม่ของคนตรงหน้ามาต่างหาก“ผมให้โอกาสคุณพูดความจริงอีกครั้ง ไม่อยากนั้นนอกจากคุณแล้วยังมีอีกหลายชีวิตที่ต้องเดือดร้อน” ใบหน้าคมเข้มส่งแววตาวาววาบพร้อมกับคำพูดที่เต็มไปด้วยคำขู่ส่งมา จนใจฉันกระตุกวูบเสียววาบไปทั่วแผ่นหลัง“มะ...มนต์พูดจริง ๆ นะคะ มนต์ไปเจอเพื่อนสมัยมหาลัยมาจริง ๆ แล้วมนต์ก็ไม่ทันดูด้วยว่าแบตมันหมด คุณอย่าโกรธมนต์เลยนะคะ” ฉันพูดเสียงอ่อนออกไป โดยร่างบางค่อย ๆ หย่อนกายนั่งลงกับพื้นตรงด้านข้างขาของเขา อีกทั้งยังแสดงท่าทางคล้ายกับเด็กน้อยขอความเมตตาหลังจากที่สำนึกผิดแล้วว่าตนได้ทำผิดไปท่าทีที่แสดงออกอย่างอ่อนโยน โดยใช้ฝ่ามือทั้งสองข้างวางไว้บนหน้าตักของเขา พร้อมกับเอาคางวางลงตามไป ก่อนจะช้อนดวงตากลมโตใสขึ้นมองใบหน้าที่เข้มขรึมในตอนแรก แต่บัดนี้กลับดูอ่อนลงอย่างเห็นได
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 117 คงต้องล่ามโซ่เอาไว้
“กินข้าวก่อนกลับเถอะนะ กลับไปจะได้พักผ่อนเลย” ริทเอ่ยปากชวนอีกครั้ง ส่วนฉันที่มีท่าทีอึกอักเพราะไม่อยากรู้สึกเกรงใจไปมากกว่านี้“อย่าเลย เราไม่อยากรบกวนริทไปมากกว่านี้แล้วอะ” ฉันเอ่ยปากปฏิเสธออกไปอีกครั้ง แม้ว่าท้องจะเริ่มประท้วงขออาหารแล้วก็ตาม“หน่า...งั้นก็คิดว่ากินข้าวเป็นเพื่อนเราได้ไหม นี่เราหิวจนแสบท้องไปหมดแล้ว”แต่ทว่า...คนตัวโตกลับไม่ยอมลดละคำชวน เอ่ยโกหกคำโตนั่นก็เพราะว่าเขาจะไปหิวอะไรอีก ก็ไอ้ครั้นก่อนหน้าที่จะเจอเธอเป็นลม เขาก็เพิ่งออกมาจากร้านอาหารเอง เพียงแต่เขาเป็นห่วงหญิงสาวและอยากดูแลเธอให้ดีที่สุดในยามที่มีโอกาส“ถ้างั้นเรารบกวนด้วยนะ” ฉันที่รู้ดีว่าไม่อาจปฏิเสธคนตรงหน้าได้อีกแล้ว ก็ได้แต่ยิ้มก่อนจะเดินตามคนตัวโตที่ฉีกยิ้มกว้างไปข้าวต้มหอมกรุ่นถูกจัดเสิร์ฟให้ฉันกับริทคนละชาม เราสองคนต่างคนต่างเงียบก้มหน้าก้มตาจัดการอาหารที่อยู่ในชาม จนไม่นานอาหารในชามก็พร่องไปเกือบหมด“อิ่มแล้วหรอ” ริทเปิดปากถามหลังจากที่เห็นฉันละมือออกจากช้อนแล้ว“อิ่มแล้วล่ะ ถ้าริทยังไม่อิ่มกินต่อได้เลยนะ เดี๋ยวเรานั่งรอเป็นเพื่อน” ฉันยิ้มหวานตอบคนตรงหน้า“เราก็อิ่มแล้วเหมือนกัน เอ่อ มนต์กินยาด้
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 116 เพื่อนเท่านั้น
--- มนตรา Talk ---แสงไฟที่สาดส่องเป็นแสงเล็ก ๆ เข้ามายังดวงตากลมสวยที่เผยอลืมขึ้นช้า ๆ หลังจากที่เจ้าของร่างได้สติฟื้นขึ้นมา“ทะ...ที่ไหน” ฉันถามออกด้วยเสียงที่แผ่วเบา ก่อนที่ความทรงจำสุดท้ายก่อนที่สติจะดับวูบไปจะได้ฉายให้เห็นใบหน้าของใครบางคน“มนต์ฟื้นแล้วหรอ เป็นไงบ้างโอเคขึ้นไหม” เสียงนุ่มละมุนเอ่ยถามจนทำให้แน่ใจแล้วว่าภาพของบุคคลสุดท้ายที่ฉันได้เห็นนั้นเป็นเขาจริง ๆ“ระ...ริท อู๊ยยยย ~~” ฉันเรียกขานชื่อคนในความทรงจำ พร้อมกับหลุดร้องออกมาหลังจากที่อาการปวดหัวจี๊ดแทรกขึ้นมากะทันหัน“ปวดหัวหรอ” ริทถามหลังจากเห็นฉันร้องแล้วเอามือกุมหัว“อืม...นิดหน่อยนะแต่ไม่เป็นไรแล้วล่ะ” ฉันตอบออกไปอย่างไม่ต้องการให้คนตรงหน้าเป็นห่วง ก่อนจะออกอาการลนลานเล็กน้อยทันทีที่ได้รับรู้ว่าตอนนี้ตัวเองกำลังอยู่ในสถานที่ที่ไม่สมควร“ละ...แล้วนี่กี่โมงแล้วหรอ” ร่างบางหยัดตัวลุกขึ้นด้วยอาการลนลานและเพิ่งจะสังเกตว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในชุดที่ใส่มาในตอนแรกดวงตาเบิกกว้างที่มาพร้อมกับอาการตื่นตระหนกหลังจากที่สายตาเหลือบลงมองยังร่างของตัวเอง ภาพของชุดนอนเนื้อหนาอบอุ่นตัวใหญ่ อีกทั้งยังดูสะอาดสะอ้านเหมือนใหม่ที่อยู่บนร
ลวงสวาทท่านประธานธงแดง ตอนที่ 115 ขอแค่ได้รัก...
ซู่ ~~“ฮึก...ฮึก...ฮือออออ ~~”สายฝนที่โปรยปรายลงมาพร้อมกับหยาดน้ำตาที่อาบแก้ม ความเปียกปอนที่ซัดเข้ามากะทันหัน เสมือนว่าเบื้องบนต้องการตอกย้ำความบัดซบที่เกิดขึ้นในตอนนี้“ฮือออออ ~~” น้ำตาที่หลั่งออกมาไม่หยุดผสานเข้ากับเม็ดฝนที่สาดเข้าใบหน้าเนียนจนแยกไม่ออกว่าอันไหนคือเม็ดฝน อันไหนคือหยดน้ำตาสองขาที่พาก้าวเดินไปช้า ๆ อย่างไร้จุดหมายกลางสายฝนความหนาวที่ค่อย ๆ แทรกซึมเข้ามาตามผิวหนัง แต่ว่าความรู้สึกนั้นก็ไม่หนาวเท่ากับใจที่รู้สึกอยู่ตอนนี้“ทำไมมันเจ็บแบบนี้ล่ะ...ฮึก...ฮึก” เสียงพึมพำกับตัวเองแม้จะไม่ดังเพราะมีเสียงฝนกลบ แต่ชัดเจนมากพอเพราะรับรู้ได้จากความรู้สึกที่เกิดขึ้นร่างที่เดินไปอย่างคนที่ไร้วิญญาณ อาการเหม่อลอยโดยที่สายตาถอดมองเห็นเพียงแค่ความว่างเปล่า สติที่ไร้ซึ่งสัมปชัญญะจนไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังจะเดินชนใครบางคนเข้าอย่างจังปึก...“อะ...ขะ...ขอโทษค่ะ”ฉันเอ่ยคำขอโทษอย่างเลื่อนลอยในขณะที่ตัวเองเสยืนไม่ได้หลักหลังจากเดินชนร่างกำยำเข้าอย่างจัง อีกทั้งอาการปวดหัวที่จู่ ๆ ก็พลันกำเริบขึ้นมายิ่งส่งให้ร่างบางออกอาการโงนเงนและในขณะที่ฉันเองก็ไม่ทันได้มองว่าตัวเองเดินชนใคร เสียงเ
You may also like
วิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์34.8K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn70.6K viewsยั่ว
มังกรเล่นน้ำ94.4K viewsห่วงรักผูกใจ
ดอกอ้อลู่ลม1.2K viewsปะป๊าที่แปลว่าผัวไม่ใช่พ่อ
Sun Su515 viewsข้ามเส้นมาเล่นเพื่อน
เดย์ไลลา9.3K viewsเมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์
คุณธิดา5.4K views
