ตอนที่ 53 ไสหัวไปซะ...!!

ฉันรีบพาร่างตัวเองออกมาจากห้องนั้นด้วยความเร็วที่สุดเท่าที่สองขาที่สั่นเทาจะพาไปได้ กระทั่งเมื่อร่างทั้งร่างพาตัวเองเข้าไปในลิฟต์ได้แล้วทันทีที่ประตูลิฟต์ปิดลง ร่างที่เคยฝืนไม่ให้ร่วงลงพื้นนับตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้เห็นภาพบาดตาบาดใจก็พลันร่วงทรุดลงพื้นอย่างอ่อนแรง พร้อมกันกับที่น้ำตาที่เคยกลั้นเอาไว้แต่แรกก็หลั่งไหลพรั่งพรูออกมาทันที

“ฮึก...ฮึก...ฮือออออ ~~” เสียงร้องไห้ดังลั่นลิฟต์อย่างที่ไม่ต้องกลัวว่าจะอายใคร เพราะทั้งชั้นของผู้บริหารและลิฟต์เฉพาะตัวนี้ไม่มีกล้องวงจรปิดที่จะทำให้เห็นภาพหรือเสียงที่อยู่ข้างในนี้ได้

ร่างบางที่โยกโยนไปตามเสียงสะอื้น อีกทั้งภาพต่าง ๆ ที่พรั่งพรูออกมาเป็นฉากเป็นตอน ทำให้ความเจ็บยิ่งเด่นชัดอยู่กลางใจหญิงสาวที่เธอเคยคิดว่าจะได้ครอบครองหัวใจของชายหนุ่มคนนั้น

เพียงแต่ว่า...เธอคงฝันใหญ่เกินไป และเผลอลืมไปว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขามันไม่ได้เกิดมาจากความรัก แต่มันเกิดมาจากข้อตกลงและตัณหาที่มีร่วมกันตั้งแต่ต้นต่างหาก มันเป็นความสัมพันธ์ที่เพียงแค่ต้องการสนองตัณหาเท่านั้น แต่ไม่อาจสนองความลึกซึ้งทางจิตใจได้

และหนนี้ตัวหญิงสาวผิดเองที่บังอาจคิดไปไกล หลงใหลไปก