เข้าสู่ระบบแชร์
5...“ก็ยัยคนนี้ไงคะที่ไปเคาะกระจก (1)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-17 22:29:27“ก็ยัยคนนี้ไงคะที่ไปเคาะกระจกรถของเราวันนั้น วีวี่เห็นก็เลยเข้ามาเตือนสักหน่อย”
ภรวีบอกไป ทั้งที่จริงเธอหงุดหงิดและกำลังอยากหาใครสักคนมาระบาย ซึ่งก็บังเอิญจำผู้หญิงคนนี้ได้เลยขอคิดบัญชีสักหน่อย
“คุณเตือนที่ไหน ด่าเป็นชุดไม่หยุดเลยต่างหาก”
คนที่ยืนฟังอย่างเดียวอยู่นานพูดขึ้นแล้วเหลือบมองผู้ชายหน้าตาดีที่ยืนข้างๆ หญิงสาวสวยแต่งตัวโชว์ความขาวอวบด้วยดวงตาถมึงทึง ก่อนจะหันกลับมายังผู้หญิงอีกครั้ง
“แล้ววันนั้นฉันก็ขอโทษไปแล้ว ยังจะมาว่านั่นว่านี่อะไรอีก ความจริงก็ไม่อยากพูดนักหรอกนะแต่มันก็อดไม่ไหวจริงๆ เพราะคนอย่างฉันไม่ชอบให้ใครมาด่าเล่นฟรีๆ อยากจะบอกว่าถ้าคุณไม่มายืนว่าฉันปาวๆ เป็นนานสองนานอยู่ล่ะก็ฉันก็จำหน้าคุณไม่ได้หรอก ไม่รู้ด้วยว่าคุณทำเรื่องบัดสีอะไรที่ไหนมาบ้าง แต่พอมาทำแบบนี้แล้วมันเหมือนประจานตัวเองรู้ไหม คราวนี้มันสว่าง แดดเปรี้ยง ฉันจำหน้าคุณสองคนได้แม่นเลย เจอกันอีกทีต่อให้อยู่ในผับก็คงยังจำได้ แต่ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเล่าให้ใครฟังหรอก มันแสลงปาก แล้วก็ขออย่าให้เจอกันอีกเลยเพราะมันคันลูกตายังไงไม่รู้”
พูดจบร่างบางก็จะเดินหนีไปเหมือนครั้งก่อน คราวนี้ภรวีไม่ยอม เธอตรงเข้าไปคว้าแขนอีกฝ่ายร้อนถึงตติยะต้องรีบเข้าไปฉุดหญิงสาว
“อ๊าย! แกว่าฉันเหรอ”
“วีวี่ครับ ใจเย็นก่อน” ชายหนุ่มรีบยืนขวางร่างภรวีเอาไว้
“เย็นได้ยังไงคะ ทิวก็ดูสิ นังนี่มันด่าเรานะคะ”
“เอ่อ...”
ตติยะหันกลับไปมองอีกฝ่ายที่มองพวกเขาอย่างไม่พอใจ แล้วยิ้มให้อย่างขอโทษและอ้อนวอน ปากสีสดบางขยับนิดๆ โดยไม่มีเสียง
‘ขอโทษนะแซนด์ รีบชิ่งไปก่อนเลย เดี๋ยวติวเคลียร์เอง’
หญิงสาวมองเขาแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย พอเขาขยิบตาให้อีกทีเธอก็พยักหน้ารับแล้วรีบเดินไปทันที ขณะที่ภรวียังคิดจะตามไปเอาเรื่องจนชายหนุ่มต้องรวบตัวลากไปที่รถ
“ทิวบอกอะไรมันคะ วีวี่เห็นนะ” เธอยังไม่ยอมจบเรื่องนี้ เพราะเห็นตอนที่ปากของชายหนุ่มขยับจากด้านข้าง
“ไม่มีอะไรครับ กลับกันเถอะ”
“ไม่...ทิวพูดอะไรกับมันบอกวีวี่มาเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นวีวี่จะตามไปเอาเรื่องมันให้ถึงที่สุดเลย”
“ผมก็แค่ขอโทษเขาเท่านั้นเอง”
ตติยะบอกเสียงเรียบพยายามไม่ให้ดูเหมือนกำลังเซ็ง ทั้งที่ตอนนี้เขาเซ็งภรวีมากๆ อยู่ๆ ก็เข้าไปหาเรื่องเองแล้วพอโดนตอกกลับมาก็ยังไม่เข็ดอีก เขานี่สิอายเอื้อมทรายจนแทบจะเอาหน้ามุดดินหนีอยู่แล้ว อุตส่าห์ดีใจที่เพื่อนจำไม่ได้ แต่ภรวีกลับทำเสียเรื่องหมด แถมยังมาหาเรื่องเพื่อนเขาแบบไม่มีเหตุผลอีก คราวนี้เอื้อมทรายมีหวังโกรธเขาไปด้วยแหงๆ มองเขาซะตาเขียวแบบนั้น
จะว่าไปเขาเจอกับเธอแถวๆ นี้อีกแล้ว สงสัยคงต้องถามแล้วล่ะว่าเอื้อมทรายมาทำอะไรแถวนี้ หรือเธอย้ายมาอยู่ใกล้ๆ คอนโดของภรวี ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง เขาอาจต้องเจอกับเพื่อนบ่อยๆ หากมาหาภรวี ทำไมความรู้สึกนี้เขาถึงไม่ค่อยชอบสักเท่าไรเลย
“ไปขอโทษมันทำไมคะ มันด่าเรานะคะ”
“แต่วีวี่ก็ไปหาเรื่องเขาก่อนนี่ครับ เอาเถอะ ถือว่าเจ๊ากันไปเถอะนะครับ” เขาบอกพร้อมกับเปิดประตูให้เธอ
“ได้ไงคะ วีวี่ว่านังนั่นก็เพราะมันไม่มีมารยาทก่อนนะคะ” เธอยังไม่ยอมขึ้นรถง่ายๆ
“วีวี่ครับ ถ้าคุณยังอยากให้ผมไปที่คอนโดด้วยก็รีบขึ้นรถซะ”
ชายหนุ่มคิดว่าเขายอมเธอมากเกินไปทั้งที่ไม่ใช่นิสัยของเขาเลย เป็นสุภาพบุรุษกับผู้หญิงของเขาทุกคน แต่ไม่เคยยอมให้ใครมาทำนิสัยไม่ดีหรือเอาแต่ใจใส่เขาแบบนี้ ถ้าใครเริ่มออกลายแปลกๆ ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ บังคับให้ไปหาหรืออยู่ด้วยนานๆ ตติยะจะหาทางชิ่งแบบเนียนๆ ทันที ปกติภรวีว่าง่ายและยุ่มย่ามเรื่องส่วนตัวของเขาน้อยกว่าคนอื่น เขาจึงติดต่อกับเธอนานกว่าใครๆ แต่ตั้งแต่กลับมาเมืองไทยแล้วอยู่ด้วยกันตลอดช่วงที่ผ่านมานี้ เขาเริ่มรู้สึกเหมือนหญิงสาวจะค่อยๆ แทรกซึมความเป็นส่วนตัวของเขาและเอาแต่ใจกับเขา ทั้งที่เธอไม่เคยทำ แม้จะมีความเอาแต่ใจอยู่ในตัวแต่เธอจะรู้ระยะห่างที่เขาเคยบอกเอาไว้
ภรวีชะงักไปชั่วขณะเหมือนจะรู้ตัวแล้วยิ้มหวานให้ตติยะ ก่อนจะเขย่งขึ้นจุ๊บแก้มเขาเบาๆ จากนั้นก็ยิ้มพร้อมพูดเสียงอ้อน
“แหม...แค่นี้ทำเป็นดุไปได้ วีวี่แค่หงุดหงิดนิดเดียวเอง งั้นเราไปกันนะคะ”
ร่างอวบอัดยอมก้าวขึ้นรถแต่โดยดี ขณะที่ในใจเข่นเขี้ยวคนที่ด่าเธอ นังนั่นมันไม่อยากเจอแต่เธออยากเจอมันอีกครั้ง คราวหน้าเจอกันเธอไม่ปล่อยให้มันลอยนวลอีกแน่
=====
บทล่าสุด
ลวงเงารัก 40...(จบบริบูรณ์) (2)
หลังเอื้อมทรายคลอดลูก ทั้งครอบครัวของตติยะก็ยังพักอยู่ต่อโดยไม่มีใครเดินทางกลับนอกจากแขก เพราะต่างก็เห่อหลานชายสองคนที่น่ารักน่าชังมากๆ แม้แต่คุณอานนท์กับคุณนิตยาเองก็ยังเฝ้าหลานทั้งสองคนไม่ห่าง ทิ้งงานที่โรงพยาบาลไปเลยทีเดียว เนื่องจากคุณนิตยาลงความเห็นว่าหลานตัวน้อยยังไม่แข็งแรงพอที่จะเดินทางไปโดนแดดโดนลมทะเลในตอนนี้ ก็เลยเพียงแค่พามาพักที่บ้านพักของตระกูลตติยะเพื่อความสะดวกสบาย และเสียงเด็กๆ จะได้ไม่รบกวนแขกของรีสอร์ต พวกเขาจึงพากันเกงานกันทั้งครอบครัว โดยคุณเจอเซ่สั่งงานผ่านทางวิดีโอคอลกับคนสนิทที่ไว้ใจได้ตลอดทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมาเลยทีเดียวส่วนตัวตติยะนั้นเขาตั้งใจเอาไว้แล้วว่าหลังแต่งงานจะพักฮันนีมูนเป็นเดือนจึงไม่เดือดร้อน เนื่องจากเคลียร์และกับเลขาอย่างคุณวิชัยเรียบร้อย หากมีอะไรด่วนวิชัยคงติดต่อเขามาเอง ก็กว่าเขาจะได้แต่งงานคนอื่นก็นำโด่งไปไกลไม่เห็นฝุ่นแล้ว เพราะนับตั้งแต่คืนที่เขาต้องเสียเงินซื้อรถให้น้องทั้งสองคน เอื้อมธารก็ไม่ค่อยจะยอมให้เขาแตะต้องสักเท่าไร แถมก็งานยุ่งเนื่องจากกำลังอยู่ในช่วงปรับโครงสร้างใหม่ นานๆ ครั้งถึงจะมีโอกาส ฉะนั้นพอแต่งงานตติยะจึงขอใช้เวลาส่วนตัวก
ลวงเงารัก 40...(จบบริบูรณ์) (1)
สองปีต่อมา...“แซนด์ไปไหน คุณหมอเห็นแซนด์หรือเปล่าคะ”ในงานเลี้ยงฉลองงานแต่งงานของลูกชายคนโตตระกูลเวลเลโอ ที่รีสอร์ตแห่งหนึ่งบนเกาะซึ่งเจ้าของงานเหมาทั้งรีสอร์ตเพื่อรับรองแขกนั้น ร่างบางของเจ้าสาวชุดสวยหรูราวเจ้าหญิงเดินไปทั่วทั้งบริเวณจัดงาน หลังจากส่งแขกเรียบร้อยแล้วด้วยใบหน้ากังวล เอื้อมธารถามหมอหนุ่มที่กำลังจะไปนั่งดื่มกับกลุ่มเพื่อนในมุมหนึ่งของรีสอร์ต ทำเอาชายหนุ่มชะงักหันมองอย่างงงๆ เพราะแทนที่จะถามหาเจ้าบ่าวแต่เจ้าสาวกลับถามหาพี่สาว“เปล่าครับ แล้วนี่ซีจะไปไหน น่าจะพักนะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว”วิศรุตต์พูดโดยไม่ได้เอ่ยถึงเจ้าบ่าวที่เขาคิดว่ามันคงนั่งร่วมวงอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆ เรียบร้อยแล้ว เพราะไม่อยากเป็นคนชี้โพรงให้กระรอกฤกษ์ส่งตัวนั้นมีไปตั้งแต่เมื่อวานที่กรุงเทพฯ เพราะทั้งสองคนแต่งงานที่บ้านสวนแบบเรียบง่าย รดน้ำทำบุญ มีเพียงแขกผู้ใหญ่และคนสนิทจริงๆ ส่วนงานเลี้ยงมาจัดที่เกาะ ซึ่งเป็นความต้องการของเจ้าบ่าวเจ้าสาวแต่ก็อำนวยความสะดวกให้กับแขกที่ได้รับเชิญทั้งไทยและเทศอย่างดี ฉะนั้นคู่บ่าวสาวจึงไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันตามฤกษ์ ส่วนบ้านพักของตระกูลนั้นตติยะให้ผู้ใหญ่ในครอบครัวของเ
ลวงเงารัก 39......ครึ่งชัวโมงผ่านไปร่างบางก็ออกมา (2)
เสียงหอบหายใจคละเคล้ากับเสียงเรียกชื่อเขา พร้อมปฏิกิริยาแสนซื่อจากร่างกายของหญิงสาวทำให้คนเจนสนามไหวร่างไม่นับครั้ง สายตาคมจ้องอกอวบสองข้างที่สะท้อนขึ้นลงไว้มั่น ทั้งแรงเสียดสีจากร่างอ่อนนุ่มก็ทำให้กายแข็งแกร่งร้อนขึ้นเรื่อยๆ จนสูงลิบแตะเพดาน หัวใจหนุ่มเต้นระส่ำยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ชายหนุ่มเองก็ยิ่งส่งตัวเองเร็วชนิดลืมโลก เขาไม่เคยคลั่งแบบนี้มาก่อน ลืมไปด้วยซ้ำว่าคนใต้ร่างเขานั้นเพิ่งครั้งแรก เมื่อไม่สามารถรั้งตัวเองได้ตติยะก็วิ่งชนโครมเต็มตัวไม่ยั้ง กระทั่งร่างของคนทั้งสองสะท้านเยือกขึ้นพร้อมกัน ร่างสูงใหญ่เกร็งคำรามพร่าในลำคอดัง ใบหน้าหล่อเหลาแดงก่ำบิดเหยเกแหงนเงยมองเพดานห้องเอื้อมธารที่กรีดร้องพร้อมตาเบิกโพลงมองภาพชายหนุ่มตรงหน้าด้วยหัวใจที่กระหน่ำแรงโลด รู้สึกรักเขาและภาคภูมิใจในตัวเองอย่างที่สุด หน้าตาท่าทางของอีกฝ่ายแม้จะเหมือนทรมานแสนสาหัสแต่เธอรู้เขาสุขสุดๆ เลยเชียวแหละ เพราะอะไรน่ะหรือ เพราะเธอเองก็ไม่ต่างจากเขาเลยความรักกับเซ็กส์บางครั้งมันก็แยกกันไม่ออก เธอเพิ่งเข้าใจก็วันนี้เอง การได้มีความสุขกับคนที่รักนั้นคือเซ็กส์ที่สุดยอดจริงๆเมื่อปล่อยกายปล่อยใจตามอารมณ์ปรารถนาแล้วตต
ลวงเงารัก 39......ครึ่งชัวโมงผ่านไปร่างบางก็ออกมา (1)
ครึ่งชัวโมงผ่านไปร่างบางก็ออกมาจากห้องพร้อมผ้าขนหนูพันตัวเพราะไม่ได้ถือเสื้อผ้าเตรียมเข้าไป เธอทำใจกล้าก่อนจะมองดูว่าคนตัวสูงใหญ่อยู่ในห้องหรือไม่ เมื่อไม่เห็นก็รีบวิ่งพรวดไปที่ตู้ซึ่งเพิ่งจัดเสื้อผ้าเข้าไปค้นหาของอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าเขาไปไหน แต่ต้องรีบกลับเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำก่อนที่ตติยะจะเข้ามาทว่าช้าไปแล้ว เพราะประตูห้องเปิดพรวดในขณะที่ร่างสูงในชุดกางเกงเลกับเสื้อแขนตัดฟิตเปรี๊ยะจนเห็นกล้ามเนื้อเป็นมัดแข็งแกร่ง มือใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมก้าวเข้ามาในห้อง ชายหนุ่มชะงักมองคนร่างบางที่หันมามองเขาตาโต ส่วนหญิงสาวก็สะดุ้งตกใจจนเผลอปล่อยทุกอย่างในมือร่วงลงพื้นตาคมสีอ่อนมองร่างสวยตั้งแต่ใบหน้า ผมเปียกที่ถูกขมวดลวกๆ รุ่ยร่ายตกลงมาระลำคอระหง ไหล่บาง เนินอกอวบขาวนวลเนียนก่อนจะถูกผูกทับไว้ด้วยผ้าขนหนู สายตาเขาจึงไล่ลงล่างอย่างรวดเร็ว ขาขาวกลมกลึงที่โผล่จากผ้าผืนเล็กคลุมสะโพกอย่างหมิ่นเหม่ทำเอาชายหนุ่มกลืนน้ำลายเสียงดังชัดเจน คนที่สบตากับเขาถึงกับตัวสั่นเพราะแววกระหายฉายวาบโชติช่วงอย่างไม่ปิดบัง เอื้อมธารจึงเลี่ยงหลุบตาลงมองเสื้อผ้าแล้วย่อตัวลงหยิบ พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ให้มีส่วนล่อแห
ลวงเงารัก 38...สองเดือนต่อมาบ้านสวนก็ได้จัดงานแต่ง (4)
ขณะนั้นตติยะเริ่มขยับลุกขึ้นก้าวไปข้างหน้า ทว่าได้เพียงไม่กี่ก้าวก็ล้มลงแล้วลุกขึ้นใหม่ มือหนายื่นไปข้างหน้าเพื่อควานหาคนร่างบาง หากก็ต้องล้มอีกครั้งเพราะความรีบร้อนลุยน้ำและมองไม่เห็น แต่ชายหนุ่มก็ยังฝืนลุกขึ้นก้าวเร็วๆ ขึ้นไปบนผืนทรายจนได้ เขาขยี้ตาที่ยังแสบแต่ก็ยังลืมตาไม่ขึ้นจึงได้แต่เดินสะเปะสะปะยื่นมือไปทั่ว“ซี คุณยังอยู่แถวนี้หรือเปล่า ผมเป็นห่วงคุณนะ ตอบผม ให้ผมได้ยินเสียงคุณหน่อย”หลังจากลืมตาขึ้นมาแล้วยืนมองคนที่ดูเหมือนจะไม่ยอมแพ้ในการหาเธออยู่พักใหญ่จนแทบจะทนไม่ไหว มือบางก็ยื่นไปข้างหน้าช้าๆ หากก็ตัดใจลดมือลงในที่สุดและยืนนิ่งอย่างรอคอย ใจเต้นแรงลุ้นระทึกแทบจะกลั้นหายใจ ขอเวลาอีกนิดเดียว แค่นิดเดียวเท่านั้น‘ก้าวมาสิ มาหาฉัน’เอื้อมธารร้องเรียกอีกฝ่ายอยู่เพียงในใจ“คุณอยู่ที่นี่ใช่ไหมซี”ชายหนุ่มเคลื่อนไหวช้าลง พยายามจับทิศทางก่อนจะขยับไปด้านซ้ายมือเพียงสองก้าวแล้วคว้าหมับ ทำให้ร่างเย็นชื้นหากก็นุ่มนิ่มเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนเขาเต็มๆ ปากบางสวยก้มลงจูบข้างขมับเธอพร้อมกระซิบต่อว่าเบาๆ ทั้งที่ใจเขาแทบขาดรอน กลัวไปหมดทุกอย่าง“แกล้งผมทำไมฮึ คุณจะฆ่าผมหรือไง ทั้งที่รู้ว่าผมรักคุณ
ลวงเงารัก 38...สองเดือนต่อมาบ้านสวนก็ได้จัดงานแต่ง (3)
“บอกอะไรคะ”ชินานางอดถามไม่ได้“ก็พี่ทิมบอกว่า ผู้ชายถ้าได้มีอะไรกับคนที่รักแล้วจะยิ่งรักมากขึ้น ให้ดูพี่เรฟเป็นตัวอย่าง เพราะเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเวลาอยู่กับพี่นา แยมไม่ค่อยเชื่อ เพราะพี่เรฟเขาเย็นชา ชอบทำหน้าเฉยตลอด แต่แยมก็เห็นพี่เรฟมองตามพี่นาตลอดเหมือนกัน ตอนเราเล่นน้ำก็มอง แต่พอเห็นความน่ารักของพี่นาเวลาเขินอย่างนี้แยมเข้าใจเลยค่ะ แยมก็ชอบพี่นานะคะ”เอื้อมธารกับชินานางมองคนที่อธิบายเสียงใสแล้วก็มองหน้ากัน โดยชินานางเป็นฝ่ายเขินหลบไปก่อนขณะที่เอื้อมธารคิดตามคำพูดของสาวน้อย เธอเองก็เห็นด้วยเพราะรู้สึกได้ว่า เรฟแสดงออกว่าห่วงใยรักใคร่ชินานางมากกว่านิสัยปกติของเขา คล้ายกับแววตาที่อานินท์มองพี่สาวของเธอ แถมทั้งสองคนยังมีแผนจะแต่งงานกันในอีกหกเดือนข้างหน้า แต่เอื้อมทรายจะยังอยู่กับเธอโดยที่อานินท์ย้ายเข้ามาอยู่ด้วยส่วนเมื่อคิดถึงแววตาและการเอาใจใส่ดูแลเธอของตติยะก็ไม่ได้น้อยไปกว่าใคร แถมเขายังดูจะตามใจเธอมากกว่าคนอื่นด้วยซ้ำ ไม่ได้ทำให้เอื้อมธารรู้สึกน้อยหน้าใครๆ แต่อย่างใด“แล้วพี่เรฟ แบบว่ามีเซ็กส์กับพี่นาบ่อยไหมคะ”สาวน้อยจอมซักยังถามต่อ แม้ใบหน้าสวยของตัวเองจะแดงเรื่อขึ้น
บางทีคุณอาจจะชอบ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
น้ำหมึกหิมะ97.3K viewsเจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
สาวน้อยสุดจี๊ด123.1K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ30.1K viewsเล่ห์รักพายุร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์43.2K viewsเสน่ห์รักจอมมาร
อิ่มอุ่น ยิปซี99 viewsทาสรักทัณฑ์สวาท
วรดร/กัญนิชา/วิรัญชนา481 viewsเจ้าสาวสัญญารักของซีอีโอเลือดเย็น
หลูซื่อเต๋อ619 viewsหมื่นคำเหตุผลที่ฉันทิ้งเธอ
ฟ้าน้ำค้าง - fahnamkang14 views
