ตอนที่ 9.  ตำราครองเรือนของพระสนมแก้ว

มือเรียวงามประดับปะวะหล่ำกำไล แหวนเพชรพลอยทองวูบวับ เอื้อมมาจับข้อมือที่ปิดไว้ให้กางออก เนิกอกของกากีตูมตั้งปลั่งเต่งราวดอกบัวหลวงเพิ่งผุดพ้นน้ำ กลมงามบริสุทธิ์ ปลายถันแดงก่ำสีหมากสุกขนาดเพียงครึ่งเม็ดบัว

            “อย่าอาย อย่าขัด มือนี่อย่าปัดป้องผลักไส พระสนมโง่เท่านั้นที่จะผลักไสองค์กษัตริย์ออกจากตัวและทำให้ตัวเองตกอับ เจ้าต้องเอามือและแขนนี้ โอบองค์หรือแตะที่ต้นแขนท่าน อย่าได้วางตกกะปลกกะเปลี้ยบนที่นอนเหมือนท่อนไม้ ท่านเคลื่อนไปเชยชมเจ้าทางไหนก็โอนอ่อนตาม ไม่มีบุรุษใดนิยมสมเสพกับซากศพที่นอนนิ่งแข็ง หรือเอาแต่คร่ำครวญร้องไห้ จำเอาไว้”

            สีฝุ่นพยักหน้าหงึกหงัก แต่ก็รีบยกแขนกลับมาปิดหน้าอกอีกอยู่ดี

            จนมือเรียวงามคู่นั้น วางลงบนหัวเข่าของเธอ แล้วพยายามดึงแยกออก สีฝุ่นเห็นพระสนมแก้วเม้มปากกลั้นหัวเราะ ก่อนจะทำหน้าตาขึงขัง “นี่สำคัญนัก แม่คุณ ขาเจ้าต้องไม่หนีบเข้าหากันเยี่ยงนี้ ต้องยอมอ่อนกำลังให้พระองค์ท่านกางออก ให้สอดพระวรกายเข้าไปได้”

            “สะ...สอด” หญิงสาวที่นอนอยู่สะดุ้งเฮือก แม้อายุ 25 ย่าง 26 แต่เธอก็ยังไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องเพศโดยตรง พอจะรู้หรอกว่าสอดนั่นคืออะไรยังไง แต่ก็ไม่เคยมีใครมาพูดเรื่องนี้ด้วยแบบนี้

            “เด็กเอ๋ย” พระสนมเอกถอนหายใจยิ้มๆ “ข้าเคยสอนเจ้าไปหนนึงแล้วก่อนหน้านี้ แต่ตอนนั้นคงยังไม่กระจ่างนัก คงเพราะข้าใช้อุปลักษณ์เปรียบเทียบ เจ้าเลยนึกภาพของจริงไม่ออกสินะ”

            นางว่าแล้วเลิกออกแรงขืนแต่เปลี่ยนเป็นอธิ

บายแทน โดยชี้ไปตามจุดต่างๆบนร่างกาย “เมื่อบุรุษเปลือยร่าง พวกเขาจะไม่เป็นเช่นเรา พวกเขาจะมีองค์กำเนิดเป็นดุ้นเนื้อท่อนหนึ่งยื่นยาวออกมาจากตรงนี้” นางชี้ตรงระหว่างขาจนสีฝุ่นต้องหนีบแน่นขึ้นไปอีก

            “ไม่น่ากลัวนักหรอก หน้าตาก็คล้ายดรรชนีเหยียดตรง เป็นแท่งเป็นลำ ขนาดใหญ่กว่าลำเทียน เล็กกว่าท่อนแขนเจ้า เวลาปกติจะอ่อนปวกเปียกอยู่สงบเสงี่ยมดีในผ้านุ่ง แต่เวลาจะเสพสมพาส มันจะเปลี่ยนรูปร่าง ขยายขนาดใหญ่และแข็งเกร็งขึ้นมาด้วยไฟกาม เฉพาะของผัวพวกเรา ก็จะขนาดใหญ่กว่านิ้วมือสองนิ้วของเจ้าประกบกันนิดหน่อย ยาวสักค่อนคืบ แข็งเพียงพอเป็นรูปทรง อ่อนโอนได้บ้างหากกระทบกระทั่งรุนแรง เจ้ามีหน้าที่ แยกขาตนออก ยอมให้พระองค์ท่าน แทรกพระวรกายเข้ามาที่ระหว่างขาทั้งสองข้างของเจ้า กางขาเจ้าออกให้กว้าง หลังจากนั้นบุรุษจะนำองค์กำเนิดที่แข็งเป็นแท่งแล้วของเขา เข้ามาในกายเจ้า ตรงช่องที่เคยมีเลือดระดูไหลออก จำได้ไหม”

            พระสนมรูปงามวางนิ้วมือเป็นแนวนอน แล้วทำท่าสอดผ่านง่ามนิ้วมืออีกข้าง เลื่อนเข้าเลื่อนออกช้าๆ สีฝุ่นฟังแล้วนึกตามเสียวท้องน้อยวูบวาบ ราวกับตอนที่แอบครูอ่านนิยายโรแมนซ์ในเว็บชื่อดังระหว่างเรียนวิชาเลขเมื่อสมัยมัธยม 

            “เป็นธรรมดาหากเจ้าจะเจ็บปวดตึงนักเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมกล้ำกรายผ่านเข้าไปเป็นครั้งแรกและเยื่อพรหมจรรย์ฉีกขาดตามธรรมชาติ ให้เจ้าผ่อนคลาย หายใจลึกๆ อย่าเกร็งร่าง เพราะหากขืนไว้ เนื้ออ่อนจะยิ่งฉีกขาดเจ็บหนักเข้าไปอีก

            องค์กำเนิดจะสอดลึกเข้าไปจนสุด เขาจะค่อยเคลื่อนสะโพกเข้าจนสุด และเคลื่อนออก และเคลื่อนเข้าจนสุดอีก ครั้งแล้วครั้งเล่าเหมือนคลื่นซัดฝั่ง หากเจ้าผ่อนคลายได้ดีพอ ความเจ็บปวดทรมานในตอนแรกจะบรรเทาลงได้บ้าง ครั้งต่อๆไปเจ้าก็อาจจะรู้สึกถึงความหฤหรรษ์ของหน้าที่นี้ไปเอง” นางว่าต่อ

            “พระองค์จะเคลื่อนขยับท่อนเนื้อของพระองค์เข้าออกอย่างคลื่นซัดฝั่ง จนกระทั่งถึงเวลาเหนือหัวสำราญพระหฤทัยเพียงพอ หลังจากนั้นองค์กำเนิดจะนำพระเชื้อของเหนือหัวเป็นของเหลวสีขาวขุ่นข้นลื่นเหนียวจำนวนหนึ่งหลั่งออกจากปลายท่อนนั้น ทิ้งบ่มไว้ในท้องน้อยของเจ้า เหมือนหยอดเมล็ดพันธุ์ลงบนแปลงร่องในผืนดิน หากเจ้าโชคดีพอ สักวันหนึ่ง เจ้าก็จะได้อุ้มครรภ์พระหน่อเนื้อเชื้อพระวงศ์ เมื่อคลอดแล้ว ก็จะได้เป็นเจ้าจอมมารดา และหากโชคดี ตำแหน่งพระมเหสีก็ยังว่าง ตั้งแต่พระมเหสีองค์ก่อนสิ้นพระชนม์ไป เจ้าอาจได้รับแต่งตั้งให้เป็นใหญ่เป็นโตได้ถึงเพียงนั้น พระหน่อในครรภ์ของเจ้าก็อาจเป็นองค์รัชทายาท”

            พระสนมแก้วว่าแล้วก็ดวงตาเลื่อนลอย ยิ้มน้อยๆ มือหนึ่งเผลอลูบครรภ์ตนเองสีหน้าพึงพอใจ

            สีฝุ่นมองตาม คาดเดาบางอย่างได้ จึงเอ่ยปากถาม “หรือว่า...พระสนมแก้ว อุ้มครรภ์พระหน่อเชื้อพระวงศ์ของพระเจ้าพรหมทัตเอาไว้อยู่เหรอคะ”

            นางหันกลับมาสบตาหญิงสาวที่ยังนอนอยู่ “ช่างสงสัยนักนะแม่กากี เจ้านี่ฉลาดจริง ใช่แล้ว ข้าสงสัยว่าข้ากำลังอุ้มครรภ์พระหน่อกษัตริย์ เพราะระดูของข้าขาดไปได้สองเดือนแล้ว โบราณว่าท้องอ่อนไม่ควรเสี่ยงเสพสังวาสเพราะอาจจะเกิดอันตรายกับทารกในท้องได้ จากที่พระเจ้าพรหมทัตยังวางพระทัย ว่าจะรอให้เจ้าเติบโตเต็มสาว พระองค์จึงรอไม่ได้ เพราะช่วงนี้ข้าไม่อาจจะปรนนิบัติพัดวีท่านได้ดังเดิม”

            “แต่ว่า” สีฝุ่นยังคลางใจหลายเรื่อง แต่กระนั้นตอนนี้เธอรู้สึกได้เองลึกๆว่า ควรจะเล่นตามน้ำไปเรื่อยๆก่อน “เป็นกษัตริย์ ปกติก็ต้องมีเมียมากไม่ใช่เหรอคะ แล้วไม่มีพระสนมหรือนางกำนัลองค์อื่นๆคอยถวายปรนนิบัติดูแลพระองค์ท่านแทนพระสนมแก้วไปก่อนเหรอคะ ทำไมต้องมาเจาะจงเลือกเด็กเพิ่งมีระดูอย่างฉันด้วย”

            พระสนมเอกอมยิ้ม แสร้งขมวดคิ้วยุ่ง “แหม น้อยหรือนั่น ข้าคิดว่าเจ้าอ่อนเดียงสา ไม่รู้เรื่องรู้ราว อันที่จริงเจ้าจะหลอกถามข้าละสินะ เอาเถอะ ข้าจะเล่าก็ได้ เรื่องจริงอย่างหนึ่งที่ว่าเจ้างามกว่าใครในสามภพนั้นย่อมไม่เป็นที่กังขา ชายใดในโลกหล้าก็ย่อมปรารถนาจะครอบครองนั้นเจ้าคงรู้ตัวดีอยู่แต่ก่อนถวายตัวแล้ว แต่เหตุที่องค์เหนือหัวพรหมทัต ไม่ประสงค์ให้นางสนมกำนัลอื่นเข้าถวายงานเลย ก็เพราะว่าข้า มีกลเม็ดบางอย่าง ที่นางอื่นๆไม่ล่วงรู้ เกี่ยวกับพระวรกายของพระองค์ท่านน่ะสิ พระชนมายุของพระเจ้าพรหมทัตนั้น ล่วงเข้าวัยสนธยาแล้ว ร่างกายความแข็งแรงต่างๆก็ย่อมร่วงโรยลงบ้างเป็นเรื่องปกติธรรมดา ทำให้ปกติแล้ว พระองค์ไม่อาจะกระทำการเสพสมพาสได้ดังหมายทุกครั้ง ยกเว้นจะได้รับความช่วยเหลือจากข้า”

            “ยะ...ยังไง” แน่ละสีฝุ่นพลั้งปากถามไปเพราะความอยากรู้มากกว่าจะคิดเอาไปดัดแปลงประยุกต์ใช้จริงกับผู้ชายหน้าเหมือนคุณเปี๊ยกนั่น แต่เจ้าจอมแก้วก็ส่ายหน้าอมยิ้ม

            “นี่ก็มากไปแล้วสำหรับหยาดน้ำค้างบริสุทธิ์อย่างเจ้า กากี รู้มากไปจะเป็นโทษเสียมากกว่า เอาไว้ผ่านคืนถวายตัวครั้งที่สองให้ได้เสียก่อน ข้ายังหวังว่าความสดสาวงามสะพรั่งของเจ้า จะช่วยเรื่องความแข็งแกร่งของพระเจ้าเหนือหัว พระผัวของพวกเราได้บ้าง เอาไว้หากไม่ได้การจริงๆเจ้าค่อยมาถามข้า

            อย่างไรเสีย พระองค์ก็โปรดปรานเจ้านัก โปรดเสียจนแทบจะแต่งตั้งเจ้าเป็นสนมเอกองค์ที่สองเสียตั้งแต่ยังไม่ทันได้ถวายงานรับใช้สักครั้ง ถ้าก็ต้องรักเอ็นดูเจ้าเหมือนน้องนุ่งไปด้วยอยู่แล้ว”

            นางว่าพลางตวัดมือหยิบผ้าห่มที่กองอยู่ข้างๆมาห่มให้ “เอ้า นุ่งผ้าเสีย จะชำระร่างกายเสียอีกรอบก่อนเข้านอนก็ได้ พักผ่อนให้เต็มที่ พรุ่งนี้จะได้มีเรี่ยวแรงกำลังใจถวายตัวใหม่อีกครั้ง เปลื้องผ้าเช่นนี้กลิ่นหอมเนื้อนางของเจ้ายิ่งหอมฟุ้งจัดเสียจนข้าวิงเวียนไปหมด”

            นั่นสิ สีฝุ่นคิดขณะมองตามพระสนมร่างงามสะคราญหันหลังเดินจากไป ไอ้เราก็นึกอยู่ว่ากลิ่นน้ำหอมใครแรงขนาดนี้ กลิ่นคล้ายดอกการเวกผสมกลิ่นหอมลึกแบบแอมเบอร์กับมัสค์ ไม่อยากเชื่อเลยว่ากลิ่นหอมเหล่านี้มาจากผิวเนื้อของตัวเธอเอง!