ตอนที่15/3

“สตรีนางนั้นนามว่าหวงเซ่อ ถูกหรือไม่” ฉันถามหลังพิจารณาสตรีที่ยืนร้องเพลงแสนไพเราะจนทุกคนต้องหยุดเดินช้อปปิ้งมายืนฟังที่ระเบียงแต่ละชั้นเพื่อฟังนางบรรเลงท่วงทำนองเป็นเพลงสมัยใหม่ที่ฉันเคยฟังในติ๊กต๊อก แต่กลุ่มสหายของเฉิงเซ่อพวกเขากลับกลัวสหายอีกคนที่นามว่าหลันเซ่อจะโกรธเคืองเพราะนางร้องเพลง

ทันใดนั้นฉันก็เห็นเยว่หมิงอยู่ชั้นสี่ยืนข้างสตรีนางนั้นดูการแสดงด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแล้วนางไปอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไร?

ลวี่เซ่อตั้งท่าจะวิ่งไปหยุดการกระทำของหวงเซ่อแต่ถูกหงเซ่อร่างสูงกว่ากอดคอรั้งตัวไว้ได้ทัน “ปล่อยนางเถิดน่าเพลงออกจะไพเราะ เนื้อเพลงก็เหมาะกับหลี่เหมยซินไม่น้อย เจ้าฟังสิ” เขาหยักคิ้วใส่ฉันทั้งพันธนาการไม่ให้ลวี่เซ่อหลุดออกวิ่งขึ้นไปห้ามคนข้างบน

“เฉิงเซ่อยืนบื่ออยู่ใย ขึ้นไปหยุดนางสิ”

“เฮ้ออ ข้าไม่ได้กลับบ้านไปฟังเพลงทำนองแบบนี้เป็นเดือนแล้วฟังต่ออีกสักหน่อยจะเป็นไรไป หลันเซ่อยังไม่ตื่นหรอกต่ออีกสักท่อนหนึ่งกำลังดี”

“เฉิงเซ่อ!” ลวี่เซ่อขึ้นเสียงใส่เขาขณะถูกรัดเอวอยู่ในอ้อมกอดอันแข็งแกร่งของหงเซ่อ

ฉันอมยิ้มมองความสัมพันธ์มิตรสหายกลุ่มใหญ่ของ