LOGINShare
๔๗.๑ ยอมรับไม่ได้
Last Updated:
2025-06-07 18:00:41“หยุดเถิดคีภัทรา เจ้าก็รู้ว่าเจ้ามิใช่คู่ที่เบื้องบนลิขิต พวกเขาทั้งสองเป็นคู่กันมาทุกภพทุกชาติมิอาจแยกจากกันได้ ข้ารู้ว่าโอรสแห่งเรากระทำผิดกฏ และแน่นอนว่าต้องรับบทลงโทษทัณฑ์นั้นเป็นแน่”
“แล้วเหตุใดเป็นข้ามิได้ มิว่าจักบุญบารมี ข้าล้วนมีเหมาะสมกับเจ้าพี่มิต่างจากนางแล้วเหตุใดกัน ข้าก็บุตรีของกษัตริย์นาคาแห่งทิศอุดร มีศักดิ์สายเลือดกษัตริย์เฉกเช่นเดียวกับนาง”
“เจ้าบังคับให้ใครมารักเจ้ามิได้ดอกหนาคีภัทรา จิตสองจิตผูกพันธ์กันข้ามภพข้ามชาตินานนับอสงไขยยากนักที่แปรเปลี่ยน”
“ข้ามิยอมรับ!! กาลเวลาแปรเปลี่ยนได้ฉันใด ใจก็แปรเปลี่ยนได้ฉันนั้น!!หากเพียงแต่ไม่มีนางใจของเจ้าพี่จะมีเพียงข้า” คีภัทรามิยอมแม้แต่จะฟังเสียงบิดาแห่งนาคาทั้งปวงอย่างพญาอนันตนาคราช ซ้ำยังหันหนีหายวับไปกับตาอย่างดื้อรั้น พญาอนันตะในร่างจำแลงส่ายหน้าไปมาราวกับเอือมระอากับบุตรสาวที่ดื้อรั้น ก่อนจะหันหน้าไปมองนรินทร์ที่ช็อกอย่างไม่เหลือสติ
เธอเงยหน้ามองชายผู้นั้นและพชรสลับกันไปมาอย่างสับสน การพบเจอพญานาคตัวเป็นๆก็ว่าเหลือเชื่อแล้ว พญานาคจำแลงแปลงกายมาปะปนกับมนุษย์นั้นก็ยิ่งไปกันใหญ่ ซ้ำมันเกิดขึ้
Latest chapter
ลิขิตสัญญานาคา ๕๐. นคภกร
“นางจักมอบยศถาบรรดาศักดิ์ให้พี่จริงดั่งว่าแน่รึ? มิใช่ว่าทำการสำเร็จก็ปิดปากสังหารพี่ดอกรึ?” ภรรยาสาวเอ่ยถามผู้เป็นสามีด้วยท่าทีที่ไม่ไว้วางใจผู้จ้างวานนัก อีกทั้งในใจยังแอบหวงสามีตนเนื่องจากรู้นิสัยของนาคาหนุ่มสามีตนดี ขนาดรับตนเป็นภรรยายังมีเล็กมีน้อยไม่หยุดหย่อน หากแต่ว่าผู้เป็นภรรยานั้นก็ไม่ได้ต่างจากผู้เป็นสามีเลย อย่างที่เขาเรียกว่า…ศีลเสมอกัน…“มิง่ายปานนั้นดอก ในเมื่อนางบอกว่ามิให้พี่ปริปากว่าใครคือผู้จ้างวานทำเรื่องบัดสี นั่นย่อมหมายถึงความลับของนางอยู่ที่ข้าแลหากพญาเพชรแก้วรู้เข้านางคงมิพ้นถูกชังน้ำหน้าจนถูกเนรเทศเป็นแน่”“ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ดี พี่ก็จักมีเงินมีทองมียศถาบรรดาศักดิ์เป็นนาคานักรบ จักได้มิมีผู้ใดมาดูแคลนได้อีก” ทั้งสองสามีภรรยาหัวเราะขึ้นมาอย่างพอใจ พลางในหัวคิดถึงสมบัติแลอำนาจในมือก็ยิ่งทำให้สุขใจ“พี่ไปก่อนหนากันตา เจ้าจงอดทนรอคอยพี่”นาคาหนุ่มผู้มากตัณหาเอ่ยลาเมียคู่กรรมจะได้เมียใหม่เป็นถึงนาคีสายเลือดกษัตริย์…จักมิต้องมาทนอยู่ในชั้นนาคาต่ำต้อยอีกเจ้าแม่นางน
ลิขิตสัญญานาคา ๔๙.๒ คีภัทรา
“แล้วข้าเล่าเป็นเพียงเครื่องราชย์บรรณาการ มิมีความสลักสำคัญใดอย่างนั้นหรือ”“เจ้าเปรียบเสมือนพี่น้องร่วมสายเลือดย่อมสำคัญ”สิ้นเสียงพญาเพชรแก้วมือที่กอดกายหนาไว้แน่นก็ถูกแกะคลายออก ใบหน้าของชายผู้เป็นที่รักดูจริงจังและแน่วแน่จนใจเจ็บ นางมีรักแท้ให้แก่เขาอยู่เต็มดวงใจ แม้ว่านางจักมาก่อนนางผู้นั้นหลายร้อยปีก็ยังมิอาจทำให้ชายในดวงใจรักนางได้ ยิ่งคิดยิ่งน่าเจ็บใจ…“เจ้ากลับไปเสียเถิด” พญาเพชรแก้วเอ่ยพร้อมหันหลังให้นาง คีภัทรามองแผ่นหลังกำยำของชายหนุ่มตรงหน้าทั้งน้ำตา แม้แต่น้ำตาของนางก็มิอาจเรียกความสนใจของเขาได้เลยคีภัทราจึงวิ่งออกไปจากห้องของพญาเพชรแก้ว ใบหน้าสวยคมคายเปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำตาก่อนจะทรุดร่างนั่งลงสะอื้นไห้เมื่อถึงห้องหอนอนของตนแม้นตัวเจ้าหล่อนยอมละความเป็นกุลสตรีเข้าหาพญาเพชรแก้วด้วยใจรัก ถึงในหอนอนเพียงเพื่อขอร้องอ้อนวอนขอความรักจากเขาเพียงน้อยนิดแต่ทว่าเพียงเศษเสี้ยวเขาก็มิแลเหลียวนาง“เจ็บใจ! เจ็บใจนัก! มันคือผู้ใดกัน!! มันน่าหลงใหลหรือใช้มารยาสาไถใดจึ่งได้ใจเจ้าพี่!!” เอ่ยกล่าวด้
ลิขิตสัญญานาคา ๔๙.๑ คีภัทรา
“เจ้าพี่ไปเพียงมินาน ก็ริติดต่อชายอื่นเสียแล้ว หากเจ้าพี่รู้ว่ามเหสีเอกแห่งตนกระทำงามหน้าเพียงนี้จะว่ากระไรหนอ” เสียงเล็กแหลมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกระแนะกระแหน ก่อนจะย่างก้าวเข้ามาในห้องที่นรินธรานั่งอยู่ด้วใบหน้าที่เชิดขึ้นอย่างหยิ่งยโส นรินธราหันไปมองใบหน้าสวยคมนั้นเพียงชั่วครู่ก่อนจะหันกลับมาร้อยมาลัยดอกมะลิต่อ หวังจะมอบพวงมาลัยดอกมะลินี้แทนใจให้ชายผู้เป็นที่รัก “เจ้ากล้าเมินข้ารึ!” หญิงสาวใบหน้าคมคายเอ่ยขึ้นพร้อมปมคิ้วที่ขมวดมุ่นแสดงถึงความไม่พอใจที่หญิงสาวตรงหน้าเมินเฉยต่อหล่อน ถึงอย่างนั้นนรินธราก็ยังมิมีท่าทีจะสนใจคีภัทราเลย คีภัทราทำท่าไม่พอใจแต่จะให้ทนโดนเมินแล้วยืนอยู่เห็นทีจะเสียหน้า จึงยอมเดินกระฟัดกระเฟียดออกไปอย่างแค้นเคือง นรินธราเห็นว่าคีภัทราออกไปแล้วก็เงยหน้าขึ้นเหลียวมองตามหลังหญิงผู้นั้นพลางส่ายหน้าไปมา “มิรู้เพราะเหต
ลิขิตสัญญานาคา ๔๘. นรินทร์ นรินธรา
แววตาของนรินทร์ที่จ้องมองพชรเปลี่ยนไปจากเดิมดวงตาใสที่เคยมองเขาด้วยความรักบัดนี้แปรเปลี่ยนเป็นหวาดกลัว แม้ว่าเขาจะล่วงรู้อยู่แล้วว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาจะเปลี่ยนไป แต่ใจของเขากลับทำใจยอมรับไม่ได้เมื่อมันเกิดขึ้น“คุณกลัวผมหรือครับ?”ใจหนึ่งก็กลัวสิ่งที่เธอไม่รู้จักอีกใจหนึ่งก็ปวดใจกับถ้อยคำที่ตัวเองปฏิเสธ เธออยากจะบอกว่าเธอยังรู้สึกดีกับเขาแต่ก็กลัวเกินกว่าจะพูดออกมา นรินทร์หลุบตาลงเม้มปากแน่นหลบเลี่ยงสายตาของเขาที่จ้องมองเธออย่างรอคำตอบ พชรรู้ดีว่าตอนนี้เธอก็คงยังสับสน เขาจึงพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ“ผมแค่จะช่วยรักษาคุณ” พชรเอ่ย“คุณไม่ใช่หมอสักหน่อย…เรียกหมอมาดีกว่าค่ะ” นรินทร์เอ่ยขึ้นอย่างไม่ยินยอม พชรได้แต่เพียงปั้นหน้ายิ้มรับแม้ว่าจะเขาจะรู้สึกเศร้าแค่ไหนก็ตาม เขายังคงดื้อดึงเดินไปนั่งลงข้างๆที่เธอนอนอยู่“นี่คุณ! คุณ!” นรินทร์ตกใจสุดขีดอีกครั้งเธอหลับตาปี๋ร่างของพชรที่ไม่ใช่มนุษย์ยังคงติดตาของนรินทร์ เมื่อเขาเอื้อมมือมาจับที่มือของเธออย่างแผ่วเบา แม้จะกลัวแต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเขานั
ลิขิตสัญญานาคา ๔๗.๒ ยอมรับไม่ได้
“.......”“อยู่ด้วยกันไม่ได้ มันไม่มีทางได้อยู่ด้วยกันด้วยซ้ำ! จะเรียกว่ารักได้ยังไง ฉันเป็นมนุษย์ที่ต้องใช้ชีวิต ต้องการความรักแบบคนปกติ ฮึกๆ…ไม่ใช่รักกันเพียงแค่ในจิต…รักกันแบบที่มองไม่เห็นว่าเขาเป็นยังไงอยู่ยังไงดูแลเขาไม่ได้”“........”“ไม่ใช่จะรักกันแล้วต้องมานั่งเฝ้ารอคุณมาหา ต้องนั่งสมาธิเพื่อเจอคุณเหรอคะ? หรือต้องพลอดรักกันในฝันราวกับคนบ้าที่ไม่อยากตื่นจากฝัน ฉันไม่ต้องการความรักแบบนั้น ฉันยังมีความอยากอย่างที่คนเขาเป็นกัน”“ผม…เข้าใจแล้วครับ...” พชรตอบรับแค่นั้นและพยายามเก็บกลั้นน้ำตาเอาไว้แต่มันก็ไหลลงมาอยู่ดี ก่อนที่เขาจะกลั้นใจอุ้มเธอเดินไปต่อจนถึงที่บ้านพัก แสงศรแยกตัวออกไปรักษาตัวเพื่อไม่ให้คนในทีมของนรินทร์ได้เห็นสภาพของเขาตอนนี้ ระหว่างทางหลังจากนั้นทั้งสองไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยจนเขาค่อยๆวางเธอลงบนเตียงกว้าง“พี่นรินทร์! เป็นอะไรไป?!” มินตรารีบเดินเข้ามาหาด้วยความเป็นห่วงก่อนคนอื่นๆจะตามเข้ามา“มึงไม่เป็นไรใช่ไหม?” นิลนนท
ลิขิตสัญญานาคา ๔๗.๑ ยอมรับไม่ได้
“หยุดเถิดคีภัทรา เจ้าก็รู้ว่าเจ้ามิใช่คู่ที่เบื้องบนลิขิต พวกเขาทั้งสองเป็นคู่กันมาทุกภพทุกชาติมิอาจแยกจากกันได้ ข้ารู้ว่าโอรสแห่งเรากระทำผิดกฏ และแน่นอนว่าต้องรับบทลงโทษทัณฑ์นั้นเป็นแน่”“แล้วเหตุใดเป็นข้ามิได้ มิว่าจักบุญบารมี ข้าล้วนมีเหมาะสมกับเจ้าพี่มิต่างจากนางแล้วเหตุใดกัน ข้าก็บุตรีของกษัตริย์นาคาแห่งทิศอุดร มีศักดิ์สายเลือดกษัตริย์เฉกเช่นเดียวกับนาง”“เจ้าบังคับให้ใครมารักเจ้ามิได้ดอกหนาคีภัทรา จิตสองจิตผูกพันธ์กันข้ามภพข้ามชาตินานนับอสงไขยยากนักที่แปรเปลี่ยน”“ข้ามิยอมรับ!! กาลเวลาแปรเปลี่ยนได้ฉันใด ใจก็แปรเปลี่ยนได้ฉันนั้น!!หากเพียงแต่ไม่มีนางใจของเจ้าพี่จะมีเพียงข้า” คีภัทรามิยอมแม้แต่จะฟังเสียงบิดาแห่งนาคาทั้งปวงอย่างพญาอนันตนาคราช ซ้ำยังหันหนีหายวับไปกับตาอย่างดื้อรั้น พญาอนันตะในร่างจำแลงส่ายหน้าไปมาราวกับเอือมระอากับบุตรสาวที่ดื้อรั้น ก่อนจะหันหน้าไปมองนรินทร์ที่ช็อกอย่างไม่เหลือสติเธอเงยหน้ามองชายผู้นั้นและพชรสลับกันไปมาอย่างสับสน การพบเจอพญานาคตัวเป็นๆก็ว่าเหลือเชื่อแล้ว พญานาคจำแลงแปลงกายมาปะปนกับมนุษย์นั้นก็ยิ่งไปกันใหญ่ ซ้ำมันเกิดขึ้
You may also like
ข้ามีระบบปลูกผักวิเศษ
อันเข่อซิง1.6K viewsรัก ลวง ร้าย เสน่ห์มรณะ
เซเรีย611 viewsคำสาปบัญชารัก...The Love of Aamands
ดวงดาหลา สรีสามัญ คมงิ้วเริงรำ227 viewsล่ามรักบัลลังก์มาร
Happy Better131 viewsภรรยาข้าคือนางร้าย
malinee228 viewsฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา
hikki411 viewsShe’s manaic | หมาบ้าของท่านประธาน
Zicx212 viewsท่านแม่คนนี้ ขอมีชีวิตรอดได้ไหมคะ
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า351 views
