บทที่15

บทที่15

“กูติดธุระน่ะ มีอะไรสำคัญหรือเปล่า” ผมถาม แล้วก็มองหาแซนด์ไปด้วย แต่ก็ไม่เจอแม้แต่เงาของไอ้เด็กดื้อ สงสัยจะยังไม่ลงมาจากตึก

“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก แค่มีการแบ่งหน้าที่กันในทีมนั่นแหละ อีกอย่างกูก็แค่อยากจะแนะนำนักแสดงให้ทีมงานและน้องๆ ที่เข้ามาช่วยได้รู้จักก็เท่านั้น” จีนบอก

ในขณะที่มือก็เปิดแฟ้มเอกสารการเตรียมงานดูไปด้วย แต่จีนก็ต้องละจากผมไป เพราะมีทีมงานที่อยู่แถวนั้นเรียกให้ไปช่วยดูรายละเอียดเกี่ยวกับการจัดเตรียมงาน ผมเลยเดินไปหาไอ้นอร์ทที่นั่งอยู่ตรงม้านั่งใกล้ๆ

“ไหนมึงบอกจะมาช่วยงานจีนไง กูว่ามึงมาเฝ้าจีนมากกว่า” ผมพูดประชดให้มันไปอย่างหมันไส้

“ก็มาช่วยงานด้วย มาเฝ้าเมียด้วย ผิดเหรอวะ?” มันเถียง

เออ! ไม่ผิดครับเพื่อน มึงพูดได้เต็มปากเต็มคำมากนะไอ้นอร์ท

“ไหนวะแซนด์?” ไอ้นอร์ทมันถามถึงทันที

“ยังไม่เห็นว่ะ สงสัยจะยังไม่ลงมา” ผมบอก ตาก็มองไปรอบๆ แต่ก็ยังไม่เจอแซนด์สักที

ผมนั่งรออยู่กับไอ้นอร์ทไม่นานก็เห็นแซนด์เดินลงมาจากตึกกับไอ้ดีน ที่เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับจีน และดูท่าทางจะสนิทกันมาก เพราะดูแซนด์จะคุยกับไอ้ดีนอย่างถูกคอ ซึ่งสังเกตได้จากหน้าที่ยิ้มไม่หุบ

ซึ่งมันแตกต่างจากตอนอยู่