Novel-novel oleh เรติมา

ตอนที่13เย็นวันนี้ก็เหมือนเคย ที่หลังเลิกงานต้าเฟยจะต้องตรงดิ่งมาหาเฌอรีนที่บ้าน โดยที่เข้าทางคุณไพลิน คุณแม่ของเธอ เพราะทางนั้นเป็นคนใจดี และอยากที่จะให้ทั้งคู่ปรับความเข้าใจกันได้เสียทีตลอดเวลาที่ลูกสาวเพียงคนเดียวกลับมาอยู่ที่บ้าน เธอก็ไม่สดใสเหมือนเคย ถึงปากจะบอกกับผู้เป็นแม่ว่าสบายดี แต่แววตากลับหม่นหมองจนเห็นได้ชัด“ซื้ออะไรมาเยอะแยะล่ะลูก” คุณไพลินเอ่ยกับลูกเขย ที่ถือข้าวของมาเต็มไม้เต็มมือ“อาหารกับผลไม้ครับ ของโปรดของเฌอทั้งนั้นเลย” ต้าเฟยส่งของที่อยู่ในมือให้กับเด็กรับใช้ที่เดินเข้ามารับของจากเขา“ยัยเฌออยู่ในสวนน่ะ” คุณไพลินบอก ต้าเฟยเพียงแค่ยิ้มรับ แล้วขอตัวไปที่สวนหลังบ้าน ที่เฌอรีนมักจะไปนั่งอ่านหนังสือที่ศาลาหลังเล็กที่นั่นแต่ทันทีที่เฌอรีนเห็นว่าใครที่เข้ามานั่งที่ม้านั่งข้างๆ กับเธอ ก็ถึงกับปิดหนังสือที่กำลังอ่านอยู่ลงทันที แล้วเก็บข้าวของเพื่อที่จะลุกหนี แต่ก็ถูกมือหนาของเขารั้งเอาไว้เสียก่อน“เดี๋ยวสิครับ อย่าหนีผมอีกเลยนะคุณเฌอ” แววตาขอร้องของต้าเฟย ทำให้เธอถึงกับต้องหลบหน้าหนี“ฉันจะเข้าบ้าน”“อยู่คุยกับผมก่อนนะครับ” เขาบอก คนที่ถูกรั้งเอาไว้ เลยจำใจต้องนั่งลงต

ตอนที่12“ความจริงคุณไม่จำเป็นต้องเสียเวลามาที่นี่ก็ได้นะคะ นัดฉันไปเจอที่เขตเลยจะได้ไม่ต้องยุ่งยาก” เฌอรีนบอกกับแขกที่มาตั้งแต่เช้าด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง“คุณอยากจะหย่ากับผมขนาดนี้เลยเหรอครับเฌอ” ต้าเฟยเอ่ยถามอย่างตัดพ้อ กับความเย็นชาของภรรยาที่แสดงกับเขาในเวลานี้“ค่ะ”“แต่ที่ผมมาในวันนี้ ไม่ได้ต้องการที่จะพูดเรื่องหย่า”“ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดกับคุณหรอกค่ะ”“มีสิ เรื่องของผมกับเพนนี มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดนะครับ” เขามองหน้าภรรยานิ่ง หวังให้อีกฝ่ายเชื่อในสิ่งที่เขาพูด“แล้วคุณมาบอกฉันทำไมคะ”“ผมไม่อยากให้คุณเข้าใจผิด”“ฉันเข้าใจทุกอย่างดีค่ะ ความจริงคุณไม่น่าจะต้องเสียเวลามาอธิบายเรื่องนี้เลยนะคะ” เฌอรีนยังคงวางสีหน้าเรียบเฉย แต่ต้าเฟยก็รู้ว่าเธอไม่ได้เชื่อในสิ่งที่เขาต้องการที่จะอธิบายเลยแม้แต่น้อย“หมดธุระของคุณแล้วใช่ไหมคะ?” คำถามของเธอ ไม่ต่างจากการไล่เขาทางอ้อม“ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ผมเอาไอ้นี่มาคืนคุณ” ต้าเฟยวางซองเอกสารลงตรงหน้าของเฌอรีน มันคือเอกสารการโอนกรรมมสิทธิ์บริษัทของเล่นที่เฌอรีนให้เป็นกรรมสิทธิ์แก่เขา โดยที่เธอไม่ถามความเห็นสักคำว่าเขาต้องการมันหรือเปล่า

ตอนที่11ต้าเฟยกลับเข้ามาในบ้านในตอนสาย เขารีบขึ้นไปหาเฌอรีนที่ห้องแทบจะทันที แต่ก็พบกับความว่างเปล่าเพราะเฌอรีนไม่ได้อยู่ที่ห้อง ลงมาดูที่ชั้นล่างก็ไม่พบเธอแม้แต่เงา จึงเข้าไปหาเจ้าสัวหลี่ที่ห้องทำงานเพื่อถามว่าเฌอรีนไปไหน เพราะวันนี้เป็นวันหยุด เธอไม่น่าจะไปทำงานแน่นอน“เฌอรีนไปไหนครับป๊า บนห้องก็ไม่อยู่”“แกจะถามถึงเขาทำไม”“ผมจะถามว่าเมื่อคืนเขาไปหาผมที่โรงแรมใช่หรือเปล่า”“ถ้าเขาไปแล้วแกจะทำไม? ในเมื่อแกเองก็ไม่ได้สนใจอะไรเขาอยู่แล้วนี่”“ผมก็แค่อยากรู้ว่าเขาไปเจออะไรบ้าง” ต้าเฟยตอบออกมาอย่างรู้สึกผิดเพราะเมื่อเช้าหลังจากที่ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองอยู่ที่โรงแรมกับเพนนีในสภาพที่เธอนอนเปลือยกายอยู่เคียงข้างเขา แต่เขากลับจำเรื่องราวต่างๆ ไม่ได้เลย สุดท้ายเขาจึงเค้นจนเพนนีบอกความจริงว่าเธอวางยาเขา และก็โทรให้เฌอรีนมาที่โรงแรม เฌอรีนเห็นทุกอย่างว่าเขากับเพนนีนอนอยู่ด้วยกันที่ห้องนอน‘คุณทำแบบนี้ทำไม!’ ต้าเฟยตวาดลั่นห้องเมื่อได้ฟังสิ่งที่เพนนีเล่าออกมา‘ก็เพนนีรักคุณ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะนะคะ’ เพนนีพูดเสียงสั่นเคลือ เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายมีอารมณ์โกรธจัด เธอไม่เคยเห็นเขาโมโหขนาดนี้

ตอนที่10เฌอรีนได้รับสายจากเบอร์โทรแปลกว่าต้าเฟยเกิดเรื่องที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ด้วยความเป็นห่วงเธอจึงตรงดิ่งมาที่โรงแรมแห่งนั้นทันที เธอพยายามโทรหาเขาอยู่หลายสาย แต่ต้าเฟยก็ไม่รับสาย มันยิ่งทำให้เฌอรีนร้อนใจยิ่งกว่าเดิมว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับเขาขึ้น“ฉันมาพบคุณต้าเฟยค่ะ ตอนนี้เขาอยู่ไหนคะ?” ประชาสัมพันธ์คนสวยเช็คข้อมูล ก่อนที่จะบอกกับเธอ“คุณเฌอรีนใช่ไหมคะ คุณต้าเฟยสั่งกับดิฉันเอาไว้ว่าให้คุณไปพบเขาที่ห้องนี้ค่ะ” คีย์การ์ดของห้องถูกส่งให้คนตรงหน้าเฌอรีนรีบตรงดิ่งขึ้นมาที่ห้องของต้าเฟยแทบจะทันที แต่ทันทีที่เธอก้าวเข้ามาภายในห้อง เธอกลับพบกับรองเท้าส้นสูงที่ถอดอยู่คนละทิศละทางภายในห้อง แต่กลับไม่พบใครเลยสักคนที่นี่ จนกระทั่งสายตาเหลือบไปเห็นห้องนอนเปิดประตูแง้มอยู่ เธอจึงเดินเข้าไปในห้องแทบจะทันทีและภาพแรกที่เธอเห็นก็คือ ต้าเฟยนอนกกกอดอยู่กับเพนนีบนเตียงนอนด้วยสภาพที่เปลือยเปล่าทั้งคู่ แต่ยังดีที่มีผ้าห่มปกปิดร่างกายท่อนล่างของคนทั้งคู่เอาไว้ เห็นแค่นั้นเธอก็แทบจะไม่มีแรงที่จะก้าวเท้าเดินออกมาจากภาพบาดตาตรงหน้าแล้ว มันทั้งจุก ทั้งเจ็บถึงก่อนหน้านั้นเพนนีจะพยายามแสดงให้เธอเห็นมาโดยตลอดถ

ตอนที่9 ต้าเฟยตื่นขึ้นมาในตอนเช้าที่ห้องนอนของโรงแรมโดยที่มีเฉินกำลังเตรียมอาหารเช้าให้กับเขาอยู่ที่ด้านนอก“คุณเฉิน นี่กี่โมงแล้วครับเนี่ย” ต้าเฟยเอ่ยถามคนที่เป็นเหมือนมือขวาของเจ้าสัวหลี่ และก็แปลกใจที่เขามาอยู่ที่ห้องนี้“แล้วคุณมาอยู่ที่นี่กับผมได้ยังไง แล้วคุณเฌอล่ะ”“ตอนนี้เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงครับ ผมอยู่ดูแลคุณต้าเฟยตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ เมื่อคืนคุณเมามากผมก็เลยพามานอนที่ห้องนี้ ส่วนคุณเฌอรีนกลับกรุงเทพฯ ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้วครับ” เฉินตอบทุกคำถามของผู้เป็นเจ้านายจนครบ ก่อนที่จะเดินไปจัดการอาหารที่วางอยู่ที่โต๊ะให้เขาต่อ“ผมเมาเหรอครับ?” ต้าเฟยเอ่ยถามอย่างงงๆ เพราะเมื่อคืนเขาแทบไม่ได้แตะแอลกอฮอล์เลยสักแก้ว แล้วจะเมาได้ยังไง“แล้วเพนนีล่ะ ผมจำได้ว่าไปเอาคีย์การ์ดกับเธอแล้วก็พามาส่งที่ห้อง” ต้าเฟยพยายามลำดับเหตุการณ์เมื่อคืน แต่เขาก็จำทุกอย่างได้เพียงเท่านี้“ครับ คุณพาคุณเพนนีไปส่งที่ห้องแล้วก็เมาจนหลับไปที่ห้องของเธอ ผมเลยต้องพาคุณมานอนที่ห้องนี้ตั้งแต่เมื่อคืน ส่วนคุณเพนนีเธอเพิ่งจะกลับไปเมื่อตอนสายครับ” เฉินอธิบายเรื่องราวทั้งหมดเมื่อคืน“คุณต้าเฟยจะทานอาหารเลยไหมครับ” เขาเอ่ยถ

ตอนที่8ต้าเฟยและเฌอรีนมาถึงภูเก็ตในช่วงบ่าย มีรถจากทางโรงแรมมารับที่สนามบินอีกที ทั้งสามพักที่โรงแรมที่ใช้ในการจัดงานต้อนรับลูกค้าในค่ำนี้ ซึ่งมีทีมงานบางส่วนจัดเตรียมงานเอาไว้เรียบร้อย โดยมี นที เลขาของต้าเฟยเป็นคนดูแลความเรียบร้อยอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อวาน“ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหมนที” ต้าเฟยเอ่ยถามนที ที่ออกมารอรับที่ล็อบบี้ของโรงแรม“เรียบร้อยครับ ผมจัดเตรียมห้องสำหรับคุณต้าเฟยกับคุณเฌอรีนเอาไว้เรียบร้อยแล้ว” ซึ่งนที เตรียมห้องแยกเอาไว้ให้ทั้งคู่ เพราะรู้ดีว่าเจ้านายของตนกับภรรยา แยกห้องนอนกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว“ถ้าอย่างนั้นรบกวนคุณช่วยเปิดห้องให้ฉันด้วยนะคะ” เพนนีเอ่ยบอกกับนที“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวให้คุณเพนนีพักห้องที่เตรียมเอาไว้ให้คุณเฌอก็แล้วกัน คุณเฌอจะพักห้องเดียวกับฉัน” ต้าเฟยบอก ทำให้นทีถึงกับมองหน้าเจ้านายอย่างงงๆ เพราะไม่คิดว่าทั้งคู่จะญาติดีกันจนถึงขนาดนอนห้องเดียวกันได้ ในขณะที่เพนนีได้แต่ยืนนิ่ง ไม่พอใจกับคำสั่งของต้าเฟย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้“ครับคุณต้าเฟย ถ้าอย่างนั้นเชิญทางนี้ครับ” นทีหันไปบอกกับเพนนี ก่อนจะเดินนำเธอไปยังห้องพัก“คุณหิวไหม” ต้าเฟยหันมาถามภรรยาที่ยืนอยู่ข