Se connecterShare
บทที่ 2 สั่งซ่อม
Dernière mise à jour:
2025-10-02 13:55:43รดาเบิกตากว้าง คำว่า ถูกทำโทษ ของเขา...หรือว่าจะหมายถึงสิ่งนี้จริง ๆ?
สายตาคมเข้มที่ทอดมองมาก็ชัดเจนเกินกว่าจะปฏิเสธ เธอส่ายหน้าพรืด“ไม่ค่ะ...ที่นี่ไม่ใช่ ที่นี่มันที่ทำงาน!”
“ฉันบอกให้ถอด...ก็ต้องถอด”
เสียงเข้มกดต่ำแทบจะเป็นคำสั่ง “มีใครโง่ทำกาแฟหกใส่ตัวเองเหมือนเธอบ้าง? ถอดออก”ร่างเล็กถอยหลังไป มือเล็กกอดอกแน่น เธอกลัวว่าหากใครมาเห็นเข้า ชื่อเสียงที่ถูกครหามาตลอดคงป่นปี้ยิ่งกว่าเดิม เธอยังอยากทำงานที่นี่ ถึงแม้จะถูกมองเป็น เด็กเส้น ก็ตาม
“กล้าขัดคำสั่งฉันเหรอ!”
เสียงตวาดดังลั่น ร่างสูงก้าวเข้ามาใกล้ มือใหญ่คว้าสาบเสื้อเชิ้ตของเธอแล้วกระชากอย่างแรง เสียงกระดุมหลุดกระจายก้องในห้องเงียบกริบ เผยให้เห็นเนินเนื้อขาวผ่องภายใต้ชุดชั้นในลูกไม้สีขาวที่โอบอุ้มอกอิ่มเกินวัยอย่างหมิ่นเหม่
ผิวขาวจัดของรดายิ่งตัดกับรอยแดงชัดเจนที่ถูกน้ำร้อนลวกเมื่อครู่
“ซุ่มซ่าม...ยังทำตัวเองเจ็บอีก” เขาเอ่ยเสียงหงุดหงิด ดวงตาเต็มไปด้วยแรงกดดัน
รดายกมือขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากสั่นพลิ้ว “ขอโทษค่ะ...”
“เลิกพูดคำนี้สักที รำคาญ! หุบปากไปเลย”
เธอรีบเม้มปากเงียบ ดวงตากลมโตสั่นไหวคล้ายลูกกวางตกใจ สายตาหวาดหวั่นนั้นกลับยิ่งจุดประกายบางอย่างในดวงตาคมกริบของเขา
แล้วริมฝีปากร้อนก็โน้มลง...แตะเลียตรงรอยแดงบนผิวขาวอย่างไม่ทันให้ตั้งตัว ความเปียกชื้นจากปลายลิ้นทำให้ร่างเล็กสั่นสะท้านทั้งตัว เสียงประท้วงติดอยู่ในลำคอไม่อาจเอ่ยออกมา
เขาไม่หยุดเพียงแค่นั้น ปลายลิ้นลากเลยขึ้นจนถึงยอดอกที่ชูชันใต้ชั้นในตัวบาง ราวกับมันถูกเชิญชวนให้เขาครอบครอง
หัวใจของรดาเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ สติแทบหลุดลอยเมื่อเสียงดูดดั่งจะกลืนกินทั้งเต้าถูกขับออกมา มือใหญ่โอบร่างเธอเข้ามากอดแนบแน่นจนเรียวขาขาวเสียดสีกับความร้อนผ่าวที่กำลังตื่นตัวของเขา
“อื้อ...พอเถอะค่ะ เดี๋ยวมีใครเข้ามา”
เสียงร้องขอแผ่วเบากลายเป็นเพียงแรงกระตุ้น ยิ่งทำให้เขาครอบครองอกอีกข้างด้วยแรงดูดไม่ต่างกัน
“บอสคะ...พะ...อื้อ...อื้อ”
เสียงครางพร่าหวานหลุดรอดจากริมฝีปากเธอ ขณะที่ร่างเล็กเอนซบซานเหมือนถูกปลดปล่อยทุกเรี่ยวแรงให้กับเขา
ทันใดนั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น พร้อมกับเสียงของ อเนก เลขาหนุ่มที่ดังลอดเข้ามา
“บอสครับ...ทุกคนยังรอประชุมอยู่นะครับ”
รดาสะดุ้งสุดตัว ผลักอกเขาออกด้วยแรงทั้งหมดที่มี ตุลย์หรี่ตาคมเข้มมองเธอ แววไม่พอใจฉายชัด แต่เขาก็ส่งเสียงตอบออกไปทันที
“อีกห้านาที”
“ครับ บอส”
รดาถอยร่นไปหลายก้าว หัวใจเต้นแรงจนแทบทะลุอก ความตกใจทำให้ร่างเล็กสั่นระริก—นี่เป็นครั้งแรกที่เธอกล้าผลักเขาออก
ดวงตาคมกริบฉายแววกร้าว เขาก้าวยาวเข้ามาดึงร่างเธอกลับเข้ามาในอ้อมแขนอีกครั้ง ก่อนจะบดจูบลงมาอย่างหนักหน่วง จนเธอแทบล้มทั้งยืน
ริมฝีปากหนาเอ่ยเสียงต่ำ
“ทำไม...เด็กเลี้ยงอย่างเธอ ถึงปีกกล้าขาแข็งจนกล้าปฏิเสธฉันแล้วเหรอ”
รดาพูดตะกุกตะกัก เสียงสั่นจนแทบไม่เป็นคำ “ขะ...ขอโทษค่ะบอส ฉันผิดไปแล้ว”
ริมฝีปากแดงสดของเขายกยิ้มเย็นชา กระซิบใกล้หูจนลมหายใจร้อนผ่าวโลมเลียแก้มเธอ
“ในเมื่อรู้ว่าผิด...คืนนี้ก็เตรียมตัวไว้ให้ดี เพราะเธอจะถูกซ่อม...หนัก ๆ แน่นอน”
Latest chapter
ล่ามรัก ประธานร้าย บทที่ 4 แกล้งให้เสียว
หลังจากวางสายน้องชาย รดาก็ถอดเสื้อผ้าอาบน้ำ เพราะว่าตุลย์จะมาค้างด้วย เธอจึงพิถีพิถันกับการอาบน้ำเป็นพิเศษ หลังจากขัดถูร่างกายอยู่นานเป็นชั่วโมงจึงอาบน้ำเสร็จหญิงสาวนั่งอยู่หน้ากระจกทาครีมบำรุงผิวหอมกรุ่นกลิ่นอ่อนแบบที่ตุลย์ชอบอย่างเชื่องช้าจากนั้นจึงเดินไปหยิบของสำคัญที่เธอต้องสวมทุกครั้งเวลาที่นอนกับเขา นั่นก็คือชุดนอนไม่ได้นอนรดามองชุดนอนไม่ได้นอนตัวใหม่ด้วยความพึงพอใจ ชุดนี้ทำจากผ้าซีทรูเซ็กซี่รัดรูปสีดำ คอวีเว้าอกลึก ส่วนบนเป็นลูกไม้ซีทรูแต่งลวดลายดอกไม้เรียบหรู พร้อมประดับโบว์เล็กใต้หน้าอกสีดำเข้าชุด ส่วนด้านหลังแต่งสายไขว้ ตัวชุดเว้าหลังลึกเน้นสัดส่วนให้เห็นหน้าอกขนาดใหญ่ของเธอ พร้อมกับสวมจีสตริงสีดำเข้าชุดที่เผยให้เห็นกลีบแคมขาวอวบไร้ขนรำไรอย่างน่าหวาดเสียวจากนั้นเธอก็หมุนตัวไปมาอยู่ในกระจก ชุดนี้เป็นหนึ่งในหลายชุดล่าสุดราคาแพงยี่ห้อดังที่ตุลย์เป็นคนซื้อมาให้เธอเองกับมือ เธอยิ้มให้กับตัวเองสิ่งหนึ่งที่รดาทุ่มเทมาเสมอก็คือการรักษารูปร่างของตัวเองถึงแม้ว่าภายนอกเธอจะดูเป็นผู้หญิงร่างเล็ก ค่อนข้างผอมบาง แต่ภายในกลับซ่อนรูป สัดส่วนของเธอกลับชวนให้น้ำลายสอ รดาปั้นก้นมาหลายปีแ
ล่ามรัก ประธานร้าย บทที่ 3 เด็กเลี้ยง
หลังจากเลิกงานรดาก็ตรงกลับมาที่คอนโด เพื่อรอตุลย์ตามที่เขาสั่งเอาไว้ วันนี้เขาบอกว่าจะจัดหนัก เธอรู้หน้าที่จำเป็นต้องหาชุดนอนเซ็กซี่เอาไว้ใส่รอเขาแต่เพราะเธอเหนื่อยกับงานจนเกินไป มาถึงคอนโดได้เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วก็ยังไม่ขยับ ยังกดมือถือโทรหาคนสำคัญเพียงคนเดียวของเธอตอนนี้รดากำลังอยุ่บนโซฟา มือถือแนบหู เสียงแหบนิด ๆ ของน้องชายวัยแตกหนุ่มที่ปีนี้อายุสิบห้าย่างสิบหกปี ของ ริว วัฒนานนท์ น้องชายคนเดียวของเธอดังลอดออกมา“พี่รดา อีกไม่กี่เดือนผมก็จะจบเกรด 9 แล้วนะครับ”หญิงสาวยิ้มบาง ๆ “อืม…พี่รู้แล้ว วันจบการศึกษาพี่ต้องไปแน่นอน ว่าแต่ว่าเรื่องเรียนต่อเรียบร้อยแล้วจริง ๆ นะ ไม่ต้องให้พี่ทำอะไรจริง ๆ เหรอ”“ครับไม่ต้องทำอะไร พี่เขยจัดการให้หมดแล้วครับ ทั้งเรื่องค่าเทอมและค่ากินอยู่ ผมยังตกใจเลย เขาจ่ายค่าเทอมล่วงหน้าให้ผมจนจบเกรด 12[i] เลยครับ พี่เขยดีกับพวกเราจริง ๆ”เรนมักจะเรียกตุลย์ว่าพี่เขย และเป็นคำที่เธอค่อนข้างกระดากและเกรงใจเขา แต่ตุลย์ก็ไม่เคยถือสา อันที่จริงเขากับเรนเคยเจอกันแค่สองครั้งเท่านั้น แต่เรนกลับรู้สึกสนิทใจกับตุลย์มากเป็นพิเศษ“ยังไงหลังจากเรียนจบก็ต้องคืนเงินให้เขา แ
ล่ามรัก ประธานร้าย บทที่ 2 สั่งซ่อม
รดาเบิกตากว้าง คำว่า ถูกทำโทษ ของเขา...หรือว่าจะหมายถึงสิ่งนี้จริง ๆ?สายตาคมเข้มที่ทอดมองมาก็ชัดเจนเกินกว่าจะปฏิเสธ เธอส่ายหน้าพรืด“ไม่ค่ะ...ที่นี่ไม่ใช่ ที่นี่มันที่ทำงาน!”“ฉันบอกให้ถอด...ก็ต้องถอด”เสียงเข้มกดต่ำแทบจะเป็นคำสั่ง “มีใครโง่ทำกาแฟหกใส่ตัวเองเหมือนเธอบ้าง? ถอดออก”ร่างเล็กถอยหลังไป มือเล็กกอดอกแน่น เธอกลัวว่าหากใครมาเห็นเข้า ชื่อเสียงที่ถูกครหามาตลอดคงป่นปี้ยิ่งกว่าเดิม เธอยังอยากทำงานที่นี่ ถึงแม้จะถูกมองเป็น เด็กเส้น ก็ตาม“กล้าขัดคำสั่งฉันเหรอ!”เสียงตวาดดังลั่น ร่างสูงก้าวเข้ามาใกล้ มือใหญ่คว้าสาบเสื้อเชิ้ตของเธอแล้วกระชากอย่างแรง เสียงกระดุมหลุดกระจายก้องในห้องเงียบกริบ เผยให้เห็นเนินเนื้อขาวผ่องภายใต้ชุดชั้นในลูกไม้สีขาวที่โอบอุ้มอกอิ่มเกินวัยอย่างหมิ่นเหม่ผิวขาวจัดของรดายิ่งตัดกับรอยแดงชัดเจนที่ถูกน้ำร้อนลวกเมื่อครู่“ซุ่มซ่าม...ยังทำตัวเองเจ็บอีก” เขาเอ่ยเสียงหงุดหงิด ดวงตาเต็มไปด้วยแรงกดดันรดายกมือขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากสั่นพลิ้ว “ขอโทษค่ะ...”“เลิกพูดคำนี้สักที รำคาญ! หุบปากไปเลย”เธอรีบเม้มปากเงียบ ดวงตากลมโตสั่นไหวคล้ายลูกกวางตกใจ สายตาหวาดหวั่นนั้นกลับยิ่
ล่ามรัก ประธานร้าย บทที่ 1 บทนำ
“อ๊ะ!”พร่วด!!!“ทำไมถึงได้ซุ่มซ่ามแบบนี้ ไม่เห็นหรือไงว่าท่านประธานกำลังเดินมา!”“ขะ...ขอโทษค่ะ ท่านประธาน ขอโทษจริง ๆ ค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”ก่อนหน้านี้ รดา วัฒนานนท์ เลขาผู้ช่วยที่มีใบหน้าน่ารักอ่อนหวาน ร่างเล็ก ผิวขาวเนียนละเอียด เส้นผมสีน้ำตาลอ่อนดัดปลายเป็นลอนพลิ้ว กำลังค่อย ๆ เปิดประตูห้องประชุมด้วยท่าทีเกรงใจ มือสองข้างประคองถาดกาแฟร้อนกลิ่นหอมกรุ่น ตั้งใจนำไปเสิร์ฟให้ท่านประธานแต่ยังไม่ทันจะก้าวเข้าไป เธอก็ชนเข้ากับร่างสูงใหญ่ที่เปิดประตูออกมาพอดีตุลย์ อัครเดชา ประธานหนุ่มแห่ง GTC กรุ๊ป ก้าวออกจากห้องประชุมอย่างสง่างามรดาตกใจสุดขีด ถลาเข้าหาเขาโดยไม่ทันคิด มือเล็กรีบปัดเช็ดคราบกาแฟที่เปื้อนเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดของเขาอย่างร้อนรน ราวกับการปัดนั้นจะทำให้คราบสีน้ำตาลเข้มจางหายไปดวงตาคมกริบของตุลย์ตวัดมองลงมา สายตาเย็นเฉียบเพียงเสี้ยววินาทีทำให้รดาได้สติ รีบถอยห่าง ยกมือขึ้นไหว้ด้วยความรู้สึกผิดคนที่อยู่ในห้องประชุมพากันเหลียวมอง บรรยากาศในห้องคล้ายหยุดนิ่ง ทุกคนต่างรู้ดีว่าประธานหนุ่มคนนี้ไม่ใช่คนที่ใครจะเข้าหาง่าย แถมยังเจ้าระเบียบและเย็นชาสุดโต่ง วันนี้คงเป็นคราวซวยของเลขาผู
Vous vous intéresseriez aussi à
พันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ55.7K Vuesหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย34.4K Vuesบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน52.0K Vuesหย่า…มารักฉันเลย
เบลล่า24.3K Vuesแหกกฎครูปกครอง
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.2K Vuesอย่ารักนางร้าย
อัญธิญาน์666 Vuesเกลียดเธอที่สุด
ชารี82 Vuesหวงรัก ยัยเมเนเจอร์
Peach Poyy55 Vues
