22 กินเมียดุ

อย่างไรก็ตามฮั่วเจ๋อรุ่ยยังพอมีสติจึงหยุดความคิดอันเลวร้ายนั้นลง แต่มิวายออกคำสั่งเสียงดังเฉียบขาด

“จำกัดบริเวณนาง และให้คุกเข่าอยู่ที่หอสำนักตน งดอาหาร กินได้แค่น้ำเท่านั้น!”

เซียวซือเหรินนิ่งขึง ไม่ได้โต้แย้ง เพียงแต่รู้สึกว่าชะตาชีวิตนางช่างน่าสงสารยิ่ง แต่เดิมคิดว่ารู้จักคนแซ่ฮั่วอย่างดี ทว่าเมื่อบิดาสิ้นอำนาจ เขาก็คือชายร้ายกาจ ที่พร้อมจะข่มเหงทั้งจิตใจและร่างกายของนาง

“เมื่อข้ากลับมาจากเข้าเฝ้าฮ่องเต้ ต้องเห็นว่าเสี่ยวเหรินประพฤติตัวดีขึ้น แล้วข้าจะจัดการเรื่องเข้าหอของเราให้ถูกต้อง”

หญิงสาวไม่ตอบ หากสะบัดหน้าไปอีกทาง และนั่นยิ่งยั่วโทสะเขา

“หากยังอยากรู้ข่าวคนในตระกูลเซียว เสี่ยวเหรินก็อย่าขัดใจข้า อีกอย่าง ไม่ว่าคนเสเพลมู่หยางอวี่ข่าย จะพยายามหาทางติดต่อเจ้าอย่างไร ขอให้เสี่ยวเหรินอย่าทำตัวเหลวไหล น้ำหน้าอย่างมัน ให้ดีก็แค่ต้องการเจ้าเป็นของเล่น หรือไม่คงคิดอย่างกลั่นแกล้งเท่านั้น และเจ้าคือว่าที่ฮูหยินข้า หวังว่าเรื่องนี้คงตระหนักได้” ถึงเขากล่าวย้ำอยู่เช่นเดิมอย่างน่าเบื่อ ฝ่ายนางก็วางสีหน้าตึงใส่ กระทั่งเขาพ่นลมหายใจร้อนๆ แล้