共有

บทที่ 400

作者: ทองประกาย
"แรกเริ่มข้าก็คิดเช่นนั้น แต่ภายหลังพบว่าไม่ใช่" ฉู่เฉินกระแอมไอเล็กน้อยแล้วกล่าวต่อ "ข้ากับเสี่ยวซวีตามติดคนชุดดำ ไปจนถึงชานเมืองทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ที่โรงนาแห่งหนึ่ง"

"โรงนานั้นอยู่ห่างไกลผู้คน รอบด้านหลายลี้มีเพียงโรงนาแห่งนี้เท่านั้น เมื่อพวกเราไล่ตามมาถึงบริเวณโรงนา เงาร่างคนชุดดำก็หายไป ข้ากับเสี่ยวซวีต่างเห็นตรงกันว่า คนชุดดำคงหลบเข้าไปในโรงนา พวกเราจึงตามเข้าไป"

พูดมาถึงตรงนี้ น้ำเสียงของฉู่เฉินพลันทุ้มต่ำลง "หลังจากพวกเราเข้าไปในโรงนา เรื่องประหลาดก็เกิดขึ้น"

เจียงซุ่ยฮวนสงสัยว่าเขาจงใจหลอกให้นางตกใจหรือไม่ จึงถามว่า "เกิดอะไรขึ้นบ้าง"

ฉู่เฉินกล่าวว่า "ด้านนอกของโรงนานั้นดูธรรมดา แต่ภายในกลับเต็มไปด้วยความลึกลับ ห้องต่าง ๆ ที่อยู่ด้านนอกถูกจัดวางตามหลัก 'ค่ายกลห้าธาตุแปดทิศ'! และเมื่อยืนอยู่ในค่ายกล จะได้ยินเสียงร้องไห้ของทารกดังแว่วมาเป็นระยะ"

"ค่ายกลห้าธาตุแปดทิศหรือ" เจียงซุ่ยฮวนเคยได้ยินมาว่า ค่ายกลแปดทิศคือการใช้แปดทิศเป็นพื้นฐาน ผ่านการจัดวางรูปแบบและทิศทางที่แตกต่างกัน ทำให้ศัตรูหลงทิศทางในค่ายกล เนื่องจากหาทางออกไม่ได้จึงติดอยู่ในค่ายกลจนตาย

ส่วนค่ายกลห้า
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター

最新チャプター

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 782

    สี่คนตรงนั้นได้แต่เบิกตาโพลง เห็นชายผู้นั้นทรุดกายคุกเข่าลงแทบเท้าเจียงซุ่ยฮวน หาใช่เพราะตกตะลึงจนไร้ปฏิกิริยาไม่ หากแต่พวกเขาล้วนรู้จักชายผู้นี้ดียามเช้ายังสำรวมเรียบร้อย สวมชุดบัณฑิตท่าทีสง่างาม ครั้นผ่านไปเพียงครึ่งวัน ยวี่เจี่ยกวงกลับกลายเป็นผู้ที่สิ้นสภาพ เหลือเพียงความอเนจอนาถหยวนจิ่วโกรธจนสุดกลั้น ถลกแขนเสื้อขึ้นพลางตวาดว่า “ยวี่เจี่ยกวง เจ้ากำลังทำอันใดกันแน่”ยวี่เจี่ยกวงคุกเข่าก้มหน้าอยู่เบื้องเท้า มือทั้งสองกำชายกระโปรงของนางไว้แน่น ร้องไห้น้ำมูกน้ำตาไหลพราก ร่ำไห้ว่า “คุณหนู บิดาข้าเป็นข้ารับใช้ในจวนท่าน บัดนี้ข้าประสบเคราะห์กรรม ขอท่านเมตตาช่วยเหลือด้วยเถิด!”เจียงซุ่ยฮวนถอยไปหนึ่งก้าวด้วยท่าทีรังเกียจ ดึงชายกระโปรงกลับคืนจากมือเขา พลางเอ่ยเย้ยว่า “เจ้ามีทุกข์ มันเกี่ยวอันใดกับข้าด้วยเล่า”ชายผู้นี้เคยใช้คำหวานลวงล่อหยิ่งเถา คิดหวังจะเอาใจนาง แต่นางมิได้ใส่ใจสักนิด ในสายตานาง เขาก็แค่ตัวตลก หาได้มีค่าควรใส่ใจไม่เห็นเขาอนาถถึงเพียงนี้ เจียงซุ่ยฮวนหัวเราะเบา ๆ หากคาดไม่ผิด คงเป็นเพราะไปเล่นการพนันอีกแล้วกระมังยวี่เจี่ยกวงร่ำไห้เสียงหลง คุกเข่ากลางถนนดั่งวิญญาณร่ำไ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 781

    บุรุษชุดแดงยกมือวางลงบนบ่าของยวี่เจี่ยกวง พลางเอ่ยเสียงเรียบ “เมื่อครู่เจ้ากล่าวว่า จะรับใครเป็นภรรยา”“ก็เจ้าของร้านหรงเยว่เก๋อนั่นไง หญิงแซ่เจียงนั่น ท่านคงไม่เคยไม่ได้ยินชื่อนางกระมัง” ยวี่เจี่ยกวงไม่แม้แต่จะเงยหน้า สายตายังคงจับจ้องที่ถ้วยลูกเต๋าที่สั่นไหว“เจ้าหมายถึงเจียงซุ่ยฮวน” บุรุษชุดแดงเอ่ยเสียงเรียบ ทว่าฝ่ามือกลับกำแน่นขึ้นเรื่อย ๆยวี่เจี่ยกวงถึงกับสะดุ้งที่ไหล่ด้วยความเจ็บ หันไปมองกลับพบว่าเป็นชายหนุ่มรูปงามสูงโปร่ง ในใจยิ่งขุ่นเคือง ด่าทอออกมาเสียงดังว่า “เกี่ยวอะไรกับเจ้า เจ้าหน้าหวาน ต่อให้เจ้าริษยา ข้าก็ไม่ยกให้อยู่ดี!”บรรยากาศโดยรอบพลันเงียบกริบ เด็กรับใช้ที่อยู่ข้าง ๆ โค้งตัวคำนับอย่างเคารพ “คารวะท่านเจ้าของบ่อน!”“อืม” เฉียนจิงอี๋ส่งเสียงหัวเราะเบา ๆ แล้วหันไปกล่าวกับยวี่เจี่ยกวงผู้หน้าซีดเขียวว่า “ข้าร่วมพนันกับเจ้าสองตา เป็นอย่างไร”ยวี่เจี่ยกวงส่ายหน้าอย่างฝืน ๆ “ไม่...ไม่ต้องหรอกกระมัง”เฉียนจิงอี๋เสมือนไม่ได้ยิน รับถ้วยลูกเต๋าจากสตรีบนโต๊ะ แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ ว่า “วางเดิมพันเถิด”ผู้คนรอบข้างต่างยืนนิ่ง ไม่มีผู้ใดกล้าเดิมพันแม้แต่คนเดียวยวี่เ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 780

    มีพ่อค้าแม่ค้าเห็นว่าเสี่ยวถังหยวนหน้าตาน่ารัก ก็พากันยกเว้นมิเอาเงินทอง ยินดีมอบของให้โดยไม่คิดมูลค่าอีกทั้งยังมีเจ้าของร้านรองเท้าผู้หนึ่ง แลเห็นถังหยวนแต่ไกล รีบวิ่งถือรองเท้าผ้าลายหัวเสือคู่หนึ่งมาหา พลันยัดใส่มือเจียงซุ่ยฮวนอย่างมิอาจขัดขืนเจียงซุ่ยฮวนพยายามปฏิเสธ ทว่าน้ำหนักมือของพ่อค้าเกินต้าน จึงจำใจต้องรับมาเดินไปได้เพียงสิบกว่าก้าว บรรดาองครักษ์ทั้งสี่ก็พากันอุ้มสิ่งของจนเต็มสองมือเจียงซุ่ยฮวนเหลือบตามองข้าวของเหล่านั้น แล้วจึงหันไปมองถังหยวนในอ้อมแขน แม้รู้สึกว่าเสี่ยวถังหยวนช่างน่าเอ็นดู ทว่าในใจก็แอบสงสัยว่าตนลำเอียงเพราะเป็นแม่แท้ ๆ ของเสี่ยวถังหยวนหรือไม่แต่บัดนี้ ดูเหมือนว่าเสี่ยวถังหยวนจะน่ารักจริง ๆ เดินต่อไปอีกห้าหกก้าว ก็พลันได้ยินเสียงฝีเท้าม้าดังมาจากด้านหลัง นางจึงรีบเบี่ยงตัวหลบข้างทางพร้อมอุ้มเสี่ยวถังหยวนไว้แนบอกเสียงฝีเท้าม้ายิ่งใกล้เข้ามา เจียงซุ่ยฮวนเงยหน้าขึ้น ก็เห็นจางรั่วรั่วควบม้าผ่านไปเบื้องข้างจางรั่วรั่วจ้องตรงไปเบื้องหน้า โดยมิได้มองเห็นนาง ตะโกนว่า “ไป!” พลางเร่งม้าวิ่งหายลับตาไปเดิมทีนางตั้งใจจะทักทาย แต่พอยกมือขึ้นเงาร่างนั้นก็ล

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 779

    เมื่อเจียงซุ่ยฮวนพาเสี่ยวถังหยวนมายังร้านหรงเยว่เก๋อ ยังไม่ทันพ้นครึ่งวัน นางก็อดรู้สึกไม่ได้ว่าตนคิดผิดเสี่ยวถังหยวนเอนกายนิ่งในเปลไกว คงเพราะเป็นครั้งแรกที่ออกจากเรือน ใบหน้าเล็กขมวดคิ้วแน่น ดวงตากลมโตฉายแววสงสัยและระแวดระวังยิ่งเมื่อผนวกเข้ากับรูปโฉมที่น่ารักอยู่เดิม ยามเผยสีหน้าดังกล่าว กลับยิ่งดูน่าทะนุถนอมเป็นพิเศษบรรดาสตรีที่มายังหรงเยว่เก๋อล้วนมิอาจกลั้นเสียงอุทานยามได้เห็นเสี่ยวถังหยวน ไม่นานนัก รอบเปลไกวก็มีกลุ่มคนล้อมอยู่เต็มไปหมด“เด็กผู้นี้เป็นบุตรของตระกูลใดกัน ช่างงดงามนัก”“ใช่แล้ว ปากเล็กนั่นเม้มแน่นช่างน่าเอ็นดูยิ่งนัก”“เป็นเด็กชายหรือ บังเอิญข้ามีธิดาอยู่หนึ่งคน ให้พวกเขาหมั้นหมายกันตั้งแต่ยังเยาว์เถิด”เสี่ยวถังหยวนเผชิญเหตุการณ์เยี่ยงนี้เป็นครั้งแรก แต่ไหนแต่ไรไม่เคยพบผู้คนมากมายเช่นนี้ ไหนเลยจะทานทนสายตาเจิดจ้าเยี่ยงจะกลืนกินเขาเข้าไปทั้งตัวได้เล่าเด็กน้อยเม้มริมฝีปาก น้ำตาคลอเบ้า แม้อยากร่ำไห้ก็อดกลั้นไว้ด้วยความเกรงใจผู้คนรอบข้างยิ่งเห็นยิ่งปลาบปลื้ม “ดูดวงตาคู่นั้นสิ ช่างใสแจ๋วนัก”“โอ๋ ๆ ๆ น่ารักเสียจริง น้าอยากกอดเสียเหลือเกิน”สตรีผู้หนึ่งยื

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 778

    ยวี่จี๋ถอนหายใจเฮือกหนึ่ง เอ่ยว่า “เช่นนั้นก็เอาอย่างนี้เถิด หากเจ้าไม่มีธุระ ก็อย่าได้มาที่นี่อีกเลย”ยวี่เจี่ยกวงสบถในใจคำหนึ่ง ก่อนถอนใจพลางว่า “ท่านพ่อ ข้าเป็นบุตรแท้ ๆ ของท่าน มาเยี่ยมเยียนย่อมเป็นสิ่งที่สมควรยิ่ง”“ท่านพ่อจะตัดเยื่อใยข้าเพียงเพราะนางสาวใช้ผู้นั้นอย่างนั้นหรือ”“ในเมื่อท่านเป็นพ่อบ้านของที่นี่ บรรดาบ่าวไพร่ย่อมอยู่ใต้บังคับบัญชาท่าน หากท่านไล่ไป๋หลีออกเสีย เรื่องทั้งปวงก็จบสิ้นแต่เพียงเท่านี้”ยวี่จี๋อึ้งงันเมื่อได้ยินดังนั้น “เจ้าจะให้ข้าไล่ไป๋หลีออกหรือ”“ใช่แล้ว นางย่อมชังท่าน จึงสบถด่าข้า หากท่านขับไล่นางไป ย่อมตัดปัญหาคนเกลียดท่าน แถมข้าจะได้มาเยี่ยมท่านบ่อย ๆ ถือเป็นประโยชน์สองต่อมิใช่หรือ”สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีดำคล้ำ ตวาดลั่นว่า “เจ้าเพิ่งมาเหยียบเมืองหลวงได้ไม่กี่วัน ก็คิดจะให้ข้าขับไล่ผู้คุ้มกันของคุณหนูเสียแล้ว!”“พูดมาตามตรง เจ้าคิดการอันใดสกปรกอีกแล้วใช่หรือไม่”ยวี่เจี่ยกวงคาดไม่ถึงว่าบิดาของตนจะรู้ทัน รีบกล่าวว่า “เปล่าเลยท่านพ่อ ข้าทำเช่นนี้ก็เพราะเป็นห่วงท่านโดยแท้!”ยวี่จี๋ขมวดคิ้วแน่น คิดแล้วก็รู้สึกแปลกนัก ชี้นิ้วไปที่หน้าผากของยวี่

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 777

    ท่านอาจารย์จางส่ายหน้า “เรื่องนี้ ข้าเพียงได้ยินมาแต่ผิวเผิน ส่วนเหตุการณ์หลังจากนั้น ข้าก็มิอาจทราบได้”“เอาเถิด เจ้าค่อย ๆ ขบคิดเอาเองเถิด ข้าจะไปอยู่เป็นเพื่อนท่านแม่เจ้าแล้ว”เมื่อท่านอาจารย์จางจากไป จางรั่วรั่วก็ฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ครุ่นคิดไปมา พลางตัดสินใจว่าพรุ่งนี้จักไปวัดด้วยตนเองเรื่องราวนี้ผ่านพ้นมาหลายปีแล้ว ผู้คนส่วนใหญ่ย่อมลืมเลือนไปหมดสิ้นแล้วเป็นแน่หากนางสามารถนำจี้หยกคืนมาได้ และนำไปมอบแก่เจียงซุ่ยฮวน เช่นนั้นย่อมเป็นการแสดงความสามารถอันล้ำเลิศแน่จางรั่วรั่วเท้าสะเอว แหงนหน้าหัวร่อขึ้นฟ้าอยู่หลายทีรุ่งอรุณของวันถัดมา ลิ่วลู่กระโจนขึ้นบนกำแพง เหลือบตามองออกไปภายนอก พบยวี่เจี่ยกวงยังยืนอยู่หน้าประตู อุ้มถุงกระดาษซึ่งเต็มไปด้วยซาลาเปา“หึ ช่างไม่ยอมลดละเสียจริง”ลิ่วลู่คิดจะไล่เขาไป ทว่าเรื่องที่เขาทำล้วนแล้วแต่เป็นการกระทำลับ ๆ มิได้เปิดเผยออกมาตรงหน้าหากไม่มีเหตุผลอันสมควรจะไล่เขาไป เกรงว่าลุงยวี่คงจะขัดเคืองใจอยู่ไม่น้อยลิ่วลู่กระโดดลงจากกำแพง แล้วเอ่ยกับเจียงซุ่ยฮวนว่า “พระชายา วันนี้ให้กระหม่อมขับรถม้าให้เถิด”เจียงซุ่ยฮวนกำลังอุ้มเจ้าเสี่ยวถังหยวน พอได

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status