เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 666
บทล่าสุด
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 666
เจียงซุ่ยฮวนขมวดคิ้ว "ท่านรู้จักเฉียนจิงอี๋ด้วยหรือ""ไม่รู้จัก แต่เคยได้ยินชื่อ" ฉู่เฉินหยิบปิ่นทองขึ้นมาพิจารณา "เขามีฝีมือยอดเยี่ยม แถมร่ำรวยมหาศาล""จริงสิ" ฉู่เฉินวางปิ่นทองลง แล้วหันกลับมา "ข้านึกบางอย่างขึ้นมาได้""เรื่องอะไร" เจียงซุ่ยฮวนถาม"ฉู่อี้รู้จักเฉียนจิงอี๋ ทั้งสองเป็นสหายสนิทกัน""ไม่น่าเชื่อ สองคนนี้เป็นสหายสนิทกันได้อย่างไร…" เจียงซุ่ยฮวนอึ้งไป ก่อนถาม "ท่านรู้ได้อย่างไร""อย่าประเมินฝีมือด้านสังคมของข้าต่ำไป" ฉู่เฉินยกกล่องจากชั้นเก็บของขึ้น พลางกล่าว "ทุกครั้งที่ฉู่อี้มาเยี่ยมข้า ข้าก็พยายามล้วงข้อมูลจากเขา ได้มาหลายอย่างเลย""เช่นว่าเขากินมังสวิรัติ หรือเคยมีหญิงคนหนึ่งที่เขาหลงใหล แต่นางกลับกระโดดบ่อน้ำจบชีวิต" ฉู่เฉินปัดฝุ่นจากเสื้อ "ข้อมูลเรื่องเขากับเฉียนจิงอี๋เป็นสหายสนิทกัน ข้าได้มาโดยบังเอิญ""เป็นเช่นนั้นเอง…" เจียงซุ่ยฮวนลูบคาง "ไม่น่าแปลกใจเลย เหตุใดในบรรดาบ่อนพนันทั่วเมืองหลวง หลี่ลี่ถึงเลือกไปที่ซิ่งหลง""ทั้งที่บ่อนนั้นคนเยอะนัก แต่ในวันที่องค์รักษ์ลับแอบจับหลี่ลี่ทั้ง ๆ ที่ระแวดระวังหนักหนา แต่กลับถูกเฉียนจิงอี๋พบเข้า"เจียงซุ่ยฮวนหยุดยืนค
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 665
"อยู่ในเมืองหลวงมาตั้งนาน แต่ไม่อาจเก็บเงินไว้ได้แม้แต่เหรียญเดียว ที่นี่คงไม่ถูกโฉลกกับข้าเป็นแน่""ยิ่งไปกว่านั้น ฉู่อี้จะต้องรู้ว่าข้าแอบหนีออกมาภายในวันพรุ่งนี้ เขาหวาดกลัวว่าข้าจะเผยเรื่องของเขาออกไป จะต้องรีบส่งคนมาไล่จับข้าแน่นอน"ฉู่เฉินตัวสั่นเพราะความหนาวจนน้ำมูกไหล พลางกล่าวว่า "เจ้าเก้า เจ้าช่วยเตรียมเสบียงให้ข้าสักหน่อย ข้าต้องรีบออกจากเมืองหลวงก่อนที่ฉู่อี้จะรู้ตัว"เจียงซุ่ยฮวนขมวดคิ้ว "อาจารย์ เวลามันกระชั้นชิดเกินไป""ข้าจะจัดห้องให้ท่าน ท่านพักผ่อนให้เต็มที่ก่อน แล้วเราค่อยหารือกันอีกครั้งในรุ่งเช้า ดีหรือไม่"ฉู่เฉินส่ายหัว "หากข้ายังไม่ไปตอนนี้ ข้าก็คงต้องซ่อนตัวอยู่กับเจ้าตลอดไป จนกว่าฉู่อี้จะล้มเลิกการไล่ล่าข้า""แต่ข้าหมดใจแล้วกับเมืองหลวง ที่นี่คือสถานที่แห่งความเศร้าของข้า"เมื่อนึกถึงเงินที่กลายเป็นเถ้าถ่าน ฉู่เฉินก็รู้สึกปวดใจจนแทบหายใจไม่ออกขณะที่เจียงซุ่ยฮวนยังลังเล จู่ ๆ ไป๋หลีก็กล่าวขึ้นว่า "ถึงจะออกไปตอนนี้ก็ผ่านประตูเมืองไม่ได้อยู่ดี"เจียงซุ่ยฮวนกับฉู่เฉินหันไปมองไป๋หลีพร้อมกัน ฉู่เฉินเบิกตาโต "ไฉนเป็นเช่นนั้น"ไป๋หลีกล่าวว่า "เพื่อป้องกันเห
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 664
ฉับพลัน สีเลือดบนใบหน้าของฉู่เฉินก็จางหายไปหมดสิ้น "แล้วเงินที่ข้าซ่อนไว้ในเรือนเล่า"เจียงซุ่ยฮวนเม้มริมฝีปากพลางกล่าว "ตอนนั้นไฟลุกโชนหนักนัก เงินของท่านกับของอื่น ๆ ก็กลายเป็นเถ้าถ่านไปหมดแล้ว""ไม่!!!"หิมะโปรยปราย สายลมเหนือเย็นยะเยือกฉู่เฉินทรุดเข่าลงกับพื้น "นั่นมันทรัพย์สมบัติทั้งหมดของข้า!!!"เจียงซุ่ยฮวนถอนหายใจ ตอนไฟไหม้ นางถูกจับตัวไป พอหวนกลับมา เรือนก็กลายเป็นเศษซาก อันของที่อยู่ด้านในก็มอดไหม้แทบหมดสิ้น"ส่วนทองดำของเจ้า ข้าให้คนช่วยค้นหาอยู่นานก็ไม่พบ"ฉู่เฉินถอดรองเท้าสีดำแล้วล้วงทองดำออกมา กอดไว้แน่นพลางกล่าวอย่างโล่งใจ "ดีที่ข้านำติดตัวไว้"เจียงซุ่ยฮวนโล่งใจไปบ้าง "ในเมื่อทองดำยังอยู่ ก็อย่าได้เศร้าไปเลย สักชิ้นหนึ่งก็คงมีค่ามากมายอยู่"ฉู่เฉินสั่นศีรษะ พลางกล่าวด้วยความเศร้า "เงินนั้นมีค่าแสนสำคัญ ข้าช่างทุกข์ใจนัก!"ภาพของฉู่เฉินในยามค่ำคืนยิ่งดูเปล่าเปลี่ยว เขาปิดหน้าสะอื้นพลางกล่าว "ปลาต้องร้องให้สายน้ำรับรู้ แล้วข้าร้องให้ผู้ใดรับรู้กันเล่า"เจียงซุ่ยฮวนกระแอมเบา ๆ "อาจารย์ คนทั้งเรือนรู้หมดแล้วว่าท่านร้องไห้"นอกจากไป๋หลีที่เฝ้ายามอยู่ ปาฟางและลิ่
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 663
เจียงซุ่ยฮวนชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนถามว่า "ศพของเด็กปีศาจที่ท่านว่า หมายถึงลูกของเจียงเม่ยเอ๋อร์หรือ""ใช่แล้ว!""แปลกจริง ๆ ฉู่อี้ต้องการมันไปทำไม""ใครจะไปรู้เล่า" ฉู่เฉินใช้มือชี้ไปที่ศีรษะ "ข้ารู้สึกว่าเขาดูไม่ค่อยปกติเลย"เจียงซุ่ยฮวนไม่ได้พบกับฉู่อี้มากนัก ไม่รู้ว่าเขาเป็นคนอย่างไร แต่เมื่อจีกุ้ยเฟยให้ความหวังในตัวฉู่อี้ เช่นนั้นเขาย่อมต้องมีความสามารถแน่นอน"อาจารย์ ข้าลืมถามไป ท่านหนีออกมาได้อย่างไร"ฉู่เฉินกล่าวด้วยความไม่พอใจ "ข้าขุดอุโมงค์หนีออกมา""ดูตัวข้าที่เต็มไปด้วยโคลน ข้าคลานออกจากอุโมงค์จนร่างกายเต็มไปด้วยฝุ่น ออกมาเจอกับหิมะก็เลยเป็นเช่นนี้""ท่านขุดอุโมงค์ในคุก ฉู่อี้ไม่พบเห็นหรือ" เจียงซุ่ยฮวนถามด้วยความสงสัย"ไม่มีทาง" ฉู่เฉินกล่าวอย่างภาคภูมิใจ "แม้ว่าฉู่อี้จะขังข้าไว้ในคุก แต่ก็ยังคงตอบสนองต่อคำขอของข้าทุกอย่าง""ข้าขอกระดาษเขามาวาดภาพมากมายแปะบนกำแพงเพื่อปิดทางเข้าอุโมงค์"เจียงซุ่ยฮวนถอนหายใจ "อาจารย์ ท่านดูหนังไม่เสียเปล่าเลยจริง ๆ""แน่นอนอยู่แล้ว"หยิ่งเถาผลักประตูเข้ามา "คุณหนู น้ำอาบเตรียมไว้แล้ว และหมูพะโล้ก็พร้อมแล้วเช่นกันเจ้าค่ะ"เจียงซุ่
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 662
“ข้าเอง!” เงานั้นกระโดดขึ้นด้วยความยินดีเมื่อสองร่างเข้าใกล้กัน เจียงซุ่ยฮวนจึงเบาใจโดยสิ้นเชิง ใช่แล้ว คนผู้นั้นคือฉู่เฉินฉู่เฉินถูกโคลนหุ้มตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า เหลือเพียงดวงตาและริมฝีปาก แม้ตัวจะสั่นเทาเพราะความหนาว แต่แววตากลับเปี่ยมสุข “เจ้าเก้า อาจารย์คิดถึงเจ้าจนแทบบ้าแล้ว!”เจียงซุ่ยฮวนถอดผ้าคลุมออกมาคลุมให้เขา “ข้าจะไปเรียกหยิ่งเถาและหงหลัวให้ต้มน้ำร้อน ให้ท่านอาบน้ำให้สบายกาย”“ยอดเยี่ยมยิ่งนัก นานแล้วที่มิได้อาบน้ำ ร่างของข้าใกล้จะตกสะเก็ดเต็มทีแล้ว” ฉู่เฉินก้มลงสูดกลิ่นเสื้อผ้าตนเอง “โชคยังดี ไม่เหม็น”เจียงซุ่ยฮวนไม่กล้าทำร้ายจิตใจเขา จึงเปลี่ยนเรื่อง “ท่านอาจารย์ หิวหรือไม่ ข้าจะให้ป้าจางทำของอร่อยให้ท่านกิน”เขาน้ำตาคลอทันใดเจียงซุ่ยฮวนเข้าใจว่าเขาซึ้งใจจนน้ำตาไหล “อาจารย์ ข้าเป็นศิษย์ของท่าน ย่อมต้องห่วงใยท่านอยู่แล้ว”“วิเศษยิ่งนัก ในที่สุดข้าก็จะได้กินเนื้อแล้ว ข้าอยากกินหมูพะโล้ ไก่ย่างดิน และไส้หมูเคี่ยวน้ำตาล”“……”เจียงซุ่ยฮวนหันไปยังสามคนด้านหลัง “ลิ่วลู่ ไปปลุกหยิ่งเถาและหงหลัวให้ต้มน้ำ”“หยวนจิ่ว ไปปลุกป้าจางให้ลุกขึ้นมาทำอาหาร”“ปาฟาง เจ้าจงอยู่เฝ
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 661
ความง่วงหายไปหมดสิ้น เจียงซุ่ยฮวนเงี่ยหูฟังเสียงที่ดังมาจากหลังคาเรือนจากคำพูดของไป๋หลีเมื่อครู่ นางคาดเดาได้ว่าผู้มาเยือนเป็นคนที่คุ้นเคย และเคยมาแล้วหลายครั้งแม้ว่าไป๋หลีจะกล่าวด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด แต่มิได้มีรังสีสังหาร นั่นหมายความว่าผู้นั้นมิใช่บุคคลอันตราย"ไป๋หลี เจ้าอย่าโกรธเลย ข้าเพียงนำของมาให้ ส่งเสร็จแล้วข้าก็จะไป"เสียงหนึ่งดังขึ้น เจียงซุ่ยฮวนผ่อนคลายลง คนผู้นั้นคือปู้กู่"เจ้ามอบสิ่งใดให้ข้า""อากาศหนาวเย็น ข้านำยาขิงมาให้ เป็นสูตรลับเฉพาะของตระกูลหยินหยาง สามารถขับไล่ความเย็นได้""ข้าไม่ต้องการ นำกลับไปเสีย"เสียงของปู้กู่เจือด้วยความขมขื่น "ไป๋หลี ข้าบกพร่องตรงที่ใดกันเล่า ไฉนเจ้าจึงเย็นชากับข้านัก..."เสียงสนทนาบนหลังคาเรือนค่อย ๆ ลดลง เจียงซุ่ยฮวนลุกขึ้นจากเตียง ทว่าเสียงยังคงไม่ชัดเจนนางสวมเสื้อผ้า แล้วเปิดประตูออกไปอย่างเงียบเชียบ ก่อนเดินอ้อมไปยังชายคาด้านหลังเรือนรัตติกาลมืดสนิท หิมะโปรยปรายอยู่ท่ามกลางสายลมอันหนาวเหน็บห้องทุกห้องมืดมิด มีเพียงโคมแดงในลานที่เปล่งแสงสีแดงเรืองรองเจียงซุ่ยฮวนหาข้อแก้ตัวให้กับการกระทำของตนเอง นางเป็น "ผู้บังคับบัญช
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 660
"แผนใดหรือ" อัครอัครเสนาบดีเอ่ยถามจีกุ้ยเฟยกล่าว "ผู้คนล้วนเชื่อว่าปีศาจน้อยนั้นคือภูตแปลงร่างมา ถือพลังจิตแห่งสวรรค์""ดังนั้นในวันพิธีบวงสรวงใหญ่ ให้ท่านทูลเกล้าขอให้เจียงเม่ยเอ๋อร์นำมันมา""เหตุใดกัน" อัครเสนาบดีไม่เข้าใจจีกุ้ยเฟยกล่าวเสียงเย็น "ท่านพี่ชาย ข้าจะบอกเจ้าตามตรง ปีศาจน้อยนั้นได้ตายไปแล้ว"อัครเสนาบดีลุกขึ้นด้วยความตกตะลึง "ตายเมื่อใด ท่านส่งคนไปจัดการหรือ""ข้าเคยพูดแล้วว่าการพึ่งพาผู้อื่นนั้นสู้พึ่งตนเองไม่ได้" จีกุ้ยเฟยจิบชาอย่างใจเย็น ก่อนกล่าวต่อว่า "เจียงเม่ยเอ๋อร์และฉู่เจวี๋ยฉลาดนัก พวกเขาหาเด็กทารกมาสวมรอยแทนปีศาจน้อย จึงไม่มีผู้ใดจับได้จนบัดนี้""ข้าเข้าใจแล้ว!" อัครเสนาบดีเดินไปมาในห้องด้วยความตื่นเต้น "ปีศาจน้อยตัวจริงสิ้นชีพไปแล้ว เจียงเม่ยเอ๋อร์กับฉู่เจวี๋ยย่อมนำมันมาไม่ได้ ผู้คนจะรับรู้ถึงความลับที่พวกเขาอำพรางไว้""เช่นนี้ ข้าสามารถกล่าวได้ว่า หิมะที่ไม่เป็นมงคลครั้งนี้ เกิดขึ้นเพราะการกระทำของเจียงเม่ยเอ๋อร์และฉู่เจวี๋ย" อัครเสนาบดีหัวเราะดังลั่น "ส่วนฉู่อี้ก็จะสามารถร่ายรำบวงสรวงอธิษฐาน ได้สำเร็จ ส่วนฉู่เจวี๋ยและเจียงเม่ยเอ๋อร์ จักต้องรับโทษฐาน
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 659
“สถานะของสวี่เหนียนเช่นนั้น ถึงข้าจะออกจากที่นี่ไปอย่างองอาจ ก็ไม่มีใครกล้าขวางข้า”อาเซียงเห็นด้วย “พระสนมทรงตรัสได้ชัดแล้วเพคะ”“นั่นสิ แล้วสวี่เหนียนล่ะ” จีกุ้ยเฟยมองไปรอบๆ แล้วกล่าวว่า “ข้าไม่ได้พบเขามานานหลายวันแล้ว”“น่าจะออกไปนอกวังเพื่อจัดการงานบางอย่าง”“ก็ใช่ ตั้งแต่เขาทราบชาติกำเนิดของตัวเอง ก็มีเรื่องให้ทำมากนัก” จีกุ้ยเฟยยิ้ม “ตอนข้าตกหลุมรักเขาครั้งแรก เขายังเป็นหนุ่มยากจน”“ดูแล้วข้าไม่ได้เลือกผิดคนจริงๆ”อาเซียงกล่าว “จริงเพคะ พระสนมทรงมีดวงตาที่เฉียบแหลม”ในขณะที่ทั้งสองสนทนากัน ก็มีขันทีผู้หนึ่งเดินเข้ามากล่าว “ทูลพระสนม ท่านอัครอัครเสนาบดีมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ”จีกุ้ยเฟยผลักอาเซียงออกเบาๆ แล้วเอยว่า “ให้เขาเข้ามาเถิด”อาเซียงมองไปยังโต๊ะเซ่นไหว้และผลไม้ที่ตกกระจัดกระจาย กล่าวว่า “พระสนมเพคะ ต้องเก็บกวาดตรงนี้ก่อนหรือไม่เพคะ”“ไม่ต้อง ปล่อยไว้เช่นนี้แหละ” จีกุ้ยเฟยหยิบขนมชิ้นหนึ่งเข้าปาก “ญาติผู้พี่ของข้าก็น่าขันนัก ตอนข้าเดือดร้อนขอความช่วยเหลือ เขาเอาแต่แกล้งโง่คอยปฏิเสธ…”อาเซียงสงสัย “ท่านอัครอัครเสนาบดียังไม่เข้ามา พระสนมทรงทราบได้อย่างไรหรือเพคะว่าเขาเกิดเร
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี บทที่ 658
“ช่างเถอะ” เจียงซุ่ยฮวนหัวเราะเบา ๆ พลางก้มหน้า “ข้ามีเรื่องจะบอกเขามากมาย คราหนึ่งคงพูดไม่หมด”“พอครั้งหน้าข้าเจอเขา ข้าจะบอกเขาด้วยตัวข้าเองดีกว่า”ไป๋หลีพยักหน้า แล้วถอยออกไปยืนข้าง ๆชาที่อยู่บนโต๊ะส่งไอร้อนลอยขึ้นมา แล้วจางหายไปในอากาศเจียงซุ่ยฮวนหันไปมองข้างนอก เมื่อวานยังอากาศสดใส แต่วันนี้ท้องฟ้ากลับหม่นหมองลงกลุ่มเมฆดำครึ้มเหนือเมืองหลวง ลมหนาวพัดแรงจนกรอบหน้าต่างสั่นไหว ในกระแสลมยังมีเกล็ดหิมะเล็ก ๆ ปะปนมาด้วยในสภาพอากาศเช่นนี้ มีเพียงคนไม่กี่คนบนถนนที่กำลังรีบเร่งกลับบ้านท่ามกลางลมหนาว“จะมีหิมะตกหนักแล้ว” เจียงซุ่ยฮวนพึมพำ “อีกสามวันก็ถึงพิธีบวงสรวงใหญ่ นี่ไม่ใช่ลางดีเลย”แคว้นต้าหยวนมีธรรมเนียมโบราณ ในพิธีบวงสรวงใหญ่ จะให้องค์ชายองค์หนึ่งขึ้นรำบวงสรวงอธิษฐาน หากวันนั้นฝนตกหนักถือเป็นลางดี องค์ชายผู้นั้นมีโอกาสได้ขึ้นครองราชย์แต่ถ้าตกหิมะหนัก นั่นถือเป็นลางร้ายในพิธีบวงสรวงครั้งนี้ผู้ที่รำบวงสรวงคือฉู่อี้ ขณะนี้พระสนมจีกุ้ยเฟยคงกำลังร้อนใจอยู่เป็นแน่ณ พระราชวังห้องนอนส่วนพระองค์ของจีกุ้ยเฟยช่างยุ่งเหยิง ตรงกลางห้องตั้งโต๊ะเซ่นไหว้ ผลไม้และเทียนถูกโยนลงพื้
บางทีคุณอาจจะชอบ
ข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว
Luffy.g8.1K viewsองค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้129.9K viewsทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงใจร้าย
วริษา8.2K viewsใต้หล้าสยบรัก
จูน187.5K viewsข้าคือภรรยาชายเก็บฟืน
ฉู่เฉียว1.9K viewsโอสถฟ้าบัญชารัก
พี่สาวตระกูลหลี่240 viewsเว่ยซือหง สตรีเหนือชะตา เล่ม 1
รอยหยัก - หนิงอัน774 viewsปรปักษ์รักท่านแม่ทัพ
ceres319 views
