공유

บทที่ 702

작가: ทองประกาย
เจียงซุ่ยฮวนนึกในใจ หากขาดลมหายใจเป็นเวลานาน ก็อาจกลายเป็นมนุษ์ผักไร้วิญญาณ ฉู่อี้ถูกฝังอยู่เช่นนี้มานานเพียงใดกัน

นางลุกขึ้นยืนแล้วกล่าวแก่เฉียนจิงอี๋ "ตามข้ามา ข้ามีถ้อยคำจะถาม"

"ได้" เฉียนจิงอี๋เดินผ่านกู้จิ่น สายตาส่อแววท้าทาย "มิคาดคิดว่าวันหนึ่งข้าจักได้สนทนากับหมอเจียงตามลำพัง นับเป็นเกียรติอันสูงส่ง"

กู้จิ่นเดินตามมาด้านหลังด้วยใบหน้าไร้อารมณ์

เฉียนจิงอี๋ขมวดคิ้วกล่าวว่า "องค์ชายแห่งเป่ยโม่ หมอเจียงประสงค์จะสนทนากับข้าตามลำพัง ท่านก็มิจำเป็นต้องตามมากระมัง!"

"ข้าพึงพอใจเช่นนั้น เจ้ามีความเห็นขัดแย้งหรือไร" กู้จิ่นย้อนถาม

"...มิมี"

"เช่นนั้นก็จงหุบปาก"

เฉียนจิงอี๋หยิบลูกวอลนัทสองลูกออกมา ใบหน้าดำทมิฬ เริ่มหมุนวอลนัทเล่นในมือ

เจียงซุ่ยฮวนเหลียวมองเขา "ข้าถามเจ้าหนึ่งข้อ ที่นี่ไร้ผู้อื่น เจ้าต้องตอบด้วยความจริงทั้งมวล"

"ถามมาเถิด"

"ฉู่อี้ถูกฝังในดินเมื่อใด"

"ค่ำคืนของเมื่อวานนี้"

"เจ้าแน่ใจหรือ"

เจียงซุ่ยฮวนกล่าวเสียงเฉียบขาด "ใต้ดินนั้นไร้อากาศ วันนี้หิมะโปรยปราย หากถูกฝังตั้งแต่เมื่อคืนวาน ยามนี้ย่อมเย็นชืดแล้ว มิอาจมีชีพจรเช่นนี้ได้"

ลูกวอลนัทในมือเฉียนจิงอี๋ส่ง
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 710

    หากเป็นเช่นนั้น สงครามครั้งนี้ของเสวียหลิงย่อมจะยิ่งยากลำบากเจียงซุ่ยฮวนยืนอยู่ด้านข้าง ขณะที่สมองกำลังประมวลผลอย่างรวดเร็ว ทุกสิ่งตรงหน้าเปลี่ยนเป็นดั่งภาพยนตร์เงียบ จีกุ้ยเฟยและอัครเสนาบดีสนทนาโต้ตอบกันไปมา ไม่ทราบว่าอัครเสนาบดีกล่าวคำใด ทำให้จีกุ้ยเฟยดูเบิกบานขึ้นบ้างครู่ต่อมา นางกำนัลที่ไปตำหนักหมอหลวงเพื่อรับยาก็อุ้มหม้อยากลับมา เสียงเปิดประตูทำให้เจียงซุ่ยฮวนสะดุ้งได้สติ ทุกสิ่งตรงหน้าพลันมีเสียงขึ้นมาในทันใดนางกำนัลวางหม้อยาบนโต๊ะ นำถ้วยกระเบื้องลายครามที่คว่ำอยู่บนหม้อออก แล้วตักยาน้ำหนึ่งถ้วยให้จีกุ้ยเฟยกลิ่นยาอันเข้มข้นแผ่กระจายไปทั่ว จีกุ้ยเฟยหน้ายู่ บีบจมูกพลางว่า "ช่างขมนัก"เจียงซุ่ยฮวนคำนับพลางกล่าวว่า "พระสนม ยาดีมักขมปาก ยานี้แม้จะขม แต่จะช่วยให้รอยปื้นสีม่วงบนพระพักตร์ของพระองค์จางหายไป"จีกุ้ยเฟยเมื่อได้ฟังก็ไม่ลังเลที่จะหยิบถ้วยยาขึ้น ดื่มจนหมดในอึกเดียวนางกุมอกไว้ กลั้นความรู้สึกอยากอาเจียนแล้วชี้ไปที่ใบหน้าของตนแล้วถามว่า "หน้าของข้าดีขึ้นหรือไม่""..." เจียงซุ่ยฮวนส่ายหน้า กล่าวว่า "พระสนม ไม่เร็วถึงเพียงนั้นเพคะ อย่างน้อยต้องเสวยห้าวันจึงจะเห็นผล"

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 709

    "อ๋อ ใช่แล้ว!" อัครเสนาบดีพยักหน้าหนักแน่น ยืนยันว่า "ใช่นักพรตเยียนซวี!"ในตำหนักบรรทมอบอุ่นยิ่งนัก แต่เจียงซุ่ยฮวนกลับรู้สึกถึงสายลมเย็นยะเยือกพัดผ่านท้ายทอย จนแขนของนางขนลุกซู่นักพรตเยียนซวีผู้นี้เป็นใครกันแน่ ทุกครั้งที่เกิดเรื่องร้าย เป็นต้องมีเขาเข้ามาพัวพัน ราวกับเป็นพวกหัวหน้าลัทธินอกรีต!รอก่อน คงจะไม่ใช่หัวหน้าลัทธินอกรีตจริงๆ กระมังเจียงซุ่ยฮวนครุ่นคิดอย่างถี่ถ้วน รู้สึกว่าไม่น่าจะใช่ หากนักพรตเยียนซวีเป็นหัวหน้าลัทธินอกรีต อย่างน้อยเขาย่อมต้องมีสาวกผู้จงรักภักดีอยู่บ้างแต่จากเหตุการณ์หลายครั้งที่นางรับรู้ นักพรตเยียนซวีล้วนเคลื่อนไหวโดยลำพัง ไม่มีผู้ใดที่ดูเหมือนสาวกอยู่ข้างกายขณะที่เจียงซุ่ยฮวนจมอยู่ในห้วงความคิด อัครเสนาบดีและจีกุ้ยเฟยต่างหันมามองนางพร้อมกันจีกุ้ยเฟยเอ่ยถามว่า "หมอหลวงเจียง ท่านรู้จักคนผู้นี้หรือ"นางส่ายหน้า "ไม่ถึงกับรู้จัก เพียงแต่เคยได้ยินกิตติศัพท์มา"หว่างคิ้วของอัครเสนาบดีคลายออก ก้าวยาวๆ ตรงไปหาเจียงซุ่ยฮวน ด้วยความตื่นเต้นจนอยากจะคว้าแขนนางไว้นางถอยหลังหนึ่งก้าวอย่างแนบเนียน คำนับอัครเสนาบดี "หากท่านอยากถามสิ่งใด ข้าย่อมจะแจ้งทุกส

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 708

    "เจ้าอย่าเพิ่งไป" จีกุ้ยเฟยขวางทางเจียงซุ่ยฮวนไว้ แล้วกล่าวว่า "ข้าต้องการให้เจ้าอยู่ที่นี่ เผชิญหน้ากับอัครเสนาบดีพร้อมกับข้า"เจียงซุ่ยฮวนลังเลครู่หนึ่ง แล้วจึงตอบรับพอดีนางก็อยากรู้ว่าหินก้อนนี้มีที่มาอย่างไรครู่ต่อมา อาเซียงพาอัครเสนาบดีเข้ามาอัครเสนาบดีมองชิ้นส่วนที่แตกกระจายเต็มพื้น พูดหยอกล้อขึ้นว่า "พระสนม ผู้ใดกันหนอทำให้พระองค์ไม่พอพระทัย ถึงกับทรงพระพิโรธถึงเพียงนี้"เมื่อวานไม่มีขุนนางอยู่ในที่เกิดเหตุ ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ไม่กล้าเล่าสิ่งที่ได้เห็น ด้วยเหตุนี้อัครเสนาบดีจึงไม่ทราบเรื่องของจีกุ้ยเฟยดูจากสีหน้าของเขา เห็นได้ชัดว่าวันนี้เขาอารมณ์ดียิ่ง หลังจากเหตุการณ์เมื่อวาน ฉู่เจวี๋ยก็ถือว่าจบสิ้นโดยสมบูรณ์แล้วกำลังทหารของฉู่เจวี๋ยส่วนหนึ่งถูกริบไปก่อนหน้านี้ บัดนี้อยู่ในมือของเสวียหลิงฝ่าบาทจะต้องริบกำลังทหารส่วนที่เหลือของฉู่เจวี๋ยอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้น เขาจะยกยอเอาใจฝ่าบาทสักสองสามคำ อำนาจทางทหารก็จะตกอยู่ในมือเขาในไม่ช้าสถานะของเขาในราชสำนักก็สูงอยู่แล้ว หากได้อำนาจทางทหารของฉู่เจวี๋ยมาอีก พูดตรงๆ อีกไม่กี่ปี แม้เขาจะคิดกบฏ ก็ใช่ว่าจะแพ้อัครเสน

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 707

    จีกุ้ยเฟยไม่ทันตั้งตัว ตกใจจนร้องเสียงหลง "เจ้ากำลังทำอะไร!""นี่เป็นของล้ำค่าที่อัครเสนาบดีส่งมา เป็นสิ่งประเสริฐหายากในโลกา เจ้ากลับทุบมันเสียเช่นนี้"เจียงซุ่ยฮวนปลอบอย่างใจเย็น "พระสนมโปรดอย่าตระหนก หม่อมฉันทำเช่นนี้เพื่อพิสูจน์ความจริงเท่านั้น"นางย่อกายลงครึ่งหนึ่ง พินิจพิเคราะห์ไข่มุกเรืองแสงที่แตกเป็นสองส่วนตรงหน้าอย่างละเอียดดังที่นางคาดไว้ รอยแตกของไข่มุกเรืองแสงเป็นวัตถุคล้ายหินแกรนิต แผ่รังสีสีม่วงวาว เฉกเช่นเดียวกับรอยปื้นสีม่วงบนใบหน้าของจีกุ้ยเฟยเมื่อวานเมื่อนางเห็นไข่มุกเรืองแสงนี้ครั้งแรก ก็รู้สึกว่าแสงของมันผิดปกติ แต่ขณะนั้นสมองของนางเต็มไปด้วยโรคประหลาดของจีกุ้ยเฟย จึงมิได้เก็บมาคิดครั้นคิดให้ละเอียด ไข่มุกเรืองแสงที่เรียกว่าไข่มุกเรืองแสง ตามชื่อย่อมหมายความว่าเรืองแสงในยามราตรีเท่านั้น แต่ไข่มุกเรืองแสงดวงนี้กลับเรืองแสงแม้ในยามกลางวันด้วยเหตุนี้นางจึงได้ทุบไข่มุกเรืองแสงให้แตก เมื่อเห็นสภาพภายในนางจึงเข้าใจทั้งหมดนี่มิใช่ไข่มุกเรืองแสงของแท้ แต่เป็นหินที่แผ่รังสีร้ายแรง!จีกุ้ยเฟยวางหินนี้ไว้ข้างเตียง อยู่ใกล้ชิดทั้งวันทั้งคืน จึงเป็นเหตุให้ใบหน้าผุ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 706

    บนรถม้า เจียงซุ่ยฮวนหลับตาพักเอาแรง นางไม่ได้นอนทั้งคืน ใต้ดวงตามีรอยคล้ำจาง ๆ ประกอบกับผิวกายนางขาวผ่อง ยิ่งทำให้รอยคล้ำนั้นปรากฏชัดยิ่งขึ้นนางไม่ต้องการเป็นที่สะดุดตา จึงพาเพียงไป๋หลีคนเดียวติดตามมาไป๋หลีนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง เกรงว่าจะรบกวนการพักของนางที่จริงนางมิได้หลับใหล ทั้งค่ำคืนนางพลิกอ่านตำราแพทย์นับสิบเล่ม แม้มิอาจค้นพบสาเหตุของโรคที่เกิดกับจีกุ้ยเฟย แต่ก็ได้ความรู้มากมาย บัดนี้จึงถือโอกาสทบทวนเนื้อหาในตำราอย่างรวดเร็วในห้วงความคิดเมื่อลงจากรถม้า เจียงซุ่ยฮวนอุ้มหีบยาไว้ในอ้อมแขน พาไป๋หลีเร่งฝีเท้า ไม่นานก็มาถึงหน้าประตูตำหนักบรรทมของจีกุ้ยเฟยอาเซียงยืนเฝ้าอยู่ที่ประตู ใบหน้าครึ่งขวาบวมสูง แดงราวกับทาชาดหนา ๆ ทับลงไปนางหุบปากแน่น เมื่อเห็นเจียงซุ่ยฮวน ดวงตาก็เปล่งประกายยินดี รีบก้าวเข้ามาต้อนรับ"ท่านหมอหลวงเจียง ท่านรู้วิธีรักษาโรคบนพระพักตร์พระสนมได้แล้วหรือ"เจียงซุ่ยฮวนตอบ "ข้ามีข้อคาดเดาอยู่ในใจ จึงมาเพื่อพิสูจน์ให้แน่ชัด"แม้จะเป็นเช่นนั้น อาเซียงก็ยังดีใจ ยกมือกล่าวว่า "บ่าวจะนำทางท่านเข้าไปเจ้าค่ะ"เจียงซุ่ยฮวนพาไป๋หลีเดินตามหลังอ

  • วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี   บทที่ 705

    ทุกคนจ้องเขม็งไปที่ใบหน้าของจีกุ้ยเฟย ชั่วขณะหนึ่งไม่รู้จะตอบสนองเช่นไรฝ่าบาทถึงกับชี้ไปที่ใบหน้าของนาง พูดตรงๆ ว่า "พระสนมที่รัก สิ่งที่ขึ้นบนใบหน้าเจ้ามิใช่ผื่นธรรมดา!"นางตะลึงไปชั่วขณะ จึงตระหนักว่าผ้าคลุมหน้าหล่นไปแล้ว รีบเอามือปิดหน้าพลางร้องกรีดร้องว่า "อย่ามอง! พวกเจ้าหลับตาให้หมด! อย่ามองหน้าข้า!"เสียงกรีดร้องนั้นแสบแก้วหูยิ่งนัก ราวกับมีเหล็กแหลมทิ่มแก้วหู ทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะเอามือปิดหูฝ่าบาทรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย เขาเอามืออุดหูไว้แล้วกล่าวว่า "อาเซียง พาพระสนมเสด็จกลับตำหนักบรรทมไปก่อน""เพคะ" อาเซียงประคองจีกุ้ยเฟยเดินออกไปอย่างรวดเร็วในเมื่อเรื่องของฉู่อี้กระจ่างแจ้งแล้ว ฝ่าบาทในยามนี้ก็ไม่มีกระจิตกระใจจะไต่สวนต่อ เขาโบกมือแล้วกล่าวต่อว่า "กลับไปกันเถิด"เหตุการณ์พลิกผันเร็วเหลือเกิน เจียงซุ่ยฮวนยังรู้สึกงุนงงอยู่บ้าง แต่ก็ดีเหมือนกัน นางไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อไปแล้วทั่วทั้งวังหลวงไม่มีสิ่งใดที่ทำให้นางอาลัยอาวรณ์ เว้นแต่กู้จิ่นหลังจากที่นางอำลากู้จิ่นด้วยสายตาแล้ว ก็หมุนตัวจากไป"หมอหลวงเจียง เจ้ารอก่อน" ฝ่าบาทเรียกนางไว้ "เจ้าจงไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับพระพัก

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status