Share

37 กลับบ้าน [2/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-04-12 10:10:01

หรือให้ขึ้นกระบะรถที่ยืมคุณยายมาก็กลัวน้ำหนักตัวที่มากของมันจะทำให้รถไปต่อไม่ได้ ทีนี้แหละจะขอโทษคุณยายยังไงดี

เขาจำได้ว่าไม่ห่างจากหมู่บ้านของเขามากนักเป็นศูนย์อนุรักษ์ช้าง ที่นั่นจะต้องมีรถบรรทุกที่สามารถขนสัตว์ใหญ่ได้แน่นอน ดังนั้นรอให้พร้อมกว่านี้ค่อยพากลับหมู่บ้านดีกว่า

งี้ด

เจ้าตัวโตพยายามหมอบต่ำ ใช้สายตากลมโตราวกับเม็ดลำไยของมันอ้อนวอนชายหนุ่มให้ใจอ่อน มันวิ่งตามได้นะแต่ต้องพักเหนื่อยเป็นระยะแค่นั้นเอง มันไม่อยากอยู่ที่นี่ตัวเดียวแถมไม่ได้กินอาหารอร่อยฝีมือเจ้านายอีก

“เป็นเด็กดีนะ” เฉินเฟิงยกมือไปลูบจมูกใหญ่เบา ๆ “ไปไม่นานหรอก สัญญาว่าจะรีบกลับมารับจะทำขนมชิ้นใหญ่ ๆ ไว้ให้เลย”

งี้ด (จริงนะ…)

“รับรองว่าอร่อยแน่” คุณเชฟตบอกรับประกัน เห็นท่าทีอ่อนลงของสัตว์เลี้ยงตัวยักษ์ก็ได้แต่ยิ้มอ่อนใจ ทำไมถึงน่ารักขนาดนี้กันนะ ไหนใครว่าแร็กคูนเลี้ยงยาก ถ้าพูดรู้เรื่องก็เลี้ยงไม่ยากนะ ฮ่า ๆ

กี๊ซ (จะยอมอยู่ก็ได้)

ในที่สุดก็สามารถตกลงกันได้ เฉินเฟิงลอบถอนหายใจเสียงเบา นึกว่าจะต้องปลอบกันอีกนาน

“คุณวิทย์ ผมขอฝากเจ้ามังคุดหน่อยนะครับ เดี๋ยวผมเร่งโตผักในส่วนของมันไว้ให้ จะได้ไม่รบกวนเสบียงอาหารของพว
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • วันสิ้นโลกของผม   37 กลับบ้าน [3/5]

    “...” เฉินเฟิงเม้มปากกระชับปลายเสื้อคลุมจนตึง ใบหน้าขาวเปลี่ยนจากสีชมพูไล่ไปแดงจนไม่ต่างจากมะเขือเทศสุก“นิค” หงส์เรียกเพื่อนร่วมทีมด้วยสีหน้าจริงจัง “นายไม่ได้ทำผิดจริง ๆ ใช่ไหม นาย...”“...” นิโคลัสเงียบรอฟัง ไม่บ่อยหนักที่จะได้เห็นหญิงสาวทำหน้าเคร่งเครียด ในสมองไล่นึกไปว่าตนได้ทำอะไรที่ผิดประเพณีของประเทศนี้ไปหรือเปล่าแต่... เจ้ากระต่ายก็ไม่ได้ท้วงติงตอนที่ตกลงเป็นแฟนกันนี่นา“...” โจเซฟเองก็เงียบรอฟังเช่นกัน“นาย... ไม่ได้ฉุดอาเฟิงใช่ไหม” ปากพูดเรื่องจริงจังแต่แววตากลับโค้งเป็นสระอิ กลั้นขำกับสีหน้าเหวอของคู่รักข้าวใหม่ปลามันที่เบาะหลัง เป็นไง มุกปั่นของเธอ ฮ่า ๆ“ไม่ได้ทำ!!” แพทย์ทหารหนุ่มยื่นมือไปเขกหน้าผากหญิงสาวจนคนโดนร้องโอดโอย แต่ริมฝีปากยังคงเปื้อนยิ้ม ไม่ได้เจ็บมากอย่างที่ปากร้อง เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะไปตลอดการเดินทาง เฉินเฟิงฟังคนนั้นคนนี้พูดโต้ตอบกันไปมา สุดท้ายก็ผล็อยหลับไปอย่างสุขใจนานแล้วที่ไม่ได้รู้สึกปลอดภัยแบบนี้ดีจริง ๆ ที่ยังมีชีวิตอยู่...ไม่กี่วันต่อมาทั้ง 4 คนก็มาถึงจุดที่ซ่อนรถบรรทุกอาหารแห้งไว้ ก่อนจากไปเจ้ากระต่ายได้อำพรางรถคันนี้ไว้ด้วยไม้ใหญ่และเ

    Last Updated : 2025-04-12
  • วันสิ้นโลกของผม   37 กลับบ้าน [4/5]

    “คิดจะทำอะไร!” หงส์ปรี่เข้าไปกระชากถังแกลลอนที่มีกลิ่นน้ำมันฉุนจนแสบจมูกออกจากมือชายวัยกลางคนที่เธอจำได้ว่าเป็นสามีของยัยป้ากิ่งแก้วนี่คิดจะเผาบ้านกันเลยเหรอ!?“ก็ฆ่าซอมบี้น่ะสิ” ชายคนนั้นตกใจ ไม่คิดว่าจะเห็นกลุ่มทหารกลุ่มนี้กลับมาจากเมืองหลวง แต่แล้วยังไงล่ะชายที่ชื่อทีโออะไรนั่นเก็บตัวอยู่ในนั้นเป็นเดือนแล้ว “พวกคุณมาก็ดีแล้ว จัดการกับลูกน้องตัวเองเองก็แล้วกัน” กล่าวจบก็เดินจากไป แต่นิโคลัสไม่ยอม พาตนเองไปยืนขวางหน้าเป็นกำแพงหนาไม่ให้ใครก็ตามที่อยู่บริเวณนี้ได้ออกไปจนกว่าจะคุยกันรู้เรื่อง“เกิดอะไรขึ้นกร” โจเซฟกดข่มความโกรธ หันไปถามเด็กหนุ่มข้างกาย“เมื่อเดือนก่อนมีฝนตกครับ” กรอึกอัก เหตุการณ์นั้นยังคงทำให้เขารู้สึกว่าตนเองนั้นอ่อนแอมากมาจนถึงวันนี้ “ตกหนัก 3 วัน 3 คืนก็ยังไม่หยุด จากนั้นก็มีซอมบี้บุกมาเป็นจำนวนมาก ตอนแรกพี่ทีโอก็คอยสนับสนุนอยู่ข้างหลัง แต่พอเห็นว่าพวกเรากำลังจะเพลี่ยงพล้ำ พี่ทีโอก็ออกหน้าจัดการกับซอมบี้เกือบทั้งหมด…” อีกฝ่ายมีพลังโลหะที่แข็งแกร่ง แต่เมื่อต้องใช้ติดต่อกันเป็นระยะเวลานานก็ทำให้พลาดท่าถูกซอมบี้ตัวหนึ่งกัดเข้าที่หัวไหล่ แต่ก็ยังกัดฟันจนสามารถกำจัดซอมบ

    Last Updated : 2025-04-12
  • วันสิ้นโลกของผม   37 กลับบ้าน [5/5]

    แต่การอยู่ในบ้านที่ไม่มีน้ำและอาหารก็ทำให้คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เช่นกัน“ยังไงก็ต้องเห็นด้วยตาตัวเองก่อนดีกว่าครับ” เฉินเฟิงแยกตัวไปช่วยนิโคลัสกับหัวหน้าโจเซฟหาช่องทางเข้าบ้านของตน แต่ดูเหมือนว่าทีโอจะเตรียมตัวมาดี ไม่ว่าจะเป็นตรงไหนก็ถูกปิดไปไว้ด้วยเหล็กหนาหนัก ไม่เว้นแม้แต่หน้าต่างห้องน้ำบานเล็ก“คุณนิคหลอมเหล็กไปเลยดีกว่าครับ ไม่อย่างนั้นก็ต้องรื้อหลังคาแล้วล่ะ” เจ้ากระต่ายเสนอ ไม่ได้ติดใจเรื่องที่ว่าหากอีกฝ่ายใช้ความร้อนหลอมเหล็กจะสร้างความเสียหายให้กับโครงสร้างของบ้านหรือไม่การได้เห็นสภาพของทีโอตอนนี้สำคัญกว่า“อืม”นิโคลัสเดินกลับมาที่ประตูหน้าบ้านอีกครั้ง นอกรั้วบ้านยังคงมีกลุ่มอาสาที่ไม่ขยับไปไหนกับกลุ่มชาวบ้านที่ยืนคุยถกเถียงกันไม่รู้จักจบ ยิ่งมีกิ่งแก้วที่ตามมาสมทบผสมโรงไปด้วยแล้ว บอกเลยว่าถ้าไปยืนอยู่หน้าประตูหมู่บ้านคงเรียกซอมบี้มาได้เป็นโขยงชายหนุ่มไม่ได้เรียกไฟออกมาอย่างที่เคยทำ เพียงแค่สัมผัสมือไปบนกำแพงเหล็ก ไม่ถึง 5 วินาทีเหล็กสีเทาซีดก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีส้มเพราะความร้อนที่ลุกลามจากฝ่ามือของคุณหมอจนกระทั่งถูกหลอมละลายกลายเป็นของเหลว เปิดทางให้กับผู้มาเยือนฮือฮา ๆ ๆ

    Last Updated : 2025-04-12
  • วันสิ้นโลกของผม   38 ระดับที่ 2 อีกคน [1/5]

    “รู้สึกยังไงบ้าง” นิโคลัสเข้าไปนั่งแทนที่หงส์ ประคองทีโอให้นอนราบไปกับโซฟา หยิบไฟฉายมาส่องดูม่านตา จากนั้นก็แกะผ้าพันแผลลวก ๆ นั่นทิ้งไปอาจเป็นเพราะพลังฟื้นฟูที่มีแต่เดิมทำให้บาดแผลสมานตัวกันดีแล้ว เหลือไว้เพียงรอยแผลเป็นให้เห็นต่างหน้า กลิ่นเหม็นก็คงมาจากผ้าที่ไม่ได้รับการเปลี่ยนเลยตั้งแต่ทำแผลครั้งแรก“ไม่... อึก มีแรง…” แถมยังเวียนหัว อ่อนเพลียตาลายไปหมด “ได้กินอะไรบ้างหรือเปล่า”“ไม่” ทีโอเค้นเสียงตอบอย่างยากลำบาก ชายหนุ่มพยายามอย่างมากที่จะไม่ให้ร่างกายหลับใหลไปทั้งแบบนี้อ่า... ขาดสารอาหารนี่เอง“หัวหน้า ในรถมีถุงน้ำเกลือที่ผมเอามาด้วย รบกวนคุณไปหยิบมาให้หน่อย” นิโคลัสสั่ง ส่วนมือก็เปิดค้นกระเป๋ายาของตนโจเซฟไม่รอช้ามุ่งหน้าไปยังหน้าประตูหมู่บ้านอีกหน คราวนี้เขาจะไม่ลืมขับรถเข้ามาจอดที่หน้าบ้านเลยเพื่อความรวดเร็วแพทย์ประจำทีมค่อย ๆ ประเมินสภาพร่างกายของทีโอเป็นลำดับ เนื่องจากคนที่อดอาหารมานาน ไม่ควรได้รับอาหารหนักในทันที การไม่ได้รับสารอาหารเข้าไปในร่างเป็นระยะเวลานานจะทำให้ร่างกายพร่องสารอาหารและเกลือแร่ ถ้าให้กินอาหารที่จำเป็นต้องย่อยเข้าไปทันที อาจทำให้หัวใจเต้นผิดจังหวะหร

    Last Updated : 2025-04-13
  • วันสิ้นโลกของผม   38 ระดับที่ 2 อีกคน [2/5]

    “ซอมบี้ที่ผมรับผิดชอบตัวหนึ่งวิ่งหลุดไปทางพี่ทีโอในตอนที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว ผมพยายามวิ่งตามไปแล้วแต่ก็ไม่ทัน ฮึก...” ประจวบเหมาะกับตอนนั้นทีโอกำลังยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อเพราะความเหนื่อยล้า ทำให้เผลอประมาทไปชั่วครู่หนึ่งเช่นกัน เพราะคิดว่าบริเวณที่ตนรับผิดชอบนั้นไม่มีซอมบี้แล้ว“...” เฉินเฟิงมองเด็กหนุ่มวัยรุ่นยืนร้องไห้น้ำตานองหน้า เขาเข้าใจความรู้สึกละอายแก่ใจนี้ดี ในตอนที่เผชิญหน้ากับซอมบี้เด็กแล้วทำได้เพียงแค่มองนิโคลัสต่อสู้อยู่ฝ่ายเดียวเป็นช่วงเวลาที่เขาเกลียดที่สุดในชีวิต!“เอาไว้ค่อยขอโทษพี่เขาทีหลังเถอะ เราน่ะกลับบ้านไปก็อย่าไปมีปากเสียงกับพ่อแม่ล่ะ” คุณยายลูบหลังปลอบใจเด็กหนุ่ม ตั้งแต่กลุ่มของโจเซฟออกจากหมู่บ้านไป กรก็มักจะไปอยู่ที่บ้านพักชั่วคราวของกลุ่มอาสาหรือไม่ก็แวะเวียนมาหาเธอบ่อยครั้ง เห็นเจ้าตัวบอกว่าไม่อยากอยู่บ้านนอกจากแม่จะไม่ค่อยทำการทำงานแล้ว พ่อเองก็คล้อยตามแม่บ่อยครั้งจนแทบจะทำให้ใครหลายคนส่ายหัวและเริ่มตีตัวออกห่างเขาเองก็รู้สึกอาย แต่อีกฝ่ายเป็นพ่อกับแม่จึงไม่อาจออกปากตักเตือนได้ อ้าปากเตือนทีไรก็ชอบพูดสวนกลับมาว่า‘นี่ฉันเป็นแม่แกนะ’ ทุกทีแต่เดิมเขาอยู่ทีม

    Last Updated : 2025-04-13
  • วันสิ้นโลกของผม   38 ระดับที่ 2 อีกคน [3/5]

    พวกชาวบ้านไม่ได้หมายความว่าทีโอทำงานไม่ดี แต่จะดีกว่าหรือไม่หากมีคนที่แข็งแกร่งอยู่ครบทีม โดยเฉพาะโจเซฟ ก่อนหน้านี้พวกเขาประชุมหารือกันอย่างหนักเรื่องที่จะไปขอโทษชายหนุ่ม โดยเฉพาะกลุ่มอาสาที่เพิ่งรู้ว่ากิ่งแก้วและชาวบ้านบางคนไปโวยวายกับท่านหัวหน้าเพียงเพราะว่าอีกฝ่ายต้องกลับเมืองหลวงไปรายงานภารกิจกลุ่มอาสาโกรธมากพวกเขาได้รับการขัดเกลาจากโจเซฟมาหลายเดือน รู้ถึงนิสัยใจคอของคนเป็นหัวหน้าอย่างดีคนคนนั้นมีจุดไหนให้ต้องต่อว่าอยากเข้าเมืองแต่ก็กลัวซอมบี้?แค่ขอขับตามไปก็นับว่าเกินพอแล้ว นี่ยังอยากจะให้เขาช่วยปกป้องไปตลอดทางอีก!นี่พวกเขาอยู่ร่วมหมู่บ้านกับคนเห็นแก่ตัวมาตลอดเลยเหรอ?กลุ่มอาสาบางคนถึงขั้นไปถามคนที่อยู่ในเหตุการณ์ว่ามีใครบ้างที่ไปทำให้โจเซฟไม่พอใจในวันนั้น พอได้รายชื่อมาก็จะคอยพูดให้อีกฝ่ายหวาดกลัวอยู่ตลอด อาทิ‘ถ้ามีซอมบี้มาอย่าหวังว่าจะมีใครปกป้องเลย’‘จะเห็นแก่ตัวก็ช่วยทำประโยชน์ให้หมู่บ้านก่อนเถอะ’‘ไม่มีกำลังปกป้องตนเอง แล้วยังอยากจะออกไปด้านนอก ไม่คิดว่าข้างนอกจะมีซอมบี้มากกว่าแถวนี้หรือไง สมองน่ะ หัดคิดบ้างอย่าเอาแต่ไปนั่งนับเลขอยู่บ้านยัยกิ่ง’‘บลา ๆ ๆ’และอีกมากมายทำ

    Last Updated : 2025-04-13
  • วันสิ้นโลกของผม   38 ระดับที่ 2 อีกคน [4/5]

    ทีโอใช้เวลา 2 วันจึงสามารถหลอมโลหะเหล่านั้นให้กลับคืนสู่สภาพเดิมได้ ยังไม่ทันพักหายใจหายคอก็ถูกพาเดินทางระยะไกลไปหากลุ่มผู้ฝึกตนบนยอดเขาต่อ และนั่นทำให้พวกเขาได้ค้นพบบางสิ่งบางอย่างที่ซุกซ่อนอยู่“เหมือนพลังถูกเติมเต็ม” นิโคลัสยืนมองกิ่งก้านสาขาและรากอากาศที่แกว่งไกวไปตามสายลม เฉินเฟิงบอกต้นไม้ต้นนี้เรียกว่า ‘ต้นไทร’“จริงด้วย” ทีโอหลับตาซึมซับบรรยากาศ สองวันที่ผ่านมาเขาง่วนอยู่กับการใช้พลังคืนรูปของใช้ในบ้าน แม้จะไม่ได้เหน็ดเหนื่อยแต่ก็รู้สึกว่าพลังในร่างกายลดน้อยลงไป การได้มายืนอยู่ตรงนี้ทำให้ความรู้สึกนั้นหายไป พร้อมกับรู้สึกว่ากำลังถูกเติมเต็มเข้ามาแทนที่“หรือนี่จะเป็น… ต้นไม้กลายพันธุ์” เจ้ากระต่ายมองต้นไทรใหญ่ประจำหมู่บ้าน เป็นต้นไม้ที่เห็นกันมาหลายชั่วอายุคน เคยได้ยินมารดาเล่าว่าน่าจะมีอายุไม่ต่ำกว่า 300 ปี“ไม่มีจิตมุ่งร้าย” หงส์ว่า หรือแม้แต่ลางสังหรณ์อันแม่นยำของเธอก็ไม่เตือนเลยสักนิดเป็นต้นไม้กลายพันธุ์ที่ให้ความรู้สึกเป็นมิตร เหมือนกับมังคุดสัตว์เลี้ยงของเฉินเฟิง“น่าอัศจรรย์จริง ๆ “ โจเซฟไม่ใช่ผู้มีพลังพิเศษ เขาไม่สามารถรับรู้ความรู้สึกถูกเติมเต็มที่สมาชิกในกลุ่มของเขาพ

    Last Updated : 2025-04-13
  • วันสิ้นโลกของผม   38 ระดับที่ 2 อีกคน [5/5]

    “ใช้พลังงานเยอะไหม” คนเป็นหัวหน้าหันไปถามครูฝึกของเด็กทั้ง 3 คน“เอาเรื่องเลยล่ะ” กินหัวมันหรือเผือกได้ 4-5 หัวต่อมื้อเลย ระบบเผาผลาญทำงานเร็วมาก จากที่เคยเป็นเด็กค่อนไปทางอวบตอนนี้ก็เริ่มผอมเพรียวและมีกล้ามเนื้อเป็นบางจุดจากการฝึกฝนอย่างหนัก“พี่ชาย สวัสดีค่ะ / ครับ” เด็กหญิงพลอยใสและเด็กชายปอนด์เดินออกมาจากห้องใต้ดินเช่นกัน พวกเขากำลังช่วยดาริณีทำงานอยู่ วันนี้เป็นวันหยุดที่ตุ่นให้ไว้ พวกเขาสามารถนอนเล่นหรือทำอะไรก็ได้ที่ไม่เป็นอันตราย เห็นบรรดาแม่ ๆ อยากขยายห้องใต้ดินก็เลยขออาสาช่วยทำด้วย“เป็นไงบ้างครับ” เฉินเฟิงนั่งลงคุยกับเด็กทั้งสอง สำรวจบาดแผลที่เคยมีจากการถูกทารุณกรรม มาวันนี้เหลือแค่รอยแผลเป็นไว้บางแห่ง“พวกเราสบายดีครับ” ปอนด์อ้อมแอ้มตอบ ใบหน้าเล็กขึ้นสีแดงก่ำเพราะดีใจมากเกินไป“พี่เฟิง เมื่อเดือนที่แล้วมีซอมบี้มาเต็มเลย” เด็กชายดลรีบเล่าด้วยความตื่นเต้น เรื่องนี้ถ้าไม่พูดออกไปเขาต้องอกแตกตายแน่ เพราะนี่นับเป็นผลงานชิ้นเอกอีกหนึ่งชิ้นของเพื่อนเขาคนทั้งกลุ่มรีบหันไปมองตุ่น“นิมิตของน้องปอนด์น่ะครับ บอกเตือนก่อน 1 วัน” ตุ่นผละจากภรรยาสาวมาอธิบายให้ฟัง“ใช่ค่ะ ปอนด์บอกว่าจะมี

    Last Updated : 2025-04-13

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   60 ความลับของหงส์ [5/5]

    หนึ่งชั่วโมงต่อมาทุกคนก็ไปรวมกันที่มินิมาร์ตอีกครั้ง หงส์กลับมาพร้อมกับคริสตัลซอมบี้สีใสจำนวน 12 เม็ด พวกมันถูกล้างทำความสะอาดมาเป็นอย่างดีแล้ว“แถวนี้ไม่ค่อยมีคนผ่านมาเลยเหรอเนี่ย” การที่มีคริสตัลเกิดขึ้นในสมองของซอมบี้ได้นั้น หมายความว่าเจ้าพวกนี้ไม่ใช่ซอมบี้ที่เพิ่งเกิดในเร็ว ๆ นี้“คนน่าจะไปกระจุกตัวอยู่ในเมืองกันหมดแล้วล่ะค่ะ” หงส์ให้ความเห็นอาหารเย็นวันนี้เป็นปลากระป๋องกับแครกเกอร์ที่เฉินเฟิงใช้มันฝรั่งบดผสมรวมกับแป้งแล้วนำไปอบ ใช้เป็นอาหารฉุกเฉินยามออกเดินทางเพราะมีน้ำหนักน้อยและไม่ต้องยุ่งยากกับการประกอบอาหารนอกบ้านสำหรับทหารที่ผ่านความเป็นความตายมานับครั้งไม่ถ้วน พวกเขากินกันไปเรื่อย ๆ อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ มีเพียงดาริณีและพิมพาที่ต้องพยายามกินให้มากหน่อย แม้รสชาติจะแปลกแปร่งเพราะไม่เคยกินแครกเกอร์กับปลากระป๋องมาก่อน ก็ต้องฝืนกินเข้าไปอีกหลายคำ วันนี้ใช้พลังไปเยอะต้องชดเชยสภาพความเป็นอยู่หลังออกจากเซฟโซนนั้นต้องรัดกุมทุกด้าน พวกเธอขอติดตามมาด้วยจะต้องอดทนและเรียนรู้ที่จะยอมรับและผ่านมันไปให้ได้ในสักวันหนึ่ง“กินน้ำให้พอดีนะคะ” หงส์แนะนำ “เกิดปวดห้องน้ำตอนกลางคืนจะลำบาก”“ถ้

  • วันสิ้นโลกของผม   60 ความลับของหงส์ [4/5]

    “ใจร้อนอะไรครับเนี่ย” เฉินเฟิงตำหนิ“ใครใช้ให้เลียเจ้านี่ล่ะ” เขาไม่ของขึ้นจนลากคนรักไปทำกิจกรรมบนเตียงให้ถึงที่สุดก็นับว่าอดทนมากแล้ว มีอย่างที่ไหนยกมือข้างที่เลอะน้ำกามของเขาขึ้นดม หรี่ตาสีแดงลงคล้ายครุ่นคิดแล้วใช้ลิ้นสีแดงสดเลียเบา ๆ เป็นใครจะไปทนไหวเล่นเอาสติขาดผึงเลยทีเดียวซึ่งเจ้ากระต่ายน่าตีก้นก็ไม่ได้สำนึก ยกมือข้างที่ว่าขึ้นมาให้อยู่ในระดับสายตา เพราะเมื่อกี้เผลอใช้มือข้างนี้ผลักอกคนรัก จึงมีบางส่วนที่ถูกเช็ดออกไปแล้ว“ก็ผมสงสัยนี่…” เฉินเฟิงคิดถึงการกระทำของตนเองเมื่อครู่ก็หน้าร้อนผ่าว แค่จินตนาการก็รู้สึกว่ามันต้องอีโรติกมากแน่ แต่จะให้ถอยก็ดูไม่เป็นตัวเขาสักเท่าไร “เลยอยากลองชิมว่ารสชาติเป็นยังไง” ช้อนดวงตากลมโตสีทับทิมเป็นประกายออดอ้อนคุณหมอหมีตัวโตที่ยังคงคร่อมอยู่ด้านบน“...” นี่กำลังพยายามแก้ตัวหรือยั่วเขาอยู่กันแน่ หือ “ที่รักทำแบบนี้พี่ของขึ้นอีกแล้วเห็นไหม” นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนก้มมองกลางกายของตนที่กลับมาแข็งตัวอีกครั้ง“ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ เป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติอยู่แล้ว” เฉินเฟิงยิ้มตอบพร้อมกับกระถดตัวลงไปอยู่ในระดับเดียวกับอาวุธของคุณหมอ“...”“เดี๋ยวผมปลอบให้มั

  • วันสิ้นโลกของผม   60 ความลับของหงส์ [3/5]

    เฉินเฟิงนอนโรงพยาบาลเป็นคืนที่ห้าแล้วหลังจากฟื้นขึ้นมา เขายังคงกินนอนอยู่ที่นี่เพราะต้องทำกายภาพบำบัดให้ร่างกายกลับมาใช้งานได้ดังเดิมเมื่อเห็นว่าเจ้ากระต่ายปลอดภัยหายห่วง คนอื่น ๆ จึงเริ่มออกไปทำภารกิจกันถี่ขึ้น แม้แต่ทีโอเองก็ไม่ได้มานอนเฝ้าที่ห้องอีกแล้ว ภายในห้องจึงเหลือแค่ชายหนุ่มผมขาวและคนรักผู้มีใบหูหมีสีน้ำตาล กับคุณสิงหาที่จะแวะเวียนมาตรวจอาการทุกเช้าวันนี้ก็เช่นกัน หลังจากทำกายภาพในตอนเช้าเสร็จ แพทย์เจ้าของคนไข้ดันบอกว่าตอนนี้สภาพร่างกายของเขาดีขึ้นมาแล้ว หากจะทำกิจกรรมเข้าจังหวะกับคนรักก็ไม่มีปัญหามีสิครับหมอ!!เพราะเขากับนิโคลัสไม่เคยเกินเลยถึงขั้นนั้น ที่ผ่านมาก็มีแค่กอดกับจูบ ส่วนเรื่องเมคเลิฟอะไรนั่นตัดไปได้เลย ถ้าไม่ใช่นิโคลัสนอนเป็นผัก ก็มีภารกิจโหดหินรออยู่ พอรอดตายมาได้ก็กลายเป็นเขาที่นอนติดเตียงต่อ จะเอาเวลาไหนไปจู๋จี๋กันถามหน่อยไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยคิด แต่สถานการณ์มันไม่เอื้ออำนวยให้คิดต่างหาก แม้จะไม่รู้ว่าระหว่างเขากับคนรักจะดำเนินขั้นสุดท้ายของการเมคเลิฟแล้วจะเป็นยังไง แต่ถ้าค่อยเป็นค่อยไปโดยเริ่มจากบทรักสุดเบสิกได้ละก็… บอกเลยเขาสู้ตาย‘พี่นิค’ เจ้ากระต่ายมองค

  • วันสิ้นโลกของผม   60 ความลับของหงส์ [2/5]

    ขนาดที่ค่ายพันธมิตรยังมีคนที่มีหูสัตว์เกลื่อนกลาด เรียกได้ว่ามีประชากรที่เป็นทั้งมนุษย์ธรรมดาและมนุษย์กลายพันธุ์อย่างละครึ่งเลยล่ะ ส่วนผู้มีพลังพิเศษไม่ว่าที่ไหนก็ยังมีจำนวนน้อยนิดเหมือนกันหมด“งั้นผมขอไปกักตัวที่บ้านก่อนนะ” การกักตัวกลายเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดไปแล้ว เมื่อไหร่ที่ออกไปด้านนอกจะต้องกักตัวเป็นเวลา 3 วัน ป้องกันไม่ให้นำเชื้อที่ติดตัวมาไปแพร่ใส่คนอื่นทั้งทางตรงและทางอ้อม“ครับผม” กลุ่มหน้าประตูสองคนเดินไปส่งเฉินเฟิงและนิโคลัสที่บ้าน ถ้าเกิดชายหนุ่มกลายเป็นซอมบี้ระหว่างทางก่อนถึงบ้านขึ้นมาคงเป็นเรื่องใหญ่ปังหลังประตูรั้วบ้านและประตูหน้าบ้านถูกปิด เฉินเฟิงก็มองสภาพบ้านที่ยังคงสะอาดสะอ้านไม่มีร่องรอยของคราบฝุ่นเป็นไปได้ยังไง?หรือว่าในตอนที่พวกเขาไม่อยู่มีคนเข้ามาอาศัย?“อ้อ พวกผมลืมบอกไป กลุ่มแม่บ้านเขาช่วยกันผลัดเปลี่ยนมาทำความสะอาดบ้านให้นะครับ พวกป้า ๆ เขาอยากตอบแทนเรื่องเสบียงสำรองที่ให้มา” เป็นกรที่ตะโกนมาจากนอกบ้านช่วยไขข้อข้องใจให้เจ้ากระต่ายพอดิบพอดี เกือบได้ระเบิดโทสะแล้วไหมล่ะ“ฝากขอบคุณด้วยนะ” เฉินเฟิงตะโกนกลับไป“ครับผม!” และได้รับการตะโกน

  • วันสิ้นโลกของผม   60 ความลับของหงส์ [1/5]

    ลงมาถึงตีนเขาเฉินเฟิงก็แยกกับกลุ่มของโจเซฟ ชายหนุ่มยืนมองแก๊งจักรยานพากันปั่นเรียงแถวออกไปยังถนนเส้นใหญ่ที่เชื่อมติดกับทางเข้าหมู่บ้าน ยังดีที่บริเวณนี้ไม่มีซอมบี้เพ่นพ่านเพราะถูกกำจัดไปเยอะ อีกทั้งยังอยู่ห่างจากตัวเมืองที่มีประชากรมากก็ได้แต่หวังว่าพวกเขาจะปลอดภัยกลับมาอย่างสวัสดิภาพไม่สิต้องกลับมาปลอดภัยอย่างแน่นอน!“เอาไปกี่กล่องดี” นิโคลัสยกกล่องยาสมุนไพรออกมาจากหลังรถ“เอาไปสัก 3 กล่องก่อนก็แล้วกันครับ” ถือไปเยอะเดี๋ยวจะเด่นสะดุดตาเกินไป“โอเค” คุณหมอหมีพยักหน้าเข้าใจ ถือติดมือไปน้อยก็ดูไม่สมกับค่าครู แต่ถ้าเอาไปไปเยอะก็อาจทำให้บางคนเกิดความคิดไม่ดีขึ้นมาได้สมุนไพรแห้งเหล่านี้พวกเขาขนกลับมารวมแล้วมีมากกว่า 10 กล่อง นำขึ้นไปเก็บไว้บนภูเขาแล้ว 10 กล่อง ที่อยู่ตรงนี้จึงเป็นส่วนที่กันเอาไว้แบ่งปันให้คนในหมู่บ้านด้านล่างตั้งแต่ต้น แต่จะทยอยให้ทีละไม่มากไม่ให้ผิดสังเกต“ไม่รู้กลับหมู่บ้านครั้งนี้จะได้เจอกับป้ากิ่งแก้วอีกหรือเปล่านะครับ” เฉินเฟิงเอ่ยกลั้วหัวเราะ พวกเขาเจอกันทีไรมีแต่เรื่องชวนปวดหัวทุกทีถ้าให้เขาพูดแบบเห็นแก่ตัวหน่อยเขาอยากจะบอกเหลือเกินว่าถ้าหมู่บ้านนี้ขาดกิ่งแก้ว

  • วันสิ้นโลกของผม   59 ขยับขยาย [5/5]

    “จักรยานมีทั้งหมด 5 คัน คนที่จะออกไปสำรวจก็คือ พี่ดา พี่พิม ตุ่น หงส์ และหัวหน้า ถูกต้องไหมคะ” หงส์ทวน พอดาริณียกมือขอไปด้วย โจเซฟก็ไม่รีรอรีบออกตัวว่าจะไปด้วยเช่นกันทันทีแหม… ไม่ค่อยออกนอกหน้าเลยนะหัวหน้า“อะไร… ก็แค่เห็นว่ายังมีจักรยานอยู่อีกหลายคัน” คนร้อนตัวรีบพูด“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ” หงส์หันไปหัวเราะคิกคัก ล้อเลียนคู่คนคุยที่หน้าแดงซ่านไปหมดแล้ว“แม่หน้าแดงมากเลย” ขนาดเด็กชายดลยังอดแซวแม่ตัวเองไม่ได้ตกลงเรื่องจำนวนคนกันเสร็จสรรพ ก็ออกไปจัดเตรียมแพ็กกระเป๋าบ้านใครบ้านมัน เฉินเฟิงเองก็เตรียมเก็บของเช่นกัน เพราะเขากับคนรักมีแพลนจะลงไปนอนที่บ้านของตนในหมู่บ้าน และถือโอกาสสอบถามหมอยาสมุนไพรว่าจะสามารถสอนความรู้ให้ตนได้หรือไม่หรือถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้นิโคลัสได้เรียนด้วย“เดี๋ยวนะครับ จะไปกันหมดวันนี้เลยเหรอ” ทีโอคิดว่าจะออกเดินทางในอีกวันหรือสองวันข้างหน้า ใครจะไปคิดว่าพอตัดสินใจเสร็จปุ๊บก็เก็บของปั๊บ“จะช้าอยู่ทำไมล่ะ ขืนมัวแต่โอ้เอ้คงมีคนอื่นตัดหน้าไปก่อน” หงส์“ตามใจ” ทีโอถอนหายใจ ดูท่าเย็นนี้คงต้องให้เด็ก ๆ กินปลากระป๋องแล้วล่ะ “ระวังตัวกันด้วยนะครับ”“คราวนี้ไม่ประมาทอีกแน่”

  • วันสิ้นโลกของผม   59 ขยับขยาย [4/5]

    “ก็ดีนะ” นิโคลัสพยักหน้าเห็นด้วย“แต่น้ำมันรถที่มีจะไม่พอให้เราตะลอนหาของได้ตามใจชอบน่ะสิ” โจเซฟส่ายหน้าเห็นต่าง พวกเขาไม่มีถังน้ำมันสำรองกักตุนไว้ในปริมาณมาก ดังนั้นจึงค่อนข้างเป็นกังวลหากต้องนำรถออกไปตระเวนหาของอย่างไม่รู้ทิศทาง“ขี่จักรยานไปไง” หงส์เสนอ“ไหวหรือ?” โจเซฟไม่ได้มีเจตนาดูถูก แต่ขี่จักรยานไปในสถานการณ์ที่ไม่ปกติแบบนี้ค่อนข้างเสี่ยงเอาการ ไหนจะอากาศประเทศ T ที่ไม่ค่อยปกตินัก บางวันก็ร้อนจนอยากจะนั่งแช่น้ำทั้งวัน บางวันก็ฝนตกหวิดจะเกิดโรคระบาดจากน้ำอีกรอบ“ถ้ารู้เส้นทางเข้าเมืองก็ไม่น่าจะยากไม่ใช่เหรอคะ” อีกอย่างจักรยานที่เอามาก็เป็นจักรยานเสือภูเขา มีไว้สำหรับเร่งความเร็วอยู่แล้วถ้าเจอซอมบี้ก็แค่ใช้พลังสู้กับมัน“ถ้าไม่ออกไปหาของตอนนี้ อีกหน่อยก็ไม่เหลืออะไรให้หาแล้วล่ะค่ะ” พอมนุษย์ที่เคยเอาแต่หวาดกลัวเริ่มปรับตัวได้ พวกเขาจะสามารถเรียกความกล้าและออกไปผจญอันตรายเหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเธอเชื่อว่าอย่างนั้นไม่มีใครเอาแต่สั่นกลัวอยู่แต่ในบ้านได้หรอก“ถ้าอย่างนั้นพิมขอไปด้วยได้ไหมคะ” หญิงสาวยกมือ“แม่!” พลอยใสตกใจตาโต “ถ้าแม่ไปพลอยก็จะไปด้วย” เด็กสาวรีบยกมือตาม ก่อนจะ

  • วันสิ้นโลกของผม   59 ขยับขยาย [3/5]

    “อร่อย! อร่อยมาก!!” เขาไม่เคยกินอาหารรสชาติแบบนี้มาก่อนเลย“อร่อยก็ดีแล้วครับ ปะ พวกเรายกไปที่โต๊ะเลยดีกว่า” เห็นคนรักไม่บาดเจ็บในปากก็โล่งอก ยิ้มกว้างให้กับเมนูอาหารในวันนี้ ดีที่ตอนนั้นหลังจากได้ชิมต้มหมูชะมวงของเชฟในครัวเขาก็ไปค้นหาสูตรอาหารชนิดนี้ในอินเทอร์เน็ตต่อ ทำพลาดอยู่ 4-5 จานก็ได้รสชาติคล้ายคลึงที่สุดเท่าที่จะทำได้อืม… เขาก็เก่งเหมือนกันนะเนี่ย //ยืดหลังอาหารทยอยเสิร์ฟขึ้นโต๊ะ ภาพบรรยากาศแสนสุขก็กลับมาอีกครั้ง เด็ก ๆ ตักแกงกินกับข้าวคำโต ผู้ใหญ่พูดคุยกันเรื่องสัพเพเหระ นั่งปรึกษากันว่าพรุ่งนี้จะทำอะไร มีตรงไหนต้องปรับปรุง พอของคาวหมดก็ต่อด้วยเมนูผลไม้ล้างปาก เป็นส้มโอที่ถูกบิเนื้อออกเป็นเส้น ๆ แล้วนำไปคลุกเคล้ากับน้ำตาลและน้ำปลา ได้รสชาติหวานเค็มตัดกับความเปรี้ยวอมหวานของส้มโอเมื่อไม่เหลืออาหารให้จัดการอีก ตุ่น หงส์ และทีโอก็อาสานำภาชนะทุกชิ้นไปล้างโดยมีเด็กซน 3 คนออกตัวว่าอยากไปช่วยล้างด้วย ไม่รู้ว่าไปช่วยหรือไปป่วนกันแน่ฟากมังคุดก็นั่งเลียปากเลียมือ นอนตีพุงอย่างสุขใจ มันเพิ่งเคยกินอาหารที่ชายหนุ่มทำแบบเต็มที่ เครื่องแน่น ๆ เน้น ๆ แบบนี้เป็นครั้งแรกอร่อยมาก… อร่อยจนไ

  • วันสิ้นโลกของผม   59 ขยับขยาย [2/5]

    อีกสาเหตุหนึ่งที่เฉินเฟิงเลือกเมนูนี้ขึ้นมาก็เพราะตอนอยู่ในค่ายเขาได้ไปแลกบางสิ่งบางอย่างมาจากตลาดนัดในค่ายพันธมิตร ราคาของมันเรียกได้ว่าแพงหูฉี่ กระปุกหนึ่งราคา 8 แต้ม กว่าจะต่อรองมาได้ก็เปลืองน้ำลายไปเยอะ แต่พอแม่ค้าเห็นว่าโจเซฟยืนอยู่ด้านหลังกลุ่มก็ลดราคาให้อย่างเร็วเหลือเพียง 6 แต้ม สมกับเป็นเทพเดินดินของคนในค่ายพันธมิตรจริง ๆซึ่งเจ้าสิ่งนั้นก็คือ… กะปิและน้ำมันพืชนั่นเอง!ผู้คนส่วนมากในค่ายไม่นิยมทำอาหารกินเองเพราะใช้แต้มคะแนนไปแลกอาหารที่โรงอาหารได้หลากหลายกว่าเฉินเฟิงแทบจะใช้แต้มคะแนนที่มีทั้งหมดแลกมันมาให้ได้มากที่สุด มีน้ำปลากับซีอิ๊วหวานอีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลย พอเห็นว่าตรงไหนมีวางขายก็อยากจะซื้อมาให้หมดเชฟใหญ่ประจำบ้านตระเตรียมวัตถุดิบประกอบอาหาร มองข้าวของบนโต๊ะที่มีครบอย่างที่อาหารจานหนึ่งควรจะเป็นด้วยสีหน้าอิ่มเอิบอา… มีเครื่องปรุงพร้อมนี่มันสวรรค์ชัด ๆอิ่มเอมกับบรรยากาศเครื่องปรุงและวัตถุดิบรอบตัวเรียบร้อยแล้วก็เริ่มจากทำเครื่องแกงก่อนเป็นอันดับแรก โดยคนที่รับหน้าที่นี้คือเฉินเฟิง ส่วนสองสาวจะนั่งฉีกใบชะมวงและหั่นเนื้อตะโขงแดดเดียว ก่อนจะนำไปล้างน้ำเพื่อล้างความเค็ม

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status