Share

63 เข้มแข็งพอ [1/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-05-06 09:28:53

หงส์กัดริมฝีปาก ภาพที่เห็นสร้างความสะเทือนใจให้กับเธอเป็นอย่างมาก เธอต้องพยายามข่มใจไม่เปิดตะแกรงเหล็กลงไปยกหญิงสาวคนนั้นขึ้นมากอดปลอบ พร่ำบอกว่าไม่เป็นไรแล้วนะ พวกเรามาช่วยคุณแล้ว

ขอร้องล่ะ… อย่าเพิ่งแตกสลายเลย

‘ไอ้พวกเวร!’ หญิงสาวค่อย ๆ คลานถอยหลัง พยายามหลับตาไม่มองสบกับนัยน์ตาอ้อนวอนคู่่นั้น เธอต้องนิ่งเข้าไว้ ถ้าทำอะไรพลการลงไป แผนที่วางมามีหวังล่มไม่เป็นท่าแน่นอน

จากนั้นก็ไม่สามารถช่วยใครได้เลย…

ไม่คิดว่าค่ายราวกับนรกบนดินแห่งนี้จะอยู่ในจังหวัดเดียวกัน ทั้งที่ห่างออกไปเพียงไม่กี่สิบกิโลเมตรก็มีหมู่บ้านแสนสงบสุขที่ทุกคนร่วมแรงร่วมใจฟันฝ่ามีกินมีใช้ไม่ขัดสน เทียบกันแล้วเธอและเขาเหล่านี้กับต้องทนกับการทรมาทรกรรมจากสิ่งมีชีวิตสปีชีส์เดียวกัน ไม่ให้ความช่วยเหลือก็แล้วไปเถอะ…ทำไมต้องทำร้ายกันด้วย

ค่ายแห่งนี้โหดร้ายอย่างกับไม่เห็นว่าอีกฝ่ายเป็นมนุษย์เหมือนกัน ถึงบ้านเมืองจะไม่มีขื่อมีแป เป็นคนเดียวก็ว่าแย่ แต่นี่ทั้งค่ายต่างรับรู้การกระทำเลวทรามต่ำช้าและช่วยสนับสนุนโดยไม่สนว่าผู้คนในห้องเหล่านั้นจะรู้สึกเช่นไรที่ความเป็นมนุษย์ของตนถูกลิดรอนไปโดยน้ำมือของมนุษย์ด้วยกันเอง

แม้จะมีความโกรธ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   117 บาเรียพกพา [5/5]

    “อย่าว่าแต่นายที่ลืม ผมเองก็ลืมคิดถึงเรื่องนี้ไปเลย” จริงอยู่ว่าเมื่อก่อนไอซ์ทำตัวไม่ดีเท่าไร ทำให้พวกเขาไม่อยากสนทนาด้วย แต่ในตอนที่เจนปลุกพลังมิติได้ก็ยังไม่มีใครนึกถึงเรื่องนี้เหมือนกัน“ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ไปขอให้คุณเจนช่วยกันเถอะครับ” เฉินเฟิงตื่นเต้นที่จะได้ยกหินก้อนนั้นไปช่วยปกป้องบ้านของพวกเขาอีกแรง เท่านี้ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องซอมบี้บุกมาอย่างฉับพลัน แม้แต่พวกสอดแนมที่มีเชื้อซอมบี้อยู่ในร่างก็อย่าหวังว่าจะได้ย่างกรายเข้ามาแม้แต่ก้าวเดียว“นายพกหินติดตัวมากี่ก้อน” จะไปขอให้เขาช่วยก็ต้องมีของตอบแทนที่ดีพอ“เอามาสามก้อนครับ” ตอนแรกเขาตั้งใจจะนำมาปรึกษากับหัวหน้าในเรื่องที่เพิ่งค้นพบกับคนรักได้ไม่นาน แต่พอได้ทราบเรื่องวิธีการขนย้ายอุกกาบาตก็พับสิ่งที่คิดไปก่อน ภารกิจย้ายหินนั้นสำคัญกับปัจจุบันมากกว่า“คงต้องแบ่งให้พวกเขาเอาไว้ใช้ป้องกันตัว เพราะหินก้อนใหญ่ก้อนนั้นเราจะเอาไปไว้ที่บ้านของเราใช่ไหมล่ะ” เป็นการขอความช่วยเหลือแบบส่วนตัวนี่นา“งั้นเดี๋ยวเราค่อยถามคุณเจนดีกว่าครับว่าอยากได้กี่ก้อน” สำหรับการขอความช่วยเหลือในครั้งนี้ เขาพร้อมยอมจ่ายเต็มที่พวกเขามีความสามารถในการปกป้องตนเอ

  • วันสิ้นโลกของผม   117 บาเรียพกพา [4/5]

    “พวกมันมีแค่นี้เหรอ?” ยามาโมโตะเริ่มสนใจหินก้อนนี้ขึ้นมาบ้าง “เอามาแลกกับหินลอยได้ที่ฉันมีไหม” ยื่นหมูยื่นแมวอย่างยุติธรรม“ก็ดีนะครับ” โจเซฟพยักหน้า เขาเองก็สนใจหินอุกกาบาตลอยได้ก้อนนั้นเหมือนกันหัวหน้าทหารรับจ้างหนุ่มหันไปเปิดกระเป๋าเป้ของตนแล้วหยิบหินออกมายื่นให้ยามาโมโตะทั้งอย่างนั้น ฟากยามาโมโตะก็ให้กล่องเหล็กที่บรรจุหินอุกกาบาตลอยได้ไว้กลับไป“เรียบง่ายสมกับเป็นคุณจริง ๆ” หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นคงต่อรองนู่นนี่หรือไม่ก็ขอนัดคุยกันนอกรอบเพื่อหาผลประโยชน์อย่างอื่นเพิ่มเติม พลังบาเรียป้องกันซอมบี้ไม่ใช่สิ่งที่หาได้ง่ายดายนัก“ก็ไม่เห็นว่าต้องทำให้เป็นเรื่องยากเลยนี่ครับ” โจเซฟยักไหล่“อ้อ มีอีกเรื่องที่ผมเพิ่งจะพิสูจน์ได้ ดูเหมือนว่าหินก้อนนี้จะสามารถป้องกันไม่ให้พวกโคลนนิ่งที่มีเชื้อซอมบี้แฝงอยู่เข้ามาได้เหมือนกัน ดังนั้นระวังอย่าให้คนพวกนั้นอยู่ใกล้พวกคุณนะครับ เดี๋ยวจะรู้ตัวว่าเราได้ของดีมา” เรื่องนี้ชายหนุ่มได้ทำการทดลองที่หมู่บ้านครูเมตตาแล้วโดยการให้วิทย์จับร่างโคลนที่แฝงตัวอยู่ในค่ายพันธมิตรลองเข้ามาใกล้บาเรียเพื่อทดสอบ ปรากฏว่ามันไม่สามารถเข้ามาได้“สุดยอดไปเลย…” สิงหาตาวาวหนั

  • วันสิ้นโลกของผม   117 บาเรียพกพา [3/5]

    แอ๊ว (อร่อย ๆ)พลายวารีฟังคำเตือนพี่ชาย ใช้งวงเหนี่ยวกล้วยเครือนั้นส่งให้มังคุดช่วยจัดการแยกส่วนให้มันกลายเป็นกล้วยลูกเล็ก ๆ“เด็กดี” พลายมงคลมองสองพี่น้องผลัดกันกินอาหารด้วยหัวใจเปี่ยมสุข มันไม่ต้องการอะไรอีกแล้วในชีวิตนี้ แค่ได้อยู่กับลูกทุกวันก็พอใจแล้ว“จะว่าไป พลายมงคลบอกว่าสามารถย้ายจิตไปอยู่ในหินอุกกาบาตพวกนี้ได้ใช่ไหมครับ” ทีโอหยิบหินอุกกาบาตจากมือเลวี่มาพิจารณา“ใช่ ทำไมเหรอ” เจ้ากระต่ายกลืนอาหารคำสุดท้ายลงคอ“ผมแค่คิดว่าเราจะสามารถหาวิธีใช้ประโยชน์จากความสามารถนี้ได้หรือเปล่า…” เสียงชายหนุ่มค่อย ๆ เบาลงในประโยคสุดท้าย พร้อมกับที่คู่รักหมีกระต่ายที่เพิ่งนึกถึงเรื่องสำคัญเรื่องนี้ขึ้นมาได้“วิญญาณไม่มีตัวตน สัมผัสไม่ได้ ไม่บาดเจ็บ ไม่ตาย ไม่เหนื่อย…” นิโคลัสทวนความสามารถของสิ่งที่มนุษย์มองว่าอยู่คนละภพภูมิกันมาเนิ่นนาน“แต่เราสามารถติดต่อพูดคุยกันรู้เรื่อง” เฉินเฟิงหันไปสบตาคนรัก ดูเหมือนว่าพวกเขาอาจจะต้องเข้าไปในค่ายพันธมิตรเพื่อรับภารกิจอีกครั้ง!ค่ายพันธมิตร“หินอุกกาบาตบาเรีย” สิงหามองก้อนหินในมือ ดวงตากลมโตฉายประกายหยาดเยิ้มราวกับกำลังตกอยู่ในห้วงแห่งความรัก อยากรีบกลับไป

  • วันสิ้นโลกของผม   117 บาเรียพกพา [2/5]

    “ตอนนี้หัวหน้าโจเซฟกับพี่ดากำลังเดินทางไปที่ค่ายพันธมิตรเพื่อมอบเห็นก้อนนี้ให้กับไอซ์กับสิงหา แล้วก็ดูเหมือนว่าหัวหน้ายามาโมโตะจะมีหินอุกกาบาตลักษณะคล้ายกับที่เราเจอ แต่ความสามารถคนละแบบ” ไม่แน่ว่าพวกเขาอาจจะนำมันไปใช้เป็นส่วนหนึ่งของรถไฟเชื่อมสัมพันธไมตรี“ท่านนายพลอธิต้องสั่งให้คุณสิงหากับไอซ์พกคนละก้อนเหมือนผมแน่ ๆ” เลวี่คาดเดา“แน่นอน สองคนนั้นเป็นคนสำคัญ ต้องพกติดตัวไว้อยู่แล้ว” เฉินเฟิงคิดสภาพแฮมสเตอร์หนุ่มกับนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะที่ต้องทนพกพาหินที่มีน้ำหนักถึงสิบกิโลกรัมก็นึกออกเลยว่าพวกเขาจะต้องหน้านิ่วคิ้วขมวดแน่โดยเฉพาะสิงหาผู้ไม่เคยออกกำลังกาย…ต้องหนักมากแน่… ฮ่า ๆ ๆนี่เขาไม่ได้เจ้าคิดเจ้าแค้นเรื่องภารกิจเห็ดพิษเลยนะ ไม่ได้คิดบัญชีย้อนหลังเลยสักนิ้ด หึ ๆ“นายก็ให้ทีโอทำกล่องเก็บดี ๆ ให้ล่ะ จะได้ไม่ต้องถือก้อนหินเดินไปไหนมาไหนให้สะดุดตา” ไม่มีใครมองเห็นบาเรียก็จริง แต่การพกหินเดินไปเดินมาอาจทำให้คนอื่นสงสัยได้“ขอบคุณครับ” เลวี่พยายามยกหินก้อนเล็กแต่หนักก้อนนั้นพลิกสำรวจครู่หนึ่ง ก่อนจะเงยหน้ามองพี่ชายหูกระต่ายด้วยใบหน้าเขินอาย“เอ่อ พี่เฟิงครับ… คือ ผมกับทีโอ…” ท่าทางอึ

  • วันสิ้นโลกของผม   117 บาเรียพกพา [1/5]

    แอ๊ว!!พลายวารีรีบสับขาเดินหลังจากที่มีคนไปตามและบอกแค่ว่าเฉินเฟิงกับนิโคลัสกลับมายังบ้านบนภูเขาแล้ว ลูกช้างตัวไม่น้อยดีใจมากที่ทั้งสองคนกลับมาบ้านเสียทีจึงกึ่งเดินกึ่งวิ่งมาหา แต่พอมาถึงหน้าบ้าน สิ่งที่ได้เห็นกลับเป็นร่างของบิดาที่ไม่ได้พบหน้ามาหลายเดือนแอ๊ววว!!! (พ่ออออ)พลายวารีเบิกตากว้าง ใบหูใหญ่กางออกเพราะตกใจ แต่เพียงไม่นานก็ก้าวขายาววิ่งมาหาด้วยความเร็ว“พลายวารีอย่าวิ่ง เดี๋ยวหกล้มลูก” วิญญาณช้างใหญ่น้ำตาคลอ เมื่อเห็นลูกพุ่งมาหาก็รีบบอกให้หยุดก่อน ถึงอย่างไรตนก็ไม่มีกายหยาบในโลกใบนี้อีกแล้ว ขืนพุ่งมาหามีแต่จะทะลุผ่านไปด้านหลัง เกิดล้มกลิ้งตกจากเขาไปใครจะรั้งไว้ได้ทันแอ๊ว ๆ ๆ ๆ (พ่อ ๆ ๆ ๆ)ลูกช้างพุ่งทะลุผ่านช้างใหญ่ไปตามคาด แต่เจ้าตัวเล็กไม่ได้ใส่ใจ พอตั้งตัวได้ก็วิ่งวนกลับมาล้อมหน้าล้อมหลังบิดาราวกับเคยชินเสียแล้วที่ไม่สามารถจับต้องกันและกันได้ เป็นเจ้ากระต่ายกับพิมพาเสียอีกที่น้ำตาไหลออกมา เศร้าใจแทนทั้งคู่ที่ไม่สามารถแสดงความรักของพ่อลูกได้อย่างเต็มที่แอ๊ว ๆ ๆ (พ่อมาอยู่กับพลายวารีแล้ว)“อืม ๆ พ่อจะมาอยู่กับพลายวารีแล้ว” พลายมงคลคลี่ยิ้มอ่อนโยน ใช้งวงหนาลูบไล้ไปบนศีรษะท

  • วันสิ้นโลกของผม   116 เส้นทางเชื่อมสัมพันธไมตรี [5/5]

    ครั้งก่อนดาริณีเคยลองยกหินก้อนนี้แล้ว แต่ต่อให้มีพลังกายมากกว่าเดิมเป็นสามเท่าก็ยังขยับมันได้เพียงเล็กน้อย ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่เฉินเฟิงและนิโคลัสจะขนหินก้อนนี้ลงจากภูเขาได้ถึงรู้เรื่องนั้นดีก็อยากมาลองสักหน่อย… เผื่อจะมีอะไรติดไม้ติดมือกลับไปสักอย่างสองอย่าง“หรือต้องรอให้พี่ดาขึ้นระดับสองก่อนครับ” ถึงจะยกกลับไปที่หมู่บ้านได้“ลองกลิ้งมันดูไหม” ในเมื่อยกไม่ขึ้นก็ลองขยับในทิศทางอื่นบ้าง อย่างน้อยถ้าสามารถขุดกระดูกของพลายมงคลกลับไปด้วยได้ก็น่าจะทำให้วิญญาณช้างใหญ่หลุดพ้นจากพันธนาการ“งั้นมาดันพร้อมกันครับ” เฉินเฟิงเลือกมองจุดที่หินดูหมิ่นเหม่มากที่สุด ก่อนหันไปสบตาคนรัก “นับถอยหลัง 3… 2… 1 ฮึบ!”คึ่กทั้งเฉินเฟิงและนิโคลัสต่างออกแรงสุดกำลังทั้งผลักทั้งดันหินอุกกาบาตอยู่หลายเกือบชั่วโมงก็ต้องถอดใจ เพราะนอกจากเสียงของการขยับเพียงเล็กน้อยแล้วก็ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นอีก“หนักเอาเรื่องเลย ถึงว่าทำไมพี่ดายกไม่ขึ้น” นิโคลัสปาดเหงื่อ ทั้งออกแรงทั้งแดดร้อน ต่อให้ดันอีกเป็นวันก็คงได้ผลลัพธ์ไม่ต่างกัน“ลองขุดดูได้ไหม” ในขณะที่สองคู่รักกำลังขบคิดหาวิธีเคลื่อนย้ายหิน พลายมงคลกลับคิดถึงแต่กระดู

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status