Share

บทที่ 17

Author: ปลาทองหางเดียว
ทีมของหร่วนหนิงถังได้ที่สอง ช่องว่างระหว่างที่หนึ่งนั้นไม่น้อยเลย

ถึงแม้ความสามารถส่วนตัวของเธอจะโดดเด่น แต่ก็ยังถูกคนอื่นกดไว้

ในใจก็ยังคงมีความรู้สึกไม่สบายใจอยู่

เธอต้องการที่จะเป็นที่หนึ่งในทุก ๆ ที่

รอบหน้า เธอจะต้องทวงสนามของเธอกลับคืนมาให้ได้!

หลังเวที

“อ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ!” ฟู่หว่านตื่นเต้นจนกระโดดโลดเต้นแล้วกอดชิงอี้ “สุดยอด!!”

ตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว ในใจของชิงอี้ก็ตื่นเต้นมาโดยตลอด กังวลว่าตัวเองจะไม่ผ่าน

จริง ๆ แล้วเธอก็ไม่รู้ว่าระดับฝีมือการทำงานของตัวเองอยู่ในระดับไหนแล้ว โชคดีที่ผลออกมาดี

การรับรางวัลต้องขึ้นไปบนเวที

ตอนนี้ชิงอี้ยังไม่อยากจะเปิดเผยตัวตน เลยเลือกคนอื่นในทีมขึ้นไปรับรางวัลแทนโดยตรง

ฟู่หว่าน “ทำไมไม่ขึ้นไปเองล่ะ? ยังจะกลัวอดีตสามีที่กำลังจะหย่าเห็นอีกเหรอ? ก็ควรจะให้เขาเห็นไปเลยว่าเธอเก่งกาจขนาดไหน”

ชิงอี้ส่ายหน้า “เด่นเกินไปจะเป็นภัย เธอไม่รู้จักเล่ห์เหลี่ยมของเขา ถ้าหากตอนนี้ฉันเปิดเผยตัวตนแล้วโดดเด่นขึ้นมา จะต้องถูกเขาคอยหาเรื่องเล่นงานแน่ ๆ เพราะยังไงซะพวกเราสองคนก็ยังไม่ได้หย่ากัน ฉันไม่อยากจะมีเรื่องยุ่งยากที่ไม่จำเป็น”

“ฉันต้องเตรียมตัวสำหรับการแข่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 76

    โจวเฉาหลี่มองเธอด้วยสายตาเรียบเฉยเล็กน้อย เหมือนจะดูขบขันอยู่หน่อย ๆ ด้วยซ้ำเขาเองก็น่าจะคิดว่าให้แสดงต่อหน้าเธอมันก็น่ารังเกียจไม่น้อยเหมือนกันชิงอี้ไม่สนว่าเขาจะมีท่าทียังไง เธอลุกขึ้นแล้วจูงจือจือเดินออกไปเธอเรียกรถคันหนึ่งไว้ก่อนแล้ว ด้วยไม่อยากนั่งรถคนเดียวกับโจวเฉาหลี่หนานหนานมองชิงอี้ที่เดินออกไปด้วยความแปลกใจ “นี่คุณแม่ไปกินดินปืนอะไรมาหรือเปล่า ใครไปยั่วโมโหคุณแม่เข้า?”โจวเฉาหลี่เก็บสายตากลับมาด้วยท่าทางเฉยเมย ไม่พูดอะไร“คุณพ่อ วันนี้ไว้ผมเลิกเรียนแล้ว ให้น้าหร่วนถังมาสอนการบ้านที่บ้านได้ไหม พวกที่จือจือทำเมื่อวานนี้นั่น ผมก็อยากเรียนเหมือนกัน”ชายหนุ่มวางกระดาษทิชชูลงอย่างเอื่อยเฉื่อย “ลูกโทรไปถามคุณน้าเขาดูว่ามีเวลาไหม”......หลังจากชิงอี้ไปส่งจือจือที่โรงเรียนอนุบาลแล้วเธอก็โทรศัพท์ไปหาหนิงฉง ถามเขาว่ากระบวนการฟ้องร้องเป็นอย่างไรบ้างปลายสาย ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “ยื่นเรื่องตรวจสอบไปแล้ว ไว้ตั้งคดีแล้วก็จะมีประกาศออกมา”“ตอนนั้นคุณจะเข้าไปตรวจดูขั้นตอนและแนวทางการดำเนินการได้ในเว็บไซต์ออฟฟิเชียลได้”เมื่อได้ฟังถึงตรงนี้ ก้อนหินใหญ่ที่กดทับอยู่

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 75

    คืนนี้โจวเฉาหลี่ไปส่งหร่วนหนิงถังที่บ้าน คงจะไม่กลับมาแล้วละเขาไม่เคยชอบค้างคืนที่บ้านใหญ่มาแต่ไหนแต่ไรช่วงนี้ชิงอี้เหนื่อยสายตัวแทบขาด แทบจะไม่มีเวลาพักผ่อนอะไรเลยเธอคิดว่าไม่น่าจะได้พักผ่อนอยู่ที่บ้านใหญ่ดี ๆ แน่ ทว่าผลสุดท้ายตอนนี้ได้นอนฟังเสียงฝนตกข้างนอก จนหลับลึกตอนที่เธอหลับสะลึมสะลือ กึ่งหลับกึ่งตื่นนั้น เหมือนว่าจมูกจะได้กลิ่นหอมสดชื่นอันแสนคุ้นเคยเธอพลิกตัวแล้วนอนหลับต่อตอนที่ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งนั้นชิงอี้ถึงได้เห็นว่าตัวเองนอนอยู่ในอ้อมแขนของโจวเฉาหลี่ชายหนุ่มกำลังโอบกอดเธอไว้แนบแน่น ท่าทางสนิทชิดเชื้อเป็นอย่างยิ่งหัวใจของชิงอี้พลันสั่นไหว ปฏิกิริยาแรกคือผลักเขาออกในใจคิดแบบไหน เธอก็ทำแบบนั้นทว่าชายหนุ่มที่กำลังหลับสนิทขมวดคิ้วเล็กน้อย ดึงตัวเธอให้กลับเข้าสู่อ้อมกอดอีกครั้ง น้ำเสียงแหบแห้งนั้นเจือไปด้วยความเกียจคร้านเล็ก ๆ “ที่รัก อย่าขยับสิ...”คำพูดแสนกระจ่างชัดลอยเข้าหูมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ ชิงอี้รู้สึกเหมือนกับฟ้าผ่ากลางวันแสก ๆแต่งงานกันมาหลายปีขนาดนี้ โจวเฉาหลี่ไม่เคยเรียกขานตัวเธอเองแบบนี้เลยยิ่งไม่มีทางกอดเธอแล้วหลับไปแบบนี้แน่ตอนนี้มีคว

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 74

    เธอมีเสื้อผ้าสำหรับเปลี่ยนอาบน้ำอยู่ที่บ้านใหญ่เพิ่งเปิดประตูก็เจอเข้ากับโจวเสวี่ยที่เดินผ่านหน้าประตูลานบ้านมาพอดี“เสี่ยวอี้” โจวเสวี่ยถือร่มคันใหญ่อยู่ในมือ สาวเท้าเดินเข้ามาที่หน้าประตู “เฉาหลี่ล่ะ? ไม่ได้อยู่กับเธอเหรอ?”ชิงอี้รู้ดีว่า เธอจงใจมาที่นี่เพื่อยั่วเย้าและท้าทายเธอเธอแสยะยิ้มเหยียดหยันอยู่บนดวงหน้า “ถ้าจะตามหาเขา ก็โทรศัพท์ไปหาเขาโดยตรงเลยสิ”โจวเสวี่ยสัมผัสได้ชัดเจนเลยว่าท่าทีของชิงอี้นั้น เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์เลยทีเดียวเมื่อก่อนเธอน่ะเป็นเหมือนหมารับใช้ที่ต้องทำดีกับคนตระกูลโจวทั้งหลาย ตอนนี้กลับเปลี่ยนหน้าเปลี่ยนท่าทาง กลายเป็นคนเย่อหยิ่งเธอคิดเพียงว่ามันเป็นความรู้สึกหวั่นใจหลังจากที่ชิงอี้ได้เห็นความยอดเยี่ยมของหร่วนหนิงถังในงานเลี้ยงวันเกิดวันนี้ หร่วนหนิงถังได้หน้าไปไม่น้อย เทียบกันกับชิงอี้ที่เป็นคุณนายโจวแล้วน่าจะเสียหน้าไม่เบา เห็นได้ชัดว่าไม่ควรค่าเป็นอย่างยิ่ง“สามีไม่กลับบ้านแบบนี้ แต่เธอกลับไม่กังวลเลยสักนิด ไม่กลัวว่าเขาจะหย่ากับเธอหรือไง?”คราวก่อนชิงอี้ปฏิเสธเธออย่างตรงไปตรงมาเสียขนาดนั้น ไหนยังจะพูดเสียสวยหรู

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 73

    แม้ว่าคุณท่านจะให้ความสำคัญกับผู้ชายและละเลยผู้หญิง ชมชอบหนานหนาน แต่เมื่อได้เห็นความเก่งกาจของจือจือ ก็ยังคงกล่าวชมออกมาแขกเหรื่อในงานเองก็พากับชื่นชมความเลิศล้ำของจือจือสีหน้าของหร่วนหนิงถังค่อย ๆ ห่อเหี่ยวลงอย่างเงียบเชียบหนานหนานที่อยู่ข้าง ๆ ก็ก้มหน้าเล็ก ๆ ลง ในใจรู้สึกไม่ยินยอมในสายตาของเขา น้องสาวไม่มีวันเหนือกว่าเขาได้ ทว่าตอนนี้กลับถูกเธอข่มให้ด้อยลงไปวันข้างหน้าเขาจะต้องเก่งกว่าเธอแน่ ถึงอย่างไรตัวเขาเองก็ฉลาดกว่าจือจือมาแต่ไหนแต่ไรแล้วหลังจากการแสดงของจือจือจบลง งานเลี้ยงวันเกิดก็ดำเนินต่อแขกที่เข้ามานั้นมีหลายคนที่เป็นพันธมิตรทางความร่วมมือในวงการธุรกิจเมื่อเห็นว่าหร่วนหนิงถังเองก็อยู่ในงานเลี้ยงด้วย จึงต่างพากันเข้าไปดื่มอวยพรในงานนิทรรศการการบินที่เมืองเป่ยนั้น เธอสั่งสมชื่อเสียงหน้าตาไว้ไม่น้อย วันที่เปิดสถาบันห้าหนึ่งหนึ่ง เธอก็ถูกโจวเฉาหลี่พาไปอวดโฉมด้วยเช่นกัน เพียงแค่คนที่คลุกคลีอยู่ในวงการนี้ต่างรู้ว่าหร่วนหนิงถังเป็นอัจฉริยะดาวดวงใหม่ของวงการ ทั้งยังมีความสัมพันธ์อันดีกับตระกูลโจวแน่นอนว่าคนที่อยากประจบเอาใจเธอนั้นก็มากเช่นกันหร่วนหนิงถังไม่ป

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 72

    จือจือมองไปทางหนานหนานหนานหนานแลบลิ้นใส่เธอ “คนขี้ลอก”เธอดึงสายตากลับมา แล้วสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ไม่สนใจเขา มุ่งหน้าก้าวเท้าขึ้นไปบนเวทีจือจือยืนอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ใช้โปรแกรมง่าย ๆ ที่ช่วงนี้ตนเองได้เรียนกับคุณแม่ ด้วยต้องการจะวาดภาพงานในตอนนี้ออกมาเธอใช้โปรแกรมวาดภาพรูปร่างคร่าว ๆ ของคุณปู่ทวด ระหว่างที่กำลังวาดอยู่นั้น เจ้าตัวก็ยิ่งเปล่งประกายแขกเหรื่อด้านล่างต่างเบิกตากว้าง รู้สึกเหลือเชื่อเด็กขนาดนี้ก็ใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์วาดภาพออกมาได้ละเอียดขนาดนี้แล้ว...กระทั่งคุณท่านเองก็มีความชื่นชมแฝงอยู่ในดวงตาหลายส่วนเฉินหลิงยิ่งมีสีหน้าดำคล้ำขึ้นทีละนิด ๆ เธอไปเรียนของพวกนี้มาตั้งแต่เมื่อไร?หร่วนหนิงถังขมวดคิ้วมุ่นยิ่งกว่า เธอจับจ้องทุกอากัปกิริยาของจือจือไม่ละสายตา เธอมองออกว่า เจ้าตัวกำลังควบคุมโปรแกรมเองจริง ๆแต่อายุน้อยขนาดนี้เนี่ยนะ... มันเป็นไปได้ยังไง?เฉินหลิงมีสีหน้าเย็นชา เธอเรียกคนรับใช้มา แล้วกระซิบที่หูของคนรับใช้สองสามคำชิงอี้จ้องมองหน้าจอใหญ่ เธอเองก็ตกใจกับความสามารถในการเรียนรู้ของจือจือเช่นกันลูกสาวมีพรสวรรค์ทางด้านวาดรูป ส่วนความสามารถในการเรีย

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 71

    หนานหนานรีบกระโดดลงจากตักของคุณท่านทันที “คุณปู่ทวด วันนี้ผมเตรียมการแสดงความสามารถมาให้คุณปู่ทวดดู เพื่อเป็นการอวยพรวันเกิดครบเก้าสิบปีของคุณปู่ทวดด้วยครับ”“อ้อ?” คุณท่านเผยแววตาปลื้มปีติ “ดีมาก มาดูกันซิว่าเหลนของพวกเราจะเตรียมการแสดงอะไรมา?”หนานหนานตอบ “สิ่งที่ผมเตรียมมาก็คืออ่านกลอน ขอให้ชีวิตในวันข้างหน้าของคุณปู่ทวดมีความสุขเหมือนกับบทกลอนและภาพวาดอันสวยงาม”เด็กน้อยพูดเพียงสองสามประโยค ก็เอาใจคุณท่านเสียจนยิ้มกว้างไม่หุบหนานหนานยืนอยู่บนเวทีใหญ่ในโถงงานเลี้ยง คว้าไมค์ไว้ แล้วร่ายกลอนอย่างได้อารมณ์ทุกคนที่ด้านล่างเวทีต่างปรบมือกันเกรียวกราว ทั้งยังพากันเชยชมว่าวันข้างหน้าตระกูลโจวมีผู้สืบทอดแล้ว“ขอบคุณทุก ๆ คนครับ” เมื่อถูกชมเชย ใบหน้าของหนานหนานก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและพึงพอใจ“เหลนของปู่ทวดนี่ยอดเยี่ยมจริง ๆ มีมาดอย่างคุณชายตระกูลโจวไม่เบา!” คุณท่านมองหร่วนหนิงถังพลางกล่าวชม “หนิงถังนี่เลี้ยงเด็กได้ดีจริง ๆ หนานหนานอยู่กับหนูแล้วมีพัฒนาการ”ทั้งความหมายโดยนัยและความหมายตรงตัวคือกำลังตำหนิว่าเป็นความผิดของชิงอี้การทุ่มเทแรงกายแรงใจเลี้ยงดูอย่างเต็มที่ของเธอ กลั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status