แชร์

บทที่ 21

ผู้เขียน: ปลาทองหางเดียว
ถ้าแม่กลับมา เขาจะสบายขึ้นมาก

“โจวอวิ๋นเหย่” ชิงอี้มองเขา แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกหนึ่งที “มีเรื่องอะไรก็ไปหาแม่ใหม่ของเธอนู่น”

หนานหนานมองเธออย่างสะลึมสะลือ ไม่พูดอะไร

ตอนนี้แม่กลับมาแล้ว ปากยังพูดจาด้วยความโกรธอย่างนี้อีก เขาเชื่อมั่นในใจว่าในเมื่อตอนนี้แม่กลับมาได้ เช่นนั้นพรุ่งนี้คงไม่ไปแล้วแน่

เขาไม่ได้พูดอะไรอีก หมุนตัวกลับไปนอนทันที

ชิงอี้สูดลมหายใจเข้าลึกหนึ่งที

เห็นว่าในห้องทำงานและห้องนอนล้วนไม่มีเงาของโจวเฉาหลี่

คืนนี้เขาอาจไม่กลับมา

ส่วนเธอกลับมารอคุยกับเขาราวกับคนโง่คนหนึ่ง

โจวเฉาหลี่แทบจะผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเธอตลอด

ชิงอี้เก็บสีหน้าเล็กน้อย เวลานี้สภาวะทางจิตใจของเธอเหนื่อยล้าจนถึงขีดสุดแล้ว ร่างกายก็เพลียยิ่งกว่า

เธอหมุนตัวลงมาชั้นล่าง ตั้งท่าจะจากไป แต่ผลคือได้ยินเสียงเครื่องยนต์แว่วดังมาจากในลานบ้าน

โจวเฉาหลี่กลับมาแล้ว

ประตูใหญ่ของวิลล่าถูกผลักออก โจวเฉาหลี่เข้ามาในบ้าน แล้วโยนกุญแจรถไว้บนชั้นวางของทันที

เขาถอดเสื้อคลุมสูทออกแล้วเดินเข้ามาในบ้าน

กวาดสายตามองผ่านชิงอี้ไปอย่างเอื่อยเฉื่อย “เพิ่งกลับมาเหรอ?”

รอบกายเขาเย็นเยียบ น้ำเสียงเย็นชาเหมือนที่ผ่านมา

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 68

    ไม่รู้ว่าโจวเฉาหลี่มานานเท่าไรแล้วเมื่อกี้ที่หร่วนหนิงถังพูดถึง ‘รอยสักพี่น้อง’ นั่น เขาก็น่าจะได้ยินแล้วทว่าเขากลับกวาดสายตามองมาอย่างเย็นชา มองเพียงสองวินาทีเท่านั้นก็ละสายตาไปไม่ได้มีความตั้งใจจะอธิบายอะไรทั้งนั้นเหมือนกับยอมรับกลาย ๆยังเหมือนชาติก่อนไม่มีผิด เขาไม่เคยสนใจศักดิ์ศรีกับความรู้สึกของเธอที่มีฐานะคุณนายโจวเลย เมินเฉยโดยสิ้นเชิง!ชิงอี้เม้มปากอย่างเงียบเชียบ โชคดี โชคดีที่ชาตินี้เธอไม่สนใจอีกแล้วเธอไม่ได้พูดอะไร เบี่ยงตัวเล็กน้อยด้วยจะออกไปทว่าโจวเฉาหลี่กลับเข้ามาขวางด้วยไม่ยอมชายหนุ่มจับจ้องกี่เพ้าในมือเธอด้วยสายตาเรียบเฉย “ทำไมไม่เปลี่ยนชุด รอให้ผมไปช่วยคุณงั้นเหรอ?”ชิงอี้ไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่ต่ออีก “เปลี่ยนแล้ว พอดีตัวมาก เอาชุดนี้แหละ”โจวเฉาหลี่เลื่อนสายตาออกไปมองหร่วนหนิงถังที่อยู่ข้างกัน เขาส่งยิ้มให้เธอ “ชอบไหม? ไม่ชอบก็ลองเปลี่ยนดู”กับหร่วนหนิงถังนั้น เขามักจะมอบใบหน้ายิ้มแย้มให้ตลอด มีความอดทนให้ไม่มีวันหมดชิงอี้หัวเราะเยาะ เหลือบตามองโจวเฉาหลี่ “อย่าลืมเรื่องที่คุณรับปากไว้แล้วกัน”เรื่องแบบนี้ ให้มีแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวต่อไปเธอไม

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 67

    ไว้เข้าร่วมงานเลี้ยงเสร็จสิ้นแล้ว เธอเอาของตกทอดของคุณยายกลับมาได้ก็พอโจวเฉาหลี่ไม่ได้พูดอะไร ส่งสายตาสำรวจไปยังสไตล์เสื้อผ้าที่ละลานตาไปหมด แล้วเลือกชุดกี่เพ้าใกล้ ๆ มือมาชุดหนึ่ง แล้วโยนไปให้เธอ “ลองดู”กี่เพ้านั้นสวยสง่า ทำให้ดูบุคลิกดีชิงอี้หลุบตามอง ไม่สนใจคำพูดของเขาเลยสักนิดเดียวเธอปฏิเสธอย่างเย็นชา “ไม่ละ ใส่ถุงมาเลยก็พอ”จะสวยหรือไม่สวย เธอไม่สนใจทั้งนั้น“ชิงอี้” ดวงตาดำขลับของโจวเฉาหลี่จ้องมองเธอเขม็ง “นี่คุณกำลังงอนอะไรอยู่?”ความอดทนของเขามีขีดจำกัดยิ่งความอดทนที่มีให้ชิงอี้ยิ่งเป็นศูนย์เธอมองโจวเฉาหลี่ “ของที่ฉันต้องการล่ะ?”โจวเฉาหลี่ “อากัปกิริยาแบบนี้ของคุณนี่ ต้องการของนั่นจริง ๆ ใช่ไหม?”ชิงอี้สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ กดความโกรธเกรี้ยวของตัวเองไว้ต่อไปถ้าไม่ต้องทำเพื่อของที่ต้องการแล้วละก็ ตอนนี้เธอคงไม่รองรับอารมณ์แบบนี้หรอกชิงอี้คว้ากี่เพ้าในมือเขาแล้วไปที่ห้องลองเสื้อ......ภายในห้องลองชุดเสียงของพนักงานขายที่ห้องข้าง ๆ ดังไม่เบา“ว้าย! คุณนายโจว คุณใส่ชุดนี้เหมาะกับรูปร่างมากจริง ๆ ค่ะ”ตอนนี้ พนักงานเปล่งเสียงออกมาด้วยความตกตะลึงหร่วนหนิง

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 66

    วันต่อมาชิงอี้ไม่ได้ไปจิ่วคงเทคโนโลยี เธอเลือกไปเลือกชุดสำหรับใส่ในงานเลี้ยงวันเกิดชุดหนึ่งเธอปฏิเสธการไปเลือกชุดราตรีพร้อมกับโจวเฉาหลี่ ตอนนี้เธอไม่อยากอยู่กับเขาแม้แต่สักวินาทีชิงอี้เรียกรถไปถึงร้านชุดราตรีหลังเข้าไปในร้านเธอก็เดินวนอยู่หนึ่งรอบ สไตล์ชุดราตรีนั้นมีหลากหลายรูปแบบ มองมากไปก็ทำเอาตาลายได้เหมือนกันสุดท้ายเธอก็ตัดสินใจคว้าชุดราตรีหางปลาสีอ่อนตัวนั้นขณะที่เธอกำลังยื่นมือออกไปคว้า อยู่ ๆ มือข้างหนึ่งก็ยื่นออกมา ทั้งสองคนคว้าชุดราตรีในเวลาพร้อม ๆ กันทันทีที่เงยหน้าขึ้น ก็เจอเข้ากับสายตาของหร่วนหนิงถังเธอชะงักไป ทว่าหลังเห็นชิงอี้ ก็ประหลาดใจไม่น้อย “บังเอิญจังนะคะพี่สะใภ้”“พี่ก็ชอบชุดนี้เหมือนกันเหรอ? ฉันเห็นว่ามันสวยดี ค่อนข้างชอบมากทีเดียว”เป็นที่ชัดเจนว่านี่ต้องการจะแย่งกับเธอชิงอี้รู้สึกว่าหร่วนหนิงถังนี่ช่างหน้าหนาดีจริง ๆไม่ว่าระหว่างพวกเธอจะมีปัญหากันจนไม่สบายใจมากแค่ไหน ปั้นสีหน้าเย็นชาใส่กันกี่ครั้งก็ตามทว่าเมื่อได้เจอหน้ากันอีกครั้ง เธอมักจะปั้นหน้ายิ้มใส่กันราวกับว่าไม่เคยมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นสภาพจิตใจเช่นนี้ ชิงอี้ละนับถือจริง ๆเธอกวา

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 65

    เธอหันหน้าไปมองโจวเฉาหลี่ “เปิดประตู”โจวเฉาหลี่ว่าอย่างเรียบเฉย “คุณจะอาศัยอยู่ข้างนอก ผมไม่ขัด แต่คืนนี้จือจือต้องกลับไปกับผม”“ไม่เอา” จือจือเอ่ยปากขึ้นมาในตอนนี้เอง “หนูไม่อยากกลับบ้านกับคุณอา หนูอยากไปกับคุณแม่”โจวเฉาหลี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย“คุณอา คุณอาทำตัวไม่ดีกับคุณแม่หนู เดิมทีคุณแม่ก็ไม่ได้อยากไปร่วมงานเลี้ยงกับคุณอา เมื่อกี้ก็ไม่ได้อยากขึ้นมาบนรถเลยด้วยซ้ำ”“ที่โรงเรียนอนุบาลเมื่อวานนี้ คุณแม่ก็ได้รับบาดเจ็บ แต่คุณอาไม่ได้สนใจคุณแม่เลย”หลายวันมานี้ เธอเห็นทุกสิ่งทุกอย่างเมื่อก่อนเธอคิดเพียงแค่ว่าคุณพ่องานยุ่ง ด้วยอย่างน้อยทุกวันก็จะกลับถึงบ้านตอนนี้เธอรู้สึกเพียงแค่ว่าคุณพ่อไม่รักคุณแม่ แล้วก็ไม่รักเธอต่อให้เธอได้รางวัลที่หนึ่งจากการแข่งขันคณิตศาสตร์ที่โรงเรียนอนุบาล คุณพ่อก็ไม่ชมเธอแบบนี้เท่ากับไม่ว่าเธอจะเก่งกาจแค่ไหน คุณพ่อก็จะไม่มีทางชื่นชอบเธอโจวเฉาหลี่เพิ่งมองไปยังข้อมือที่ถูกพันไว้ของชิงอี้ในตอนนี้เอง ทว่าในดวงตาดำขลับล้ำลึกกลับมองความรู้สึกใด ๆ ไม่ออกชิงอี้รู้สึกแค่ว่าแววตาแบบนี้ช่างทิ่มแทงคนได้เป็นพิเศษเธอเก็บมือของตัวเองจือจือเม้มกลีบปากเบา ๆ “

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 64

    ชิงอี้คุ้นหน้าคุ้นตาคนคนนี้ดีเป็นหัวหน้าผู้ช่วยของโจวเฉาหลี่ ชื่อหลีหนานคนคนนี้เป็นเพียงคนเดียวในบริษัทที่รู้เรื่องความสัมพันธ์สามีภรรยาของพวกเขาชิงอี้ขมวดคิ้ว มองไปยังทิศทางหนึ่งรถมายบัคคันหนึ่งจอดอยู่ใต้ร่มไม้ที่อยู่ห่างไปไม่ไกลนักบริเวณประตูโรงเรียนอนุบาลไฮโซ ในบรรดารถหรูมากมาย รถของโจวเฉาหลี่ถือว่าไม่โดดเด่นมากนักความตั้งใจที่โจวเฉาหลี่มาเชิญตัวเธอไปนั้น เธอก็พอจะเดาได้คร่าว ๆ อยู่นอกจากเพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้หร่วนหนิงถังแล้ว เธอก็คิดไม่ออกว่ายังมีเรื่องอะไรอีกที่ทำให้เขาลงแรงถึงขนาดนี้ชิงอี้ไม่คิดสนใจทว่าหลีหนานยังคงยืนตระหง่านขวางเอาไว้ ไม่ขยับเขยื้อนเลยสักนิด เขาไม่คิดจะปล่อยให้เธอไปจือจือขมวดคิ้วมุ่น มองหลีหนาน ความระอาผุดอยู่ในดวงตาชิงอี้สีหน้าเย็นชาขึ้นหลายส่วน “นี่คุณคิดจะทำเรื่องผิดกฎหมาย บังคับจับตัวพวกเราขึ้นรถสินะ?”หลีหนานสีหน้าไร้การเปลี่ยนแปลง “ไม่กล้าครับ แค่จะเชิญคุณนายขึ้นรถเฉย ๆ ”“ประธานโจวบอกว่า ประธานรู้ว่าของที่คุณนายต้องการอยู่ที่ไหนครับ”......หนึ่งนาทีต่อมาชิงอี้เตรียมจะเปิดประตูที่นั่งด้านหลังหลีหนานตรงเข้าไปขวาง แล้วเป

  • วันแห่ศพคุณไม่ว่าง พอฉันเกิดใหม่แล้วได้ดีคุณกลับคลั่ง   บทที่ 63

    “เธอ... จบแค่ปริญญาตรีจริง ๆ เหรอ?” เฉิงจิ้งขมวดคิ้วแน่น “อย่าบอกนะว่าปลอมประวัติการศึกษามา”ชิงอี้ปล่อยเมาส์ในมือ เธอยืดตัวตรง แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ฉันจบปริญญาตรีจริง ๆ”บรรดาคนในห้องประชุมต่างมองหน้ากันและกันจะเป็นไปได้ยังไง?เด็กปริญญาตรีคนหนึ่งถึงกับล้มนักศึกษาดีเด่นอย่างพวกเขาทุกคนได้ในพริบตาถึงกับคว่ำประธานลู่ของพวกเขาได้ด้วยซ้ำ จะดีร้ายอย่างไรประธานลู่ก็เป็นถึงลูกศิษย์คนสุดท้ายของอาจารย์เฮ่อ เป็นนักเทคนิคคนสำคัญของสถาบันห้าหนึ่งหนึ่งหวังสี่ตกตะลึง “เสือซ่อนเล็บคนหนึ่งชัด ๆ ”เธอมองเฉิงจิ้ง “ตอนนี้เธอน่าจะยอมรับได้แล้วใช่ไหม? ควรจะขอโทษเพื่อนร่วมงานคนใหม่ของพวกเราด้วยสักหน่อยนะ?” เฉิงจิ้งนิสัยเย่อหยิ่งจองหอง ด้วยมีความสามารถอยู่กับตัวจริง ๆ เธอกระวนกระวายเรื่องที่ลู่จินอันปฏิเสธหร่วนหนิงถัง แต่รับชิงอี้เข้ามาทำงานอยู่ตลอดทำให้ยิ่งไม่พอใจในตัวชิงอี้และตอนนี้ ความสามารถของชิงอี้ก็สูงกว่าหร่วนหนิงถังลิบลับเธอยอมรับว่าครั้งนี้เธอสะเพร่าไปสักหน่อยมันมีความเป็นไปได้แค่หนึ่งในล้านล้านเท่านั้นที่จะเกิดขึ้นกับเธอ เรื่องที่เด็กปริญญาตรีคนหนึ่งคว่ำพวกเธอทุกคนได

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status