บทที่ 21

ถ้าแม่กลับมา เขาจะสบายขึ้นมาก

“โจวอวิ๋นเหย่” ชิงอี้มองเขา แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกหนึ่งที “มีเรื่องอะไรก็ไปหาแม่ใหม่ของเธอนู่น”

หนานหนานมองเธออย่างสะลึมสะลือ ไม่พูดอะไร

ตอนนี้แม่กลับมาแล้ว ปากยังพูดจาด้วยความโกรธอย่างนี้อีก เขาเชื่อมั่นในใจว่าในเมื่อตอนนี้แม่กลับมาได้ เช่นนั้นพรุ่งนี้คงไม่ไปแล้วแน่

เขาไม่ได้พูดอะไรอีก หมุนตัวกลับไปนอนทันที

ชิงอี้สูดลมหายใจเข้าลึกหนึ่งที

เห็นว่าในห้องทำงานและห้องนอนล้วนไม่มีเงาของโจวเฉาหลี่

คืนนี้เขาอาจไม่กลับมา

ส่วนเธอกลับมารอคุยกับเขาราวกับคนโง่คนหนึ่ง

โจวเฉาหลี่แทบจะผิดสัญญาที่ให้ไว้กับเธอตลอด

ชิงอี้เก็บสีหน้าเล็กน้อย เวลานี้สภาวะทางจิตใจของเธอเหนื่อยล้าจนถึงขีดสุดแล้ว ร่างกายก็เพลียยิ่งกว่า

เธอหมุนตัวลงมาชั้นล่าง ตั้งท่าจะจากไป แต่ผลคือได้ยินเสียงเครื่องยนต์แว่วดังมาจากในลานบ้าน

โจวเฉาหลี่กลับมาแล้ว

ประตูใหญ่ของวิลล่าถูกผลักออก โจวเฉาหลี่เข้ามาในบ้าน แล้วโยนกุญแจรถไว้บนชั้นวางของทันที

เขาถอดเสื้อคลุมสูทออกแล้วเดินเข้ามาในบ้าน

กวาดสายตามองผ่านชิงอี้ไปอย่างเอื่อยเฉื่อย “เพิ่งกลับมาเหรอ?”

รอบกายเขาเย็นเยียบ น้ำเสียงเย็นชาเหมือนที่ผ่านมา

“