ตอนที่ 1 บัตรเชิญปริศนา

กริ๊งงงง~!

เสียงนาฬิกาปลุกดังสนั่นในห้องเช่าเล็กๆ ใจกลางกรุงเทพฯ กวิน พลิกตัวควานหาสมาร์ตโฟนใต้หมอน ดวงตาที่ยังคงปรือปรอยกวาดมองไปรอบห้องที่เต็มไปด้วยกองหนังสือเกี่ยวกับตำนานพื้นบ้าน สารคดีสิ่งลี้ลับ และแผนที่โบราณ

“เช้าอีกแล้วเหรอเนี่ย” เขาบ่นงึมงำกับตัวเอง พลางยันกายลุกขึ้นจากเตียง ผ้าห่มกองอยู่ปลายเตียงเหมือนเขาวงกตที่ยังไม่ถูกไข

วันนี้ไม่ใช่แค่วันธรรมดาสำหรับนักศึกษาโบราณคดีปี 3 อย่างกวิน บนโต๊ะข้างเตียง มีซองจดหมายสีดำสนิทวางอยู่ ใบหน้าซองปรากฏลวดลายคลื่นน้ำที่ซับซ้อนและเรืองรองราวกับแสงจากใต้ทะเลลึก มันเป็นบัตรเชิญปริศนาที่เขาได้รับเมื่อสองวันก่อน ‘งานพิเศษสำหรับบุคคลที่ถูกเลือก’ พร้อมคำมั่นสัญญาถึง ‘ของรางวัลล้ำค่า’ ข้อความเหล่านี้ไม่ได้ดึงดูดใจกวินเท่ากับสถานที่จัดงานที่ระบุไว้ชัดเจนบนบัตรเชิญ

อควาเรียมไตรตัน

อควาเรียมร้างแห่งนั้นคือตำนานเมืองที่กวินหมกมุ่นมาตั้งแต่เด็ก ข่าวลือเรื่องผู้คนหายตัวไปอย่างลึกลับ เสียงกระซิบจากสิ่งที่ไม่มีใครมองเห็น และเรื่องเล่าเกี่ยวกับการทดลองอันมืดมิดที่เกิดขึ้นในอดีต ทุกอย่างล้วนกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นในตัวเขาอย่างถึงที่สุด

กวินเดินไปหยิบเสื้อยืดตัวโปรดมาสวมและใส่กางเกงยีนส์อันเรียบง่าย วันนี้เขาจะไปค้นหาความจริง ไม่ใช่ในฐานะนักศึกษา แต่ในฐานะผู้ท้าทาย

ในอีกมุมหนึ่งของเมืองหลวง แพรวา กำลังยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ในเพนต์เฮาส์หรู มือเรียวสวยลูบไล้ชุดเดรสสีเข้มที่ตัดเย็บอย่างประณีต ใบหน้าของเธอสวยคม แต่แฝงไว้ด้วยร่องรอยของความเศร้าที่ยากจะเลือนหาย บัตรเชิญสีดำใบเดียวกันวางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง แพรวารู้สึกใจสั่นทุกครั้งที่มองมัน ‘อควาเรียมแห่งใหม่’ เธอรู้ทันทีว่าสถานที่นี้มีความเกี่ยวข้องกับโศกนาฏกรรมในอดีตของเธอ อุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อ 15 ปีก่อน ที่คร่าชีวิตพ่อของเธอไป และทำให้แม่ของเธอกลายเป็นคนพิการ ไม่สามารถพูดได้

“ไม่มีความลับใดที่ซ่อนอยู่ตลอดไป ฉันจะหาคำตอบให้ได้” เธอเคยสาบานไว้กับตัวเอง แพรวาไม่เชื่อในเรื่องเหนือธรรมชาติ แต่เธอเชื่อในการหาความจริง เธอต้องการรู้ว่าอควาเรียมนี้เกี่ยวข้องอะไรกับครอบครัวของเธอ

ห่างออกไปไม่ไกล ต้น ช่างภาพฟรีแลนซ์ กำลังจัดกระเป๋าอุปกรณ์ถ่ายภาพคู่ใจ เลนส์หลายขนาดถูกจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบในกระเป๋าเป้ใบใหญ่ ต้นเป็นคนใจเย็นและช่างสังเกต เขาหลงใหลในการถ่ายภาพเชิงสารคดีและธรรมชาติ เมื่อได้รับบัตรเชิญนี้ ต้นรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก ไม่ใช่แค่โอกาสที่จะได้เก็บภาพสถานที่แปลกใหม่ แต่ยังมีข่าวลือเรื่องลึกลับของอควาเรียมเก่าที่ดึงดูดใจเขาอย่างมาก เขาเคยได้ยินเรื่องราวแปลกๆ จากแหล่งข่าวที่เชื่อถือได้เกี่ยวกับ ‘ภาพหลอน’ และ ‘ปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ’ ที่เกิดขึ้นในอควาเรียมแห่งนี้ เขาเชื่อว่าภาพถ่ายของเขาจะเป็นหลักฐานและสื่อกลางในการเล่าเรื่องราวที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง “ถ้าสถานที่นี้มีเรื่องเล่า ฉันจะถ่ายทอดมันผ่านเลนส์กล้องให้ทุกคนได้เห็น” ต้นเอ่ยพลางตรวจสอบแบตเตอรี่กล้องครั้งสุดท้าย

มิกิ อิซาวะ ยูทูบเบอร์สาวสายล่าท้าผี กำลังไลฟ์สดกับผู้ติดตามเกือบหนึ่งล้านคนของเธอ “ทุกคนคะ! วันนี้มิกิจะพาไปบุกอควาเรียมแห่งใหม่ที่เพิ่งเปิดตัวค่ะ!” เสียงเจื้อยแจ้วสดใสของเธอดังไปทั่วห้องนอนที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ทำคอนเทนต์

มิกิเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น เธอเติบโตมาในครอบครัวที่พ่อเป็นช่างภาพ แม่เป็นนักเขียนนิยายลึกลับ ทำให้เธอหลงใหลในเรื่องราวลึกลับและการเล่าเรื่องผ่านภาพมาตั้งแต่เด็ก บัตรเชิญปริศนาที่เธอได้รับถือเป็น ‘โอกาสทอง’ ในการสร้างคอนเทนต์ไวรัล “อควาเรียมนี้มีข่าวลือเรื่องอุบัติเหตุปริศนามากมายเลยนะทุกคน!” เธอบอกกล้องด้วยแววตาเป็นประกาย “คลิปนี้จะต้องเป็นไวรัลแน่ๆ เชื่อฉันสิ!” เธอพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับความกลัวเพื่อแลกกับยอดวิวและผู้ติดตาม

อิฐ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ผิวคล้ำ ใบหน้าดูจริงจัง กำลังนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ที่แสดงแผนผังเก่าๆ ของอควาเรียมแห่งหนึ่ง เขาเงียบขรึมและมีความคิดลึกซึ้ง ตลอดชีวิต อิฐแบกรับความคาดหวังจากพ่อแม่ที่เป็นเจ้าของธุรกิจขนาดใหญ่ แต่เขากลับมีความสนใจในสิ่งลี้ลับและความลับของโลกที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยวิทยาศาสตร์ โดยเฉพาะอควาเรียมใกล้บ้านที่เขาเคยได้ยินเรื่องราวแปลกๆ และความลับที่เกี่ยวข้อง

เขาเริ่มรวบรวมข้อมูลอย่างลับๆ จนเชื่อว่าที่นี่มีความลับบางอย่างที่ไม่อยากให้ใครรู้ การได้รับบัตรเชิญไปยัง ‘อควาเรียมแห่งใหม่’ ทำให้เขารู้สึกถึงความเชื่อมโยงกับอดีตและความลับที่เขาค้นหา “ทุกอย่างมีเหตุผลของมัน ถ้าเราเข้าใจมัน เราจะหาคำตอบได้เอง” อิฐพึมพำเบาๆ ราวกับพูดกับตัวเอง บัตรเชิญนี้คือโอกาสที่เขาจะได้ไขปริศนาที่ตามหลอกหลอนเขามานาน

พลอย เด็กสาวหน้าตาน่ารัก ผมยาวตรง กำลังนั่งอยู่บนรถโดยสารมุ่งหน้าเข้ากรุงเทพฯ พลอยเป็นนักสัตววิทยาผู้รักสัตว์น้ำเป็นชีวิตจิตใจ เธอเติบโตในฟาร์มปลาของพ่อที่ชลบุรี และมีความฝันที่จะทำงานในอควาเรียมใหญ่ๆ เมื่อได้รับบัตรเชิญนี้ เธอรู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เห็นสัตว์น้ำในอควาเรียมที่ร่ำลือถึงความลึกลับ เธอเคยได้ยินเรื่องราวแปลกๆ เกี่ยวกับที่นี่จากคนในวงการสัตววิทยา และรู้สึกเชื่อมโยงกับสถานที่นี้อย่างประหลาด ราวกับมีบางสิ่งเรียกหาเธอ

‘ความลับบางอย่างอาจจะถูกซ่อนไว้เพื่อให้เราค้นหาเอง’

เธอคิดขณะมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยแววตาไร้เดียงสา โดยไม่รู้ว่าความเชื่อมโยงที่เธอรู้สึกนั้น อาจจะลึกซึ้งและอันตรายกว่าที่เธอคิด

บูม นักธุรกิจหนุ่มแต่งตัวภูมิฐาน กำลังตรวจสอบตัวเลขบนแท็บเล็ตในรถยนต์สุดหรู เขามีความทะเยอทะยานสูงและมักจะมองหาธุรกิจที่มีศักยภาพ อควาเรียมแห่งใหม่นี้คือโอกาสที่บูมมองเห็น ไม่ใช่แค่การลงทุนธรรมดา แต่เป็นข่าวลือเกี่ยวกับ ‘ศักยภาพพิเศษ’ บางอย่างที่ซ่อนอยู่ใน   อควาเรียม ที่อาจหมายถึงเทคโนโลยีหรือทรัพยากรล้ำค่าที่สามารถนำมาพัฒนาธุรกิจของเขาได้ นอกจากนี้ การจัดการกับ ‘ข่าวลือ’ ที่อาจส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของอควาเรียมในอนาคก็เป็นสิ่งที่นักธุรกิจอย่างเขาไม่ควรมองข้าม “การลงทุนที่ดีคือการมองหาสิ่งที่ยังไม่มีใครมองเห็น” บูมยิ้มเล็กน้อย รอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ เขามั่นใจว่าจะสามารถเจรจาดีลที่เกี่ยว ข้องกับอควาเรียมนี้ให้ได้ประโยชน์สูงสุด

ฟ้า นักจิตวิทยาผู้มีใบหน้าอ่อนโยน กำลังนั่งสมาธิอยู่ในห้องที่เงียบสงบ ตั้งแต่เด็ก ฟ้ามีความสามารถพิเศษในการสัมผัสและรับรู้สิ่งที่คนอื่นไม่สามารถมองเห็น เธอรู้สึกถึงสิ่งลี้ลับรอบตัว และบางครั้งก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกและความคิดของผู้อื่น เมื่อเธอได้ยินข่าวเกี่ยวกับอควาเรียมและสิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่น ฟ้าก็เริ่มรู้สึกถึงพลังลึกลับบางอย่างที่ผิดปกติ พลังงานที่หนักอึ้งและปั่นป่วน ราวกับมีบางสิ่งถูกกักขังและกำลังรอคอยการปลดปล่อย การได้รับบัตรเชิญนี้ยิ่งตอกย้ำความรู้สึกของเธอ ฟ้าเชื่อว่าอควาเรียมนี้มีความเกี่ยวข้องกับพลังจิตที่เธอไม่สามารถอธิบายได้ และเธอตัดสินใจเข้าร่วมเพื่อค้นหาคำตอบ

เจมส์ พนักงานขายอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ผู้มีรอยยิ้มสดใส กำลังหัวเราะเสียงดังขณะคุยโทรศัพท์กับเพื่อนสนิท “อะไรนะ? ผีในอควาเรียม? โธ่เว้ย! ไม่เชื่อหรอกน่า!”

เจมส์เป็นคนขี้เล่น ไม่เชื่อในเรื่องลี้ลับ และมักจะอธิบายทุกสิ่งด้วยเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ บัตรเชิญที่เขาได้รับพร้อมกับข่าวลือที่เพื่อนพยายามเล่าให้ฟัง คือคำท้าที่เขาไม่สามารถปฏิเสธได้ เพื่อนของเขาท้าให้เขาไปพิสูจน์ว่าไม่มีสิ่งลี้ลับหรือผีจริงๆ ที่นั่น เจมส์เห็นว่าเป็นโอกาสดีที่จะพิสูจน์ให้เพื่อนๆ เห็นว่าเขาคิดถูก

“ทำไมต้องกลัวสิ่งที่เรามองไม่เห็น? ถ้ามันไม่มีเหตุผล ก็ไม่มีทางทำให้กูกลัวได้หรอก!” เขาวางสายโทรศัพท์ พลางหยิบเสื้อยืดตัวเก่งสวมใส่ การมาที่นี่สำหรับเจมส์คือการสนุกสนานกับการท้าทาย และแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ใช่คนขี้กลัว

หมอก หญิงสาวรูปร่างผอม ใส่แว่นตา กำลังนั่งอ่านหนังสือเล่มหนาอยู่ในร้านกาแฟมุมสงบ หมอกเป็นนักเขียนผู้เงียบขรึมและมีความคิดลึกซึ้ง ช่วงที่ผ่านมา เธอรู้สึกว่างานเขียนของตัวเองขาดแรงบันดาลใจและความสดใหม่ การได้รับบัตรเชิญไปยังอควาเรียมที่มีชื่อเสียงในเรื่องความลึกลับและสิ่งเหนือธรรมชาติ จึงเป็นเหมือนคำเชิญให้เธอออกเดินทางค้นหาความหมายใหม่ๆ ในชีวิต และแรงบันดาลใจสำหรับการเขียน

“แรงบันดาลใจมักจะมาจากที่ที่เราคาดไม่ถึง” เธอพึมพำเบาๆ พลางปิดหนังสือและลุกขึ้นเตรียมตัว การมาที่อควาเรียมแห่งนี้ไม่เพียงเพื่อหาเรื่องราว แต่เพื่อหวังว่าจะได้พบกับสิ่งที่สามารถเติมเต็มความคิดและความรู้สึกของเธอให้มีชีวิตชีวาอีกครั้ง

ลุงแดง คนขับรถบัสสูงวัย ผมสีดอกเลา กำลังเดินช้าๆ ออกจากบ้านไม้เก่าๆ ชานเมือง ลุงแดงเป็นคนขับรถบัสประจำเส้นทางระหว่างกรุงเทพฯ มาหลายสิบปี และเคยมีเหตุการณ์บางอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทางที่ทำให้เขาเริ่มมีความเชื่อในสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้ เขาเคยขับรถรับส่งพนักงานของอควาเรียมแห่งนี้ในอดีต และได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับการทดลองที่ผิดจรรยาบรรณ การหายตัวไปของผู้คน และการเห็นเงาลึกลับในตู้ปลา

บัตรเชิญที่ลุงแดงได้รับทำให้เขารู้สึกถึงความเชื่อมโยงกับ ‘บางสิ่ง’ ที่เขารู้สึกว่ายังไม่ถูกเปิดเผยอย่างสมบูรณ์ เขามาที่นี่ไม่ใช่เพียงเพราะคำเชิญ แต่เพราะความรู้สึกที่ว่าเขามีหน้าที่ที่จะต้องมาเพื่อดูว่าความลับนั้นจะถูกเปิดเผยหรือไม่ หรือมันอาจจะกำลังทำหน้าที่เพื่อปกป้องใครบางคนอยู่ ลุงแดงมองบัตรเชิญในมือด้วยแววตาที่ยากจะคาดเดา

อควาเรียมไตรตัน

เมื่อได้เวลานัดหมาย ทุกคนก็มาถึง อควาเรียมไตรตันที่เคยเป็นตำนานแห่งความลึกลับ บัดนี้ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้าพวกเขา ล็อบบี้ด้านในดูเก่าแก่แต่เต็มไปด้วยเสน่ห์ลึกลับ แสงไฟสลัวๆ ส่องกระทบพื้นหินอ่อนที่เปียกชื้นเล็กน้อยจากการซึมของน้ำฝน กลุ่มคนแปลกหน้าทั้ง 11 คนมารวมตัวกันที่นี่ ต่างคนต่างสำรวจกันและกันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยและระแวง กวินมองหาแพรวาที่ยืนสงบนิ่งอยู่มุมห้อง ส่วนอิฐก็คอยสังเกตการณ์ทุกย่างก้าวของทุกคน

ไม่นานนัก เจ้าหน้าที่คนหนึ่งเดินเข้ามาหาพวกเขา เขาเป็นชายวัยกลางคน รูปร่างผอมบาง แต่งกายด้วยชุดเครื่องแบบพนักงานอควาเรียมที่ดูเรียบร้อย ทว่าแววตาของเขาดูว่างเปล่าและไร้อารมณ์ “ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่ อควาเรียมไตรตัน” เขาพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ผมคือเจ้าหน้าที่ผู้รับผิดชอบการนำชมในวันนี้ โปรดติดตามผมมา”

เจ้าหน้าที่นำพวกเขาเดินผ่านโถงทางเดินอันมืดมิดและเงียบสงัด กลิ่นไอทะเลชื้นๆ คลุ้งอยู่ในอากาศ พวกเขาเดินลึกเข้าไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงโซนจัดแสดงสัตว์น้ำขนาดใหญ่ แสงสีฟ้าอ่อนๆ จากตู้ปลายักษ์ส่องสว่างนำทาง เผยให้เห็นสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลที่ว่ายวนอย่างเชื่องช้าในความมืด บรรยากาศเงียบสงัดจนได้ยินเพียงเสียงฟองอากาศผุดขึ้นจากก้นตู้ปลา

ทันใดนั้น ประตูทางเข้าขนาดใหญ่ที่พวกเขาเพิ่งเดินผ่านมาก็ปิดลงอย่างกะทันหัน พร้อมเสียงครืนที่ดังก้องไปทั่วอควาเรียม แสงไฟบางดวงกะพริบก่อนจะดับลง เหลือเพียงแสงสลัวจากตู้ปลาที่ยังคงส่องสว่างอยู่ ทุกคนเริ่มตื่นตกใจ หันไปมองประตูที่บัดนี้ปิดสนิทและล็อกแน่นหนา

แล้วเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น เสียงนั้นไม่ใช่เสียงของเจ้าหน้าที่ แต่เป็นเสียงสังเคราะห์ที่แหบพร่าและเย็นยะเยือก ดังไปทั่วทั้งอควาเรียมผ่านลำโพงที่ซ่อนอยู่

“ยินดีต้อนรับทุกท่านสู่ อควาเรียมไตรตัน... ผู้ถูกเลือก”

“ณ ที่แห่งนี้... มีเพียง 'กฎ' เท่านั้นที่จะนำทางคุณ”

“นี่คือ 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม”

“…”

“หากละเมิด... จะเกิดผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิด”

เสียงนั้นเงียบลง ทิ้งไว้เพียงความเงียบงันที่น่าขนลุก และความหวาดกลัวที่เริ่มคืบคลานเข้าปกคลุมจิตใจของทุกคน พวกเขามองหน้ากัน สับสนและตื่นตระหนก การเดินทางครั้งนี้ไม่ใช่แค่การสำรวจหรือการค้นหาความจริง

แต่มันคือเกม... เกมแห่งการเอาชีวิตรอดที่ไม่มีใครคาดคิด