Share

Chapter 34 เช้าแรก

 เธอมองแล้วชี้ชวนให้เขามองด้วย ลืมความขวยเขินสะเทิ้นอายไปจนหมด หากดวงหน้าหมดจด มันแผล็บ ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงยุ่งเหยิงกลับน่ามองมากเป็นไหนๆ

“นานแล้วที่พุดไม่ได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นแบบนี้”

ในเมืองใหญ่ สิ่งที่เห็นคือตึกสูง อาคารพาณิชย์ รถติดเป็นแพ และผู้คนที่ต่างเร่งรีบ ทุกอย่างต้องแข่งขัน แย่งชิง แม้แต่การต่อแถวซื้อข้าวกินสักจาน ทุกอย่างแข่งกับเวลา ทุกวินาทีคือโอกาส จะเกิดประโยชน์สูงสุด หรือเสียไป อยู่ที่กระตือรือร้นได้มากขนาดไหน

ทว่า ณ ที่นี้ไม่ใช่ ความสุขท่ามกลางผืนธรรมชาติ ต้นไม้ ใบหญ้า ไม่ต้องมีบ้านหรูบนตึกสูง ไม่ต้องมีรถยนต์ทันสมัยหรือสมาร์ตโฟนราคาหลายหมื่น แต่ความสุขที่เธอได้รับกลับมากมายกว่าหลายเท่าตัว...

“ชอบหรือเปล่า”

“ชอบมากค่ะ”

“ไว้ฉันจะปลุกเธอทุกวัน”

หือ... พุดแก้วหันมองหน้าคม ก่อนชะงักงัน เมื่อดวงตาคู่นั้น จ้องมองหน้าเธออยู่ก่อนแล้ว ไฟเล็กๆ เรืองรองอยู่ในสายตาเขา ไฟที่พร้อมจะแผดเผาตัวเธอให้มอดไหม้ในกองเพลิงแห่งปรารถนา

“เอ่อ...”

สาวน้อยเริ่มรู้ตัว เ

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วิมานสวาทจอมเถื่อน   Chapter 105 จบบริบูรณ์

    ท่ามกลางแรงขับเคี่ยวเร่าร้อน เสียงกระซิบน้ำคำอ่อนหวานแว่วอยู่ริมหู ตามมาด้วยจูบหวานฉ่ำเร้ารัญจวน กับการเคลื่อนคลึงเอาใจ สลับด้วยพายุสวาทเร่าร้อน“พุดรู้ พุดเป็นของคุณเข้มค่ะ รักคุณ...ที่รักของพุด”“ดีมาก เด็กดีของฉัน”โรมรันตอบสนองความน่ารักน่าใคร่ด้วยบทเพลงรักหนักหน่วงเร่าร้อน เร้าใจ ทุกบทตอน ทุกท่วงทำนองที่เลือกมาขานขับก็เพื่อบำเรอรักเมียสาว ความสุขคือสิ่งเดียวที่พุดแก้วต้องได้รับ...สุขกาย สบายใจ และมีชีวิตที่มั่นคง ท่ามกลางครอบครัวอบอุ่น...เสียงครวญผสานเสียงเรือนกายที่กระทบกระแทกกันดังเป็นจังหวะกลับกลายเป็นเสียงดนตรีอันไพเราะที่คนฟังไม่รู้เบื่อ ความใคร่ที่งดงามด้วยความรักขับลำนำบทเพลงแล้วบทเพลงเล่า และทุกครั้ง โรมรันจะเกี่ยวก้อยจับจูงเมียรักทะยานสู่หลักชัยด้วยความสุขสมจนตาพร่าพราย...พันแสงเปิดประตูเข้าห้องมาก็พบว่าสามสหายแสนซนหลับใหลอยู่บนฟูกไปเรียบร้อย เขาจึงหลีกทางให้หมึกเข้ามาอุ้มลูกสาวกลับไปนอนห้อง“ขืนให้นอนที่นี่ ตื่นมาร้องลั่นแน่” หมึกพูดยิ้มๆ จ้องมองดวงหน้าเล็กๆ อย่างแสนรักใครจะคิดว่า เรื่องที่เกิดเพราะอารมณ์ชั่ววูบจะนำพาเขากับแสงเดือนกลายมาเป็นผัวเมียที่ร่วมสร้างครอบคร

  • วิมานสวาทจอมเถื่อน   Chapter 104 ตอนพิเศษ 21

    โรมรันครางแหบโหยในลำคอ ดับความเสียวสยิวด้วยการกินนุ่มเนื้อหวานหนักหน่วงแนบแน่น เธอก็เอาคืนด้วยการดูดรูดรัดเขาแรงๆ ทั้งครูดเบียดโนมเนื้อทรวงอกอวบกับลอนท้องแข็งแน่น ชายหนุ่มแทบบ้า ร่างกายสั่น กระแสสวาทอัดแน่นที่แก่นลำ เมียรักตัวน้อยก็ช่างร้ายกาจขึ้นทุกวันเสียแล้วพุดแก้วเร่งเร้าปรนเปรอเท่าที่ประสบการณ์จากสามีสั่งสอนมา ทั้งรับรู้ความบาดแหลมที่ซอกขา เวลาเรียวลิ้นใหญ่ฉกฉวัดใส่อย่างฉกาจฉกรรจ์มีชั้นเชิง จวบจนอารมณ์คล้ายทนไม่ไหวพุ่งสูง ความเข้มแข็งในกำมือแข็งจัด กระตุกไหว บอกความนัย หญิงสาวขัดใจสามีอีกครั้ง ด้วยการกระชากตัวเธอออกจากบ่วงสวาทที่กำลังเร่งเร้า ปลดปล่อยตัวเขาให้ค้างเติ่งกลางหุบเหว“พุด!” เสียงห้าวโหยเข้มเครียด ผงกศีรษะมองเมียรักอย่างขัดใจกายงามเคลื่อนเข้าคร่อมหน้าขา มือสวยประคองแก่นความเป็นชาย จดจ่อนุ่มเนื้องามก่อนจะกดตัวลงละเลียดต่ำกลืนกินความรวดร้าวของเขาเสียจนสิ้น ด้วยหน้าตาที่แดงก่ำ ปากเม้มแน่น สองมือกดลอนหน้าท้องของโรมรันอย่างแรงเสียงถอนหายใจลึกประสานเสียงอุทานอย่างซ่านเสียวดังออกมาพร้อมกันทันทีที่นวลเนื้อแนบชิดสนิทกันทุกองคุลี“พุดอยากได้น้องขิม...”เสียงสั่นๆ จากกลีบปากงา

  • วิมานสวาทจอมเถื่อน   Chapter 103 ตอนพิเศษ 20

    โรมรันไขว้แขนกระตุกเสื้อถอดออกแล้วโยนไปปลายเตียง เนื้อตัวเปล่าเปลือยแน่น เข้มแข็งด้วยกล้ามเนื้อสวย ปรากฏต่อสายตาเมียรัก“ชอบอ่อย” คนมองส่งสายตาค้อน หากก็เลื่อนฝ่ามือสำรวจตรวจตราผิวเนื้อแน่นที่ลำไหล่ไล่มาตามบ่ากว้างเข้าหาลำคอหญิงสาวใจเต้นแรง เช่นทุกครั้ง... เรือนกายแกร่งกำยำของโรมรันกระชากลมหายใจ กระตุ้นไฟปรารถนาในตัวเธอเสมอมุมปากได้รูปกดยิ้ม ตาพราวแสง กองไฟปรารถนาค่อยๆ ลุกเรืองอยู่ในนั้น“ไม่อ่อยแล้วเด็กจะหลงเหรอ”“เด็กที่ไหนคะ หรือเด็กสาวๆ เมื่อกลางวัน”หน้างอๆ ตาเขียวปัด เรียกเสียงหัวเราะในลำคอหนา ใบหน้าคมเข้มหล่อเหลาสะอาดเริ่มครึ้มเครานิดๆ เมื่อไม่ได้ทำความสะอาด ฝ่ามือเรียวบางจึงถูกับข้างแก้มและกรามแกร่งไปมาอย่างชอบใจ“เด็กคนนี้ต่างหาก กำลังกอดอยู่นี่ อุตส่าห์ลงทุนอ่อยทุกวัน เช้ากลางวันเย็น สามเวลายังจะแกล้งงอนกันอีกนะพุด เห็นเธอชอบมองเนื้อตัวฉันเหลือเกินนี่ เลยใส่เสื้อแบบที่มันมองถนัดๆ ไม่ดีเหรอ”“ชิ ไม่อยากคุยกับคนแก่หลงตัวเอง พุดไปหาขามดีกว่า” คนบ้า พูดเหมือนว่าเธอโรคจิต ถึงจะชอบมองชอบลูบไล้กล้ามเนื้อแน่นๆ ของเขาก็เถอะแก้มใสซับสีระเรื่อ ปากอิ่มยื่นอย่างแง่งอน“ไม่อยากได้น้องข

  • วิมานสวาทจอมเถื่อน   Chapter 102 ตอนพิเศษ 19

    “มากับแม่เหรอเนี่ย พี่นึกว่ามากับพี่สาวซะอีก”“อืม แม่ขามสวย พ่อเลยดุมากฮับ”“ขาม! เอ่อ ขอตัวนะคะ” พุดแก้วรีบปรามลูกชาย ยิ้มแหยให้หนุ่มแปลกหน้า รีบจ่ายเงินแล้วพาลูกชายออกจากร้าน เดินห่างออกมาจากร้านพอควร ก็หยุดสอนลูกชายเรื่องคุยกับคนแปลกหน้าโรมรันเดินเกือบจะถึงเมียกับลูกแล้ว พอเห็นทั้งสองออกจากร้าน เขาเสแวะร้านขายน้ำแทน เพื่อไม่ให้พุดแก้วคิดว่า เขาตามมาหึงหวงเธอ ถึงมันจะจริงก็เถอะเมียใคร ใครก็รักก็ห่วงนี่หว่า... ยิ่งเห็นไอ้หนุ่มคนนั้นตาละห้อยด้วยความเสียดายด้วยแล้ว โรมรันยิ่งไม่อยากปล่อยให้เธอห่างสายตา“ต๊าย ดูผู้ชายคนนั้นสิแก แมนเว่อร์ หุ่นเป๊ะโคตร”เสียงกรี๊ดกร๊าดกันเบาๆ ดังมาจากด้านหลังของพุดแก้ว“นั่นสิแก ใส่เสื้อยืดบางๆ แบบนี้ แกเห็นซิกซ์แพ็กนั่นไหม มันน่าลูบน่าซบเป็นบ้า”พุดแก้วค่อยๆ มองซ้ายมองขวาเพราะอยากรู้เหมือนกันว่า หุ่นน่าซบน่าลูบจะเทียบสามีของเธอได้หรือเปล่า มองแล้วก็ไม่เห็นมีใคร นอกเสียจาก...โรมรัน“เออว่ะพวกแก หุ่นก็แมน หน้าก็คมเข้ม ฉันว่าพวกเราไปสีเขาดูดีกว่า เผื่อคืนนี้จะได้ซบหุ่นแมนๆ นั่นบ้าง”“หูย กล้าว่ะแก”“กลัวอะไร อยากได้ใจต้องกล้า หญิงยุคใหม่ เป้าหมายมีไว้พุ่

  • วิมานสวาทจอมเถื่อน   Chapter 101 ตอนพิเศษ 18

    คนแก่เลยจูบฟัดแก้มเนียนนุ่มไปทั้งสองข้าง โทษฐานที่ชอบทำให้ใจเขากระตุกอยู่เรื่อย“อย่ามาอ้อน แค่เจ้าขามเธอก็เหนื่อยแล้วนะพุด ไม่ต้องมีหรอก”“โธ่ นะคะ พุดอยากมีน้องขิม”“หือ นี่ตั้งชื่อแล้วเหรอ ยังไม่ตกลงเลยนะ” ชายหนุ่มเย้า ใช่ว่าไม่อยากมีลูกอีกสักคนสองคน แต่กลัวพุดแก้วจะเหนื่อยเกินไปมากกว่า“นะคะ” คนอยากมีลูกสาวอ้อน “ดูหนูวิวสิ น่ารักออก เวลาอ้อนพี่หมึก พ่อจ๊ะพ่อจ๋า”“ถ้าไม่ใช่น้องขิม แต่เป็นน้องขอนล่ะฮึ” เสียงห้าวเย้า“ก็ทำใหม่”“ถ้าไม่ได้อีก”“ก็ทำจนกว่าจะได้ จะขาม ขอน ขุน เขม มันต้องมีขิมมาสักครั้งล่ะน่า ในวิชาเรียนเขายังบอก โอกาสเกิดเด็กเพศหญิงมีมากกว่าเพศชาย เพราะโครโมโซมเอกซ์ที่ทำให้เกิดลูกสาวมีสามตัว แต่โครโมโซมวายที่ทำให้ลูกเกิดมาเป็นชายมีตัวเดียว”“แสดงว่าฉันเก่ง คนแรกก็ได้ลูกชายเลย หึหึ”“นะคะ พุดจะหยุดกินยานะ คุณเข้มใจดี ตามใจพุดนะคะ”“พุดแก้ว คนงานที่ไร่เยอะแล้ว ไม่ต้องหาเพิ่มหรอก ปวดหัวตายชัก”“ใจร้ายอะ คนแก่นี่ ไม่ต้องมากอดเลย”“พาลแล้ว” โรมรันไขว่คว้าดึงตัวเมียที่ทำท่าจะงอนมากอดจนได้ “เป็นแม่คนแล้วนะ ยังจะแสนงอนอีก สงสัยต้องรีบพาไปเที่ยว จะได้อารมณ์ดี หึหึ”พุดแก้วทำเสีย

  • วิมานสวาทจอมเถื่อน    Chapter 100 ตอนพิเศษ 17

    เสียงร้องเพลงเจื้อยแจ้วของเด็กๆ นำมาซึ่งความสดใสให้ผู้ใหญ่ด้วยเช่นกัน อนาคต ความสุข ความหวัง กำลังใจ ของคนเป็นพ่อแม่ก็คือลูกที่เป็นแก้วตาดวงใจพุดแก้วน้ำตารื้น ได้เข้าใจว่าพ่อแม่รักเรามากแค่ไหนก็ตอนที่ได้เป็นพ่อแม่เสียเอง ถึงวันนี้เธอยังระลึกนึกถึงบิดามารดาและยังทำบุญให้กับพวกท่านเป็นประจำโรมรันลูบผมนุ่มเบาๆ หลังจากเห็นเธอแอบเช็ดน้ำตา ซึ่งไม่ได้มาจากความเสียใจแน่นอน ตลอดเวลาหลายปีที่อยู่ด้วยกัน เขาดูแลเธออย่างดี ทำทุกอย่างเพื่อให้เมียและลูกมีความสุขเท่าที่สามีและพ่อคนหนึ่งจะทำได้หญิงสาวเงยหน้ายิ้มกับสามีอย่างมีความสุข...คนซนทั้งวันหลับไปแล้ว พุดแก้วห่มผ้าให้ก่อนจะหอมแก้มเล็กเบาๆ แล้วจึงออกไปหาสามีที่ห้องทำงานโรมรันวางมือจากงาน ดึงร่างอรชรเข้าไปนั่งตักทันที แก้มนุ่มถูกรุกรานเป็นอันดับแรก“เจ้าขามล่ะ”“ม่อยกระรอกไปแล้วค่ะ คุณเข้มทำงานเสร็จหรือยังคะ”“ยังเหลือนิดหน่อย” อ้อมแขนกระชับรอบร่างนุ่ม จมูกคลอเคลียอยู่กับแก้มหอม จะกี่ปี โรมรันไม่เคยละการแสดงความเสน่หาในตัวภรรยาพุดแก้วซุกตัวบนตักกว้าง ลูบไล้ปลายคางเขียวเล่น แม้ไม่มีหนวดระคายมือเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เธอชอบนั่งซุกในอ้อมกอดเขาแบบน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status