Chapter 36    

เมื่อนายแพทย์เดินมาถึง พายุได้จับจ้องมองไปที่ใบหน้าอันหล่อเหลาอย่างไม่วางตา เมื่อเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่า นายแพทย์จิรายุจะกล้าทำเรื่องใหญ่ได้มากถึงเพียงนี้

“อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนั้น เพราะถึงยังไงผมก็ไม่มีทางทิ้งลูกทิ้งเมียไปแต่งงานกับนุชวรา” นายแพทย์หนุ่มพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม ก่อนจะเลื่อนเก้าอี้ลงนั่งฝั่งตรงข้ามกับพี่ชาย

“นานหรือยัง”

“อะไรคือนานหรือยัง”

“ฉันเกลียดนายก็ตรงนี้แหละ ถามทีไรน้อยครั้งที่จะได้คำตอบ ทำไมนายชอบตั้งคำถามกลับจังวะ” คราวนี้พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่ชอบใจ ในท่าทีของน้องชายของเจาเท่าไหร่นัก

“ความรัก มักจะไม่มีอะไรตายตัว แต่เมื่อเกิดขึ้นแล้วย่อมสวยงามเสมอ ซึ่งผมไม่ได้สนใจในกฎเกณฑ์ของเวลา