Share

Chapter 9

last update Last Updated: 2025-08-17 20:47:47

“เอวาขอร้องได้ไหมคะ ระหว่างที่เราคบกันและคุณยังการันตีในความสัมพันธ์ของเราให้ใครต่อใครได้ทราบ ก็ให้เกียรติเอวาบ้างหน่อยเถอะค่ะ” หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเศร้า เมื่อเธอนั้นได้กลายเป็นเพียงแค่แฟนในนาม แต่เรื่องบนเตียงกลับเล่นจริงไม่ใช้สแตนด์อิน               

“รอให้หมอวายุหมั้นและแต่งงานกับนุชวราเมื่อไหร่ ผมจะปล่อยคุณไปให้เป็นอิสระ” เขาช่างเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัว แม้ว่าเงื่อนไขและผลประโยชน์ที่เอวาได้รับนั้น จะเป็นเงินก้อนใหญ่ แต่หญิงสาวก็ปรารถนาอยากใช้ชีวิตร่วมกับนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงมากกว่า                                                           

“คุณพายุ ตลอดเวลาที่ผ่านมาหลายปีคุณไม่คิดที่จะมีใจให้เอวาบ้างเลยหรือไง” คราวนี้หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่พัดพ้อ เมื่อเขาให้ความสำคัญในตำแหน่งแฟน เพียงแค่ต้องการให้หล่อนเป็นไม้กันหมาให้เขาเท่านั้น แม้แต่บิดามารดาของชายหนุ่ม ก็ไม่เคยทราบเรื่องนี้มาก่อนเนื่องจากเขาเป็นลูกชายคนโต จึงถูกเลี้ยงดูตามใจมาตั้งแต่เด็ก       

ในขณะที่หมอวายุนั้นถูกบังคับ ให้ทำตามความประสงค์ของบุพการี ทั้งการเรียนและเรื่องของหัวใน ท้ายที่สุดเขาต้องเรียนแพทย์ ทั้งที่ไม่ชอบในวิชาชีพนี้ ซึ่งหมอวายุกลับทำออกมาได้ดี เมื่อเขานั้นนึกถึงชีวิตของผู้อื่นสำคัญเสมอ                                                                                                        

“วันนี้ผมต้องรีบกลับบ้าน ขอตัวนะเอวา”                                              

“เอวาขอไปด้วยสิคะ”                                                                                

“เอาไว้วันหลังนะ วันนี้ที่บ้านของผมอยากจะขอคุยกับลูกชายสองคน เป็นการส่วนตัวภายในครอบครัวเท่านั้น” ชายหนุ่มพูดจบประโยครีบก้าวเท้าเดินออกมาจากห้องในทันที เมื่อเขารู้สึกไม่ชอบเวลาที่ผู้หญิงเซ้าซี้ ทั้งที่ใครหลายคนต่างก็บอกว่าเขาและเอวาเหมาะสมกัน มัณฑนากรสาวกับหนุ่มสถาปนิก ซึ่งพายุมีดีกรีเป็นถึงทายาทเจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่อีกด้วย  

               --บ้านหลังใหญ่--                                                                                        

               ใบหน้าของหมอวายุที่ดูราบเรียบ เหมือนกับว่าเขานั้นไม่รู้สึกรู้สาอะไร ในสิ่งที่บิดามารดากำลังจะตัดสิน พิพากษาให้เขายอมจำนนหมั้นหมายกับนุชวรา ภายในต้นเดือนที่จะถึงนี้                                  

               “แม่เชื่อว่าหนูนุชจะเป็นภรรยาที่ดีได้ หมอเชื่อแม่เถอะนะ ที่สำคัญธุรกิจของครอบครัวทั้งสองตระกูล ซึ่งได้ทำกันมาตั้งแต่รุ่นสู่รุ่น จะรวมตัวกัน กลายเป็นบริษัทอสังหาที่ใหญ่สุดในกลุ่มประเทศอาเซียนเชียวนะ” คำพูดของมารดา ไม่ได้ทำให้หมอวายุรู้สึกดีเลยแม้แต่น้อย เมื่อเขาคิดว่ามันไม่ยุติธรรม กับชีวิตทารกน้อย ซึ่งหมอหนุ่มนั้นตั้งใจที่จะให้เด็กๆเกิดมาลืมตาดูโลกใบนี้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีนอกเหนือจากธรรมชาติ ที่มนุษยชาติพึงกระทำในการคงเผ่าพันธุ์เอาไว้ ด้วยวิธีการหล่อหลอมสองกาย ชายหญิงเป็นหนึ่งเดียวก็ตามที ยังไงเด็กที่เกิดจากการตั้งครรภ์ของฝนสุดาก็คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่ดี                                                                                      

               “พ่อกับแม่คิดว่าผมไม่มีหัวใจเหรอครับ คราวที่แล้วก็แอนนา มาวันนี้อยากให้ผมรีบหมั้นกับนุชวรา พี่พายุกลับลอยนวลไปมา ไม่เห็นลงเอยกับใครสักที แม้แต่คุณเอวา”                                                             

               “ใครว่าฉันลอยนวลไปมา ฉันทำงานหนักทุกวัน ที่สำคัญแฟนของฉันก็ช่วยงานได้อย่างดีเยี่ยม กำไรแต่ละไตรมาสแซงบริษัทคู่แข่ง จนตามไม่ติดมองไม่เห็นฝุ่นเลยด้วยซ้ำ” พายุคุยโวออกมา ก่อนจะนั่งลงที่โซฟากว้างข้างๆ น้องชาย                                                                                               

               “พี่เขามีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว แต่หมอยังไม่มีใคร วางหัวใจไว้ที่นุชวราเถอะ ถือว่าพ่อขอได้ไหมหมอ” คำพูดของผู้เป็นบิดาไม่ต่างจากการบังคับขู่เข็ญ เพียงแค่ถ้อยคำและประโยคที่ถูกถ่ายทอดเรียบเรียงออกมานั้น เหมือนกับการขอความเห็นใจจากชายสูงวัย เพื่อให้หมอวายุทำตามอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้ ซึ่งผู้เป็นบิดาไม่มีวันเข้าใจ ต่อให้เขาต้องแต่งงานกับนุชวรา หมอวายุก็ไม่มีทางรักเธอได้ลง เมื่อทั้งสี่ห้องหัวใจของเขานั้นมีผู้หญิงอีกคน โดยที่หญิงสาวเองก็ถูกแอบรักอย่างไม่รู้ตัว                       

               “ถ้าผมมีคนรัก หรือมีลูกมีเมียอยู่แล้วก็คงไม่ต้องแต่งงานกับนุชวรา ใช่ไหมครับแม่” หมอหนุ่มได้เอ่ยถามขอความคิดเห็นจากมารดาด้วยน้ำเสียงที่ตัดพ้อ เพื่อให้นางเห็นอกเห็นใจ ทั้งที่หมอหนุ่มก็รู้อยู่เต็มอกว่ามารดาเจ้ากี้เจ้าการ อยากให้งานหมั้นเกิดขึ้นในเร็ววัน แต่เขาก็อยากได้ยินคำพูดจากปากของนาง เมื่อหมอหนุ่มกำลังคิดหาวิธีที่จะต่อรองกับบิดา                                                                                                                             

               “หมอ ฟังแม่นะลูก หมอคือความภาคภูมิใจของพ่อกับแม่ ซึ่งผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็เห็นสมควร ลูกกับนุชวราเหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก แต่งๆ กันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง หนูนุชน่ารักอ่อนหวาน การที่หมอจะรักน้องมันไม่ยากเลย” หญิงสูงวัยพูดออกมาจากใจจริง เพราะหมอวายุเก่งฉลาด มากกว่าพายุในหลายๆ เรื่อง จึงทำให้นางกับสามีบังคับขู่เข็ญให้ลูกชายคนเล็กเรียนหมอ                                                                                                

               “แม่กำลังตอบไม่ตรงคำถามอยู่นะครับ”                                                 

               “อะไรกัน ฉันว่านายแต่งๆ ไปเดี๋ยวก็รักนุชเองเหมือนที่แม่บอกแหละน่า” พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดัง เมื่ออารมณ์ของเขาเริ่มฉุนเฉียว                                                                                                                                   

               “พายุ พูดกับน้องอย่าใช้อารมณ์สิ” ครั้งแรกในชีวิต ที่หมอวายุได้ยินมารดาเอ็ดพี่ชายออกมาแบบนี้                             

               “ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวนะครับ”                                                                  

               “เดี๋ยวก่อน!” ขณะที่พายุกำลังจะเดินออกไปจากห้

               “มีอะไรครับพ่อ” พายุเอ่ยถามออกมา พร้อมกับเสียงถอนหายใจของชายหนุ่ม ที่ไม่ชอบให้ใครใช้น้ำเสียงแข็งแบบนี้กับเขา                              

               “เรื่องเด็กฝึกงานเพลาๆ ลงบ้างก็ดี อย่าให้ฉันได้ยินเรื่องราวของข่าวฉาวแบบนี้อีก เพราะแกก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว สงสารหนูเอวาบ้าง”คำพูดของบิดาไม่ได้ทำให้พายุรู้สึกผิดเลยสักนิด เมื่อเขาชอบชีวิตอิสระแบบนี้ และไม่เคยคิดที่จะสร้างครอบครัวกับใคร                                                    

               “ครับพ่อ” พายุรับปากผู้เป็นบิดาออกไปอย่างส่งเดช แน่นอนเขาไม่คิดที่จะหยุด เมื่อสัญชาตญาณของเสือ มีนิสัยชอบกินเนื้อฉันใด พายุเองก็ไม่มีทางจะหันกลับไปชอบกินผักกับผลไม้ได้เช่นกัน                        

               “เอาล่ะทีนี้ หมอก็เตรียมตัวให้พร้อม งานหมั้นจะเกิดขึ้นภายในต้นเดือนนี้”   

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • วิวาห์วุ่นอุ้มบุญรัก   Chapter 84    

    “เพิ่งโทรมา คุณคิดว่าไง อยากไปอยู่ที่โน่นหรือเปล่าครับ สำหรับผมแล้วอยู่ที่ไหนก็ได้ แค่มีคุณกับลูกก็พอ” น้ำเสียงและแววตาที่จ้องมองมาที่ใบหน้างามด้วยความอบอุ่น แต่ทว่าก็แฝงความหวานหยาดเยิ้มเอาไว้ในทีด้วย จากนั้นฝ่ามือของนายแพทย์หนุ่มได้กุมมือนุ่มของภรรยาเอาไว้ ทำให้ฝนสุดารู้สึกเขินอย่างง่ายดาย ทั้งที่เขามักจะแสดงออกแบบนี้กับเธอบ่อยครั้ง “ฝนเองก็อยากอยู่ที่นี่ค่ะ เพราะเจ้าดินคงไม่อยากจากไร่ชา แต่อีกใจก็ไม่อยากทำให้คุณแม่ผิดหวัง เพราะท่าทางท่านจะคิดถึงเจ้าดินกับหนูน้ำมากเลยนะคะ” น้ำเสียงของฝนสุดาดูเป็นกังวลขึ้นมาทันที เพราะเธอรู้ดีว่าลูกชายชอบที่นี่มาก แต่ลูกสาวติดบิดามารดา หนูน้ำอยู่ที่ไหนก็ได้ ขอแค่มีฝนสุดากับนายแพทย์จิรายุ เด็กหญิงก็ไม่อิดออด ขอแค่มีบิดามารดาอยู่ข้างๆ “ผมคิดว่าเจ้าดินคงชอบบรรยากาศแบบนี้ หวังว่าโตขึ้นเขาคงสามารถสานฝันให้กับคุณทวดได้” น้ำเสียงของนายแพทย

  • วิวาห์วุ่นอุ้มบุญรัก   Chapter 83

    “อ๊า อ๊าย คุณพายุ” เสียงหวานร้องเรียกชื่อสามีหนุ่มออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่า เมื่อเขาใช้ฝ่ามือเคล้นคลึงลงมาที่สองเต้า ขณะที่ปลายจมูกคมกำลังปลุกเร้าที่แผ่นหลังนวลเนียน เขาพรมจูบพร้อมกับใช้ฟันครูดเบาๆ สร้างความเสียวซ่านวาบหวิวไม่เบา จนมิราบิดตัวเกร็งงอ เมื่อเธอกำลังต้องการเจ้ามังกรยักษ์ลำเขื่องเต็มที “อื้ม” เพล้ง!! ร่างอรชรถูกสามีหนุ่มรั้งขึ้นไปนั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง ข้าวของที่หล่นลงพื้นระเนระนาดไม่มีผลต่ออารมณ์ที่กำลังได้ที่ เมื่อต่างคนต่างก็ปรารถนาในกันและกัน จนยากจะหยุดยั้งลงได้ “อื้ม อร้ายยย!” หญิงสาวร้องครางออกมาเสียงหลง เมื่อขาเรียวเสลาถูกจับพาดลงมาที่บั้นเอวของคนตัวโต ขณะที่สองมือของเธอกำลังหาที่จับให้มั่น มิรากำลังเอนลำตัวไปทางด้านหลัง สองเต้ากลมโตตั้งอยู่ในระดับสายตาคมของชายตรงหน้า ที่เขากำลังกวาดมองอย่างกับจะกลืนกินหญิงสาวร่างอรชรลงไปทั้งตัว พรึ่บ!!

  • วิวาห์วุ่นอุ้มบุญรัก   Chapter 82       

    “อื้มเมียจ๋า ผมจะแตกแล้ว อ๊า” สะโพกสอบเข้าออกไม่หยุดหย่อน ร่างกายของนายแพทย์หนุ่มเริ่มกระตุกเกร็ง ขณะที่เจ้ามังกรยักษ์ลำเขื่องถอดถอนเข้าออกในร่องเสียว ไม่นานน้ำลาวาขาวขุ่นได้พวยพุ่งออกมาจนเลอะเปรอะเปื้อนต้นขาของภรรยา คงไม่ต้องอธิบายให้มากความ นับจากวินาทีนี้ไป วิวาห์วุ่นๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างนายแพทย์หนุ่มกับฝนสุดา คงต้องจบลงอย่างสวยงาม เมื่อเธอได้อุ้มบุญรักทายาทของพลพิพัฒ แม้จะเกิดจากความไม่ได้ตั้งใจของหญิงสาว แต่เรื่องราวทั้งหมดนายแพทย์จิรายุได้คิดทบทวนและวางแผนเอาไว้เป็นอย่างดี จวบจนในตอนนี้ เขาก็ยังคงยืนยันตามเจตนารมณ์ที่เคยมี แม่ของลูกต้องเป็นฝนสุดาเท่านั้น เสปิร์มที่เขาตั้งใจฝากฝังเอาไว้ได้ผลเกินคาด “ขอบคุณนะครับ ขอบคุณที่คุณเข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหาย ขอบคุณที่คุณทำให้วิวาห์วุ่นๆ จบลงด้วยอุ้มรักของสองเรา” นายแพทย์จิรายุก้มลงไปสบตาหญิงสาวที่อยู่ภายใต้ออกกอด แม้เธอจะไม่ตอบกลับ แต่รอยยิ้มที่เปื้อนบนใบหน้าของฝนสุดา พร้อมทั้งการแสดงอาการออดอ้อนออกมา ด้วยการซุกใบหน้าเข้าหาอกแกร่ง โดยมีเรียวแขนเล็กโอบลงไปที่เอว

  • วิวาห์วุ่นอุ้มบุญรัก   Chapter 81   

    “รักแรกพบเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามออกมาขณะที่ตักอาหารเข้าปากด้วยความอร่อย เมื่อคนปรุงรสพิถีพิถันเป็นพิเศษ สำหรับเธอและลูกน้อยในครรภ์ “วันแรกที่ผมเจอคุณบนเที่ยวบิน วันนั้นผมยังคงจำไม่เคยลืม รอยยิ้มของคุณยังคงตราตรึงในหัวใจ ผมดื่มไวน์คู่กับกานาเปด้วยความรู้สึกสุขใจ เมื่อนึกถึงคนที่นำมาเสิร์ฟ” นายแพทย์หนุ่มพูดพร้อมกับเอียงหน้าเข้าหาภรรยา นัยน์ตาคมกำลังสะท้อนความหมายที่เขากำลังพยายามสื่อให้ฝนสุดาได้ทราบ เมื่อความอบอุ่นในหัวใจกำลังแผ่ซ่านไปทั้งดวง ส่งผลให้คนตัวเล็กรู้สึกเขินอาย เพราะสายตาคมที่กำลังหวานหยาดเยิ้ม ไม่สามารถคิดเป็นอื่นได้เลย นอกจากความต้องการกลืนกินเธอแทนมื้อเย็น “วันนั้นฝนก็จำได้ดี ยังแอบคิดเลยว่าอยากได้คุณมาเป็นแฟน” หญิงสาวพูดพร้อมกับหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม “คุณพูดจริงหรือเปล่า ดีใจจัง” “ฝนท้องอยู่นะคะ” น้ำเสียงที่กำลังประท้วงบ่งบอกให้ชายตัวโต ที่กำลังโน้มตัวเข้าหาภรรยาสา

  • วิวาห์วุ่นอุ้มบุญรัก   Chapter 80     

    “ขอบคุณนะคะคุณสรวิช” ฝนสุดากล่าวขอบคุณออกมาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล ก่อนที่เธอนั้นจะเดินนำหน้าสรวิชตรงไปยังรถที่เขาจอดเอาไว้ ระหว่างทางคนทั้งคู่ไร้ซึ่งบทสนทนา เมื่อฝนสุดาพอจะเดาความรู้สึกของสรวิชที่มีให้กับเธอได้ แต่หญิงสาวก็ทำเป็นไม่เป็นใจ เพราะถึงยังไงหัวใจของเธอก็ไม่เคยรับใครเข้ามา นอกจากผู้ชายอย่างนายแพทย์จิรายุ “สวยจัง” เมื่อรถแล่นเข้ามาจอด ฝนสุดาถึงกับตกตะลึงในความงามของที่นี่ ซึ่งด้านหน้าของเธอในเวลานี้ มันคือบ้านเรือนไทยหลังเล็กๆ ที่โอบล้อมไปด้วยธรรมชาติ มีดอกไม้นานาพันธุ์ที่กำลังเบ่งบานชูช่อ เหมือนกับรอเจ้าของเข้าไปเชยชม “ผมต้องไปแล้ว ขอให้ฝนกับคุณหมอมีความสุขกับชีวิตคู่นะครับ”สรวิชพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้ฝนสุดา นี่เป็นครั้งแรกที่หญิงสาวได้เห็นรอยยิ้มจากเขา นับตั้งแต่มาอยู่ที่ไร่ชา

  • วิวาห์วุ่นอุ้มบุญรัก   Chapter 79     

    “ไร่นี้เป็นของคุณหมอไม่ใช่เหรอคะ” “ใช่ครับ ซึ่งไร่ชามันก็เป็นของคุณกับลูกด้วยนะ ผมตั้งใจว่าจะให้คุณคลอดที่นี่ ลูกของเราจะได้ดื่มด่ำกับธรรมชาติ คุณชอบที่นี่หรือเปล่า” นายแพทย์จิรายุยิ้มกว้าง เขาเอ่ยถามภรรยาออกไปด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล แต่ทว่าหญิงสาวตรงหน้ากับมองมาที่เขาด้วยแววตาค้อนใส่ “ไร่ของคุณหมออย่างนั้นเหรอ แต่ฝนว่ามันน่าจะเป็นของคุณสรวิชกับครอบครัวของเขามากกว่านะคะ ทุกคนตั้งใจอุทิศทำงานให้กับไร่ชา ในขณะที่เจ้าของยังเด็ดยอดชาไม่เป็นเลยด้วยซ้ำ” รอยยิ้มเหยาะของภรรยา กำลังส่งผลให้นายแพทย์หนุ่มรู้สึกน้อยอกน้อยใจ เขายอมรับว่าตัวเองไม่เคยใส่ใจหรือศึกษากระบวนการผลิตชา หรือแม้แต่การดูแลต้นชา เมื่อนายแพทย์จิรายุมีเชิดชัยบิดาของสรวิชคอยกำกับดูแล ไม่ว่าจะเป็นคนงานหรือแม้แต่รายรับรายจ่ายในแต่ละเดือน ทุกอย่างที่อยู่ในไร่ชาจิรายุ นายเชิดชัยจะเป็นคนคอยรายงานเขาอย่างสม่ำเสมอ และเขาก็ไว้ใจ คนอย่างนายเชิดชัยไม่มีทางหักหลังเขาแน่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status