ตอนที่ 6 งูเนื้อคู่

หลังวันประกวดผ่านพ้นไป ทั้งดาวเดือนของทุกคณะที่ขึ้นประกวดก็เป็นที่รู้จักและจับตามองมากขึ้นไม่ว่าจะขยับไปทำกิจกรรมไหนๆ อย่างของวรงกรณ์ก็มีแต่สาวๆ และหนุ่มร่างบางสายรับทั้งหลายเข้าหาเข้ามาอยากสานสัมพันธ์มากมาย แต่คนที่เป็นข่าวด้วยบ่อยสุดคงหนีไม่พ้นดาวคณะคู่กันอย่างเชอร์รี่เพราะถือว่าเรียนด้วยกันและได้ใกล้ชิดหนุ่มหล่อมากกว่าใครๆ รวมถึงข่าวที่เกิดขึ้นส่วนมากเชอร์รี่เป็นคนส่งข่าวเองทั้งนั้นเพื่อที่จะสกัดดาวรุ่งคู่แข่งทั้งหลาย ซึ่งวรงกรณ์ก็รู้ดีแต่ไม่ได้ว่าอะไรเพื่อนถือว่าเอาไว้เป็นไม้กันหมาก็ยังดี เพราะเค้าก็ยังไม่ได้คิดจะรักใครคบใครสักคน

ทางด้านกิตติภพก็มีข่าวทั้งกับสาวๆโดยเฉพาะกิ่งก้อยดาวคณะคู่กัน แต่ทุกคนหารู้ไม่ก่ิงก้อยนั่นไม่ได้ชอบผู้หญิงถึงแม้เธอจะหน้าหวานเหมือนนางในวรรณคดี แต่ใจจริงเธอกลับชอบผู้หญิงด้วยกันและตอนนี้กำลังตามจีบดาวมหาลัยอยู่ และคนที่กิตติภพเป็นข่าวด้วยบ่อยที่สุดคือเพื่อนสนิทของเขาอย่างพนัชกรทำเอาแม่ยกสายวายลงเรือลำนี้กันค่อนข้างมากกว่าเป็นข่าวกับกิ่งก้อยทั้งได้แรงเชียร์จากเพจคิ้วท์บอยลงข่าวเกือบทุกวัน คนที่ตามข่าวบ่อยๆก็เป็นใครไม่ได้นอกจากเนย วราภรณ์ เจ้าแม่สายวาย แต่ค่อนข้างที่จะไม่พอใจสักเท่าไหร่ที่ทางเพจเค้าชอบจับคู่กิตติภพคู่กับพู่กันเพื่อนรักเพราะสำหรับพู่กันเธอจองไว้ให้เป็นพี่สะใภ้คู่กับเฮียเนมของเธอเท่านั่น วราภรณ์จึงชอบเอาข่าวของพู่กันกับกิตติภพมาอ่านและบ่นให้ฝาแฝดตัวเองและคนในครอบครัวฟังเสมอ พลอยให้ร่างสูงของวรงกรณ์รับทราบข้อมูลและข่าวของกิตติภพตลอดจึงอดที่จะหมั่นไส้อีกคนไม่ได้มีข่าวทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ถ้าจะมีกับใครก็มีไปห้ามมามีกับพู่กันว่าที่พี่สะใภ้ของเขา และเขาจะกีดกันจนถึงที่สุด

“พู่กันได้ยินข่าวว่าไม่เอารถมาเองใช่ไหม”

วันนี้วันเกิดของพี่ชายอย่างวรานนท์สองแฝดมีนัดกับพู่กันเพื่อนรักไปเดินห้างเพื่อหาซื้อของกัน วรงกรณ์เลยโทรไปหาเพื่อนหลังเลิกเรียน

“ใช่ ว่าจะให้บอมไปส่งหาโน้ตที่คณะวิศวะอยู่ โน้ตมีอะไรป๊ะ”

“รออยู่ที่คณะนั่นแหละ ไม่ต้องไปรบกวนคนอื่นเค้า เดี๋ยวโน้ตไปรับเอง วันนี้เรามีนัดกันไปหาซื้อของขวัญวันเกิดให้เฮียเนมลืมหรือยัง”

“ยัง นี่ไงถึงว่าจะให้บอมไปส่ง” เสียงเพื่อนรักตอบกลับมา ยิ่งมีข่าวกิ๊กกันบ่อยๆยังจะขยันไปไหนมาไหนด้วยกันให้เป็นข่าวอีกเพื่อนนะเพื่อน เดี๋ยวขอไปเยือนคณะแพทย์หน่อยแล้วกัน ไปดูหน้าคนที่จะแย่งพู่กันจากเฮียของเขา

“งั้นเดี๋ยวโน้ตไปรับแล้วเราไปซื้อที่ห้างด้วยกัน เพราะโน้ตโทรหายัยเนยแล้วเนยกำลังจะมาหาโน้ต อีกไม่เกินยี่สิบนาทีไปถึง”

“โอเค โอเค งั้นเดี๋ยวพู่กันนั่งรออยู่ที่โต๊ะหน้าคณะเหมือนเดิมนะ แล้วเจอกัน บ๊าย”

ใช้เวลาเพียงไม่นานวรงกรณ์ก็ขับรถมาจอดที่คณะแพทย์ที่เพื่อนรักเรียนอยู่ พอจอดรถสายตาคมก็มองเห็นภาพความสนิทสนมของสองหนุ่มหล่อคณะแพทย์ที่กำลังเกี่ยวก้อยกันเหมือนคู่รักกำลังกุ๊กกิ๊กกันอยู่ทำเอาเขาได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความไม่ชอบใจกับไอ้ตี๋หล่อเดือนคณะแพทย์ที่มาสนิทกับเพื่อนรักของเขามองจากดาวอังคารยังรู้เลยว่ามันคิดกับพู่กันคนซื่อเกินคำว่าเพื่อน มันช่างไม่รู้อะไรเลยว่าพู่กันคนงามนั่นรักมั่นในเฮียเนมของเขาเท่านั้นปล่อยให้มันอกหักไปเลย สมน้ำหน้ามันที่วันประกวดเดือนมหาวิทยาลัยมันแพ้เขา ด้วยความหมั่นไส้คนขับรถรูปหล่อเลยบีบแตรเรียกเพื่อนรักที่นั่งรออยู่นี่ม้าหิน แต่มันดังจนเป็นจุดสนใจให้ทุกคนหันมามองรถยุโรปคันหรูราคาแพงที่เพิ่งขับเข้ามาจอดและเจ้าของรถรูปหล่อดีกรีเดือนคณะวิศวะและเดือนมหาวิทยาลัยเดินลงจากรถมาหาสองคนที่นั่งอยู่ก่อนที่จะเข้าไปกอดคอพู่กันอย่างสนิทสนม แม่ยกสายวายทั้งหลายกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่แอบถ่ายรูปรัวๆความหล่อกินกันไม่ลง ไม่รู้จะเลือกใครดี ระหว่างหล่อลูกครึ่งกับหล่อสายเกา หรือว่าจะเป็นศึกชิงนายเอก เกิดเป็นพนัชกรนี่ดีจริงๆมีแต่หนุ่มหล่อหน้าตาดีมาเกี่ยวพันล้อมหน้าล้อมหลังเพราะตัวพู่กันเองก็หน้าตาดีแต่ดีแบบไทป์เมีย คนที่จะเข้ามาเลยต้องเป็นผู้ชายเท่านั้นถึงจะเหมาะสมไม่งั้นจะถูกพู่กันชิงตำแหน่งความสวยไปกินแน่นอน

“ไงครับที่รักรอเค้านานไหม ป่ะกลับบ้านกัน” ร่างสูงของวรกรณ์พูดกับพู่กันเพื่อนรักพร้อมกับใช้แขนแกร่งคล้องคอเพื่อนอย่างที่ชอบทำ

“ป่ะ เราไปก่อนนะบอม ขอบคุณที่มานั่งเป็นเพื่อนนะ ขับรถกลับบ้านดีๆล่ะ เจอกันพรุ่งนี้ บ๊าย”

“อ้าว ลืมมอง นึกว่าใครเดือนคณะแพทย์นี่เอง หวัดดีบอมบอม เรากลับกันเถอะที่รัก ไปนะสุดหล่อ”

วรงกรณ์แกล้งทำเป็นเพิ่งจะมองเห็นคนหล่อที่นั่งอยู่กับพู่กันเพื่อนรัก ก่อนจะยักคิ้วทักทายแบบกวนๆ ในมุมมองของกิตติภพก็คือกวนบาทามากกว่า

“เค เดี๋ยวเจอกันพรุ่งนี้นะพู่กัน เราไปก่อนนะ หวัดดีเพื่อนวัยเด็กของพู่กัน”

กิตติภพกวนกับไปบ้าง ก่อนที่จะมองคนหล่อทรงแบดอย่างโน้ต วรงกรณ์ ไม่รู้ว่าเขาคิดไปเองหรือเปล่าที่คิดว่าอีกฝ่ายไม่ค่อยชอบขี้หน้าเขาหรืออาจจะเป็นเพราะเรื่องของเพื่อนซี้เมื่อสักครู่ถึงเขาจะรู้สึกดีกับพู่กัน แต่เขาก็ต้องพยายามตัดใจจากพู่กันแล้วล่ะเพราะพู่กันบอกว่ารักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากพี่ชายของคนกวนๆเมื่อสักครู่

พอรถคันหรูขับพ้นไปกิตติภพก็เลยเดินไปที่รถของตัวเองบ้างเพื่อที่จะขับกลับไปที่คอนโดหรูใกล้มหาวิทยาลัย ที่จริงกิตติภพอยากอยู่หอธรรมดาเหมือนคนอื่นทั่วไปแต่แม่่เลี้ยงกานดากับพ่อเลี้ยงธนาผู้เป็นพ่อกับแม่ไม่ยอมเพราะห่วงความปลอดภัยของลูกชายเป็นที่สุดเลยถึงกับมาดูถึงที่และซื้อให้ลูกชายเองเลย ถ้ากิตติภพไม่ยอมอยู่ที่นี่ก็จะไม่ได้เรียนแพทย์ที่นี่ด้วยเหมือนกันกิตติภพเลยต้องจำยอมตามใจพ่อกับแม่เพื่อที่จะแลกกับการออกจากบ้านมาเรียนแพทย์ที่นี่และลองใช้ชีวิตอยู่เองทำอะไรเองคนเดียว

“ครับ ว่าไงครับคนสวย” กิตติภพรับโทรศัพท์พอเห็นสายจากมารดาตัวเอง เขาเพิ่งเปิดประตูห้องเข้ามาแม่่เลี้ยงกานดาก็โทรเข้ามาพอดี

“ทำอะไรอยู่ลูก บอมบอมของแม่กินเข้าวหรือยัง”

“บอมเพิ่งเลิกเรียนครับ เพิ่งถึงห้องเลยยังไม่ได้สั่งอะไรมากินเลย”

“เรียนหนักไหมลูก เหนื่อยไหม แม่ว่าบอมบอมของแม่เหมือนซูบลงนะเนี่ย กลับมาเรียนใกล้บ้านเราไหมลูกแม่จะได้ทำกับข้าวไปให้บ่อยๆ” แม่เลี้ยงกานดายังกล่อมลูกชายให้ไปอยู่ใกล้ๆด้วยความคิดถึงและเป็นห่วง

“โธ่ แม่ บอมอยากเรียนที่นี่ครับ ถ้าแม่กลัวบอมผอมแม่เลี้ยงก็ส่งของกินมาให้บอมเลย บอมจะได้เอาแช่ตู้เย็นไว้เวฟกินเอา”

“แล้วนี่แอบซุกใครไว้หรือเปล่าลูก แพลนกล้องให้แม่ดูหน่อยซิจะดูหน้าลูกสะใภ้แม่” แม่เลี้ยงกานดายังหวงลูกชายเสมอ เผื่อมีใครมีจีบลูกชายเธอ

“เห็นหรือยังครับว่าบอมอยู่คนเดียว บอมรักนวลสงวนตัวจะตาย” กิตติภพหันกล้องหลังให้มารดาเห็นภายในห้องเพื่อความสบายใจ

“ดีแล้วค่ะคุณลูก แม่กลัวจะมีลูกสะใภ้แถมหลานก่อนวัยอันควร ว่าแต่เจองูตัวนั้นยังคะลูก”

“งูอะไรครับ” กิตติภพทำหน้างง เพราะไม่รู้แม่เลี้ยงกานดาพูดเรื่องอะไร

“ก็งูที่แม่ฝันไง น่าจะเป็นเนื้อคู่ของบอมบอม แม่ก็ลืมดูว่าเป็นงูตัวผู้หรือตัวเมีย เดี๋ยวลูกแม่มีเมียเป็นผู้ชาย” แม่เลี้ยงบอกลูกชาย

“ไม่แน่นะแม่ บอมอาจจะมีผัวแทนมีเมีย มีลูกเขยไปให้แม่แทนก็ได้”

“ว้าย ลูกชายขาไม่เอาไม่พูด ถ้าจะเอาผัวจริงๆต้องหล่อกว่าบอมบอมและรวยกว่าเท่านั้นนะคะแม่ถึงจะยอม”

“บอมล้อเล่นครับ บอมยังไม่อยากมีแฟนยังอยากเกาะพ่อกับแม่ไปอีกนานๆ” ลูกชายรีบอ้อนผู้เป็นแม่ทันที

“อยู่กับพ่อกับแม่ไปตลอดเลยยิ่งดีลูก แม่หวงเดี๋ยวแม่จะวางแล้วนะอย่าลืมกินข้าวนะลูก เดี๋ยวแม่จะทำกับข้าวส่งไปให้ พักผ่อนเถอะแม่รักบอมบอมนะครับเด็กดีของแม่ บ๊ายบายลูก”

“บอมก็รักแม่ครับ หวัดดีครับคนสวยของลูก” หลังจากวางสายจากแม่ กิตติภพก็สั่งกับข้าวจากแอปพลิเคชั่นให้เขาเอาส่งไว้ที่นิติ ก่อนที่จะเดินไปอาบน้ำต่อ