ตอนที่ 5 ประกายไฟคู่กัด (2)

ตอนที่ 5 ประกายไฟคู่กัด

"โหยปราย! ทำหน้าบูด เดี๋ยวงานแฟร์จะกร่อยนะ" ชัยวัฒน์พูดแซวพร้อมรอยยิ้มกวนๆ

"ยิ้มหน่อยสิครับคุณหัวหน้าทีมออกแบบ สงสัยต้องไปหาคอร์สบริหารจัดการความเครียดให้ภูมิแล้วมั้ง"

ปรายฟ้าหันขวับมามองชัยวัฒน์ด้วยสายตาที่พร้อมจะแผดเผา เธอไม่คิดว่าเขาจะเข้ามาแซวแบบนี้ และยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นเมื่อเห็นรอยยิ้มยียวนของเขา

แต่ก่อนที่ปรายฟ้าจะได้ตอบโต้ มีนาที่เดินตามมาพร้อมกับกัสก็ก้าวเข้ามาบังปรายฟ้าเล็กน้อย เธอจ้องหน้าชัยวัฒน์ด้วยสายตาเอาเรื่องทันที "ระวังเถอะตาคนนี้ เดี๋ยวหน้าหุ่นยนต์ที่นายทำจะบูดไปตามนะ" มีนาสวนกลับอย่างฉับไว ใบหน้าของเธอดูไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

ชัยวัฒน์ถึงกับชะงักเล็กน้อย รอยยิ้มกวนๆ ค้างอยู่บนใบหน้า เขาไม่คิดว่ามีนาจะตอบกลับมาได้แสบขนาดนี้ เขาพิจารณาเธออย่างประเมิน ก่อนที่ประกายความสนใจจะฉายชัดในแววตา

"โธ่ แค่แซวเองครับคุณมีนา ทำไมต้องดุขนาดนั้น" ชัยวัฒน์ยิ้มแหยๆ แต่ในใจกลับรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มีอะไรบางอย่างที่น่าสนใจไม่เบา

มีนาเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แต่สายตาของเธอยังคงจ้องมองชัยวัฒน์อย่างไม่ลดละ ราวกับประกาศว่าเธอไม่ยอมคนง่ายๆ

ภาคภูมิที่ยืนอยู่ข้างๆ และเพิ่งได้ยินบทสนทนาเล็กๆ น้อยๆ นี้ ก็เหลือบมองทั้งสามคนแวบหนึ่งก่อนจะหันกลับไปสนใจแบบแปลนของเขาต่อ ราวกับไม่ได้รับรู้ถึงประกายไฟที่เพิ่งเกิดขึ้นระหว่างเพื่อนสนิทและเพื่อนร่วมงานของเขา

การถกเถียงเรื่องจอ LED และการจัดวางยังคงดำเนินต่อไป ไม่มีใครยอมใคร บรรยากาศโดยรวมเต็มไปด้วยความตึงเครียดที่แทบจะสัมผัสได้

"ฉันยืนยันว่าจอต้องอยู่ตรงนั้นค่ะภูมิ!" ปรายฟ้าพยายามหาเหตุผลมาสนับสนุน

"และผมยืนยันว่าโครงสร้างไม่พร้อมสำหรับน้ำหนักขนาดนั้น!" ภาคภูมิโต้กลับเสียงหนักแน่น

ในที่สุด อาจารย์ผู้ประสานงานก็เดินเข้ามาพอดี เมื่อเห็นสถานการณ์ ก็ต้องถอนหายใจออกมา "เอาล่ะๆ พอแค่นี้ก่อนนะทั้งสองคน" อาจารย์กล่าว "เรื่องนี้คงต้องหาทางออกร่วมกันใหม่ ให้ทีมงานแต่ละฝ่ายกลับไปหาข้อมูลเพิ่มเติม แล้วพรุ่งนี้มาสรุปกันอีกที"

ทั้งภาคภูมิและปรายฟ้าต่างพยักหน้ารับคำสั่งอย่างไม่เต็มใจนัก แล้วหันหลังแยกย้ายกันไป

"อะไรของนายคนนั้นเนี่ย! คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของงานรึไง!" ปรายฟ้าบ่นกับมีนาและกัสเมื่อเดินออกมาจากบริเวณบูธ

"สงสัยคงอยากเป็นเจ้าของงานแฟร์ หรือไม่ก็อยากเป็นเจ้าของอะไรสักอย่างในชีวิตแหละปราย" มีนาตอบกลับพร้อมกับแงะไหล่ปรายฟ้าเบาๆ เธอแอบหันไปมองชัยวัฒน์ที่กำลังยืนคุยกับภาคภูมิอยู่ไม่ไกลนัก

ส่วนทางฝั่งวิศวะ ภาคภูมิก็กำลังถูกชัยวัฒน์แซวไม่หยุด

"โหยไอ้ภูมิ! สู้ๆ นะเว้ย! เจอของแข็งแบบนี้ ไม่น่าเบื่อดีนะ" ชัยวัฒน์ตบไหล่เพื่อนอย่างจงใจ

ภาคภูมิปัดมือออก "ไร้สาระน่าชัย! ฉันแค่อยากให้งานมันออกมาดีที่สุดตามหลักการ" เขาถอนหายใจ "แต่ดูเหมือนบางคนจะเข้าใจคำว่า 'ดีที่สุด' ต่างจากฉันโดยสิ้นเชิง"

แม้จะยังคงมีความขัดแย้ง แต่ความรู้สึกบางอย่างก็เริ่มก่อตัวขึ้นระหว่างแต่ละคู่ ไม่ว่าจะเป็นความหงุดหงิดปนสนใจระหว่างภาคภูมิกับปรายฟ้า หรือประกายไฟของคู่กัดที่กำลังจะเริ่มขึ้นระหว่างชัยวัฒน์กับมีนา งานแฟร์นวัตกรรมยังอีกยาวไกล และความวุ่นวายก็ดูเหมือนจะไม่มีวันสิ้นสุดง่ายๆ