ตอนที่ 3 ถูกใจก็จัด

ถูกใจก็จัด

พี่กานไปได้ไม่นาน ก็เดินกลับมาคนเดียวดูท่าจะไม่เป็นผลสำเร็จแฮะ เห็นจ้องมองกันขนาดนี้นึกว่าจะยอมมาให้เปย์สักหน่อย ดูท่าฉันคงต้องผิดหวังแล้วล่ะ

“พี่กานทำหน้านิ่งขนาดนี้ ดูท่าไม่เป็นผลสินะคะ ไม่เป็นไรคะ ออยแค่ลองถามดูเฉย ๆ”

“ไม่เป็นไรนะแก น้อง ๆ คนอื่น ๆ ก็บริการดี” ยัยแพรวหันมาปลอบใจก่อนที่ เด็ก ๆ คนอื่น ๆ จะเอาใจฉันต่อเหมือนเดิม

“ป่าวหรอกน้องออย น้องเขาตกลงนะ เพียงแต่....”

“แต่อะไรคะ ฉันวางแก้วลงก่อนจะจ้องมองพี่กานฟังอย่างตั้งใจ”

“เด็กคนนี้ไม่เคยรับใคร เลยบอกว่าถ้าเป็นน้องออยเขายอมแต่ขอนั่งโต๊ะแยกไปสองคน”

ฉันถึงกับเลิกคิ้ว ก่อนจะหันไปมอง ผู้ชายคนนั้นบนเวที ซึ่งตอนนี้กำลังกอดอกยืนพิงผนังมองมาที่ฉันด้วยสายตาเรียบนิ่ง แต่ฉันกลับชอบมันดูนิ่ง แบดหลบในดี แถมหล่อถูกใจ

“โห...เด็กมันแรงนะเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่าจะไม่เคยรับใครจริง ๆ  พี่กานโกหกเพื่อเรียกค่าตัวรึเปล่าคะ” ยัยแพรวถึงขนาดเบิกตาโต พลางหยอกล้อ พี่กาน

“พี่สาบานเลย มันไม่เคยรับใคร หมายถึงน้องคนนั้นนะ  นาน ๆ ทีถึงจะโผล่มาร้านนี้ด้วยซ้ำ ว่าไงล่ะคะน้องออยยังสนใจไหม” พี่กานหันมามองฉันเพื่อยืนยันอีกครั้ง

“แน่นอนสิคะ เรียกกี่ดื่มก็จัดมาเลย โต๊ะแยกก็ดีค่ะ ขอมุมลับตาคนหน่อยโดยเฉพาะลับตายัยแพรวเนี่ย”

“แหม...เจอเด็กถูกใจแล้วแรดเลยนะแก” ยัยแพรวกรอกตามองบนใส่ฉัน

“ไหนบอกให้ฉันรีบหา นี่ก็ตั้งใจหาอยู่นะ”

“ค่า....ตามสบายเลยค่า...” ยัยแพรวตอบฉันก่อนจะหันไปสนใจเด็กข้าง ๆ มัน

“งั้นน้องออยตามพี่มาค่ะ พี่มีโต๊ะดี ๆ จริง ๆ ก็เจ้าตัวนั่นแหละรีเควสว่าขอเป็นโต๊ะนั้น”

“ได้สิคะ” ฉันยิ้มก่อนจะเดินตามพี่กานไป รู้สึกตื่นเต้นเหมือนกันแฮะที่จะได้ให้เด็กที่ถูกใจดูแล ไม่เคยรู้สึกตื่นเต้นแบบนี้มาก่อนจริง ๆ

เมื่อฉันถูกพามายังห้องส่วนตัว พี่กานก็สั่งให้เด็กเอาเครื่องดื่มมาบริการก่อนที่จะให้ฉันนั่งรออยู่ในนี้ เพื่อรอน้องคนนั้นเข้ามา

ฉันนั่งรอสักพัก พลางดื่มไปจนหมดแก้ว ประตูห้องส่วนตัวก็เปิดขึ้น เด็กหนุ่มหน้านิ่งที่อยู่บนเวทีคนนั้นเดินเข้ามาพลางถือสูทไว้บนบ่า ชุดต่างจากเมื่อครู่ไปจริง ๆ  ราวกับโดนบังคับให้เปลี่ยนเสื้อผ้าเข้ามาในห้องนี้

หนุ่มหล่อคนนั้นนั่งลงข้างฉันอย่างไม่สบอารมณ์ เหมือนโดนบังคับให้มานั่ง ใบหน้าไม่มีแม้แต่รอยยิ้ม แต่นั่นแหละที่ถูกใจฉัน ทำเอาฉันหัวเราะลั่นแบบไม่อาย

“ฮ่า.........” ฉันอ้าปากหัวเราะกว้างจนคนข้าง ๆ หันมามองฉันหน้าบึ้งตึง

“มีอะไรน่าขำ....” หนุ่มหล่อมองหน้าหาเรื่อง แต่ฉันไม่ถือสาหรอกมันเท่ดี

“เปล่า ๆ อยากดื่มหน่อยมั้ย จะได้หายเครียดบ้าง”

“เหอะ...รวย???” ผู้ชายปากร้ายแบบนี้ดู้ท้าทายดีแฮะ

“รวยมากอยู่นะ ไม่ต้องห่วงจ่ายไหวขี้ปะติ๋ว” ฉันตอบไปพลางกลั้นขำ เพราะคำตอบของฉันพานทำเอาคนข้าง ๆ กำหมัดแน่น แถมมองค้อนฉันไม่หยุด

“สรุปที่อยากดื่มกับผมเพราะ.....”

“ถูกใจ..........ตั้งแต่หัวจรดตีน” ฉันตอบตรง ๆ ไม่อ้อมคอมแถมยกดื่มไม่หยุดโดยไม่รอให้คนข้าง ๆ มาคอยเอาใจ  เอาจริงนะถ้าคนมันใช่ต่อให้นั่งเฉย ๆ ก็ชอบ และอิ่มเอมใจแล้วแค่นี้แหละ

“คุณอายุเท่าไหร่” จู่ ๆ เขาก็ประเดิมด้วยการถามอายุ จริง ๆ ถ้ามองในการบริการมันดูเสียมารยาทจริง ๆ แต่พอเป็นคนหน้าบึ้งตึงตรงหน้านี้ ก็ถือว่าปกติล่ะมั้ง ซึ้งฉันก็ไม่ได้อายที่จะบอกอายุหรอก ยังไงหนุ่มหล่อตรงหน้าก็เจอกันแค่ในร้านวันนี้เท่านั้น

“27 โสดด้วย” ฉันตอบไปตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม

“ถือว่ายังมีสามัญสำนึก นึกว่าจะโกหกบอกว่า 20”

“ฮ่า....แล้วพี่จะโกหกไปทำไมละคะน้อง  แล้วน้องอายุเท่าไหร่ล่ะ”

“22”

“22 งั้นเหรอวัยกำลังดีเลยนะ แต่ว่า.....”

“ทำไมผมมันเด็กไปงั้นเหรอ”

“น้องไม่ได้เด็กไปหรอก แต่พี่แก่ไปต่างหาก น้องก็คิดแบบนั้นใช่ไหมล่ะ”

“ก็...ไม่ได้แย่”

“แต่ก็ไม่ได้ดีใช่มั้ยล่ะ...แต่ช่างเถอะวันนี้มาทำให้พี่สาวคนนี้อารมณ์ดีก็พอ อยากดื่มอะไรพิเศษมั้ยสั่งได้เลยนะ”

“เหอะ ที่สั่งนี่ก็หลายหมื่นแล้วรึเปล่า”

“คงงั้น ไม่เป็นไรหรอกนาน ๆ ทีจะมีเวลามาเสวยสุขให้หนุ่มหล่อคอยบริการ แม้จะไม่ได้บริการสักนิดก็เถอะ ฮ่า....”

“แล้วอยากให้ทำอะไรเป็นพิเศษ” เด็กหนุ่มตรงหน้าเอนหลังพิงโซฟา นั่งไขว้ห้างหล่อจริงพ่อคุณ

“ชงเครื่องดื่มให้ก็พอ”

“แค่นี้???? โต๊ะอื่นเขายังให้ทำตั้งมากมาย”

“แล้วเด็กพี่จะยอมทำให้กันเหรอคะ”

“ก็ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงล่ะก็นะ ยังไงพี่ก็จ่ายเงินมาแล้ว”

“ถึงไม่ทำให้ก็จ่ายให้อยู่ดี นั่งเฉย ๆ ก็ได้ แค่กินเหล้ามองหน้าน้องพี่ก็มีความสุขแล้ว”

“หยอดเก่งขนาดนี้ ปล่อยโสดมาจน 27 ได้ไง”

“ยังไม่เจอคนที่ใช่ ว่าแต่อยากเป็นคนที่โดนอ่อยมั้ยล่ะ พี่เต็มใจอ่อยน้องนะ อย่างเช่นนี่...ก็เรียวขา ฮ่า........” ฉันทำเป็นจับชายเดรสถกมันขึ้นโชว์เรียวขาขาวเล็ก ๆ แกล้งหยอกไป

“...” น้องเขาทำหน้าเลิกคิ้วนิ่งมองมาที่ฉัน สงสัยคงจะแหยะการกระทำฉันน่าดู ฉันก็แกล้งไปงั้น ความดัดจริตที่ทำก็แค่ในร้านแบบนี้ที่ปลดปล่อยได้ล่ะนะ

“ล้อเล่น ๆ ... พี่ไม่กินเด็กหรอก มา ๆ ดื่มกันดีกว่า”

ฉันนั่งดื่มกับน้องเขาไปสักพักเริ่มรู้สึกเมามายแต่ยังคงมีสติอยู่บ้าง ดูเหมือนว่าน้องเขาเริ่มจะเป็นกันเองมากขึ้น แต่ก็ยังปากร้ายแซะคนแก่กว่าอย่างฉันไม่พัก แต่ไม่เป็นไร ตลกดี พอได้ปล่อยจอยคุยกับคนแปลกหน้ามันก็รู้สึกดีนะ เพราะไม่ต้องกดดันว่าต้องวางท่ายังไง

“น้องมีแฟนรึยัง” ประโยคนี้เป็นประโยคคำถามของฉันเอง

“อยากรู้???”

“แน่สิ มาทำงานแบบนี้พี่จะได้วางตัวถูก พี่ไม่แตะต้องคนมีแฟนนะมันผิดศีล”

“ก็สมกับเป็นคนอายุ 27 จริง ๆ”

“จะย้ำว่าพี่แก่ เอาเถอะตอบมาก่อน”

“ไม่มี  แต่ถ้าสมมติ ผมมีแล้วพี่จะทำไง”

“อ่อ...ก็หาเด็กใหม่ที่โสดนะสิ”

“เหอะ...” สีหน้าน้องเขายักคิ้วบึ้งตึงเหมือนชวนตียังไงยังงั้น

“โอ๊ย....อย่าถือสาพี่เลย พี่คงไม่มาที่นี่บ่อย ๆ หรอกอย่างวันนี้ก็แค่โดนลากมา แต่ถ้าพี่มาพี่จะเรียกใช้บริการน้องแน่นอน ไม่มีลิมิตดื่ม อิอิ” ฉันหันไปสนใจเครื่องดื่มน้ำเมาบนโต๊ะ ก่อนที่น้องเขาจะผสมให้ไม่หยุด และฉันก็รับมันมาดื่มราวกับกินน้ำเปล่า

“ตาลายจัง”

“พอ....ไม่ต้องดื่มแล้ว” เสียงเด็กหนุ่มพูดขึ้น

“ทำไมน้องมีสองคน” ฉันที่พยายามลืมตามองคนข้าง ๆ แต่ตอนนี้ภาพที่เห็นเหมือนภาพซ้อนราวกับมีแฝดนั่งข้างกัน

“พี่เมาล่ะ..”

“หล่อจัง...”

“...”

“หล่อจริง..คบกับพี่ป่าวน้อง แต่ตอนนี้เวียนหัว ขอนอนก่อนนะ พรึ่บ (Zzz)”

“พี่....จะมานอนตรงนี้ไม่ได้ครับ พี่...เฮ้อ....ปากบอกจีบ แต่ชื่อยังไม่เอ่ยถามสักนิด ผู้หญิงอะไรวะเนี่ย ตลกชะมัด”