ตอนที่ 7 คืนร้อนอ่อยรัก

คืนร้อนอ่อยรัก

น้องเวย์ยังคงใช้เรียวลิ้นทั้งเลีย เม้ม ดูดไปตามร่องกลีบหวานแถมยังสอดประสานนิ้วมือแกร่งที่สลับกันทำหน้าที่จนฉันต้องแอ่นสะโพกเป็นจังหวะที่น้องเวย์ประเคนให้

‘อยากจะบ้าเสียวซ่านจนลืมหายใจ’

“พะ...พอก่อน ไม่ไหวแล้ว” ฉันพูดไปแบบนั้นแทนที่น้องเขาจะหยุดให้กันกลับเร่งนิ้วและตวัดลิ้นเร็วขึ้น และนั่นก็ทำให้ฉันได้สัมผัสคำว่าเสร็จเป็นครั้งแรกในชีวิตจากการโดนคนอื่นกระทำ (ไม่นับการช่วยตัวเอง)

‘แฮ่ก...แฮ่ก’ ฉันทิ้งสะโพกลงหลังจากตัวเกร็งกระตุกจนต้องยกขึ้น แต่แม้ว่าฉันจะเสร็จไปแล้วนิ้วมือของน้องเวย์ยังง่วนชักเข้าออกตรงนั้นไม่หยุด ส่วนใบหน้าได้ผละออกมาแล้ว เลื่อนตัวขึ้นมาประกบริมฝีปากกับฉัน กลิ่นคาวน้ำรักของฉันคละคลุ้งไปในรสจูบ นี่สินะที่น้องเวย์สัมผัสไปเมื่อกี้ แม้จะไม่คุ้นชินแต่ก็กระตุ้นอารมณ์ได้ดี

“พี่เสร็จแล้ว แต่ผมยังไม่ได้เริ่มเลยนะ”

“...”  สายตาน้องเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ปกติแล้วหน้าต้องเข้ม ดูหยิ่งตลอดเวลา แต่ตอนนี้นัยน์ตาของน้องเวย์กลับฉ่ำเยิ้ม แถมรอยยิ้มนั่นก็ดูเจ้าเล่ห์สุด ๆ ทำเอาฉันไม่กล้าสบตานานเพราะยิ่งมองยิ่งเหมือนฉันเป็นลูกไก่ในกำมือ

น้องเวย์เอียงคอขึ้นมากระซิบข้างหูฉัน  ก่อนจะดึงมือเรียวเล็กของฉันไปจับแก่นกายของน้องเขาที่ตอนนี้กำลังพองโตเต็มที่ เพียงฉันสัมผัสก็แทบอดเบิกตาโตเหลือบไปมองไม่ได้

‘อึก...’ ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อสิ่งนั้นปรากฏเต็มสองตา

“ทำไมกลัวเหรอ”

“ปะ..ป่าว ใครจะกลัว”

“งั้น....ผมขอพี่นะ...” ฉันที่ทนมองสายตาเขาไม่ได้ จึงเบือนหน้าหนีก่อนจะตอบไปเบาๆ

“อื้อ...” จากนั้นน้องเวย์จึงลุกถอดเสื้อผ้าตัวเองหมด ก่อนจะหยิบฟอยล์ถุงยางออกมาฉีกใส่มันให้เรียบร้อย

“อ่ะ...” ฉันสะดุ้งตัวโหยง เมื่อแก่นกายแกร่งของน้องเขาจดจ่ออยู่ร่องกลีบหวานนั้น มันเย้าแหย่ฉันอยู่สักพักก่อนที่จะค่อย ๆ ดันเข้ามาและความรู้สึกแรกที่ฉันสัมผัสได้นั่นคือ  ‘เจ็บ..’

“ดะ...เดี๋ยว พี่เจ็บ”

“อย่าเกร็งดิ...” น้องเวย์หยุดแล้วก็ทำเสียงดุใส่ฉัน

“ไม่ได้เกร็ง... มันเจ็บจริง ๆ อุ๊ปส์...” ฉันยังคงบ่นจนน้องเขารำคาญเลยโน้มตัวมาจูบฉัน  ทำเอาฉันสติเลื่อนลอยไปอีกหน จนน้องเขาจับสังเกตได้ จึงกระแทกเข้ามาทีเดียวมิดโคน เจ็บแต่จบ  ‘แต่มันเจ็บจริง ๆ นะโว้ย ทำเอาฉันน้ำตาปริ่มออกมา’

เขาแช่ไว้แบบนั้น ก่อนจะใช้มือเช็ดน้ำตาที่ไหลพลางกระซิบเบา ๆ

“ทนเจ็บอีกนิด เดี๋ยวก็สนุกแล้ว” น้องเวย์ไม่พูดเปล่าพลางใช้อุ้งปากดูดเม้มยอดถันฉันไปด้วย  ใจอยากผลักหน้าน้องเขาออกไป แต่สมองดันสั่งการให้รั้งหัวน้องเขาไว้พลางแอ่นอกเด้งสู้ลิ้นนั้น

ไม่นานนักมันก็เป็นอย่างที่น้องเวย์พูดจริง ๆ  ความเจ็บปวดในคราวแรกมันค่อย ๆ หายไป กลายเป็นความเสียวซ่านสัมผัสวาบหวามสั่นสะท้านกีสุด ๆ 

‘พั่บ...พั่บ...พั่บ’ เสียงกระแทกตอกอัดของกลางกายทั้งคู่กระทบกันจนเกิดเป็นเสียงที่ดังไปทั่วห้องพร้อม ๆ กับเสียงครางระงมของเราทั้งคู่ที่ร้องครางออกมาด้วยความพึงพอใจ

“เวย์ พี่ไม่ไหวแล้ว...”  ฉันตะโกนร้องออกมาอย่างไม่อายปาก ก่อนร่างจะกระตุกหนักกว่าครั้งก่อนทำเอามือจิก เท้าชาเกร็งไปหมด และไม่นานนักน้องเวย์ก็เร่งเครื่องตามติดก่อนจะอัดจนมิดโคนกระตุกจนฉันวาบหวามเสียวท้องน้อยไปหมด และทิ้งตัวทับร่างเปลือยของฉันไปทั้งร่าง

“แฮ่ก...”  เสียงหอบหายใจของเราสองระงม ต่างคนต่างรดลมหายในถี่ใส่กัน น้องเวย์ผละตัวออกจากฉันก่อนจะนอนหงายอยู่ข้าง ๆ

คราวนี้เป็นฉันพลิกตัวกอดคนนอนแผ่ข้าง ๆ ก่อนจะยื่นหน้าหอมฟอดใหญ่พลางใช้ปลายจมูกถูกแก้มน้องเวย์เบา ๆ

“อ่า...มีความสุขจัง”

“หึ...” เสียงขึ้นจมูกของชายหนุ่มตรงข้ามทำเอาเธอคิ้วขมวดจนต้องหยัดตัวขึ้นมอง

“ทำไม...น้องเวย์ไม่มีความสุขเหรอคะ”

“เอาแต่อ่อย ทำเหมือนเก่งพอเอาเข้าจริง ก็....”

“ทำไม จะบอกว่าไม่ชอบ ไม่มีความสุขงั้นเหรอ” ฉันอารมณ์เสียจริงจังก่อนจะหันไปหยิบเสื้อผ้าเพื่อใส่กลับ แต่ก็ถูกคนตัวโตกว่าดึงร่างเปลือยเข้าสวมกอดอยู่ดีก่อนจะพรมจูบไปตามซอกคอ ไหล่  พร้อมเม้มจูบอย่างแรงจนทิ้งรอย

“ไม่ใช่แบบนั้น แต่พี่เอาแต่ เรียกน้องอยู่นั่นผมเซง ผมไม่ได้เด็กขนาดนั้นซะหน่อย”

“ก็น้องเวย์เป็นน้องจริง ๆ นินา”

“ดูขนาดของผมแล้วพี่ว่ามันเด็กมั้ย ดูสิดู”

“...” เขาจับใบหน้าฉันแกมบังคับให้ฉันมองแก่นกลางกายที่มันตั้งพองโตเด่นสง่าอย่างตั้งใจ ‘เฮือกเจ้าสิ่งนี้คือสิ่งที่ทำให้ฉันเกือบสำลักความสุขตายเมื่อกี้นินา พอได้มองเต็ม ๆ ตาแล้วมันก็’

“ผมอยากให้พี่เรียกผมว่า เวย์ เฉย ๆ ถึงพี่จะอายุมากกว่าผม แต่บนเตียงผมเหนือกว่าพี่นะ”

“ชิส์....”

“หรือจะเถียง” สีหน้าของคนร่างแกร่งยกยิ้มก่อนจะพรมจูบไปตามร่างกายของฉันต่อ

“โอเค ยอม...แล้ว”

“ไหน ๆ พี่ก็ยอมเรียกผมว่าเวย์แล้วงั้นยอมผมอีกอย่างให้หน่อย”

“ยอมอะไร”

“ยอมอมเจ้านี่ให้ที ช่วยปลดระวางมันหน่อย”

แน่นอนว่าเจ้าตัวไม่ได้ขอให้ทำเปล่า ๆ แต่กลับลงมือเล้าโลมฉันจนเครื่องติดแล้วก็หลงกลเข้าลูปแห่งกามารมณ์ อีกครั้ง อีกครั้งแล้วก็อีกครั้ง จนไม่รู้เลยว่านอนสลบไสลไปตอนไหน (Zzz)

(เช้าวันใหม่)

[เสียงนาฬิกาจากมือถือดังขึ้น]

ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเหนื่อยล้า ก่อนจะพยายามเอื้อมมือไปหัวเตียงเพื่อหยิบมือถือที่ดังสนั่นนั่น

“อ่ะ..” ราวกับร่างของฉันถูกตรึงไว้กับเตียงจนขยับไม่ได้ เมื่อหันไปมองก็พบว่าคนข้าง ๆ กอดรัดฉันแน่นทั้งแขน ทั้งขาต่างเกี่ยวร่างฉันไว้

เอาจริงความรู้สึกหลังตื่นนอน และไม่มีอาการเมามายอยู่ตอนนี้มันทำเอารู้สึกแปลก ๆ กับครั้งแรกที่เกิดขึ้น ตอนแรกคิดไว้ว่าคงเหมือนนิยายหลาย ๆ เรื่องที่อ่าน พอตื่นมาก็จะพบว่าคู่นอนได้กลับไปก่อน ทิ้งเราไว้คนเดียวทีเตียงราวกับค่ำคืนหนึ่งได้ผ่านพ้นไปเท่านั้น ซึ่งฉันก็ได้ทำใจที่จะเจอแบบนั้นไว้อยู่แล้ว ยิ่งกับคนที่ดูร้าย ดูหยิ่ง และยังเด็กกว่า หล่อเลือกได้แบบเวย์

แต่ไม่คิดว่าเลยว่าเวย์จะยังนอนอยู่ข้างกันอย่างนี้แถมยังกอดรัดฉันซะทำเอาร่างแทบรวมกันเป็นหนึ่งเดียว แม้ตอนนี้ฉันจะยังอยากนอนกอดเล่นกับเวย์อยู่อีกหน่อยก็ตามฉัน แต่มันไม่มีเวลาแล้วนะสิ ต้องรีบไปเข้างานแล้ว

ฉันจึงหันไปเรียกคนข้าง ๆ ให้คลายกอดออก

“เวย์ตื่น พี่จะไปทำงานแล้ว”

“หืม....” คนข้าง ๆ ขยี้ตาเบา ๆ แม้ตอนนี้หัวของเขาจะยุ่งเหยิงไม่ต่างจากฉันแต่ออร่าความหล่อก็ไม่เห็นลดไปเลยแม้แต่น้อย ทำเอาฉันยังไม่หยุดกลืนน้ำลายได้เลย

“ปล่อยพี่ก่อนพี่จะรีบไปอาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยวพี่ไปทำงานไม่ทัน”

“ไหวเหรอ” นั่นคือคำถามแรกจากปากชายข้าง ๆ

“ทำไมจะไม่ไหว สบายมาก” ฉันยิ้มก่อนจะหันไปหอมแก้มฟอดใหญ่ แล้วดีดตัวลุกจากเตียง แต่เพียงหยัดตัวขึ้นฉันก็รับรู้ได้ว่า ขาสั่นสะเทือนเป็นยังไง

“อ่ะ...”

“นั่นไง แน่ใจนะว่าไปทำงานไหว” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาอย่างคาดการณ์ไว้แล้วว่าจะต้องเห็นภาพฉันยืนขาสั่นแบบนี้ ฉันค่อย ๆ หันหน้าไปมองคนที่นอนแผ่บนเตียงอย่างสบายอารมณ์อย่างเจื่อน ๆ

“ไม่ไหวก็ต้องไหว...เหอะ”

“ให้ช่วยอาบให้มั้ย”

“ไม่เอา”

“กลัว??” คนนอนบนเตียงเลิกคิ้วมอง

“ใช่กลัวไม่ได้อาบน้ำ วันนี้ต้องไปทำงานจริง ๆ คิวคนไข้เยอะ”

“เป็นหมอ???”

“อ้าว...นึกว่ารู้อยู่แล้วซะอีก พี่เป็นหมอฟัน”

“แต่เมื่อคืนกลับโดนฟันซะเอง”

“พูดอะไรเนี่ย!!!” คำพูดคำจา ปากคอเราะร้ายของคนบนเตียงที่พูดอะไรแต่ละอย่างออกมาหน้าไม่อายทำเอาคนฟังอย่างฉันใบหน้าเห่อร้อนได้จริง ๆ

ถ้าขืนปล่อยให้เวย์พูดข่มอยู่แบบนี้มีหวังฉันไม่ได้ไปทำงานแน่  ดังนั้นฉันจึงหอบร่างที่เหนื่อยล้าแสนสาหัสนี้รีบอาบน้ำชำระกายอย่างรวดเร็วก่อนจะแต่งตัวให้พร้อมไปทำงาน แต่ไม่วายโดนคนบนเตียงบอกให้รอ เพราะเวย์บอกว่า

“ผมจะขับรถไปส่งให้ และไม่ต้องห้ามผมจะไปด้วย”