ตอนที่ 9 ยืมห้องเฉพาะกิจ

คำว่าจะทำให้เขามีอารมณ์ภายในสามนาที เป็นเหมือนภารกิจที่เธอต้องพิชิตให้สำเร็จ ก่อนเธอจะดันร่างเสือให้นั่งลงที่ปลายเตียงนอนแล้วคร่อมตักเขาเอาไว้

“เธออยากนอนกับพี่เหรอ”

“เอ่อ...”

“ถามก็ตอบ”

ส้มหวานสบตาเขาแต่แววตาสั่นประหม่า เธอวางมือเกาะบ่ากว้างของเสือแล้วตอบกลับอย่างละล่ำละลัก

“บอกแล้วไงว่าเราจะทำให้พี่มีอารมณ์ภายในสะ...”

“งั้นก็เอาเลย อยากรู้ว่าจะเก่งเหมือนปากแค่ไหน”

เสือถอนหายใจใส่ไม่สบอารมณ์ เขาเท้าแขนลงบนเตียงแล้วเอนหลังท้าทายอำนาจเด็กเนิร์ดอย่างเธอ

รู้จักกันมาตั้งแต่เธออยู่มอสี่ ไม่เคยเห็นส้มหวานเข้าหาผู้ชายก่อนแม้แต่คนเดียว เขาเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะมีวิธีไหนมาหลอกล่อเสือให้ออกจากถ้ำได้

“แค่นี้ก็ตัวสั่นแล้วเหรอ” เขาเลิกคิ้วถามเธอที่ตัวสั่นเทิ้ม

“เราไม่ได้สั่น...”

“เหอะ”

เสือแสยะยิ้มแล้วหยิบมือถือขึ้นมาจับเวลา เขาคิดว่าเธอก็แค่อยากเอาชนะถึงได้พูดแบบนั้น แต่วินาทีต่อมาคนตัวเล็กกลับโน้มใบหน้าลงมาที่ซอกคอ

ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดที่ลำคอเขา สัมผัสเบาบางและกลิ่นหอมจากตัวเธอกำลังรบกวนสมาธิเขาอย่างหนัก

ส้มหวานค่อยๆ กดแนบริมฝีปากที่ซอกคอเสือ เธอใช้ปากขบเบาเม้มไม่ลงน้ำหนักมากนัก ก่อนจะลากไล้ริมฝีปากขึ้นไปที่ใบหูของเขา

“อือ...” เสือหลุดเสียงครางเบาๆ ตอนเธอใช้ปากขบเข้าที่ใบหู ไม่พอยังขยับตัวบดหน้าตักเขาอย่างอ้อยอิ่งอีก

เขาเห็นส้มหวานมาตั้งหลายปี แต่นี่คงเป็นครั้งแรกที่เธอดูแปลกตาไป ถึงจะพลิกบทบาทอยากเลิกเนิร์ด แต่ก็ยังดูเงอะงะเกินกว่าจะเหมือนมืออาชีพที่ช่ำชองอยู่ดี

“ถ้าส้มหวานจีบตัวท็อปวิศวะติดก็ดูไม่เนิร์ดอีกแล้วล่ะ”

ส้มหวานหน้าเห่อร้อนราวกับเพลิงไฟ เธอไล่จูบตั้งแต่ลำคอเขาจนลากไปถึงกรอบสันกรามคมของอีกฝ่าย

แต่เสือก็ยังนิ่งไม่มีการตอบโต้ เธอเลยใช้ไม้ตายสุดท้ายในการดันเขาให้นอนราบ แล้วคร่อมทับที่กลางลำตัวเขาเอาไว้

“อีก 1 นาที” เขากำหนดเส้นตายให้เธอได้ยิน

ส้มหวานมุ่นคิ้วแล้วเลือกจับมือเขามาแนบข้างแก้ม ก่อนจะจูบซับลงบนฝ่ามือขาวแล้วไล่กดจูบตามง่ามนิ้วเรียวยาว

เธอใช้ปากจูบแต่ตามองคนใต้ร่างตลอดเวลา ถึงได้รู้ว่าสีหน้าของเขามันตายด้านแค่ไหน พอหงุดหงิดใจเธอก็เผลอบดหน้าตักเขาอย่างลืมตัว

“อย่า...” เสือเกือบหลุดปากบอกให้เธออย่าขยับ

จุดที่เธอนั่งมันอันตรายมาก แค่ขยับก้นนิดเดียวก็ไปสะกิดเจ้าโลกที่นอนหลับให้ตื่นตัว

“อีก 15 วินาที”

“เดี๋ยวสิ”

“อีก 10 วิ”

ส้มหวานลนลานอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเสือเริ่มนับถอยหลังเวลาที่ใกล้จะหมดลงเต็มที

สุดท้ายเธอก็หมดไม้ตายก้มหน้าลงไปจูบปากเขา ก่อนจะผละออกแล้วตัวค้างแข็งไปชั่วขณะ สติหลุดลอยเหมือนลูกโป่งอัดแก๊สกับการกระทำของตัวเอง

“เอ่อ... คือเรา... คือว่าเรา”

หัวใจเธอสูบฉีดแรงมาก จนอยากหายตัวไปไม่กล้าสบตากับเขาให้อับอาย เสือกดหยุดเวลาแล้วพิมพ์บางอย่างยุกยิก

“ขอยืมห้อง 30 นาที ค่อยขึ้นมา”

พอพิมพ์เสร็จเสือก็วางมือถือลงบนเตียง ก่อนที่จะจับพลิกคนตัวเล็กให้ลงมาอยู่ใต้ร่างของเขาแทน

“เธอเป็นคนเริ่มก่อนเองนะ”

“พี่เสือ...”

เพราะพอเขาเอาจริงขึ้นมาเธอก็เลยตื่นกลัว ทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังมีท่าทีอยากเอาชนะเขาอยู่เลย ส้มหวานที่นอนหอบหายใจแรงอยู่ใต้ร่างเสือตัวสั่นเป็นลูกนกตกน้ำเลย

“เรา- เราไม่เล่นแล้วค่ะ”

“ไม่ทันแล้วว่ะหมวยจิ๋ว”

ไม่ทันเพราะเขาของขึ้นแล้ว...

ไวกว่าแสงก็คงจะเป็นปากของเสือ เขาก้มลงจูบปิดปากเธอแล้วรวบเรียวแขนเล็กทั้งสองข้างขึ้นเหนือหัว ก่อนที่จะมอบจุมพิตรสหวานแตกซ่านไปทั่วทั้งริมฝีปาก

“อื้อ...” เธอครางประท้วงในลำคอ เสือจูบแรงจนริมฝีปากชาหนึบเมื่อโดนบดขยี้หนักๆ

เสือลากมือลงต่ำจับที่เอวบาง ก่อนจะขยับต่ำลงไปลูบที่ต้นขาอ่อนเธอ แล้วก็มุดฝ่ามือเข้าไปใต้กระโปรงตัวจิ๋ว แต่ปากยังบดคลึงกลีบปากล่างและบนของเธอ

“อึก” ส้มหวานเบ้หน้าเมื่อเขาจะเอาลิ้นสอดเข้ามาในปาก

คนด้านบนใช้ลิ้นไล่เลียตามริมฝีปากให้เธอเปิดปากออก ทีแรกส้มหวานยังขัดขืนไม่ยอมให้ล่วงล้ำเข้ามา แต่สุดท้ายก็ต้องเปิดเผยออ้ากอบโกยอากาศเข้าปอดอยู่ดี

“พี่เสือ... อื้อ เราหายใจไม่ทัน”

“ทีนี้เริ่มกลัวพี่ขึ้นมาบ้างหรือยัง”

ดวงตาคู่งามฉ่ำน้ำเพราะเคลิ้มตามจูบเขา เสือจูบเก่งจนเธอตามจังหวะไม่ทัน รู้แค่ว่ามันซาบซ่านแล้วก็หวานที่ปลายลิ้นตอนแลกลิ้นกับเขา

“มีไม้เด็ดก็งัดมาเลย... ลงสนามจีบตัวท็อปนี่แหละคุ้ม”

“ไม่... เราไม่กลัวพี่หรอก” เธอทำหน้ามั่นใจ แต่เสียงที่พูดออกไปกลับสั่นเครือ

“ก็ดี แล้วอย่ามาขอให้หยุดละกัน”

“พี่เสือจะทำอะไร”

“เสือมุดถ้ำ”

พูดแล้วก็กระถดตัวถอยล่นลงไป เขาขยับใบหน้าให้ตรงกับจุดซ่อนเร้นของหญิงสาว ก่อนจะจับเรียวขาเธอแยกออก จนเห็นกางเกงในตัวจิ๋วสีขาวที่เปียกชุ่มอยู่

“เราว่าเรา... อ๊ะ” ส้มหวานหลุดเสียงคราง เมื่อเขาแหวกกางเกงในไปไว้ด้านข้างแล้วใช้นิ้วเขี่ยกลางร่องสวาท

“เธอแฉะโคตรเลยว่ะ”

“พี่เสือเรา... อ๊ะ อื้อ... พี่เสืออย่านะ”

เธอขย้ำผ้าปูที่นอนแน่น แล้วหนีบเกร็งเรียวขาเข้าหากันกับความเสียวที่แล่นปราดมาถึงท้องน้อย

เสือก้มหน้าลงลิ้นที่ร่องฉ่ำน้ำของส้มหวาน มือก็จับขาเธอทั้งสองข้างไม่ให้หุบเข้า หน้าก็มุดเข้าถ้ำสีแดงระเรื่อไม่เงยขึ้นมาพูดจาสักคำ

“อ๊ะ- อึก พี่เสือเรารู้สึกปวดท้อง อื้อ” เธอพูดเสียงกระเส่าจับใจความไม่ถูก มันไม่ได้ปวดท้องแต่มันเสียวท้องน้อยต่างหาก

เขาใช้ปากดูดที่ติ่งเสียวของเธอ ปลายลิ้นตวัดเลียกลางร่องราวกับสวาปามไอศกรีมที่กำลังละลาย ปลายจมูกโด่งสันทัดจมลงที่ร่องรักทั้งดูดและเลียจนเธอสะโพกลอย

“พี่เสือพอแล้ว... อ๊ะ เราบอกว่าพอแล้วไงคะ”

ส้มหวานครางเสียงหวิว เธอเชิดปลายคางแล้วบิดเร่าตัวไปมาด้วยความเสียวสยิว ก่อนจะผงกหัวขึ้นมองอีกฝ่ายที่มุดหน้าเข้าถ้ำไม่เงยสักที

พอโดนเขาโลมเลียอยู่สักพัก เนื้อตัวเธอก็กระตุกเกร็งแล้วหนีบเรียวขาเข้าหากัน ลมหายใจที่กลั้นไว้ก็พรูออกมาจนหอบกระเพื่อมหนัก

“อึก- พี่เสือ... ฮึก” น้ำตาเธอเอ่อคลอหลังถึงจุดสุดยอด ข้างในรูคับแคบมันบีบตัวแน่นแล้วตอดถี่ยิบเลย

เสือใช้ลิ้นกวาดเลียน้ำเธอทุกหยาดหยด ไม่ใช่แค่ส้มหวานแต่น้ำตรงนี้ยังหวานเยิ้มจนเขาไล่เลียไม่เหลือสักหยด

เขาผละใบหน้าแล้วขยับมองตัวต้นเหตุ เธอนอนหมดแรงตาฉ่ำเยิ้มปรือมองเพดานอย่างเลื่อนลอย เมื่อกี้มันคือครั้งแรกที่เธอถูกเขาสำเร็จความใคร่ให้เลย

“อย่าเพิ่งหมดแรงดิ เดี๋ยวไปต่อนอกรอบอีก”

ถ้าเป้าเขายังไม่เลิกตุง ส้มหวานก็ไม่มีทางเล็ดรอดเงื้องมือเขาไปได้แน่นอน ใครเป็นคนเริ่มคนนั้นก็ต้องเป็นคนจบเรื่อง

นาทีต่อมาเขาก็ถอดเสื้อช็อปคลุมตัวให้ส้มหวาน ก่อนจะโอบไหล่เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ พอเปิดประตูห้องออกไปก็ปะทะเข้ากับเจ้าหญิงพอดี

“จะ- จะกลับกันแล้วเหรอ” เจ้าหญิงยิ้มแห้งมองส้มหวานที่งุดหน้าไม่ยอมสบตา ถูกคลุมด้วยช็อปสีแดงของรุ่นพี่ บนใบหน้าที่มีแว่นสวมอยู่ก็ปิดรอยลิปสติกที่เปื้อนไม่มิด

“ยืมชุดนี้ก่อน เดี๋ยววันหลังจะเอามาคืน”

“เอ่อ โอเคจ้า เอนจอยน้าไอ้ต้าว”