เข้าสู่ระบบแชร์
เรยาหมาขี้หวง18+
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-11-24 21:38:23สารวัตรคีรติใช้ปลายนิ้วช้อนพวงไข่แฝดตอบโต้แต่มันไม่ได้ผลกับคนหน้าหนากลับกันมันทำให้แท่งเนื้อขยายใหญ่ขึ้นราวกับจะปริออก
หมั่บ! สันกรามเรียวได้รูปเชิดสูงอ้าปากค้าง จากแรงจิกเส้นผมสั้นให้หงายหน้าขึ้นกระดกสะโพกงัดดุ้นเนื้อใต้คางพาดผ่าสหน้าหล่อของนายตำรวจคนเก่ง ฟื้ดดดด~ ปลายจมูกโด่งของคีรติเอียงหน้าสูดอากาศข้างลำร้อนส่งเสียงลามก ทำเอาคนทะเล้นปวดหนึบที่แท่งแข็งอยากจับฟาดปากแรงๆ “อ้าปากสิครับ” “หืม? อ้าทำไม” “จะเย็บปากเจ้านาย…ปากดีนัก” “หึ่หึ่ ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยมีแต่นายพูด” “อ้าหน่อย อ่อยขนาดนี้แล้วต้องโดนสักที” “ไม่ได้อ่อย” “อย่าดื้อสิครับเจ้านาย แค่โดนแทงไม่ตายหรอก” “ฉันจะตีนายให้ตายเลยเจ้าหมาบ้า” “มีแรงทำอะไรหรือไงเมาทีไรอ่อยเก่งทุกทีคราวหลังอย่าไปกินกับคนอื่นนะ…” “ทำไม?” “เดี๋ยวจะโดนล่อ” “เด็กห่ามไม่มีใครกล้าเอาตำรวจหรอก” “นอกจากหมา” “ฮ่าฮ่าฮ่า อุ๊ป!” แท่งร้อนประจำกายถูกป้อนใส่ริมฝีปากที่หัวเราะค้างอัดแน่นในโพรงปากนุ่มนิ่ม เจ้าหมาดื้อมองเจ้านายที่รักคาบฮ็อตดอกสีแดงแท่งโตกลางลำตัวด้วยรอยยิ้มร้ายเป็นฝ่ายยกมือขึ้นลูบผมสั้นสลวยเสียเอง “หยุดหัวเราะระวังฟันด้วยผมจะเด้า” เรยาว่าเสียงกระเส่าไม่ว่าจะถูกสองมือยันหน้าขาแกร่งอย่างไรก็หยุดสะโพกแข็งแรงนี้ไม่ได้ “อื๊อออ~” ฟุ้บบ! เอวสอบเกร็งเครียโยกยัดความร้อนใส่ปากชุ่มชื้้นรูดเข้าออกจนปริ่มน้ำเปียกชุ่ม “ซี้ดดด อา…” เรยายึดหัวเตียงเอาไว้เป็นที่ตั้งปลายขาข้างหนึ่งงอพับคาบ่าแกร่งขึ้นสูงอัดแรงส่งทะลวงลำเนื้อร้ายบดขยี้ช่องทางคับแคบอย่างไม่ปราณี ถ้อยคำกระซิบพร่ากระเส่าปลอบประโลมโอบล้อมให้รู้สึกมั่นคงปลอดภัยข้างกัน จะซื่อสัตย์ไม่ต่างจากสุนัขรับใช้ แต่ร่างกายกลับฝังคมเขียวสะบัดกัดกินเนื้อหวานให้เหวอะหวะแล้วเลียซ้ำด้วยความรัก ต้นขาขาวแนบกับใบหน้าเคลิ้มจัดของเรยา ปลายลิ้นยาวลากเลียขาอ่อนด้านในมองดูร่างที่บิดเร่าหดเกร็งหน้าท้องขึ้นลูกแข็งเต็มไปด้วยรอยกัด ช่วงล่างสะท้านสะเทือนเขย่าถูกอัดถ้ำรักซ้ำๆ จนแฉะชุ่มด้วยน้ำกามกระฉอกทะลัก “ร ระ เร อื๊อออ พอแล้ว ท่านี้มันเจ็บเอว” ปั่บบๆๆๆๆๆ เมื่อเจ้าของหมาบ่นเสียงอ่อยไอ้ตูบตัวโตก็มีสติขึ้นมาบ้างแต่ ไม่ได้จับให้นอนหงายสบายๆ หรืออย่างน้อยก็นอนคว่ำคลานเข่าก็ยังดี แต่กระชากท่อนแขนขาวๆ โอบรอบลำคอ ตวัดท่อนขารัดเอวแกร่งแนบแน่นทั้งที่อะไรต่อมิอะไรยังคาราคาซังเชื่อมต่ออยู่ด้านหลัง “อะ อูยยย แฮ่กกก ส เสียว มันเสียว..” สวบ! สวบ! “ทำให้เสียวครับ คุณเมาจนลืมหมาตัวเองได้ยังไง” เนินเนื้อสะโพกแน่นถูกบีบรัดลำเนื้อลงบนแท่งลำโตบางครั้งก็ฉีกแหวกร่องรักที่ถูกเคี่ยวกรำหนักหน่วงจนหัวสั่นคลอนต้องซบลงบนซอกคอ ปากบางหยักอ้าค้างจะร้องโอดโอยกลับจุกจนได้แต้อ้าค้างเพราะร้องไม่ออก จึงทำได้เพียงฝังคมขี้ยวบนคอแข็งตั้งตรงไม่สะทกสะท้าน งั่บบ! “อื๊ออออ!!” “ซี้ดดดด สารวัตร ผมเสียว ยิ่งกัดผมก็ยิ่งแข็ง” สวบบบ!! “อื๊ออออออ!!” สิ่งที่สารวัตรคนเก่งรับรู้ได้มีเพียงแรงกระชากที่แก้มก้นตนเองเข้าหาลำยาวร้อนฉ่า ลำเนื้อที่พึ่งลิ้มรสด้วยปลายลิ้นทะลวงเข้าลึกถึงลำไส้จนจุกแน่นแต่เสียวซ่านจนตาลอย หมาเด็กก้าวตรงไปยังกระจกหน้าระเบียงวิวคอนโดยามค่ำคืนมีเพียงแสงไฟระยับแทนแสงของดวงดาวเบื้องล่าง แต่ท่าทางคุณสารวัตรจะมองอะไรไม่ถนัดแล้ว ร่างเพรียวสูงเกาะเกี่ยวลำคอหนาเอาไว้แน่นสองขาถูกท่อนแขนกำยำช้อนใต้ขาพับกระชับร่างเล็กกว่าสอดเสยใส่ด้านหน้า ท่อนเนื้อขาวบดดขยี้กับกล้ามท้องแข็งๆ ฉ่ำเยิ้มหยดย้อยปลดปล่อยไหลยืดยาวเปียกฉ่ำลามลงมาถึงท่อนขาของเรยา เรียวขาของนายตำรวจสั่นระริกรัดเอวสอบเอาไว้ไม่อยู่ปลายท้ากระเด้งกระดอน กระตุกเป็นพักๆ ไม่ว่าจะด้านหน้าหรือด้านหลังก็เปียกแฉะไปหมด ไม่ว่าจะพยายามยั้งแรงตอกตรึงถ้ำรักเล็กๆ เท่าไหร่แท่งเนื้อทรงพลังก็ทำท่าจะเอาให้ตายด้วยการเสยรับแรงกระสันเสียวซ่านเอาไว้ทั้งหมด สารวัตรหนุ่มร่างสูงไม่ต่างจากตุ๊กตาตัวเล็ก ตะเกียกตะกายกอดรัดแผ่นหลังกว้างเอาไว้ตลอดเวลาไม่สามารถนอนสบายๆ บนที่นอนนุ่มๆ ของตนเองได้แม้จะเมาจนหัวทิ่ม กว่าหมาขี้หวงจะพอใจก็คล้ายจะเป็นตะคริวไปทั้งตัว สวบบ!! อึ่กกกก! แหม่ะ… แหมะ.. หยาดน้ำคาวขุ่นไหลย้อนออกมาจากปากถ้ำรักราดรดหน้าขาของเรยาในท่าโอบอุ้มอัดแรงส่งครั้งสุดท้ายเข้าในร่างนายตำรวจขี้เมา ร่างคนเมาตัวขาวปล่อยตัวปล่อยใจไม่ยึดสิ่งใดได้ๆ ไหวสองแขนทิ้งลงแนบลำตัวให้ท่อนแขนแกร่งโอบอุ้มพาเยื้องยางวางบนที่นอนสีเทาอ่อน ทั้งร้อนและเปียกแฉะความรู้สึกสับสนระคนปั่นป่วนในลำไส้ราวกับถูกพวงไข่แฝดถ่างรูยัดเข้ามาพร้อมกับแท่งเนื้อหนา กระซวกแทงช่องทางหาแหล่งน้ำชะโลมลำร้อนให้ลดความระอุลง แต่เผลอกระทุ้งแรงจนน้ำแตกพวยพุ่งไม่ต่างจากก๊อกน้ำที่แตกด้วยแรงดัน พล่อกกก! พรวดดดด!! ยิ่งกว่าฉี่ราด เปียกแฉะเป็นวงกว้าง ไม่รู้ว่ามาจากข้างหน้าหรือข้างหลังมากกว่ากัน คีรตินอนแผ่หมดสภาพหลับคาน้ำกามที่ท่วมท้น เละ… ร่างคนเมาได้ถึงเตียงนอนหงายดีๆ หลับตาพริ้มสลบเหมือดคาที่ทั้งที่รูรักช้ำๆ ยังหลั่งของเหลวไหลนองเจิ่งที่นอนคล้ายฉี่แตก ร่างกายซีดเหลืองเพราะถูกรีดพิษเหมือนเป็นการเตือนว่าอย่าเป็นแบบนี้ไม่อย่างนั้นจะได้เสียตัวแบบร้องขอชีวิตอีก หลังผ่านความร้อนแรง ใบหน้าคีรติแดงเรื่อ ปากบวมเจ่อผมเผ้ายับเยินนอนกางขากว้างเพราะหุบไม่ลงร่องรอยยังปรากฏตามเอว สะโพก และต้นขา เรยาขยำเอวคีรติพลางแนบร่างให้อีกฝ่ายกระชับเข้าไปทุกแรงสะบัดสะโพกยังแสดงถึงความต้องการและความเหนื่อย ทั้งคู่เงียบไปชั่วครู่ หายใจแรง แต่สายตายังแลกกับความร้อนแรงที่เหลืออยู่ ร่องรอยของศึกที่ผ่านมา ทั้งรอยแดงร่างสั่นสะท้านกระตุกเป็นพักๆ “ตื่นมาจะบ่นปวดตัวมั้ยนะ” เรยาจุมพิตกลางหน้าผากชื้นแผ่วเบาๆ รวบร่างคนหลับขึ้นอุ้มใส่เอวหัวซบบ่าเปลี่ยนที่นอนไปกองเกยกันบนโซฟาเพราะที่นอนเละเทะเหลือเกิน
บทล่าสุด
วุ่นนักรักของเรยา เมาก็เอา
นิ้วยาวของเรยาเกี่ยวขอบกางเกงผ้านุ่มลื่นสีขาวลงพ้นเนินสะโพกดึงลงจนร่วงหล่นลงไปกองกับพื้นทำให้ท่อนล่างคุณตำรวจไร้เครื่องป้องกัน“ตัวเองชอบตอนเค้าติดสัตว์ไง” ปากได้รูปที่ชอบพ่นคำลามกทำเอาเจ้าของงบ้านนมันเขี้ยวอย่างหนักมือข้างหนึ่งของคุณตำรวจบีบกรามเจ้าหมาตัวโตแน่นแตเจ้าตัวดีกลับเอียงหน้ามาเลียหลังมือขาวสว่างเอาอกเอาใจ สองมือที่กอบกุมก้อนสะโพกแน่นสอดลึกลงไปในร่องหลืบคับแคบ รอยยิ้มเล็กๆ เริ่มปรากฏขึ้นบนใบหน้าสารวัตรหนุ่มยิ่งทำให้หมาอย่างเรย์ได้ใจหันหน้ามองเนื้อแท่งขาวราวกับบไส้กรอกอวบอิ่มสิ่งกลิ่นหอมหวน เกร็งข้อมือโอบอุ้มก้อนเนื้อแน่นยกขึ้นน้อยๆ ร่างสูงของสารวัตรต้องเขย่งปลายเท้าเจ้าหมาเด็กไม่รู้สำนึกว่าทำความผิดยังคงนัวเนียของโปรดไม่หยุดหย่อนหน้าหล่อๆ มุดกลางหว่างขาคนพี่แหงนหน้าเสยปลายลิ้นลากผ่านถุงเนื้อนุ่มนิ่มปาดเลียลำร้อนขาวเนียนยิ่งกว่าผิวเด็กอ่อน แท่งเนื้อที่มักจะมีปฏิกริยากับสัมผัสของหมาบ้าอย่างเรย์เสมอมือสองข้างของสารวัตรคีรติต้องประคองบ่ากว้างเอาไว้เมื่อถูกช้อนสะโพกขึ้นจนไม่สามารถเหยียบพื้นได้ ขาสองข้างกางออกกว้างจนแทบจะขี่คอคนเมา“อืมมม~”คุณตำรวจส่งเสียงครางแผ่วทุกครั้งที่เก
วุ่นนักรักของเรยา หมามันดื้อ
เวลาต่อมาสภาพห้องใต้ดินเละเทะเศษขนมเกลื่อนกราดกระป๋องเบียร์ขวดน้ำอัดลมและน้ำเปล่าเป็นกอง ทั้งหมดมึนเมาตามๆ กันแค่นั่งยังเซ เสียงพูดคุยยืดยานฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง“มึงจะกลัวอะไรเราสี่คนเป็นส.ส นะมิดจี้มึงเองก็บอกว่ามันไม่กล้าทำอะไร” แวซายพูดพลางโยนถุงขนมบนโต๊ะให้น้องเล็กปีรามิดตะครุบกอบโกยเอามากอดไว้ไม่แบ่งใคร “ถ้ามันต้องทำขึ้นมาล่ะแล้วพวกมึงจะมีปัญญาคลอดลูกไปคืนแม่กูหรือไง!?” เสียงขึ้นสูงอย่างกับจะกัดใครสักคน“มึงนี่หงุดหงิดง่ายชะมัดตอนโมโหเสียงก็ยิ่งแหบเหมือนอะไรก็ไม่รู้ แกว๊กๆๆๆๆ” โรมหัวเราะ“ทำไมไม่เอาอย่างลูกพี่ลูกน้องมึงบ้างวะ เอาสมองมาไว้ที่จู๋ไม่ต้องคิดห่าอะไร เด้าอย่างเดียวไม่เครียดก็เด้า หิวก็เด้า อิ่มก็เด้า เลี้ยงง่ายสัด”“เออจริง มึงน่าจะแดกน้ำอสุจิแทนข้าวไปเลยนะ” อีกคนเสริม“ชมกูอยู่ปะวะ จะได้เขินถูก” เรยายกคิ้ว ยิ้มกวนปีรามิดกอดอก หัวเราะหึ ๆ เพราะอารมณ์เย็นลง“สมองอยู่ที่จู๋จริง ๆ”“ทำไมพ่อแม่พวกเราถึงมาเป็นนักการเมืองวะ” เรย์ยกขวดเหล้า ขยับปากยิ้มจาง ๆ “แดกบ้านแดกเมืองแล้วมันเท่ดีมั้งแล้วมาตอแหลว่ารักประเทศ ““จริง…” เสียงแวซายรับคำเบา ๆ“อย่าทำตัวน่าเบื่อ
วุ่นนักรักของเรยา ปลอมตัวมาแบลคเมล
วันเสาร์บ้านผู้หมวดอุดมศักดิ์แกร่ก…แต๊กกกกๆๆๆๆๆๆ …“ไอ้เหี้ย! กูบอกให้ระวังหลังไง!”เสียงตะโกนปนหัวเราะดังออกมาจากห้องโถง เสียงเมาส์กดคลิกตามจังหวะเกมก้องสะท้อนผนัง ตัวละครกระโดดเล็กน้อย หมุนตัวหลบการโจมตีในเกม เสียงปัง ๆ ๆ ดังตามจังหวะมือเขย่าเมาส์“หนวกหู!! เมื่อไหร่จะเลิกเล่นเกมส์สักที” หมวดอุดมศักดิ์พ่นลมหายใจตวาดลั่นบ้าน“แป๊บนึงกำลังจะชนะแล้ว” ปีรามิดทำเสียงยียวนเออออแต่ไม่ขยับเขยื้อนจากหน้าจอ“หยุดเล่นเดี๋ยวนี้!!” น้ำเสียงเรียบแต่เต็มไปด้วยอำนาจ ทำให้ทุกอย่างหยุดนิ่งไป“มีเมลล์ส่งเข้ามาหาคุณด้วยล่ะ ผมปลดล็อคดู เขาบอกว่าอะไรน้าฟินแลนด์สามวันเวลาสามนาฬิกา…เหมือนรหัสลับปฏิบัติการในเกมส์เลย” ร่างผอมบางลอยหน้าลอยตาเล่นเกมส์ต่อสู้เสียงดังแล้วหัวเราะไปพร้อมกันตึก ตึก ตึกหมั่บบ!!หมวดอุดมศักดิ์เอื้อมมือมาบีบแก้มขาวให้หันหน้ามาสบตาแรงๆ “ฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ามายุ่งกับของของฉัน…อยากตายเหรอไง!” เสียงแข็งกร้าวเย็นชาเค้นต่ำกดดันคนตัวเล็กไม่ต่างจากราชสีกับลูกแมวดวงตากลมใต้ผมหน้าม้าต้องแสงวาวชั่วครู่แม้จะถูกบีบจนเจ็บกรามแต่เลือดนักสู้ก็ไม่ยอมง่ายๆ “ถ้าผมตาย ข้อมูลของคุณกับคนในความลับแ
วุ่นนักรักของเรยา แผนรั่วๆ ยั่วให้เย่
เวลาต่อมา“พี่ค้าบ…”ปีรามิดยืนอยู่ในห้องกรง มือเล็กจับซี่เหล็กเขย่าไปมาเหมือนหมาถูกขัง“พี่จ๋า…”เสียงอ้อนกระท่อนกระแท่นโบกมือไปมาขอความเห็นยกปลายเท้ากระโดดโหย๋งเหย๋งอยู่ไม่สุข’ พี่ตำรวจปล่อยผมไปเถอะ ผมไม่กินแล้ว ผมไปขอคนอื่นก็ได้ ทำไมต้องจับมาขังแบบนี้ด้วย’ ปากบางกัดสั่นแต่กัดฟันกรอด มือเล็กกระตุกกรงเหล็กแรงๆ แม่ว่ามันจะไม่สะทกสะท้านสักนิดเรยาหัวเราะในห้องควบคุม เสียงแหบพร่า “ไอ้เหี้ย… โดนจับขังแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า”’ ไอ้ตำรวจนี่มันจิตใจอำมหิตชะมัด แค่คนตัวเล็กมาขอเงินกินข้าวก็จับเข้าคุกเฉยเลย’ เพื่อนอีกคนขมวดคิ้วบ่นไปเรื่อยเปื่อย’ กูว่าแล้ว ไม่มีใครใจดีขี้สงสารเท่าเมียกูอีกแล้ว’ เรยากอดอกอวดสรรพคุณคนรักที่เป็นตำรวจเหมือนกันเสียงหัวเราะพรืดดังลั่นรถด้วยความหมั่นไส้อีกครั้ง’ เลิกอวดเมียก่อนได้ไหมไอ้เรย์ ถ้าไม่อยากถูกตีนเล็กๆ ของไอ้มิดนาบหน้าก็รีบส่งคนไปประกันตัวมันเร็ว’ โรมเสนอ ปกระดิกตัวไปมา มือเล็กกวาดไปตามเหล็กกรง หางตากระพริบตาตื่น ๆร่างตัวกระแทกเบา ๆ กับพื้นห้อง ขาเต้นตุบ ๆ ไม่ได้หยุดนิ่ง’ ก็ด้ะ… รอแป๊บ ทำบัตรปลอมให้มันอยู่ ท่าทางจะเล่นด้วยยาก’ เสียงเรย์แผ่ว หรี่ตามองเพื่อน ๆ ร
วุ่นนักรักของเรยา ปลอมตัว
ติ๊ง! เสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ของหมวดอุดมดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนา ทั้งคู่ก้มลงมองพร้อมกัน“คนที่พูดถึง…โพสต์ชื่อใครบางคนออกมาแล้วครับ” อุดมกดขยายหน้าจอ ดวงตาเบิกขึ้นนิดหนึ่ง “ส.ส. พรรคสยามรวมใจ…คนใหม่” คิ้วเข้มของคีรติขมวดเข้าหากันทันที “เอ๊ะ พรรคนี้มันมี ส.ส. คนใหม่แล้วเหรอ”อุดมรีบเลื่อนหน้าจอพลางเอ่ยเสียงตื่น “เดือนหน้า…จะมีการรับตำแหน่งของ ส.ส. พรรคสยามรวมใจ คนใหม่…ทั้งหมดสี่คน”“โอ๊ะ…คุณรู้ได้ยังไงครับสารวัตร”คีรติพ่นลมหายใจออกช้า ๆ คล้ายเก็บความกังวลไม่อยู่ “ผลการโหวตของข่าววงในมันออกมาแล้ว” อุดมเม้มปากแน่น“เอ๋…แต่ไม่มีข่าวหน้าพวกเขาออกมาเลยนี่ครับ”“เห็นว่าจะได้เห็นพร้อมกันวันเปิดตัว” คีรติว่าชัดถ้อยชัดคำ เสียงทุ้มต่ำหนักแน่น “นโยบายใหม่ที่ไม่ให้เปิดเผยใบหน้าก่อนรับตำแหน่ง…เพื่ออะไรก็ไม่รู้ แต่ก็มีคำสั่งนั้นออกมาแล้ว”หมวดอุดมชะงัก สายตาสั่นเล็กน้อย “แปลกชะมัด…เลือกแค่จากชื่อ ไม่ต่างอะไรกับไอ้ดาร์คเว็บนี่เลย ตั้งกฎในประเทศให้ดูไม่โปร่งใสไปหมด…อีกหน่อยก็คงเป็นคอมมิวนิสต์ชัด ๆ”ความเงียบกดทับลงมาอีกครั้ง ทั้งคู่สบตากัน รู้ทันทีว่าการเชื่อมโยงเริ่มปรากฏให้เห็นอย่างน่าขนลุกสารว
วุ่นนักรักของเรยา เพื่อนรักของเรยา
เสียงนาฬิกาในห้องทำเดินเป็นจังหวะขณะที่สารวัตรคีรติเอนหลังในเก้าอี้ ดวงตาเรียวเหม่อลอยไปที่ไกลแสนไกล เป็นอยู่อย่างนั้นมาหลายวันแล้วนับตั้งแต่วันที่เรยาหายไปเจ้าเด็กนั่นหายไปไม่ติดต่อกลับมา ไม่รู้ทำไมถึงหายไปทั้งที่ไม่ได้ทะเลาะกัน ไม่มีเรื่องอะไรให้น่าน้อยใจแต่ทำไมถึงออกไป…“สารวัตรคีรติวันนี้เลิกงานไปดื่มกันมั้ย?”“…”“สารวัตรครับ…”ใบหน้าเรียบเฉยเหม่อมองนอกหน้าต่างไม่ไหวติงบ่งบอกว่าไม่ได้ยินที่อีกฝ่ายเรียก หมวดอุดมหน้าดุจึงเร่งเสียงดังขึ้น“สารวัตรคีรติ!”“ครับ? …หมวดอุดมมีอะไรหรือเปล่า?”“พักนี้คุณดูเหม่อ ๆ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า”เสียงทุ้มถามขึ้นท่ามกลางห้องทำงานที่มีเพียงไฟสลัว คีรติเงยหน้าขึ้นทันที แต่รีบปฏิเสธ“เปล่าครับ… คุณว่าไงนะ เรื่องเงิน?” น้ำเสียงพยายามราบเรียบ แต่แววตาไหววูบ“ผมได้เบาะแสจากที่หนึ่งมา” ผู้หมวดหนุ่มเอ่ยพลางกอดอก สีหน้าเคร่งเครียด“ครับ? เบาะแสอะไร? ที่ไหนครับ” คีรติขมวดคิ้ว มือที่ถือปากกาเผลอหยุดเขียนทันที“ต้องออกตัวก่อนนะ ว่าที่ผมเป็นสมาชิกดาร์คเว็บ…มันก็เพราะเราอยู่หน่วยปราบปรามพิเศษ ต้องหาข้อมูลจากเว็บพวกนี้” อุดมเอ่ยหนักแน่นจริงจัง“ครับ”“ในดาร์คเ
บางทีคุณอาจจะชอบ
บอสครับอย่าทำผม
บาริสต้าสายรุ้ง1.6K viewsหายใจเข้าพุทธ หายใจออกเธอ
ตื่นจากนิรันดร์764 viewsลวงสืบพันธุ์ราชันอีนิกม่า
จิ้งจอกหูค้างคาว909 viewsเมียตัวแทน (Mpreg)
กุหลาบดิน1.7K viewsวาสนาดวงจันทร์
Rabbit family 85 642 viewsผมไม่ได้ยั่ว เสี่ยต่างหากที่ห้ามใจไม่ได้[Mpreg]
หย่งฟู่994 viewsหนุ่มร้อนรัก
ต๋อง น่ะ1.6K viewsสถานะเมียในสมรส [Omegaverse]
ระมุณณ์ มิโกะ465 views
