Share

กูไม่เคยมีแฟน

last update Last Updated: 2025-07-10 22:59:36

แพรวา...

"ยัยเตี้ย!!! " ฉันหันขวับไปทันทีที่ได้ยินเสียงไอ้ปิง ก่อนจะต้องทำหน้าเบื่อหน่ายปนเอือมระอาเพราะตอนนี้มันเดินจูงมือเด็กใหม่ของมันมาตรงที่ฉันยืนอยู่กับน้องแบม

"มีไร"

"เลิกเรียนยังอ่ะ"

"เลิกละแกมีไร"

"กูก็จะได้ไปส่งมึงกลับบ้านไงชดเชยที่เมื่อเช้าปล่อยมึงนั่งรถมาโรงเรียน"

"ไม่จำเป็นเพราะฉันจะให้น้องแบมไปส่ง"

"ว่าไงนะ!!! " แล้วทำไมมันต้องขึ้นเสียงทำหน้าทำตาขึงขังเหมือนไม่พอใจแล้วดุสายตาที่มันมองน้องแบมของฉันสิ

"หูหนวกแล้ว??? ฉันว่าฉันพูดชัดละนะ"

"เรานัดกันไปถ่ายรูปครับพี่ปิง"

"ใครถามความเห็นมึง" มันหันไปตวาดน้องแบมทั้งที่น้องเขาก็พูดกับมันดีๆ

"นี่ไอ้ปิงแกพูดกับน้องเขาดีๆ ดิวะ"

"แล้วมันมาเสือกไมอ่ะกูพูดกับมึงอยู่ไม่ได้พูดกับมัน"

"น้องเค้าแค่ตอบแทนมั้ยล่ะ เพราะเย็นนี้ฉันจะไปถ่ายรูปกับน้องเขา"

"ไม่ได้!!! เพราะเย็นนี้มึงต้องไปซื้อของกับกู"

"แล้วทำไมต้องเป็นฉัน แกก็ไปกับ...เอ่อ ไปกับแฟนแกดิ" สายตาฉันมองไปที่น้องผู้หญิงที่ตอนนี้กำลังกุมมือจับแขนมันอยู่ทั้งที่ตอนแรกที่ฉันเห็นมันเป็นคนกุมมือน้องเขาแท้ๆ ไม่รู้มันปล่อยมือน้องเขาตั้งแต่เมื่อไหร่

"ไม่ได้!!!! เพราะของที่จะให้มึงไปช่วยเลือกมันคือของขวัญวันเกิดแม่กู"

"พี่ปิงขาให้นิวไปช่วยเลือกก็ได้นี่คะ" เห็นมะยัยเด็กนี่มันก็ไปได้แล้วมันจะมาบังคับฉันไปกับมันทำไมไม่เข้าใจ

"ไม่ได้!!! เพราะนิวไม่ได้รู้จักแม่พี่ นิวคงเลือกของได้ไม่ถูกใจแม่พี่"

"แต่ว่า..."

"ไม่มีแต่ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่รถนะ"

"อ้าวแล้วนัดของเราล่ะคะพี่ปิง พี่ปิงบอกวันนี้จะพานิวไปดินเนอร์"

"ไว้วันอื่นนะวันนี้พี่ไม่ว่าง" มันพูดกับน้องเขาแล้วก็พาน้องเขาเดินออกไป แล้วสรุปยังไง...ฉันต้องทำไง ฉันต้องไปกับมันใช่ไหม แล้วน้องแบมของฉันล่ะ

"เอ่อออ น้องแบมครับ คือพี่......." ฉันรู้สึกผิดนะอุตส่าห์ตกปากรับคำกับน้องแบมว่าจะไปถ่ายรูปด้วยกันแท้ๆ

"เอาไว้วันอื่นก็ได้ครับพี่แพรวันนี้พี่มีธุระผมเข้าใจ^^"

"ขอโทษนะครับ"

"พี่อยากไปกับน้องแบมนะแต่..." แต่เพราะไอ้บ้าเอาแต่ใจนั่นคนเดียว คิดละก็โมโห วันนี้ฉันโมโหมันไปกี่รอบแล้ว

"ไปกันได้ยังยัยเตี้ย" มันเดินมาเกาะไหล่ฉันแล้วมองหน้าน้องแบมด้วยสายตากวนตรีน คือทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นใส่น้องเขา ฉันไม่รู้จะทำยังไงก็ได้แค่ยิ้มให้น้องแบม

"ไว้พรุ่งนี้เลิกเรียนเราไปด้วยกันเนอะ" ฉันพูดกับน้องแบมนะแต่.....

"พรุ่งนี้มึงจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นเพราะพรุ่งนี้มึงต้องไปช่วยกูจัดงานวันเกิดให้แม่กูเพราะอาทิตย์หน้าก็วันเกิดแม่กูแล้วที่สำคัญปีนี้แม่กูจะกลับมาฉลองวันเกิดที่ไทยเพราะฉะนั้นมึงต้องเป็นแม่งานเข้าใจไหมเพราะงานนี้ทุกคนในครอบครัวมึงก็ไปกันหมด" คือเรื่องนี้ฉันก็รู้แล้วไหมว่าอาพิงค์จะมาจัดงานวันเกิดที่ไทยเพราะพี่รุ้งน่ะเตรียมชุดธีมครอบครัวเราไว้เรียบร้อยหมดแล้ว แต่ที่ไม่รู้ก็คือฉันต้องไปช่วยมันจัดงาน ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจเพราะปกติถ้าเวลาที่บ้านเราสองคนมีปาร์ตี้วันสำคัญอะไรก็แล้วแต่จะมีการจ้างออแกไนซ์มาจัดงานทุกครั้ง ไม่เข้าใจว่าทำไมครั้งนี้มันถึงให้ฉันไปช่วยจัด แต่ฉันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอกนะเพราะไม่ว่ายังไงฉันก็เคารพและนับถืออาพิงค์อาปืนช่วยแค่นี้สบายมากแต่มันอีกตั้งเป็นอาทิตย์กว่าจะถึงงานวันเกิดอาพิงค์ไอ้ปิงทำไมถึงรีบจัด

"งั้นเอาไว้ถ้าว่างเราค่อยไปกันก็ได้ครับพี่แพร พี่แพรว่างวันไหนก็บอกนะครับ^^"

"จ้ะ ขอบคุณนะแล้วก็ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ไปด้วยวันนี้"

"ไม่เป็นไรครับผมเองก็มาชวนพี่แพรปุบปับด้วยแล่ะ"

"จะไปกันได้ยังวะ!!! พูดมากอยู่นั่น" เอ๊ะไอ้นี่ ไร้มารยาทซะจริงคนเขากำลังคุยกันอยู่ เห้อออ สุดท้ายฉันก็ต้องเดินตามแรงจูงมันมาถึงลานจอดรถ คือมันทั้งลากทั้งจูงเหมือนฉันเป็นวัวเป็นควายเลยแถมยังเดินเร็วอีกต่างหากจนฉันแทบจะล้ม

"ไอ้ปิงแกเดินช้าๆ ดิวะฉันเดินตามไม่ทัน"

"ช่วยไม่ได้อยากเกิดมาขาสั้นเองทำไมยัยเตี้ย"

"เออ!!! ใครมันจะไปสูงหุ่นดีขายาวเหมือนแฟนใหม่แกล่ะ"

"กูไม่เคยมีแฟน"

"อ๋อ หราาาา แล้วที่เมื่อกี้อ่ะน้องอะไรนะฉันก็จำชื่อไม่ได้"

"นินิว"

"อ่อแฟนใหม่แกชื่อนินิว"

"ก็กูบอกว่าน้องเขาไม่ใช่แฟนกู"

"อ้าวววก็เห็นแกจับมือน้องเขาซะแน่นเดินซะทั่วโรงเรียน"

"เรื่องนั้นช่างมัน ว่าแต่มึงอ่ะชอบไอ้เด็กนั่นเหรอวะ"

"ใคร น้องแบมอ่ะนะ"

"หึ.."

"หึไรของแกไอ้ปิง"

"ป๊าวววว.." พูดจบมันก็เปิดประตูรถให้ฉันขึ้นไปนั่งก่อนที่มันจะเดินอ้อมไปด้านคนขับ ระหว่างที่ฉันกำลังรัดเข็มขัดฉันก็นึกได้เลยถามมัน

"แล้วนี่แกจะให้ฉันช่วยจัดงานวันเกิดอาพิงค์จริงดิ"

"แล้วทำไมมึงถึงคิดว่ากูพูดเล่น"

"ก็ทุกทีแกจะจ้างเขามาจัดนี่"

"ปีนี้กูอยากจัดเอง เพราะปีนี้ก็ครบรอบยี่สิบที่พ่อกับแม่กูแต่งงานกันด้วยกูเลยอยากจัดทีเดียวพร้อมกันเพราะพ่อกับแม่กูไม่ได้มีเวลามาไทยบ่อย ยิ่งช่วงนี้พ่อกูเปิดบริษัทใหม่อีกคิดว่าอีกนานกว่าจะได้กลับมาไทยกูเลยอยากจัดงานให้กับท่าน"

"เออ แกก็คิดอะไรดีดีมีสาระเป็นนี่หว่านึกว่าคิดแต่เรื่องเที่ยวกับเรื่องผู้หญิง"

"มึงชมกู ถูกไหม"

"แล้วมีคำไหนที่ด่าแกป่าวล่ะ" มันหัวเราะเบาๆ แล้วส่ายหน้าก่อนจะขับรถออกไป

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • วุ่นวายนักรักซะเลย   ครอบครัวแสนสุข

    ปิงปิง...."ว๊ายยตายแล้ว ทำไมลูกสาวของปิงถึงเรียกเราแบบนี้ล่ะ เราไม่ได้แก่ขนาดนั้นหรอกนะ หนูจ๋าเรียกพี่ก็พอนะ""ไม่เอาค่ะน้องจะเรียกว่าคุณป้า^^" ดู ดูความกวนของลูกสาวของผม"ไม่มีมารยาทเลยนะเด็กอะไร""แล้วคุณป้ามีมารยาทเหรอคะ มากอดแขนปะป๊าของหนูทำไม!! " น้องเพลงไม่ยอมเลยครับ คือเธอถอดแบบคุณแม่ของเธอมาเต็มเลยทั้งสีหน้าและแววตาที่พร้อมจะเอาเรื่อง"ปิง เป็นพ่อก็ควรหัดสอนมารยาทลูกสาวด้วยนะ ทำนิสัยแบบนี้ไม่น่ารักเลย""คุณป้าก็ไม่น่ารักให้คุณปะป๊าของคุณป้าสอนมารยาทด้วยนะคะว่าอย่ามากอดแขนปะป๊าของคนอื่นแบบนี้" อย่าว่าลูกสาวผมปากร้ายเลยนะครับ คือแกจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เวลาผมพาไปไหนแล้วเจอผู้หญิงคนเก่าๆ ที่ผมเคยคุยด้วยเข้ามาทักซึ่งคนตรงหน้าไม่ใช่รายแรกแต่เรื่องนี้ลูกสาวของผมไม่เคยไปฟ้องแพรเลยสักครั้ง แกบอกแกไม่อยากให้คุณแม่ของเธอไม่สบายใจ คือเด็กสี่ขวบคิดได้แบบนี้..คิดได้ไงผมเป็นพ่อผมยังงงเลยครับหลังจากที่เราทานอาหารกันเสร็จเราก็ขับรถมารับแพรวาที่บริษัทเพราะตอนนี้ใกล้เวลาเลิกงานแล้ว ถ้าแพรได้เข้าบริษัทเธอจะอยู่จนถึงพนักงานเลิกงานทุกครั้ง"คุณแม่ขาาาา น้องกับพี่กับปะป๊ามารับแล้วค่าาาา" น้องเพล

  • วุ่นวายนักรักซะเลย    น้องแฝดมาแล้ว

    แพรวา....และเวลาที่เราสองคนรอคอยก็มาถึง........"อุแว๊ อุแว๊""น้องคนแรกออกมาแล้วนะครับ น้ำหนัก สามพันห้าร้อยกรัม สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ดีครับคุณแม่" ฉันกับปิงมองไปที่เด็กน้อยที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดและน้ำคร่ำก่อนที่คุณหมอจะส่งต่อไปให้พี่พยาบาลนำแกไปทำความสะอาดร่างกาย ปิงเดินตามไปถ่ายวีดีโอเอาไว้ ฉันแอบเห็นมันร้องไห้ด้วยนะซึ่งฉันก็ร้องตามแม้จะเห็นไกลๆ"อุแว๊ อุแว๊""น้องคนที่สองออกมาแล้วนะครับ น้ำหนักสามพันสี่ร้อยกรัม สุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์เหมือนกันครับคุณแม่" คุณหมอยื่นลูกคนเล็กไปให้พี่พยาบาลอีกคนมารับไปทำความสะอาดเหมือนพี่คนแรกโดยมีปิงคอยบันทึกเหตุการณ์ทุกอย่างเอาไว้ทุกชอต และฉันก็ได้ยินเสียงปิงมันร้องไห้แข่งกับลูกน้อยทั้งสอง จนคุณหมอและคุณพี่พยาบาลอดยิ้มขำไม่ได้จนฉันรู้สึกอายที่มันต้องเป็นฉันไหมที่ต้องร้องไห้ขนาดนั้น"ปิง..ปิง" ฉันเรียกชื่อปิงแต่มันก็ยังไม่หันมา"ปิงมาหาแพรหน่อย""อื้มมม แป๊บๆ ถ่ายวีดีโอลูกแป๊บ" แต่ที่ฉันเห็นคือมันกำลังก้มหน้าปาดน้ำตาของมันอยู่จนฉันอดขำตามไม่ได้หนึ่งชั่วโมงต่อมา....ฉันถูกพาตัวมายังห้องพักฟื้นซึ่งเป็นห้องพิเศษที่ปิงมันจองไว้แล้ว ห้องนี้คล้ายกับเราพ

  • วุ่นวายนักรักซะเลย   เป็นลมวันแต่ง

    ปิงปิง.....แต่สุดท้ายเราก็ปิดเรื่องนี้ไม่ได้เพราะอะไรน่ะเหรอ........ก็เพราะผมดันเป็นลมล้มตึงในงานน่ะสิ โอ๊ยคิดแล้วก็อายตัวเอง ดันมาเป็นลมวันงานแต่งและแพรวาก็คอยดูแลผมไม่ห่าง จนพ่อกับแม่ต้องเรียกหมอจากโรงพยาบาลมาตรวจถึงในงานแต่งงาน แต่พอตรวจแล้วปรากฏว่าผมไม่ได้เป็นไข้หรือเป็นอะไรเลย แต่อาฟ้าแม่ของแพรวาท่านได้ขอให้คุณหมอช่วยตรวจแพรวาแทน ซึ่งทุกคนก็สงสัยนะว่าทำไมถึงต้องตรวจแพรวาทั้งที่เธอไม่ได้เป็นอะไรผลปรากฏว่าทุกคนก็รู้ว่าแพรวาตั้งท้อง แต่แทนที่ผมกับแพรวาจะโดนดุเพราะแอบมีอะไรกันก่อนจนท้องก่อนแต่ง แต่เปล่าเลยครับ แม่ผมกับอาฟ้าดีอกอีใจยกใหญ่โดยเฉพาะแม่ของผมที่ดีใจจนร้องไห้ที่จะได้อุ้มหลานของตัวเองสักทีหลังจากที่ไปอุ้มไปคอยช่วยเลี้ยงลูกๆ ของไอ้พายุกับแคร์"เราจะได้หลานแฝดไหมนะ" แม่ผมหันไปถามพ่อ"ก็ไม่แน่เพราะหนูแพรเองก็มีฝาแฝด" พ่อผมพูดเสียงเรียบๆ ผมรู้ว่าพ่อเองก็คงจะดีใจแต่ต้องเก็บอาการเพราะผมทำให้แพรวาท้องก่อนแต่ง"เอ่ออ ฝาแฝดค่ะคุณพ่อคุณแม่ อาปืน อาพิงค์ เราสองคนไปฝากครรภ์มาแล้ว>แพรวาเอ่ยออกมาในที่สุดเพื่อให้ทุกคนรับรู้เพราะเราสองคนรู้แล้วว่าได้ลูกแฝดเพียงแค่ยังไม่รู้เพศเท่านั้น"

  • วุ่นวายนักรักซะเลย   รักที่สุดเลยนะครับnc+

    ปิงปิง......"ปิงจ๋า...ขยับเร็วๆ สิ""อื้มมม จะใส่ไม่ยั้งเลยคอยดู"ปึ่ก ปึ่ก ปึ่ก ปึ่ก ปึ่ก"อ๊ะ อ๊าาาาา เสียว เสียว ปิงจ๋าาาา อ๊ะ อ๊าาาา ผัวจ๋าาาา""ซี๊ดดด แม่งเอ้ยยยย อย่าเรียกแบบนั้น" มาเรียกกันแบบนี้จะให้ผมทนยังไงไหวผมก็ซอยไม่ยั้งเลยดิแบบนี้ ขอเอาแบบแรงๆ ไปเลย"อ๊าาาาา ปิงจ๋า ผัวจ๋าาาา เมียไมไ่หวแล้วน๊าาาาา" ผมรู้เลยว่าตอนนี้แพรวาจะไม่ไหวเพราะร่องของเธอตอนนี้ตอดท่อนเอ็นของผมไม่หยุดเลย ผมเลยเร่งจังหวะเข้าไปอีก"เสร็จก่อนเลยเมียจ๋า ผัวยังอีกนาน ซี๊ดดดด อื้มมมม""กรี๊ดดดดดดดดด อื้ออออออ" แพรวาฟุบหน้าลงไปกับหมอนหลังจากที่เธอไปถึงจุดหมายปลายทางก่อนผม ซึ่งผมก็ยังไม่หยุดกระแทกเพราะยังอีกนานเลยล่ะกว่าจะเสร็จหนึ่งชั่วโมงต่อมา........."อ๊ะ ปิง มันจุกอ่ะ อย่างกระแทกขึ้นมาสิ อื้อออ" ตอนนี้ผมกำลังให้แพรวาแสดงฝีมือการควบขี่"ถ้าไม่อยากให้กระแทกขึ้นเมียจ๋าก็ขย่มแรงๆ ดิ" ผมจับเอวของแพรวาเอาไว้และเด้งเอวส่วนขึ้นไปจนตัวเธอเด้งไปเด้งมาอยู่ด้านบนตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ ตั่บ"อ๊าาส์แบบนั้น ขย่มแรงๆ อีกเมียจ๋า ผัวอยากเสียวมากกว่านี้ ซี๊ดดด""ก็ขย่มแล้วนี่ไง อื้อออ ปิงเมียจ๋าจะเสร็จอีกแล้วอ่ะ อ

  • วุ่นวายนักรักซะเลย   ใหญ่ขึ้นหรือเปล่าnc+

    แพรวา.......ฉันที่กำลังอยู่ในอ้อมกอดของปิง เมื่อได้ยินสิ่งที่มันพูดมันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกผิดแต่ก็รู้สึกดีในเวลาเดียวกันที่รู้ว่ามันยังรู้สึกกับฉันเหมือนเดิมทุกอย่าง มันไม่ไ่ด้มีใคร มันยังรอฉันกลับมาเป็นแม่ของลูกมัน แล้วฉันจะรออะไรอีก ฉันไม่อยากเสียเวลาอีกแล้ว เรื่องของเรามันควรจะลงเอยกันสักที และฉันจะตอบแทนความรักที่ปิงมีให้กับฉันตลอดเวลาหลายปีด้วยการ....ฉันจ้องมองเข้าไปในแววตาที่ปิงมองฉันด้วยความรักเต็มหัวใจ ปิงค่อยๆ เอานิ้วมือมาเช็ดคราบน้ำน้ำตาที่ยังไหลไม่หยุดบนแก้มของฉัน"หยุดร้องได้แล้ว ไม่ต้องร้อง กูเห็นมึงร้องไห้แบบนี้กูใจไม่ดีเลย....""ปิง....ฉันรักแกนะ" และฉันก็สวมกอดมันอย่างแนบแน่น"รักเหมือนกัน รักไม่เคยเปลี่ยนแปลงและจะรักไปคนเดียวตลอดชีวิตของผู้ชายที่ชื่อปิงปิง จะมีเพียงแค่แพรวาคนเดียวเท่านั้น""ไม่ได้คุยกันแค่เดือนเดียวทำไมพูดจาหวานๆ เลี่ยนๆ แบบนี้""แล้วไม่ชอบเหรอ""ชอบสิ ฉันอยากให้แกพูดแบบนี้กับฉันทุกวันเลย""กู...เอ่ออ เค้าจะพูดให้แพรฟังทุกวันเลยดีไหม""อื้มมมม น่ารักจัง แฟนใครอ่ะ^^""ไม่ใช่แฟนของใครแต่เป็นผัว^^""อื้ม ผัวก็ผัว^^"เราสองคนจ้องหน้ากันและฉันก็ค่อยๆ เอามื

  • วุ่นวายนักรักซะเลย    พร้อมจะเป็นแม่ของลูก

    ปิงปิง...."ไหนบอกรักหนูแพรวามากไง รอได้ไง ทำไมทำแบบนี้ ทะเลาะกันก็ควรจะหันหน้ามาคุยกันสิไม่ใช่ประชดด้วยการไปจีบคนอื่นแบบนี้ แล้วแม่ก็เชื่อว่าหนูแพรไม่มีทางไปชอบคนอื่น เราน่ะเข้าใจผิด""แม่จะคิดยังไงก็แล้วแต่ แต่ผมยืนยันว่าผมจะจีบมาร์กี้" คือผมพูดไปแบบนั้นก็แค่ประชดเท่านั้นแต่ทั้งที่จริงผมไม่ได้จีบเธอหรอกครับก็เป็นเพื่อนกัน แม้ว่าท่าทางของเธอที่แสดงออกมาว่าเธอคิดกับผมเกินเพื่อน แต่ผมก็บอกเธอไปตามตรงว่าผมมีคนรักอยู่แล้วแต่ไม่รู้เธอรู้ได้ยังไงว่าผมมีเรื่องทะเลาะกับแพรวา หรือว่าเธอแอบฟังผมพูดกับแม่ตอนที่เธอมาหาผมที่บ้านตอนนั้น เธอบอกว่ารอได้ และอยากให้ผมเปิดใจให้เธอแต่ผมก็บอกปัดไปตรงๆ เลยว่าไม่ ผมไม่คิดอะไรกับเธอ ผมรักแฟนผมคนเดียว คือคำตอบสุดท้ายจากนั้นผมก็กลับมาที่ไทยและเลิกติดต่อกับมาร์กี่้อีกเพราะไม่อยากทำตัวเหมือนให้ความหวังเธอหากเรายังติดต่อพูดคุยกันอยู่ ส่วนไลน์ ไอจี เบอร์โทร ผมไม่ได้ให้เธอไปหรอกครับ ไม่ได้ให้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วก๊อก ก๊อก ก๊อก"คุณปิงปิงคะ มีแขกมาขอพบค่ะ" ป้าแม่บ้านมาเคาะประตูห้องบอกมีแขกมาขอพบ ใครมาวะ เพราะปกติผมไม่ค่อยมีใครมาหานะ ถ้าจะเป็นเพื่อนๆ ของผมมันก็จะต้อง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status